#ΜΟΜΑ

[universityteam]

Το tetris ως Art Game

Το συγκεκριμένο παιχνίδι αποτελέι ορόσημο στην ιστορία των παιχνιδιών. Για την ιστορία, αξίζει να αναφερθεί το γεγονός οτι ήταν το πρώτο παιχνίδι που κυκλοφόρησε στις Η.Π.Α προερχόμενο επο την Σοβιετική Ένωση. Ο παράγοντας που καθιστά το tetris art game δεν είναι μονοδιάστατος και ούτε μπορεί ασφαλώς να αναλυθεί σε ένα μικρό κείμενο. Αποτελεί συνδυασμό πολλών παραγόντων που συνδυάζονται μεταξύ τους. Μερικοί απο αυτούς είναι η μουσική επένδυση η οποία είναι σοβιετικό κομμάτι καθώς επίσης και τα γραφικά , ο τρόπος δηλαδή που αναπαρραστώνται τα κομμάτια του πάζλ στο παιχνίδι. Παρόλο που τα γραφικά του tetris(επιτηδευμένη χαμηλή ανάλυση με πολλά pixels) δεν συγκρίνονται σε καμία περίπτωση με την σημερινή τεχνολογία, κατάφεραν να καθιερωθούν ως κάτι κλασσικό και με αυτόν τον τρόπο να προσδώσουν μια αισθητική στο tetris καθιστώντας το ART GAME.

“https://www.houstonpress.com/arts/why-tetris-is-the-most-artistic-video-game-ever-made-8265451″     

Στέργιος Πίσπας

[epagelmatias-blog]

ΜΟΜΑ - Καυσόξυλα - Θεσσαλονίκη

ΜΟΜΑ – Καυσόξυλα – Θεσσαλονίκη

[dimartblog]

—της Claire Voon. | Μετάφραση για το dim/art: Γιώργος Θεοχάρης—

Αντιδρώντας στο διάταγμα του Προέδρου Trump περί προσωρινής απαγόρευσης της μετανάστευσης πολιτών από εφτά μουσουλμανικές χώρες, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη αντικατέστησε τα έργα της μόνιμης έκθεσής του με οχτώ έργα καλλιτεχνών προερχόμενων από τις χώρες που μπήκαν στο στόχαστρο του Trump. Μολονότι η πράξη αυτή ακούγεται ασήμαντη, η αντικατάσταση των έργων τέχνης είναι μια κίνηση χωρίς προηγούμενο στην ιστορία του μουσείου. Η ιδέα ξεκίνησε και εκτελέστηκε από το προσωπικό του μουσείου, το οποίο θέλησε να αντιδράσει σε αυτή την ανησυχητική πολιτική πρωτοβουλία.

Η νέα έκθεση, η οποία οργανώθηκε από μια ομάδα επιμελητών από διάφορα τμήματα του μουσείου, έγινε στις αρχές Φεβρουαρίου, αφού πρώτα είχε προηγηθεί μία σχετική συζήτηση δύο μόλις μέρες μετά την έκδοση του διατάγματος (27 Ιανουαρίου). Τα νέα έργα καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα εκφραστικών μέσων, από έναν πίνακα του γεννημένου στο Σουδάν Ibrahim El-Salahi μέχρι μια κατασκευή από χώμα του γεννημένου στο Ιράν Marcos Grigorian και ένα βίντεο της Ιρανής Tala Madani. Υπάρχουν επίσης γλυπτά των γεννημένων στο Ιράν καλλιτεχνών Parviz Tanavoli and Siah Armajani, καθώς και έργα σε χαρτί της γεννημένης στο Ιράκ Zaha Hadid και των γεννημένων στο Ιράν Shirana Shahbazi and Charles Hossein Zenderoudi.

Siah Armajani, “Elements Number 30” (1990) (φωτό: Robert Gerhardt)

Οι επιμελητές επέλεξαν έργα που αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα της σύγχρονης τέχνης στις περιοχές αυτές. Καθώς η νέα έκθεση έπρεπε να στηθεί σε μικρό χρονικό διάστημα, ήταν απαραίτητο να επιλεγούν έργα των οποίων η εγκατάσταση δεν θα παρουσίαζε δυσκολίες και ταυτόχρονα θα έδεναν καλά μεταξύ τους στο πλαίσιο μιας μόνιμης έκθεσης του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης. Για τους λόγους αυτούς, απουσιάζουν έργα καλλιτεχνών από τη Λιβύη, τη Σομαλία, τη Συρία και την Υεμένη και συνεπώς αυτές οι χώρες δεν εκπροσωπούνται στη συγκεκριμένη προσπάθεια. Παρ’ όλα αυτά, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης ανακοίνωσε ότι αργότερα μέσα στον τρέχοντα μήνα θα προβληθούν διάφορες ταινίες καλλιτεχνών από τις χώρες που περι��αμβάνονται στην απαγόρευση. Επίσης, οι έφοροι οργανώνουν μια άλλη νέα έκθεση που θα εγκαινιαστεί την επόμενη εβδομάδα, όταν στο μουσείο θα επαναλειτουργήσει οι εκθεσιακοί χώροι του πέμπτου ορόφου, οι οποίοι επί του παρόντος ανακαινίζονται.

«Θέλουμε η γκαλερί να γίνει ένας χώρος ελευθερίας, όπου οι επισκέπτες θα βρίσκουν ένα ασφαλές καταφύγιο», δήλωσε ο Christophe Cherix, ο επικεφαλής επιμελητής του τμήματος σχεδίων και χαρακτικών. «Πολλά έργα της συλλογής μας από τις δεκαετίες του’20, του ’30 και του ’40 προέρχονται από το εξωτερικό. Το διάταγμα ήταν μια αφορμή να σκεφτούμε την ιστορία σε σχέση με το σήμερα και να προβάλουμε στους εκθεσιακούς χώρους σημαντικά έργα καλλιτεχνών από τις χώρες που περιλαμβάνονται στην πρόσφατη απαγόρευση».

Αυτά τα έργα, τα οποίο δεν εκτίθενται συχνά, αντικατέστησαν έργα της δυτικής τέχνης καλλιτεχνών όπως οι Picasso, Matisse, James Ensor, Francis Picabia, Umberto Boccioni, Oskar Kokoschka και Alberto Burri. Αντί να εκθέσουν όλα τα έργα σε μία μόνο αίθουσα, τα έχουν διασκορπίσει σε πολλές αίθουσες, ενώ το καθένα συνοδεύεται από μία δήλωση η οποία εκφράζει ξεκάθαρα την πρόθεση του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης «να επιβεβαιώσει τα ιδανικά της φιλοξενίας και της ελευθερίας ως ζωτικής σημασίας στοιχεία τόσο για το Μουσείο όσο και για τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Marcos Grigorian, «Άτιτλο» (1963)

«Η ιδέα ήταν η έκθεση να είναι ανοιχτή σε όλους, αλλά όχι άτακτη», είπε ο Cherix. «Θέλαμε να έχουμε από ένα έργο σε κάθε αίθουσα έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένας ρυθμός. Η ιδέα έχει περισσότερο να κάνει με ότι υποδεχόμαστε αυτά τα έργα τέχνης μέσα στη δική μας παράδοση, μέσα στο αφήγημα της δικής μας συλλογής, μέσα στις αξίες μας.

»Οι εκθεσιακοί μας χώροι αποτελούν επίσης μια πλατφόρμα όπου οι επισκέπτες μπορούν πραγματικά να σκεφτούν τον ρόλο των καλλιτεχνών από όλες αυτές τις χώρες μέσα στη δική μας πολιτισμική παράδοση. Θα θέλαμε η συλλογή αυτή να αντανακλά αυτό που συμβαίνει γύρω μας».

Ibrahim El-Salahi, «Το τζαμί» (1964)

ΜοΜΑ (φωτό: Robert Gerhardt)

ΜοΜΑ (φωτό: Robert Gerhardt)

Parviz Tanavoli, «Ο προφήτης» (1964) (φωτό: Robert Gerhardt)

ΜοΜΑ (φωτό: Robert Gerhardt)

Tala Madani, video still από το “Chit Chat” (2007)

Πηγή: hyperallergic

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Εικαστικά

Η απάντηση του MoMA στον Trump —της Claire Voon. | Μετάφραση για το dim/art: Γιώργος Θεοχάρης— Αντιδρώντας στο διάταγμα του Προέδρου Trump περί προσωρινής απαγόρευσης της μετανάστευσης πολιτών από εφτά μουσουλμανικές χώρες, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη αντικατέστησε τα έργα της μόνιμης έκθεσής του με οχτώ έργα καλλιτεχνών προερχόμενων από τις χώρες που μπήκαν στο στόχαστρο του Trump.

[justforbooks]

Σε ηλικία 94 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ο σπουδαίος εικαστικός της Ελλάδας, Παναγιώτης Βασιλάκης, γνωστός με το όνομα Takis.

Ο Παναγιώτης Βασιλάκης, γνωστός παγκοσμίως ως TAKIS, αποτέλεσε μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας εικαστικής σκηνής. Πρωτοπόρος της κινητικής τέχνης, ξεδίπλωσε το καλλιτεχνικό του ταλέντο μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και επιβλήθηκε προσφέροντας μια διαφορετική προσέγγιση της κινητικής τέχνης. Καλλιτέχνης αυτοδίδακτος εκ πεποιθήσεως, κατάφερε να δημιουργήσει μια άρρηκτη σύνδεση ανάμεσα στην τέχνη και τις επιστήμες συνδυάζοντας στοιχεία της φύσης και της φυσικής στη γλυπτική του. Ο Takis ως «ακάματος δουλευτής των μαγνητικών πεδίων …» δημιούργησε κινητικά έργα τέχνης που έχουν εμπνεύσει ζωγράφους, γλύπτες και ποιητές της γενιάς του αλλά και συγχρόνους του.

Γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα. Η παιδική του ηλικία και η εφηβεία του σημαδεύονται από αλλεπάλληλους πολέμους από τους οποίους η Ελλάδα υπέφερε όπως η Γερμανική και Ιταλική κατοχή και ο Εμφύλιος πόλεμος. Η οικονομική ευμάρεια της οικογένειάς του είχε πληγεί ήδη από το 1922 , δηλαδή την περίοδο της Μικρασιατικής καταστροφής.

Ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία σε ηλικία περίπου 20 ετών, παρά το γεγονός ότι η οικογένειά του δεν αποδεχόταν την κλίση του προς τις καλές τέχνες, σε ένα υπόγειο εργαστήρι, όταν έρχεται σε επαφή με τα έργα του Picasso και του Giacometti. Το 1952 δημιουργεί το πρώτο του ατελιέ με τους παιδικούς του φίλους και καλλιτέχνες Μίνω Αργυράκη και Ραϋμόνδο στην περιοχή της Ανάκασας. Τα πρώτα έργα του Τάκι είναι προτομές από γύψο και γλυπτά από σφυρήλατο σίδηρο εμπνευσμένα και από τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό αλλά και από καλλιτέχνες όπως ο Picasso και ο Giacometti.

Στα τέλη του 1953 αναχωρεί για το Παρίσι. Το 1954, φτάνοντας στο Παρίσι εντάσσεται για λίγους μήνες στο ατελιέ του Brancusi. Τα τρία περίπου επόμενα χρόνια ταξιδεύει και ζει ανάμεσα στο Παρίσι και στο Λονδίνο, όπου εμπνέεται και δημιουργεί τα πρώτα του κινητικά έργα. Εντυπωσιασμένος από τα ραντάρ, τις κεραίες και τα τεχνολογικά κατασκευάσματα που κοσμούν τον σιδηροδρομικό σταθμό στο Calais της Γαλλίας, εμπνέεται και δημιουργεί τα πρώτα του Σινιάλα, τα οποία ενώ στην αρχή είναι άκαμπτα και έχουν φωτεινά σήματα στην κορυφή τους, σταδιακά αλλάζουν μορφή. Στην κορυφή τους τοποθετούνται πυροτεχνήματα μέσω των οποίων πραγματοποιεί διάφορα street art happenings στις πλατείες του Παρισιού, αποκτούν ευελιξία, κοσμούνται με τα λεγόμενα «objets trouvés», λικνίζονται χάρη στην πνοή του ανέμου ενώ όταν κρούουν μεταξύ τους παράγουν μοναδικούς ήχους δίνοντας την αίσθηση της δόνησης των χορδών και της μελωδίας της άρπας.

Από το 1955 και μέχρι το τέλος του 1965 ο Takis, ως καλλιτεχνική διάνοια ήδη από τότε, πειραματίζεται με όλα τα στοιχεία του περιβάλλοντος και της φύσης τα οποία μας περιβάλλουν, αλλά αδυνατούμε να εντοπίσουμε με γυμνό μάτι. Αυτά τα στοιχεία θα αποτελέσουν τη βάση της καλλιτεχνικής του πορείας και εξερεύνησης καθώς χάρη σε αυτά διακρίνεται, ξεχωρίζει και καινοτομεί. Εξερευνά τις μαγνητικές δυνάμεις και την ενέργεια των μαγνητικών πεδίων τα οποία αποτελούν ένα από τα θεμέλια του έργου του στην καλλιτεχνική του έρευνα. Πειραματίζεται με τον ηλεκτρισμό, τον ήχο και το φως όπως και άλλοι καλλιτέχνες της γενιάς των Νεο-Ρεαλιστών της δεκαετίας του 1960 στο Παρίσι. Έτσι, μέσω της τέχνης του καθιστά ορατά όλα αυτά τα αόρατα στοιχεία. Επηρεασμένος από όλα όσα αναφέρθηκαν αλλά και από τις κοσμικές δυνάμεις και την επικοινωνία με το υπερπέραν δημιουργεί Τηλεγλυπτά και Τηλεπίνακες, Τηλεφώτα, Καντράν, Μουσικά. Την περίοδο εκείνη ταξιδεύει αρκετά συχνά σε όλα τα μεγάλα καλλιτεχνικά και μητροπολιτικά κέντρα του κόσμου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το πρώτο του ταξίδι του στις ΗΠΑ το 1961 όπου γνωρίζει τον μετέπειτα φίλο του Marcel Duchamp.

Χρονιά ορόσημο της περιόδου εκείνης αποτελεί το 1960, όταν ο Takis πραγματοποιεί την performance L’Impossible – Homme dans l’Espace (Το Αδύνατον – Ο Άνθρωπος στο Διάστημα) σε συνεργασία με το φίλο του Νοτιοαφρικανό ποιητή Sinclair Beiles. Η performance πραγματοποιήθηκε στην γκαλερί Iris Clert στο Παρίσι, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Sinclair Beiles διάβασε το περίφημο μαγνητικό του μανιφέστο: «Είμαι γλυπτό…Υπάρχουν κι άλλα γλυπτά σαν εμένα. Η κύρια διαφορά είναι ότι δε μπορούν να μιλήσουν…Θα ήθελα να δω όλες τις πυρηνικές βόμβες στη Γη να μετατρέπονται σε γλυπτά …» και «εκτοξεύεται στον αέρα» στιγμιαία αιωρούμενος από το μαγνητικό πεδίο ενός μαγνήτη που συνδέεται με τη ζώνη του.

Το 1968 μετακομίζει στη Μασσαχουσέτη όπου προσκαλείται με υποτροφία ως ερευνητής από το πανεπιστήμιο του ΜΙΤ και πιο συγκεκριμένα από το Κέντρο Προηγμένων Οπτικών Μελετών. Εκεί δημιουργεί μια σειρά από Ηλεκτρομαγνητικά γλυπτά. Μελετά την υδροδυναμική ενέργεια και δίνει μορφή στην επινόησή του με τίτλο Υδροδυναμική της Θαλάσσιας Ταλάντωσης, ενώ παράλληλα εμπνέεται και μια σειρά από Υδρομαγνητικά γλυπτά. Ριζοσπαστικός και ανατρεπτικός, συνιδρύει την περίοδο εκείνη την Ένωση Art Workers Coalition με σκοπό την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των καλλιτεχνών ενάντια στην εκμετάλλευσή τους από τους γκαλερίστες, τους εικαστικούς επιμελητές και τα μουσεία. Χαρακτηριστικό γεγονός αποτελεί η εφόρμισή του στο Mουσείο Μοντέρνας Τέχνης με σκοπό να αποσύρει ένα έργο του πριν προλάβει η ασφάλεια του Μουσείου να αντιδράσει. Η συμβολική του αυτή κίνηση γίνεται πρωτοσέλιδο στους New York Times.

Το 1974, έχοντας πλέον επιστρέψει και πάλι στο Παρίσι, ξεκινά να δημιουργεί τα Ερωτικά του γλυπτά. «La force d’attraction est le denominateur commun du magnétisme et de l’érotisme. En 1974, Takis en fait l’équitation dans une série de bronzes réalisés a partir de moulages» (Takis, monographies, Érotique, p.203).

Το 1986 επιστρέφοντας στην Ελλάδα ιδρύει το Κέντρο Ερευνών για την Τέχνη και τις Επιστήμες (KETE) στο Γεροβουνό Αττικής, του οποίου τα επίσημα εγκαίνια πραγματοποιούνται το 1993.

Όντας καλλιτέχνης πολυσχιδής, επιβάλλεται με την περίφημη Τέταρτη Διάσταση, μια αόρατη δύναμη που δημιουργείται από τα μαγνητικά πεδία που μας περιβάλλουν και διαχέονται στο χώρο.

Παρά το γεγονός ότι είναι αναγνωρισμένος για τα κινητικά του γλυπτά, ο Takis πρωτοπορεί και στη δημιουργία σκηνικών, στη μουσική επιμέλεια θεατρικών παραστάσεων και performances. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι συνεργασίες με τον Κώστα Γαβρά για την ταινία Section Spéciale (Ειδικό Δικαστήριο) το 1975, με τον Μιχάλη Κακογιάνη για την παράσταση Ηλέκτρα του Σοφοκλή στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου το 1983 καθώς και την παράσταση Τρωάδες, με το Nam June Paik το 1979, με τη Joelle Léandre και τη χορεύτρια Μάρθα Ζιώγα για την performance με τίτλο Ligne Parallèle Erotique (Παράλληλη Ερωτική Γραμμή) το 1986 καθώς και με τη Βαρβάρα Μαυροθαλασσίτη για την performance «Isis Awakening» (Το ξύπνημα της Ίσιδος) το 1990.

Συνολικά, καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Takis συνεχίζει να διερευνά τα όρια και τα σημεία τομής της καλλιτεχνικής και επιστημονικής αντίληψης, καθώς και της μουσικής, των ήχων και ιδιαίτερα των εικόνων που βρίσκονται σε κίνηση.

Καλλιτέχνης σύγχρονος και πρωτοποριακός, ο Takis ακολουθεί μια καλλιτεχνική πορεία που εκτίθεται στις τέσσερις γωνιές του κόσμου, με ρίζες σε μια γλυπτική παράδοση η οποία κυμαίνεται από την αρχαία ελληνική γλυπτική, τον Giacometti και φτάνουν στα τεχνολογικά αντικείμενα και κατασκευάσματα της σύγχρονης εποχής. Τα έργα του κοσμούν τις μόνιμες συλλογές των σπουδαιότερων μουσείων του κόσμου όπως το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης George Pompidou στο Παρίσι, το ΜΟΜΑ και το Guggenheim Museum της Νέας Υόρκης, τη De Menil Collection στο Χιούστον, την Tate Modern του Λονδίνου, την Peggy Guggenheim Collection στη Βενετία. Στη Γαλλία, το Μουσείο του Jeu de Paume, το Palais de Tokyo και το Fondation Maeght έχουν οργανώσει μεγάλες αναδρομικές εκθέσεις αφιερωμένες στον καλλιτέχνη. Το έργο του επίσης εκτίθεται στους κήπους της UNESCO στο Παρίσι και στην περιοχή της La Défense, όπου η γαλλική κυβέρνηση του παραχωρεί τον μεγαλύτερο δημόσιο χώρο που δόθηκε ποτέ στην ιστορία του Παρισιού σε καλλιτέχνη, 3500 τμ για ένα «δάσος» από 49 Φωτεινά Σινιάλα. Έχει επίσης συμμετάσχει δύο φορές στη Documenta στο Κάσελ, μια φορά στην Biennale της Βενετίας και το 1985 στην Biennale του Παρισιού όπου τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο. Το 2001, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποδίδει στο Κ.Ε.Τ.Ε. τιμητική πλακέτα για την προσφορά του καλλιτέχνη στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για τα έργα του με τίτλο Ηλεκτρικά Βαρέλια.

Η πινακοθήκη Tate Modern του Λονδίνου είναι ο τελευταίος σταθμός παρουσίασης έργων του σπουδαίου εικαστικού. Τα «Σινιάλα» ή αλλιώς τα γλυπτά κεραίες του που κατασκεύαζε σε όλη τη διάρκεια της πορεία του μπήκαν τον Ιούλιο στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της λονδρέζικης πινακοθήκης και θα βρίσκονται εκεί μέχρι τις 27 Οκτωβρίου.

Οι επισκέπτες της έκθεσης θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν το μοναδικό Magnetic Fields του Takis, το οποίο εκτίθεται για πρώτη φορά από τη δεκαετία του ’70.

Αυτό είναι το τρέιλερ με το οποίο οι επιμελητές της έκθεσης της Tate Modern παρουσίασαν στον κοινό τον εκλιπόντα σήμερα σπουδαίο εικαστικό που έδινε σχήμα στο φως.

It is with deep sadness that the Takis Foundation announces the passing of the international sculptor Panagiotis Vassilakis, known as Takis. A true pioneer, innovator and legend. He will be forever missed. A prolific and visionary mind, whose ingenuity, passion and imagination was endless, Takis explored many artistic and scientific horizons, as well as music and theatre, and redefined the boundaries in art. Thanks to his creative genius on so many levels, his generosity and his exceptional intuition, Takis was ahead of his time, which widely contributed to his success throughout the world. Today, we have all lost an extraordinary mind. The Takis Foundation offers his family, relatives and friends its deepest condolences. The greatest tribute we can pay today is to continue to follow his visionary path, where -to quote Takis- ‘’everything is mind and motion”, so that the unique legacy of Takis can live on.

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

[queen-of-ceremonials]

Καλό μου δεν έχω πάει εξωτερικό πόσο μάλλον στην συνάντηση τους στο μομα (αναστεναγμός)από ghibli μου άρεσε πολύ το when marnie was there και το αγαπημένο μου ανιμε είναι το fullmoon wo sagashite, υπέροχο, το canaan,elfen lied πάρα πολύ και το αμφιλεγόμενο mahou shoujo site--οχι δεν αντιγράφει puella magi madoka magica.θελω να κάνω cosplay akemi homura μόλις τελειώσει το lock.Πως είναι η μέρα σου,η καθημερινότητα σου, πρωινό άτομο κι εσύ συγγνώμη αν κάνω λάθος pronoun

Oof my bad :( Εννοούσες το βίντεο στο yt και μπερδεύτηκα; Πάντως ελπίζω και οι δυο κάποια στιγμή να πάμε γιατί αξίζει 100%

Θα τα έχω στο νου μου! Μάλιστα θα τα προσθέσω στη λίστα μου ❤️

Επίσης είμαι καλά! Γενικά νιώθω λίγο κουρασμένη από τη ρουτίνα τώρα που δεν μπορώ να κάνω και πολλά πράγματα και γενικά λίγο πεσμένη επειδή έχω αρκετό καιρό να βγάλω φωτογραφίες και είναι πάντα η ψυχοθεραπεία μου:(

Μην ανησυχείς καθόλου για τα pronouns (she/her είμαι αλλά δεν με ενοχλεί τίποτα τέτοιο 😂). Αλήθεια, πες μου και τα δικά σου αν θες!

[matrix24news]

Ανοίγει ξανά το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (ΜοΜΑ) στη Νέα Υόρκη https://ift.tt/2YbkWcr

[greek-ride]

τα διδυμάκια

η εμπλοκή των αρχαιοτήτων με τα δημόσια έργα δεν ξεκίνησε φυσικά με το …μετρό. μια ανάλογη ιστορία, μικρότερη σε έκταση, αλλά όχι σε σημασία για την πόλη μας, είναι η διάνοιξη της οδού 3ης Σεπτεμβρίου το καλοκαίρι του 1980. χωρίς άλλη ειδοποίηση, ένα ωραίο πρωί, μία μυθικών διαστάσεων μπουλντόζα της ΜΟΜΑ με το γιγάντιο μαχαίρι της μπροστά κατηφόριζε επανειλημμένα από την Αγία Φωτεινή προς τη…

[kalindafromgreece]

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

  Και όταν μιλάμε για εποχές μετά από πολεμικές συρράξεις (και η χώρα μας είχε εμπλακεί σε αρκετές) η ανάγκη για ανακατασκευή κατεστραμμένων υποδομών είναι εξαιρετικά σημαντική.

Σε δυσπρόσιτα μέρη της ελληνικής επαρχίας, κυρίως ημι-ορεινών και ορεινών περιοχών οι πιο ηλικιωμένοι αναφέρουν κάποια φορά με νοσταλγία ότι το «τάδε γεφύρι το έφτιαξε ο στρατός». Και όταν λένε ο στρατός εννοούν οι «θρυλικές» Στρατιωτικές Υπηρεσίες των Μικτών Ομάδων Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως (Μ.Ο.Μ.Α.), που έφτιαξαν από το μηδέν σε πολλές περιπτώσεις, γεφύρια, δρόμους και άλλα πολλά όπως τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα.

H καταστροφή και η ερήμωση, ειδικά της υπαίθρου, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γέννησε μία ανάγκη ζωτικής σημασίας. Αυτή τη ζωτική ανάγκη κλήθηκαν να καλύψουν τα «παιδιά της ανάγκης» των Μ.Ο.Μ.Α., όπως τα έλεγαν.

Η ιστορική αναδρομή των Μικτών Ομάδων και η σημασία των «παιδιών της ανάγκης»

Το Γενικό Επιτελείο Στρατού στην σελίδα με την Ιστορία του Σώματος του Μηχανικού με δύο μικρές παραγράφους σκιαγραφεί την σημαντικότητα των Μ.Ο.Μ.Α.

«Το Μηχανικό συγκροτήθηκε επί του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια την 28η Ιουλίου 1829 και ονομάστηκε “Σώμα Αξιωματικών Οχυρωματοποιίας και ��ρχιτεκτονικής” με έδρα το Ναύπλιο. Αποστολή του ήταν η σύνταξη μελετών και σχεδίων για την κατασκευή, συντήρηση και βελτίωση των οχυρωματικών έργων, Στρατιωτικών και Δημοσίων κτιρίων, γεφυρών και οδών».

Και συνεχίζει σε άλλο σημείο: «Μετά την απελευθέρωση και τη λήξη του εμφυλίου πολέμου το Μηχανικό ανέλαβε την περισυλλογή-εξουδετέρωση των εκατοντάδων χιλιάδων ναρκών, βλημάτων πυροβολικού και όλμων και λοιπών πυρομαχικών που είχαν διασπαρεί κατά τη διάρκεια των συρράξεων. Σημαντικότατη είναι η συνεισφορά του Μηχανικού στις συμφορές που έπληξαν τη χώρα από τις κατά καιρούς θεομηνίες, ιδίως δε στους καταστροφικούς σεισμούς της περιόδου 1953 – 1999. Ιδιαίτερης σημασίας είναι και η προσφορά της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Κατασκευής Έργων Ανασυγκροτήσεως (ΣΥΚΕΑ), με τις Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως (ΜΟΜΑ), στην ταχύτερη ανασυγκρότηση και ανάπτυξη ολόκληρης της Ελλάδας από το 1957 έως το 1992».

Οι εν λόγω θρυλικές μονάδες λοιπόν ήταν υπεύθυνες εν πολλοίς για το γεγονός ότι πολλά ορεινά χωριά απέκτησαν δρόμο που τα ένωναν με την υπόλοιπη Ελλάδα και τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα.

Οι καταστροφές που άφησε πίσω ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν σχεδόν ολοκληρωτικές. Ειδικά σε μία χώρα σαν την Ελλάδα η οικονομία της οποίας δεν είχε καταφέρει ποτέ να σταθεί πραγματικά στα πόδια της μετά και τις συνεχείς πολεμικές διενέξεις από το 1821 και έπειτα. Συν το γεγονός ότι �� χώρα μας δεν πέρασε ποτέ στην πραγματικότητα από την «βιομηχανική εποχή». Οι παραγωγικές της δυνάμεις ήταν ο πρωτογενείς τομέας και η αγροτοκτηνοτροφία.

Οι καταστροφές αυτές σε συνδυασμό με το απαρχαιωμένο εναπομείναν οδικό δίκτυο και το γεγονός πως σε πολλά μέρη δεν ήταν δυνατό για οικονομικούς και τεχνικούς λόγους να εμπλακούν ιδιώτες εργολάβοι, κατέστησαν επιτακτική την ανάγκη να αναλάβει το έργο αυτό το κράτος.

Το κράτος όμως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια ήταν και εκείνο υπό κατάρρευση. Ο στρατός έμοιαζε σαν την μόνη εφικτή λύση λόγω των τεχνικών γνώσεων και της ύπαρξης έμπειρου ανθρώπινου δυναμικού στο Μηχανικό. Έτσι οι Μ.Ο.Μ.Α. ενεπλάκησαν στην κατασκευή έργων που απαιτούνταν σε όλη την επικράτεια.

Σύμφωνα με καταγραφές από εν αποστρατεία αξιωματικούς που έχουν ασχοληθεί και ιστορικά με το έργο των Μ.Ο.Μ.Α. αυτό δεν έμενε μόνο στα έργα οδοποιίας αλλά και σε άλλα έργα υποδομής όπως αεροδρόμια, εγγειοβελτιωτικά μικρά έργα κοινής ωφέλειας και οικοδομικά.

H αποστολή που είχαν οι Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως

Σε περίοδο ειρήνης και με λογικό κόστος η αποστολή των ειδικών αυτών μονάδων ήταν η Αποστολή της ειδικής αυτής υπηρεσίας ήταν σε περίοδο ειρήνης η με λογικό κόστος εκτέλεση των έργων που τις αναθέτονταν με διάφορα κυβερνητικά προγράμματα και μάλιστα στη νησιωτική και ορεινή Ελλάδα όπου δεν υπήρχε ενδιαφέρον των εργοληπτών.

Επίσης στην ευθύνη τους οι Μ.Ο.Μ.Α. είχαν και την εκτέλεση μικρών έργων κοινωφελών έργων τοπικού ενδιαφέροντος για την ωφέλεια Δήμων, Κοινοτήτων, Συλλόγων και Οργανισμών ιδίως σε ακριτικές περιοχές.

Σε εμπόλεμη περίοδο οι Μ.Ο.Μ.Α. υπάγονταν στους σχηματισμούς του Στρατού Ξηράς υπό το Τάγματα Μηχανικού Αποκαταστάσεως Συγκοινωνιών και είχαν ως βασικό μέλημα την αποκατάσταση ζημιών από βομβαρδισμούς ή σαμποτάζ σε έργα υποδομών.

Το 1957 οι Ένοπλες Δυνάμεις κλήθηκαν να φέρουν εις πέρας ένα αρκετά δύσκολο αλλά αναγκαίο έργο. Να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση της χώρας. Έτσι στις έδρες των σπουδαιότερων νομών συγκροτήθηκαν επτά Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως. Οι έδρες των επτά Μ.Ο.Μ.Α. ανά τον Ελλαδικό χώρο ήταν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο Κρήτης, στην Πάτρα, στη Λαμία, στη Λάρισα και στα Ιωάννινα.

Το προσωπικό των Μονάδων αποτελούνταν από Αξιωματικούς και οπλίτες του Μηχανικού, που είχαν την αντίστοιχη τεχνική κατάρτιση αλλά και με ένα μικρό ποσοστό από Αξιωματικούς από τα υπόλοιπα όπλα του Στρατού. Επιπλέον σε αυτούς υπήρχε και πολιτικό μόνιμο ή με συμβάσεις τεχνικό προσωπικό όπως γραφείς, μηχανικοί, οδηγοί τεχνίτες, χειριστές μηχανημάτων και εργάτες.

Μερικά από τα σημαντικά έργα που έφεραν εις πέρας οι Μ.Ο.Μ.Α.

Η εθνική και επαρχιακή οδοποιία ωφελήθηκε τα μέγιστα από τα έργα των Μ.Ο.Μ.Α. μιας και έγινε κατασκευή, βελτίωση και αρχική διάνοιξη σε εθνικούς και επαρχιακούς δρόμους ιδίως της ορεινής και νησιωτικής Ελλάδας, περίπου 15.000 χλμ. Σε αυτούς τους δρόμους έγιναν και τεχνικά έργα όπως ασφαλτοστρώσεις, γέφυρες και τοίχοι αντιστήριξης.

Κατασκευάστηκαν αεροδρόμια από την αρχή είτε επεκτάθηκαν διάδρομοι προσγείωσης σε 17 αεροδρόμια της νησιωτικής Ελλάδος. Χωματουργικές εργασίες πραγματοποίησαν οι μονάδες και στο αεροδρόμιο των Σπάτων.

Κατασκευάστηκαν μεγάλα και μικρά αποστραγγιστικά αρδευτικά, αντιπλημμυρικά και υδραυλικά έργα σε όλη την χώρα με τα οποία αξιοποιήθηκαν και δόθηκαν προς καλλιέργεια εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης.

Με την μέθοδο των προκατασκευών κατασκευάστηκαν με επιτυχία κτίρια Νοσοκομείων, Σχολείων, ΑΕΙ (Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης κ.λπ.) κτιριακές εγκαταστάσεις στρατοπέδων (Χαλκίδας, Θηβών, Λουτρακίου Βαννιάνου Ξάνθης κ.λπ.) πλέον των παραπάνω κατασκεύαζε εργολαβικά υπό την επίβλεψη της και πολλά άλλα οικοδομικά έργα σε διάφορα στρατόπεδα όπως Διοικητήρια, θαλάμους οπλιτών, υπόστεγα κλ.π.

Οι Μικτές Μονάδες έδωσαν το παρών σε όλες τις μεγάλες συμφορές που έπληξαν τον Ελλαδικό χώρο μέσα στις 3,5 περίπου δεκαετίες που οι Μ.Ο.Μ.Α. παρήγαγαν έργο, όπως οι σεισμοί, οι πυρκαγιές και οι καταστροφές από ακραία καιρικά φαινόμενα.

Η διάλυση των Μονάδων και η επανασύστασή τους ως ΜΟΜΚΑ

Οι αιτίες για την διάλυση των Μ.Ο.Μ.Α. θα πρέπει να αναζητηθούν στα διάφορα συγκρουόμενα οικονομικά συμφέροντα και στην πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης. Δεν ήταν λίγες άλλωστε οι φορές μέσα στις δεκαετίες που λειτούργησαν που το έργο των Ομάδων έγινε όχημα εκμετάλλευσης από πολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα.

Από τη δεκαετία του ’80 κυβερνήσεις ζητούσαν περικοπές πιστώσεων προς τις Μονάδες. Στη συνέχεια άρχισε να αναπτύσσεται μέσα στο πολιτικό προσωπικό των Μ.Ο.Μ.Α. ο διορισμός υπαλλήλων εις βάρος πιστώσεων των έργων με αποτέλεσμα η εκτέλεση πολλών εξ αυτών, να μην θεωρείται πια οικονομικά συμφέρουσα.

Το κύκνειο άσμα ήρθε στο τέλος τη δεκαετία του ’90 μετά από φημολογούμενες έντονες πιέσεις που ασκούσαν μεγαλοεργλάβοι και μεγαλοεκδότες. Με το Ν.2026/92 οι Μ.Ο.Μ.Α. διαλύθηκαν.

Το 2015 επί υπουργίας Πάνου Καμμένου οι Μ.Ο.Μ.Α. επανεμφανίστηκαν ως ΜΟΜΚΑ. Οι λόγοι που οι Μικτές Μονάδες ήταν αναγκαίες μετά τον πόλεμο, εν μέσω κρίσης εμφανίστηκαν υπό άλλο μανδύα.

Ο Πάνος Καμμένος στο πλαίσιο εγκαινίων 14 νέων διαμερισμάτων για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που έφτιαξε η ΜΟΜΚΑ είχε αναφέρει ότι η Μονάδα ενεπλάκη με την κατασκευή hot spot αλλά και με έργα υποδομών σε νησιά του Αιγαίου και στην παραμεθόριο.

Οι ΜΟΜΚΑ συνεχίζουν το έργο τους, όχι σε τόσο ευρεία κλίμακα όπως οι προκάτοχοί τους, αλλά βοηθούν σε όσους τομείς οι Ένοπλες Δυνάμεις κλήθηκαν να παράσχουν χέρι βοηθείας.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια. Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

[anemosantistasis]

ΟΤΑΝ Η ΑΥΓΗ ΜΙΛΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΘΑΙΡΕΤΟ ΤΟΥ ΛΑΤΣΗ..ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΗΝ ΜΟΜΑ ΤΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΣΕΙ

http://dlvr.it/QgXVPD

[mathagon]

Το πρόβλημα των καταπατήσεων των δασικών εκτάσεων και του αιγιαλού, ως και το κλείσιμο των ρεμάτων είναι διαχρονικό. H πολιτεία με όλες τις κυβερνήσεις να είναι απλός θεατής των παρανομιών. 

Όταν όμως, το πρόβλημα γίνεται οξύ λόγω φυσικών καταστροφών, το κράτος προσπαθεί να το λύσει ψηφίζοντας νόμους, που δεν εφαρμόζονται λόγω του πολιτικού κόστους. Παρά τις πομπώδεις δηλώσεις περί της άμεσης και αποτελεσματικής εφαρμογής του νόμου, οι διατάξεις του, στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να εφαρμοσθούν επί κάποιων αδυνάτων, που δεν έχουν πολιτική στήριξη, η ακόμα και κάποιων απόντων που δεν παρίστανται για να διαμαρτυρηθούν.

Στη χώρα μας λείπει η περίφημη «constans voluntas”, δηλαδή η συνεχής πολιτική βούληση για να εφαρμοσθεί ένας νόμος. Κλασσικό παράδειγμα για το πώς ατονούν οι νόμοι περί κατεδαφίσεων αυθαιρέτων είναι η περίπτωση της Φαντασίας στο Καλαμάκι, που ήταν χρόνια κλειστή και μόλις ψηφίστηκε ο νόμος κατεδαφίστηκε παρουσία του τότε πρωθυπουργού. Εκεί σταμάτησε όμως και η εφαρμογή του νόμου.

Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι μόνο η πολιτική βούληση για την εφαρμογή του νόμου ή εάν υπάρχουν οι κατάλληλοι μηχανισμοί η κονδύλια για την εκτέλεση των κατεδαφίσεων, που σαφώς κατά περίπτωση λείπουν, αλλά κυρίως η νοοτροπία των πολιτών. Αυτοί δεν στηρίζουν την πολιτεία για την εκτέλεση των κατεδαφίσεων, αλλά αντίθετα πιέζουν τους πολιτικούς όλων των παρατάξεων , που λόγω του πολιτικού κόστους η προς άγραν ψήφων παρεμβαίνουν και αναστέλλουν τις κατεδαφίσεις. Έτσι εξηγούνται τα 3290 τελεσίδικα πρωτόκολλα κατεδαφίσεων, που δεν έχουν εκτελεστεί – και ούτε πρόκειται πλην εξαιρέσεων – , γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ,ότι βαδίζουμε ολοταχώς προς τις εκλογές.

Κλασσικό παράδειγμα η αναστολή κατεδαφίσεων των παρανόμων ταβερνών στο Σχοινιά Μαραθώνα, με τελεσίδικα πρωτόκολλα κατεδαφίσεων από το 1996, που τον Αύγουστο του 2014 με νομοθετική τροπολογία αρθ. 63 .4280\2014 ανεστάλη η κατεδάφισης τους και ακόμα κάποια από αυτά δεν έχουν κατεδαφιστεί. Στη μη εκτέλεση των κατεδαφίσεων βοηθάει και η υπάρχουσα νομοθεσία που επιτρέπει τη δικαστική αναστολή κατεδαφίσεων, που χορηγείται αφειδώς, κατόπιν ασκήσεως ανακοπής κατά διοικητικών πράξεων, που η εκδίκαση τους βραδύνει υπέρμετρα. Τέλος σε πολλές περιπτώσεις οι κατεδαφίσεις αναστέλλονται γιατί εκτελούνται από εργολάβους, που διαθέτουν τα κατάλληλα μηχανήματα αλλά δεν υπάρχουν κονδύλια για την αμοιβή τους η έχουν εξαντληθεί νωρίς

Το έτος 2010 με εισήγηση μου ως Γενικός Επιθεωρητής Δημοσίας Διοίκησης προς την τότε ΥΠΕΧΩΔΕ κα Μπιρμπίλη ψηφίστηκε ο ν. 3818\2010, που στο άρθρο 7 προέβλεπε τη σύσταση ειδικής υπηρεσίας κατεδαφίσεων αυθαιρέτων σε δασικές εκτάσεις και αιγιαλούς. Υπηρεσία κατάλληλα στελεχωμένη και με επαρκή μηχανολογικό εξοπλισμό ,που θα λειτουργούσε σαν τη παλαιά ΜΟΜΑ με αποστολή την άμεση κατεδάφιση των αυθαιρέτων κτισμάτων και περιφράξεων.

Μετά την αντικατάσταση της κας Μπιρμπίλη με το άρθρο 28 ν. 4014\2011 η υπηρεσία μετανομάσθηκε σε ειδική υπηρεσία επιθεώρησης κλπ και είναι πλούσια στελεχωμένη με αρμοδιότητα τις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων, τις οποίες εκτελεί με εργολαβίες, γιατί δεν διαθέτει μηχανήματα.

Σύμφωνα λοιπόν με τις παραπάνω διατάξεις είναι η μόνη αρμόδια υπηρεσία για τις κ��τεδαφίσεις αυθαιρέτων εντός των δασών. Κατά συνέπεια, δεν χρειαζόταν η με νυκτερινή τροπολογία ανάθεση των κατεδαφίσεων σε άλλες υπηρεσίες η φορείς. Ο νέος νόμος για κατεδαφίσεις θα παρουσιάσει πολλά προβλήματα κατά την εκτέλεση κυρίως, γιατί η προσβολή του πρωτοκόλλου κατεδαφίσεων και αναστολή εκτελέσεως εντός συντομότατης προθεσμίας σε πρώτο και τελευταίο βαθμό στο Συμβούλιο Επικρατείας, στερεί από τον ενδιαφερόμενο τον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας, που επιβάλλεται από το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ. Επιπλέον, αποτελεί πολυτελή και πολύ δαπανηρή δικαστική διαδικασία και έτσι προσβάλλει τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας. Αφετέρου η ανάθεση των κατεδαφίσεων στη τοπική αυτοδιοίκηση, ασφαλώς χωρίς να ερωτηθεί, μπορεί να αποβεί αναποτελεσματική λόγω των στενών δεσμών των δημοτών προς τις τοπικές δημοτικές αρχές.

Προκαλεί επομένως ανησυχία και υποψίες το μεγάλο ενδιαφέρον της κυβέρνησης να αναθέσει την κατεδάφιση αυθαιρέτων σε άλλους φορείς, ενώ έχει ήδη έτοιμη και στελεχωμένη την υπηρεσία του κράτους. Ή δεν γνωρίζουν τις δυνατότητες της πολιτείας ή κάτι άλλο θέλουν να πετύχουν που δεν γνωρίζουμε εμείς οι υπόλοιποι αδαείς…

*Ο κ. Λέανδρος Τ. Ρακιντζής είναι αρεοπαγίτης ε.τ.

https://www.liberal.gr/

[eclecticstarlightblogger]

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

  Και όταν μιλάμε για εποχές μετά από πολεμικές συρράξεις (και η χώρα μας είχε εμπλακεί σε αρκετές) η ανάγκη για ανακατασκευή κατεστραμμένων υποδομών είναι εξαιρετικά σημαντική.

Σε δυσπρόσιτα μέρη της ελληνικής επαρχίας, κυρίως ημι-ορεινών και ορεινών περιοχών οι πιο ηλικιωμένοι αναφέρουν κάποια φορά με νοσταλγία ότι το «τάδε γεφύρι το έφτιαξε ο στρατός». Και όταν λένε ο στρατός εννοούν οι «θρυλικές» Στρατιωτικές Υπηρεσίες των Μικτών Ομάδων Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως (Μ.Ο.Μ.Α.), που έφτιαξαν από το μηδέν σε πολλές περιπτώσεις, γεφύρια, δρόμους και άλλα πολλά όπως τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα.

H καταστροφή και η ερήμωση, ειδικά της υπαίθρου, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γέννησε μία ανάγκη ζωτικής σημασίας. Αυτή τη ζωτική ανάγκη κλήθηκαν να καλύψουν τα «παιδιά της ανάγκης» των Μ.Ο.Μ.Α., όπως τα έλεγαν.

Η ιστορική αναδρομή των Μικτών Ομάδων και η σημασία των «παιδιών της ανάγκης»

Το Γενικό Επιτελείο Στρατού στην σελίδα με την Ιστορία του Σώματος του Μηχανικού με δύο μικρές παραγράφους σκιαγραφεί την σημαντικότητα των Μ.Ο.Μ.Α.

«Το Μηχανικό συγκροτήθηκε επί του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια την 28η Ιουλίου 1829 και ονομάστηκε “Σώμα Αξιωματικών Οχυρωματοποιίας και Αρχιτεκτονικής” με έδρα το Ναύπλιο. Αποστολή του ήταν η σύνταξη μελετών και σχεδίων για την κατασκευή, συντήρηση και βελτίωση των οχυρωματικών έργων, Στρατιωτικών και Δημοσίων κτιρίων, γεφυρών και οδών».

Και συνεχίζει σε άλλο σημείο: «Μετά την απελευθέρωση και τη λήξη του εμφυλίου πολέμου το Μηχανικό ανέλαβε την περισυλλογή-εξουδετέρωση των εκατοντάδων χιλιάδων ναρκών, βλημάτων πυροβολικού και όλμων και λοιπών πυρομαχικών που είχαν διασπαρεί κατά τη διάρκεια των συρράξεων. Σημαντικότατη είναι η συνεισφορά του Μηχανικού στις συμφορές που έπληξαν τη χώρα από τις κατά καιρούς θεομηνίες, ιδίως δε στους καταστροφικούς σεισμούς της περιόδου 1953 – 1999. Ιδιαίτερης σημασίας είναι και η προσφορά της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Κατασκευής Έργων Ανασυγκροτήσεως (ΣΥΚΕΑ), με τις Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως (ΜΟΜΑ), στην ταχύτερη ανασυγκρότηση και ανάπτυξη ολόκληρης της Ελλάδας από το 1957 έως το 1992».

Οι εν λόγω θρυλικές μονάδες λοιπόν ήταν υπεύθυνες εν πολλοίς για το γεγονός ότι πολλά ορεινά χωριά απέκτησαν δρόμο που τα ένωναν με την υπόλοιπη Ελλάδα και τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα.

Οι καταστροφές που άφησε πίσω ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν σχεδόν ολοκληρωτικές. Ειδικά σε μία χώρα σαν την Ελλάδα η οικονομία της οποίας δεν είχε καταφέρει ποτέ να σταθεί πραγματικά στα πόδια της μετά και τις συνεχείς πολεμικές διενέξεις από το 1821 και έπειτα. Συν το γεγονός ότι η χώρα μας δεν πέρασε ποτέ στην πραγματικότητα από την «βιομηχανική εποχή». Οι παραγωγικές της δυνάμεις ήταν ο πρωτογενείς τομέας και η αγροτοκτηνοτροφία.

Οι καταστροφές αυτές σε συνδυασμό με το απαρχαιωμένο εναπομείναν οδικό δίκτυο και το γεγονός πως σε πολλά μέρη δεν ήταν δυνατό για οικονομικούς και τεχνικούς λόγους να εμπλακούν ιδιώτες εργολάβοι, κατέστησαν επιτακτική την ανάγκη να αναλάβει το έργο αυτό το κράτος.

Το κράτος όμως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια ήταν και εκείνο υπό κατάρρευση. Ο στρατός έμοιαζε σαν την μόνη εφικτή λύση λόγω των τεχνικών γνώσεων και της ύπαρξης έμπειρου ανθρώπινου δυναμικού στο Μηχανικό. Έτσι οι Μ.Ο.Μ.Α. ενεπλάκησαν στην κατασκευή έργων που απαιτούνταν σε όλη την επικράτεια.

Σύμφωνα με καταγραφές από εν αποστρατεία αξιωματικούς που έχουν ασχοληθεί και ιστορικά με το έργο των Μ.Ο.Μ.Α. αυτό δεν έμενε μόνο στα έργα οδοποιίας αλλά και σε άλλα έργα υποδομής όπως αεροδρόμια, εγγειοβελτιωτικά μικρά έργα κοινής ωφέλειας και οικοδομικά.

H αποστολή που είχαν οι Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως

Σε περίοδο ειρήνης και με λογικό κόστος η αποστολή των ειδικών αυτών μονάδων ήταν η Αποστολή της ειδικής αυτής υπηρεσίας ήταν σε περίοδο ειρήνης η με λογικό κόστος εκτέλεση των έργων που τις αναθέτονταν με διάφορα κυβερνητικά προγράμματα και μάλιστα στη νησιωτική και ορεινή Ελλάδα όπου δεν υπήρχε ενδιαφέρον των εργοληπτών.

Επίσης στην ευθύνη τους οι Μ.Ο.Μ.Α. είχαν και την εκτέλεση μικρών έργων κοινωφελών έργων τοπικού ενδιαφέροντος για την ωφέλεια Δήμων, Κοινοτήτων, Συλλόγων και Οργανισμών ιδίως σε ακριτικές περιοχές.

Σε εμπόλεμη περίοδο οι Μ.Ο.Μ.Α. υπάγονταν στους σχηματισμούς του Στρατού Ξηράς υπό το Τάγματα Μηχανικού Αποκαταστάσεως Συγκοινωνιών και είχαν ως βασικό μέλημα την αποκατάσταση ζημιών από βομβαρδισμούς ή σαμποτάζ σε έργα υποδομών.

Το 1957 οι Ένοπλες Δυνάμεις κλήθηκαν να φέρουν εις πέρας ένα αρκετά δύσκολο αλλά αναγκαίο έργο. Να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση της χώρας. Έτσι στις έδρες των σπουδαιότερων νομών συγκροτήθηκαν επτά Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως. Οι έδρες των επτά Μ.Ο.Μ.Α. ανά τον Ελλαδικό χώρο ήταν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο Κρήτης, στην Πάτρα, στη Λαμία, στη Λάρισα και στα Ιωάννινα.

Το προσωπικό των Μονάδων αποτελούνταν από Αξιωματικούς και οπλίτες του Μηχανικού, που είχαν την αντίστοιχη τεχνική κατάρτιση αλλά και με ένα μικρό ποσοστό από Αξιωματικούς από τα υπόλοιπα όπλα του Στρατού. Επιπλέον σε αυτούς υπή��χε και πολιτικό μόνιμο ή με συμβάσεις τεχνικό προσωπικό όπως γραφείς, μηχανικοί, οδηγοί τεχνίτες, χειριστές μηχανημάτων και εργάτες.

Μερικά από τα σημαντικά έργα που έφεραν εις πέρας οι Μ.Ο.Μ.Α.

Η εθνική και επαρχιακή οδοποιία ωφελήθηκε τα μέγιστα από τα έργα των Μ.Ο.Μ.Α. μιας και έγινε κατασκευή, βελτίωση και αρχική διάνοιξη σε εθνικούς και επαρχιακούς δρόμους ιδίως της ορεινής και νησιωτικής Ελλάδας, περίπου 15.000 χλμ. Σε αυτούς τους δρόμους έγιναν και τεχνικά έργα όπως ασφαλτοστρώσεις, γέφυρες και τοίχοι αντιστήριξης.

Κατασκευάστηκαν αεροδρόμια από την αρχή είτε επεκτάθηκαν διάδρομοι προσγείωσης σε 17 αεροδρόμια της νησιωτικής Ελλάδος. Χωματουργικές εργασίες πραγματοποίησαν οι μονάδες και στο αεροδρόμιο των Σπάτων.

Κατασκευάστηκαν μεγάλα και μικρά αποστραγγιστικά αρδευτικά, αντιπλημμυρικά και υδραυλικά έργα σε όλη την χώρα με τα οποία αξιοποιήθηκαν και δόθηκαν προς καλλιέργεια εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης.

Με την μέθοδο των προκατασκευών κατασκευάστηκαν με επιτυχία κτίρια Νοσοκομείων, Σχολείων, ΑΕΙ (Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης κ.λπ.) κτιριακές εγκαταστάσεις στρατοπέδων (Χαλκίδας, Θηβών, Λουτρακίου Βαννιάνου Ξάνθης κ.λπ.) πλέον των παραπάνω κατασκεύαζε εργολαβικά υπό την επίβλεψη της και πολλά άλλα οικοδομικά έργα σε διάφορα στρατόπεδα όπως Διοικητήρια, θαλάμους οπλιτών, υπόστεγα κλ.π.

Οι Μικτές Μονάδες έδωσαν το παρών σε όλες τις μεγάλες συμφορές που έπληξαν τον Ελλαδικό χώρο μέσα στις 3,5 περίπου δεκαετίες που οι Μ.Ο.Μ.Α. παρήγαγαν έργο, όπως οι σεισμοί, οι πυρκαγιές και οι καταστροφές από ακραία καιρικά φαινόμενα.

Η διάλυση των Μονάδων και η επανασύστασή τους ως ΜΟΜΚΑ

Οι αιτίες για την διάλυση των Μ.Ο.Μ.Α. θα πρέπει να αναζητηθούν στα διάφορα συγκρουόμενα οικονομικά συμφέροντα και στην πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης. Δεν ήταν λίγες άλλωστε οι φορές μέσα στις δεκαετίες που λειτούργησαν που το έργο των Ομάδων έγινε όχημα εκμετάλλευσης από πολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα.

Από τη δεκαετία του ’80 κυβερνήσεις ζητούσαν περικοπές πιστώσεων προς τις Μονάδες. Στη συνέχεια άρχισε να αναπτύσσεται μέσα στο πολιτικό προσωπικό των Μ.Ο.Μ.Α. ο διορισμός υπαλλήλων εις βάρος πιστώσεων των έργων με αποτέλεσμα η εκτέλεση πολλών εξ αυτών, να μην θεωρείται πια οικονομικά συμφέρουσα.

Το κύκνειο άσμα ήρθε στο τέλος τη δεκαετία του ’90 μετά από φημολογούμενες έντονες πιέσεις που ασκούσαν μεγαλοεργλάβοι και μεγαλοεκδότες. Με το Ν.2026/92 οι Μ.Ο.Μ.Α. διαλύθηκαν.

Το 2015 επί υπουργίας Πάνου Καμμένου οι Μ.Ο.Μ.Α. επανεμφανίστηκαν ως ΜΟΜΚΑ. Οι λόγοι που οι Μικτές Μονάδες ήταν αναγκαίες μετά τον πόλεμο, εν μέσω κρίσης εμφανίστηκαν υπό άλλο μανδύα.

Ο Πάνος Καμμένος στο πλαίσιο εγκαινίων 14 νέων διαμερισμάτων για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που έφτιαξε η ΜΟΜΚΑ είχε αναφέρει ότι η Μονάδα ενεπλάκη με την κατασκευή hot spot αλλά και με έργα υποδομών σε νησιά του Αιγαίου και στην παραμεθόριο.

Οι ΜΟΜΚΑ συνεχίζουν το έργο τους, όχι σε τόσο ευρεία κλίμακα όπως οι προκάτοχοί τους, αλλά βοηθούν σε όσους τομείς οι Ένοπλες Δυνάμεις κλήθηκαν να παράσχουν χέρι βοηθείας.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια. Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

[thoughtfullyblogger]

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

  Και όταν μιλάμε για εποχές μετά από πολεμικές συρράξεις (και η χώρα μας είχε εμπλακεί σε αρκετές) η ανάγκη για ανακατασκευή κατεστραμμένων υποδομών είναι εξαιρετικά σημαντική.

Σε δυσπρόσιτα μέρη της ελληνικής ��παρχίας, κυρίως ημι-ορεινών και ορεινών περιοχών οι πιο ηλικιωμένοι αναφέρουν κάποια φορά με νοσταλγία ότι το «τάδε γεφύρι το έφτιαξε ο στρατός». Και όταν λένε ο στρατός εννοούν οι «θρυλικές» Στρατιωτικές Υπηρεσίες των Μικτών Ομάδων Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως (Μ.Ο.Μ.Α.), που έφτιαξαν από το μηδέν σε πολλές περιπτώσεις, γεφύρια, δρόμους και άλλα πολλά όπως τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα.

H καταστροφή και η ερήμωση, ειδικά της υπαίθρου, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γέννησε μία ανάγκη ζωτικής σημασίας. Αυτή τη ζωτική ανάγκη κλήθηκαν να καλύψουν τα «παιδιά της ανάγκης» των Μ.Ο.Μ.Α., όπως τα έλεγαν.

Η ιστορική αναδρομή των Μικτών Ομάδων και η σημασία των «παιδιών της ανάγκης»

Το Γενικό Επιτελείο Στρατού στην σελίδα με την Ιστορία του Σώματος του Μηχανικού με δύο μικρές παραγράφους σκιαγραφεί την σημαντικότητα των Μ.Ο.Μ.Α.

«Το Μηχανικό συγκροτήθηκε επί του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια την 28η Ιουλίου 1829 και ονομάστηκε “Σώμα Αξιωματικών Οχυρωματοποιίας και Αρχιτεκτονικής” με έδρα το Ναύπλιο. Αποστολή του ήταν η σύνταξη μελετών και σχεδίων για την κατασκευή, συντήρηση και βελτίωση των οχυρωματικών έργων, Στρατιωτικών και Δημοσίων κτιρίων, γεφυρών και οδών».

Και συνεχίζει σε άλλο σημείο: «Μετά την απελευθέρωση και τη λήξη του εμφυλίου πολέμου το Μηχανικό ανέλαβε την περισυλλογή-εξουδετέρωση των εκατοντάδων χιλιάδων ναρκών, βλημάτων πυροβολικού και όλμων και λοιπών πυρομαχικών που είχαν διασπαρεί κατά τη διάρκεια των συρράξεων. Σημαντικότατη είναι η συνεισφορά του Μηχανικού στις συμφορές που έπληξαν τη χώρα από τις κατά καιρούς θεομηνίες, ιδίως δε στους καταστροφικούς σεισμούς της περιόδου 1953 – 1999. Ιδιαίτερης σημασίας είναι και η προσφορά της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Κατασκευής Έργων Ανασυγκροτήσεως (ΣΥΚΕΑ), με τις Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως (ΜΟΜΑ), στην ταχύτερη ανασυγκρότηση και ανάπτυξη ολόκληρης της Ελλάδας από το 1957 έως το 1992».

Οι εν λόγω θρυλικές μονάδες λοιπόν ήταν υπεύθυνες εν πολλοίς για το γεγονός ότι πολλά ορεινά χωριά απέκτησαν δρόμο που τα ένωναν με την υπόλοιπη Ελλάδα και τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα.

Οι καταστροφές που άφησε πίσω ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν σχεδόν ολοκληρωτικές. Ειδικά σε μία χώρα σαν την Ελλάδα η οικονομία της οποίας δεν είχε καταφέρει ποτέ να σταθεί πραγματικά στα πόδια της μετά και τις συνεχείς πολεμικές διενέξεις από το 1821 και έπειτα. Συν το γεγονός ότι η χώρα μας δεν πέρασε ποτέ στην πραγματικότητα από την «βιομηχανική εποχή». Οι παραγωγικές της δυνάμεις ήταν ο πρωτογενείς τομέας και η αγροτοκτηνοτροφία.

Οι καταστροφές αυτές σε συνδυασμό με το απαρχαιωμένο εναπομείναν οδικό δίκτυο και το γεγονός πως σε πολλά μέρη δεν ήταν δυνατό για οικονομικούς και τεχνικούς λόγους να εμπλακούν ιδιώτες εργολάβοι, κατέστησαν επιτακτική την ανάγκη να αναλάβει το έργο αυτό το κράτος.

Το κράτος όμως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια ήταν και εκείνο υπό κατάρρευση. Ο στρατός έμοιαζε σαν την μόνη εφικτή λύση λόγω των τεχνικών γνώσεων και της ύπαρξης έμπειρου ανθρώπινου δυναμικού στο Μηχανικό. Έτσι οι Μ.Ο.Μ.Α. ενεπλάκησαν στην κατασκευή έργων που απαιτούνταν σε όλη την επικράτεια.

Σύμφωνα με καταγραφές από εν αποστρατεία αξιωματικούς που έχουν ασχοληθεί και ιστορικά με το έργο των Μ.Ο.Μ.Α. αυτό δεν έμενε μόνο στα έργα οδοποιίας αλλά και σε άλλα έργα υποδομής όπως αεροδρόμια, εγγειοβελτιωτικά μικρά έργα κοινής ωφέλειας και οικοδομικά.

H αποστολή που είχαν οι Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως

Σε περίοδο ειρήνης και με λογικό κόστος η αποστολή των ειδικών αυτών μονάδων ήταν η Αποστολή της ειδικής αυτής υπηρεσίας ήταν σε περίοδο ειρήνης η με λογικό κόστος εκτέλεση των έργων που τις αναθέτονταν με διάφορα κυβερνητικά προγράμματα και μάλιστα στη νησιωτική και ορεινή Ελλάδα όπου δεν υπήρχε ενδιαφέρον των εργοληπτών.

Επίσης στην ευθύνη τους οι Μ.Ο.Μ.Α. είχαν και την εκτέλεση μικρών έργων κοινωφελών έργων τοπικού ενδιαφέροντος για την ωφέλεια Δήμων, Κοινοτήτων, Συλλόγων και Οργανισμών ιδίως σε ακριτικές περιοχές.

Σε εμπόλεμη περίοδο οι Μ.Ο.Μ.Α. υπάγονταν στους σχηματισμούς του Στρατού Ξηράς υπό το Τάγματα Μηχανικού Αποκαταστάσεως Συγκοινωνιών και είχαν ως βασικό μέλημα την αποκατάσταση ζημιών από βομβαρδισμούς ή σαμποτάζ σε έργα υποδομών.

Το 1957 οι Ένοπλες Δυνάμεις κλήθηκαν να φέρουν εις πέρας ένα αρκετά δύσκολο αλλά αναγκαίο έργο. Να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση της χώρας. Έτσι στις έδρες των σπουδαιότερων νομών συγκροτήθηκαν επτά Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως. Οι έδρες των επτά Μ.Ο.Μ.Α. ανά τον Ελλαδικό χώρο ήταν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο Κρήτης, στην Πάτρα, στη Λαμία, στη Λάρισα και στα Ιωάννινα.

Το προσωπικό των Μονάδων αποτελούνταν από Αξιωματικούς και οπλίτες του Μηχανικού, που είχαν την αντίστοιχη τεχνική κατάρτιση αλλά και με ένα μικρό ποσοστό από Αξιωματικούς από τα υπόλοιπα όπλα του Στρατού. Επιπλέον σε αυτούς υπήρχε και πολιτικό μόνιμο ή με συμβάσεις τεχνικό προσωπικό όπως γραφείς, μηχανικοί, οδηγοί τεχνίτες, χειριστές μηχανημάτων και εργάτες.

Μερικά από τα σημαντικά έργα που έφεραν εις πέρας οι Μ.Ο.Μ.Α.

Η εθνική και επαρχιακή οδοποιία ωφελήθηκε τα μέγιστα από τα έργα των Μ.Ο.Μ.Α. μιας και έγινε κατασκευή, βελτίωση και αρχική διάνοιξη σε εθνικούς και επαρχιακούς δρόμους ιδίως της ορεινής και νησιωτικής Ελλάδας, περίπου 15.000 χλμ. Σε αυτούς τους δρόμους έγιναν και τεχνικά έργα όπως ασφαλτοστρώσεις, γέφυρες και τοίχοι αντιστήριξης.

Κατασκευάστηκαν αεροδρόμια από την αρχή είτε επεκτάθηκαν διάδρομοι προσγείωσης σε 17 αεροδρόμια της νησιωτικής Ελλάδος. Χωματουργικές εργασίες πραγματοποίησαν οι μονάδες και στο αεροδρόμιο των Σπάτων.

Κατασκευάστηκαν μεγάλα και μικρά αποστραγγιστικά αρδευτικά, αντιπλημμυρικά και υδραυλικά έργα σε όλη την χώρα με τα οποία αξιοποιήθηκαν και δόθηκαν προς καλλιέργεια εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης.

Με την μέθοδο των προκατασκευών κατασκευάστηκαν με επιτυχία κτίρια Νοσοκομείων, Σχολείων, ΑΕΙ (Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης κ.λπ.) κτιριακές εγκαταστάσεις στρατοπέδων (Χαλκίδας, Θηβών, Λουτρακίου Βαννιάνου Ξάνθης κ.λπ.) πλέον των παραπάνω κατασκεύαζε εργολαβικά υπό την επίβλεψη της και πολλά άλλα οικοδομικά έργα σε διάφορα στρατόπεδα όπως Διοικητήρια, θαλάμους οπλιτών, υπόστεγα κλ.π.

Οι Μικτές Μονάδες έδωσαν το παρών σε όλες τις μεγάλες συμφορές που έπληξαν τον Ελλαδικό χώρο μέσα στις 3,5 περίπου δεκαετίες που οι Μ.Ο.Μ.Α. παρήγαγαν έργο, όπως οι σεισμοί, οι πυρκαγιές και οι καταστροφές από ακραία καιρικά φαινόμενα.

Η διάλυση των Μονάδων και η επανασύστασή τους ως ΜΟΜΚΑ

Οι αιτίες για την διάλυση των Μ.Ο.Μ.Α. θα πρέπει να αναζητηθούν στα διάφορα συγκρουόμενα οικονομικά συμφέροντα και στην πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης. Δεν ήταν λίγες άλλωστε οι φορές μέσα στις δεκαετίες που λειτούργησαν που το έργο των Ομάδων έγινε όχημα εκμετάλλευσης από πολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα.

Από τη δεκαετία του ’80 κυβερνήσεις ζητούσαν περικοπές πιστώσεων προς τις Μονάδες. Στη συνέχεια άρχισε να αναπτύσσεται μέσα στο πολιτικό προσωπικό των Μ.Ο.Μ.Α. ο διορισμός υπαλλήλων εις βάρος πιστώσεων των έργων με αποτέλεσμα η εκτέλεση πολλών εξ αυτών, να μην θεωρείται πια οικονομικά συμφέρουσα.

Το κύκνειο άσμα ήρθε στο τέλος τη δεκαετία του ’90 μετά από φημολογούμενες έντονες πιέσεις που ασκούσαν μεγαλοεργλάβοι και μεγαλοεκδότες. Με το Ν.2026/92 οι Μ.Ο.Μ.Α. διαλύθηκαν.

Το 2015 επί υπουργίας Πάνου Καμμένου οι Μ.Ο.Μ.Α. επανεμφανίστηκαν ως ΜΟΜΚΑ. Οι λόγοι που οι Μικτές Μονάδες ήταν αναγκαίες μετά τον πόλεμο, εν μέσω κρίσης εμφανίστηκαν υπό άλλο μανδύα.

Ο Πάνος Καμμένος στο πλαίσιο εγκαινίων 14 νέων διαμερισμάτων για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που έφτιαξε η ΜΟΜΚΑ είχε αναφέρει ότι η Μονάδα ενεπλάκη με την κατασκευή hot spot αλλά και με έργα υποδομών σε νησιά του Αιγαίου και στην παραμεθόριο.

Οι ΜΟΜΚΑ συνεχίζουν το έργο τους, όχι σε τόσο ευρεία κλίμακα όπως οι προκάτοχοί τους, αλλά βοηθούν σε όσους τομείς οι Ένοπλες Δυνάμεις κλήθηκαν να παράσχουν χέρι βοηθείας.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές ��πηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια. Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

[greekblogs]

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

  Και όταν μιλάμε για εποχές μετά από πολεμικές συρράξεις (και η χώρα μας είχε εμπλακεί σε αρκετές) η ανάγκη για ανακατασκευή κατεστραμμένων υποδομών είναι εξαιρετικά σημαντική.

Σε δυσπρόσιτα μέρη της ελληνικής επαρχίας, κυρίως ημι-ορεινών και ορεινών περιοχών οι πιο ηλικιωμένοι αναφέρουν κάποια φορά με νοσταλγία ότι το «τάδε γεφύρι το έφτιαξε ο στρατός». Και όταν λένε ο στρατός εννοούν οι «θρυλικές» Στρατιωτικές Υπηρεσίες των Μικτών Ομάδων Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως (Μ.Ο.Μ.Α.), που έφτιαξαν από το μηδέν σε πολλές περιπτώσεις, γεφύρια, δρόμους και άλλα πολλά όπως τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα.

H καταστροφή και η ερήμωση, ειδικά της υπαίθρου, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γέννησε μία ανάγκη ζωτικής σημασίας. Αυτή τη ζωτική ανάγκη κλήθηκαν να καλύψουν τα «παιδιά της ανάγκης» των Μ.Ο.Μ.Α., όπως τα έλεγαν.

Η ιστορική αναδρομή των Μικτών Ομάδων και η σημασία των «παιδιών της ανάγκης»

Το Γενικό Επιτελείο Στρατού στην σελίδα με την Ιστορία του Σώματος του Μηχανικού με δύο μικρές παραγράφους σκιαγραφεί την σημαντικότητα των Μ.Ο.Μ.Α.

«Το Μηχανικό συγκροτήθηκε επί του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια την 28η Ιουλίου 1829 και ονομάστηκε “Σώμα Αξιωματικών Οχυρωματοποιίας και Αρχιτεκτονικής” με έδρα το Ναύπλιο. Αποστολή του ήταν η σύνταξη μελετών και σχεδίων για την κατασκευή, συντήρηση και βελτίωση των οχυρωματικών έργων, Στρατιωτικών και Δημοσίων κτιρίων, γεφυρών και οδών».

Και συνεχίζει σε άλλο σημείο: «Μετά την απελευθέρωση και τη λήξη του εμφυλίου πολέμου το Μηχανικό ανέλαβε την περισυλλογή-εξουδετέρωση των εκατοντάδων χιλιάδων ναρκών, βλημάτων πυροβολικού και όλμων και λοιπών πυρομαχικών που είχαν διασπαρεί κατά τη διάρκεια των συρράξεων. Σημαντικότατη είναι η συνεισφορά του Μηχανικού στις συμφορές που έπληξαν τη χώρα από τις κατά καιρούς θεομηνίες, ιδίως δε στους καταστροφικούς σεισμούς της περιόδου 1953 – 1999. Ιδιαίτερης σημασίας είναι και η προσφορά της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Κατασκευής Έργων Ανασυγκροτήσεως (ΣΥΚΕΑ), με τις Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως (ΜΟΜΑ), στην ταχύτερη ανασυγκρότηση και ανάπτυξη ολόκληρης της Ελλάδας από το 1957 έως το 1992».

Οι εν λόγω θρυλικές μονάδες λοιπόν ήταν υπεύθυνες εν πολλοίς για το γεγονός ότι πολλά ορεινά χωριά απέκτησαν δρόμο που τα ένωναν με την υπόλοιπη Ελλάδα και τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα.

Οι καταστροφές που άφησε πίσω ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν σχεδόν ολοκληρωτικές. Ειδικά σε μία χώρα σαν την Ελλάδα η οικονομία της οποίας δεν είχε καταφέρει ποτέ να σταθεί πραγματικά στα πόδια της μετά και τις συνεχείς πολεμικές διενέξεις από το 1821 και έπειτα. Συν το γεγονός ότι η χώρα μας δεν πέρασε ποτέ στην πραγματικότητα από την «βιομηχανική εποχή». Οι παραγωγικές της δυνάμεις ήταν ο πρωτογενείς τομέας και η αγροτοκτηνοτροφία.

Οι καταστροφές αυτές σε συνδυασμό με το απαρχαιωμένο εναπομείναν οδικό δίκτυο και το γεγονός πως σε πολλά μέρη δεν ήταν δυνατό για οικονομικούς και τεχνικούς λόγους να εμπλακούν ιδιώτες εργολάβοι, κατέστησαν επιτακτική την ανάγκη να αναλάβει το έργο αυτό το κράτος.

Το κράτος όμως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια ήταν και εκείνο υπό κατάρρευση. Ο στρατός έμοιαζε σαν την μόνη εφικτή λύση λόγω των τεχνικών γνώσεων και της ύπαρξης έμπειρου ανθρώπινου δυναμικού στο Μηχανικό. Έτσι οι Μ.Ο.Μ.Α. ενεπλάκησαν στην κατασκευή έργων που απαιτούνταν σε όλη την επικράτεια.

Σύμφωνα με καταγραφές από εν αποστρατεία αξιωματικούς που έχουν ασχοληθεί και ιστορικά με το έργο των Μ.Ο.Μ.Α. αυτό δεν έμενε μόνο στα έργα οδοποιίας αλλά και σε άλλα έργα υποδομής όπως αεροδρόμια, εγγειοβελτιωτικά μικρά έργα κοινής ωφέλειας και οικοδομικά.

H αποστολή που είχαν οι Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως

Σε περίοδο ειρήνης και με λογικό κόστος η αποστολή των ειδικών αυτών μονάδων ήταν η Αποστολή της ειδικής αυτής υπηρεσίας ήταν σε περίοδο ειρήνης η με λογικό κόστος εκτέλεση των έργων που τις αναθέτονταν με διάφορα κυβερνητικά προγράμματα και μάλιστα στη νησιωτική και ορεινή Ελλάδα όπου δεν υπήρχε ενδιαφέρον των εργοληπτών.

Επίσης στην ευθύνη τους οι Μ.Ο.Μ.Α. είχαν και την εκτέλεση μικρών έργων κοινωφελών έργων τοπικού ενδιαφέροντος για την ωφέλεια Δήμων, Κοινοτήτων, Συλλόγων και Οργανισμών ιδίως σε ακριτικές περιοχές.

Σε εμπόλεμη περίοδο οι Μ.Ο.Μ.Α. υπάγονταν στους σχηματισμούς του Στρατού Ξηράς υπό το Τάγματα Μηχανικού Αποκαταστάσεως Συγκοινωνιών και είχαν ως βασικό μέλημα την αποκατάσταση ζημιών από βομβαρδισμούς ή σαμποτάζ σε έργα υποδομών.

Το 1957 οι Ένοπλες Δυνάμεις κλήθηκαν να φέρουν εις πέρας ένα αρκετά δύσκολο αλλά αναγκαίο έργο. Να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση της χώρας. Έτσι στις έδρες των σπουδαιότερων νομών συγκροτήθηκαν επτά Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως. Οι έδρες των επτά Μ.Ο.Μ.Α. ανά τον Ελλαδικό χώρο ήταν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο Κρήτης, στην Πάτρα, στη Λαμία, στη Λάρισα και στα Ιωάννινα.

Το προσωπικό των Μονάδων αποτελούνταν από Αξιωματικούς και οπλίτες του Μηχανικού, που είχαν την αντίστοιχη τεχνική κατάρτιση αλλά και με ένα μικρό ποσοστό από Αξιωματικούς από τα υπόλοιπα όπλα του Στρατού. Επιπλέον σε αυτούς υπήρχε και πολιτικό μόνιμο ή με συμβάσεις τεχνικό προσωπικό όπως γραφείς, μηχανικοί, οδηγοί τεχνίτες, χειριστές μηχανημάτων και εργάτες.

Μερικά από τα σημαντικά έργα που έφεραν εις πέρας οι Μ.Ο.Μ.Α.

Η εθνική και επαρχιακή οδοποιία ωφελήθηκε τα μέγιστα από τα έργα των Μ.Ο.Μ.Α. μιας και έγινε κατασκευή, βελτίωση και αρχική διάνοιξη σε εθνικούς και επαρχιακούς δρόμους ιδίως της ορεινής και νησιωτικής Ελλάδας, περίπου 15.000 χλμ. Σε αυτούς τους δρόμους έγιναν και τεχνικά έργα όπως ασφαλτοστρώσεις, γέφυρες και τοίχοι αντιστήριξης.

Κατασκευάστηκαν αεροδρόμια από την αρχή είτε επεκτάθηκαν διάδρομοι προσγείωσης σε 17 αεροδρόμια της νησιωτικής Ελλάδος. Χωματουργικές εργασίες πραγματοποίησαν οι μονάδες και στο αεροδρόμιο των Σπάτων.

Κατασκευάστηκαν μεγάλα και μικρά αποστραγγιστικά αρδευτικά, αντιπλημμυρικά και υδραυλικά έργα σε όλη την χώρα με τα οποία αξιοποιήθηκαν και δόθηκαν προς καλλιέργεια εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης.

Με την μέθοδο των προκατασκευών κατασκευάστηκαν με επιτυχία κτίρια Νοσοκομείων, Σχολείων, ΑΕΙ (Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης κ.λπ.) κτιριακές εγκαταστάσεις στρατοπέδων (Χαλκίδας, Θηβών, Λουτρακίου Βαννιάνου Ξάνθης κ.λπ.) πλέον των παραπάνω κατασκεύαζε εργολαβικά υπό την επίβλεψη της και πολλά άλλα οικοδομικά έργα σε διάφορα στρατόπεδα όπως Διοικητήρια, θαλάμους οπλιτών, υπόστεγα κλ.π.

Οι Μικτές Μονάδες έδωσαν το παρών σε όλες τις μεγάλες συμφορές που έπληξαν τον Ελλαδικό χώρο μέσα στις 3,5 περίπου δεκαετίες που οι Μ.Ο.Μ.Α. παρήγαγαν έργο, όπως οι σεισμοί, οι πυρκαγιές και οι καταστροφές από ακραία καιρικά φαινόμενα.

Η διάλυση των Μονάδων και η επανασύστασή τους ως ΜΟΜΚΑ

Οι αιτίες για την διάλυση των Μ.Ο.Μ.Α. θα πρέπει να αναζητηθούν στα διάφορα συγκρουόμενα οικονομικά συμφέροντα και στην πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης. Δεν ήταν λίγες άλλωστε οι φορές μέσα στις δεκαετίες που λειτούργησαν που το έργο των Ομάδων έγινε όχημα εκμετάλλευσης από πολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα.

Από τη δεκαετία του ’80 κυβερνήσεις ζητούσαν περικοπές πιστώσεων προς τις Μονάδες. Στη συνέχεια άρχισε να αναπτύσσεται μέσα στο πολιτικό προσωπικό των Μ.Ο.Μ.Α. ο διορισμός υπαλλήλων εις βάρος πιστώσεων των έργων με αποτέλεσμα η εκτέλεση πολλών εξ αυτών, να μην θεωρείται πια οικονομικά συμφέρουσα.

Το κύκνειο άσμα ήρθε στο τέλος τη δεκαετία του ’90 μετά από φημολογούμενες έντονες πιέσεις που ασκούσαν μεγαλοεργλάβοι και μεγαλοεκδότες. Με το Ν.2026/92 οι Μ.Ο.Μ.Α. διαλύθηκαν.

Το 2015 επί υπουργίας Πάνου Καμμένου οι Μ.Ο.Μ.Α. επανεμφανίστηκαν ως ΜΟΜΚΑ. Οι λόγοι που οι Μικτές Μονάδες ήταν αναγκαίες μετά τον πόλεμο, εν μέσω κρίσης εμφανίστηκαν υπό άλλο μανδύα.

Ο Πάνος Καμμένος στο πλαίσιο εγκαινίων 14 νέων διαμερισμάτων για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που έφτιαξε η ΜΟΜΚΑ είχε αναφέρει ότι η Μονάδα ενεπλάκη με την κατασκευή hot spot αλλά και με έργα υποδομών σε νησιά του Αιγαίου και στην παραμεθόριο.

Οι ΜΟΜΚΑ συνεχίζουν το έργο τους, όχι σε τόσο ευρεία κλίμακα όπως οι προκάτοχοί τους, αλλά βοηθούν σε όσους τομείς οι Ένοπλες Δυνάμεις κλήθηκαν να παράσχουν χέρι βοηθείας.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια. Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

[skandaladiaplokidiafthora]

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

  Και όταν μιλάμε για εποχές μετά από πολεμικές συρράξεις (και η χώρα μας είχε εμπλακεί σε αρκετές) η ανάγκη για ανακατασκευή κατεστραμμένων υποδομών είναι εξαιρετικά σημαντική.

Σε δυσπρόσιτα μέρη της ελληνικής επαρχίας, κυρίως ημι-ορεινών και ορεινών περιοχών οι πιο ηλικιωμένοι αναφέρουν κάποια φορά με νοσταλγία ότι το «τάδε γεφύρι το έφτιαξε ο στρατός». Και όταν λένε ο στρατός εννοούν οι «θρυλικές» Στρατιωτικές Υπηρεσίες των Μικτών Ομάδων Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως (Μ.Ο.Μ.Α.), που έφτιαξαν από το μηδέν σε πολλές περιπτώσεις, γεφύρια, δρόμους και άλλα πολλά όπως τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα.

H καταστροφή και η ερήμωση, ειδικά της υπαίθρου, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γέννησε μία ανάγκη ζωτικής σημασίας. Αυτή τη ζωτική ανάγκη κλήθηκαν να καλύψουν τα «παιδιά της ανάγκης» των Μ.Ο.Μ.Α., όπως τα έλεγαν.

Η ιστορική αναδρομή των Μικτών Ομάδων και η σημασία των «παιδιών της ανάγκης»

Το Γενικό Επιτελείο Στρατού στην σελίδα με την Ιστορία του Σώματος του Μηχανικού με δύο μικρές παραγράφους σκιαγραφεί την σημαντικότητα των Μ.Ο.Μ.Α.

«Το Μηχανικό συγκροτήθηκε επί του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδα�� Ιωάννη Καποδίστρια την 28η Ιουλίου 1829 και ονομάστηκε “Σώμα Αξιωματικών Οχυρωματοποιίας και Αρχιτεκτονικής” με έδρα το Ναύπλιο. Αποστολή του ήταν η σύνταξη μελετών και σχεδίων για την κατασκευή, συντήρηση και βελτίωση των οχυρωματικών έργων, Στρατιωτικών και Δημοσίων κτιρίων, γεφυρών και οδών».

Και συνεχίζει σε άλλο σημείο: «Μετά την απελευθέρωση και τη λήξη του εμφυλίου πολέμου το Μηχανικό ανέλαβε την περισυλλογή-εξουδετέρωση των εκατοντάδων χιλιάδων ναρκών, βλημάτων πυροβολικού και όλμων και λοιπών πυρομαχικών που είχαν διασπαρεί κατά τη διάρκεια των συρράξεων. Σημαντικότατη είναι η συνεισφορά του Μηχανικού στις συμφορές που έπληξαν τη χώρα από τις κατά καιρούς θεομηνίες, ιδίως δε στους καταστροφικούς σεισμούς της περιόδου 1953 – 1999. Ιδιαίτερης σημασίας είναι και η προσφορά της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Κατασκευής Έργων Ανασυγκροτήσεως (ΣΥΚΕΑ), με τις Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως (ΜΟΜΑ), στην ταχύτερη ανασυγκρότηση και ανάπτυξη ολόκληρης της Ελλάδας από το 1957 έως το 1992».

Οι εν λόγω θρυλικές μονάδες λοιπόν ήταν υπεύθυνες εν πολλοίς για το γεγονός ότι πολλά ορεινά χωριά απέκτησαν δρόμο που τα ένωναν με την υπόλοιπη Ελλάδα και τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα.

Οι καταστροφές που άφησε πίσω ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν σχεδόν ολοκληρωτικές. Ειδικά σε μία χώρα σαν την Ελλάδα η οικονομία της οποίας δεν είχε καταφέρει ποτέ να σταθεί πραγματικά στα πόδια της μετά και τις συνεχείς πολεμικές διενέξεις από το 1821 και έπειτα. Συν το γεγονός ότι η χώρα μας δεν πέρασε ποτέ στην πραγματικότητα από την «βιομηχανική εποχή». Οι παραγωγικές της δυνάμεις ήταν ο πρωτογενείς τομέας και η αγροτοκτηνοτροφία.

Οι καταστροφές αυτές σε συνδυασμό με το απαρχαιωμένο εναπομείναν οδικό δίκτυο και το γεγονός πως σε πολλά μέρη δεν ήταν δυνατό για οικονομικούς και τεχνικούς λόγους να εμπλακούν ιδιώτες εργολάβοι, κατέστησαν επιτακτική την ανάγκη να αναλάβει το έργο αυτό το κράτος.

Το κράτος όμως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια ήταν και εκείνο υπό κατάρρευση. Ο στρατός έμοιαζε σαν την μόνη εφικτή λύση λόγω των τεχνικών γνώσεων και της ύπαρξης έμπειρου ανθρώπινου δυναμικού στο Μηχανικό. Έτσι οι Μ.Ο.Μ.Α. ενεπλάκησαν στην κατασκευή έργων που απαιτούνταν σε όλη την επικράτεια.

Σύμφωνα με καταγραφές από εν αποστρατεία αξιωματικούς που έχουν ασχοληθεί και ιστορικά με το έργο των Μ.Ο.Μ.Α. αυτό δεν έμενε μόνο στα έργα οδοποιίας αλλά και σε άλλα έργα υποδομής όπως αεροδρόμια, εγγειοβελτιωτικά μικρά έργα κοινής ωφέλειας και οικοδομικά.

H αποστολή που είχαν οι Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως

Σε περίοδο ειρήνης και με λογικό κόστος η αποστολή των ειδικών αυτών μονάδων ήταν η Αποστολή της ειδικής αυτής υπηρεσίας ήταν σε περίοδο ειρήνης η με λογικό κόστος εκτέλεση των έργων που τις αναθέτονταν με διάφορα κυβερνητικά προγράμματα και μάλιστα στη νησιωτική και ορεινή Ελλάδα όπου δεν υπήρχε ενδιαφέρον των εργοληπτών.

Επίσης στην ευθύνη τους οι Μ.Ο.Μ.Α. είχαν και την εκτέλεση μικρών έργων κοινωφελών έργων τοπικού ενδιαφέροντος για την ωφέλεια Δήμων, Κοινοτήτων, Συλλόγων και Οργανισμών ιδίως σε ακριτικές περιοχές.

Σε εμπόλεμη περίοδο οι Μ.Ο.Μ.Α. υπάγονταν στους σχηματισμούς του Στρατού Ξηράς υπό το Τάγματα Μηχανικού Αποκαταστάσεως Συγκοινωνιών και είχαν ως βασικό μέλημα την αποκατάσταση ζημιών από βομβαρδισμούς ή σαμποτάζ σε έργα υποδομών.

Το 1957 οι Ένοπλες Δυνάμεις κλήθηκαν να φέρουν εις πέρας ένα αρκετά δύσκολο αλλά αναγκαίο έργο. Να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση της χώρας. Έτσι στις έδρες των σπουδαιότερων νομών συγκροτήθηκαν επτά Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως. Οι έδρες των επτά Μ.Ο.Μ.Α. ανά τον Ελλαδικό χώρο ήταν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο Κρήτης, στην Πάτρα, στη Λαμία, στη Λάρισα και στα Ιωάννινα.

Το προσωπικό των Μονάδων αποτελούνταν από Αξιωματικούς και οπλίτες του Μηχανικού, που είχαν την αντίστοιχη τεχνική κατάρτιση αλλά και με ένα μικρό ποσοστό από Αξιωματικούς από τα υπόλοιπα όπλα του Στρατού. Επιπλέον σε αυτούς υπήρχε και πολιτικό μόνιμο ή με συμβάσεις τεχνικό προσωπικό όπως γραφείς, μηχανικοί, οδηγοί τεχνίτες, χειριστές μηχανημάτων και εργάτες.

Μερικά από τα σημαντικά έργα που έφεραν εις πέρας οι Μ.Ο.Μ.Α.

Η εθνική και επαρχιακή οδοποιία ωφελήθηκε τα μέγιστα από τα έργα των Μ.Ο.Μ.Α. μιας και έγινε κατασκευή, βελτίωση και αρχική διάνοιξη σε εθνικούς και επαρχιακούς δρόμους ιδίως της ορεινής και νησιωτικής Ελλάδας, περίπου 15.000 χλμ. Σε αυτούς τους δρόμους έγιναν και τεχνικά έργα όπως ασφαλτοστρώσεις, γέφυρες και τοίχοι αντιστήριξης.

Κατασκευάστηκαν αεροδρόμια από την αρχή είτε επεκτάθηκαν διάδρομοι προσγείωσης σε 17 αεροδρόμια της νησιωτικής Ελλάδος. Χωματουργικές εργασίες πραγματοποίησαν οι μονάδες και στο αεροδρόμιο των Σπάτων.

Κατασκευάστηκαν μεγάλα και μικρά αποστραγγιστικά αρδευτικά, αντιπλημμυρικά και υδραυλικά έργα σε όλη την χώρα με τα οποία αξιοποιήθηκαν και δόθηκαν προς καλλιέργεια εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης.

Με την μέθοδο των προκατασκευών κατασκευάστηκαν με επιτυχία κτίρια Νοσοκομείων, Σχολείων, ΑΕΙ (Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης κ.λπ.) κτιριακές εγκαταστάσεις στρατοπέδων (Χαλκίδας, Θηβών, Λουτρακίου Βαννιάνου Ξάνθης κ.λπ.) πλέον των παραπάνω κατασκεύαζε εργολαβικά υπό την επίβλεψη της και πολλά άλλα οικοδομικά έργα σε διάφορα στρατόπεδα όπως Διοικητήρια, θαλάμους οπλιτών, υπόστεγα κλ.π.

Οι Μικτές Μονάδες έδωσαν το παρών σε όλες τις μεγάλες συμφορές που έπληξαν τον Ελλαδικό χώρο μέσα στις 3,5 περίπου δεκαετίες που οι Μ.Ο.Μ.Α. παρήγαγαν έργο, όπως οι σεισμοί, οι πυρκαγιές και οι καταστροφές από ακραία καιρικά φαινόμενα.

Η διάλυση των Μονάδων και η επανασύστασή τους ως ΜΟΜΚΑ

Οι αιτίες για την διάλυση των Μ.Ο.Μ.Α. θα πρέπει να αναζητηθούν στα διάφορα συγκρουόμενα οικονομικά συμφέροντα και στην πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης. Δεν ήταν λίγες άλλωστε οι φορές μέσα στις δεκαετίες που λειτούργησαν που το έργο των Ομάδων έγινε όχημα εκμετάλλευσης από πολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα.

Από τη δεκαετία του ’80 κυβερνήσεις ζητούσαν περικοπές πιστώσεων προς τις Μονάδες. Στη συνέχεια άρχισε να αναπτύσσεται μέσα στο πολιτικό προσωπικό των Μ.Ο.Μ.Α. ο διορισμός υπαλλήλων εις βάρος πιστώσεων των έργων με αποτέλεσμα η εκτέλεση πολλών εξ αυτών, να μην θεωρείται πια οικονομικά συμφέρουσα.

Το κύκνειο άσμα ήρθε στο τέλος τη δεκαετία του ’90 μετά από φημολογούμενες έντονες πιέσεις που ασκούσαν μεγαλοεργλάβοι και μεγαλοεκδότες. Με το Ν.2026/92 οι Μ.Ο.Μ.Α. διαλύθηκαν.

Το 2015 επί υπουργίας Πάνου Καμμένου οι Μ.Ο.Μ.Α. επανεμφανίστηκαν ως ΜΟΜΚΑ. Οι λόγοι που οι Μικτές Μονάδες ήταν αναγκαίες μετά τον πόλεμο, εν μέσω κρίσης εμφανίστηκαν υπό άλλο μανδύα.

Ο Πάνος Καμμένος στο πλαίσιο εγκαινίων 14 νέων διαμερισμάτων για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που έφτιαξε η ΜΟΜΚΑ είχε αναφέρει ότι η Μονάδα ενεπλάκη με την κατασκευή hot spot αλλά και με έργα υποδομών σε νησιά του Αιγαίου και στην παραμεθόριο.

Οι ΜΟΜΚΑ συνεχίζουν το έργο τους, όχι σε τόσο ευρεία κλίμακα όπως οι προκάτοχοί τους, αλλά βοηθούν σε όσους τομείς οι Ένοπλες Δυνάμεις κλήθηκαν να παράσχουν χέρι βοηθείας.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

Οι θρυλικές Μ.Ο.Μ.Α. που βοήθησαν την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της. Οι στρατιωτικές υπηρεσίες που από το μηδέν έχτισαν υποδομές και στην επαρχία μιλούν με τα καλύτερα λόγια. Το ζήτημα των υποδομών στην Ελλάδα είναι μία αρκετά «πονεμένη» υπόθεση που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα. Κοινός παρονομαστής είναι ότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν σκληρά και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες ώστε να ανασυγκροτηθεί το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες ακόμα και βασικές κτιριακές μονάδες.

[epikairocom]

Μήνυμα Π.Καμμένου “Καλά νέα για την πατρίδα μας αυτή την εβδομάδα – Βγαίνει από την εποχή των μνημονίων”

“Μέσα σε αυτή την εβδομάδα θα έχουμε καλά νέα για την πατρίδα μας. Η πατρίδα μας βγαίνει από την εποχή των μνημονίων και της επιτροπείας. Ο ελληνικός λαός πλήρωσε πολύ ακριβά την κρίση αυτά τα οκτώ χρόνια” δήλωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος κατά τη διάρκεια της επίσκεψή του στη Σχολή Μηχανικού στο Λουτράκι, όπου εγκαινίασε 14 νέα διαμερίσματα για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.

“Είναι ιδιαίτερη χαρά για εμένα, να βρίσκομαι σήμερα εδώ, στη Σχολή Μηχανικού, για να εγκαινιάσουμε 12 καινούρια διαμερίσματα ΣΟΑ και 2 διαμερίσματα ΣΟΕΠΟΠ, κατόπιν ανακατασκευής, καλύπτοντας στεγαστικές ανάγκες των στελεχών που υπηρετούν εδώ.

Βρίσκομαι εδώ για να δηλώσω για άλλη μια φορά ότι συνεχίζουμε την προσπάθεια που ξεκινήσαμε το 2015, για να επιλύσουμε, στο μέγιστο δυνατό βαθμό, το χρόνιο πρόβλημα της στέγασης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, που μετακινούνται λόγω υπηρεσιακών αναγκών, επιβαρύνοντας τους ίδιους και τις οικογένειές τους.

Ήδη το όραμά μας, κάθε στέλεχος, όταν μετατίθεται σε μία νέα Φρουρά, ανεξαρτήτως που βρίσκεται αυτή, στην παραμεθόριο ή σε μεγάλες πόλεις, να βρίσκει έτοιμη κατοικία, παίρνει «σάρκα και οστά».

Τα έργα μιλούν αντί για εμάς. Όλα αυτά τα χρόνια δουλεύουμε με πρόγραμμα, επιμονή και πίστη, γιατί η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία γνωρίζουμε ότι το ισχυρότερο όπλο των Ενόπλων μας Δυνάμεων είστε εσείς, τα στελέχη, τα στρατευμένα παιδιά μας και οι εθνοφύλακές μας, κάτω από τη σκέπη της Υπερμάχου Στρατηγού.

Ήδη, το 2017, παρεδόθησαν 108 διαμερίσματα ΣΟΑ – ΣΟΜΥ – ΣΟΕΠΟΠ. Το 2018, μέχρι τώρα, έχουν κατασκευαστεί 41 διαμερίσματα μέρος των οποίων αποτελούν και τα εγκαινιαζόμενα διαμερίσματα και είναι σε εξέλιξη δράσεις που αφορούν 152 διαμερίσματα. Ο δε κατασκευαστικός μας σχεδιασμός ανέρχεται σε πάνω από 300 διαμερίσματα για φέτος.

Στόχος μας είναι μέχρι το τέλος της τετραετίας να έχουμε φτάσει πάνω από το 80% της κάλυψης των αναγκών των αξιωματικών, των υπαξιωματικών και των ΕΠΟΠ σε όλη την Ελλάδα.

Η μέριμνα για το ανθρώπινο δυναμικό αποτελεί κεντρική συνιστώσα της πολιτικής μας. Το 2018 έχει ανακηρυχθεί «Έτος Μέριμνας Προσωπικού» και προχωρούμε σε όλες εκείνες τις δράσεις προκειμένου το στρατιωτικό προσωπικό, αξιωματικοί, υπαξιωματικοί, οπλίτες, αλλά και οι εθνοφύλακες, να μπορούν να τύχουν κάθε στήριξης από πλευράς στέγασης, υγειονομικής περίθαλψης, αλλά και εξυπηρετήσεως στις ανάγκες των οικογενειών τους.

Αυτό είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει η Πολιτεία προς τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Σε ανθρώπους που δηλώνουν παρόντες απέναντι σε κάθε εθνική πρόκληση, αλλά και στις ανάγκες της κοινωνίας, διασφαλίζοντας την ειρήνη και την ευημερία των Ελλήνων πολιτών. Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, ο Πρωθυπουργός, η ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, η Κυβέρνηση και το έθνος μόνο λόγια τιμής και αναγνωρίσεως έχουν να εκφράσουν” είπε ο κ. Καμμένος ο οποίος συνοδευόταν από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη ΠΝ και τον Αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Αλκιβιάδη Στεφανή.

Ο κ. Καμμένος συνεχάρη τους υπαξιωματικούς και τους στρατιώτες του Μηχανικού, που – όπως είπε – σε αυτά τα χρόνια της κρίσης, χωρίς τα μέσα, κατάφεραν όχι μόνο να ανταπεξέλθουν στην κύρια αποστολή τους, δηλαδή να ετοιμάσουν οποιαδήποτε αποστολή, να είναι μπροστά στις ασκήσεις, αλλά και στις επιχειρήσεις της ειρήνης, σε φυσικές καταστροφές, ήταν πρώτοι.

“Όταν ιδρύσαμε τη ΜΟΜΚΑ δεν πίστευε κανείς ότι με τα μέσα τα οποία είχαν απομείνει από τη θρυλική ΜΟΜΑ θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε δημόσια έργα. Κι όμως, σε όλα τα νησιά του Αιγαίου, στην παραμεθόριο, στο Άγιον Όρος, προχωρήσατε σε έργα στα οποία δε πίστευε κανείς ότι θα ανταποκριθείτε.

Όταν ξεκίνησε η προσφυγική κρίση και ήμασταν με τον Πρωθυπουργό στις Βρυξέλλες, από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχε ζητηθεί να δημιουργηθούν τα πέντε hotspots των νησιών. Είχαν περάσει δύο χρόνια από τότε που εζητήθη η Ελλάδα να ανταποκριθεί σε αυτή την υποχρέωση και είχε προχωρήσει το 20 – 30% του ενός hotspot. Μέσα σε 13 ημέρες κάνατε περήφανη την Ελλάδα, κατασκευάσατε τα 5 hotspots τα οποία φιλοξένησαν οικογένειες προσφύγων, θυμάτων του πολέμου.

Θέλω ακόμα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα, γιατί όταν χρειάστηκε βρεθήκατε μπροστά για να αντιμετωπίσουμε μαζί τις φυσικές καταστροφές, με τελευταίες τις τεράστιες πλημμύρες, με ανθρώπινα θύματα, που είχαμε στην περιοχή της Αττικής” είπε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και πρόσθεσε:

“Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι μέσα σε αυτή την εβδομάδα θα έχουμε καλά νέα για την πατρίδα μας. Η πατρίδα μας βγαίνει από την εποχή των μνημονίων και της επιτροπείας. Ο ελληνικός λαός πλήρωσε πολύ ακριβά την κρίση αυτά τα οκτώ χρόνια. Οικογένειες ολόκληρες διαλύθηκαν, άνθρωποι έχασαν την δουλειά τους, Ελληνόπουλα έφυγαν στο εξωτερικό – και αυτή ήταν η μεγαλύτερη πληγή για το έθνος – άνθρωποι αυτοκτόνησαν, παιδιά σταμάτησαν τις σπουδές τους. Έρχονται καλύτερες ημέρες.

Μέσα σε αυτή την εβδομάδα που θα έχουμε την τελική απόφαση από το Eurogroup, χάρη στις θυσίες του ελληνικού λαού και τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης, ελπίζω ότι θα έχουμε την δυνατότητα να ανταποκριθούμε σε όλα αυτά τα οποία στερήθηκαν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες αυτά τα χρόνια και βεβαίως το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και οι οικογένειές τους.

Θέλω να αισθάνεστε υπερήφανοι για το έργο που έχετε αναλάβει, καθώς η εκπαίδευση αποτελεί το κέντρο βάρους για την επιτυχή εκτέλεση της αποστολής του Στρατού. Η δε προσφορά σας στο κοινωνικό σύνολο, με καίριες δράσεις κάθε χρόνο που περνά, αναδεικνύει όλο και περισσότερο την πολύτιμη συνδρομή σας στις τοπικές κοινωνίες και ιδιαίτερα της παραμεθορίου”.

“Θέλω να σας διαβεβαιώσω κ. Δήμαρχε του Λουτρακίου, κ. Αντιπεριφερειάρχα, ότι θα προχωρήσουμε σε ενίσχυση του Μηχανικού. Το Μηχανικό, με νέα μέσα τα οποία έχουμε προγραμματίσει να παραλάβουμε, με ενίσχυση του προσωπικού, θα αποκτήσει πάλι την αίγλη του παρελθόντος, θα μπορέσει να στέκεται αρωγός στην ελληνική κοινωνία και παράλληλα να είναι έτοιμο για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε απειλής.

Το Μηχανικό δεν είναι ένα Σώμα δεύτερης γραμμής. Είναι το πρώτο που πάει στον πόλεμο. Χάρη στο Μηχανικό ανοίγει ο δρόμος για να μπορέσουν οι Ένοπλες Δυνάμεις να αντιμετωπίσουν την οποιαδήποτε απειλή. Είναι οι πρώτοι που πηγαίνουν στον πόλεμο και οι τελευταίοι που φεύγουν. Είμαστε ευγνώμονες για το Μηχανικό, τιμούμε τους ήρωες του Μηχανικού και υποκλινόμαστε σε όλους εκείνους που έδωσαν την ζωή τους για την πατρίδα.

Κλείνοντας, θέλω να συγχαρώ το ΓΕΣ, τον Αρχηγό, τους Διοικητές σε όλη την κλίμακα της Ιεραρχίας και ιδιαίτερα τα στελέχη της 731 Διεύθυνσης Στρατιωτικών Έργων (ΔΣΕ) για την κατασκευή των 12 ΣΟΑ και τα στελέχη του 747 Ειδικού Τάγματος Μηχανικού για την ανακατασκευή των 2 ΣΟΕΠΟΠ. Με τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας και το Επιτελείο του θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τις δράσεις του Μηχανικού δια του ΓΕΣ.

Εύχομαι στους νέους κατοίκους αυτών των οικιών υγεία, οικογενειακή ευτυχία και τους διαβεβαιώνω ότι η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία θα είμαστε δίπλα τους. Καλή διαμονή στις οικίες. Εύχομαι η Παναγία να σας έχει όλους υπό τη σκέπη της” ευχήθηκε καταλήγοντας ο κ. Καμμένος.

from epikairo.com https://ift.tt/2M0CYFF

[paraponarodou]

Τα μπάζα από το άνοιγμα των δρόμων από την παλιά ΜΟΜΑ «έπνιξαν» τη Σύμη

http://dlvr.it/Q0yCfG