alaratt

[alaratt]

kafamın içindeki seslerle boğuşurken, yanımda hep seni aradım.

[alaratt]

ayık kafayla kendimi çekemiyorum sanıyordum. meğer uyuşuk kafayla ölesim varmış

[alaratt]

“kalbimle yaptıklarımın hesabını bir tek kendime veririm”

[alaratt]

son kez, kendime ait; kendim için, gidebilmem için, unutmam için, öğrenmem için, büyümem için, affetmem için, yeniden doğmam için, ezberlerimi bozmam için, kendim olmam için. son kez yazacağım sonra da başlayacağım yeniden. zormuş. hem de çok. kaç yıldır yaşıyorum hesabım birbirine dolandı, neyi ne kadar biliyorum aklım durdu, öylece nefes alıp vermekle meşgulüm. her gün yeniden başlamaya çalışıp, yürüdükçe - yaşadığın hayata tutulmuşcasına ilerlememek, kendini hatırlamak ve de aklını susturmak. yorgunluk. sanıldığı gibi değil. bilindiği gibi hiç değil. hayal dahi kuramamak. şu hayattan ne istiyorum? ne istenebilir ki? ne kadar isteyebilirsin? hiç bir şey bilmiyorum. kaç soru sordum ama cevaplarını hala bilmiyorum. kendini avutmak mı yoksa kendini kandırmak mı? görmedikçe yaşanıyor lakin yaşamak değil mevzu. mevzu çok derin ama ne? bilmiyorum. çok şey bilirim sanardım ama hiçlikten hariç hiç bir şey bilmiyorum. nasıl değişilir mesela. nasıl alışırım ben olmaya. bilmiyorum. alışkanlıklarım diye düşündüm uzun zaman. değil sanırım. geldiğin yer, seni tutan, vazgeçmeden seni oraya çağıran, bağlayan yer. dönüp baktığımda bitmez bilmeyen delilikler. neresinden çıksam bir benzerlik mevcut. ağlamak cözüm mü. değil. kendimi hariç her şeyi değiştirmek olabilir mi çözümüm? olmamalı. denedim çünkü. kabul ettikçe tek tek ayıkladım herkesi, her şeyi. bak mesele saydıklarım bile değil. mesele onca sebebe rağmen gidememek. nefessiz kalışın güzelliğine inandırmışlar. bildiğin doğrular yalanlanıyor olsa bile sen inanıyorsun. bir suçun içinde debelenmek. inanmanın yeteceğini hesaba katarak bir şekilde halledeceğini hissediyorsun. ama olmuyor. kaan bana ‘sen çok temizsin ve onlara benzemiyorsun’ derken ne demek istediğini yeni anladım. temiz değilim ama salak mışım. ailesizim. vizyonsuzum. cesaretim korkutuyor ve ben hep korkaklarla karşılaşıyorum. başladığım yolun sonunu görmeden dönmüyorum ama yönümü değiştiriyorum. sallanıyorum daldan dala. siz bana bir adım attığınızda dünyalara yetecek kadar seviyorum sizi. herkesi. sokulacak yer arıyorum ama kendimden kaçtığım icin ne gittiğim yol, ne de sevdiğim ne varsa bana ait olmuyor. yalnız olmadığımı, aksine tek başıma olduğuma inanırdım. yanılmışım. yapayalnızım. o kadar uzaktayım ki herkes, her şeyden - kimse, ben bile, anlamıyorum canımın acısını. kendimden hariç herkese yetiyorum. benden bana kalan, yeşertebileceğim tek bir umudum dahi yok. bende isterdim ilk kendimi önemsemeyi. ama olmuyor. o geceden sonra her şeyle yüzleştim. teşekkür etmeli miyim? sanmıyorum. ama ben yine de teşekkür ederim. teşekkür ederim büyümeme sebep olduğun icin. çok şey hissediyorum lakin gözlerimi açmaya gücüm yetmiyor. neyse. çok şey değişecek ama nasıl bilmiyorum. bir daha dönmemek mi yoksa dönebileceğin bir yerin olmaması mı. yürüdüğün yolu güzelleştirmek mi yoksa varmak istediğin yerin senin olması mı. sizi degil kendimi özlemek istiyorum. kendime giden, beni kendime getiren yolu gözlemek istiyorum. bilmek istiyorum kim olduğumu, niye benim ben olmam gerektiğini. mesela buradan çıkarken gitmek istediğim yer ile gitmek zorunda kaldığım yer neden aynı değil? aynı yolun yolcusu olmak. sanırım buna benziyor. fakat nasıl kabul ederim? edebilir miyim? bir günah gibi yaşamak ve kabul etmek razı gelmektir ya hani. tükendim. kendime varmak icin rastladığım tüm insanların ceplerini merhametimle doldurdum. geriye baktığımda kendimden hariç herkesi güzelleştirmişim. yol göstermişim. dinlemişim hepsini. kendilerini görmeyen insanları görmüşüm ve de kendilerini görmelerine sebep olmuşum. saysam mı. bilemiyorum. sanırım son kez kendim için hatırlayacağım hepsini. tanıdığım, beni tanıyan her şeyden uzak olmak - kendime yakınlaşmak. bencilleşmemek çünkü farkındayım. bencilleştim. ama son kez kendime söz veriyorum, değişecek. baştan kaybedince sonradan kazanılmıyormuş lakin bir şekilde kazanılır. kazanılmazsa bile kazanmaya çalışarak yaşamaktır belki de mevzu. başka türlüsü boyun eğmek olur ama günahsız olan boynunu eğmemeli. ve ben son kez günahınızda boğulmuş olmanın acısını yaşıyorum. kendim için.