#autisme

[trafficpan-ic]

Me stimming my way trough the house, does some dance pirouettes, thinks about my current hyperfixation and lies down on the floor while crying bcs i saw a bee

Me 1 minute later: wait am i really autistic?

[handlewithcare-delicate]

GOED NIEUWS VOOR ALLE EFTELING AUTISTEN

Voor degenen die het gemist hebben, de abonnementsprijzen van de Efteling gaan veranderen (en omhoog)

In plaats van 1 abonnement (en een voor 65+ers en mensen met een beperking die iets goedkoper is), komen er 3:

Oplettende kijkertjes zal het misschien opvallen dat wat nu het normale abonnement is, het meest vergelijkbaar is met het nieuwe plusabonnement, maar dat de prijs hiervan hoger is en dat je minder dagen toegang hebt :(

(en als je als mij bent zie je dit als kans om nog meer voordelen te krijgen want holy shit een uniek souvenir??? Speciaal evenement??? Opening Danse Macabre??? Tijd voor Premium)

Dus ik ben even gaan kwebbelen met de klantenservice....Want ik had een regulier abonnement, omdat ik niet zeker wist of een relatief 'mindere' beperking ook in aanmerking wam voor een goedkoper abonnement. De voorwaarde die ze overal aangeven is namelijk dat je geen gebruik kan maken van de reguliere wachtrij, en dat kan ik MEESTAL wel.

Dus ik vraag dit na bij de klantenservice, en benadruk dat ik soms wel en soms niet in de reguliere wachtrij kan.

(niet dat ik gebruik maak van de rolstoelingang, als ik geen gebruik kan maken van de reguliere wachtrij is dat omdat ik overprikkeld ben en dan ga ik sowieso geen attractie in)

GOED NIEUWS

Ook als je "alleen" autisme hebt mag je een abonnement voor bezoekers met een beperking :D

Mag ik benadrukken dat dit je €50 EURO scheelt op jaarbasis?

Voorwaarde is wel dat je een faciliteitenkaart moet hebben, en daarvoor moet je kunnen aantonen dat je een beperking hebt. Ze vragen er niet om bij de aanvraag (want Efteling zijn legends die begrijpen dat niet iedereen medische informatie wilt uitdelen om naar een pretpark te gaan), maar in geval van twijfel kunnen ze er wel om vragen.

Dus hoe bewijs je dat je een zielige autist bent die echt korting moet krijgen OwO??? Eerste instinct is een autipas, maar helaas, die kosten €45. Daar gaat je besparing :( (Deze kosten zijn overigens wel eenmalig en een autipas heeft ook andere voordelen, dus zeker het overwegen waard...)

Maar ya girl heeft een manier gevonden dat dit goedkoper kan ;)

That's right, om €50 korting te krijgen op een abonnement op de Efteling heb je alleen een beperking en €4 plus verzendkosten nodig :D De hidden disablility sunflower is goedkoop, wordt door de Efteling herkent en discrimineert niet op basis van de ernst van jouw beperking en of je wel of niet een diagnose hebt :D

Ik wil wel even benadrukken dat dit een systeem is wat makkelijk te misbruiken is, dus keep in mind dat dit ALLEEN IS ALS JE ECHT EEN BEPERKING HEBT (in de breedste zin ofc). Dit systeem is nu heel toegankelijk voor alle mensen met een beperking, maar zodra er te veel mensen misbruik gaan maken van het systeem kan ze het vermoeilijken en dat is echt een naaistreek tegenover iedereen met een beperking >:(.

TLDR: Auti's kunnen €50 korting krijgen op Efteling abonnementen als ze een keycord van €4 aanschaffen niet slecht niet slecht

[kutautist]

Als autist een andere autist een kutautist noemen is a love language.

[girafeduvexin]

Pardon j'ai vraiment une passion sondage mais

[lautrepas]

I’ve been reading Dr Devon Price’s Unmasking Autism (2022), and I wish the people I’m closed to could read it… Most of them can’t read a whole book in English though, so I have decided to translate some parts of it into French.

[gfxced]

I went to get V at her school and she was happy to see me. I picked her up and said goodbye to the teacher and V kissed me on the cheek.

I did not expect it.

Later, we went to do the groceries with B. after he came back from his school because he was in an intense mood and needed the distraction. It was during a thunderstorm and as soon as we got inside the store, the power went out. It wasn't the street or the block, but the whole city. Lightning must've hit something.

B wasn't afraid. He was only talking about getting a little toy, which we got. He did comment on it being dark but it was just details to him. His mind can't be removed from the object of his focus. Before the groceries we went to listen to the bells tolling because he loves that. On the way to one of his favourite churches, he kept looking at the time and stressing over how little time there was left to reach it. Outside the car, the rain was pouring violently and lightning and thunder were alternating. None of it fazed him : "Daaaaaad! It's fifty-eight! Twoooo minuuuuutes leeeeeeeeeft!"

After the groceries were done (under the emergency lights) an announcement came on the PA (both of which run on auxiliary power) stating that the city said the power wouldn't come back up in time before closing hours. People had to leave their carts and cancel their shopping.

I tried explaining to B what was going on, that it meant that the toy would need to stay there. He panicked and started crying. I kept myself together and explained that without power the registers don't work but we could hide the toy somewhere and I would come get it in the morning. After 10 minutes he agreed. I hid it over a shelf and we left.

But the power came back earlier than anticipated which allowed me to run back to the store for the essentials... and the toy. Abandoned carts were still there. A lot of them. It made it feel strange.

When I got back home B received his bulldozer and he could go to bed happy. He gave me a long hug and then he came to give me a kiss and a hug later in the night. He fell asleep right here actually, on the couch. That's where he wanted to go to bed.

Overall, even though he can be a neurodivergent energy-draining tornado, he's making progress. I'm sure the special needs school his in helps a lot with that. When he's in a good spot, he's absolutely charming.

[aspiekazan]

Today at Work

It's been a few days since I started to improve my communicating skills. I perceived my coworkers frustration throughout the beginning of this new school year. I finally got some rituals which help me decrease my level of anxiety and helps me prevent from the autistic burn-out. Which leads me to be more able and aware at work for improving my skills. I've been talking a lot recently to my team mates about my diagnosis and how I perceive the world around me, how I first understand what they are asking or implying. A coworker in particular didn't seem to understand my diagnosis. And I can't blame her for that. Some context: I work with kids who have autism and who have (what we call in French) "intellectual deficiency" (It is not me being ableist or anything - what we mean by that term is that they're QI is lower than the social norm, but it's not due to their autism, it's not to point out their "low capacity" or anything of that sort, it is merely a fact.) So my coworker only knows autism through the kids we work with. She's never met an autistic person who is verbal and who's QI is some how above the "norm". And probably never me an autistic who is in the process of unmasking. It lead us both to some difficult situations where she didn't seem to get why I wasn't doing certain things, or why I was avoiding other things. I had to explain her last week that my executive functions don't exist like if I don't tell to myself "Okay, you have to do that" I won't do it. The same way you can ask me to do one thing at a time, because I'm mono tasking (especially when working). So we had a couple of those situations and tonight we had another one: we had to wash one of the kids who has sensory issues and is over stimulating with water (as an example) so we had to be both of us for that. While she holds him by the hands and I'm washing him, she asks me to "take his hands" so basically I let down my wash cloths and I grab the kids hands. And she goes "No, no, no, I meant -wash his hands-" and I apologized as some kinds of reflex and she told me "I'm the one who should apologize for not making myself clear enough". That's when I finally felt understood by my coworker for the first time in months. It felt good. It really felt good.

[luciolebrune]

Message d’étudiante : questionnaire pour un mémoire : accompagnement ergothérapeutique dans la relation sociale entre l’enfant atteint d’un Trouble du Spectre de l’Autisme (TSA) âgé entre 2 et 11 ans et les parents.

[petit-atelier-de-poesie]

Sais-tu pourquoi je saute. Documentaire. 2020

[tistje]

De Magie en Uitdagingen van December ... autisme en veranderingen

December wordt verondersteld een tijd van feest en gezelligheid te zijn, maar eigenlijk is het gewoon een maand als een ander, en verschilt het maar weinig van november of januari. Voor de een is deze maand gevuld met een mix aan sociale events, veranderende routines en zintuiglijke prikkels. Voor de ander gaat alles gewoon z’n gangetje en wordt er geen duimbreed van de gewoontes en routines…

[bastienbertine]

A picture for the international day of Autism.

[alicray]

Me and my OCs Angie, Cray & Pumpkin wish you an happy autism awareness month !

[kutautist]

in my defense I am:

Autistic

White, but that was likely evident.

Referring to things like very simple plain cookies or basic white-flour crackers. Not like...unseasoned chicken. I'm a vegetarian & have literally never had chicken in my entire life. I have no fucking dog in that fight. I don't care. But I think vanilla milkshakes and basic cookies really fuck sometimes.

[girafeduvexin]

J'adorerais avoir les moyens de faire une étude sur les goûts musicaux des personnes tdah et/ou autistes parce que je suis persuadée qu'il y a des points de convergence, sur les musiques rythmées, typiquement (pour le tdah en tout cas), sur les basses, si vous êtes tdah et/ou autistes, dites-moi dans les tags/commentaires/reblogs si vous avez l'impression que vos goûts musicaux sont influencés par votre neurodivergence.

[atypiquepoesie]

Le monde est tranchant et je suis si tendre.

Je me blesse en pensant inlassablement et panse mes blessures.

Les pièges sont légions et je me sens seule à combattre.

L'aventure de naître n'est pas si ludique

Mais je dois jouer le jeu.

Vivre pour moi n'est autre que risque mortel

Sans avoir pu accomplir avec sincérité.

Je voudrais rester éveillée cette nuit, pour jouir du calme et de la liberté que daigne me laisser la rue vide.

Comme il est heureux d'être sans casque au rez de chaussée, comme il est bon de n'être pas obligée de me confiner, dans un silence partiel en lequel je m'efforce tout de même de faire le tri, entre son, harmonie et bruit.

Mais que vais-je devenir si je savoure trop cet instant et que je ne dors pas ?