#احزاب و تشکل ها | Explore Tumblr Posts and Blogs

khoonevadeh · 4 years

Photo

مهندس بازرگان؛ زندگی سیاسی و راه طی‌نشده‌اشhttps://khoonevadeh.ir/?p=239545

روزنامه اعتماد - مهدی غنی: گاهی در ارزیابی کارنامه مرحوم مهندس بازرگان با این سوال مواجه می‌شویم که اساسا چرا آن مرحوم برای فعالیت‌ها و مبازرات سیاسی‌اش به همکاری با روحانیت پرداخت؟

در این نوشتار سعی می‌کنم در حد امکان به این سوال جواب دهم. جوابی که هم ناظر به شرایط زمانه، هم قدرت روحانیت، هم نوع استبداد شاه و هم البته نتایج آن خواهد بود.

به باور نگارنده- و بنا بر توضیحاتی که در ادامه می‌خوانید- انقلاب زمستان سال ۵۷ امری غیرقابل اجتناب بود و مهندس بازرگان به عنوان یک فعال سیاسی دموکرات در این مسیر از هیچ تلاش مدبرانه‌ای دریغ نکرد. تدبیری که البته بخشی از آن در گرو ایجاد پیوندی بین نیرو‌های ملی و نیرو‌های مذهبی و روحانی بود.

بازرگان و تاکید بر نقش سیاسی- اجتماعی دین در دهه ۲۰

مهندس بازرگان علاوه بر مقالات و سخنرانی‌هایی که در دهه ۱۳۲۰ به بعد ارایه کرده و در آن‌ها بر نقش سیاسی- اجتماعی دین تاکید ورزیده در سال ۱۳۴۰ مقاله‌ای خطاب به روحانیون سنتی نگاشت تحت عنوان: «انتظارات مردم از مراجع» در سال ۱۳۴۱ در کتاب «بحثی درباره مرجعیت و روحانیت» منتشر شد. ایشان در آنجا تلاش کرد، روحانیون سنتی را به مشارکت در امور سیاسی و اجتماعی ترغیب کند.

چیزی نگذشت (۱۳۴۱) که طیف وسیعی از روحانیون وارد سیاست و مقابله با دولت اسدالله علم شدند. پس از آن تعداد کمتری از آنان با انقلاب سفید شاه پرچم مخالفت برافراشتند. سرکوب این اعتراضات باعث رادیکال‌تر شدن مبارزات علیه حکومت شد. تداوم این سیر در سال ۵۷ سرنگونی سلطنت و برقراری جمهوری اسلامی را در پی داشت. اما اکنون برخی، معضلات و مشکلات جاری را در همین نقطه ورود روحانیون سنتی به امر حکومت‌داری و سیاست و راه‌حل را در جدا شدن حوزه سیاست و حکومت از دیانت می‌دانند. در این نوشتار نگاهی به این موضوع در رابطه با مهندس بازرگان می‌کنیم.

زعامت آیت‌الله بروجردی

تا قبل از کودتای رضاخان مرکزیت روحانیت شیعه، حوزه نجف بود. حوزه علمیه قم توسط آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری‌یزدی بعد از روی کار آمدن رضاخان محوریت یافت. تا آن زمان روحانیون به اشکال مختلف و با گرایش‌های متفاوت در امر سیاست و حکومت دخالت داشتند. نمونه بارز آن انقلاب مشروطیت بود که بخشی از روحانیت در دفاع از مشروطیت و بخشی در دفاع از استبداد به میدان آمدند. اما زعامت حوزه قم صلاح را در این دید در امر حکومت‌داری و سیاست دخالتی نداشته باشد.

گرچه در همان دوران، موضعگیری روحانیون را در جهت حمایت از رضاخان سردار سپه، یا مخالفت آن‌ها با شعار جمهوری‌خواهی او، مخالفت با کشف حجاب اجبار�� و... مشاهده می‌کنیم. اما قاعده این بود که به امر حکومت مستقیما کاری نداشته باشند. آیات عظام نایینی، اصفهانی، سیدعبدالحسین طباطبایی و سیدحسن طباطبایی نیز موقع بازگشت به عراق شرط ملک فیصل را مبنی بر عدم دخالت در سیاست پذیرفته و کتبا رعایت این امر را تعهد کردند ۱.

جانشینان آیت‌الله حائری یزدی نیز همین رویه را ادامه دادند. به عنوان مثال آیت‌الله سیدحسین بروجردی مشی مدارا با حکومت را اعمال می‌کرد. حتی در ماجرای نهضت ملی کردن نفت و حکومت دکتر مصدق ایشان موضعگیری آشکاری نکرد و در دعوای دربار با دکتر مصدق سعی کرد، موضع بی‌طرفی را حفظ کند. چنانچه مشکلاتی بین حوزه و حکومت بروز می‌کرد، آن را با تذکر و هشدار توسط مرتبطین با دربار گوشزد کرده و حل می‌کردند. اکثریت قریب به اتفاق مردم نیز مذهبی و مقلد ایشان بودند و کاری به سیاست نداشتند.

پس از رحلت آیت‌الله بروجردی

آن زمان همه افراد مذهبی اعتقاد داشتند بدون تقلید از یک مرجع مذهبی، دینداری مقبول نیست. از همین رو پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی همه اقشار مردم به تکاپو افتادند که مرجعی دیگر انتخاب کنند. دانشجویان دانشگاه نیز با چنین دغدغه‌ای در قالب انجمن‌های اسلامی نشست‌هایی برگزار کردند که درباره ملاک‌های انتخاب مرجع و شرایط مرجعیت هم‌اندیشی کنند. از این نشست‌ها بود که مجموعه مقالاتی تحت عنوان «بحثی درباره مرجعیت و روحانیت» بیرون آمد که تعدادی از فرهیختگان حوزوی و دانشگاهی در آن مشارکت داشتند. مقاله مهندس بازرگان نیز در این مجموعه بود.

حاکمیت استبدادی و انتخابات نمایشی غیر ملی

حکومت به ویژه پس از کودتای ۱۳۳۲ رویه دیکتاتوری را پیش گرفته و به قانون اساسی اعتنایی نداشت. اغلب مردم هم به سیاست اعتنایی نداشتند و نسبت به وضعیت حکومت بی‌تفاوت بودند. رادیو پیشرفته‌ترین ابزار اطلاع‌رسانی در آن زمان بود. اما وقتی زمان پخش اخبار می‌رسید، عادت این بود که رادیو را خاموش می‌کردند. پارلمان که باید از نمایندگان ملت تشکیل می‌شد، تبدیل به ابزاری در دست حکومت یا دولت‌های بیگانه شده بود و مردم دخالتی در انتخابات نداشتند و اهمیتی هم به آن نمی‌دادند.

این واقعیتی است که خود محمدرضا شاه هم بدان اذعان داشت: «بعد از رفتن پدرم مدتی مدید کار‌ها در ظاهر به دست یک عده ایرانی ولی در عمل قسمتی به دست سفارت انگلستان و قسمت دیگر به دست سفارت روس انجام می‌گرفت و به طوری که در کتاب ماموریت برای وطنم شرح داده‌ام، صبح مستشار سفارت انگلستان با یک لیست انتخاباتی به سراغ مراجع مربوطه می‌آمد و عصر همان روز کاردار سفارت روس با لیست دیگری می‌آمد... متاسفانه من ۲۰ سال تمام از دوران سلطنت خودم با چنین مجلس‌هایی سروکار داشتم.».

او در ادامه می‌فزاید: «.. در نتیجه همواره انتخابات با انواع تقلب‌ها و سوءاستفاده‌ها و تهدید‌ها و تطمیع‌هایی همراه بود که نه فقط در جریان انتخابات انجام می‌گرفت بلکه حتی امر قرائت آرا را نیز شامل می‌شد... در همه این انتخابات، توده‌های عظیم کشاورزان و کارگران آلت فعلی بیش نبودند. آرای آن‌ها یا به عبارت بهتر آرایی به نام آنها، دسته دسته به صندوق‌ها ریخته می‌شد در حالی که به اصطلاح معروف روح خود آن‌ها از ماهیت آن خبر نداشت ۲».

نقش مردم در انتخابات فرمایشی

بنا به اعتراف شاه، از سال ۱۳۲۰ تا سال ۱۳۴۰، وضعیت از این قرار بوده که مردم نقشی در انتخابات و تشکیل مجلس شورای ملی نداشته‌اند. درحالی که اساس مشروطیت این بود که مردم از طریق انتخاب نماینده حداقل در قانونگذاری نقش پیدا کنند.

یک خاطره شخصی از انتخابات قبل از انقلاب

این رویه بعد از سال ۴۰ نیز ادامه داشت. نگارنده که در سال ۱۳۴۲ دانش آموز دبستان بودم خود شاهد ماجرایی بودم که برای درک شرایط آن دوران اینجا به بازگو کردن آن می‌پردازم.

همان طور که می‌دانیم آن زمان تنها دو حزب رسمی دولتی و فرمایشی وجود داشت؛ یکی حزب مردم به رهبری اسدالله علم و دیگری حزب ایران نوین به رهبری حسنعلی منصور. یکی از خویشان نزدیک من در انتخابات مجلس بیست و یکم از سبزوار کاندیدا شده بود و من و برادرم برای کمک به ستاد انتخاباتی‌اش رفتیم. در آنجا برگه‌های رأی را دسته دسته در اختیار ما گذاشتند که نام ایشان را روی آن‌ها بنویسیم.

تعدادش را هم حدود ۲۲ هزار تا مشخص کردند. عجیب آنکه بعد از نوشتن این برگه‌ها حدود دو هزار برگ دیگر به ما دادند که نام رقیب ایشان از حزب مردم را بنویسیم. همین آرا را عده‌ای صف کشیده و در صندوق‌ها می‌ریختند. بعد از انتخابات همین تعداد آرا اعلام شد و ایشان به مجلس راه یافت. جالب‌تر اینکه حتی خانواده و خویشاوندان ما هم در آن زمان و دوره‌های بعد در رأی‌گیری شرکت نکردند. این انفعال و بی‌تفاوتی مردم، بهترین زمینه برای تثبیت استبداد بود.

حاکمیت نه تنها مجلس شورای ملی را که تنها نهاد انتخابی بود تحت سلطه خویش درآورده بود حتی در تعیین مرجعیت هم دخالت می‌کرد.

مهندس بازرگان سال ۱۳۴۰ وضعیت را چنین تشریح کرده است: «در کشوری که دولت‌ها همه چیز را از ملت گرفته، قدرت، پول، فرهنگ، قضاوت، تعلیمات، تبلیغات، مطبوعات و امور شهری سراسر در قبضه اوست حتی انتخاب نمایندگان که حق طلق و ملک شش‌دانگ مردم می‌باشد مورد تصرف و تجاوز علنی هیات‌های حاکمه است، مردم می‌خواهند آخرین رمق زندگی و امید اخروی ایشان لااقل مربوط و متعلق به خودشان باشد. در این یک کار یعنی انتخاب مرجع و اداره روحانیت دستگاه‌های دولتی و دست‌های خارجی دخالت ننمایند و مال آن‌ها باشد. ۳»

شاید امروز کسی تردید نداشته باشد که هیچ جنبش آزادی‌خواهی و عدالت‌خواهی پیروز نمی‌شود مگر آنکه مردم را با خود همراه کند. همه نخبگان و پیشروان مبارزه با استبداد، هدف‌شان جلب حمایت مردم و منزوی کردن مستبد حاکم است. حال در جامعه‌ای که اکثریت آن خاموش و بی‌تفاوتند از یک حزب یا جریان نخبه چه کاری برمی آید؟ همه آرمان‌های بلند و هدف‌های عالی اگر در باور‌ها و آگاهی مردم رسوخ نکند در محافل محدود روشنفکری مدفون خواهد شد.

سیاست مهندس بازرگان بعد از شهریور ۲۰

در چنین وضعیتی کنشگران سیاسی می‌کوشند مردم را آگاه کرده و آن‌ها را نسبت به شرایط سیاسی و اجتماعی خویش حساس کنند. مهندس بازرگان بعد از شهریور ۱۳۲۰ که امکان فعالیت اجتماعی و سیاسی تا حدی به وجود آمد، چنین رویکردی را در پیش گرفت. با نوشتن و گفتن تلاش کرد به جامعه آگاهی و خودباوری بدهد. از دیانتی سخن گفت که با اجتماع، سیاست و مردم بیگانه نیست و صرفا به بعضی اعمال فردی و زندگی پس از مرگ بسنده نمی‌کند. علاوه بر کار فکری، مهندس از همان زمان به تشکل و نهادسازی همت وافر داشت. انجمن اسلامی دانشجویان و کانون مهندسین از آن جمله بود که مهندس بازرگان همواره عضو هیات رییسه آن بود. در این دوران البته او از کار تخصصی خود نیز غافل نماند. از دوره نهضت ملی درمی‌گذریم که خود حکایت مفصلی دارد.

مهندس بازرگان بعد از کودتای ۲۸ مرداد.

اما پس از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ برای مقابله با استبداد حاکم در نهضت مقاومت ملی فعال شد. اعضای نهضت کوشیدند، مردم را نسبت به ماهیت کودتا آگاه کنند. مهندس همراه تعدادی دیگر از استادان دانشگاه و نخبگان دیگر علیه قرارداد کنسرسیوم اعلامیه دادند. رژیم حاکم آن‌ها را از دانشگاه اخراج کرد. چندی بعد، اما نهضت مقاومت قلع و قمع شد.

اولین زندان و تالیف «عشق و پرستش»

بازرگان سال ۱۳۳۴ اولین زندان را تجربه کرد. در مدت ۵ ماه زندان ضمن تدوین «کتاب عشق و پرستش» و تکمیل کتاب «راه طی شده» به تفکر و تامل در وضعیت جاری پرداخت و حاصلش را چنین بیان کرد: «درد ایران نه با تشکیل یک حزب سیاسی حل می‌شود و نه حتی با روی کار آمدن یک دولت ملی از طریق اکثریت در مجلس یا تحمیل و تصادفات سیاسی و آسمانی. آنچه لازم‌تر و واجب‌تر از همه چیز است بعد از عشق و پرستش، تربیت دموکراسی و امکان مجتمع شدن و همکاری است که ما در اثر ۲۵۰۰ سال زندگی غیردموکراتیک و غیراجتماعی یعنی انفرادی تحت رژیم استبدادی فاقد آن هستیم. نه می‌توانیم دور هم جمع شویم و نه وقتی دور هم جمع شدیم حاضر به گذشت و سازش و همکاری هستیم. پس باید عجالتا، عملا خود را برای فعالیت‌های اجتماعی تربیت کنیم ۴».

مهندس این تحلیل را بعد از آزادی از زندان در سخنرانی برای دانشجویان دانشکده کشاورزی کرج تشریح کرد که با عنوان «احتیاج روز» چاپ شد. سال ۱۳۴۰ در راستای همین نیاز به کار جمعی، قالب نوینی با عنوان نهضت آزادی پایه‌گذاری کرد که پیوند ملیت و مذهب را نمایندگی می‌کرد. اما این احزاب در سطح روشنفکران و نخبگان و حداکثر برخی دانشجویان دانشگاه شناخته شده بودند و عامه مردم در همان وضعیت بی‌تفاوتی به سر می‌بردند.

مهندس بازرگان و روحانیت

در کنار همه این فعالیت‌ها یک نکته چشمگیر در فعالیت مهندس بازرگان به چشم می‌خورد که او را متمایز می‌کرد. او گرچه فردی تحصیلکرده خارج کشور و آکادمیک بود، اما همواره با روحانیون نواندیش و مسوول همگام و همراه بود، افرادی، چون آیت‌الله سیدمحمودطالقانی، آیت‌الله زنجانی، استاد مرتضی مطهری، آیت‌الله فیروزآبادی، استادمحمدتقی شریعتی که خارج از نظام سنتی حوزه فعالیت‌های تحقیقی و تبلیغی داشتند. همچنین او در همه گفتار‌ها و نوشتارهایش بر قرآن تاکید خاصی داشت.

تحقیقات درباره تاریخچه نزول آیات که تحت عنوان «سیر تحول قرآن» منتشر شد از جمله کار‌های فوق‌العاده اوست. بر همین اساس می‌کوشید، دروس و سیستم آموزش حوزه را نیز به عرصه سیاست و فعالیت‌های اجتماعی وارد کند. تا آن زمان حوزه‌های علمیه- مگر برخی استثنائات آن- علاوه بر اینکه به مسائل سیاسی توجهی نداشتند به جز پرداختن به احکام فردی و فرعی به مسائل دیگر اهمیت چندانی نمی‌دادند. از جمله به تفسیر قرآن، تدریس فلسفه و اسلام‌شناسی و مبانی اعتقادی بهای چندانی داده نمی‌شد. بازرگان از روحانیون می‌خواست این وضعیت را تغییر دهند؛

«حق این است که در برابر هر یک رساله عملیه که از طرف مراجع تقلید و روحانیت نوشته می‌شود ۱۰ رساله عملیه و فکریه و اصولیه و اجتماعیه و اقتصادیه و سیاسیه طبق احتیاج و درک و قبول مردم و شأن زمان، راجع به اصول و عقاید و افکار و مرام اسلام نیز نوشته شود.۵»

«قرآن در متن برنامه حوزه‌های علمی وارد شده و تعلیم و تفسیر آن رواج پیدا کند.. ضمنا فراموش نشود که پیغمبر فرمود: انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق. بنابراین تربیت اخلاقی و اشاعه و اجرای صفات عالیه انسانی دست کمی از شکیات و سهویات و از غسل‌های مستحبی ندارد ۶».

بازرگان و مقاله انتظارات مردم از مراجع

مقاله انتظارات مردم از مراجع به خوبی نشان می‌دهد، هدف بازرگان صرفا سیاسی کردن روحانیت نبود بلکه تاکید بیشتر او بر فعالیت‌های اجتماعی و عام‌المنفعه و مردمی و تمرین کار جمعی است:

«پیشوای مورد انتظار و رهبر واقعی، کسی می‌تواند باشد که تنها به تعلیم وظایف و بیان احکام اکتفا نکرده، خود عامل به مشاغل و پیشرو و پیشاپیش مومنین صالح عامل باشد. آیا موثرتر از بحث در احکام وقف و نذر و صدقه، وقف کردن و صدقه دادن نیست؟ ... هر گاه مجتهد متجدد متحرکی دست بالا بزند و جلو بیفتد، مومنین کثیری با اعتماد و میل و رغبت به دنبال آن‌ها می‌آیند و صد‌ها برابر آنچه به دولت‌ها می‌دهند، پول و کار و فکر و عشق در این راه صرف خواهند کرد.

آن وقت بیمارستان‌ها، دارالایتام‌ها، دبیرستان‌ها، دانشگاه‌ها، پل‌ها، مهمان‌خانه‌ها، کارخانه‌ها، قنوات، آبادی‌ها و هزاران موسسه خیریه و فرهنگی و اقتصادی و حتی اداری و حکومتی به وجود می‌آورند که شامل منافع کثیر دنیا و آخرت می‌شود. علاوه بر فواید مادی و معنوی مستقیم در آنجا تربیت عمومی و تمرین همکاری اجتماعی که از اهم ضروریات امروز مسلمین و ایران است، فراهم می‌شود ۷».

ایده تشکیل حکومت اسلامی

البته مهندس بازرگان در دنباله مطلب فوق تشکیل حکومت اسلامی را هم مطرح می‌کند:

«اگر پیشوایان دینی ما چنین نقشه‌ها و کار‌هایی را از روزگار پیشین در پیش گرفته بودند از دیرزمانی حکومت اسلامی واقعی که هم ملی و دموکراتیک است و هم خدایی نصیبمان شده بود، بدون توسل به انقلاب و خون‌ریزی حق به حقدار می‌رسید و جور و فساد و معصیت از صحنه کشور پاک می‌شد! باز هم وقت آن نگذشته است».

اما تاکید بر «ملی و دموکراتیک بودن» و نیز «بدون توسل به انقلاب و خونریزی» نشان می‌دهد، راه رسیدن به چنین حکومتی را از طریق فعالیت‌های مدنی و تقویت نهاد‌ها و تشکل‌ها و همبستگی ملی و روش مسالمت‌آمیز می‌داند. طبیعی است در جامعه‌ای که اکثریت قریب به اتفاق مردم مقلد روحانیت هستند بدون تغییر در رویه روحانیت نمی‌توان انتظار تغییری در ساحت اجتماعی را داشت.

خطای دید

اما شاید نکته‌ای که از دید مهندس بازرگان مغفول ماند این باشد که هر قشری و حتی فردی براساس جهان‌بینی، روش تفکر و خصایل خود عمل می‌کند. خواه این عمل در حوزه فردی و خصوصی باشد و خواه در عرصه اجتماعی و عمومی. در قرآن هم اشارتی به این واقعیت دارد: قل کل یعمل علی شاکلته (۸۴ اسراء). بگو هر کس براساس شخصیت خود عمل می‌کند.

روحانیت سنتی که سال‌ها در حکومت‌های مختلف با سیستم سلطنت استبدادی زیسته و کوشیده با حاکمیت مدارا پیشه کند برای عمل خود حتما توجیه شرعی و دینی پیدا کرده و قرائت دینی و نوع نگرش و بینش خود را با عمل خویش هماهنگ کرده است مگر استثنائاتی.

نهایتا، اما این نگرش و این نوع زیست در او خلقیات و فرهنگ و سبک زندگی خاصی تولید کرده که شخصیت و منش او را شکل داده است. همچنان که قشر تجار و بازرگانان نیز نگرش و منش خاص خود را داشتند. ورود این اقشار هم در صحنه سیاسی با همان نگرش و فرهنگ و انگیزه‌های نهادینه شده خودشان خواهد بود. تکیه بازرگان و طالقانی بر آزاد نبودن انتخابات و دیکتاتوری شاه بود. البته ورود روحانیت سنتی در حوزه سیاست طبعا در نگرش و منش آنان نیز اثرگذار بوده و در درازمدت تغییراتی در آن‌ها ایجاد می‌کرد. کمااینکه چنین اتفاقی رخ داد، اما این تغییرات ممکن است الزاما مطلوب دیگران نباشد.

بنابراین می‌توان گفت، کار بازرگان در دعوت روحانیت به فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی در فضای بی‌تفاوتی و عدم مشارکت مردم در حاکمیت استبدادی، اجتناب‌ناپذیر و ضرورتی ملی بود، اما تلاش برای تحول در آموزش‌های حوزوی و اصلاح بینش سنتی نیز نیازی حتمی بود. کاری که شاید دکتر شریعتی بدان همت گماشت؛ همتی که ناتمام ماند.

تا قبل از کودتای رضاخان مرکزیت روحانیت شیعه حوزه نجف بود. حوزه علمیه قم توسط آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری‌یزدی بعد از روی کار آمدن رضاخان محوریت یافت. تا آن زمان روحانیون به اشکال مختلف و با گرایش‌های متفاوت در امر سیاست و حکومت دخالت داشتند. نمونه بارز آن انقلاب مشروطیت بود که بخشی از روحانیت در دفاع از مشروطیت و بخشی در دفاع از استبداد به میدان آمدند. اما زعامت حوزه قم صلاح را در این دید در امر حکومت‌داری و سیاست دخالتی نداشته باشند.

پارلمان که باید از نمایندگان ملت تشکیل می‌شد، تبدیل به ابزاری در دست حکومت یا دولت‌های بیگانه شده بود و مردم دخالتی در انتخابات نداشتند و اهمیتی هم به آن نمی‌دادند. این واقعیتی است که خود محمدرضا شاه هم بدان اذعان کرد:

«بعداز رفتن پدرم مدتی مدید کار‌ها در ظاهر به دست یک عده ایرانی ولی در عمل قسمتی به دست سفارت انگلستان و قسمت دیگر به دست سفارت روس انجام می‌گرفت و به طوری که در کتاب ماموریت برای وطنم شرح داده‌ام، صبح مستشار سفارت انگلستان با یک لیست انتخاباتی به سراغ مراجع مربوطه می‌آمد و عصر همان روز کاردار سفارت روس با لیست دیگری می‌آمد... متاسفانه من ۲۰ سال تمام از دوران سلطنت خودم با چنین مجلس‌هایی سرو کار داشتم...».

مهندس بازرگان بعد از شهریور ۱۳۲۰ که امکان فعالیت اجتماعی- سیاسی تا حدی به وجود آمد، رویکردی را در پیش گرفت که بر مبنای آن با نوشتن و گفتن تلاش می‌کرد به جامعه آگاهی و خودباوری بدهد. از دیانتی سخن گفت که با اجتماع، سیاست و مردم بیگانه نیست و صرفا به بعضی اعمال فردی و زندگی پس از مرگ بسنده نمی‌کند. علاوه بر کار فکری، مهندس از همان زمان به تشکل و نهادسازی همت وافر داشت. انجمن اسلامی دانشجویان و کانون مهندسین از آن جمله بود که مهندس بازرگان همواره عضو هیات رییسه آن بود. در این دوران البته او از کار تخصصی خود نیز غافل نماند.

شاه خود انتخابات در دوران حکومتش را اینگونه توصیف می‌کند: «.. در نتیجه همواره انتخابات با انواع تقلب‌ها و سوءاستفاده‌ها و تهدید‌ها و تطمیع‌هایی همراه بود که نه فقط در جریان انتخابات انجام می‌گرفت بلکه حتی امر قرائت آرای را نیز شامل می‌شد... در همه این انتخابات، توده‌های عظیم کشاورزان و کارگران آلت فعلی بیش نبودند. آرا آن‌ها یا به عبارت بهتر آرایی به نام آنها، دسته دسته به صندوق‌ها ریخته می‌شد در حالی که به اصطلاح معروف روح خود آن‌ها از ماهیت آن خبر نداشت.»

پس از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ برای مقابله با استبداد حاکم در نهضت مقاومت ملی فعال شد. اعضای نهضت کوشیدند، مردم را نسبت به ماهیت کودتا آگاه کنند. مهندس همراه تعدادی دیگر از استادان دانشگاه و نخبگان دیگر علیه قرارداد کنسرسیوم اعلامیه دادند. رژیم حاکم آن‌ها را از دانشگاه اخراج کرد. چندی بعد، اما نهضت مقاومت قلع و قمع شد.

منبع : برترینها

0 notes

hambasstegi · 5 years

Photo

‌ اعتراضات در لبنان؛ استعفای وزیران مسیحی از دولت ائتلافی یکی از احزاب مسیحی لبنان اعلام کرد که در پی اعتراض‌های مردمی از دولت ائتلافی کناره‌گیری می‌کند. بیروت، طرابلس و چند شهر دیگر برای چهارمین روز متوالی با موجی از اعتراض‌های خیابانی رو به رو است. ده‌ها هزار تن از شهروندان لبنان در اعتراض به افزایش مالیات به خیابان‌ها آمده و دولت را به "فساد" متهم کرده‌اند. سمیر جعجع، رهبر حزب نیروهای لبنانی گفته: "اکنون ما متقاعد شده‌ایم که دولت در برداشتن گام‌هایی برای حفظ وضعیت ناتوان است. بنابراین این مجموعه تصمیم گرفت تا وزیرانش از دولت استعفا کنند." نام سمیر جعجع با دوران رهبری شبه نظامیان مسیحی (فالانژها) گره خورده است. این شبه نظامیان در جنگ داخلی لبنان نقش ایفا کرده است. حزب فالانژ لبنان بعدها به حزب کتائب تغییر نام داد. با این همه همواره از آن به عنوان جریانی "تندرو" یاد می‌شود. حزب نیروهای لبنانی، به رهبری آقای جعجع یک تشکل سیاسی مسیحی نزدیک به مارونی‌ها است. مارونی‌ها از اقوام اصلی تشکیل دهنده جمعیت لبنان هستند و بر اساس تقسیم قدرت در نظام سیاسی این کشور روسای جمهوری از میان سیاستمداران مسیحی برگزیده می‌شوند کانال تلگرام 👇 ------>>>>>------->>>>>>>--------->>>>>>>@ hambasstegi https://www.instagram.com/p/B32ih4Sn_qr/?igshid=edngd0ezrbvo

0 notes

asbeabi · 5 years

Text

معارض ترکیه ای: دوستان سابق اردوغان در تدارک تشکیل احزاب جدید هستند

یک عضو بلندپایه حزب دموکراتیک خلق ها، گفت که به زودی احزاب و تشکل های جدیدی از درون حزب عدالت و توسعه به وجود خواهند آمد.

from http://bit.ly/2HRcqqC via معارض ترکیه ای: دوستان سابق اردوغان در تدارک تشکیل احزاب جدید هستند

#travel

0 notes

afebrahimi · 4 years

Video

#ایران_بریفینگ / آیت الله علی سیستانی، از #مراجع_تقلید_شیعه در عراق که از نفوذ فراوانی در آن کشور برخوردار است، در ملاقات با نماینده دبیرکل سازمان ملل در امور عراق از برنامه دولت مصطفی الکاظمی، نخست وزیر، برای برگزاری انتخابات زودرس و همچنین خلع سلاح #شبه_نظامیان_عراقی حمایت کرده است. آقای سیستانی خواستار نظارت سازمان ملل بر انتخابات شده و گفته که "انتخابات باید طبق قوانین منصفانه و عادلانه و فارغ از علایق برخی احزاب سیاسی و جلوگیری از دخالت کشورهای بیگانه ولو دوست و دلسوز برگزار شود. به گزارش المانیتور از بغداد، آقای سیستانی همچنین گفته است: "دولت باید به اجرای برنامه های خود در زمینه عدالت اجتماعی، کنترل عبور و مرور مرزی، بهبود توانایی نیروهای امنیتی و حرفه ایعمل کردن آنها و اعمال حاکمیت دولت در زمینه خلع سلاح گروه های غیرمجاز با قاطعیت ادامه دهد." او گفته است نباید به گروه های مختلف و کشورهای دیگر اجازه داد عراق را به حوزه های نفوذ خود تقسیم کنند. آیت الله سیستانی از جدایی دین از سیاست حمایت می کند اما به دلیل نفوذ فراوانی که در عراق دارد،سیاستمداران عراقی نسبت به اظهارات او حساسیت فراوانی نشان می‌دهند. در سال ۲۰۱۵ او در دولت حیدر العبادی، نخست وزیر وقت خواست تا سیاستمداران فاسد را "با مشت آهنین سرکوب کند" اما دولت وی از اقتدار لازم برای برخورد با گروه ها و تشکل های سیاسی حاکم بر عراق برخوردار نبود. مصطفی الکاظمی در واکنش به بحران سیاسی ناشی از ماه ها اعتراضات علیه تشکیلات حکومتی به این سمت منصوب شده است. آقای سیستانی بطور مشخص از دخالتهای #جمهوری_اسلامی و حضور #سپاه_پاسداران در عراق و‌سازماندهی #شبه_نظامیان_شیعه گلایه‌مند است و همواره بصورت اشارات ضمنی این مخالفت را بیان کرده، او سال گذشته در دیدار با جمعی از علمای مذهبی نجف و کربلا اظهار داشته بود :«فقط به جهت اتحاد شیعه و‌حفظ حرمت همسایگی» از بیان مطالب بسیاری معذور است و‌ از «همسایه شیعه» خواست تا در امور داخلی عراق دخالت نکنند و بر آتش اختلافات ندمند. این صریح ترین انتقاد و موضع‌گیری وی نسبت به دخالتهای خامنه‌ای در عراق بوده است. #Farsi🏳️ @irbriefing https://www.instagram.com/p/CFJrFODpNOA/?igshid=qk8e0aojwrwd

#ایران_بریفینگ #مراجع_تقلید_شیعه #شبه_نظامیان_عراقی #جمهوری_اسلامی #سپاه_پاسداران #شبه_نظامیان_شیعه #farsi🏳️

0 notes

netdoone · 6 years

Text

با شعار مشکلات حل نمی شود/ خصوصی سازی نداریم، اگر هم داریم خاصه سازی است نه خصوصی سازی

New Post has been published on https://www.netdoone.com/636803/%d8%a8%d8%a7-%d8%b4%d8%b9%d8%a7%d8%b1-%d9%85%d8%b4%da%a9%d9%84%d8%a7%d8%aa-%d8%ad%d9%84-%d9%86%d9%85%db%8c-%d8%b4%d9%88%d8%af-%d8%ae%d8%b5%d9%88%d8%b5%db%8c-%d8%b3%d8%a7%d8%b2%db%8c-%d9%86%d8%af/

با شعار مشکلات حل نمی شود/ خصوصی سازی نداریم، اگر هم داریم خاصه سازی است نه خصوصی سازی

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با تاکید بر اینکه...

#احزاب و تشکل ها #ارتش #سپاه پاسداران #مجمع تشخیص مصلحت نظام

0 notes

wwwonline218ir · 7 years

Text

جبارزاده: رضازاده، صادقانه و با زحمات شبانه ‌روزی هر چه در توان داشت به كار گرفت

به گزارش حوزه دولتگروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت كشور، اسماعیل جبارزاده امروز در مراسم تكریم و معارفه محمدامین رضازاده و بهرام سرمست مدیران كل پیشین و جدید دفتر امور سیاسی وزارت كشور، ضمن اشاره به بخشی از آیه 140 سوره آل عمران؛ تلک الایام نداولها بین الناس گفت: مسئولیت‌ها … نوشته جبارزاده: رضازاده، صادقانه و با زحمات شبانه ‌روزی هر چه در توان داشت به كار گرفت اولین بار در سایت آنلاین218. پدیدار شد. http://dlvr.it/Q1wRzL ممنون بابت بازدید

#خبر سیاسی #احزاب و تشکل ها #اخبار سیاسی #برنامه‌های ویژه خبری #دفاعی امنیتی

0 notes

hamechiml · 4 years

Text

داستان جا دادن فیل در پراید و حکایت اقتصاد ایران !

مطلب جا دادن فیل در پراید و حکایت اقتصاد ایران نوشته دکتر محمد فاضلی استاد دانشگاه شهید بهشتی میباشد : فردی از شما می‌پرسد «چگونه می‌توانید فیل را سوار پراید کنید؟» اول می‌خندید، بعد می‌بینید که سؤال‌کننده جدی است و دنبال پاسخ می‌گردد. شما هم باورتان می‌شود که حتماً این کار راه‌حلی دارد که شما به عقل‌تان نرسیده است و فکر کردن به فیل و پراید را شروع می‌کنید. یادتان می‌افتد که بچه‌فیل هم حدود 500 کیلو وزن دارد و بنابراین دست از روش‌های معمول برمی‌دارید و به خلاقیت خودتان فرصت می‌دهید تا جولان بدهد. فکر می‌کنید شاید بشود فیل را قطعه قطعه کرد و در پراید جا داد اما دیگر فیل نیست و یک موجود پنج شش تنی قطعه‌قطعه شده هم در پراید جا نمی‌شود. فکر می‌کنید شاید بشود یک بارکش به پراید ببندید و فیل را درون آن جا دهید ولی یادتان می‌افتد که باز هم فیل را در پراید جا نداده‌اید و روی بارکش است و تازه موتور پراید برای کشیدن بار پنج تنی قدرت کافی ندارد. شما هم مدتی این معما را در ذهن خود بررسی کنید (من که به جایی نرسیدم) و وقتی خسته می‌شوید به پرسشگر جا دادن فیل در پراید می‌گویید حالا خودت بگو چگونه فیل را سوار پراید می‌کنید؟ خنده ملیحی می‌کند و دست به جیبش می‌برد، خودکارش را درمی‌آورد و روی تکه کاغذی یک فیل می‌کشد و آن‌را روی صندلی پرایدی می‌گذارد که در کنارش ایستاده است؛ بادی به غبغب می‌اندازد و می‌گوید فیل این گونه سوار پراید می‌شود.

این داستان فیل و پراید به چه کار ما می‌آید؟

راستش را بخواهید تصور می‌کنم «توسعه» که ما سخت به دنبال آن هستیم، در شرایطی که چند دهه گذشته داشته‌ایم، همان فیل است که خواسته‌ایم سوار پراید کنیم. آن‌چه خواسته‌ایم عملی کنیم این است: «دست یافتن به توسعه‌ای پایدار که تضمین‌کننده قدرت و امنیت ملی و دست یافتن به جایگاه قدرت اول منطقه غرب آسیا باشد؛ کیفیت زندگی مردم را تأمین کند، ثروت و رفاه با سبک زندگی پراسراف با بهره‌مندی گشاده‌دستانه از منابع محیط‌زیست و ثروت ملی به ارمغان آورد؛ عدالت میان مناطق کشور را تضمین کند؛ و تأمین‌کننده استقلال کشور نیز باشد» (این همان فیل واقعی است.) خواسته‌ایم این کار را در چنین شرایطی انجام دهیم: «اقتصاد دولتی یا شبه‌دولتی و خصولتی باشد و بخش خصوصی بزرگ و قدرتمند نشود، هیچ اصلاح بنیادینی در نظام بانکی، بودجه‌ریزی کشور، حذف ردیف‌های بودجه‌ای غیرکارآمد و مبتنی بر عملکرد صورت نگیرد؛ اصلاحات در آموزش و پرورش انجام نشود و بازنگری اساسی در نظام آموزش عالی به تعویق افتد؛ ملاحظات محیط‌زیستی توسعه به هیچ گرفته شوند؛ شفافیت عملی نگردد؛ تشکل‌های سیاسی و احزاب قدرت پیدا نکنند؛ رسانه‌های آزاد نباشند و انحصار رسانه‌های صوتی و تصویری برقرار باشد؛ سرمایه‌گذاری خارجی با دیده تردید نگریسته شود؛ تنش در سیاست خارجی کاسته نشود؛ حقوق مالکیت و حقوق شهروندی محترم نباشند.» اگر این ویژگی‌ها را آپشن‌های یک نظام اجتماعی-سیاسی به حساب آوریم؛ می‌بینیم جامعه‌ و سیاستی که چنین ویژگی‌هایی داشته باشد، در مقابل جامعه و سیاستی که عکس این ویژگی‌ها را نداشته باشد، همان پراید در مقابل یک کامیون مدرن و قدرتمند است. ما خواسته‌ایم «ف��ل توسعه» را سوار «پراید حکمرانی جامعه و سیاست ایرانی» کنیم و سالیان بسیار است. این کار نشدنی است و در بهترین حالت چیزی نصیب‌مان می‌شود شبیه همان نقاشی فیل که طراح معما پرسید و روی صندلی پراید نهاد. آن توسعه که ریزگردش نفس‌مان را می‌گیرد، پرایدش جان‌مان را می‌ستاند، دانشگاهش عمرمان را به باد می‌دهد، ساختمانش زیر آوار زلزله مدفون‌مان می‌کند، کشاورزی‌ و صنعت و شهرش منابع آب را به تاراج می‌برد و الخ؛ همان فیل کاغذی است در قیاس با فیل واقعی. فیل واقعی در پراید جا نمی‌شود؛ و توسعه واقعی نیز با این فکر و مدل حکمرانی توسعه محقق نمی‌گردد. فیل توسعه سوار آن کامیونی از حکمرانی می‌شود که شفاف، مشارکت‌جو، تولیدمحور، مداراگر، فروتن، واقع‌بین، محیط‌زیست‌اندیش، دارای دولت باظرفیت، احترام‌کننده بخش خصوصی، بدون هراس از فناوری، حافظ حقوق مالکیت؛ و الخ باشد. تحقق این‌ها مستلزم بازنگری سیاستی و اصلاحات اساسی است. دوباره باید بازگردیم به فیل و به قول سعدی بزرگ «دوستی با پیلبانان یا مکن … یا طلب کن خانه‌ای درخورد پیل». دست از آرزوی توسعه بکشیم (که نشدنی است) یا سیاست و حکمرانی‌ای بنا کنیم در خورد توسعه. فیل واقعی سوار پراید نمی‌شود، برای خودمان دائم معما طرح نکنیم. نقاشی فیل حکایت دیگری است. Read the full article

#آیافیلدرپرایدجامیشود #اقتصادایران #جادادنفیلدرپراید #جاشدنفیلدرپراید #جوابسوالجادادنفیلدرپراید #حکایتاقتصادایران #فیلوپراید #مشکلاقتصادایران #معضلاتاقتصادایران

0 notes

iranayande · 4 years

Text

حواشی یک استعفا؛ موسوی لاری چرا کناره گرفت

شامگاه جمعه برخی رسانه‌ها و کانال‌های خبری، متن استعفای حجت الاسلام «سید عبدالواحد موسوی لاری» از شورای عالی سیاست‌گذاری جبهه اصلاح طلبان (شعسا) را منتشر کردند. موسوی لاری در این استعفانامه که آن را به «محمدرضا عارف» رییس شورا تقدیم کرده، دلیل اقدام خود را شرایط خاص جسمی دانسته و با اشاره به روزها و سال آخر مجلس دهم و دولت دوازدهم تاکید کرده است: «در چنین شرایطی نباید از بازنگری در ساختار و سازوکار نهادهای اجماعی اصلاح‌طلبان در عرصه‌های گوناگون غفلت نمود. هر چند که این استعفا با شرایط جسمی حقیر مرتبط بوده و از ماه‌های پیش هم با شما در میان گذاشته بودم، اما گمانم این است که این استعفا می‌تواند آغازی بر تغییر ساختار و سازوکارهای نهادهای اجماعی و پررنگ شدن نقش احزاب و تشکل‌ها باشد.» اعضای شورای عالی سیاست‌گذاری درباره استعفا چه گفتند؟ «شهیندخت مولاوردی» عضو و دبیر شعسا درباره استعفای موسوی لاری گفت: «با توجه به شرایط موجود شورا هنوز در این زمینه جلسه ای برگزار نکرده و تا برگزار شدن چنین جلسه‌ای نمی‌توان اظهارنظری کرد. بحث تغییر ساختار، ادامه حیات شورا و نحوه عملکرد آن یا توجه به احزاب و ساختارها بحث‌های کلی هستند که همواره در جلسات شورا مورد بررسی قرار گرفته اما هنوز جلسه ای برگزار نشده و موضوعی هم قطعی نشده است.» پاسخ «آذرمنصوری» قائم مقام حزب اتحاد ملت و دیگر دبیر شورای عالی سیاست‌گذاری هم به پرسش، مشابه پاسخ مولاوردی بود و او هم تاکید کرد که هنوز بحثی درباره این استعفا صورت نگرفته و حزب اتحاد ملت هم در این زمینه به جمع بندی نرسیده است. پاسخ دیگر اعضای شورای عالی درباره آینده این نهاد و دلایل استعفا هم کماکان مشابه دبیران شورا است. گمانه زنی‌ها درباره استعفا موسوی لاری موسوی لاری در نامه استعفای خود دلیل این مهم را شرایط جسمی خود عنوان و تاکید کرده است که پیش از این هم رییس شورا را در جریان شرایط جسمی خود قرار داده است اما گمانه‌زنی‌ها درباره دلایل پشت پرده و بسترساز این استعفا به ویژه زمانی که نایب رییس شورا از بازنگری در سازوکارهای اجماعی اصلاح‌طلبان یا پررنگ‌شدن نقش احزاب و تشکل‌ها سخن بگوید، اجتناب ناپذیر است. به نظر می‌رسد ناکامی در انتخابات مجلس و ریشه‌یابی دلایل آن در تصمیمات شورای عالی سیاستگذاری یکی از همان بسترهای مهم اما ناگفته نامه موسوی لاری است. شورای عالی سیاست‌گذاری برای یازدهمین دوره انتخابات مجلس استراتژی کناره‌گیری اتخاذ و اعلام کرد که به دلیل رد صلاحیت‌های گسترده از انتشار فهرست انتخاباتی و حضور پررنگ و حمایت از گروه و جریانی امتناع خواهد کرد اما احزاب می‌توانند با توجه به داشته‌های خود فهرست ارائه کنند. احزابی چون کارگزاران سازندگی و مردم سالاری فهرست منتشر و تلاش‌هایی را برای اثرگذاری بر انتخاب مردم انجام دادند اما پیروزی قاطع اصولگرایان در این انتخابات تلاش‌های آن‌ها را بی‌ثمر ساخت. پس از انتخابات اما گلایه‌ها از این تصمیم شورای عالی به ویژه از سوی اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ادامه یافت. هنوز مشخص نیست که آیا موسوی لاری هم در باطن با کناره گیری شورا از انتخابات مخالف بوده یا نه. اما مرور بخش‌هایی از گفت و گوهای او پیش از انتخابات نشان می‌دهد که او از تصمیم شورا حتی اگر حمایت هم نکرده باشد انتقاد نکرده است. وزیر کشور دولت اصلاحات بهمن ماه سال گذشته در مصاحبه‌ای گفته بود: «جریان اصلاحات در قالب یک جبهه وارد عرصه انتخابات شده است و با توجه به این ردصلاحیت‌ها به طور طبیعی زمینه لیست دادن جبهه‌ای و ائتلافی برای اصلاحات از بین رفته اما امکان حضور فردی یا حزبی در انتخابات وجود دارد. مخالفتی باحضور در انتخابات از ناحیه احزاب و چهره‌های اصلاح طلب من نشنیده‌ام. حضور ما در انتخابات راهبرد قطعی اما دادن لیست اقتضایی است.» نگاهی به دیگر گفت و گوهای تفصیلی و یا کوتاه موسوی لاری هم نشان می‌دهد که موضوع عدم ارائه لیست انتخاباتی از نظر او با توجه به شرایط موجود قابل قبول بوده است. محور دیگری که می‌تواند در گمانه زنی پیرامون استعفای موسوی لاری مورد توجه قرار گیرد و با توجه به اشاره وی هم به واقعیت نزدیک‌تر خواهد بود موضوع کم رنگ شدن نقش احزاب در تصمیمات شورای عالی سیاست‌گذاری و ادامه اعتراضات به این موضوع است. بسیاری از احزاب کوچکتر شعسا طی چهار سال فعالیت این نهاد همواره منتقد کم رنگی نقش احزاب و شخصیت های حقوقی برابر نقش افراد و شخصت‌های حقیقی بودند. این انتقادها حتی موجب دوری برخی دبیران کل از این شورا شده و حتی زمینه ساز ارائه طرح‌های جایگزین آن مانند پارلمان اصلاحات بود. تاکید ویژه موسوی لاری بر این مهم که استعفایش می‌تواند آغازی بر پررنگ شدن نقش احزاب و تشکل‌ها باشد؛ نشان می‌دهد که کم توجهی به احزاب در دیدگاه نایب رییس شورای عالی سیاستگذاری هم جایگاه ویژه‌ای داشته است. در این باره یدالله طاهرنژ��د عضو شواری مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران نظر دیگری دارد. او می گوید که برخی نهادها شورای‌عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان را در چارچوب قانون احزاب نمی‌دیدند و معتقد بودند اعضای این شورا باید از شخصیت‌های حقوقی باشند و به دلیل همین محدودیت‌ها، احزاب عضو شورا مجبور شدند برای انتخابات مجلس یازدهم به عنوان جبهه از وزارت کشور مجوز اخذ کنند. به همین منظور موسوی لاری در اقدامی پیش‌دستانه استعفا کرد تا بستر برای اجرای قانون جدید احزاب هموار شود. شورای عالی منتقدان دیگر هم دارد عملکرد شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان و خروجی آن یعنی نمایندگان فهرست امید، محور مشترک بسیاری از نقدها به اصلاحات به ویژه در یک سال اخیر است. پس از انتخابات و ناکامی اصلاح طلبان هم انتقادها علنی‌تر شده و احتمال تغییرات را افزایش داده است. چنانچه «عبدالله ناصری» فعال اصلاح‌طلب در این زمینه گفته است: «عمر شورای سیاست گذاری با این ساختار و ماهیت و مدیریت تمام شد؛ تاکید می‌کنم هم در شکل و هم در محتوا کار این شورا تمام است؛ یعنی اگر شکل این مجموعه هم عوض شود، مدیریت و فرم آن هم تغییر کند، شورایی که یک سر آن صادق نوروزی و شکوری راد باشد و سر دیگر آن کواکبیان و حسین کمالی اساساً این ساختار نمی‌تواند هیچ کاری را پیش ببرد.» «محمود میرلوحی» هم در واکنش به انتقاداتی که از عملکرد شخص محمدرضا عارف میان اصلاح طلبان وجود دارد در پاسخ به این پرسش که آیا قرار نیست راس مدیریت جریان اصلاحات تغییر کند؟ گفته است: «چرا. مگر ما قسم خوردیم که آقای عارف همیشه باشد؟» شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان سازوکاری بود که در دوران پیشاانتخابات مجلس دهم شکل گرفت و توانست در سه انتخابات سرنوشت ساز و پس از حوادث ۸۸ اصلاح‌طلبان را به عرصه قدرت بازگرداند. در پنج سال گذشته هم با وجود همه انتقادات به کار خود ادامه داده است. انتقاداتی که می‌توان آن‌ها را در سه گروه تقسیم کرد؛ بخش نخست انتقاد همیشگی برخی اصلاح‌طلبان به ضرورت وجود چنین سازوکاری با وجود نهادهایی مانند شورای هماهنگی جبهه اصلاحات است. بخش دیگر متوجه ترکیب اعضای این نهاد است که برخی همانگونه که اشاره شد آن را بی‌توجه به نقش احزاب به ویژه احزاب کوچک می‌دانند. در نهایت سومین انتقاد هم به دلیل عملکرد این شورا به ویژه خروجی آن یعنی فهرست امید است. شواری عالی سال گذشته با افزایش اعتراضات و انتقادات به عملکرد خود، کارگروهی از اعضا برای تهیه گزارشی از عملکرد هریک تشکیل داد و گزارش‌هایی هم از سوی رییس به برخی احزاب و اعضای مجمع روحانیون مبارز ارائه کرد اما شواهد نشان می‌دهد این گزارش‌ها هم کاری از پیش نبرده است و همچ��ان ضرورت حذف و یا اصلاح این نهاد برای اصلاح طلبان واجب است. در نهایت زمان استعفای موسوی لاری هم در کنار دلایل پیدا و پنهان آن می‌تواند جالب توجه باشد. وزیر کشور دولت اصلاحات گرچه برهه کنونی را پایان مجلس دهم و سال آخر دولت یازدهم توصیف کرده اما می‌توان ۱۳۹۹ را سال مهم انتخاباتی هم توصیف کرد. پایان سده چهاردهم شمسی می‌تواند برای اصلاح‌طلبانی که حضور در سطح نخست قدرت را مهم می‌شمارند مهم و یگانه فرصت باشد و این استعفا در آغاز چنین فرصتی مغتنم خواهد بود تا اگر طرح تازه ای برای بازگشت به اقبال عمومی مردم باید درانداخته شود، زمان کافی در اختیار این جریان باشد. Read the full article

0 notes

moshavergroup · 5 years

Text

تغییر شیوه محاسبه شهریه دانشگاه آزاد

https://moshavergroup.com/%d8%aa%d8%ba%db%8c%db%8c%d8%b1-%d8%b4%db%8c%d9%88%d9%87-%d9%85%d8%ad%d8%a7%d8%b3%d8%a8%d9%87-%d8%b4%d9%87%d8%b1%db%8c%d9%87-%d8%af%d8%a7%d9%86%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87-%d8%a2%d8%b2%d8%a7%d8%af/ تغییر شیوه محاسبه شهریه دانشگاه آزاد لینک ورود به مطلب https://moshavergroup.com/%d8%aa%d8%ba%db%8c%db%8c%d8%b1-%d8%b4%db%8c%d9%88%d9%87-%d9%85%d8%ad%d8%a7%d8%b3%d8%a8%d9%87-%d8%b4%d9%87%d8%b1%db%8c%d9%87-%d8%af%d8%a7%d9%86%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87-%d8%a2%d8%b2%d8%a7%d8%af/ تغییر شیوه محاسبه شهریه دانشگاه آزاد : رئیس دانشگاه آزاد اسلامی گفت: بر اساس بودجه ۹۹-۹۸ دانشگاه آزاد اسلامی، شهریه‌ها بر اساس رشته‌محل تعیین شد و تا ۵۰ درصد به هیأت‌های امنای استانی تغییر شیوه محاسبه شهریه دانشگاه آزاد : رئیس دانشگاه آزاد اسلامی گفت: بر اساس بودجه ۹۹-۹۸ دانشگاه آزاد اسلامی، شهریه‌ها بر اساس رشته‌محل تعیین شد و تا ۵۰ درصد به هیأت‌های امنای استانی اختیار داده شد که کاهش شهریه داشته باشند. بنابراین در دوره جدید، محاسبه شهریه اینگونه نیست که شهریه‌ها در کل کشور برابر باشد و شهریه مناطق محروم نسبت به تهران و شهرهای بزرگ کمتر خواهد بود. شیوه محاسبه شهریه در دانشگاه آزاد تغییر کرد تغییر شیوه محاسبه شهریه دانشگاه آزاد : به گزارش مشاو گروپ و به نقل از ایسنا، محمدمهدی طهرانچی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی در اولین نشست اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل سراسر کشور که عصر روز گذشته در واحد دماوند برگزار شد، با تشریح تاریخ و کارکرد نهاد دانشگاه در غرب، گفت: از نیمه دوم قرن بیستم دانشگاه از نخبگانی وارد گسترده شد و انتظاری که از دانشگاه گسترده می رفت، با دانشگاه نخبگانی متفاوت بود و این دانشگاه بر پایه توسعه مفهوم شهروندی شکل گرفت و کارکرد آن توسعه مفاهیم از طریق دانشگاه بود. وی افزود: در این دانشگاه مفاهیم مدرنیته سازمان یافته مورد توجه قرار گرفت و یکپارچگی اجتماعی مبتنی بر دین و خانواده جای خود را به شغل و نظامات شغلی داد. دانشگاه با هدایت غرب بر مبنای دین گریزی و دین زدایی به ایران آمد تغییر شیوه محاسبه شهریه دانشگاه آزاد : طهرانچی با بیان اینکه ورود دانشگاه به ایران اشتباه بنیانگذاری شد و با هدایت غرب بر مبنای دین گریزی و دین زدایی به ایران آمد، گفت: پس از انقلاب اسلامی، امام (ره) به عنوان یک عالم برآمده از حوزه علمیه، دانشگاه به عنوان نهاد برآمده از غرب را نهی نکرد، بلکه در کنار حوزه علمیه به دانشگاه نیز مشروعیت بخشید و موضوع وحدت حوزه و دانشگاه را مطرح کرد، اما نکته قابل توجه این است که کارکرد دانشگاه پس از انقلاب اسلامی همچنان مسیر خود را ادامه داد، به طوری که هنوز نمی توانیم بگوییم دانشگاه در این چهل سال تحول کامل پیدا کرده است، بلکه دانشگاه های ما هنوز بر روی ریلی هستند که هژمونی دانشگاه غرب آن را هدایت می کند و ISI، اسکوپوس و مقاله مفاهیمی از هژمونی غرب است. رئیس دانشگاه آزاد اسلامی خاطرنشان کرد: گاهی دوستان ما در آموزش عالی توجه ندارند که این نوع نظام علمی که غرب درست کرده است، یک هژمونی دارد و ادبیات خاص خود را تحمیل می کند. وی با بیان اینکه دانشگاه فقط دستاورد علمی ندارد، گفت: هسته و مغز دانشگاه، علم و فرهنگ است، اما پوسته و لایه بیرونی آن اقتصاد، مسائل اجتماعی و فناوری است، بنابراین مقاله مربوط به هسته می شود و دانشگاه در غرب ایجاز ارزش های فرهنگی، نهادهای اجتماعی و توسعه فرهنگی را دنبال می کند. بنابراین هدف دانشگاه های غربی از ایجاد انجمن های سیاسی، تلاش برای راه اندازی احزاب سیاسی بود و فعالیت های اجتماعی را ابتدا در دانشگاه شکل می دادند تا بتوانند آنها را در جامعه پیاده سازی کنند. غرب با این تفکر به دنبال دموکراسیزه کردن اجتماع و دانشگاه است و به همین دلیل است که دانشگاهی که برآمده از غرب است و هنوز تفکرات غربی در آن وجود دارد، با تشکل انقلابی مخالفت می کند، چرا که با آن تضاد فکری دارد. مدیری که دانشگاه را بر اساس تفکرات غربی اداره می کند، با تشکل انقلابی مخالف است بنا بر اعلام روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی، طهرانچی ادامه داد: طبیعی است مدیری که دانشگاه را بر اساس تفکرات غربی اداره می کند، با تشکل انقلابی مخالف است. حال سوال اینجاست که دانشگاهی که از غرب وارد شد، چگونه توانست در انقلاب اسلامی نقش آفرینی کند. در پاسخ به این سوال باید توجه داشت که دانشگاه یک ظرف است و اساتید و دانشجویان مظروف آن هستند. بنابراین اساتید و دانشجویان انقلابی توانستند بر ظرف دانشگاه اثر گذارند و در پیروزی انقلاب نیز نقش آفرینی کنند. رئیس دانشگاه آزاد اسلامی با بیان اینکه نمی توان برای داشتن دانشگاه انقلابی منتظر بالادستی ها ماند، گفت: باید ظرف و مظروف در تعامل نزدیک با هم شکل بگیرند و اینجاست که نقش تشکل های انقلابی در کنار مدیران انقلابی اهمیت پیدا می کند. به همین دلیل مقام معظم رهبری توجه جدی به تشکل های دانشجویی دارند و همه ساله به صورت ویژه با آنها دیدارهایی انجام می دهند. وی تأکید کرد: انتظار از تشکل ها این است که علاوه بر اینکه رسالت اجتماعی خود را به خوبی انجام می دهند، بر ظرف دانشگاه نیز تأثیر بگذارند. تغییر شیوه محاسبه شهریه دانشگاه آزاد : عضو هیأت امنای دانشگاه آزاد اسلامی با بیان اینکه شعار وزارت علوم، کیفیت بخشی و شعار ما در دانشگاه آزاد اسلامی کارآمدسازی و توجه به اشتغال جوانان است، اظهار کرد: برای تحقق این شعار، اولین کاری که در دانشگاه آزاد اسلامی انجام دادیم، تغییر ساختار بود و توانستیم ساختار حاکم بر آموزش عالی را بشکنیم و به جای دو معاونت آموزش و پژوهش، معاونت های علوم انسانی و هنر، علوم پزشکی، علوم مهندسی و کشاورزی، آموزش های عمومی و مهارتی، تحقیقات، فناوری و نوآوری و پژوهشگاه و شبکه های آزمایشگاهی و مفاهیم جدیدی تحت عنوان سرا ایجاد کنیم. بحث ما این است که اکنون نظام آموزش عالی به کارآمدسازی نیاز دارد، نه کیفیت بخشی صرف. شهریه مناطق محروم نسبت به شهرهای بزرگ کمتر خواهد بود طهرانچی تأکید کرد: کارآمدسازی و توجه به اشتغال جوانان، شعار جدی ما در دانشگاه آزاد اسلامی است و نمود عملی این شعار را در آینده نزدیک خواهیم دید. در این مسیر از انجمن ها و تشکل های دانشجویی می خواهیم به ما کمک کنند که چگونه می توان آموزش عالی را کارآمد کرد تا اتفاقاتی که آموزش عالی برای تحول نیاز دارد را رقم بزنیم و آن را با قالب های بومی طراحی کنیم. تغییر شیوه محاسبه شهریه دانشگاه آزاد : وی در پایان با اشاره به دغدغه دانشجویان نسبت به افزایش شهریه دانشگاه آزاد اسلامی در سال تحصیلی جدید، خاطرنشان کرد: بر اساس بودجه ۹۹-۹۸ دانشگاه آزاد اسلامی، شهریه ها بر اساس رشته محل تعیین شد و تا ۵۰ درصد به هیأت های امنای استانی اختیار داده شد که کاهش شهریه داشته باشند. بنابراین در دوره جدید، محاسبه شهریه اینگونه نیست که شهریه ها در کل کشور برابر باشد و شهریه مناطق محروم نسبت به تهران و شهرهای بزرگ کمتر خواهد بود. جهت اطلاعات بیشتر در این باره به سایت moshavergroup.com مراجعه کنید و یا با شماره 9099071614 تماس حاصل فرمایید.

0 notes