1havin

[1havin]

Ne kadar güçlü görünmeye çalışsam da içimde bir yer var,

hep ağlamak isteyen, hep konuşmadan sızlayan...

Öyle bir yaş var ki içimde,

dökülmek için bekliyor,

ama dökülmüyor.

Belki de gözyaşlarımdan korkuyorum;

bir kez akmaya başlarsa durmaz diye.

Ama bazen içimde öyle bir şey kopuyor ki,

ne yapsam susturamıyorum.

Dünya susuyor,herkes uzaklaşıyor,

ben içimdeki kocaman boşluğa bakıyorum.

Sanki içimde sakladığım her şey,

yılların biriktirdiği her h��zün,

beni tüketmek için sıraya girmiş gibi.

Ve işte o an anlıyorum,

en büyük savaşı hep kendi içimde vermişim.

Ne bir ses,

ne bir söz;

sadece içimdeki o derin sessizlik...

Yorulmuşum...

Hem de ne kadar,

ama en çok da kendi kırıklarımı toplamaktan,

kendi yaralarımı saklamaktan.

Bazen düşünüyorum, belki de en çok kendime ağlayamamışım.

[1havin]

Kimseyle yarışamam. Aynı yollardan geçmedik,

aynı şartlarda doğmadık,

aynı koşullarda yaşamadık.

Kendi yolumu tamamlayıp da gelebildiğim yer bu kadar.

Daha gideceksem yine kendi yolum kadar. Başkasının yoluna sapmaya yetecek kadar ömrüm yok. Herkese kendi hayatı kadar iyi yolculuklar.👋🏻

[1havin]

Sen sanıyorsun ki cenazede ağlayan herkes ölüp gidene ağlıyor, hiç öyle değil kimisi zaten ölmüş olanına kimisi kendi haline kimisi bilinmezliğe ağlar

Bu güzel bilgi için teşekkürler....

[1havin]

Öldüğüm gün cenazemin kalabalık olacağını biliyorum..

Fakat nolur yalan yere doldurmayın gözlerinizi..

Çünkü ben hayattayken sizin için gram değerim yoktu..

[1havin]

Şimdilerde altından geçtiğim

Bütün ağaçlar yapraklarını döküyor ...

Havada hazan var, yüreğimde hüzün!

Unutmayın ki,

Ne kadar sıkı giyinirseniz giyinin,

Duygularınıza AYAZ vurmuşsa

Yüreğiniz BUZ tutar,

Üşürsünüz..

Öyle işte...

[1havin]

"İnsanın derdi ne kadar büyük olursa

gülüşü o kadar sıcak olurmuş".

Öyle

derler bizim buralarda....

O derdin

büyüklüğü neye göre ölçülür biçilir

bilmem ben.

Fakat birinin gülüşünün

sıcaklığını hissettim mi, anlıyorum ki

derdi çok.

Güzelleşmiş derdiyle..

[1havin]

Affetmenin zorluğunu hiç yaşadınız mı?

Bu sefer bir başkasını değil insanın kendisini affetmesi,

kendisine sarılması.

Siz ne dersiniz bilmem ama,

İnsanın kendisini affetmesi çok zordur.

Başkalarının yaptıklarını biraz uzaklaşınca halledebilirsin,

düşününce köşeye koyar sabredebilirsin.

Ya kendi kendimize bile bile yaptıklarımız ne olacak?

[1havin]

Benim de konuşmaya ihtiyacım vardı ama rehbere girdiğimde arayacak kimsem yoktu...

[1havin]

Sevmiyorsanız ben seni sevmiyorum senden gram haz etmiyorum deyin be.

Karşımıza geçipte seviyomuş gibi çok ilgiliymişsiniz gibi yapmayın yeter bize....

[1havin]

Görende bu yaşa kolay geldim sanacak...

Neler yaşadığımdan gram haberiniz yok....

[1havin]

Onlar anlamaz halden, çünkü derdimden bilmez...

[1havin]

Aslında ağlamak isterken,susup oturmak ne kadar zor bayım bilirmisiniz?

[1havin]

İnsanlar her şeyi benim düşünmemi bekliyor.

Peki beni kim düşünecek.

Ne zaman onun da gönlü olsun diyecek.

Ne zaman oda çok yoruldu diyecek.

Ne zaman ya ne zaman beni düşünen biri olacak!!!

[1havin]

Hep bilen bir aklımız var;

Ne zaman anlayan bir kalbe sahip olacağız?

[1havin]

Dil bilgisinden evvel hal bilgisi öğretilmeliydi.

Halden anlamayanların sözleri, harf yığınından başka bir şey değildi...

[1havin]

İnsanın kendisini mutlu etmesi zor değil...

Zor olan, sevdiklerini mutlu etmesidir.

Hele ki

Yoktan anlamıyor,

Varlığı fütursuzca harcıyorsa...!

[1havin]

Seni gerçekten anlamayı denememiş biri için söyleyeceklerin hep fazla gelir...