#Noordwijkerhout

[cebozcom]

Martien en Erica Meiland Zetten Hun Villa in Noordwijk Opnieuw Te Koop | CeBoz.com

Martien en Erica Meiland hebben hun villa in Noordwijk na amper drie jaar weer te koop gezet. Lees hier meer over hun beslissing en het prachtige huis.

[meldrum-art]

A Tulip field and a puzzled local

[emilyeatsandexplores]

Dreaming of @visitnoordwijkholland 🌊 Do you like to repeat places and countries? Or are you always craving new destinations? Let me know in the comments! ⬇️ . . . #hosted #visitnoordwijkholland #noordwijk #noordwijkerhout #noordwijkaanzee #noordwijkholland #visitnoordwijk #visitnetherlands #bestbeaches #beachtowns #holland #beachtown #seasidetown #visitholland #bestbeachesintheworld #wellnessdestination #spadestination #solofemaletraveler #solofemaletravel #solotrip #bestdestinations #bestdestinationstotravel #solotraveler #spaweekend #spaweek #wellnessweekend (at Noordwijk) https://www.instagram.com/p/CkEEUZ2OWu9/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[oldsardens]

Aarnout van Gilst - Bollenvelden in de Zilk, Noordwijkerhout

[rotterdamvanalles]

Start van de ronde van Feijenoord aan de Maashaven, 1 mei 1961. Burgemeester Van Walsum lost het startschot.

Uit het Vrije Volk van 2 mei 1961:

Een stevige omhelzing van zijn vader, een enorme lauwerkrans uit handen van de ronde-nestor Willem Buitendijk, een ereronde in het zijspan van één der onontbeerlijke politiemotoren en een welgemeend spontane ovatie vielen maandagmiddag de winnaar van de ronde van Feijenoord in Rotterdam ten deel. Het was de 20-jarige Haagse jongeling Jackie Mesters, sinds een paar weken uit de militaire dienst teruggekeerd en sindsdien ook reeds enkele malen op de voorgrond getreden in nationale wedstrijden.

Wel, hij mocht er zijn, deze winnaar. De wijze, waarop hij zich in gezelschap van zijn Rotterdamse rivaal v. d. Leer in de laatste fase van de strijd had weten te voegen bij twee vluchters dwong reeds ieders respect af. Toen hij zich ten slotte in de draai Bloemfonteinstraat-Maashaven en later op het rechte eind naar de finish voor de deur van Kees Buitendijk van alle concurrenten ontdeed, kende het enthousiasme langs het wat minder dan in andere jaren bezette traject nauwelijks grenzen.

Feijenoord kon overigens ingenomen zijn met de tweede plaats van Lesier van der Leer, die de twee andere renners Anton Reekers en Henk Castricum ruimschoots in deze volgorde klopte.

Tot de helden van deze eenentwintigste ronde van Feijenoord behoren ongetwijfeld Piet Verweij uit Gouda, Jan Stolk uit Rotterdam, die met de leidersprijs huistoe ging, Wim Jansen uit Noordwijkerhout, die vrijwel de gehele wedstrijd in de voorste rijen streed maar met een gebroken frame kort voor het einde machteloos werd en Maarten Breure, die met nog luttele ronden voor de boeg een serieuze poging ondernam de koers met voorsprong te winnen.

Verweij was er niet bij, toen al kort na de start onder aanvoering van Jansen, Ket, Bravenboer en o.m. Stubbe een groep van elf man tot stand werd gebracht, waaruit Hans Hoek terugviel en ook Fiers door pech verdween. Hij had materiaalpech gehad en zwoegde lange tijd achter het peloton aan. Hij kreeg aansluiting en speelde later zelfs een vooraanstaande rol, toen hij in gezelschap van Breure 7 ronden voor tijd ertussenuit trok,.

Timmer, Dorst en Idema behoorden tot de tegenstrevers op dat ogenblik en deze renners noodden de overigen in het peloton tot groter spoed, welke ertoe leidde, dat de vlucht ongedaan kon worden gemaakt. In die kritieke periode ook liep v. d. Fliers ketting eraf en werd deze evenals Stolk met een stuk papier tussen het versnellingsapparaat verder kansloos. De militaire kampioen v. d. Leur kreeg het te kwaad met kramp en moest eveneens voorgoed van de fiets.

Castricum en Reekers snelden 3 ronden voor tijd bij de anderen weg, juist toen mede door toedoen van Stubbe, De Ruiter Dorst en v. d. Leer de twee eerder genoemde renners waren teruggepakt. Mesters, v. d. Leer en aanvankelijk ook Zonneveld reageerden fel en juist voor het ingaan van de laatste ronde vormde zich de kopgroep van vier, waaruit ten slotte Mesters als snelste de eindspurt volbracht.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit het Vrije Volk van 2 mei 1961.

[magheteenonsjeminderzijn]

Ik merk dat het gewicht iets minder snel naar beneden gaat, maar het kan zijn dat ik donderdag wat ik eerst aan vocht kwijt was nu toch in vet kwijt ben. En dat is wat we willen natuurlijk. Qua eten en water drinken blijf ik hetzelfde doen als de afgelopen maanden dus misschien is mijn lichaam er ook langzaam wel aan gewend om zo weinig binnen te krijgen.

Vandaag heb ik yoghurt gegeten, een kiwi, 3 crackers met Philadelphia light, 1 gekookt eitje, een maaltijdsalade en een kopje cappuccino. Water drinken heb ik geen moeite mee en dankzij mijn motivatie waterfles gaat de 2 liter er makkelijk in. En met deze warme temperaturen heb ik mijn 2 ltr water meestal al rond 17 uur op.

Na het avondeten maak ik voor morgen nasi want daar heeft Linda om gevraagd. Zij viert morgen nog een beetje haar verjaardag bij ons. Ik maak ook nog een pan noedels. Zowel de basmati rijst als de noedels zijn volkoren zodat ik er ook wat van kan eten. Dat doe ik morgen niet want ik heb nog een bordje van gisteren dat ik eerst op wil eten.

Vandaag ook nog wat heen en weer geappt met Eveline. Kim en Roderick verhuizen deze zomer naar Noorwegen en het plan is ontstaan om oud en nieuw in Noorwegen te vieren. De prijzen van de vliegtickets vallen wel een beetje tegen rond die tijd 😩

Als ik klaar ben met het eten maken voor morgenavond krijg ik nog een berichtje van de eigenaresse van slaap comfort Bouckaert in Noordwijkerhout om in juni in hun zaak te komen staan met een tafeltje spullen. Marcel moet ‘s middags darten dus die kan niet mee. En de vraag is natuurlijk of je wel klandizie hebt in een beddenzaak 🤷‍♀️

Marcel heeft de dozen van de markt weer naar boven gedragen en is echt doorweekt, niet de klus om te doen als het zo benauwd is. Met koken boven de pannen staan was ook best wel warmpjes, maar goed niet klagen we zijn in Nederland dus deze temperaturen zullen niet lang duren 😅

Ik kijk nog even naar de laatste aflevering van de Spaanse serie El Caso Asunta terwijl Marcel nog even een duik neemt in de jacuzzi.

[cavenewstimes]

An AI robot is destroying sick tulips in Dutch bulb fields

By MIKE CORDER Updated [hour]:[minute] [AMPM] [timezone], [monthFull] [day], [year]   NOORDWIJKERHOUT, Netherlands (AP) — Theo works weekdays, weekends and nights and never complains about a sore spine despite performing hour upon hour of what, for a regular farm hand, would be backbreaking labor checking Dutch tulip fields for sick flowers. The boxy robot — named after a retired employee at…

[hulpverleningsforum]

Grote brand woning Langevelderweg Noordwijkerhout 03-01-2024

Actueel: https://bit.ly/3NQUqim

[actuelekamers]

  Prijs: 1750 per maand omschrijving Deze huurwoning in Noordwijkerhout is direct beschikbaar! Bekijk alle foto's, de uitgebreide omschrijving, informatie over de omgeving en overige details op Huurzone en reageer direct.Je kuntdirect contact opnemen met de verhuurdervia de site. Op de site staan meerdere betaalbare woningen in Noordwijkerhout te huur aangeboden. Er is veel interesse in deze prijsklasse, dus wacht niet te lang!Wist je dat:Er op dit moment veel betaalbare huurwoningen in Noordwijkerhout staan op de site, die direct beschikbaar zijn?Je op onze site studio's, kamers, appartementen, villa's en meer in Noordwijkerhout en omgeving aantreft?Er keuze is uit kale, gemeubileerde en gestoffeerde huurwoningen?Je via hetgratiszoekprofiel dagelijks matchende huurwoningen per e-mail ontvangt? details Woonkamer gedeeld: Kamers: 5 Internet: Keuken gedeeld: Douches: Kamergenoten in woning: Toilet: Huisdieren: Makelaar: Bekijk de volledige kamer / woning ---> Bekijk en plan bezichtiging

[meldrum-art]

A painting challenge, south of Amsterdam

[blogflores0]

Qual a Melhor Época Para Ver as Tulipas Na Holanda?

Apesar das tulipas se terem tornado famosas na Holanda, as tulipas são originárias da Ásia Central. Elas foram descobertas nas altas montanhas do Cazaquistão pelos “caçadores de plantas” do império Otomano, onde actualmente fica a Turquia. No século XVI, tornou-se a flor favorita do sultão Solimão, o Magnífico, que presenteou o diplomata e escritor flamenco Ogier Ghiselin De Busbecq com um exemplar. De Busbecq, por sua vez, era amigo do professor flamengo Carolus Clusius, que era botânico e plantou a tulipa no Jardim Botânico de Leiden. E, por conseguinte, a tulipa chegou à Holanda, em 1593. Clusius, que não queria vender a planta, teve bulbos de tulipa roubados e, a partir daí, passou a ser comercializada. Algumas décadas mais tarde, em 1634, a flor causou a primeira bolha de especulação económica. Há quem diga que houve quem trocasse uma casa num famoso canal de Amesterdão por uma única tulipa! A especulação com a flor foi proibida em 1637. Seguiu inspirando artistas como a pintora holandesa Judith Leyster, e na II Guerra Mundial a flor volta a ser protagonista, desta vez salvando vidas. Entre os anos de 1944 e 1945, quando havia escassez de alimentos, os seus bulbos saciavam a fome dos holandeses por possuir altos teores de amido. As tulipas são utilizadas até hoje em receitas e podem substituir as cebolas. Estas e outras histórias estão descritas e comprovadas com imagens no Museu da Tulipa de Amesterdão. https://youtu.be/4bJ7d6cZvMU

A Tulipa é uma flor que se adapta muito bem ao clima frio

Ela cresce a partir de um bulbo que produz flores únicas durante o ano, normalmente logo no início da primavera. Actualmente existem tulipas de diversas cores, que são o resultado de cruzamentos entre diferentes linhagens de tulipas. A melhor época para visitar a Holanda é, claro, na Primavera. Isso quer dizer entre meados de Março a meados de Maio. Nestes meses a maioria da Holanda é transformada num mar de flores coloridas e imponentes – é fantástico! Os açafrões começam a florescer no começo de Março, seguidos por jacintos e narcisos. Depois é a vez da protagonista: as tulipas começam a florescer no meio de Abril e continuam a abrir até meados de Maio. Se for para escolher a altura perfeita, meio de Abril é o momento certo para viajar para a Holanda e fazer a visita aos campos de Tulipas ou ao parque Keukenhof. Todos os anos são plantados neste jardim mais de sete milhões de bolbos, que pertencem a um total de 800 variedades de tulipas! Todos os anos o jardim tem um tema e durante os cerca de dois meses em que está aberto passam por lá um milhão e meio de visitantes. Mais do que um parque de tulipas, o Keukenhof é um enorme jardim botânico.

Ver as Tulipas Na Holanda Uma das maneiras mais populares e que agrada aos turistas para visualizar os campos desta linda flor é fazer a Rota dos Bulbos, ou a Bollenstreek Route. O Bollenstreek é a região que fica entre Leiden, Haia e Haarlem, com as cidades de Lisse, Hillegom, Katwijk, Noordwijk, Noordwijkerhout e Teylingen, e lá é onde a indústria de produção de tulipas está à todo vapor. Com 30 quilómetros de campos de tulipas, os turistas ficam sem fôlego com tanta cor e beleza aos seus olhos. Para fazer o caminho, uma boa ideia é alugar uma bicicleta. Os turistas elegem esse passeio, pois é mais interessante que ele tenha a liberdade de ir e vir à velocidade desejada e para onde quiser, sentindo os cheiros, a brisa e a imponência dos campos floridos. Certamente alugar uma bicicleta é a maneira perfeita de explorar os campos de tulipas ao seu próprio ritmo. Read the full article

[reneleijen]

Ook Hof legt gevangenisstraf op voor kinder- en dierenporno

Een docent van een basisschool in Noordwijkerhout is ook door het Gerechtshof Den Haag veroordeeld voor seksueel misbruik van drie jonge leerlingen en het bezit van kinder- en dierenporno. De verdachte had van de rechtbank Den Haag in 2020 al 36 maanden celstraf (waarvan twaalf voorwaardelijk) gekregen. Het Hof legt nu, omdat behandeling in hoger beroep te lang heeft geduurd, een maand vanaf.…

[havenpoort]

Abdij Leeuwenhorst of Oud Leeuwenhorst

Het gebied oostelijk van de N206 en de Leeweg draagt de naam Oud Leeuwenhorst. Hier bevond zich vroeger de Cisterciënzer vrouwenabdij, ook genoemd klooster Ter Lee. 

In 1261 werd langs het riviertje de Lee, grond door Arnout en Walewijn van Alkemade geschonken aan de orde Citeaux, voor de stichting van een vrouwenklooster voor adellijke cisterciënzerinnen, het kreeg de naam Le(de) of Leeuwenhorst.

In 1262 werd op St. Thomas-avond de eerste steen gelegd. Clarissa van Noordwijk was de eerste abdis. De abdij Leeuwenhorst had in het begin geen kerk. In 1287 kreeg de abdij een middenkoor en in 1350 een kapel ter ere van St. Michaël.

“Het ontginnen van woeste gronden was een specialiteit van de Cisterziënzer kloosters en in de dertiende eeuw was een aanzienlijk deel van Zuid-Holland nog één grote wildernis”, vertelt historisch geograaf Jan Beenakker van de Universiteit van Amsterdam.

In het veen achter de strandwallen werden waterlopen gegraven om het drassige land te ontwateren en te ontginnen. Leeuwenhorst lag langs het riviertje de Lee en werd daarom ook wel Klooster ter Lee genoemd. Stichters waren ridder Walewijn van Alkemade, heer van de ridderburcht Ter Leede bij Sassenheim, en zijn broer Aarnout. Na de dood van Walewijn trok zijn weduwe Clara van Noordwijk zich achter de kloostermuren terug, zij werd er de eerste abdis.

Volgens Beenakker werd Abdij Leeuwenhorst een belangrijk economisch centrum in de streek. “Dit was natuurlijk een geschikte plek om een klooster te stichten. Je zat er hoog en droog, op de strandwal, met schoon water voor de bierbrouwerij en een goede infrastructuur, want over de strandwal liep de oude Heerenweg van Leiden naar Haarlem.

” RIJKE DAMES, De nonnen waren veelal adellijke dames. Dat had te maken met redenen van erfrecht. Dames die ‘overschoten’ werden netjes in het klooster opgeborgen. In Leeuwenhorst woonden zeker honderd nonnen. Ze leefden daar in welvaart.

De kloosterbezittingen werden voortdurend uitgebreid, getuige archiefstukken die Beenakker terugvond in het Nationaal Archief in Den Haag. “De abdij was ook een zorgcentrum. De grote kruidentuin was er niet alleen voor de keuken, maar ook voor de ziekenkamer.

Gespecialiseerde ‘ziekenkamervrouwen’ deelden ook geneeskrachtige kruiden uit aan zieken die aan de poort klopten. Dagelijks werden giften aan de armen en behoeftigen uitgereikt, zoals brood, kaas, een potje bier of geld.” Naast akkers en weiden bezat klooster Leeuwenhorst vele honderden hectaren veengrond, ondermeer bij Leiden, Rijnsburg en Hazerswoude, maar ook in de Haarlemmermeer.

Beenakker: “Zo’n klooster had een enorme behoefte aan turf. Voor de kachel en de keuken, maar ook voor de brouwerij, de bakkerij en de kalkbranderij. Daar verstookte men strandschelpen en de kalk die na het branden overbleef, diende als metselspecie voor de bouwnijverheid.”

De dames hoefden niet zelf als turfstekers aan de slag. De vervening was in handen van een veenmeester, die arbeiders inhuurde voor verveningscampagnes om de turfvoorziening veilig te stellen.

De Tachtigjarige Oorlog maakte een eind aan het rijke kloosterleven. Haarlem en Leiden werden door de Spanjaarden belegerd, overal zwierven troepen rond. Na de landing van de Watergeuzen bij Katwijk in 1571 vluchtten de nonnen van Leeuwenhorst naar Leiden.

De Watergeuzen staken de verlaten abdij in brand zodat hij niet in handen van de Spanjaarden zou vallen. Op hun vlucht wisten de nonnen enkele liturgische schatten en waardevolle documenten mee te nemen. Die liggen nu in het Nationaal Archief in Den Haag. Er zijn nog originele belastingschriften of ‘cohieren’ met rekeningen van bierbrouwerij en bakkerij, naast economische gegevens over de turfwinning en grondverwerving.

Bouwmateriaal dat nog bruikbaar was is uit de afgebrande abdij gesloopt en opnieuw gebruikt in dijkjes en wegtracés. De karakteristieke bakstenen of ‘kloostermoppen’ van Abdij Leeuwenhorst dienden ook om afgebrande kerken te restaureren.

De gebouwen, de goederen en het gehele terrein kwamen in handen van de Staten van Holland De opbrengst van het klooster en de goederen zouden worden gebruikt voor het bekostigen van de oorlog tegen de Spanjaarden en de stichting van de universiteit te Leiden.

De Hollandse edelen, verenigd in de Ridderschap, protesteerden hier heftig tegen. Hun verweer was, dat de bezittingen van Leeuwenhorst en andere kloosters van adellijke herkomst waren en bedoeld waren voor het onderhoud van hun familieleden. Dit touwtrekken duurde tot 1586. Toen gingen de Staten van Holland overstag en droegen het geheel over aan de Ridderschap. Vanaf dat moment diende Leeuwenhorst als buitenplaats voor de Ridderschap.

Het doel van De Ridderschap was deze nieuwe buitenplaats te verhuren en te verpachten om daarmee inkomsten te verwerven. Opvallend is, dat ondanks de geheel andere functie van het gehele complex toch de naam “Abdij Leeuwenhorst” gehandhaafd bleef. Deze situatie duurde tot het einde van de 18e eeuw. In de 17e eeuw werden er nog tal van reparaties en onderhoud uitgevoerd en waren de inkomsten aanzienlijk. In de loop van de 18e eeuw raakte de landbouw en de veeteelt behoorlijk in het slop, waardoor de inkomsten minder werden. Dit was ook duidelijk te merken aan het onderhoud van het complex.

Gaspar Fagel en de botanische tuin

Een van de beroemdste bewoners van de Abdij van Leeuwenhorst was Caspar Fagel, raadspensionaris van Holland. In die tijd bereikte Leeuwenhorst haar grootste bloei en kreeg zelfs internationale bekendheid.

Vanaf 1672, het jaar waarin hij tot raadspensionaris van Holland werd benoemd, was hij een van de vertrouwelingen van Stadhouder Willem III. Hij huurde Leeuwenhorst om enige afstand te kunnen nemen van de drukke staatszaken, waarin hij voortdurend verwikkeld was. Vanaf 1676 bracht hij zijn grote passie ten uitvoer nl. het creëren van een botanische tuin, die weldra in de wijde omgeving zijn weerga niet kende.

Bijna al het geld dat hij verdiende, investeerde hij in deze tuin. Zijn belangstelling ging vooral uit naar allerlei exotische gewassen. Uiteindelijk bezat Fagel planten uit Kaap de Goede Hoop, Europa, Noord- en Zuid Amerika, Zuid- en Zuidwest Azië, het Mediterrane gebied en Afrika. Verschillende botanische werken uit de late 17e eeuw verwezen herhaaldelijk naar de beroemde tuin van Fagel.

Helaas was deze tuin geen lang leven beschoren, want na de dood van Fagel nam Willem III, inmiddels ook koning van Engeland geworden, een groot deel van de collectie over en liet deze overbrengen naar Hampton Court. Deze collectie raakte in het begin van de 18e eeuw sterk verwaarloosd en was na enige tijd nauwelijks meer te herkennen als botanische tuin. Een klein deel kwam terecht in de Amsterdamse Hortus en werd daar in de collectie opgenomen.

De naam Fagelsloot, die door het perceel van de voormalige abdij stroomt, herinnert nog aan deze illustere bewoner.

Eind 18e eeuw kwamen de patriotten aan de macht en moesten de Oranjegezinden, waaronder ook de Ridderschap met al zijn heerlijke rechten het veld ruimen.

Johan Valckenaar

In de loop van de 18e eeuw raakte het gehele complex ernstig in verval. In de periode van de Bataafse Revolutie aan het einde van de 18e eeuw raakte de Ridderschap dus het beheer van het Leeuwenhorstcomplex kwijt en werd de gehele buitenplaats te koop aangeboden.

Valckenaar was een fervent patriot en derhalve bepaald niet oranjegezind. Hij woonde aan het Rapenburg te Leiden. Hij stamde uit een aanzienlijk geslacht en was bepaald niet onbemiddeld, want hij kocht het gehele complex Leeuwenhorst en tevens de buitenplaats Dijk en Burg.

Dijk en Burg, dat tot dan toe geheel apart stond en een afzonderlijke ontwikkeling had meegemaakt, werd nu bij het totale complex Leeuwenhorst gevoegd. Hij ging met voortvarendheid aan de slag, liet de ruïnes van de oude abdij slopen en investeerde het nodige in tuinbouw en veeteelt. Het is opmerkelijk, dat hij al na vier jaar alles verkocht aan Mr. Hermanus Petrus Hoog.

Klooster en kloosterkerk werden in de Reformatie (16de eeuw) gesloopt. Poortgebouw, herenhuis en boerderij bleven gespaard. Op deze plek bevindt zich nu de boerderij Oud Leeuwenhorst. Aan het eind van de 18de eeuw worden het huis en de landerijen van de Ridderschap geconfisqueerd en tussen 1801 en 1805 geveild.

Dijkenburg en Leeuwenhorst komen in één hand en gaan Leeuwenhorst heten. In 1802 wordt het huis Leeuwenhorst gesloopt. Ten oosten van de Gooweg werd in 1858 Klein Leeuwenhorst gebouwd. In 1871 worden Klein Leeuwenhorst en het huidige (Nieuw) Leeuwenhorst aan gravin van Limburg Stirum verkocht.

Dijkenburg bleef buiten deze verkoop en kreeg toen waarschijnlijk ook zijn oude naam weer terug.

Klein Leeuwenhorst is een witgepleisterd blokvormig landhuis met neoclassicitische trekken. In de tuin zijn nog relicten van het klooster te vinden.

Graaf van Limburg Stirum geeft in 1880 opdracht voor de bouw van een nieuw huis op Leeuwenhorst in neogotische stijl met detailleringen van de neorenaissancestijl. Dit huis wordt in 1943 afgebroken ten behoeve van de aanleg van een Duitse tankval.

Ter ere van Leeuwenhorst werd een afscheidsdiner gegeven. Met de afbraak van het huis verdween ook een levensstijl van grootse diners en jachtpartijen. Het koetshuis annex paardenstal is bewaard gebleven.

Het tuinplan voor Leeuwenhorst is getekend door Eduard Petzold en aangevuld door jonkheer Gevers. Het plan is niet uitgevoerd. De veelheid aan kronkelpaadjes is gebleven. Leeuwenhorst is nu eigendom van de Stichting Het Zuid-Hollands Landschap en wordt beheerd als natuurgebied. 

[zamasama]

Dancing tulips by dipo58

[rotterdamvanalles]

Start van de ronde van Feijenoord aan de Maashaven, 1 mei 1961. Burgemeester Van Walsum lost het startschot.

Uit het Vrije Volk van 2 mei 1961:

Een stevige omhelzing van zijn vader, een enorme lauwerkrans uit handen van de ronde-nestor Willem Buitendijk, een ereronde in het zijspan van één der onontbeerlijke politiemotoren en een welgemeend spontane ovatie vielen maandagmiddag de winnaar van de ronde van Feijenoord in Rotterdam ten deel. Het was de 20-jarige Haagse jongeling Jackie Mesters, sinds een paar weken uit de militaire dienst teruggekeerd en sindsdien ook reeds enkele malen op de voorgrond getreden in nationale wedstrijden.

Wel, hij mocht er zijn, deze winnaar. De wijze, waarop hij zich in gezelschap van zijn Rotterdamse rivaal v. d. Leer in de laatste fase van de strijd had weten te voegen bij twee vluchters dwong reeds ieders respect af. Toen hij zich ten slotte in de draai Bloemfonteinstraat-Maashaven en later op het rechte eind naar de finish voor de deur van Kees Buitendijk van alle concurrenten ontdeed, kende het enthousiasme langs het wat minder dan in andere jaren bezette traject nauwelijks grenzen.

Feijenoord kon overigens ingenomen zijn met de tweede plaats van Lesier van der Leer, die de twee andere renners Anton Reekers en Henk Castricum ruimschoots in deze volgorde klopte.

Tot de helden van deze eenentwintigste ronde van Feijenoord behoren ongetwijfeld Piet Verweij uit Gouda, Jan Stolk uit Rotterdam, die met de leidersprijs huistoe ging, Wim Jansen uit Noordwijkerhout, die vrijwel de gehele wedstrijd in de voorste rijen streed maar met een gebroken frame kort voor het einde machteloos werd en Maarten Breure, die met nog luttele ronden voor de boeg een serieuze poging ondernam de koers met voorsprong te winnen.

Verweij was er niet bij, toen al kort na de start onder aanvoering van Jansen, Ket, Bravenboer en o.m. Stubbe een groep van elf man tot stand werd gebracht, waaruit Hans Hoek terugviel en ook Fiers door pech verdween. Hij had materiaalpech gehad en zwoegde lange tijd achter het peloton aan. Hij kreeg aansluiting en speelde later zelfs een vooraanstaande rol, toen hij in gezelschap van Breure 7 ronden voor tijd ertussenuit trok,.

Timmer, Dorst en Idema behoorden tot de tegenstrevers op dat ogenblik en deze renners noodden de overigen in het peloton tot groter spoed, welke ertoe leidde, dat de vlucht ongedaan kon worden gemaakt. In die kritieke periode ook liep v. d. Fliers ketting eraf en werd deze evenals Stolk met een stuk papier tussen het versnellingsapparaat verder kansloos. De militaire kampioen v. d. Leur kreeg het te kwaad met kramp en moest eveneens voorgoed van de fiets.

Castricum en Reekers snelden 3 ronden voor tijd bij de anderen weg, juist toen mede door toedoen van Stubbe, De Ruiter Dorst en v. d. Leer de twee eerder genoemde renners waren teruggepakt. Mesters, v. d. Leer en aanvankelijk ook Zonneveld reageerden fel en juist voor het ingaan van de laatste ronde vormde zich de kopgroep van vier, waaruit ten slotte Mesters als snelste de eindspurt volbracht.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit het Vrije Volk van 2 mei 1961.