chaotictidalwavellama

[chaotictidalwavellama]

Yksi opdracht terugblik

[chaotictidalwavellama]

Ongebruikte foto’s, in mijn ogen niet goed genoeg, maar is ‘in mijn ogen’ nog wel echt van mij. Deze foto’s zijn buiten genomen op spontane momenten zonder er echt over na te denken op het moment. Het zijn beelden waar ik niet trots op ben maar die goed overeenkomen met het thema De presentatie van Bart Kemps vond ik goed, ik bleef geïnteresseerd en ben goed gaan nadenken over de ‘perfectie’ die mij is ingepraat.

[chaotictidalwavellama]

Terugblik

 Ons plan tegen de parkeerproblemen is om alle daken plat te maken zodat we op de daken parkeerplekken kunnen bouwen.

 Via de parkeerplaats kunnen de auto’s omhoog rijden met een ramp die op de parkeerplaats nu staat. De parkeerplaats nu wordt gebruikt door leraren, gehandicapten en gasten.

 Op elk gebouw kan je alleen staan als je op een opleiding van dat gebouw zit.

Van het ene gebouw naar de andere loopt er een weg zodat je niet vast komt

te zitten. Eenrichtingswegen zijn er genoeg.

[chaotictidalwavellama]

Een moodboard maken van je stijl vond ik te globaal. Daarom heb ik ervoor gekozen om het op te delen in 3 thema’s die ik belangrijk vind in film en fotografie. 1. Kleur

Mijn favoriete kleur binnen film is teal. Ik heb een duidelijke voorliefde voor deze kleur omdat het een bepaalde mysterieuze maar ook angstaanjagende sfeer afgeeft. Geen hoop, avond, mysterieus zijn de thema’s waar ik aan moet denken bij deze kleur. 2. Shallow depth of field

Door middel van focus kun je de ogen van je kijkers dirigeren naar een bepaald punt. Hoe extremer hoe meer de focus word gelegd op dat gene wat je als hoofdonderwerp hebt in je kader. Je kan er ook mee spelen door bijvoorbeeld iets aan te laten komen buiten focus maar er pas erge in hebt wanneer het eigenlijk al te laat is. 3. Close up kaders.

Close ups zijn de meest efficiënte manieren om emotie over te brengen. Het enige wat je ziet is de persoon waar het om draait en de emotie van diegene. Dit plan is alleen te gebruiken als de acteur/actrice goed is met gezichtsemotie en niet teveel bouwt op lichaamstaal. Als dit niet het geval is doen medium kaders de trick. Mijn stijl staat rondom het dirigeren van de ogen van de kijker naar de plek waar ik die wil hebben. Door middel door deze verschillende trucs kan ik bepalen hoe en wat de kijker gaat voelen en beleven.