sodakid01-blog - Tumblr blog

[sodakid01-blog]

at muli kang kinalabit ng bangungot ng kahapon

[sodakid01-blog]

panahon na para lisanin ang pighati

[sodakid01-blog]

sadyang makulay ang magulong mundong ito

[sodakid01-blog]

nababalot na ng lamig ang pusong minsan nang nagbaga

[sodakid01-blog]

wala ka nang kawala sa bangungot ng kahapon

[sodakid01-blog]

at naulit, ulit.

at iyong ipinaalala muli lahat ng sakit

[sodakid01-blog]

hindi lahat ng saya ay nasasalamin sa katotohanan

[sodakid01-blog]

"....huwag mo akong salingin," ang bulong niya sa mga sugat ng kaniyang nakaraan

[sodakid01-blog]

ang puso'y nahihimlay sa bisig ng iyong sariling pagkabigo

[sodakid01-blog]

yakap ng lamig sa dilim

[sodakid01-blog]

at iyong ipinaalala muli lahat ng sakit

[sodakid01-blog]

Sumilay ang mga ngiti sa iyong labi nang sabihan kang; ang iyong ganda ay maihahalintulad sa isang pulang rosas na nakakaakit at naguumapaw sa karikitan at pambihirang halimuyak. Mali, huwag. Huwag kang makampante. Hindi ka isang rosas lang na may taglay na alindog at bango. Isa kang namumukod tanging rosas na mas pipiliing manatili ang mga tinik sa tangkay kaysa pagtakpan ang bahagi ng iyong pagkataong ganoon. Biniyayaan ka ng mga tinik. Oo, biyaya. Iyan ang magsisilbing rehas mo sa mapang abusong mga nilalang na nanaisin kang pitasin, sirain hanggang sa ika'y malanta. Huwag mong baguhin ang iyong pagkatao para lamang sa kagustuhan ng mga tao sa paligid. Ikaw ay isang magandang rosas na may sangkaterbang tinik bilang imahe ng isang magiting at matapang na nilalang.

[sodakid01-blog]

namumutawi ang ngiti ng iyong mga mata

[sodakid01-blog]

"Paumanhin ngunit ayaw ko na." "Bakit, sinta? May iba na ba? Iba na ba ang iyong iniibig?" "Oo, may iba na." "S-sino?" "Iyong sarili ko. Sa pagkakataong ito, pinipili ko ang sarili ko. Kasabay ng pagpapalaya ko sa iyo ay ang pagbubuhos ko ng atensyon at pagmamahal para sa sarili ko." "Ngunit... Mahal, nandito na ako. Ikaw ang pinili ko." "Tandaan mo, hindi mo kailangang mamili kung sa simula pa lang naging tapat ka na." "......" "......"

[sodakid01-blog]

Gaya na lamang ng alon sa dagat, hindi lahat ng iyong naisin ay susunod sa iyo.

Gagalaw ito sa iba't-ibang direksyon.

Lilituhin ka at ililigaw sa daan papuntang panganib.

Sa gantong pagkakataon, sumisid ka.

Hanapin ang kapayapaan sa ilalim ng dagat.

Doon, mararating mo ang kapayapaan at mapapanatag ka.

Ang alon ay alon.

Ang pagsubok ay pagsubok.

Ang pagkabigo ay pagkabigo.

Ngunit ikaw, ikaw ay tao.

Taong kayang magpabago sa takbo ng tadhana.

Taong kayang sumisid sa agos ng kadalamhatian.

Ang tao ay kayang languyin ang alon papunta sa kalmadong parte ng dagat.

Pumili sa dalawa: lumangoy nang makaahon; o

magpakalunod sa agos ng pagsubok?

[sodakid01-blog]

Hayaan mong magsilbi itong paalala na minsan mo na akong binigo sa iyong pangako.

[sodakid01-blog]

Lasapin mo ang kutya ng madla at gamiting sangga sa iyong pag aalsa.