#Amerikaans Congres

[dutchjan]

April 03, 2023

[keynewssuriname]

Japanse premier waarschuwt voor passiviteit VS in Oekraïne: "Het kan China motiveren"

De Japanse premier Fumio Kishida heeft benadrukt dat de Verenigde Staten niet moeten overwegen om de militaire steun aan Oekraïne stop te zetten in het conflict met Rusland. Hij waarschuwt dat dit China zou kunnen aanmoedigen om acties te ondernemen in Oost-Azië. Tijdens een toespraak voor het Amerikaans Congres drong Kishida erop aan dat de VS leiderschap blijft tonen op het wereldtoneel om China ervan te weerhouden Taiwan binnen te vallen. "Het Oekraïne van vandaag kan het Oost-Azië van morgen zijn." Kishida onderstreepte het belang van Amerikaans leiderschap door te stellen: "Hoelang zal het duren voordat de hoop van Oekraïne instort onder de aanvallen van Moskou zonder Amerikaanse steun? Hoelang zal het duren voordat de Indo-Pacific geconfronteerd wordt met een hardere realiteit zonder de aanwezigheid van de Verenigde Staten?" De Japanse premier sprak de Amerikaanse steun voor Oekraïne uit, terwijl het Huis van Afgevaardigden al geruime tijd een nieuw steunpakket blokkeert. Hij benadrukte dat Kyiv dringend behoefte heeft aan materiële steun en dat president Joe Biden graag hulp wil bieden, maar dat de Republikeinen dit tegenhouden. Kishida, momenteel op staatsbezoek in Washington en voor een top met de VS en de Filipijnen, besprak ook de situatie in de Oost-Chinese Zee. Hij waarschuwde voor toenemende agressie van Beijing in dat gebied. Kishida benadrukte dat Japan een trouwe bondgenoot van de VS is en momenteel veel investeert in defensie. Hij beschouwt China als de grootste uitdaging voor de wereld en waarschuwde voor de strategische uitdaging die hun houding en militaire acties vormen voor Japan en de internationale gemeenschap. Japan en de VS hebben al overeenstemming bereikt om de militaire banden te versterken, waaronder de ontwikkeling van een luchtverdedigingsnetwerk met Australië en herstructurering van het Amerikaans militaire commando in Japan om wendbaarder te zijn bij crisissen zoals een mogelijke Chinese invasie in Japan. Read the full article

[cryptogids]

Amerikaans congreslid dient wetsvoorstel in om Gary Gensler (SEC) te ontslaan

Het politieke verzet tegen de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC), haar voorzitter Gary Gensler en haar oorlog tegen crypto neemt toe. De laatste die actie onderneemt tegen de overheersende regelgevende instantie is congreslid Warren Davidson. Op 16 april zei de vertegenwoordiger van Ohio, Warren Davidson, dat hij nieuwe wetgeving introduceerde. Het doel van het voorgestelde wetsvoorstel is om de voorzitter van de SEC af te zetten en te vervangen door een directeur. Dit volgt ook op een reeks van wat voorstanders van de crypto industrie zien als buitengerechtelijk hardhandig optreden tegen de sector. Meer informatie over Trust Your Universe Het Congreslid reageerde op meer kritiek van SEC-commissaris Hester Peirce. "Om een lange reeks van misbruik te corrigeren, introduceer ik wetgeving die de voorzitter van de Securities and Exchange Commission verwijdert en de rol vervangt door een uitvoerend directeur die rapporteert aan het bestuur waar de autoriteit ligt." Gensler ziet zichzelf als een handhaver en heeft herhaaldelijk beweerd dat hij de "wijkagent" is. Als zodanig heeft hij gezworen de hele crypto industrie hard aan te pakken met verschillende ingrijpende handhavingsacties dit jaar. Tegen de SEC SEC-commissaris Peirce, ook bekend als "cryptomom", heeft zich uitgesproken over de oorlog van het bureau tegen crypto. Op 14 april gaf ze een verklaring over de "Wijziging van de definitie van een exchange". Ze haalde uit naar de SEC en voorzitter Gary Gensler: "In plaats van de belofte van nieuwe technologie te omarmen zoals we in het verleden hebben gedaan, stellen we hier voor om stagnatie te omarmen, centralisatie te forceren, aan te dringen op expatriatie en het uitsterven van nieuwe technologie te verwelkomen." "Daarom ben ik het er niet mee eens," voegde de voorstander van technologie en innovatie eraan toe. Congreslid Davidson is overigens één van een groeiend aantal Amerikaanse politici die het hiermee eens zijn. https://youtu.be/Sf7cEJjGYho Warren Davidson ondervraagt Crypto CEO's tijdens hoorzitting over digitale activa In februari 2022 introduceerde hij een wetsvoorstel dat wil voorkomen dat een instantie het gebruik van cryptocurrency of transacties via persoonlijke en particuliere wallets remt. In maart van dit jaar bliezen vertegenwoordigers Patrick McHenry en Ritchie Torres een partijdig wetsvoorstel nieuw leven in om een innovatie uittocht in de nasleep van de crypto crash tegen te gaan. DeFi onderdrukking De regelgevende instantie is dit jaar meedogenloos gebleven in haar oorlog tegen crypto. Haar laatste offensief tegen de sector was ook gericht tegen het gedecentraliseerde financiële (DeFi) ecosysteem. Op 14 april kondigde de SEC plannen aan om een voorgestelde regel te wijzigen die expliciet stelt dat DeFi-platforms zich bij de toezichthouder moeten registreren. Gary Gensler herhaalde dat veel crypto trading en DeFi platforms al onder de huidige definitie van een exchange vallen. Volgens hem moeten ze voldoen aan de effectenwetgeving en zich registreren. Er is echter nog geen enkele crypto activa officieel geclassificeerd als een effect in de VS. Dat is een taak voor het Congres, niet voor Gensler, en dat is het argument dat een groeiend aantal wetgevers naar voren brengt. Word lid van de Bitcoin/Cryptocurrency Facebook groep en join de Discord/Telegram om onderdeel te worden van de community. Klik hier voor een gratis crypto starters gids. Read the full article

[ideamonk]

Joe Biden Bid To Revive American Dream Hinges On Divided Congress

Joe Biden Bid To Revive American Dream Hinges On Divided Congress

Democraten werden gedwongen de stemming over de sociale uitgaven uit te stellen na een opstand van gematigde wetgevers. (Bestand) Washington: De Amerikaanse droom van welvaart nieuw leven inblazen als balsem voor een gekwetste en gehavende natie is de riskante gok waarop Joe Biden zich inzet, terwijl zijn grootse investeringsvisie op het spel staat in een verdeeld congres. Vrijdag vroeg prees de…

[remkotheory]

Recensie “Het stenen bruidsbed”

Minder drukte had beter geweest

 De roman Het stenen bruidsbed van Harry Mulisch is zeker en vast geen slecht boek. Het gaat over een Amerikaanse tandarts die in het communistisch Duits gebied uitgenodigd wordt voor een congres dat te maken heeft met zijn beroep. Eenmaal in Duitsland aangekomen heeft hij heel wat meer aan zijn hoofd dan enkel het congres, zijn gids Hella Viebahn laat hem letterlijk en figuurlijk alle hoeken van de kamer en stad zien. Hij ontmoet ook Sneiderhahn een mysterieuze man die niet altijd op dezelfde golflengte met hem zit. De leeservaring is aangenaam en het verhaal is niet onnodig lang uitgerekt. Dit maakt het fijn om te lezen alhoewel er toch enkele bedenkingen bij deze uitspraak naar boven zullen komen. Over de manier waarop het onderwerp en het thema zijn blootgesteld aan de lezers is vast en zeker goed nagedacht. Zulke serieuze onderwerpen kan je immers niet op een kinderlijke wijze voorstellen in een boek of met welk ander medium dan ook.Dat dit boek meteen de “klassieker” status verkreeg betwijfel ik enigszins wel aangezien er ook heel wat negatieve kenmerken zijn aan het boek. De positieve kenmerken zijn echter in overtal aanwezig.

 Wat één van de interessantste aspecten is, is hoe de personages zich gedurende heel het verhaal evolueren. Norman Corinth, het personage waar we dikwijls fragmenten over zien waar hij in de ik-vorm spreekt.  Het is vanzelfsprekend dat we over zijn verleden veel te weten komen, hij is een Amerikaan die tijdens de oorlog als gevechtspiloot deelnam aan de bombardementen en het mitrailleren van de stad Dresden. Hij is in zijn gezicht verminkt omdat hij neergestort is en plastische chirurgie gekregen heeft die eerder tevergeefs was. In Dresden komt hij in contact met Hella, waar hij ook mee naar bed gaat. Hella bewondert hem in het begin heel erg, deze gevoelens keren wanneer ze er achter komt dat Norman haar niet ziet zitten. Dit verergert alleen maar aangezien hij ook nog eens zijn liefdevolle aandacht aan een jong meisje gaat besteden.

Het boek is duidelijk bedoeld om veel overeenkomsten te tonen met de Griekse tragedie, wat naar mijn mening een interessant en aangename stijl is. Mulisch wilt ook  op stilistisch niveau hier niet aan onder doen en overlaadt ons met de ene stijlfiguur na de andere. Heel leuk als je houdt van toeters en bellen maar om een verhaal echt spannend te maken heb je meer actie nodig. Als je geen klassieke opleiding hebt kan het moeilijk zijn om alles te begrijpen of zullen er enkele zinnen onduidelijk blijven. Dit wil zeker niet zeggen dat er geen actie aanwezig is maar je beleeft het in ieder geval op een andere manier. Voorbeelden hiervan zijn dat wanneer Corinth met Hella het bed deelt de bombardementen op Dresden herbeleefd worden of de concentratiekampen van Hitler en de massacres van de Hunnen met elkaar vergeleken worden. De ruimte speelt ook een grote rol in het verhaal, af en toe misschien een iets te grote rol. Norman komt uit Baltimore over naar een congres in een willekeurige stad, hij blijkt een naar verleden te hebben met dit gebied. De roman speelt zich gedurende de eerste twee hoofdstukken na in Dresden af. Zijn vernietiging van Hella staat symbool voor of toont in ieder geval gelijkenissen met de vernietiging van Dresden. Hier is ook de titel van afgeleid, Het stenen bruidsbed. Het boek is geschreven tijdens de koude oorlog, dit merk je ook zeker en vast aan de thema’s en aan de gebeurtenissen, alles in die tijd heeft met oorlog te maken  of de gevolgen ervan. Zoals vaak vermeld, de bombardementen, maar ook het al dan niet aanwezig zijn van het communisme speelt een grote rol bij de introductie van de karakters.

 Al bij al is het een zeer goed boek en helemaal de moeite waard om het te lezen, als men echter geen achtergrond kennis van de Griekse of Romeinse cultuur heeft kan het even lastig zijn om de achterliggende betekenissen te begrijpen. Voor mensen die graag een verhaal lezen zonder al te veel abstracte, veel te eenvoudige of ingewikkelde zinnen kan het wel even doorbijten zijn om aan het einde van het boek te geraken.

Een imponerend verhaal dat zowaar een legpuzzel is van filosofische alchemisten, Griekse tragedie, het harde verleden en de gevolgen van een oorlog met een relatief einde.

Het potentieel voor een nobelprijs van de literatuur te winnen is aanwezig, alleen heeft het boek wat pech gehad met de andere boeken die rond die periode gepubliceerd werden. Salvatore Quasimodo ging in het jaar van uitgave met de prijs lopen.

[adriaanmeij]

Amerikanisme

Democratie kent brede inspraak en beslissingsbevoegdheid. Democratie is ook overleg en compromis en daar ontbreekt het aan in de USA. Probleem is dat de USA een te grote arme en onderontwikkelde bevolking heeft. Daar staat tegenover dat het land een kleine, onmetelijk rijke elite heeft die zich heeft begeven op het pad naar politieke macht. Er smeult een burgeroorlog.

 Door Jan Poort*

 Na 15 jaar leven, wonen en werken als ‘Dutch/American’ verbaas ik mij nog steeds. Ik ben in 1944 geboren in Harlingen en had nooit kunnen bevroeden ooit in de USA te wonen en te werken. Wat was Amerika zoals ik dat als klein jongetje kende eind jaren 40?

 Doris Day, Roy Rogers (Western films) via de radio en de bioscoop en President Truman. Dat waren namen en begrippen die ik me herinner uit die tijd.  En vooral dat de Amerikanen Europa hadden bevrijd. Dank ook aan Engelsen, Polen, Australiërs, Nieuw Zeelanders, Canadezen en ik stipuleer: Russen.

 Rusland heeft een zwaar offer gebracht om de nazi’s uit te schakelen. Helaas was vrede in grote delen van Europa voor landen in het Oostblok niet weggelegd. De Russische overheersing verdeelde Europa en is zelfs na de val van de Muur nu nog tastbaar. Nationalisme steekt weer de kop op. Europa is nog steeds ‘work in progress’ en vooralsnog een fragiele democratische eenheid.

 De Verenigde Staten van Amerika presenteert zich uitdrukkelijk als een land van vrijheid. Het ontstaan van De Verenigde Staten van Amerika kenmerkt zich door golven van geweld, roof, racisme en paradoxaal genoeg ook optimisme en innovatie. De ontwikkeling heeft geleid tot een wereldmacht van formaat. Een land dat vrijheid, democratie, macht, kracht en patriottisme in haar vaandel heeft en dat ook nadrukkelijk uitdraagt. Knelpunt is democratie. Immers, er valt weinig te kiezen in politiek Amerika met een twee partijen systeem.

 Uitbreiding, industrialisatie en slavernij (1815-1861)

Een van de problemen van de eerste helft van de 19de eeuw was de slavernij. In 1861 waren meer dan drie miljoen Afro-Amerikanen tot slaaf gemaakt in het Zuiden. Dit betekent dat ze voor andere mensen werkten, maar geen vrijheid hadden en geen geld kregen voor hun werk. Het meeste werk bestond uit het plukken van katoen op grote plantages. Katoen werd het gewas in het zuiden nadat Eli Whitney in 1793 de katoenjenever had uitgevonden.

 Burgeroorlog

Er waren een paar slavenopstanden tegen de slavernij, waaronder een onder leiding van Nat Turner. Al deze opstanden zijn mislukt. Het zuiden wilde de slavernij behouden, maar tegen de tijd van de burgeroorlog wilden veel mensen in het noorden er een einde aan maken. Een ander argument tussen Noord en Zuid ging over de rol van de overheid. Het zuiden wilde sterkere staatsregeringen, maar het noorden wilde een sterkere centrale regering.

Dat gegeven, de aanleiding van de burgeroorlog, woekert nog steeds vrijwel onzichtbaar als een ondergrondse veenbrand in het huidige Amerika. Die burgeroorlog is eigenlijk nooit echt weggeweest.

 Amerikanisme

Amerikanisme is de promotie van de idealen vrijheid en democratie. De jaren vanaf het einde van de burgeroorlog (1865) tot het einde van de Tweede Wereldoorlog (1945) gaven miljoenen immigranten uit Europa en Azië een nieuwe betekenis aan de term 'Amerikanisme'. Dat waren tijden van grote economische groei en industrialisatie en zo ontstond het Amerikaanse beeld bestaande uit "industriële democratie" en het denken dat de mensen de regering in Amerika zijn. Het begrip is: “We the People”.

 Het Amerikanisme houdt in dat  Amerika zich onderscheidt van alle andere staten, uniek, speciaal en uitverkoren is. Sommige organisaties hebben het Amerikanisme omarmd, maar hebben hun idealen verder ontwikkeld. Bijvoorbeeld de Ku Klux Klan (KKK) gaat er van uit dat Amerikanisme als stroming aspecten van ras (zuiverheid van de blanke Amerikaan) en Amerikaans protestantisme omvat.

 Proud Boys

In het verlengde van de KKK  opereren in deze tijd de “Proud Boys”, een moderne versie van de SA (Sturmabteilung). Dat is een referentie aan de Nazi tijd. Immers deze heren lopen nota bene rond met swastika’s. Deze organisatie verbindt zich sterk met Donald Trump om orde volgens hun normen te handhaven door intimidatie van Democratische kiezers. Doel is om de herverkiezing van Trump als President veilig te stellen.Trump nam tijdens zijn eerste verkiezingsdebat allerminst afstand van de Proud Boys, maar prees hen.

 Links Amerikanisme

Links Amerikanisme identificeert zich meestal met multiculturalisme, relativisme, milieubewustzijn, regulering en welfarisme - met andere woorden, met progressivisme. Rechts identificeert typisch Amerikanisme met christendom, schoolgebed, traditie, familiewaarden en gemeenschapsnormen - met andere woorden, met sociaal conservatisme. Begrippen die niet specifiek Amerikaans zijn en Europese wortels hebben.

 De Amerikaanse Grondwet en het ‘Twee partijen Systeem’ zijn een twijfelachtige erfenis van het ooit bestaande Britse Imperium. Conservatieve Republikeinen versus de overwegend liberale Democraten. Het is een mythe dat deze partijen eenheden zijn met de kanttekening dat de Republikeinse partij aanzienlijk strakker geleid wordt.

 Democraat of Republikein, de winnaar is wie de meeste kandidaten in het Congres of de Senaat heeft. Die tribale lijn begon te wijken toen de opstandige Tea Party-beweging in 2009 verscheen, die ultraconservatieve kandidaten opstelde tegen gevestigde Republikeinen in veel congresdistricten en de partij in twee kampen verdeelde.

 De Democratische partij is zeker geen eenheid en feitelijk een coalitie. Het kenmerkt zich door Congresleden en Senatoren die een meer sociaal Amerika voorstaan en van wie velen door de huidige President vaak weggezet worden als ultra links. Voor de goede orde, Amerikanen worstelen met de begrippen socialisme en communisme. Voor Amerikanen is dat een pot nat.

 John F. Kennedy

Veel van mijn leeftijdgenoten zullen zich de verkiezingsdebatten in 1960 tussen Kennedy en Nixon herinneren.  Een verkouden en transpirerende Nixon en een fris en monter ogende Kennedy als telg van een bekende familie met Ierse wortels in Boston New England. En niet alleen Iers, maar ook nog eens Rooms Katholiek en buitengewoon vermogend. Destijds was de vraag of de Verenigde Staten van Amerika wel toe waren aan een Rooms Katholieke President. Immers, protestantisme en de witte man was de norm.

 Echter, het bijzondere van de verkiezing van President John F. Kennedy was geld en zijn presentatie, sterker geformuleerd, politiek theater. Sinds die periode kenmerken Presidentverkiezingen zich door donors, belanghebbenden die enorme fondsen beschikbaar stellen onder de noemer ‘voor wat hoort wat.’ Voor alle duidelijkheid, in Amerika is geld, heel veel geld, macht.

 De olichargen

Het zijn de Amerikaanse oligarchen, steenrijke Amerikanen die een grote vinger in de politieke pap hebben en net als destijds Joe Kennedy, vader van John F. Kennedy, met geld verkiezingen willen beïnvloeden en vooral, winnen.

 Enkele voorbeelden van bekende invloedrijke Amerikaanse oligarchen zijn:

De Mercers die Trump geholpen hebben op zijn bombastische opmars naar het Witte Huis. De industriële broers Charles en David Koch financierden de Tea Party en zijn beschermeling, House-spreker Paul Ryan. De casinomagnaat Sheldon Adelson en zijn vrouw Miriam Ochshorn die op de meer gematigde vleugel van de Republikeinse partij staan, hebben lang achter de berekenende, conservatieve senaatsleider McConnell gestaan, die zelfs vóór de opkomst van de Tea Party bekend stond als een extreme obstructionist (notoire dwarsligger). Hij was toegewijd aan het uitroeien van de tweeledige compromissen die historisch gezien de Amerikaanse regering hebben laten werken.

Dick en Betsy DeVos (Nederlandse nazaten) hebben onder meer grote bedragen gedoneerd voor de financiering van christelijke scholen met als doel de vervanging van publieke scholen. Betsy DeVos is Minister van Onderwijs. Ze heeft goed beschouwd deze benoeming gekocht en dicteert nu vanuit een evangelisch Christelijk uiterst rechtse minderheid de meerderheid.

 De vraag is aan wie de huidige President nu verantwoordelijkheid aflegt. Amerikaanse oligarchen dan wel Russische oligarchen of wellicht waarschijnlijker, beiden? Donald Trump is al dertig jaar in duistere zaken met Russische biznesmeni (oligarchen) verwikkeld, waarin Russische maffialeiders en witwaspraktijken volgens het KGB-systeem een grote rol spelen. De President van de Verenigde Staten zal in 2021 te maken krijgen met een onrustige natie waarbij geweld niet uit te sluiten is.

 ·       Jan Poort is een uit Harlingen afkomstige ICT-manager die nog nauw betrokken is bij de ontwikkelingen in de IT-markt. Jan woont al jaren in Tampa in Florida en volgt de Amerikaanse politiek van nabij. Jan Poort was onder meer directielid van Digital Equipment in Nederland en vicepresident Europe van Unisys vanuit Londen.

·       Foto: Progress of America, by Domenico Tojetti.Oakland Museum of California. Painting 1875.

[eindtijd-eu]

Historische toespraak van president Trump tijdens de March for Life 2020

De media in Nederland hullen zich in diep stilzwijgen. Ik heb gezocht op de diverse websites, maar nergens kan ik dit bericht vinden. Dus of men negeert het inderdaad, of het is uitermate goed verborgen. Een teken aan de wand! Bij ons vindt u de volledige tekst en de video! Dit bericht is een kopie van Stirezo ‘Ongeboren kinderen hebben nog nooit een sterkere verdediger in het Witte Huis gehad.’ Vrijdag 24 januari 2020 WASHINGTON, 24 januari 2020 (LifeSiteNews) – Hieronder staat de tekst van de toespraak van president Donald Trump tijdens de March for Life 2020. Dit is de eerste keer dat een Amerikaanse president de mars bijwoont, die de grootste jaarlijkse mensenrechtendemonstratie ter wereld is. Dank je wel. Dank je wel, Jeanne. Het is mij een eer om de eerste president in de geschiedenis te zijn die de March for Life bijwoont. We zijn hier om een simpele reden: om het recht van elk kind, geboren en ongeboren, te verdedigen om hun door God gegeven potentieel te vervullen. Al 47 jaar lang reizen Amerikanen van alle achtergronden uit het hele land om op te komen voor het leven. En vandaag, als president van de Verenigde Staten, ben ik echt trots om bij u te staan. Ik wil tienduizenden – dit is een enorme opkomst – tienduizenden middelbare scholieren en studenten verwelkomen die lange busritten hebben gemaakt om hier in de hoofdstad van onze natie te zijn. En om u nog beter te voelen, zijn er tienduizenden mensen buiten die we op de weg naar binnen passeerden. Als iemand zijn plekje wil opgeven, kunnen we het regelen. We hebben een enorme groep mensen buiten. Duizenden en duizenden wilden naar binnen. Dit is een groot succes. Jongeren zijn het hart van de March for Life. En het is jouw generatie die van Amerika de pro-familie, pro-life natie maakt. https://www.youtube.com/watch?v=GuVfD6Dr85I President Trump’s full speech at 2020 March for Life De prolife-beweging wordt geleid door sterke vrouwen, geweldige geloofsleiders en dappere studenten die de erfenis van de pioniers die voor ons hebben gevochten om het geweten van onze natie te verheffen en de rechten van onze burgers te verdedigen, voortzetten. Jullie omarmen moeders met zorg en medeleven. Jullie worden gesterkt door het gebed en gemotiveerd door jullie onbaatzuchtige liefde. Jullie zijn dankbaar en wij zijn zo dankbaar – dit zijn ongelofelijke mensen – met secretaris Alex Azar en Kellyanne Conway erbij. En ook dank aan de senatoren Mike Lee en James Lankford die hier zijn. Bedankt, jongens. En volksvertegenwoordigers Steve Scalise, Chris Smith, Ralph Abraham, Warren Davidson, Bob Latta, John Joyce, Lloyd Smucker, Brian Fitzpatrick en Brad Wenstrup. Ik dank u allen. Ik moet zeggen – en ik kijk ernaar, en ik zie het precies – dat we veel meer politici in het publiek hebben. Maar als u het niet erg vindt, zal ik ze niet allemaal voorstellen. We begrijpen hier allemaal een eeuwige waarheid: elk kind is een kostbaar en heilig geschenk van God. Samen moeten we de waardigheid en de heiligheid van elk menselijk leven beschermen, koesteren en verdedigen. Als we het beeld van een baby in de baarmoeder zien, kijken we naar de majesteit van Gods schepping. Als we een pasgeborene in onze armen houden, kennen we de eindeloze liefde die elk kind in een gezin brengt. Als we een kind zien groeien, zien we de pracht en praal die van elke menselijke ziel uitstraalt. Eén leven verandert de wereld – van mijn familie, en ik kan u vertellen, ik stuur liefde, en ik stuur grote, grote liefde – en vanaf de eerste dag in functie heb ik historische actie ondernomen om de Amerikaanse families te steunen en de ongeborenen te beschermen. En tijdens mijn eerste week in deze functie herstelde en breidde ik het Mexico City beleid uit en vaardigden we een baanbrekende pro-life wetgeving uit om het gebruik van Titel-X belastingbetalingen te regelen. Ik heb het Congres laten weten dat ik een veto zou uitspreken over elke wetgeving die het pro-life beleid verzwakt of die de vernietiging van het menselijk leven aanmoedigt. In de Verenigde Naties heb ik duidelijk gemaakt dat het niet de bedoeling is dat mondiale bureaucraten de soevereiniteit van landen die onschuldig leven beschermen, aanvallen. Ongeboren kinderen hebben nog nooit een sterkere verdediger gehad in het Witte Huis. Zoals de Bijbel ons vertelt, is elke persoon wonderbaarlijk gemaakt. We hebben beslissende maatregelen genomen om de – zo belangrijke – religieuze vrijheid te beschermen, die overal ter wereld is aangevallen en eerlijk gezegd zeer sterk is aangevallen in onze natie. U ziet het beter dan wie dan ook. Maar we houden het tegen. En we zorgen voor artsen, verpleegkundigen, leraren en groepen zoals de Kleine Zusters van de Armen. We bewaren de op geloof gebaseerde adoptie en om onze grondwet te handhaven, hebben we 187 federale rechters aangesteld, die de procedures zoals geschreven toepassen, inclusief twee fenomenale rechters van het hooggerechtshof  – Neil Gorsuch en Brett Kavanaugh. We beschermen het recht op vrije meningsuiting van studenten op de universiteitscampussen. En als universiteiten federale belastinggelden willen, dan moeten ze uw grondwettelijk recht op vrije meningsuiting handhaven. En als ze dat niet doen, betalen ze een zeer grote financiële boete, die ze niet willen betalen. Helaas werkt uiterst links aan het uitwissen van onze door God gegeven rechten, het sluiten van op geloof gebaseerde liefdadigheidsinstellingen, het verbannen van religieuze leiders van het openbare plein en het doen zwijgen van Amerikanen die geloven in de heiligheid van het leven. Ze komen achter mij aan omdat ik voor u vecht en wij vechten voor degenen die geen stem hebben. En we zullen winnen omdat we weten hoe we moeten winnen. We weten allemaal hoe we moeten winnen. We weten allemaal hoe we moeten winnen. U wint al heel lang. U wint al heel lang. Samen zijn we de stem van de stemlozen. Als het gaat om abortus – en u weet dit, u hebt gezien wat er is gebeurd – Democraten hebben de meest radicale en extreme standpunten ingenomen die in dit land voor jaren en decennia gezien zijn, en u kunt zelfs zeggen, voor eeuwen. Bijna elke topdemocraat in het congres steunt nu door de belastingbetaler gefinancierde abortus tot aan het moment van de geboorte. Vorig jaar juichten de wetgevers in New York bij het aannemen van wetgeving die het mogelijk maakt dat een baby uit de baarmoeder van de moeder wordt gescheurd tot aan de bevalling. Toen hadden we het geval van de Democratische gouverneur in de staat Virginia, het gemenebest van Virginia. En we houden van het gemenebest van Virginia, maar wat is er aan de hand in Virginia? Wat is er aan de hand? De gouverneur verklaarde dat hij een baby zou executeren na de geboorte. Dat weet u nog. De Democraten van de Senaat blokkeerden zelfs wetgeving die medische zorg zou geven aan baby’s die een poging tot abortus overleven. En daarom heb ik het Congres opgeroepen – twee van onze grote senatoren hier, zoveel van onze congresleden hier – om de waardigheid van het leven te verdedigen en wetgeving aan te nemen die late abortus van kinderen die pijn kunnen voelen in de baarmoeder van hun moeder, verbiedt. Dit jaar viert de March for Life de honderdste verjaardag van het negentiende amendement, waarin het stemrecht voor vrouwen in de Verenigde Staten voorgoed is vastgelegd en dat is vas tgelegd in de grondwet van de Verenigde Staten. Zo’n grote gebeurtenis. Vandaag de dag gebruiken miljoenen buitengewone vrouwen in heel Amerika de macht van hun stemrecht om te strijden voor het recht en al hun rechten zoals die zijn vastgelegd in de Verklaring van Onafhankelijkheid – het is het recht op leven. Aan alle vrouwen hier vandaag, uw toewijding en uw leiderschap verheft onze hele natie en wij danken u daarvoor. De tienduizenden Amerikanen die vandaag bijeen zijn gekomen staan niet alleen voor het leven – het is echt hier dat ze er samen zo trots op zijn. En ik wil iedereen daarvoor bedanken. Jullie staan elke dag voor het leven. U zorgt voor huisvesting, onderwijs, banen en medische zorg voor de vrouwen die u dient. U vindt liefdevolle families voor kinderen die een eeuwig thuis nodig hebben. Jullie organiseren babyshowers voor aanstaande moeders. U maakt – U maakt het gewoon uw levensmissie om Gods genade te helpen verspreiden.` En aan alle moeders hier vandaag, vieren we jullie en verklaren we dat moeders helden zijn. Jullie kracht, toewijding en gedrevenheid is de kracht van onze natie. Door jullie is ons land gezegend met geweldige zielen die de loop van de menselijke geschiedenis hebben veranderd. We kunnen niet weten wat onze ongeboren burgers nog zullen bereiken. De dromen die ze zich zullen voorstellen. De meesterwerken die ze zullen creëren. De ontdekkingen die ze zullen doen. Maar we weten dit: elk leven brengt liefde in deze wereld. Elk kind brengt vreugde in een gezin. Ieder mens is het waard om te beschermen. En bovenal weten we dat elke menselijke ziel goddelijk is en dat elk menselijk leven, geboren en ongeboren, gemaakt is naar het heilige beeld van de Almachtige God. Samen zullen we deze waarheid in ons hele prachtige land verdedigen. We zullen de dromen van ons volk bevrijden. En met vastberaden hoop kijken we uit naar alle zegeningen die zullen komen van de schoonheid, het talent, het doel, de adel en de genade van elk Amerikaans kind. https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=GpVZuJXxztM&feature=emb_logo Ik wil u bedanken. Dit is een heel bijzonder moment. Het is zo geweldig om u te vertegenwoordigen. Ik hou van jullie allemaal. En ik zeg met een ware passie, dank u, God zegene u, en God zegene Amerika. Dank u allen. Dank u wel. . Bron: Stirezo Read the full article

[astroblogs]

Voorstel in Amerikaans Congres om bemande Marsreis te prioriteren bóven bemande Maanreis

Voorstel in Amerikaans Congres om bemande Marsreis te prioriteren bóven bemande Maanreis

Credit: NASA

Het wetenschappelijk comité van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden – onderdeel van het Congres, waar ook de Senaat toe behoort – heeft een concept-wet in de maak, die probeert om een bemande Marsreis te prioriteren bóven een bemande reis naar de maan. Het gaat om de wet genaamd H.R. 5666, voorgesteld door de Republikeinse afgevaardigde Kendra Horn (D-Oklahoma), die probeert om…

[adrianusv61]

Voorstel in Amerikaans Congres om bemande Marsreis te prioriteren bóven bemande Maanreis

Voorstel in Amerikaans Congres om bemande Marsreis te prioriteren bóven bemande Maanreis

Credit: NASA

Het wetenschappelijk comité van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden – onderdeel van het Congres, waar ook de Senaat toe behoort – heeft een concept-wet in de maak, die probeert om een bemande Marsreis te prioriteren bóven een bemande reis naar de maan. Het gaat om de wet genaamd H.R. 5666, voorgesteld door de Republikeinse afgevaardigde Kendra Horn (D-Oklahoma), die probeert om…

[watchfacebook]

Amerikaans Congres ondervraagt Twitter en Facebook over beïnvloeding ...

http://dlvr.it/QjTvX9

[cryptogids]

Amerikaans congreslid dient wetsvoorstel in om de uitgave van CDBC te verhinderen

Het Amerikaanse congreslid Tom Emmer heeft een nieuw wetsvoorstel ingediend om de Federal Reserve (de Fed) te verhinderen een digitale munt van de centrale bank (CBDC) uit te geven. Het wetsvoorstel met de naam 'CBDC Anti Surveillance State Act' wil de financiële privacy van Amerikaanse burgers beschermen', aldus Emmer in een tweet op 22 februari. https://twitter.com/GOPMajorityWhip/status/1628397390024638466?s=20 "Elke digitale versie van de dollar moet onze Amerikaanse waarden van privacy, individuele soevereiniteit en het concurrentievermogen van de vrije markt hoog houden. Alles minder dan dat opent de deur naar de ontwikkeling van een gevaarlijk bewakingsinstrument," zei Emmer. Meer informatie over Trust Your Universe Het wetsvoorstel wil de Fed verbieden de digitale dollar aan iedereen uit te geven, naast het gebruik van een CBDC om het monetaire beleid uit te voeren en de economie te controleren. Als het wetsvoorstel wordt aangenomen, moet de Fed transparant zijn tegenover het Congres over haar CBDC project. Met betrekking tot proefprojecten vereist het wetsvoorstel dat de Federal Reserve het Congres elk kwartaal informeert. Het Congreslid merkte op dat het wetsvoorstel deel uitmaakt van het behoud van de positie van Amerika als leider in de technologische industry. "Amerika blijft een technologische leider, niet omdat we innovaties dwingen om onze waarden over te nemen onder dwang van de regelgeving, maar omdat we technologie die deze waarden centraal stelt, laten floreren," voegde hij eraan toe. Inderdaad, als het wetsvoorstel succesvol is, zal het de hoop van de Verenigde Staten om een CBDC uit te rollen, die het debat over crypto regelgeving heeft gedomineerd, een deuk geven. Met name de Fed heeft zich niet duidelijk uitgesproken over de onthulling van CBDC's, maar spelers in de sector zien het als een ideale zet om de groei van cryptocurrencies zoals Bitcoin (BTC)en Ethereum (ETH) tegen te gaan. Tegelijkertijd verklaarde Fed voorzitter Jerome Powell dat een CBDC gekoppeld aan de Amerikaanse dollar de wereldwijde dominantie van de dollar aanzienlijk zou ondersteunen. Over het algemeen doen meer wereldwijde rechtsgebieden steeds meer onderzoek naar CBDC's. Dit komt doordat de Federal Reserve Bank of San Francisco de positie van softwareontwikkelaars heeft geadverteerd om te helpen bij het onderzoek naar en het ontwerp van een CBDC. Word lid van de Bitcoin/Cryptocurrency Facebook groep en join de Discord/Telegram om onderdeel te worden van de community. Klik hier voor een gratis crypto starters gids. Read the full article

[gertonderweg]

Amerikaans congres wil duidelijkheid over lezen Gmail-berichten

[aboutict]

De ongemakkelijke strijd tegen nepnieuws

Sociale media worstelen al langere tijd met (politieke) beïnvloeding. Er liggen allerlei voorstellen op tafel om nepnieuws te bestrijden, maar zo makkelijk is dat niet. Hoe krijgen media weer grip op de waarheid? Hij moest in grote advertenties in Britse kranten zijn excuses aanbieden voor het lekken van gegevens van mogelijk 87 miljoen gebruikers. Facebook-CEO Mark Zuckerberg kroop diep door het stof voor het incident met het schimmige Britse bedrijf Cambridge Analytica, dat op basis van gebruikersprofielen het Amerikaanse kiespubliek probeerde te bereiken via op maat gemaakte berichten over toen nog de republikeinse kandidaat Trump. Het schandaal kreeg een vieze bijsmaak toen bleek dat Cambridge Analytica niet alleen zonder toestemming gegevens via Facebook had vergaard, maar ook afkeurenswaardige tactieken inzette om Trump aan zijn verkiezingsoverwinning te helpen. De leiding van het bedrijf vertelde voor een verborgen camera van Channel 4 dat ze niet terugdeinsde voor het betalen van steekpenningen, spionage of het inzetten van prostituees. Niet dat Facebook daaraan bewust had meegewerkt, maar het bedrijf liet het wel gebeuren. Het gaf weer eens aan dat het bedrijf veel te ver is doorgeschoten met het delen van gebruikersdata. Bij het verhoor in het Amerikaanse Congres en het Huis van Afgevaardigden had Zuckerberg zeven pagina’s nodig om uit te leggen dat Facebook zich heeft geconcentreerd op ‘al het goede dat het verbinden van mensen kan brengen’, maar dat hij ‘geen brede kijk op onze verantwoordelijkheid had’. ‘Ik begon Facebook, en ik ben verantwoordelijk voor wat hier gebeurt.’ Facebook laat een onafhankelijke commissie van academische deskundigen onderzoek doen naar de vermeende beïnvloeding van de verkiezingen. Zij moet ook met aanbevelingen komen. Een aantal filantropische instellingen zorgt voor de financiering. Gevoelig Het bedrijf heeft verder technische maatregelen aangekondigd: apps en games krijgen bijvoorbeeld alleen nog maar toegang tot naam, e-mailadres en de profielfoto van de gebruiker. Ontwikkelaars die meer willen, zullen een contract moeten ondertekenen met behoorlijk wat juridische clausules. Datasets waarmee adverteerders gebruikers kunnen analyseren en gerichte advertenties kunnen voorzetten worden beperkt. In de tijdlijn van gebruikers wordt getoond welke apps toegang hebben tot hun data. Zij kunnen daarmee ook apps de toegang ontzeggen. Ondanks de toezeggingen blijft er nog veel uit te leggen: aan de EU, zeker in het licht van de aanstaande Europese privacywetgeving, maar ook aan de Amerikaanse Federal Trade Commission (FTC). Deze toezichthouder wil weten of het technologiebedrijf zijn eigen privacyrichtlijnen heeft geschonden. Facebook heeft in 2011 namelijk al een strengere privacybescherming toegezegd, en een van de vragen is of het bedrijf zich hieraan heeft gehouden. Extra pijnlijk waren in dit verband de opmerkingen van Apple-topman Tim Cook, die op de vraag wat hij zou doen als hij in de schoenen van Zuckerberg zou staan, antwoordde ‘dat mij dit nooit zou zijn overkomen’. Simpelweg omdat de missie van Apple nooit geweest is om de data van gebruikers te verkopen. Cambridge Analytica was zeker niet het enige incident. Vorig jaar moest Facebook toegeven dat zeker veertig procent van de Amerikaanse kiezers tijdens de presidentsverkiezingen in aanraking was gekomen met nepnieuws dat via Rusland werd verspreid in de vorm van betaalde advertenties. Aangeleverd door een trollenfabriek, genaamd Internet Research Agency. Over de aanpak hiervan schijnt bij het social platform intern grote onenigheid te zijn ontstaan. Het hoofd beveiliging van het mediabedrijf, Alex Stamos, kondigde onlangs zijn vertrek aan, omdat hij het niet eens was met de manier waarop Facebook de verspreiding van nepnieuws en desinformatie wil bestrijden. Stamos wilde openheid van zaken geven over pogingen van Rusland om via Facebook de Amerikaanse presidentsverkiezingen te beïnvloeden, maar dat lag kennelijk te gevoelig bij de top van het bedrijf. MIT Aanvankelijk ging de discussie over de politieke beïnvloeding via sociale media toch vooral over de vraag of hier eigenlijk wel sprake van was. Kort na de verrassende verkiezingsuitslag in de VS vermoedde ook Google-topman Sundar Pichai dat nepnieuws daarbij een rol had gespeeld. De verkiezingen waren immers een nek-aan-nekrace. Een kleine groep kiezers kon de uitslag bepalen. Maar bewijzen kon hij het niet. De vraag hoe je dit soort ontwrichtende propaganda moet aanpakken, is dan ook nog lastiger te beantwoorden. Het verspreiden van onwaarheden valt immers grotendeels onder de vrijheid van meningsuiting. Voor een individueel bericht is dit meestal geen probleem, maar het totale effect van individuele foutieve berichten kan substantieel zijn, constateert het Centraal Planbureau (CPB) in een onlangs verschenen advies. Als het onderliggende probleem meer een gebrek aan kennis is dan een gebrek aan goede prikkels, dan zou voorlichting of onderwijs in mediawijsheid kunnen helpen. De kracht van internet – het rechtvaardigheidsprincipe waarbij het niet noodzakelijk is dat elke speler evenveel kansen heeft om te slagen, maar wel dat alle spelers het spel volgens dezelfde regels spelen – is tegelijk zijn grote zwakte gebleken. Dat begon natuurlijk al vroeg met commerciële beïnvloeding. Spammers wisten de zoekresultaten bij Google zo te manipuleren dat bedrijfsnamen en producten hoog scoorden. Zoekmachines moesten hun algoritmen regelmatig bijstellen in wat een grenzeloos kat-en-muisspel leek. Achter de schermen werden nieuwe technieken ontwikkeld om consumenten op basis van slimme profielen zeer gericht te benaderen met op maat gesneden advertenties. En die technieken worden tegenwoordig ook volop ingezet om propaganda te verspreiden. Na het bestuderen van 126.600 berichten die door drie miljoen Twitteraars zijn verzonden en gedeeld, concludeert het Massachusetts Institute of Technology (MIT) dat nepnieuws zich sneller verspreidt dan echte journalistieke verhalen. Experts beweren dat het Google-zoekalgoritme de verspreiding van nepnieuws juist heeft bevorderd door de kans te berekenen dat een internetgebruiker ook daadwerkelijk zal klikken op een zoekresultaat. Dit soort user engagement moet volgens kenners anders worden gewogen. Response team Veel van de voorgestelde maatregelen werken echter niet of nauwelijks. Facebook wilde eerst onafhankelijke factcheckers in de arm nemen en dubieuze nieuwsberichten voorzien van een waarschuwing. Was een bericht eenmaal aangemerkt als verdacht, dan werden ook geen advertenties meer getoond. Maar ook dit heeft zo zijn nadelen: want wie bepaalt wat precies de waarheid is? Onderzoek van Yale University laat zien dat een nepnieuwslabel bij artikelen eerder contraproductief werkt. Trump-aanhangers en jonge lezers bleken zelfs eerder geneigd een dergelijk artikel te geloven. Het rechtvaardigheidsprincipe zorgt ook voor lastige keuzes: betrouwbare en minder betrouwbare bronnen zijn op internet nauwelijks van elkaar te onderscheiden, maar een schifting op basis van betrouwbaarheid geeft een ongemakkelijk gevoel: alternatieve opinies moeten ook gehoord kunnen worden. Sommige landen schieten helemaal door. Duitsland wilde de verspreiding van nepnieuws tegengaan door wetgeving. Met boetes die tot vijfhonderdduizend euro kunnen oplopen. SPD-voorman Thomas Opperman benadrukte dat het niet de bedoeling is om een meningspolitie of waarheidscommissie in het leven te roepen. Het wordt echter een lastige discussie om te bepalen wat precies nepnieuws is. Het Netzwerkdurchsetzungsgesetz blijkt nu al niet te werken, omdat ruziënde burgers elkaar aangeven. Groot-Brittannië heeft daarbij zelfs plannen voor een rapid response team, dat bevoegdheid krijgt om op te treden tegen ‘desinformatie’ op sociale media en andere online platformen. Maleisië op zijn beurt dreigt zelfs met tien jaar gevangenisstraf voor het verspreiden van nepnieuws. Amnesty International zag dit gelijk als een poging om kritiek op de regering tegen te houden: nieuwe wetten maken critici monddood en de persvrijheid wordt aan banden gelegd. Waarbij ook in Singapore en de Filipijnen de autoriteiten overwegen om nepnieuwswetgeving in te voeren. Amnesty riep alle landen in de regio op deze gevaarlijke ontwikkeling tegen te houden. Protest Dat toezicht helemaal geen zoden aan de dijk zet, bewees de Europese commissie tegen nepnieuws EU vs Disinfo. De Europese taakgroep, die vanuit Brussel nepnieuws analyseert, ontvangt sinds vorig jaar ruim een miljoen euro uit het budget voor strategische communicatie en heeft veertien mensen in dienst. Maar de werkgroep ligt onder vuur. Die bleek gemakshalve ook GS Media, De Persgroep en The Post Online tot verspreiders van nepnieuws te rekenen. Na dreiging met een kort geding volgde een rectificatie. De advocaten van deze mediabedrijven haalden dan ook flink uit. Overheid blijf ver weg bij het beoordelen van het werk van journalisten, luidde hun kritiek. De EU heeft volgens de juristen boter op haar hoofd als zij beweert dat het haar als koene ridder van de waarheid alleen zou gaan om het bestrijden van ‘pro-Kremlin-desinformatie’. Haar campagne diende eerder de belangen van de EU in de regio rond Rusland en was overduidelijk onderdeel van het beleid van de EU richting deze regio. Uitwassen kun je natuurlijk wel bestrijden. In een gesprek met The Washington Post gaf de Amerikaan Paul Horner in 2016 ronduit toe dat hij al jaren leefde van nepnieuws via advertenties. Tijdens de verkiezingscampagne publiceerde hij berichten die door het Trump-kamp gretig werden overgenomen, zoals het verhaal dat een democratische demonstrant 3500 dollar betaald had gekregen om te protesteren bij een rally van Trump. Google heeft inmiddels paal en perk gesteld aan de mogelijkheden van bloggers en vloggers om geld te verdienen met nepnieuws. Mede onder druk van adverteerders. Zij hebben miljoenen dollars ingetrokken, omdat ze hun advertenties niet meer bij dubieuze content willen zien staan. Waar echter nog te weinig mee wordt gedaan, zijn algoritmen die bepalen wat consumenten zelf betrouwbaar vinden. Facebook laat gebruikers al wel bepalen welke nieuwsbronnen betrouwbaar zijn. Andere bronnen worden dan naar de achtergrond gedrukt. Identiteitscontrole Sommige critici zien ondanks de uitdagingen ook een positieve ontwikkeling. Naarmate meer mensen zich zorgen maken over desinformatie, neemt de waardering voor betrouwbare informatie toe. Zorgwekkend is wel dat één op de drie Nederlanders in een onderzoek van de Volkskrant zegt ‘tegenwoordig vaak niet meer te weten wat waar is en wat onwaar’, slechts 29 procent zegt ‘echt nieuws van nepnieuws te kunnen onderscheiden’. Mede hierdoor hebben Kamerleden Hans van der Molen (CDA) en Kees Verhoeven (D66) al gepleit voor een bewustwordingscampagne over nepnieuws, de invloed van geldschieters op advertenties en meer kennis over algoritmes van Twitter en Facebook die bepalen wat gebruikers zien. De BBC helpt middelbare scholieren nu al om echt nieuws van nepberichten of stukken met valse informatie te onderscheiden. Het CPB stelt nog andere maatregelen voor: een online platform zou iedere gebruiker de mogelijkheid moeten geven om zijn identiteit te laten controleren. De gebruiker kan baat hebben bij identiteitscontrole, omdat andere gebruikers hem of haar dan eerder vertrouwen. Zogenoemde verified accounts moeten een recht worden, geen privilege. Dat kunnen platforms in principe zelf organiseren, maar de overheid kan ook een DigID-achtig platform aanbieden om identificatie te faciliteren, aldus het CPB. Mogelijk biedt blockchaintechnologie hier een efficiënte oplossing. Grote internetbedrijven hebben al wel toegezegd meer uitleg te zullen verschaffen over hoe de selectie van nieuws werkt. En ook zij willen meer maatregelen gaan nemen, al dan niet met behulp van machine learning die verdachte patronen herkent. Facebook, Twitter en Google zijn daarnaast onderdeel geworden van een 39 leden tellende adviesgroep onder leiding van de Nederlandse hoogleraar Madeleine de Cock Buning. In het advies blijft een belangrijke rol voor factchecken weggelegd, maar dan via een netwerk van onafhankelijke Europese centra voor (academisch) onderzoek. Nederlands probleem? Minister Kajsa Ollongren (Binnenlandse Zaken) spiegelde eerder dit jaar voor dat nepnieuws ook in Nederland een groot probleem is. De bewindsvrouw noemde als voorbeeld de Russische pogingen om de meningsvorming over de ramp met de MH17 te beïnvloeden. Universitair docent politieke communicatie Sanne Kruikemeier, die onlangs onderzoek deed naar online activiteiten van Nederlandse kiezers, maakt zich echter geen zorgen. Nederlanders consumeren informatie nog steeds via traditionele media, zoals het NOS Journaal, de krant en sociale contacten. Ons land is ook minder gepolariseerd, waardoor de motivatie voor beïnvloeding minder urgent aanwezig is. Vergunning Het Centraal Planbureau (CPB) heeft eind vorig jaar een advies uitgebracht over een vergunningstelsel voor online platforms. Zo’n vergunning zou gericht moeten zijn op Europese gebruikers. In de financiële sector stellen toezichthouders hoge eisen aan bankvergunningen, dus waarom zou je zoiets ook niet kunnen verlangen van nieuwsleveranciers? Platforms kunnen verplicht worden om berichten met ongewenste of schadelijke informatie te markeren of te filteren. De bestaande regulering voor informatiemakelaars, nu voornamelijk verankerd in mediabeleid, is veelal ontworpen voor (traditionele) offline bedrijven en daardoor ontoereikend voor de risico’s die digitale platforms met zich meebrengen. Trollenfabriek Blogsite Tumblr, onderdeel van Yahoo, heeft naar eigen zeggen 84 accounts aangetroffen die duidelijke banden hebben met de trollenfabriek van de Russische overheid in Sint-Petersburg. Die accounts werden vooral ingezet om in aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016 onrust te zaaien en presidentskandidate Clinton in diskrediet te brengen. De financiering en leiding van de trollenorganisatie zou in handen zijn van restaurateur Jevgeni Prigozjin, ook wel de ‘kok van Poetin’ genoemd. Om hun achtergrond te verhullen, huurden de Russen Amerikaanse servers. Pas in maart 2018 heeft de Amerikaanse regering van Trump Rusland sancties opgelegd voor wat het noemde ‘destabiliserende activiteiten’. * Dit artikel verscheen eerder in het meinummer van Emerce magazine (#165). Illustratie: Eva Straver (in opdracht van Emerce) http://dlvr.it/QXTc0k

[denktanks]

Amerikaans Congres bijt dit keer wel door in verhoor met techreuzen - RTL Nieuws

Amerikaans Congres bijt dit keer wel door in verhoor met techreuzen  RTL Nieuws from "denktank" - Google Nieuws https://ift.tt/2EtTsaJ

[techvandaag]

De belangrijkste conclusies van de EU-hoorzitting met Facebook-CEO Mark Zuckerberg

Gisteren moest Facebook-CEO Mark Zuckerberg zich tegenover het Europees Parlement verantwoorden over het schandaal rond Cambridge Analytica. Net als bij de hoorzitting die vorige maand voor het Amerikaans Congres plaatsvond, bleef het vooral bij verontschuldigingen en loze beloftes. Dat kwam mede door het format, waarbij Zuckerberg alle kans kreeg om vragen te ontwijken. De CEO […] http://dlvr.it/QTqfzK

[adriaanmeij]

Kies President EU!

De gastblog vorige week door Ad Nederlof riep positieve reacties op zoals van CEO Peer Reinhard van Icologiq en Jan Poort, die er hieronder voor is gaan zitten. Jaren geleden brainstormde ik met de toen gepensioneerde president-directeur Wisse Dekker van Philips (1924-2012) om een “Oldmen” website op te zetten waar ouderen met schatten aan ervaring hun kennis zouden kunnen delen. Dekker was een krachtige pleitbezorger van een sterk en verenigd Europa en dat stak hij niet onder stoelen of banken, zoals huidige captains of industry wel doen.

Het idee woei weg, zoals negen van de tien goede ideeën.  Wie weet steekt het in deze roerige tijden de kop weer op.  Hier volgt de gastblog van Jan Poort. Hij pleit voor directe verkiezingen van de voorzitter van de EU en is dus voorstander van een politieke en monetaire Federatie naar Amerikaans model.  Ook zin om uw relevante en zinvolle kennis te delen? Hartelijk welkom.  

Gastblog door Jan Poort[i]

Boeiend dat er nu via gastblogs, op 31 maart 2019 van Ad Nederlof, een discussie op gang komt die verschillen in beleving over de EU inzichtelijk maken. Engeland had nooit tot de EU moeten toetreden en is van meet af aan een dwarsligger geweest binnen de EU. De kolen- en staalgemeenschap EGKS , die leidde tot de EEG, was bedoeld om kolen en staal, de ingrediënten voor een oorlog, met name binnen Duitsland en Frankrijk bij elkaar te brengen en aldus oorlogen te vermijden.

 De stap vanuit een EEG naar een EU was vanaf het begin de bedoeling van Monnet en Schuman en bekend bij Europese regeringsleiders. Een slechts uitgebreide EEG kan nu in een wereld met een dominant USA, Rusland en China geen adequaat antwoord geven op het huidige politieke krachtenveld. Europa heeft meer nodig dan een EEG met her en der een collage aan onderlinge handelsverdragen.

 De EU is wel een succes omdat het overgrote merendeel van de Europeanen binnen de EU willen blijven. Wat de EU mist is een gezamenlijk immigratie- en grensbeleid. Dat euvel kan niet toegerekend worden aan de EU maar moet toegerekend worden aan lamlendige lidstaten. Dat de huidige EU niet op sterkte functioneert is primair te wijten aan de lidstaten die geen stuk van hun huidige politiek mandaat willen afstaan.

 Duitsland en nota bene België zijn wel succesvolle federale staten. Politieke macht slechts binnen de afzonderlijke Europese lidstaten is de ultieme droom voor China, Rusland en de USA onder Trump. Het is geen oplossing. Orban uit Hongarije is kort van memorie. Toen Hongarije in 1956 werd overvallen door de Sovjet-Unie verlieten veel landgenoten het land.

 Wat ik mis in de blog van Ad Nederlof is behalve een mening, die ik respecteer, een oplossing. Laten we eens beginnen met het direct kiezen door de EU-burger van een voorzitter van de EU analoog aan het verkiezen van een President van de USA. Het zijn met name de Presidentsverkiezingen in de USA die een krachtige en dynamische golf van publiciteit tot gevolg hebben. Immers, het gaat over een kandidaat die - indien verkozen - een grote invloed heeft op het regeringsbeleid zoals handel, immigratie, buitenlandse politiek.

 De tekortkomingen van de Europese Unie vanuit een kiezers perspectief

1.)    Europeanen kunnen stemmen voor kandidaten in het Europees Parlement, maar slechts indirect wie de Europese Commissie zou moeten leiden. De kiezer laat het om die reden grotendeels afweten wegens gebrek aan motivatie,

2.)    De berichtgeving over het Europese parlement is nihil in tegenstelling tot nieuws over hetgeen zich in het Amerikaanse Congres afspeelt. Dat houdt de kiezer bij de les. Elke dag theater, spannend. Heel spannend zelfs met incidenteel uitslagen die niet voorzien waren en te zijner tijd kunnen worden gecorrigeerd.

 Jan Poort

 [i] Seasoned ICT manager Jan Poort ( 1944 - )uit Tampa, Florida, voorheen Unisys, DEC, Philips, Minihouse