#Overgevoelig

[autimind]

Autismeweek dag 1, 30 maart

Het beeld van autisme en wat er niet aan klopt

Het beeld dat mensen hebben van ‘een autist’ lijkt vooral op Sheldon Cooper (The Big Bang Theory) en, als ze mijn leeftijd hebben, op Rain Man uit de gelijknamige film. Dit beeld klopt niet.

De echte man op wie Rain Man is gebaseerd heette Kim Peekl en had helemaal geen autisme maar FG-Syndroom. Hij werd 58 jaar. Daar doel ik niet op. Autisme is een spectrum-stoornis. Dat betekent dat we allemaal van elkaar verschillen, een stuk meer dan mensen zonder autisme. Het betekent dus niet dat ‘we allemaal een beetje autistisch zijn’.

Sheldon is vrij duidelijk ‘autistisch gecodeerd’ maar in de serie wordt het nooit duidelijk. Goed, binnen het spectrum komen wel dergelijke jongens voor. Natuurlijk. Vergeet echter de meiden niet. En al die vele anderen die er heel anders uit zien en zich heel anders gedragen. En niet geïnteresseerd zijn in natuurkunde of computers.

Wat is dan het juiste beeld? In de autisme-wereld wordt vaak gezegd dat ‘als je één autist hebt ontmoet dan heb je één autist ontmoet’. Toch zijn er wel algemene kenmerken aan te wijzen. Helaas is dat tot nu toe altijd gedaan door de psychiatrie en daar hebben we de gebruikelijke lijstjes met tekortkomingen aan te danken. Star, overgevoelig, geen wederkerigheid, dingen letterlijk nemen en ga zo maar door. Ik kan zonder probleem elk van die punten ‘omdenken’. Star..? Dat kan ook vasthoudend zijn.

Mensen binnen het autistisch spectrum willen nogal eens weinig oog hebben voor de hiërarchie die wel degelijk bestaat bij Nederlandse bedrijven. “Zou je mee willen gaan naar het spoedoverleg?” Als je dit aan een collega met autisme vraagt, heb je goed kans dat zij ‘nee’ zegt. Dit kun je een gebrek aan sociale vaardigheden noemen maar je had ook duidelijk kunnen zijn.

Mensen hebben de neiging om elkaar letterlijk te nemen als ze elkaar niet begrijpen, bijvoorbeeld als er een stevig cultuurverschil is. Wat dan over blijft is niks anders dan de woorden zelf.. en dan doe je het daarmee. Letterlijk nemen is geen autistisch kenmerk! Het ontstaat omdat mensen een verschillende manier hebben van naar de wereld kijken.

Autisme is in de praktijk vooral een andere manier van met informatie omgaan. Informatie vanuit de zintuigen maar ook gesproken of geschreven informatie en zelfs die uit de eigen gedachten en gevoelens. Dit kan zich op allerlei verschillende manieren uit.

Zonder uitzondering is het zo dat die manier van kijken niet fout is of gehandicapt. Natuurlijk levert het in de praktijk regelmatig ruis op. Dat is niet erg. We hebben allemaal stijlflexibel leren communiceren op het werk. (Anders ben je waarschijnlijk net begonnen. Het komt wel.) Laten we dat dan ook doen. Het is zomaar mogelijk dat een autistische manier van begrijpen beter is of handiger op een bepaald moment.

Ben ik autistisch of heb ik autisme? Ik krijg serieus op m’n vingers getikt door sommige mensen. De meningen hierover kunnen soms best scherp zijn. Ik geef trainingen en workshops aan sociale werkers en beleidsmakers en dan ga ik hier wat dieper op in. Voor nu zou ik zeggen: als je respectloos over mij spreekt dan heb ik niks aan de ‘juiste’ terminologie.

Heb je een collega die open is over autisme? Wil je belangstelling tonen? Vraag dan eens wat autisme betekent voor hem/haar/hen. Luister. Vraag door. Is er iets concreets waarmee jij je collega zou kunnen steunen?

Deze bijdrage schrijf ik in het kader van de Autismeweek 2024. Ik haal geld op voor het Autisme Fonds. Met een gift steun je het prachtige werk dat nog te doen is: informatie en advies geven, onderzoek doen, gespreksgroepen voor autistische mensen én hun naasten, werken aan een inclusieve maatschappij en heel wat meer.

Geloof jij dat insluiten beter is dan uitsluiten?

Geef wat je wil én kan missen.

[megakarina66things-blog]

UIT MIJN NIEUWE BOEK.DL.154; HSP EN MEER.

[megakarina66-blog]

UIT MIJN NIEUWE BOEK; DL.84; KWETSBAAR DURVEN ZIJN

[gpfansnl]

De drievoudig kampioen heeft de kritische geluiden ook meegekregen.

[peterpijls1965]

Proloog voor een niet te verschijnen boek

(2015)

Mijn zoon heeft de baard in de keel. Hij is 14, hij wordt een man.

Dus probeer ik hem zo te behandelen. Toen hij laatst op bezoek was, vertelde ik hem over de vrouw op wie ik verliefd ben. Ik liet hem haar foto zien.

Hij moest stilletjes lachen om zoveel samenzwering. Toen ik hem vroeg hoe het zat tussen hem en de meisjes, moest hij nog harder lachen, wetende dat ik niet door zou vragen. Hij keek me niet aan, en bleef glimlachend zijn Samsung bestuderen. Ik wist genoeg.

Ik durf hem niet te zeggen dat ik nooit veel ouder ben geworden dan hij nu is. Ik geloof dat ik ben blijven steken toen ik 17 jaar was. Daarom ben ik mentaal geen volwassen man, al durf ik dat tegen bijna niemand te zeggen.

Ik vermoed trouwens dat mijn zoon het al weet. De blik die hij me soms toewerpt houdt het midden tussen begrip en ironie. Ik sluit niet uit dat zijn voortschrijdende puberteit hem tot de conclusie brengt dat zijn vader een sukkel is.

Of hij het weet het al, maar verzwijgt het uit discretie.

Hij was een vreesloos, onderzoekend kind. Al op zijn 8ste wilde hij alleen naar Japan voor het jaarlijkse bezoek aan zijn grootouders en overgrootoma. Zijn moeder en ik konden hem met moeite tegenhouden.

Ik bracht hem in die jaren, maar in het vliegtuig deed hij 12 uur lang net alsof hij de man die naast hem zat niet kende. Op het vliegveld van Osaka ging hij met zijn rolkoffertje 3 meter voor me lopen. Rechtstreeks naar het station, waar hij in het Japans de treinkaartjes bestelde, hoewel hij nauwelijks boven de balie uitkwam.

Twee jaar later, hij was 10, kreeg hij zijn zin. Hij vloog alleen, dit tot ontzetting van mijn omgeving, die mij maar een ontaarde vader vond.

Dat werd ik niet veel later alsnog, toen ik verslaafd raakte aan alcohol.

Op mijn verzoek brengt mijn zoon in etappes mijn fotoalbums mee uit het huis van zijn moeder.

Zo kan ik mezelf met hem vergelijken, toen ik 14 was. Ik was meisjesachtiger dan hem. Ik werd vroeger regelmatig voor homo aangezien, wat ik nooit beledigend vond, zolang poging tot aanranding uitbleef.

In tegenstelling tot mijn zoon was ik een bang, overgevoelig, neurotisch kind. Ik trok de haren uit mijn hoofd tot ik kale plekken had en plaste tot mij 14e in bed. Uit angst, denk ik.

Ik was vooral bang voor mijn vader. Die wisselde jenever-gevoede woedeaanvallen af met onverwachte hartelijkheid en vrijgevigheid. Hij was onvoorspelbaar.

Een paradoxale man. Ik lijk veel op hem.

Omdat mijn moeder in haar jeugd weinig affectie kreeg toegediend – ze heeft het er nog over dat ze geen pop kreeg – wist ze niet bijster goed hoe ze warmte moest geven.

Bovendien werd ik bepaald niet de stoere boerenzoon die ze voor ogen had toen ik ter wereld kwam. Ik weet dat ik haar zwaar heb teleurgesteld, al voor ik gestoord en verslaafd en gemutileerd raakte. Ook daarom zie ik haar nooit meer.

Psychiaters proberen hun patiënten soms te troosten door te zeggen dat je een stoornis niet bent, maar alleen hebt. Dat is een van de vele luie denkfouten die psychiaters maken.

Als kind had ik al een bipolair temperament. Himmelhoch jauchzend, zum Tode betrubt. Duizenden pillen en honderden meestal vrijblijvende zwetsgesprekken met hulpverleners veranderden daar niets aan.

Vandaag – stemmingsgewijs een modale dag – zat ik te huilen van melancholie. Even later zong ik euforisch stille liedjes voor Het Engelbaasje.

Ik durf dat tegen niemand te zeggen, en al helemaal niet tegen m’n behandelaars. Die verhogen dan acuut de medicatie, want ze zien meteen een beginnende psychose.

De lompe paranoia van hulpverleners is een onderschat probleem. Ik sluit niet uit dat ze sommige GGZ-cliënten zo tot zelfmoord drijven. Als je maar lang genoeg beweert dat iemand gestoord of ontregeld is, volgt het bijbehorende gedrag vanzelf wel, vroeger of later. Een self fulfilling prophecy, heet dat.

Met kerstmis stierf mijn vader. Ik ging niet naar zijn crematie. Dat zou beslist een episode hebben uitgelokt: een depressie, een manie, een psychose of een terugval in de alcohol.

Juist door weg te blijven van het reinigende vuur was ik bij hem. Ook door mijn zoon te vragen de plechtigheid bij te wonen. Hij begreep dat verzoek onmiddellijk.

Hij trok zijn driedelig pak aan en vertegenwoordigde mij zo. “Moet ik een stropdas aan?”, vroeg hij de avond voor de plechtigheid. Het was de vraag van een man aan een man die dat niet is.

Ik had voorafgaand aan de dood van mijn vader het bange voorgevoel hij me mee de urn in zou nemen als ik zijn resten in het vuur had zien verdwijnen. Mijn tijd is nog niet gekomen.

Ik sluit niet uit dat ik alsnog bezig ben een man te worden. Ik denk dat mijn zoon ook dat weet. Mijn vader moest sterven om mij te laten opstaan, hoewel ik geen onderbenen meer heb.

Mijn volwassenheid is begonnen. Het duurde 49 jaar.

[natracha]

Mijn Pem

PEM wijdde ik al een stuk aan. Met wetenschappelijke uitleg [Link] De reis naar Hellevoetsluis met aansluitend visite, loges en daarbij op pad in april, veroorzaakte opnieuw PEM, ondanks het tussendoor “pacen”. Zintuigen Overgevoelig voor geluiden. Alles komt hard binnen. Autonome zenuwstelsel Misselijk, duizelig, draaiduizelingen.  Rillingen, bonzend hart Pijn Veel hoofdpijn en…

[parkinson-verkeersdeelnemer]

¡Nieuws Parkinson, verkeer en meer!

ZoekZoeken ✓ Subscribed Nieuwe biologische definitie en voorgesteld stadiëringssysteem voor PD: wat het betekent voor onderzoekers, professionals uit de industrie en artsen / The Michael J. Fox Foundation – Een overgevoelig remmingsmechanisme veroorzaakt mogelijk freezing / Parkinsonisme Vereniging – Verbeterde kwaliteit van leven na diepe hersenstimulatie parkinson / Medisch Contact…

[dailyreportonline]

Kopen Priligy Generiek 30, 60 mg

Kopen Priligy Generiek 30, 60 mg Door slechts één tablet een paar uur voor de seks in te nemen kun je het langer uithouden in bed. De meeste patiënten beoordelen hun resultaten als goed of zeer goed. Het generiek middel is gecontra-indiceerd bij patiënten die overgevoelig zijn voor het werkzaam bestanddeel of voor enig ander bestanddeel van de samenstelling. Prolongatie (Dapoxetine) is niet…

[fransopdefiets]

1-7 Littletown

Gisterenavond op de boot van het buffet gegeten, een redelijke keus en niet slecht klaargemaakt. Daarna me eens over de route voor morgen gebogen, wat is dat gidsje toch onduidelijk. In elk geval is de bestemming Durham en daar iets voorbij moet een camping zijn. Het zou de eerste camping zijn vanaf Newcastle, maar dat lijkt me sterk. Morgen maar even op internet zoeken. Een uurtje Wifi hier aan boord kost 4 euro en dan voel ik toch een bepaalde drempel.

Ik slaap vlak bij een autodek en elke keer dat het schip een stevige beweging maakt gaat er een auto alarm af. Ik hoop dat het steeds dezelfde auto is en dat ze morgenochtend met een lege accu staan, waarna ze tegen ferrytarieven van de boot gesleept moeten worden. In elk geval hoor ik het alarm niet meer als ik ga slapen.

Bij het opstaan zie ik dat ik gisteren toch meer verbrand ben dan ik dacht. Dat gaat nog wat worden de komende anderhalve week als ik de hele dag buiten ben. Het nadeel van de antibiotica is niet alleen dat je overgevoelig wordt voor zonlicht, maar ook dat je darmflora aangetast wordt. Dat leidt dan weer tot het wegvallen van de comfortabele regelmaat van een toiletbezoek per dag. Een plasje langs de weg kan altijd, maar this is a different matter (letterlijk en figuurlijk). Enfin we gaan het zien vandaag.

Om 7 uur gaat het ontbijtbuffet open. Ik begin met drie bruine broodjes, dan een bord yoghurt met muesli en tot slot meloen en ananas. Zo kan ik er een paar uur tegen.

Na de douanecontrole (wilt u uw bril even afzetten) fiets ik vrij hoog op de Tyneoever naar Newcastle. Aan het begin van de stad is een Bike Hub, dat wil zeggen een werkplaats, koffiebar met gratis wifi en WC’s.

De koffie is er nog erger dan die aan boord. Op de boot is een Starbucks koffiecorner, maar wat ze daar maken, lijkt in niets op de Amsterdamse Starbucks! In de bikehub hebben ze een indrukwekkende espressomachine, maar het smaakt toch echt naar oploskoffie. De scone daarentegen smaakt me uitstekend.

Toen werd het een 20 kilometer lange klim naar Consett over een oude spoorlijn die aan de monding van de Derwent begint, een zijrivier van de Tyne. Ongeveer drie uur lang door een prachtige omgeving met groene valleien en oude spoorbruggen. Het is best doortrappen over de gravel terwijl je voortdurend moet afremmen voor mensen met loslopende honden en kinderen. Een keertje verkijk ik me op de steilte van de helling en voor ik kan afstappen, val ik om en lig ik op mijn rug naast mijn fiets.

Maar tegen twee uur ben ik toch in Consett. Ik eet een boterhammen met kaas in het park bij gebrek aan een pub. Daarna komt de beloning, 20 kilometer omlaag naar Durham.

Durham is een prachtige oude stad, maar wat een verkeerschaos. Eerst dacht ik daar te kamperen, maar de camping is alleen voor caravans. Ik doe een belrondje langs de campings in de omgeving, maar ik krijg alleen maar antwoordapparaten. Dan maar een bed and breakfast voor een keertje, want ik ga niet al die campings affietsen in de hoop dat toch open zijn maar te lui waren om de telefoon op te nemen.

Dus nu heb ik een hele mooie kamer in York House in Littletown voor de prijs van ongeveer tien nachten kamperen.

Gelukkig was het niet zo warm vandaag en meest bewolkt, dus kon ik met lange broek en trui fietsen en is de verbranding beperkt gebleven. Alleen de ruggen van mijn handen waar de gaten van mijn fietshandschoen zitten en mijn neus zijn rood.

Afgelegde afstand 80 km

Gefietste tijd circa 6,5 uur

[ruthless-relentless]

PTSS

Bepaalde situaties zullen mensen met PTSS proberen te vermijden, net zoals bepaalde gedachten of gevoelens. Hierdoor kan iemand met PTSS meer en meer in een sociaal isolement terecht komen. Als gevolg hiervan kunnen zij ook weer depressief worden.

De kenmerken van PTSS zijn te verdelen in drie noemers;

herbeleving,

vermijding,

gevoelens en gedrag.

Herbeleving:

je maakt de traumatische gebeurtenis intens telkens opnieuw mee. Zoals je het zag en hoorde toen het gebeurde.

je slaapt onrustig. Ook nachtmerries komen veelvuldig voor.

als je denkt aan die traumatisch gebeurtenis breekt het zweet je uit, ga je trillen en krijg je hartkloppingen. Je raakt verlamd van angst.

 Vermijding:

je gaat als een soort zelfbescherming situaties uit de weg die je aan die traumatische gebeurtenis doen denken.

je wilt niet praten over wat er gebeurd is ( te pijnlijk). Je sluit je ook af voor mensen om je heen.

je ontkent voor jezelf wat er gebeurd is en vlucht weg in bijvoorbeeld je werk of in drinken.

Gedrag en gevoelens:

Soms is je gevoel helemaal weg en doe je alles op de automatische piloot,

je hebt concentratieproblemen,

je hebt vaak hoofdpijn en ontwikkelt andere lichamelijke problemen (rug- en nekpijn, maagproblemen, menstruatieproblemen),

je verliest snel je geduld, wordt snel boos tot woedeaanvallen aan toe,

je bent voortdurend gespannen en komt ‘opgefokt’ of gestrest over,

je bent overgevoelig voor licht en/of (onverwachte) geluiden,

hoewel je doodmoe bent, kun je toch niet goed slapen,

je schrikt snel en reageert overdreven op onverwachte situaties en gebeurtenissen,

je hebt last van somberheid en/of last van huilbuien,

je vlucht in alcohol en/of drugsgebruik (zie ook vermijding),

je zoekt bewust risico’s op (te hard of roekeloos rijden).

Complexe PTSS

Als mensen op jonge leeftijd langdurig en ernstig zijn getraumatiseerd kan dat 'uitgroeien' tot complexe PTSS. Je moet dan denken aan trauma's op het vlak van seksueel misbruik, verwaarlozing, lichamelijke en geestelijke mishandeling en geweld.

Complexe PTSS heeft dezelfde symptomen als PTSS, maar er zijn daarnaast ook nog andere symptomen. Naast vermijding, herbeleving en spanning hebben mensen met complexe ptss ook dissociatieve momenten. Dat betekent dat deze mensen bepaalde gedachten, herinneringen, emoties en waarnemingen buiten het bewustzijn worden geplaatst. Dat wil zeggen dat deze tijdelijk niet 'oproepbaar' zijn of ze vertonen minder samenhang. We zien ook vaak dat mensen met complexe PTSS een emotieregulatie-probleem hebben. Ze raken snel overspoeld, emoties nemen dus de overhand, en ze zijn moeilijk te kalmeren. Sommige mensen proberen emoties weer de baas te worden door zich risicovol te gedragen of zichzelf te beschadigen.

[megakarina66things-blog]

UIT MIJN NIEUWE BOEK.DL.144; DIT ITEM IS VOOR HEEL VEEL 50 + DAMES HERKENBAAR.

[greensverige]

koop oxycontin 80 mg online

koop oxycontin 80 mg online

Als u oxycontin 40 mg wilt kopen, neem dan contact met ons op via e-mail of stuur een verzoek via het contactformulier. We hebben geen recepten of verzekering nodig, omdat we ernaar streven om patiënten zonder deze documenten medicijnen te verstrekken. Levering vindt plaats binnen 72 uur. Hoe te nemen: Raadpleeg een specialist voordat u dit geneesmiddel gebruikt. Laat dit geneesmiddel regelmatig coördineren door uw specialisten. De specialist kan u begeleiden om OxyContin langzaam en geleidelijk in te nemen.

Preventieve maatregelen:

Voordat u OxyContin gebruikt, is het noodzakelijk om uw specialist te vragen of u overgevoelig bent of niet. koop oxycontin 40 mg kan componenten bevatten die overgevoeligheid voor andere problemen kunnen veroorzaken. Mensen onder de 18 jaar mogen Oxycotin niet gebruiken. OxyContin wordt niet aanbevolen voor gebruik tijdens de zwangerschap. Neem contact op met uw specialist als u een van deze indicatieve reacties heeft: netelroos; ademhalingsproblemen; gezwollen gezicht, lip of nek. Lokale pijnstillers bestellen is ook makkelijk, te makkelijk! Gebruik uw kostbare vrije tijd voor iets anders dan in lange en saaie rijen staan, of doktersbezoeken, in plaats daarvan bestelt u uw medicijnen vanuit huis op uw eigen bank. Wij hebben ervaring in het helpen van mensen om van hun ziekte af te komen, ook daar kunnen wij u bij helpen. We hebben een grote selectie van de beste en meest populaire pijnstillers die beschikbaar zijn. Hieronder vindt u een lijst van de medicijnen die wij momenteel aanbieden: koop oxycontin 80 mg online

[twafordizzy]

Strindberg leerde zichzelf kennen door Balzac

Strindberg leerde zichzelf kennen door Balzac

bron beeld: biografieonline.it Zweed August Strindberg (1849-1912) was een gekweld mens met een turbulent leven. Dat lees je in zijn werk. Het meest in zijn autobiografische boeken. Eenzaam (uit 1903) is er een goed voorbeeld van. Strindberg was toen getrouwd met de jonge actrice Harriet Bosse, die rollen speelde in toneelstukken van hem. In de tijd dat Strindberg Eenzaamheid schreef was hij…

[hspcoachmaaike]

Ben je gevoelig voor afwijzing als HSP?

https://hspcoachmaaike.nl/ben-je-gevoelig-voor-afwijzing-als-hsp/

[ijsschots]

17:54

De buren moeten echt stoppen met hameren, tikken en ander geluid anders word ik gek!!!!!!!!!!! 

Waarom is het in Nederland zo onmogelijk om een normaal huis te krijgen......... 

[eltjedoddema]

Diskriminoatsie-hype