#δυναμη της σκεψης

[xamogelo]

Στην ηλικία των 15 ξαπλωμένη στο κρεβάτι, έκλεινα τα μάτια και φανταζόμουν τον εαυτό μου σε δέκα χρόνια πως θα ήμουν .

Πλέον 25 και ο παιδικός μου εαυτός, μού κλείνει το μάτι.

Click by me

[head-my-of-demons]

Πλέον δεν μπορώ να χαρώ. Δεν θυμάμαι καν πως είναι αυτό το συναίσθημα. Μου λείπει. Μου λείπει πολύ. Σιγά, σιγά εμπειρία με την εμπειρία, κομματακια ένιωθα ότι μένεναν πίσω ώσπου πλέον δεν έμεινε τίποτα. Ίσως γιατί αυτό που θεωρώ ευτυχία είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί, ίσως γιατί γεννήθηκα γιια να μην είμαι ευτυχισμένος, ισως γιατί δεν πρέπει να αγαπήθω. Ό,τι έχω καταφέρει ως ώρα μου φαίνεται σαν να μην έγινε ποτέ και δεν μπορώ άλλο να προσπαθώ. Ζητάω απλά μια πιο εύκολη ζωή, μια πιο φυσιολογική ζωή.

[innainnaki]

Νυχτερινές σκέψεις.

  Ώρες ώρες αναρωτιέμαι πόσο τρομακτικό είναι να ζεις σε αυτό τον κόσμο νιώθοντας πως τα πάντα γύρο σου είναι πιθανός κίνδυνος. Πως γίνετε να ξαπλώνεις σε ένα μαξιλάρι και να κλείνεις τα μάτια σου έχοντας την συνείδηση σου καθαρή όταν θεωρείς σωστό να στερείς στον κάθε άνθρωπο το δικαίωμα της αγάπης. Του να μπορεί να ερωτευτεί και να ζήσει τον μεγαλύτερο του πόθο με έναν άλλο άνθρωπο ανεξαρτήτου φύλου ή σεξουαλικότητας.    Νιώθω ειλικρινά τυχερή που ποτέ δεν σκέφτηκα πως κινδυνεύω στις επιλογές μου, τρέμω στην ιδέα όμως πως πολλοί άνθρωποι στερήθηκαν να νιώσουν τα πιο όμορφα συναισθήματα λόγο κάποιον άλλων. Και κυρίως με τρομάζει το γεγονός πως υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται και στερούν και κακοποιούν άλλους για να πάρουν δύναμη από την μειωμένη θέση που βρίσκονται.  Ξέρω πως όσα λέω να είναι χαμένα και σκόρπια αλλά κουράζομαι να βγαίνω από συζητήσεις που η μοναδική τους απάντηση είναι το κούνα το κεφάλι σου, η το ότι θα μείνεις μόνη με τις επιλογές σου. Προτιμώ πραγματικά να είμαι ΜΟΝΗ σε ένα κόσμο γεμάτη αγάπη ,στοργή , έρωτα και ευτυχία παρά στο να στερούμε τον λόγο γιατί κάποιοι πιστεύουν ότι δεν θα έπρεπε τα LGBTQΑ άτομα να μην έχουν δικαίωμα να υπάρχουν. Γιατί ελπίζω σε ένα κόσμο που όλοι θα έχουμε ίσες ευκαιρίες στα πάντα.   Απλά κουράστηκα.

[psycedeliclittleturtle]

Αυτή τη στιγμή.

Ένα πράγμα θέλω.

Να είμαστε ξαπλωμένοι.

Και κοιτώντας το ταβάνι.

Να λέω για πράγματα υπερφυσικά.

Και ακατανόητα.

Και εςύ να γυρίζεις.

Με αυτή την δίκη σου άνεση.

Να με λες χαζή και να με παίρνεις αγκαλιά.

( η ανάμνηση της ευτυχίας. )

[misos-sex-amartia]

Θέλω να πω

Ότι η ζωή που έχω στις πλάτες δε σβήνει τη ζωή που πρέπει ακόμα να έρθει

Και ότι

Αυτή που νιώθω πως είναι ακόμα γεμάτη και ρωμαλαία

δεν κατορθώνει πια να βουβάνει

Να διαγράψει το παρελθόν.

Είναι ένα συναίσθημα που με κυριεύει ολόκληρη και πιστεύω πως αυτό ακριβώς είναι το πιο βαθύ, το πιο έντονο συναίσθημα στη ζωή.

Μια ζωή που τραβάει μόνο μπροστά είναι ψεύτικη, και μια ζωή θρεμμενη μόνο με αναμνήσεις είναι νεκρή.

Μετά τον χειμώνα ανοίχτηκε μπροστά μου το φωτεινό κενό ενός παράξενου και παλλόμενου καλοκαιριού.

Καλοκαίρι 2020.

https://www.instagram.com/invites/contact/?i=1j6i36if4y34i&utm_content=m16ai20

[statherhsunarthsh]

Δεν θα συνηθισω ποτε το να χανω ανθρωπους απο τη ζωη μου

[autokatastrofarw]

Θα ηθελα τοσο μα τοοοσο πολυ να μπω λιγο μεσα στο μυαλο του. Να δω τι σκεφτεται οταν με βλεπει αβαφτη. Να δω αν λαμπω στα ματια του καθε φορα που χαμογελαω. Να δω αν οντως ειμαι κατι σημαντικο στα ματια καποιου. Θα ηθελα καποιος να φοβαται εστω λιγο, ενα τσακ στην ιδεα πως θα με χασει. Θελω τοσο πολυ να μπω εκει μεσα. Να μαθω. Μακαρι να ηξερα..

[itsokeybabe]

Η Ποίηση δεν είναι η απελευθέρωση των αισθημάτων, αλλά η δραπέτευση από τα αισθήματα. Δεν είναι η έκφραση της προσωπικότητας αλλά η δραπέτευση από την προσωπικότητα. Αλλά θα πρέπει κανείς να έχει αισθήματα και προσωπικότητα για να θέλει να δραπετεύσει από αυτά.

T. S. Eliot, 1888-1965, Βρετανός ποιητής

[psyhologika]

Αν θελω να ζησω αφήνω τον παλιο μου εαυτό πισω..του βαζω φωτια και τον καίω, προχωράω μπροστά μια νεα ζωη χωρις εσενα σαν να μην σε γνωρισα ποτε αντιο αγάπη μου!

[itsokaybabe]

Έχω πιάσει τον εαυτό μου άπειρες φορές να αναρωτιέται

Γιατί μου συμβαίνουν όλα αυτά;

Για ποσο ακόμη θα μπορώ να αντέξω;

Είμαι αρκετά δυνατή;

Το πιο πιθανό είναι να μη πάρω ποτε απάντηση όσες φορές και να την αναζητήσω.

Αλλά τον τελευταίο καιρό συνειδητοποίησα ότι δε θέλω κιόλας.

Αποφάσισα πως αντί να αναρωτιέμαι γιατί μου συμβαίνουν όλα αυτά απλά θα κάνω ότι μπορώ για να τα αντιμετωπίσω.

Αποφάσισα πως αντί να σκέφτομαι ποσο ακόμα θα αντέξω απλά να προσπαθώ όσο περισσότερο μπορώ.

Και τέλος αποφάσισα να σταματήσω να ψάχνω αν είμαι αρκετά δυνατή,πολύ απλά γιατί

Είμαι.

[xamogelo]

Κατάλαβες;

[anapolwstigmess]

Η στιγμή της απόλυτης ευτυχίας

Η στιγμή που νιώθεις τόσα πολλά συναισθήματα

Όμορφα συναισθήματα

Για αυτό το πρόσωπο που βρίσκεται χιλιόμετρα μακρυά

Νιώθεις χαρά ,ζωντάνια, ικανοποίηση

Νιώθεις πολλά δεν μπορείς να τα περιγράψεις με λέξεις

Ένας πανικός στο στομάχι σου

Πεταλουδίτσες σε λιβάδια

Ανακατωσούρα

Έπειτα σκέφτεσαι τα χιλιόμετρα

Και Στο κάτω κάτω τι σας χωρίζει;

Ένα αεροπλάνο ,ένα τρένο, ένα πλοίο ,ένα αμάξι

Ένα τηλεφώνημα τα άγρια χαράματα

Να δει αν είσαι καλά

Μα πόσο μάλλον

Ένα τηλεφώνημα το καταμεσήμερο

Την ώρα που έχεις εκατοντάδες δουλειές να κάνεις

Αλλά θα ψάξεις θα βρεις χρόνο για τον άνθρωπο σου

Τον σημαντικό σου.

[innainnaki]

Σημάδια.

Είναι τα όσα απομένουν από  ένα παρελθόν γεμάτο ιστορίες.

Είτε καλές είτε κακές έγιναν .

Και στο τώρα φαίνονται τόσο δα μικρές.

Δεν σου λέω πως είναι εύκολο να τις κοιτάς ,

αλλά σίγουρα η αποδοχή μπορεί να γίνει , αρκεί να κάνεις το πρώτο βήμα.-Ίνα

[psycedeliclittleturtle]

Ας πούμε λίγο για την παρενόχληση.

Δεν είναι μόνο ο βιασμός. Το ξύλο.

Δεν είναι μόνο η λεκτική βία.

Ούτε μόνο όταν λέω όχι και δεν το σέβεσαι.

Η Παρενόχληση στο λεξικό έχει κι αλλά.

Εχει σφυρίγματα στον δρόμο.

Ξεδιάντροπες ματιές.

Έχει τον καθηγητή και τον εργοδότη που μου κλείνει το μάτι.

Μου με χτυπάει στην πλάτη για να με ξαναδεί τον Σεπτέμβρη.

Που μου κολλάει στο διάλειμμα στην δουλειά για να κάνω υπερωρίες.

Εχει εσένα που στην αρχή είπα ναι , μετά είπα όχι. Και δεν το καταλαβαίνεις. Απλά δεν γουστάρω πλέον.

Έχει εσένα που σε φίλησα επειδή ήθελα και μετά είπα πάλι όχι, αλλά εσυ επέμεινες.

Εχει εσένα που με φλερτάρεις μετά από εκατοντάδες ΟΧΙ.

Και εσένα που τρίβεσαι πάνω μου ενώ έχω χορεύω στο κλαμπ.

Εσένα που σχολιάζεις χυδαία.

Έχει εσένα που κοροϊδεύεις τις χοντρές φίλες μου. Εγώ τις αγαπώ.

Αλλά και εσένα που βλέπεις μαύρες στον δρόμο και ρωτάς: Πόσο πόσο;

Εσενα που δεν μου δίνεις δουλειά επειδή ειμαι παντρεμένη η φοράω μαντήλα.

Εσένα εσυ που με πνιγείς.

Δεν παίρνω ανάσα.

Φύγε Γαμωτο.

[marineturbulence]

Πάντα σκεφτόμουν πως θα ήταν αν υπήρχε η τηλεμεταφορά

Παλιότερα αν είχα αυτήν την δύναμη θα επέλεγα κάθε βράδυ να πάω σε άλλο άτομο για διαφορετικό λόγο στο καθένα

Πλέον είμαι σίγουρη πως κάθε βράδυ θα πήγαινα μόνο σε ένα άτομο για έναν μόνο λογο

Να το προστατεύσω

Κάτι που κάνει κάθε μέρα αυτός..

Έτσι, τις νύχτες θα μπορούσα εγώ να τον προστατευω

[statherhsunarthsh]

Εκεινος διαβαζε τη σιωπη μου και εγω τις σκεψεις του.