Bazen içimizden ağlamak gelir. Nedenini bilmiyorum sadece oturup ağlamak istiyorum, hem de hüngür hüngür ağlamak. Kimse bana dokunmasın kendi halim de ağlamak. Uyumak istiyorum ama uykum yok, gezmek istiyorum ama halim yok, sevmek istiyorum ama beni bilen yok, mutlu olmak istiyorum ama gülesim yok.
Geçmişime baktığımda tek gördüğüm, kırgınlıklarım üzüntülerim ve yarı yolda bırakılıp kullanılmış bir ben. Yaşantılar insanı yorar bunu hep söylerim, ama yaşantılar insanı değiştirebilirde. Bazen seni hayata karşı daha güçlü hale getirir yıkılmaz hale gelirsin, bazen de farkında olmadan kendinden uzaklaşırsın huyların değişmeye başlar ve kendini tanıyamaz hale gelirsin. Geriye baktığımda çok ödün vermişim kendimden. Zor oldu evet, geçmişimden kurtulmak. Çok yaralı ayrıldım. Bilmediğim hiç tanımadığım birine dönüştüm, hayat böyle işte yaşantılar sayesinde güçlendirirken bi yanda da öldürüyor.