#Miriam Nori

[pupsmailbox]

MARINE ID PACK

NAMES ⌇ aalto. adrian. adrina. aegir. aerwyna. akua. alda. aleksy. alon. amphitrite. andrienne. anemone. anenome. angler. aqua. aquaette. aquata. aquatique. ariel. arielle. ashera. aurelia. azolla. banks. barbeau. bay. beachette. beachie. beachy. beryl. blu. blue. bluette. bonnie. brooke. bubble. bubbles. calamari. calder. calypso. calyspo. captain. cari. caspian. cassius. cattail. cean. cecelia. celesea. cerulean. cerumae. ceto. clover. coastalle. coastelle. coral. coralette. coralie. coraline. cordelia. corel. corelle. coron. coronis. cove. cubit. current. cyx. dari. daria. darya. davy. delja. delmar. delphin. delphine. derya. destiny. doria. dorian. doris. dory. dylan. echo. elles. fern. fin. finley. finn. fish. fishe. fisher. fishette. fishy. flipper. float. foam. fwish. goldie. guppy. hurley. hyacinth. hydropha. ink. inky. isla. jack. jelli. jelly. jewel. kai. kaia. kairy. kelpie. kelsey. lagoona. lagoonette. lagoonne. lake. lana. levi. leviathan. lorelei. lotus. maelyn. malik. maren. marie. marin. marina. marine. marinette. marion. marissa. maritren. marlin. marne. marnie. marvin. mary. meena. mer. merissa. merlin. meryl. mira. mirabel. miriam. moby. molly. moray. morgan. moss. naiad. nancy. nauticalette. nauticalle. nelum. nemo. neptune. nessie. nina. nixie. nori. nova. nymph. nymphaea. ocean. oceanette. oceania. oceanne. oceanus. octo. oscar. oss. osseo. pacifica. patience. pearl. pearline. percy. pike. pine. pippy. pond. poseidon. puff. ray. reef. reefette. river. ronan. rosemary. sachiel. sailor. sandy. scylla. seaette. seamus. searya. seaseaette. seashelle. seaton. sebastian. selkie. serena. shark. sharky. shell. shelle. shelley. shelly. shorette. siren. sirena. sirenette. sirenne. skip. skipper. snapper. sporty. squid. star. summer. sushi. tail. tallulah. teal. tide. tidette. timin. titus. treasure. trout. twilight. undine. valdrian. vert. verulean. waterette. wave. wavette. wavy. willow. windsor. wisteria. world. wyvern.

PRONOUNS ⌇ :0/:0. ab/abyssal. algae/algae. an/anemone. ang/angelfish. aq/aqua. aqu/aqua. aqua/aqua. aqua/aquatic. aquatic/aquatic. bay/bay. be/beach. bea/beach. beach/beach. bite/bite. bleu/bleu. bloop/bloop. blu/blue. blub/blub. blue/blue. bo/boat. brea/breathe. breeze/breeze. brine/brine. bubble/bubble. ca/catch. cae/caer. carp/carpal. cat/cattail. cattail/cattail. chomp/chomp. clam/clam. claw/claw. cliff/cliff. coast/coast. cor/coral. coral/coral. cra/crab. crab/crab. cur/rent. dae/daem. de/deep. dee/deep. deep/deep. di/dive. dive/dive. dol/dolphine. drift/drift. drip/drop. drop/droplet. drow/drown. eel/eel. enj/emjoy. exci/excite. fi/fish. fin/fin. fish/fish. fish/fishe. fish/fishie. fish/fishy. flo/float. flo/flood. float/float. flow/flow. foam/foam. fwi/fwish. fy/fish. gill/gill. glass/glass. glub/glup. gre/green. gull/gull. hi/hide. hunt/hunt. hy/hydro. ink/ink. jaw/jaw. jel/jelly. jell/jellyfish. jelly/jelly. jelly/jellyfish. kelp/kelp. krill/krill. lagoon/lagoon. lake/lake. li/light. lob/lob. lost/lost. lu/lung. luu/luu. ma/marine. mako/mako. mar/marine. marine/marine. mer/maid. mer/mer. mer/mermaid. natu/nature. nautical/nautical. nep/neptune. oce/ocean. ocea/ocean. ocean/ocean. octo/octopu. oyster/oyster. peace/peaceful. pearl/pearl. pinch/pinch. puddle/puddle. ray/ray. re/reef. reef/reef. riv/river. river/river. sa/sand. sail/sail. salt/salt. sand/sand. scale/scale. scuttle/scuttle. se/sea. sea/sea. sea/seaweed. search/search. sh/ship. sha/shark. shark/shark. she/shell. shell/shell. shimmer/shimmer. shine/shine. shiney/shiney. shoal/shoal. shore/shore. shri/shrimp. sink/sink. skul/skel. soul/soul. splash/splash. spon/sponge. squ/squid. squid/squid. star/star. stare/stare. sting/sting. su/sun. sun/sun. sun/sunbathe. swi/swim. swim/swim. swish/swish. tail/tail. tear/tearself. ten/tentacle. ti/tide. tide/tide. tooth/tooth. tre/trench. treasure/treasure. tro/tropical. tropi/tropical. tuna/tuna. um/umbrella. urchin/urchin. void/void. wa/water. wa/wave. wash/wash. wat/water. water/water. water/wave. wave/wave. wet/wet. wha/whale. whale/whale. wy/wave. ☀ . ⛱ . 🌅 . 🌊 . 🌞 . 🌴 . 🍥 . 🎣 . 🏖 . 🐋 . 🐙 . 🐚 . 🐚.🦐 . 🐟 . 🐠 . 🐡 . 🐬 . 🐳 . 👙 . 💧 . 🚢 . 🛥 . 🦀 . 🦈 . 🦐 . 🦑 . 🦞 . 🧽 . 🧿 . 🩱 .

[nyaagolor]

SV nickname scheme headcanons

I’m a sucker for team nicknames that fit a theme so I’ve been thinking abt the ones the SV characters might use!

Nemona: Fruits in Spanish (Níspero the Pawmot, Tamarindo the Dudunsparce)

Arven: Food (Rockefeller the Cloyster, Guindilla the Scovillain)

Penny: Anime references (Luna the Umbreon, Mewmew the Sylveon) though she’s a little embarrassed about it and often uses alternative names when strangers are around

Rika: Breakfast Foods (Benny the Donphan, Pancake the Clodsire)

Poppy: short generic names a four year old would give (Princess the Tinkaton, Sparkles the Copperajah)

Larry: Excel Commands (COUNTIF the Flamigo, ACCRINT the Staraptor)

Hassel: Mythical Dragons (Fafnir the Haxorus, Druk the Baxcalibur). His Flapple (an engagement-esque present from Brassius) is named Puff tho. Cutie dragon!!

Geeta: Gemstones in Spanish (Esmeraldo the Gogoat, Zafiro the Glimmora). In private though, she calls her Glimmora चम चम (cham cham)

Giacomo: Classical composers (Monteverdi the Honchkrow, Beethoven the Mabosstiff)

Mela: They’re academy Pokemon, so she didn’t name them! She does have cute nicknames for them (Archee for Arcanine, Lolo for Charlos)— though you’ll never hear her using these cute names in public

Atticus: Samurai (Kojiro the Skuntank, Masamune the Revaroom)

Ortega: Fashion designs (Dior the Azumarill, Coco the Daschbun)

Eri: Lucha Libre moves (Plancha the Lucario, Huracán the Annihilape)

Katy: French Pastries (Madeleine the Spidops, Charlotte the Ursaring)

Brassius: Famous sculptures (David the Sudowoodo, Venus the Arboliva)

Iono: She lets her highest paying subs pick the names of her Pokémon so they’re all random

Kofu: Edible Seaweed (Nori the Crabominable, Wakame the Veluza)

Ryme: Stage names! (DJ Hellraiser the Houndstone, D3AD-END the Toxtrixity)

Tulip: Princesses (Cleo the Florges, Anastasia the Espathra)

Grusha: Clouds (Cumulus the Cetitan, Nimbus the Altaria)

Clavell: Classical Literature (Dante the Houndoom, Darcy the Oranguru)

Raifort: Historial Spanish Houses (Savoy the Zoroark, Trastámara the Gengar)

Jacq: Biological Root Words (Soma the Swalot, Telet the Firigiraf)

Tyme: Numerical prefixes (Deca and Deci the Lycanrocs)

Saguaro: Pet names! (Honey the Pachirisu and Sweetie the Hatterene)

Salvatore: Hello in different languages (Merhaba the Persian, Annyeong the Raichu)

Dendra: Punches (Haymaker the Hariyama, Bolo the Medicham)

Miriam: Combining her Pokémon’s species with a common medicine (Priligurchin the Pinchurchin, Toxapexapro the Toxapex)

[galpalaven]

I'd love to know some random facts about your Ocs! And since it's October, what would they dress up as for halloween? ❤️

oooo okay let's do some IF OCs!

The Fernweh Saga

Noriko + Reese + James

20s Chic -> Nori as a flapper and Reese and James in some really nice 20s suits.

Miriam + Beckett

Pastry Chefs -> Miri in a flouncy dress with a frilly apron and Beckett in something that matches almost exactly

The Wayhaven Chronicles

Ruth + Ava

Knight and Princess -> Farah has likely forced them into these outfits somehow but it's cute so it's fine

Saoirse + Mason

80s Rock -> Fully an excuse for Saoirse to floof Mason's hair and get him in a like ripped sleeve shirt or something

Noriko + Nate

Period Drama -> Nori fully just wants to see him in like Victorian era dress but she's happy to match him if he'll wear it

Nell + Farah

Disco -> I think Farah would have a lot of fun in a disco outfit and Nell would go along with it bc they like watching her have fun

When Twilight Strikes

Riley + Adair

Witches -> Matching witch costumes with the big hats and flowing black outfits

Frankie + Blane

Blane won't actually dress up, but to play with the way that Blane already dresses + Frankie's already pink hair, she dresses in something all pink so that it's like a Goth and Prep matching outfit lol

Theodora + Rylan

Vampires -> Theo thinks it's fun to get some fangs and dress up however Rylan wants her to while they just wear whatever they normally wear lmao

[destinyimage]

You’ll Never Access the Deeper Things of God Without This!

Miriam Evans shares the secret to accessing the deeper things of God...

1️⃣ For more from Miriam Evans go to: https://revivalmandate.org/

2️⃣ For more from Larry Sparks go to: https://larrysparksministries.com/

⚡️About Larry Sparks⚡️

Larry Sparks is a prophetic leader, speaker, and lecturer on revival. He presently serves as publisher for Destiny Image (destinyimage.com), a Spirit-filled publishing house pioneered by Don Nori Sr. in 1983 with a mandate to publish the prophets. Larry is fueled by a vision to help the church community create space for the Holy Spirit to move in freedom, prophetic power and revival fire, providing every believer with an opportunity to have a life-changing encounter in the Presence of God. In addition, Larry is a regular contributor to Charisma Magazine, he conducts seminars on revival, hosts regional Renewing South Florida gatherings, and has been featured on Sid Roth’s It’s Supernatural, TBN, CBN, the Jim Bakker Show, and Cornerstone TV. He is author of Pentecostal Fire, Breakthrough Faith, The Fire That Never Sleeps with Michael Brown and John Kilpatrick, compiler of Ask for the Rain, and co-author of Arise with Patricia King. He earned a Master of Divinity from Regent University and enjoys life in Texas with his beautiful wife and beloved daughter.

The Vision of Larry Sparks Ministries is summed up in three words: Encounter, Activate and Transform.

The Mission of Larry Sparks Ministries is to help followers of Jesus:

✅ Encounter the Presence of the Holy Spirit through prophetic ministry, events, and media.

✅ Activate the Power of God in your life through audio teaching, articles, and training resources.

✅ Transform your life and your world as a Spirit-empowered individual who impacts your sphere of influence with prophetic Kingdom strategies.

#ISN #TheRestingPlace

[sneekpeekinspired]

Miriam Nori Asymmetric Ovoids Earrings in Bronze - $130

[dontmeantobepoliticalbut]

"Workers at General Motors, Toyota Motor, Target, and Macy’s in the Lone Star State will maintain face-covering protocols at work, the companies announced Tuesday, according to Reuters."

Restaurants in Dallas-Fort Worth requiring masks:

8 Cloves at the Dallas Farmers Market

AllGood Cafe in Deep Ellum

Armadillo Ale Works in Denton

Armoury D.E. in Deep Ellum

Asian Mint in Dallas and Richardson

The Basement Lounge in Fort Worth

The Bearded Monk in Denton

Bendt Distilling Co. in Lewisville

Beto & Son in West Dallas

Billy Can Can in Victory Park

Bisous Bisous Patisserie in Uptown

Black Coffee in Fort Worth

Blackland Distillery in Fort Worth

The Blue Fish in Allen, Fort Worth, Irving, Plano, Galleria Dallas and Lower Greenville in Dallas

The Boiled Owl Tavern in Fort Worth

Boulevardier in Bishop Arts

Braindead Brewing in Deep Ellum

Brown Bag Provisions

Burgerim in the West End

Cattleack Barbeque in Dallas/Farmers Branch

Cedar Springs Tap House in Dallas

CiboDivino Marketplace in West Dallas

Cindi’s NY Deli in Dallas and Carrollton

CocoAndre Chocolatier in Oak Cliff

Cold Beer Company in Deep Elum

Cookie Society in Frisco

Cox Farms Market in West Dallas

Cris and John in Far North Dallas

Cultivar Coffee in East Dallas

Detour Doughnuts and Coffee in Frisco

Division Brewing in Arlington

Double Wide in Deep Ellum

Dream Cafe on Mockingbird Lane and in the Quadrangle, both in Dallas

Dude, Sweet Chocolate in Oak Cliff

Dugg Burger on Garland Road and Walnut Hill Lane, both in Dallas

Easy Slider in Deep Ellum and Grapevine

Fat Straws in Dallas, Plano and Richardson

Fiction Coffee near downtown Dallas

The Fillmore Pub in Plano

Flying Fish in Addison, Arlington, Fort Worth, Garland, Plano and all Dallas locations

Flying Saucer in Fort Worth, Rockwall and Coppell

Four Bullets Brewery in Richardson

Four Corners Brewing in the Cedars

Full City Rooster in the Cedars

Funky Picnic Brewery & Cafe in Fort Worth

Gemma in East Dallas

Gold Rush Cafe in East Dallas

Golden Boy Coffee Co. (Denton, Coppell, Plano)

Goodfriend Beer Garden and Burger House in East Dallas

Goodfriend Package in East Dallas

Halcyon on Greenville Avenue in Dallas

Haute Sweets Patisserie in Lake Highlands

Hillside Tavern in East Dallas

Hive Bakery in Flower Mound

Homewood near Highland Park

Houndstooth Coffee on Henderson Avenue, Sylvan Avenue and North Central Expressway at Walnut Hill, all in Dallas

Invasion in East Dallas

Khao Gang (the takeout restaurant in place of Khao Noodle Shop) in Old East Dallas

Korean Street Eats in Carrollton

Las Almas Rotas in Exposition Park

La Casita Bakeshop in Richardson

Leaves Book and Tea Shop in Fort Worth

Liberty Burger, all five locations

The Local Oak in Oak Cliff

The Londoner in Addison

Los Vaqueros in Fort Worth and Weatherford

Lucia in Oak Cliff

Mario Bros. Tacos in Dallas and Plano

Marugame Udon in Carrollton and Dallas

Meddlesome Moth in Dallas Design District

Medieval Times near the Dallas Design District

Melt Ice Creams in Fort Worth and Dallas

Miriam Latina Cocina in Uptown

Nature’s Plate in Plano and Dallas, on Preston Road and on Northwest Highway

Neighborhood Services

Nickel City in Fort Worth

Niwa Japanese BBQ in Deep Ellum

Noble Coyote Coffee Roasters in Exposition Park

Nobu in Uptown

Nori Handroll Bar, Dallas

Oddfellows in Oak Cliff

Off the Bone Barbeque in the Cedars

One90 Smoked Meats in Lake Highlands

Opening Bell Coffee in the Cedars

Osuba Hibachi Sushi and Bar (Waxahachie, Cedar Hill)

Parigi on Oak Lawn Avenue

Partenope in downtown Dallas

Peaberry Coffee in Oak Cliff

Pho is for Lovers in Dallas and Richardson

Proper in Fort Worth

Rapscallion on Lowest Greenville

Resident Taqueria in East Dallas

Ricky’s Hot Chicken in Richardson

Rodeo Goat in Fort Worth, Dallas, Plano, Rockwall and Coppell

Roots Chicken Shak in Plano

Round-Up Saloon near Oak Lawn

Ruins in Deep Ellum

Sachet near Highland Park

Salsa Limon in Fort Worth and Dallas

Salum near Uptown

S&J’s Hot Chicken in northwest Dallas

Sandwich Hag in the Cedars

San Martin Bakery & Restaurant in Uptown Dallas

Single Wide on Greenville Avenue in Dallas

Slow Bone BBQ near the Dallas Design District

Smallcakes on Northwest Highway in Dallas

Society Bakery in East Dallas

Spiral Diner in Fort Worth, Dallas and Denton

Sprinkle’s Cupcakes (all locations)

Stevie’s Diner in Fort Worth

Streets Fine Chicken near Oak Lawn Avenue

Swizzle on Lowest Greenville

Szechuan Chinese Restaurant near the Medical District

Tacodeli in Plano and Dallas

Tarantula Tiki Lounge in Fort Worth

Tasty Tails in Richardson and Addison

Teasom in Uptown

Ten Bells Tavern in Oak Cliff

Thunderbird Station in Deep Ellum

Trova Wine Bar near Highland Park

True Kitchen + Kocktails in downtown Dallas

Twilite Lounge in Fort Worth

Uchi and Uchiba in Uptown

Urbano Cafe in Old East Dallas

Urban Taco at Mockingbird Station in Dallas

The Usual in Fort Worth

Val’s Cheesecakes on Greenville Avenue and Maple Avenue, both in Dallas

Vector Brewing in Lake Highlands

Veritas Wine Room in East Dallas

Vitality Bowls in Frisco, Las Colinas, Plano, Southlake and Dallas’ Preston Hollow

Wayward Coffee in Oak Cliff

Westlake Brewing Company in Deep Ellum

Whisk Crepes in West Dallas

Wits End in Deep Ellum

Xaman Cafe in Bishop Arts

Zaap Kitchen on Fitzhugh Avenue, Buckner Boulevard and Greenville Avenue, all in Dallas

Zen Sushi in Oak Cliff

[nerdasaurus1200]

Ghost Bug Ghosts Version 2.0

An update of the update, cause I’ve made a few changes and added some people. If you guys want, I’ll make a separate list for my completely fanon heroes 

Marinette- Consort Yu/Piao Chong, Eru Iluvatar, Bahiti/Oracle of Khepri, Queen Hippolyta, Mudekudeku, Adora, Bo Rua, Joan of Arc, Princess Rapunzel/Sunbug, Cyrus/Sunbug, Micazoyolin, Tentomushi, Mudangbeolle, Elizabeth Schuyler-Hamilton/Lady Luck, Captain Marie Dupain/La Coccinelle, Maria/La Mariquita

Adrien- Hei Mao, Melkor/Morgoth, Mairon/Sauron, Isildur, Sméagol Stoor/Gollum, Bilbo Baggins, Frodo Baggins, Bastet, Antiope, Phantom Lion, Catra, Namaari, Meo Den, Prince Consort Aladdin, Jean d'Aulon, Hector/Gato Noir, Lady Cassandra/Madame Noir, Jericho/Sir Noir, Mistontli, Kuro Neko, General Alexander Hamilton/General Cat, Felix Agreste/Le Chat Noir, El Gato Negro, Selena Kyle/Catwoman

Alya- Bai Qian/Húlí, Nessa, Curumo/Saurman, Bofur, Sir Meriadoc Brandybuck, Set, Moses, Ulysses, Dolos, Tyrion Lannister, Double Trouble, Vixen, Tromus, Loki, Robin Hood/Swiper, Esmeralda, Prince Horace “Eugene” Fitzherbert/Flynn Rider/Reynard Rouge, Elianna/Reynarda Rouge,  Kitsune, Pied Piper of Hamelin, Conrad Dupain/Filou Fennec, La Zorra, Frederick Douglass, Clyde Barrow/Swiper, Edward Nigma/Riddler

Chloe- Jing Ze/Mifeng, Tian Ming/Mifeng, Aulë, Aiwendil/Radagast, Balin, Dwalin, Boromir, Apis, Artemisia, Boudica, Arya Stark, Scorpia, Ong Chúa, Demanitus, Sigyn, Will Scarlet, Addie/HoneyBee, Captain Quaid, Sir Varian/Sir Bumble Squeak, Luna/Honey Bumble, Grace O’Malley, Hachi, Angelica Schuyler/Lady Stinger, Peggy Schuyler/Miss Buzz, Amalie Bourgeois/Reine des Abeilles, La Abeja Reina, Dr. Pamela Isley/Poison Ivy

Nino- Yu Gui, Li Shang, Vana, Uinen, King Thorin Oakenshield, Samwise Gamgee, Ha, Moana, Athena, Jon Snow, Sir Leon, Netossa, Ngọc rùa, Baldur, Little John, Gilles de Rais, Adira/Hardshell, Thomas, Kame, Lieutenant Colonel John Laurens/Lieutenant Turtle, Frances Laurens, Alexandra “Lex” Beaufort/Snapper, La Tortuga, Kristoff Bjorgman

Nathalie- Kǒngquè, Yavanna, Alatar, Galadriel, Isis, Pharoah Rameses II, Hera, Queen Margaery Tyrell-Baratheon, Morgan le Fay, Gothel, Con công, Frigga, Sultana Jasmine, Queen Arianna/Bluebird, Atlas/Juno, Chiyome Mochizuki/Pīmosu, Aida Agreste/Paon Royale, Pavo real

Gabriel- É wáng, Melkor/Morgoth, Eonwë, Luthien, Ori, Alrabu Aleutha, Aaron, Psyche, Merlin, Chúa tể, King Odin, Friar Tuck, King Edmund/Monarch, Princess Nuru/Painted Lady, Ronnie/Grayling, Chiyome Mochizuki/Pīmosu, General George Washington/General Moth, Absolon Agreste/Le Papillon, Polilla, Ulysses S. Grant, Anastasia Romanov/Monarch

Mylene- Shǔ, Mandos, Nori, Belladonna Baggins, Bilbo Baggins, Seth, Hecate, Entrapta, Noi, Con chuột, Midge, Sir Varian/Sir Bumble Squeak, Kiera/Pack Rat, Carina/Reginault, Nezumi, Captain Jacquotte Delahaye/Bilge Rat, Cinderella, Clementine Haprele/La Rat Gris, La Rata Gris, Mary Bowser/Anonymouse, Billy the Kid/Pack Rat, Jane Porter, Bonnie Parker/Minnie Mouse

Ivan- Lu Bu/Niu, Tulkas, Pallanto, Gloin, Gimli, Apis, Hephaestus, Hercules, Hodor, Sir Percival, Frosta, Tong, Sửu, Magni, Quasimodo, Lance Strongbow/Strongbow, Ushi, Hercules Mulligan/Mighty Ox, Dureau Bruel/Puissant Beouf, Buey Poderoso, Tiana/Blue Babe, Bane, Clark Kent/Superman, Kara Danvers/Supergirl

Juleka- Mǔ lǎohǔ, Oromë, Tilion, Princess Tauriel, Princess Mili, Montu, Ares, Lady Sansa Stark, Con Hổ, Queen Freyja, Queen Brunnhilde, Tomoe Gozen, Catalina/Tigerin, Amber/Shadowcat, Tora, Anna Strong/Agent 355/Tiger Phantom, Amber Couffaine/La Tigress, La Tigresa,  Harriet Tubman/Shadowcat, Helena Bertinelli/Huntress

Alix- Ā lìkè s Kudbel/Tùzǐ, Vairë, Aliks/Huh, Princess Cassandra of Troy, Alix Kubdel/Con thỏ, Kanin Kubdel, Usagi, Alice Kubdel/Lapin Blanc, Alexander Kubdel/Lapin Blanc, Alessandra Kubdel/El Conejo Blanco, Mary Poppins/Miss Hopp, Alim Kubdel/Bunnyx

Kagami- Fa Mulan/Mother Dragon, Ulmo, Arien, Tefnut, King Zeus, King Aegon Targaryen, Queen Daenerys Targaryen, King Arthur Pendragon, Spinnerella, Raya, Nữ Hoàng, Prince Thor, Chieftain Hiccup Haddock, Chieftess Zephyr and Chieftain Nuffink Haddock, Maid Marian, Maleficent, Quirin/Zmey, Cassandra/Shadowscale, Doragonesu, Aria Sanceour-Agreste/Dragon Rouge, La Dragoness, Queen Elsa/Dragon Empress, Queen Anna/Dragon Empress, Kida

Luka- Bai Suzhen/Shé Nǚshì, Varda, Salmar, Beren, Bifur, King Aragorn, Wadjet, Medusa, Perseus, Oberyn Martell, Queen Guinevere, Mermista, Con Rắn, Jormungandr, Alan a Dale, Hugo/Schlange, Hebi, Lieutenant Colonel Aaron Burr/Colonel Serpent, Adam Couffaine/Le Serpent, La Serpiente, William Sherman

Max- Ma, Manwë, King Theoden, Princess Eowyn, Astarte, Pegasus, Khal Drogo, Glimmer, Con Ngựa, Heimdall, Sleipnir, Gilbert Whitehand, Stalyan/Lady Mare, Juliet/Equine, Uma, Sybil Ludington/Madame Mare, Le Chevalier, El Caballo

Marc- Gao ChangGong/Shānyáng, Irmo, Ilmare, Dori, Khnum, Silene, Sir Elyan, Dê đực, Aurora, Evie, Niorun, Yagi, Miram Anciel/Madame Bouc, La Cabra Billy

Nathaniel- Gōngjī, Estë, Oin, Lord Bard, Prince Legolas, Ra, Artemis, Apollo, Jaime Lannister, Sir Lancelot, Bow, Princess Merida, Chim Trời, Eir, Captain Caspar/Lord Dawn, Helene/Lady Dawn, Ondori, Dawn Kurtzberg/Poulet Rouge, El Pájaro del Sol, Clara Barton

Kim- Sun Wukong, Ossë, Prince Kili, Pippin Took, Babi, Icarus, Sir Gwain, Sea Hawk, Boun, Co Khi, Freyr, Diana/Singette, Monkī, Sasuke Sarutobi, Jack Overland Frost/Monkey Boy, Mary “Flee” Overland/Monkey Girl, La Singe, El Mono, George Custer

Sabrina- Gǒu, Faramir, Anubis, Hades and Persephone, Brienne of Tarth, Cú Chulainn, Chó, Hel, Yong/Xiǎo gǒu, Romeo/Weredog, Inu, Private Deborah Sampson/Private Hound, Leala Raincomprix/Chien de Guarde, El Perro Guardián

Rose- Zhu Bajie, Nienna, Melian, Bombur, Hathor, Aphrodite, Eros, Perfuma, Heo Con, Sif, Grenelda/Porcina, Ingrid/Porcina, Artemis, Snow White/Princess Schwein, Buta, Belle/Cochonette, Violet Lavillant/Petite Cochon, El Pequeño Cerdito, Charlotte/Princess Piggy

Jess- Yīng, Varda, Olorin/Gandalf, Miriam, Sucracha, Vedrfolnir, William Wallace, Chim ưng, Willow/Freebird, Orion, Pocahontas, Queen Elena/Aguila, Washi, Marquis de Lafayette/Aiglon

Lady Lion- Shīzi, Prince Fili, Hercules, Sư tử, Raion, León

[makifoxcute]

Hmmmmnm por lo que tengo entendido, Zaqueo es un príncipe(? Y Beltran es un mago??? Axel ( Xen )es un caballero Ricardo (Richard) Herrero Y Blake (Blazh ) es un trovador No recuerdo que eran fray y mist y Nico aún no tiene esa versión, haci que ayuda para el comic ;-; plis

Fray(Francis) ladron profecional

Mist (Miriam) ladrona

Ellos no son novios aun..., son como conocidos que se odian o juegan para ver quien es mejor que el otro(ahre los que se pelean se aman) pero si llegaran hacerlo , en tener un romance entonces naceria Nicolas (Nori) seria un estudiante novato de magos en un colegio

[persinsala]

Per la seconda giornata di Ad Arte, una nuova esplosione di colori, suoni e pubblico invade Calcata.

Il progetto di Igor Mattei e Marina Biondi, in collaborazione con Upter Università Popolare di Roma, Isola del Cinema, Distribuzione Indipendente e Welcome Theatre, rappresenta ormai una vera e propria boccata d’ossigeno, un salutare addio all’agosto e all’estate al tramonto.

La dimensione comunitaria di cui più volte abbiamo raccontato i meravigliosi contorni, la qualità complessiva della manifestazione, l’esuberanza delle sue maestranze sono caratteristiche affatto scontate per un festival indipendente e autoprodotto o, come direbbero gli stessi organizzatori, eretico, resiliente e utopico, in direzione ostinata e contraria.

Sono queste le sensazioni che anche questa edizione sta lasciando sedimentare e che, facendo il paio con un trend positivo lungo cinque anni, continua a veder crescere il positivo riscontro di un pubblico sempre più variegato, mentre la stampa, soprattutto la nuova intellighenzia online, sembra distratta e in altre faccende affaccendata per notare e occuparsi di un contesto artistico fertile, ma senza torte da spartire.

Ricchissima la programmazione iniziata la mattina presto con i «canti di tradizione, di lotta, d’amore e di migrazione dal centro Italia» di Stefania Mellace e Davide Marzattinocci e l’interessante presentazione del libro Il tempo interiore dedicato ad Andrej Tarkovskij con lo scrittore Filippo Schillaci.

Controversa la parte teatrale e due gli eventi quantomeno discutibili. Il primo, la pseudo-poetica esaltazione della ricerca de Il goal perfetto che caratterizzerebbe il calcio secondo Dino Giarrusso, un racconto introdotto da stralci da Camus e Pasoliani (noti pasionari del gioco), subito sprofondato nell’assoluta banalità e nell’unica virtù della brevità. Virtute che non ha accompagnato, d’altro canto, il secondo inciampo della giornata, ossia la retorica autocelebrazione del viaggio autobiografico proposto Mita Medici  nel ’68, anni formidabili di cui la celebre ragazza del Piper ha vissuto in prima persona eventi e aspirazioni. Un happening apparentemente informale e accompagnato dalla bella chitarra di Andrea Simone che, coniugando la sfera del proprio privato a quella pubblica e collettiva, ha lasciato affiorare una fastidiosa percezione di narcisismo di chi, da anima bella, cerca di convincere (se stessa forse più che il pubblico) del proprio status di rappresentante di una generazione della meglio gioventù. L’idea di raccontare con musica, citazioni (Dante, Constantino Kavafis) e autocitazioni (sic!) la Storia attraverso l’intreccio con le proprie storie ha così composto un viaggio a ritroso nel tempo, a una rivisitazione stucchevole e senza appeal di luoghi, costumi e sogni di quell’epoca controversa che fu (anche, ma non solo) dei figli dei fiori.

Divertenti e molto apprezzati, invece, Sulla legge di Murphy – conferenza semiseria sul senso della vita di e con Tommaso De Santis (una ricerca – da affinare, ma capace di strizzare l’occhio alla cronaca politica più recente – del celebre paradosso secondo il quale «se qualcosa può andar male, andrà male» e dei suoi relativi corollari), Lo gran diluvio – racconto n1 di e con Antonio Manzini (parodia del celebre episodio del libro della Genesi, resoconto di un nuovo intervento divino per rimettere le cose a posto affidato al più imbranato degli angeli) e Storia di incroci e d’anarchia, spettacolo vincitore dello Short Lab del Cometa Off di Roma, esilarante interpretazione di e con Veronica Milaneschi di una donna dipendente dalla rabbia nei confronti del traffico romano e dal Prozac.

Pur essendo ancora lontano dalla chiusura del cerchio, nel restituire compiutamente uno stralcio di Grande e piccolo (perturbante testo del geniale Botho Strauss), l’Agadir di Flavio Cipriani, interpretato da Miriam Nori, già rappresenta un suggestivo affresco dell’erranza di una giovane donna nei labirintici meandri della propria mente, mentre la breve messa in scena a cura di Emiliano Russo di Farfalle ha visto giganteggiare il talento maturo di Diletta Masetti accanto a quello ancora acerbo di Luca Avallone in un allestimento che, seppur ancora a livello di reading drammatizzato ha saputo spalancare l’abisso delle paurose condizioni di un rapporto familiare incostante, spezzato e, infine, tragico.

Tuttavia, a essere stata sorprendente protagonista è stata la musica, prima con la deliziosa Gisela Oliviero, che ha suonato e rivisitato musiche della cultura latino-americana, poi e soprattutto con il concerto di Rasna e guests (gli Orange8), band etrusca nel nome, ma attualissima e coinvolgente nel plasmare atmosfere sonore intrise di ironia, spiritualismo e ritmi ballabili. Un’esperienza estetica di valore assoluto per una conclusione di serata oltremodo travolgente ed entusiasmante.

#gallery-0-3 { margin: auto; } #gallery-0-3 .gallery-item { float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 14%; } #gallery-0-3 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-0-3 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

Del Otro Lado (1)

Del Otro Lado (2)

Il Goal Perfetto

Io Sono Una Figlia Dei Fiori (1)

Lo Gran Diluvio

Sulla Legge Di Murphy (1)

Sulla Legge Di Murphy (2)

Gli spettacoli sono andati in scena all’interno del Festival AD ARTE di Calcata sabato 1 settembre

ore 11:00 – Piazza Vittorio Emanuele II Santonie lu nemice di lo dimonie chitarra e voce con Stefania Mellace e Davide Marzattinocci (durata 40’)

ore 11:00 (dalle) – Face painter e balloon artist per bambini a cura di Tata Mary

ore 12:00 – Granarone L’arte della visione di Andrej Tarkovskij incontro con lo scrittore Filippo Schillaci e presentazione del suo libro Il tempo interiore

ore 16:00 – Piazza Vittorio Emanuele II Del Otro Lado di e con Gisela Oliviero

ore 17:00 – Via Tripoli Sulla legge di Murphy – conferenza semiseria sul senso della vita di e con Tommaso De Santis (durata 30′)

ore 19:00 – Piazzetta Porta Segreta Farfalle mise en espace a cura di Emiliano Russo con Luca Avallone e Diletta Masetti (durata 35′)

ore 19:30 – Rupe dei Massimo Il goal perfetto di e con Dino Giarrusso (durata 8′ – Via Sinibaldi 21/29)

ore 20:30 – Via Cavour – Rupe dello Scorpione Lo gran diluvio – racconto n1 di e con Antonio Manzini (durata 30′)

ore 21:00 – Via della Scuola Storia di incroci e d’anarchia di e con Veronica Milaneschi regia di Patrizio Cigliano (durata 12′)

ore 21:30 – Rupe Maggiore Io sono una figlia dei fiori – tutto può succedere happening con Mita Medici alla chitarra Andrea Simone (durata 45′)

ore 22:15 – Piazzetta Porta Segreta Agadir di Flavio Cipriani da Piccolo e grande di Botho Strauss con Miriam Nori regia di Flavio Cipriani (durata 15′)

ore 23:00 – Piazza Umberto I Rasna e guests musiche originali di Edù Nofri con Edù Nofri

foto di Stefano Massimo

Let the music play / Ad Arte 2018 Per la seconda giornata di Ad Arte, una nuova esplosione di colori, suoni e pubblico invade Calcata.

[sdbrowngirlinthering]

My Real Adventure

For the past few years, some friends and I have chosen “words for our year.” It’s kind of a mantra we want to speak into our lives. This year, I selected “adventure.” Some thought that was easy since I had been going on what could be considered adventures for the last couple of years in the form of travel and snowboarding. 

But the word meant something different to me this time. While of course it would involve those things that I love, it was also about stepping out of my comfort zone and purposefully doing things I was a little afraid of. So I filtered decisions with that lens: am I stretching myself? Am I doing things that are challenging and a little uncomfortable?

I spent the first part of the year with “safer” adventures, like snowboarding. Sometimes I went alone to my happy place (Mammoth) and also enjoyed trips with new and old friends. I joined Bumble (the online dating app) for 30 hours before realizing it wasn’t for me. I put myself out there with a couple of guys who I was curious about. I got up on stage at church a few times though I felt like throwing up before each appearance. And then I booked a month long trip by myself to New Zealand and Australia knowing there would be painful moments of loneliness. Because if you want to put me out of my comfort zone, force me to be isolated for extended periods of time in a foreign place with only my thoughts and own heart to examine. (Yes, I am a classic enneagram type 7!)

So I prepared my clients and my life at home for my absence. I arranged rides for my dad’s doctor visits (thank you, sweet Mary), made spare keys to my place so friends could check in, and I set off with what felt like clear eyes and a full heart. (#texasforever #prayingforHouston)

The trip did not disappoint bringing lots of mini adventures along the way. There were exhausting hikes up snowy slopes to catch views and a few fresh turns. Jumping out of a plane at 15,000 feet for the first time over the snow capped Remarkables mountains. Renting a car to drive through the west coast of New Zealand alone and on the opposite side of the road through mountain passes. Being inundated daily with new and beautiful expressions of God’s creativity in the amazing scenery I encountered. Staying by myself in hostels and spending many meals eating by myself. Chartering a scenic helicopter to get a closer view of glaciers after my heli hike was canceled. Scuba diving in the Great Barrier Reef while it still exists though I hadn’t been diving for years and was really nervous about it. Most of these caused mild anxiety and a lot of reflection. 

The trip is over now and I think it accomplished its mission: I got out of my comfort zone, did a lot of soul searching, and challenged myself in more ways than one. But what I was most reminded of in all of it was that the real adventure in this life is the people we cross paths with – every one a unique soul with a story to share, valuable beyond words, and wanting desperately to be seen, known, liked, and I dare say, loved.

There were Air BnB hosts, tour mates, ski/snowboarding comrades, hiking companions, helicopter acquaintances, dive buddies, course instructors, mates of mates, taxi and uber drivers, and more.

There was Sam, the ski guide - a local Kiwi with a deep respect for his native Aotearoa, home after years away and in the perfect job for his easy-going personality. Sandra the independent who had never traveled outside of Australia and had never seen snow but signed up to go on a ski tour alone. Daniel the thinker and Matthew the happy - friends from school who came on a quest to find Frodo but found more of themselves. Sara the quiet from Arizona who is more courageous than I think she even knows. The Sydney sisters - Nara, Brooke, and Jaime – always laughing and joking, the life of the party, but also fiercely loyal and protective, especially of each other. Owen the philosopher trying something new as he discovers what this next stage of life looks like. Aussie Sam the unassuming, in between work and life, but discovering the world in the meantime. Elissa the persistent who knows when to push through a challenge and when it’s time to just sit and have a beer – an important distinction. Matej the globe trotter who spent time patiently teaching some of the newer skiers because he wanted to pay it forward. Grace the sweet with a soft disposition and the wisdom of someone much older. Tom the kind, an accountant turned math teacher, who was always quick to lend a hand. Tina the generous who made sure everyone was taken care of, and not just related to our 7-songs playlists. Lindsay the healer both literally (she’s an ER doc) and figuratively who was an instant friend, both on and off the slopes.

(Back row: Aussie Sam, Daniel, Matthew, Tina, Tom, Owen, Matej, Kiwi Sam; middle row: Brooke, Alyssa, Sandra, Grace; front row: Nara, Jaime, Lindsay, Sara)

There was Chris, the best friend of a Kiwi friend in San Diego, and his lovely girlfriend, Ana, who shared part of a date night during their holiday to meet with me. There were the Brisbane boys: multiple groups of friends enjoying holidays in the land of the long white cloud. Ishelle from Amsterdam, who I only spent a day and a half with but bonded instantly with over the loneliness of solo traveling. Nori from Japan, studying to be a dive instructor, with the patient disposition perfect for his future career. Miriam, my boat cabin roomie, ready to reunite with her husband after a month long fellowship in Australia, and Lauren from Boston via San Francisco, fulfilling her bucket list to run a half marathon on every continent before she turned 30 – both who learned to dive for the first time on the trip. Arthur and Alice, the beautiful French couple who work side by side to run the overnight dive trips. The Melbourne brothers/ best friends, David and Edouard, celebrating a birthday, a 100th dive, and achieving 22 dives in a row over 5 days, a possible record for the dive boat. Ryan and Luke, my advanced dive course instructors, who were professional, patient, kind, and fun – a rare combo to espouse while being in charge of someone’s life at 30 meters under the sea. Marc from Sydney/Cairns/Boracay, a protective soul who played host while I was in Cairns, and his friend Paul, who had been hit by a car while on a motorbike rendering him paraplegic, but who had more joy and verve for life than most able bodied people I know. 

To all of you (pictured and not) and the others not mentioned by name, thank you for being the best part of this adventure. I learned something from each of you that I will take with me in an attempt to be a better person and more compassionate human. 

I am also reminded of how truly fortunate I am to have an incredible community of friends and family who make coming home something to look forward to. Thank you for staying connected for the month I was gone via messages, comments, and prayers.

On my second to last night of the trip, I sat on a retaining wall watching an impressive fireworks show over the Cairns esplanade and was moved to tears with an overwhelming sense of gratitude for the opportunities I’ve been given, the richness of this life, and of course, the people. Especially the people.

[miriam-figueras-studio]

Norimaki mochi for #Inktober day 4: UNDERWATER. I find seaweed covers the prompt pretty appropriately!

Inspired by The Spruce

[mary-by-death]

5m - Rozdział XVII

Została podciągnięta do pozycji siedzącej i oparta o filar Nory. Jednak każda próba uspokojenia jej przez Ginny czy Karkaroffa spełzła na marne. Hermiona była w stanie, w którym jeszcze nigdy się nie znajdowała. Czuła jakby ta radosna część jej życia ulotniła się na zawsze. W histerycznym płaczu podciągnęła kolana pod brodę i nie myślała o walce, która swoją drogą dobiegła końca. Zdezorientowani Nowi Najwierniejsi zostali złapani przez członków Zakonu Feniksa, bądź też pomagającą watahę wilkołaków. Ci, którzy w porę zorientowali się w sytuacji zdążyli się aportować, jednak była to mała grupa za którą Shacklebolt wysłał już pościg. Przy martwych ciałach klęczeli już ich najbliżsi płacząc i przeklinając cały świat. Hermiona nawet nie mogła zapłakać nad ciałem. Nikt tak naprawdę prócz Sherlocka nie rozumiał dlaczego Granger wpadła w histerię. Chłopak jednak nie potrafił jej pomóc, ale rozumiał i szanował jej moment załamania. Miriam, która opuściła swój pokój w Norze podeszła do Hermiony i usiadła obok niej. Kiedy nauczycielka się na nią spojrzała poczuła kolejną falę rozpaczy. Wnuczka Snape uśmiechała się do niej, jakby nic złego się nie stało. Dalej płakała, a jej smutkom nie było widać końca.

****

Upadł na białą posadzkę, gdzie nie dało się odróżnić ziemi od ścian, czy sklepienia. Kiedy otworzył oczy i rozejrzał się wiedział już gdzie si�� znajduje. Wrócił do zaświatów, gdzie przed prawie dwudziestoma laty go odrzucono nie wiadomo z jakiego powodu.

- Nareszcie! - Usłyszał warknięcie bułgara, który podniósł się już z ziemi i zmierzał ku Severusowi z obłąkanym uśmieszkiem.

Kiedy Severus poczuł pod sobą drgania natychmiast uskoczył przed czarnymi jak smoła płomieniami. Krum zaczął go atakować magią Sacrum nie wypowiadając nawet zaklęcia. Kiedy mężczyzna znów wyciągnął rękę Snape nawet nie wiedział czym zostanie zaatakowany, więc czekał na najmniejszy znak. Zauważył identycznie ciemne liny pędzące w jego kierunku w ostatniej chwili. Nie zdążył jednak uniknąć ich i został złapany za dłoń w której trzymał Pierścień Saturna. Czarne liny zgniatały mu rękę, więc nie mógł zapobiec wypuszczeniu pierścienia z dłoni. Niewerbalnie zneutralizował zaklęcie, kiedy Krum zamiast na nim skupił się na przedmiocie. Wyswobodził dłoń i nie próbując odzyskać pierścienia założył na siebie pelerynę nim Wiktor zdążył rozkazać jego eterycznemu ciału ją oddać. Bułgar przeklął pod nosem i znów postanowił zaatakować magią Sacrum, jednak Snape nie zamierzał na to czekać i ruszył biegiem przed siebie w oślepiającą biel.

- Wracaj Snape! - Wróg krzyczał za nim, jednak Severus nawet się nie obracał.

Biegł przed siebie, jednak Wiktor wciąż go gonił. Poczuł jak podłoże znów drży, więc spojrzał na nią i ujrzał małe, czarne kolce wychodzące z białej posadzki w ślad za jego krokami. Skupił się chwilę, obrócił jednocześnie wyczarowując chmarę czarnych kruków, które zatrzymały i zaślepiły Kruma. Mężczyzna jednak nie dał się zwieść i zanim Snape ruszył dalej stworzył bramę z czarnych prętów tuż za jego plecami.

- Nie uciekniesz mi! - Zaśmiał się Krum. - Oddaj płaszcz po dobroci, a może pomyślę nad złagodzeniem twojego losu przy Bramie Podziałów.

- Proszę bardzo. - Severusowi nagle wpadł szalony pomysł do głowy i postanowił zaryzykować. Szybkim ruchem odpiął Płaszcz i rzucił w kierunku Kruma. Zasłonił tym samym siebie i kiedy Krum łapał pelerynę Severus złapał za jego dłoń ściągając mu z palca pierścień. Nie zdążył jednak zabrać płaszcza, ale za to Wiktor nie miał nad nim władzy. By mieć większą pewność, że pierścień będzie bezpieczny założył go na palec i oddalił się od wściekłego z oszustwa Kruma. Korzystając z okazji, że zaklęcie osłabło odwrócił się i przeciął parę razy pręty trzymając w dłoni czarny nóż. Biegł dalej nie wiedząc nawet w jaką stronę. Wszędzie była biel, a jedynymi kolorowymi plamami był on i Krum. Ale nie zatrzymywał się. Wiedział, że dopóki nie odbierze bułgarowi wszystkich trzech artefaktów nie może pozwolić sobie na ten tak zwany "święty spokój". Gorączkowo rozmyślał jak mógłby pozbawić przeciwnika szans. Musiał wziąć go z zaskoczenia.

Czując, że Wiktor go dogania postawił na starą, dziecięcą zagrywkę. Stanął gwałtownie i zrobił krok w bok podkładając Krumowi nogę. Eteryczna postać nie spodziewając się takiego mugolskiego zagrania potknęła się i przewróciła. Krum wypuścił z dłoni Berło, które poturlało się po białej posadzce. Snape nie zamierzał czekać – rzucił się w stronę berła i zdążył je pochwycić tuż przed czarnymi liniami wyczarowanymi przez Kruma. Mężczyzna był już na kolanach, ale Severus zdecydowanie ruszył dalej biegiem. Miał kolejnych parę minut, żeby obmyślić kolejne zagranie. Zamrugał, a przed nim pojawiła się mała, czarna kropka w oddali. Biegł ile sił, a kropka się powiększała i zaczęła przyjmować konkretne kształty. Kiedy kolejny raz Wiktor zrównał się z nim Severus rozpoznał w plamie Bramę Podziałów. Skupiając się na niej nie zauważył czarnego kolca rzuconego przez Kruma równolegle do podłoża. Czar przebił go na wylot zatrzymując paręnaście metrów przed Bramą. Gdyby nie był eteryczny prawdopodobnie splunąłby krwią. Zamiast tego poczuł niewyobrażalny ból. Był on zwielokrotniony tym, że był przebiciem duszy, nie ciała. Zamknął oczy i był przekonany o swojej rychłej śmierci. Jednak ból nie ustępował.

- Nie mogę cię zabić. Niestety. - Usłyszał głos bułgara i zmusił się by na niego spojrzeć. - Duszy druga dusza zniszczyć nie może. Ale mogę sprawić, że będziesz niewiarygodnie cierpiał. - Krum zbliżał się do niego powoli rozpoczynając swoje tortury. Drugi kolec przebił go z drugiej strony, a Snape nie umiał zapanować nad głosem i przedarł krzykiem przestrzeń. Przy trzecim kolcu, od dołu zaczął płakać. Kiedy dosięgnął go czwarty, miał ochotę błagać o litość, a przy piątym wbitym przez ramię aż do biodra wył w głowie prosząc o "śmierć". Krum śmiał się i czerpał ogromną satysfakcję z cierpień przeciwnika. Zbliżył się do niego i chciał odebrać mu Pierścień i Berło, ale Snape zacisnął mocno pięści.

- Więc... będę cierpieć przez wieczność... - Wydusił zachrypniętym głosem Severus. - Kretynie.

Krum był pod wrażeniem siły woli Snape. Pomimo takiego bólu który na pewno paraliżował jego umysł był w stanie się sprzeciwić. Ale każdy ma swoje granice. Nawet "bohaterowie".

Wybrał cztery z pięciu prętów, które zaczęły się gotować i parzyć od środka postać Snape, po czym osiągając według Kruma wystarczającą temperaturę wybuchły. Echo poniosło krzyk, a eteryczne ciało zawisło na ostatnim pręcie. W świecie żywych zapewne nie byłoby już ciałem, a zwęglonymi resztkami. Ale tu... Zabawa się nie kończyła. Krum znów spróbował sięgnąć po Pierścień, ale Snape miał zaciśnięte dłonie .

- Nie masz już siły walczyć, prawda? - Zirytowany Krum postanowił zagrać psychologicznie. - Oddaj mi artefakty i odpocznij sobie.

- Spieprzaj. - Wymruczał Severus zaciskając zęby i próbując nie opaść z sił.

- Sam się o to prosisz.

Krum złapał Severusa za włosy i pociągnął mocno odginając jego głowę do tyłu. Szarpał nieprzerwanie, wsłuchując się w wycie Snape. Drugą dłonią dotknął szyi ofiary i wyczarował pas z kolcami oplatający całą szyję.

- Oddaj mi artefakty. - Rozkazał, a kiedy Snape spojrzał na niego zawzięcie poczuł jak nerwy mu puszczają. Puścił głowę Snape i wyczarował w dłoni czarne kontury noża. Zaczął szaleńczo wbijać go i wyciągać z ciała Snape. Chciał w ten sposób rozładować swoją frustrację.

Szamotał się, obchodził torturowanego dookoła, a Peleryna Furieli latała w każdą stronę. Nie zauważył nawet kiedy kolec przebijający Snape zahaczył o ostatni artefakt jaki mu pozostał i zerwał go z jego ramion. Jednak zauważył to ktoś inny. Snape zdobył się na użycie Pierścienia i odrzucił od siebie mocno dusze Kruma. Mężczyzna zdezorientowany upadł na posadzkę i puścił zaklęcia obezwładniające Snape. Nietoperz upadł na kolana próbując zapanować nad bólem. Kiedy w końcu zaczął kojarzyć sytuacje było za późno, by pochwycić Pelerynę. Krum kopnął go mocno w brzuch przewracając na bok, ale nie pofatygował się by podnieść artefakt z posadzki.

- Gratuluję skorzystania z sytuacji. Ale nie jesteś niczym więcej niż ścierwem, nie uda Ci się mnie pokonać. - Postanowił przybić do podłoża Snape, ale za nim do końca mu się to udało Severus skorzystał z posiadania całej uwagi Kruma na sobie i pochwycił pelerynę mocno w dłoń. Krum zauważywszy to przeklął srogo.

- Oddaj. Mi. Te. Przedmioty ty upierdliwy jebańcu! - Krum zaczął kopać ledwo przytomnego czarodzieja.

- Dość! - Przez przestrzeń przedarł się kolejny głos, trzeci, którego nie znali. Był władczy i nie znoszący sprzeciwu, więc mimowolnie Krum zaprzestał swoich działań i zaczął się rozglądać. Ale nikogo nie widział. Byli tu tylko we dwoje, a przynajmniej tak mu się wydawało. Kiedy znów chciał rozpocząć tortury głos znów przemówił.

- Hańbisz swoje korzenie, Wiktorze Krumie! Będąc absolwentem Durmstrangu powinieneś zachować grację i inteligencję. - Kiedy Krum znów się rozejrzał ujrzał tuż za sobą postać w blond włosach, o bladej twarzy i dwukolorowych oczach. Przestraszony zrobił krok w tył potykając się o Severusa upadł tyłkiem na posadzkę. Mimo to opatulony strachem dalej się odsuwał.

- Grindenwald. Gellert Grindenwald. - Wymamrotał po czym przełknął gulę w gardle.

- Oh, ale nie sam. - Obok blondyna stanął siwy staruszek w błękitnej szacie.

- Albusie, twój pupilek zagarnął wszystkie artefakty. Krum jest bezbronny. - Dwukolorowe tęczówki wpatrywały się wciąż w ducha, który wtargnął do zaświatów.

- Spokojnie, Gellert. Nie możemy podejmować pochopnych decyzji. Góra jeszcze nie zdecydowała.

- Na Merlina, oczywistym jest, że trafi do diabła. - Grindenwald spojrzał tym razem na Dumbledora zmieszanym spojrzeniem.

- Mimo to powoli. Pozwól, że najpierw zajmę się Severusem.

Dumbledore pstryknął palcami i zdjął z Severusa wszystkie zaklęcia. Snape poczuł jak po jego ciele rozlewa się fala ukojenia. Otworzył powoli oczy i znów ujrzał biel. Jednak tym razem wiedział gdzie jest i był obeznany w sytuacji. Powoli zaczął się podnosić patrząc z rezerwą na pozostałe trzy postacie. Krum był jego wrogiem, chociaż w tym momencie nie miał szans z Severusem. Dumbledore był nieprzewidywalny, a o Grindenwaldzie wiedział tylko tyle, że ten był czarodziejem o wiele bardziej wyrafinowanym i bezwzględnym niż Czarny Pan. Wolał więc zachować ostrożność.

- Dumbledore... - Severus chciał go o coś zapytać, jednak Albus podniósł dłoń uciszając go.

- Spokojnie, Gellert jest drugim strażnikiem Bramy. - Starzec wiedział co młodszy chce wiedzieć. - O! Mamy odpowiedź z góry.

Dumbledore zaświergotał wesoło, po czym podniósł palec wskazujący ku górze, a Brama z nadzwyczajną prędkością znalazła się metr od jego pleców. Ukłonił się drugiemu strażnikowi po czym odsunął dając widok na Bramę. Grindenwald uśmiechnął się podstępnie po czym za gestykulował ku ciemnej połowie drzwi, która po tym działaniu się otworzyła.

- Zapraszamy na gorące przyjęcie powitalne, Wiktorze. - Wypowiedział wpatrując się z dziwną fascynacją w Kruma, który wstał i chciał uciekać, ale biegł w miejscu. Następnie jakaś dziwna siłą zaczęła go ciągnąć w przeciwną stronę, ku otwartym drzwiom. Zaczął krzyczeć, ale z jego gardła nie wydobył się żaden dźwięk. Podobnie działo się z Severusem prawie dwadzieścia lat wcześniej. Kiedy w końcu siła zaciągnęła bułgara za drzwi, te zamknęły się cicho i spokojnie, a dwójka strażników zwróciła się do Severusa.

- Dziękujemy, Severusie. Uratowałeś wraz z Hermioną ludzkie dusze całego świata. - Odezwał się Albus.

- To właśnie po to mnie tam zesłaliście? - Severusa jednak nie obchodziły podziękowania. Chciał w końcu poznać odpowiedź na to pytanie.

- Nie. Nikt nie może widzieć dokładnej przyszłości, nawet jasnowidzowie. - Dumbledore jednak zaprzeczył tym samym wprawiając Snape we frustrację.

- To po co, do jasnej cholery!? I dlaczego uwiązaliście mnie do Granger!? - Wrzasnął zgrzytając zębami.

- Spokojnie, młodzieńcze. - Wtrącił się Gellert. - Życie wieczne ukierunkowuje się poprzez czyny, myśli, słowa i pragnienia. A ty posiadałeś tyle samo dobra jak i zła. Decyzja więc była trudna. Góra postanowiła poddać cię ostatecznej próbie, która miała zweryfikować czystość twojej duszy.

- Wybrano Hermionę... - Kontynuował wypowiedź Albus. - Ponieważ to ona była tą, do której ty decyzji jeszcze nie podjąłeś. Za życia lubiłeś i szanowałeś tą dziewczynę, podziwiałeś jej zdolności, intelekt oraz dobre serce. Z drugiej jednak strony twoja przeszłość i nieokiełznany charakter nie pozwalały ci na myślenie w ten sposób, dlatego traktowałeś ją bardzo źle. Nie tak, jak na to zasłużyła.

- I co z tego? To dalej nie ma krzty sensu. - Skrzywił się Severus.

- Oh, oczywiście, że nie ma. Nie koniecznie zrozumiesz, ale chcesz wiedzieć. Hermiona i ty jesteście w gruncie rzeczy bardzo do siebie podobni. Różni was tylko zewnętrzny sposób zachowania. Miałeś trzydzieści jeden prób na zrozumienie samego siebie, jak je wykorzystałeś było twoją decyzją. W większości jednak były to usilne próby skontaktowania się z nią lub dokuczania jej.

- Ale dlaczego kontakt z nią miał mieć na celu zrozumienie samego siebie? - Warczał Snape.

- Dlatego Severusie, że tym razem otwierają się dla ciebie dwie bramy.

****

Wciąż była nieprzytomna. Minęło już parę minut od zakończenia tego felernego dnia. Trupy leżały już jeden koło drugiego przykryte białymi płachtami. Nawet ci, którzy byli wrogami. Przytomni i nie pogrążeni w żałobie członkowie Zakonu debatowali nad ostatnimi wydarzeniami i starali się jak najwięcej pomóc rodzinom poległych. Najbardziej współczuli rodzinie Weasley, która straciła Fluer i Ronalda. Sama Ginny była mocno poturbowana po potrąceniu przez Billa i Poppy podejrzewała, że w przyszłości dziewczyna może mieć spore problemy z płucami. Żeby tego było mało, samemu Billowi do połowy odcięto rękę, która choć już w całości nie będzie nigdy tak sprawna jak kiedyś a Charli stracił oko. Artur miał przebitą wątrobę, a Molly spaloną połowę policzka. Jedynie George wraz z najmłodszymi członkami rodziny Weasleyów wyszli z walki tylko z lekkimi obrażeniami.

Najmłodsza generacja Zakonu również nie uniknęła uszczerbku na zdrowiu. Serafin jako, że rzucił się w bezmyślnym ataku o mało co nie został pozbawiony głowy, na szczęście nic nie przecięło jej wystarczająco by pozbawić go życia. Louisa w trzech miejscach na ramieniu miała wielkie dziury i ledwo ruszała ręką, Tedd miał złamane w pięciu miejscach obie nogi, Watson kuśtykał jeszcze mocniej do tego cały czas trzymając się za bok. Jedynie Sherlock miał parę zadrapań i złamane palce.

Hermiony nic jednak nie obchodziło. Nawet to, że cały czas przy jej boku na werandzie siedzieli Sherlock i Miriam. Jedno starające się okazać współczucie, a drugie wciąż uśmiechające się. Ona płakała, a oni milczeli. A może tylko jej się tak wydawało? W końcu nie słyszała nawet podmuchu wiatru. Żadnych rozmów, płaczu, okrzyków radości – nic. Głucha cisza, jakby wraz ze zniknięciem Snape odjęło jej słuch. Kiedy Minerwa próbowała podejść kolejny raz do Granger Sherlock zareagował i zagrodził drogę nauczycielce.

- Holmes, muszę poro... - Zaczęła McGonagall, ale chłopak uciszył ją ruchem dłoni.

- Nie w tym momencie pani profesor. - Odparł spokojnie, jakby i z niego nie zeszła jeszcze adrenalina.

- Co jej się stało, Holmes!? - Minerwa podniosła lekko głos martwiąc się o przyjaciółkę.

- Snape. - Zaczął chłopak chwile się wahając. - Wrócił do zaświatów.

Na jego słowa Hermiona rozpłakała się jeszcze bardziej, chociaż nawet ich nie słyszała. Podświadomie jednak jakakolwiek wzmianka o jego zniknięciu przyprawiała ją o kolejny atak smutku. Przycisnęła jeszcze mocniej kolana do klatki piersiowej i łkała. Trzęsła się, po czym jakby w obłąkaniu zaczęła bujać ciałem do przodu i do tyłu. Nie pomagało.

- ...dobrze, pani profesor. - Do Hermiony nie dotarły w pełni słowa Miriam. Zebrała się w sobie by spojrzeć na uśmiechniętą dziewczynkę. - Zobaczy pani, wszystko się ułoży. - Jednak dla młodej nauczycielki te słowa były jak kolejny cios w serce.

- Nie ułoży... Już nic nie będzie... - Granger odpowiedziała jej niezgrabnie i zaczęła ocierać energicznie łzy z policzków, ale nie dla tego by się opanować. Robiła na nich miejsce dla kolejnego strumienia.

- Niech pani spojrzy tam! - Nagle usłyszała krzyk wnuczki Severusa i spojrzała na nią jak na chorą psychicznie. - Nie na mnie, tam! W górę!

Hermiona niechętnie podniosła głowę i spojrzała na granatowe niebo, gdzie swój dom miały gwiazdy. Z mrużyła oczy i w końcu dostrzegła to co tak fascynowało Miriam. Jedna z gwiazd postanowiła opuścić dom i spadała ku nim, na ziemię. Nauczycielka nie rozumiała dziewczynki, nie widziała w tym nic nadzwyczajnego dopóki nie zaniepokoił ją fakt, że gwiazda robi się coraz większa. Ewidentnie spadała ku nim i Hermiona chciała zarządzić ewakuacje, ale Miriam złapała ją za skraj zdewastowanej szaty i pokręciła energicznie głową.

- To wasza gwiazda.

****

Stał przed dwojgiem strażników nie rozumiejąc z ich słów nic. Pomimo swojej inteligencji, której nie można było mu odmówić sposób myślenia strażników i ogólnie całego świata zmarłych był dla niego niepojęty. Być może potrzebował więcej czasu, a być może dla ludzkiego umysłu wiedza ta była nieosiągalna. Ale wiedział jedno – miał już dość. Pokręcił więc ze zrezygnowaniem głową, założył ramiona na piersi i czekał, aż skrzydła Bramy się otworzą, a on wybierze zasłużone w jego mniemaniu piekło. Chciał nareszcie odpocząć od walki, stresujących sytuacji, ciągłej pogoni za szczęściem swoim czy innych.

Albus zadowolony zamachnął się dłonią i otworzył skrzydło nieba, jednak Severus dalej czekał, aż Grindenwald wpuści go do piekieł. Nie spodziewał się, że Albus wystawi w jego stronę dłoń, a Gellert ją pochwyci. Po tym zabiegu piekło nie rozwarło się przed nim. Jego sławna brew powędrowała ku górze symbolizując dezorientacje, na co Gellert cwanie się uśmiechnął, a Albus zachichotał (Swoją drogą, chichot tego starca wywoływał u Snape dreszcze).

- Co się dzieje? Powiedzieliście, że tym razem ja wybieram, dlaczego zatem piekło się nie otworzyło? - Spytał już spokojniej.

- Oh, nie zasłużyłeś na piekło, Severusie, więc nie otworzy się ono przed tobą. - Odpowiedział rozbawiony Dumbledore.

- A przynajmniej nie takie, jakie my je widzimy. - Dopowiedział Gellert jakby ci dwaj byli bliźniakami Weasley.

- Co to ma znaczyć? - Znowu Severus poczuł irytacje.

- Przez całe swoje życie uważałeś, że piekłem jest świat w którym zmuszony byłeś egzystować. Dlatego, jako że zasłużyłeś na samodzielny wybór otworzyło się przed tobą niebo, pełne upragnionego spokoju – Albus wskazał na wrota za sobą. - Oraz to, co zwykłeś zwać piekłem, tym razem możesz tam się znaleźć żywy i niezależny - Tym razem starzec wskazał za Severusa.

Czarnoodziany duch spojrzał za siebie i ujrzał otwartą, kamienną bramę przez którą widział świat żywych. Obraz płynnie poruszał się od lasu, przez pola, do pobojowiska po zakończonej bitwie aż w końcu ukazał małą, zwiniętą kulkę z burzą kłaków na czubku głowy opartą o filar werandy należącej do małej, podniszczonej chatki. Severus poczuł ogromne ukłucie smutku i wściekłości na samego siebie. Odwrócił wzrok, zacisnął mocno zarówno powieki, zęby i pięści.

- Chcesz znać powód jej płaczu? - Kolejny raz odezwał się Grindenwald. Snape chciał z początku zaprzeczyć, ale nie ruszył się i nie odezwał. Widok jej rozpaczy zabrał mu możliwość mowy. - Tęskni. Za tobą.

To było dla niego za wiele.

Nie chciał dłużej patrzeć na jej smutek. Nie chciał już znać bólu wywołanego tym smutkiem. Szybkim krokiem zaczął kierować się w stronę bramy nieba będąc pewnym swojej decyzji. Nareszcie będzie miał spokój, nikt nie będzie go denerwować. Nikt nie będzie się z nim sprzeczać o książkę, zjedzenie śniadania czy pająka w toalecie. Nikt nie będzie na niego krzyczeć i nikt nie będzie chciał udowodnić swojej racji.

Przeszedł między strażnikami.

Nikt już nie będzie drażnił jego uszu perlistym śmiechem, który i na jego twarzy wywoływał uśmiech. Nikt nie będzie wymieniał się z nim trafnymi spostrzeżeniami na temat danego tematu, nikt nie będzie patrzył na niego w ten nieodgadniony, ale pełen ciepła sposób. Nikt już nie powie mu, że...

" Chciałabym, byś był tu ze mną, żywy..."

To jedno zdanie odbiło się echem w jego głowie i sprawiło, że przystanął tuż przy progu niebiańskiego skrzydła. Marzyła o tym, by był przy niej... A on teraz miał taką szanse. Musiał wybrać. Naprawdę musiał wybrać. Było to trudniejsze niż wcześniej. O wiele trudniejsze. Już nie miał do wyboru wiecznych katuszy kontra spokoju. Teraz sprawa była znacznie poważniejsza. Albo on i "spoczywaj w pokoju". Albo ona i jej szczęście.

"Przecież zawsze robił pan to, co było konieczne dla większości"

"To nie było obrzydzenie, profesorze. Tak samo jak nie było to zawstydzenie. Więc co to było? Czyżby... pragnienie?"

"Tak, fascynuje mnie pan, ale czy to ważne? Każdy ma swoje popierdolone hobby!"

"Będę usatysfakcjonowana kiedy pana wzrok będzie mnie pożerał."

"Nie wiedziałam, że aż tak we mnie wątpisz"

"Oczywiście że tak. To tylko taki wirus grasujący wśród czarownic mojego typu, nazywa się "duch własnego profesora" "

Te wszystkie chwile... Czy te dobre, czy te złe. Nie ważna jest ich barwa moralna. Dla niego to były najlepsze chwile jakich kiedykolwiek doznał. Czuł podświadomie, że dla niej również.

Co miał zrobić?

Był zawieszony, wahał się jak jeszcze nigdy dotąd. Którą ma obrać drogę? Jak ma postąpić?

Otworzył szerzej oczy, odwrócił się na pięcie i pognał ile sił w nogach w stronę jej wizerunku w drzwiach. Kiedy już wpadł przez drzwi uśmiechnął się do swoich myśli. Przypomniał sobie, że przecież obiecał. Obiecał, że zrobi wszystko by była szczęśliwa. A ona uparcie twierdziła, że Severus jest częścią jej szczęścia.

Teraz i tak nie ma już odwrotu.

Ogarnęła go chwilowa ciemność tak jak dziewiętnaście lat wcześniej. Teraz jednak wiedział już co robić. Obrócił się głową do góry i cierpliwie czekał, aż ten dziwny, niezrozumiały tunel, w którym królową była ciemność skończy się.

****

Nie rozumiała nic ze słów dziewczynki, ale ta trzymała jej szatę w silnym uścisku. Nic też nie wydostało się z jej ust, pomimo że racjonalna strona jej charakteru mówiła, by zarządziła ewakuacje. Ludzie zaczęli już dostrzegać kulę lecącą z nieba. Pierwsze krzyki i ostrzeżenia przedarły się przez powietrze. Czarodzieje rozpierzchli się mając nadzieję, że przeżyją. Już tylko Miriam wraz z Hermioną stały wlepiając swój wzrok w gwiazdę. Co miało znaczyć stwierdzenie dziewczynki, że to ich gwiazda? Granger była jedynie przekonana, że nic złego. W końcu wnuczka Severusa była podobno czystym dobrem.

Meteor wydawał się jednak nie urosnąć do tak przeraźliwych rozmiarów, jak mogło się wydawać. Był zaledwie kulą o średnicy dwóch metrów, a większe wrażenie robiły płomienie okalające tą kulę. Parenaście metrów od Nory, z wielkim hukiem uderzyła. Na samym środku pobojowiska powstał niewielki krater, a dym przysłonił większość obrazu. Hermiona przysłoniła oczy dłońmi, by odrzucone kawałki ziemi i kamieni nie wleciały jej do oczu. Kiedy nie czuła już odbijającego się od ramion materiału ostrożnie spojrzała w kłęby dymu. Przymrużyła oczy mając nadzieję, że w ten sposób coś dostrzeże. Dym był zbyt gęsty, jednak przebił się przez niego kontur kuli. Aktualna głowa zakonu spojrzała na Miriam. Dziewczynka uśmiechała się teraz szeroko, a dłonie miała splecione pod podbródkiem, jakby się czymś bardzo ekscytowała. Kiedy Hermiona usłyszała dźwięk kruszonej skały spojrzała znów na kulę. Dym się powoli przeżedzał i dostrzegła jak poszczególne fragmenty odpadają. Skała się kruszyła a w miarę tracenia na jej rozmiarach z kuli wydobywała się sylwetka skulonego człowieka. Dopiero po chwili mogła dostrzec czarne, średniej długości włosy okalające poważny wyraz twarzy i równie czarne szaty falujące na niespokojnym od uderzenia wietrze.

Niemożliwe – pomyślała, kiedy nadzieja na nowo zaczęła się w niej tlić. Miriam stająca koło niej pisnęła po czym rzuciła się biegiem w stronę prostującego się mężczyzny. Po chwili zakopała swoje drobne ciałko w obszernych szatach dobrze widocznego już Severusa Snape. Mężczyzna powoli, niepewny swych ruchów objął dziewczynkę i delikatnie przycisnął do siebie. Wyraz twarzy wciąż miał nieodgadniony spoglądając na swoją wnuczkę.

W końcu Miriam odsunęła się od niego, a on przeczesał spojrzeniem wszystkich go otaczających. Każdy wlepiał w niego swoje spojrzenie z niedowierzaniem, jednak tylko jedna osoba miał w oczach nie tylko szok, ale również i ukojenie, które z każą sekundą zmieniało się w radość. Zaczął iść w kierunku Hermiony, która przysłoniła sobie usta dłonią, a z jej oczu popłynęły kolejne łzy. Tym razem jednak łzy radości. Stanął pięć metrów przed nią nie umiejąc się zmusić by podejść bliżej. Nie odzywał się, zamiast tego utkwił spojrzenie w jej zapłakanych oczach, a w głowie szumiała mu pustka. Młoda nauczycielka przełknęła ciężko łzy i opuściła ręce.

- Dobrze znów cię widzieć... Żywego. - Zdołała tylko tyle z siebie wydusić. Skinął jej uprzejmie głową, a na jego szyi uwiesiła się kolejna osoba.

Minerwa McGonagall wiedziała kiedy i w jaki sposób najlepiej popsuć wzruszającą chwilę. Przytulała do siebie Severusa drażniąc go tym, jednak równocześnie sprawiała, że miał chociaż małe poczucie rodzinnego ciepła.

- Severus, na Merlina, ty żyjesz! Naprawdę jesteś tu! - Rozczulała się nad jego powrotem do żywych.

- A co, oślepłaś już stara prukwo? - Warknął na kobietę, bo przecież nie mógł się przyznać że w sumie to jest mu miło.

- Dobrze cię widzieć Snape. Ale powiedź proszę, co z Krumem? - Kolejnym, który się wtrącił był Karkaroff.

- Trafił tam, gdzie powinien znaleźć się już pięć lat temu. - Odpowiedział mu niedawny nieboszczyk.

- To znaczy?

- Powiedźmy, że zażywa otrzeźwiającej kąpieli w kotle wypełnionym gorącą cieczą. O ile z resztą tak to wygląda... - Odburknął przewracając oczami, a zebrana grupka wokół niego roześmiała się nerwowo.

- Jakim cudem się tu znalazłeś? - Karkaroff był chyba jedynym, który umiał wciąż trzeźwo myśleć.

- Cóż... - Zastanowił się przez chwilę nad tym, jak powinna brzmieć jego odpowiedź. - Uznali, że zasłużyłem na dalsze katusze w towarzystwie waszych pożal się Merlinie wątpliwych w inteligencje osób. - Kolejna salwa śmiechu, ale Severus miał już dość tego przesłuchania. Wiedział, że nie ominął go te wszystkie pytania, jednak nie chciał na nie odpowiadać w tej chwili.

- Może... Pomógł byś przy sprzątaniu po bitwie? - Spojrzał na Granger, która wydawała się czytać w jego myślach. Tak naprawdę dobrze go już poznała.

- Skoro muszę... - Udawał mało zainteresowanego propozycją, jednak jeszcze raz przeczesał wzrokiem otoczenie i zabrał się do roboty czując dziwny uścisk w okolicy serca.

- Przyda ci się rozruszać trochę stare kości. - Skwitowała wesoło Granger, a on spiorunował ją wzrokiem.

- Dla twojej świadomości, wciąż cieleśnie mam trzydzieści siedem lat. - Roześmiała się i pokręciła głową, ale wzrok miała tak przyjemnie ciepły, że nie mógł się powstrzymać by lekko się nie uśmiechnąć.

Podczas "sprzątania" towarzyszyła mu wciąż Minerwa, która nie umiała się powstrzymać przed ciągłym paplaniem o tym jak bardzo za nim tęskni. Szok spowodowany jego zaskakującym wejściem opadł, a zamiast niego wśród ludzi pojawiło się zmęczenie współgrające ze smutkiem po poległych. Hermiona na zbliżała się zbytnio, choć co chwila na niego zerkała. Czuł, jak powoli między nimi buduje się ten sam mur, który parę miesięcy temu zaczęli niszczyć. Teraz już nic nie miało być takie samo jak podczas jego duchowej egzystencji. Nie był od niej uzależniony, więc dziewczyna nie miał żadnego obowiązku względem niego. On również, jako Naczelny Postrach Hogwartu, mistrz w dziedzinie gburowatości i aktor pierwszej klasy nie musiał przed nią zdejmować swojej maski.

Poczuł się podle.

Mało tego, poczuł że znów zachowuje się jak dupek względem dziewczyny, to miał wrażenie że i ona potraktowała go okrutnie. Pomimo jej łez, widzianego i potwierdzonego cierpienia powrócił ból związany z odrzuceniem. Ale przecież ona nic nie zrobiła. Wiedział, że w tym momencie to on zawala sprawę. Mimo to mechanizm ochronny kazał mu całą odpowiedzialność zrzucić na nią.

Chciał krzyczeć. Wyrzucić jej wszystko co w jednej chwili się w nim nagromadziło. Ale panował wciąż nad sobą. Nie mógł jej tak potraktować. Po prostu potrzebował czasu. Chciał za wszelką cenę zniszczyć wszystkie te złe myśli. Dać szansę samemu sobie. Skoro wiedział już czego pragnie i wiedział, że nie może jej skrzywdzić nie zamierzał odpuścić. Dlatego kiedy w końcu do niego podeszła spojrzał na nią i postarał się jak tylko mógł odmrozić swoją nieprzeniknioną twarz. Niemo prosił o czas. By poczekał na tą rozmowę jeszcze trochę. Dziewczyna jednak spuściła wzrok i smutno pokiwała głową.

- Wszystko ci wyjaśnię. Wszystko, tylko jeszcze nie teraz. - Powiedział bojąc się, że może ją skrzywdzić już teraz przez źle odebranie jego zachowania.

- Dobrze. Będę czekać. - Odparła już trochę weselej i delikatnie go objęła. Zdrętwiał, nie wiedział czemu nie umiał zachowywać się przy niej już tak otwarcie.

Tak bardzo się bał. Utraty jej, skrzywdzenia, odrzucenia, po prostu wszystkiego.

Ale musiał zawalczyć. O nią, o siebie – o nich.

[persinsala]

Il potere della parola / Ad Arte

Il potere della parola / Ad Arte

La parola madre ad Ad Arte Teatro Cine Festival di Calcata. (more…)