#herşey çok güzel olacak

[llsusll]

...

Görev yerimizdeyiz..

Sana söz baharlar gelecek..🫶

[cuneytyardimci]

Söyleyin, hangi yanımızdan vazgeçelim? 🫶

[kalbimdekiayy]

"Mesafeler umrumda değil, içimde en güzel yerdesin."

[selin-n]

İçimdeki ses "herşey çok güzel olacak" diyebilirdi__//

Ne yazık ki sustu o ses__!!😔

Öyle__!!

🎼🎵🎶💙🥀🕊️🦋🐞💙

Sevgiyle 💙

[1siirsever]

Bugün her anıma eşlik eden seni bilen bir arkadaşım seni sordu.

'Ona seni bağlayan ne' dedi.

Tutulmuş gibiydim oysa birçok kez içimde bu sorunun cevabını araştırmıştım. Bulduğumu da sanmıştım. En büyük yanılgımın sanmak olduğunu biliyordum.

'O benim gizli olanım' dedim.

Bu sohbet devam ederken senden nefret ettiğimi hakkımı helal etmediğimi sana söylediklerimi bir bir ona da söyledim. Ve bana ' Sen çok aşıksın gitsin derken bile gitmesine izin vermiyorsun farkında mısın?' dedi. Nasıl yani senin gitmene ben mi izin vermiyorum. Ben seninle bir çok kez vedalaşan ben ben mi yani?

'Evet, sen izin vermiyorsun zihnin onu tuttu ve gitsin istemediğin için nefrete dönüştürdü. Affedince güzel bir veda ile kalbinde aklında ferahlayacak' dedi. O kadar çok düşündüm ki haklımı diye seni içimde kalbimde büyüten de ben değil miydim?. Peki şimdi gitmene de ben mi izin verecektim. Sonra herşey düzelecek mi? Hiç olmamış gibi mi olacak..

Peki ya yaralarım aldığım iz'ler ruhumu, bedenimi saran çizikler onlarda geçecek mi?

-"Yeni bir ateş söndürür başkasının yaktığını, yeni bir acıyla hafifler eski bir ağrı." bu söz doğru ise yeni bir acıyı bekliyor bedenim, ruhum

Oysa ben sana deli divane aşık ben nasıl senin yarana ihanet ederim. Ben senin acını bana yaşattığını bile severken. Üstelik sevmek sadece iyi günleri, iyi yönlerini sevmek midir?

[nev-i]

Neler geçmedi ki bu da geçmesin..Hayatında ki onca bedensel zorluğa rağmen ruhuyla, kalbiyle bize hep gülümseyen, evimizin hiçbir zaman solmadan açan tek çiçeği, hayatımda görüp görebileceğim en güçlü adam seni çok seviyorum..Ve bu günlerin bitmesine az kaldı biliyorum..Herşey en güzel haliyle, yine hep seninle, yeniden başlayacak inanıyorum.. Haydi dön evine..Evin duvarları varmış yeni farkettim. Sen varken her yer pencereydi çünkü..Ve her yer yine seninle pencere olacak..Sadece biraz daha zaman.. 🖤

[nedemeliyim]

Olanlar oldu ve biz birden kendimizi çadır alırken bulduk, bir de almakla kalmadık iki oda bir salon şaka maka öyle oldu. Evden Allah ne verdiyse alıp erzak merzak yola çıktık öyle ki ayağımın altı bile diyemeyeceğim ayaklarım havada geldim ayyy. Artık nasıl bir korku endişe duyuyorsak aç açıkta kalacağız. Neyse uzun zamandır yolda bu kadar keyifli neşeli zaman geçirmemiştik ( şu an keyfi yerinde olmayanlar için yüreğim sızlayarak yazdım burayı, hepimiz inşallah bol bol yaşarız ). Rotamızı sabah evden çıkarken aniden değiştirdiğimiz butik bir kamp alanına bodoslama girdik, sanki bir çay bahçesi her ağacın altına piknik masası yerine işte çadır kurabiliyorsun ksksks çok şirindi mekan dar olunca en olabilir şekilde hijyenik duruyordu. Benim aklımdaki bir başka yeri de eleyerek buraya yerleştik. Ama bizim koca evi kuramadık videoları anlamadık, neyse bir ucundan takmaya başlayalım Allah yardım eder dedim çabalayana ;) o sırada mekan sahibi çadırın büyüklüğünden olacak bayağı bildiğin sıvıştı ama gönlü de el vermedi sıcakta piştiniz deyip iki buz gibi su getirdi. Komşu çadırdaki abi imdadımıza yetişince artık yeryüzündeki ilk kendi evimizi kurup yerleşmiş olduk. Ama aman yarabbi bu ne kadar çok eşya.. bir dahaki sefer tövbeler olsun diyerek. Herşey çok hoş yalnız deniz çokkk taş. Akşam yemeğini hazırlarken birden eşim elimi tutup bu şarkı eşliğinde dansımsı birşey yaptı benimle saniyelikti ama çok tatlı oldu. Bende yemek masasının üzerini bir miktar süsledim jestse jest. Biz henüz sofradayken çocuklara ekranda film saati yapıldı, her birine dondurma ikramı, anne babalar dinlensin dediler bak bunlar güzel şeyler. Neyse gelelim zurnanın zırt dediği yere, her yeri kapattım uyuyacağız bahçenin kenarından bir kafa gördüm geri çekildi hemen koştum sordum bu ne, gündüz koyunlar vardı acaba gece salıyorlar mi evet evet onlardır ya da köstebek, tavşan, kaplumbağa da olabilir çok doğaldır yerimiz dedi... gündüz çok hoştur benim içinde su an bunu yazarken martılar ötüyor bir çatının üzerinden. Arkamızdaki çadırın önüne tatlış bir köpek uzandı zaten her yer kedi. Arkadaşlar bilmeden survivora katıldım. Şu an şişme yatağım denizdeki dalgalar gibi sallanıyor kımıldamadan yatıyorum. Biraz önce biri gelip çadırımızı nasıl kurmuşuz nasıl çakmışız inceleyip gitti fısır fısır, herkes sanki bizim çadırın içinde tüm sesler burda... vezir mi rezil mi hepsi birbirine karıştı. Kampın ilk günü notlarım olarak kolay gelsin. Part1.

[mavirislik]

bir gün herşey çok güzel olacak.

[agonizingly-pulchra]

Benim halen umudum var. Bu birine yada bir şeye bağlı değil Allah'a bağlı. Allah isterse bir anda herşey çokkk güzel olabilir, veya çok kötüde olabilir. Yaşadığım yada yaşadıklarımın ve gelecek olanlar hepsi mükemmel bir dizayn içinde ilerliyor. O'na inan.

Olmuştan yana mutluyum,

Olandan hoşnutum,

Olacak başımla beraber. ❤️🌹

[defneylehayatadogru]

03.05.2024

Sevgili tumblr,

Evet kaç yaşında olursam olayım her türlü günlüğe sevgili günlük olarak başlamalıymışım gibi hissediyorum ancak bugün böyle başladım. Bugün sabah normaldi. Ablam yine tersinden kalkmıştı ama klasik yani. Ablamla babam arabada konuşurken ben sessizce akıp giden yolu izledim. Sonra okuluma geldik. Sınıftaki bi kız crushıyla olan gelişmeleri anlattı. İtiraf etmek gerekirse o kızın yerinde olmayı bi nebze isterdim. Tamam kim hayatında ne yaşıyor bilemeyiz ama dışarı bu kadarda belli etmeden yaşanılmaz. Belli. Güzel bi hayatı var. Aslında benimde dışardan hayatım tozpembe görünüyor. Yani öyle derler. Ama aslında öyle değil. Neyse seminer vardı. Subway surf yarışması yaptık arkada. Kaykay ve anahtar kullanmamak şartıyla. Kazandım mı hatırlamıyorum çok bakmadım. Sonra öğle arası falan oldu. Normal gibiydi herşey. Tek sıkıntı bugün paketim bitti yani internetim falan yoktu. Ulaşım zordu insanlara. Bugün farkettim ki internetin köpeği olmuşuz yani en azından ben öyle. Sonra ablamın işyerine gittim ona para bırakmak için. İnternetim olmadığı ve yolu bilmediğimden uzatmışım yolu. Sonra ablamla iş bittikten sonra eve geldim. Yarın akrabamın düğünü olabilirmiş bu yüzden ayakkabı almaya falan gittik. Babam ben annem. Annem yol boyunca sürekli eski travmalarına falan getirdi konuyu. Çok küçükken gelin olduğundan,babaannemin ona çok çektirdiğinden ve babamın buna seyirci kalması falan bunları dedi. Açıkçası babamın bunları zamanında yapmış olması doğru değil ama annemin benim yanımda bu konuları açması hoş değildi. Arada kalıyormuş gibi hissediyorum. O anın bitmesi için içimden sayılar falan sayıyorum. Farklı şeyler düşünmeye çalışıyorum. Sonra istediğim ayakkabıyı bi türlü bulamadım. Gerçekten büyük bi yerdi ama bi türlü içim sinmedi. Çanta falan da bulamadım. En sonunda gitmemeye karar verdim ama bunu yaparken de bencil damgası yemekten,dışlanmaktan korktuğum için başka çözüm yolları üretmeye çalıştım. Babamlar düğüne gidince ablamlar falan dışarı çıkacaklardı ama reşit olmadığımdan dolayı biraz sıkıntılı oluyordu. Sırf onların eğlencesi için o salak akrabaları çekmek zorundaydım. Çünkü neden? Ben bencil ve nankör olmamalıydım. En sonunda arkadaşımda kalmaya karar verdim. Bu sefer ablam, gitsen ne olacak babam mırın kırın eder dedi. Bu hikayede sürekli kıyaslar içinde olduğum ablam mı daha bencildi yok ben mi çözümleyemiyordum. Sonra kuzenim ordan aklımız sende kalır falan dedi. Kalmazdı. Yani kalıcakları şey ben değil,babam olurdu büyük ihtimalle. Bende aynen aklınız bende kalır aynen falan dedim çünkü ne desem boştu aslında. Sonra ablam kuzen senle yatsın dedi bende hayır dedim. Yani ona benzer bişeyler dedim işte. Sanırım hayır demeyi öğreniyorum. Kuzenim yine neden sürekli odamda olduğuma dair nutuklar çekti. Bi tek orda kendim olduğunu, ordan çıkınca yapmacıktan gülmemin gözlerimi doldurduğunu ve yanaklarımı ağrıttığını ve hatta bazen istemeden suratımı astığımı bilmiyolardı. Neyse işte öyle gün bitti. Bense şuan burdayım ve anlık gelen bişeyler paylaşma hissiyle doldum. Burda anonimim. 1-2 kişi hariç kimse kim olduğumu bilmiyor bu yüzden hiçbir şey olmaz. Bursnın genel olarak yargılayıcı bi platform olduğunu düşünmüyorum zaten. Büyük ihtimalle kimse aptal saptal bi ergen kızın ergence düşüncelerini okumak istemeyeceğinden dönüp dönüp ben kendim okuyacağım. Olsun. Öyle bi amacım yok zaten. Sadece ilerde bu gönderilere bakınca ilerlemiş olabilmeyi hedefliyorum. Ayrıca insanların dilinde ergen bi kız olabilirim ama içim dışımdan çok daha farklı.

Şuan dinlediğim şarkı;

[aswliiitb]

Birgün herşey çok güzel olacak .

[llsusll]

...

Eğer;

Hak haksızlıktan yüce,

Sevgi nefretten üstün,

Aydınlık karanlıktan güçlüyse

Çaresi yok usta

Biz kazanacağız...

Nazım Hikmet

[kalbimdekiayy]

"gözlerinin şarkısını

kim duyar benden başka"

[insanze-24]

Bugün kimse canımı sıkamaz.. biri tunceli li hemşerim biri diyarbakır 2 tane hatay ve adana dan bir de karadeniz li laz uşağı ağır dostlarım misafirim olacak bütün terası donatmaya başladım😊 bugün herşey çok güzel olacak 😊

Sizler için de herşey çok güzel olsun, akşamınız mutlu olsun🍻🍿🍟🥂🧀🥃🍫🍾🍺🍹🍷🎶🎵🎶🎻

[sensizyasamak]

Tam göğsünüzün ortasında bir yeriniz acıyacak. Evinizin sizi içine sığdıramayacak kadar dar olduğunu fark edeceksiniz.. Sokağa fırlayacaksınız, sokaklar da dar gelecek. Tıpkı vücudunuzun yüreğenize dar geldiği gibi. Ne denizin mavisi açıçak içinizi, ne pırıl pırıl gökyüzü.. Kendinizi taşıyamayacak kadar çok büyüyecek, Bir yandan da kaybolacak kadar küçüleçeksiniz.. Birileri size bişeyler anlatacak durmadan. "Önemli olan sağlık", "Yaşamak güzel", "Boşver, herşey unutulur" Siz hiç birini duymayacaksınız. Gözyaşlarından etrafı göremez hale geleceksiniz. O'ndan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek, az sonra kollarında ölmek isteyecek kadar çok seveceksiniz. Hemde kalabalıkların arasında kaybolmak.. İkisi de yetmeyecek. Geçmişi düşüneceksiniz neredeyse dakika dakika, ama kötüleri atlayarak. Onunla geçtiğiniz yerlerden geçmek isteyeceksiniz. Gittiğiniz yerlere gitmek, bu size hiç iyi gelmeyecek. Ama bile bile yapacaksınız. Biri size içinizdeki açıyı söküp atabileceğinizi söylese, Kaçacaksınız.. Aslında kurtulmak istediğiniz halde, o acıyı yaşamak için direneceksiniz.. Aksini iddia edenlerden nefret edeceksiniz. Herkesi ona benzetip, kimseyi onun yerine koyamayacaksınız. Hiçbir şey oyalamayacak sizi.. İlaçlara sığınacaksınız, bir kaç saat kafanızı bulandıran. Ama asla onu unutturmayan. Sadece bir müddet buzlu camın arkasından seyrettiren. Bütün şarkılar sizin için yazılmış gibi gelecek. Boğazınız düğümlenecek, dinleyemeyeceksiniz. Uyumak zor, uyanmak kolay olacak. Sabahı iple çekeceksiniz. Bazen de "Hiç güneş doğmasa" diyeceksiniz. Ne geceler rahatlatacak sizi ne gündüzler.. Ölmeyi isteyip, ölemiyceksiniz. Belki çivi çiviyi söker diye can havliyle önünüze çıkana sarılmak isteyeceksiniz. NAFİLE... Düşüncesi bile tahammül edilmez gelecek. Rüyalar göreceksiniz gerçek olmasını istediğiniz. Her sıçrayarak uyandığınız da onun adını söylediğinizi fark edeceksiniz. Telefonun çalmasını bekleyeceksiniz, aramayacağını bile bile.. Her çaldığında yüreğiniz ağzınıza gelecek. Ağlamaklı konuşacaksınız arayanlara, yüreğiniz burkulacak, canınız yanacak. Bir daha sevmemeye yemin edeceksiniz. Hayata dair hiç bişey yapmak gelmeyecek içinizden, onun sesini bir kez daha duymak için yanıp tutuşacaksınız. Defalarca aradığı günlerin kiymetini bilmediğiniz için kendinizden nefret edeceksiniz. Yaşadığınız şehri terk etmek isteyeceksiniz. Onunla hiç bir anınınızın olmadığı bir yerlere gidip yerleşmek isteyeceksiniz. Ama bir umut... Onunla bir gün bir yerde karşılaşma umudu.. Bu umut sizi gitmekten alıkoyacak. Gel gitler içinde yaşayacaksınız, BUNA YAŞAMAK DENİRSE..

[besiktas77]

Hunharca keyif yapanlar burada mı??

Durup dururken dans etme isteği geliyor mu size de?

Hava sanki her zamankinden daha güneşli...

İnsanlar daha mı güler yüzlü, bana mı öyle geliyor?

Çimler daha yeşil, öyle değil mi?

Kırmızı hiç bu kadar baştan çıkartıcı olmamıştı...

Kuşların cıvıltısı bile farklı. Cıvıltı değil bu, senfoni adeta...

Bir ses geliyor arkadan... Bir şiir kulağımda...

Ben Nazım Hikmet diyeyim, sen Cemal Süreya...

Tarık Akan ile Adile Naşit sarılmışlar birbirlerine, sevinç gözyaşı ikisindeki de... Barış Manço bir başka keyifle söylüyor Halil İbrahim Sofrası'nı...

Özkan Uğur değil mi o kahkaha atan??

Zeki Alasya takmış koluna Türkan Saylan'ı, önlerinde Berkin ile Ali İsmail... Gülümsüyorlar Boğaz'ın üstünde, gökyüzünde...

Münir Özkul'u duydunuz siz de, değil mi?

"Ben Yaşar Usta! Yıkamayacaksın, dağıtamayacaksın, mağlup edemeyeceksin bizi!" diye haykırıyor zalime...

Yaşar Nuri Öztürk, Fesli'nin kıçına basıyor tekmeyi! Fesini düşürüyor kaçarken fesli deli, tıpkı İzmir'de denize döktüğümüz o aşık olduğu Yunan gibi!

Uğur Mumcu ile Hrant arkalarına yaslanmış izliyorlar Adıyaman'ı, Bursa'yı, Balıkesir'i... "Oldu bu sefer" diyorlar...

Fatma Girik de sevinçten ağlıyor, Kız Kulesi'nin üzerinde. Sinem Başkan'ı alkışlıyor avuçları patlarcasına! "Ben Şisli'de başardım, sen de Üsküdar'da başaracaksın güzel kızım" diyor...

Ve şimdi susuyor hepsi...

Ayağa fırlıyorlar birden... Nasıl fırlamasınlar? Güneşten daha sarı saçları, Marmara Denizi kadar mavi gözleriyle, tam da Çamlıca Tepesi'nden izliyor Paşam eserini...

"Söylemiştim size..." diye fısıldıyor...

"Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar olacak..."

Gözümden akan yaşları siliyorum, tüylerim diken diken...

Tünelin sonundaki ışığa bakıyorum...

Gördüğüm o ışık trenin ışığı değilmiş, bildiğin gün ışığıymış!

Tünel bitti.

Karanlık bitti...

Fark ettiniz mi, yarınlar çok daha aydınlık şimdi!

herşey çok güzel olacak

Hissettiklerimi çok güzel yazmış.🇹🇷🇹🇷

Emre

Dolcel