#museum obraz

[dolnoslaskabiblioteczka]

„Podróżnicy w Górach Olbrzymich” to książka znana już pewnie wielu miłośnikom regionu, których nie brakuje na pewno wśród naszych czytelników. Jeśli jednak jeszcze o niej nie słyszeliście albo słyszeliście, lecz później informacja ta gdzieś się wśród innych zagubiła, to zachęcamy do sięgnięcia po niezwykłą, pionierską publikację Wydawnictwa Wielka Izera przygotowaną we współpracy z Schlesisches Museum zu Görlitz.

„Podróżnicy…” to antologia niemal czterdziestu relacji osób podróżujących po Karkonoszy i Górach Izerskich w okresie od końca XVII do początku XX wieku. W publikacji znajdujemy relacje z wędrówek po dolnośląskich i łużyckich górach, szczegółowo opisujące możliwości i warunki takich podróży (pożywienie i noclegi), a także spotkania z ludźmi w różny sposób z górami związanymi (wśród których znaleźli się m.in. gospodarze schronisk i poprzedzających je baud, leśnicy, drwale, ale także – przemytnicy).

Każda relacja jest inna, bo napisana przez kogoś innego, innym – bo z różnych lat pochodzącym językiem. Każdy z nich na czymś innym skupia uwagę, ale dzięki temu otrzymujemy bogaty i barwny obraz Gór Olbrzymich i ich mieszkańców: strojów, jakie noszą, potraw, które warzą i zwyczajów, którym hołdują. Jest też sporo krajobrazów, choć zaznaczono, że część tych krajobrazowych opisów została skrócona przez tłumacza. Ten zresztą w sposób barwny tłumaczy, jak to się stało, że „Podróżnicy…” w ogóle pojawili się na rynku wydawniczym. To też ciekawa historia.

Na uwagę zasługują także przedmowy, które napisali dwaj znawcy Gór Olbrzymich: Ullrich Junker, potomek mieszkańców osady na Kobylej Łące, i Henryk Waniek, pisarz i malarz, którego każdy utwór też jest swoistą wędrówką. Na uwagę zasługuje również szata graficzna i to, co w ostatnich latach coraz rzadziej spotykane: staranna edycja i korekta, dzięki którym książkę można po prostu ze smakiem czytać, nie potykając się co rusz na błędach edycyjnych lub korektorskich niedociągnięciach.

Fantastyczna lektura dla każdego, komu Karkonosze i Góry Izerskie nie są obojętne. Bardzo wszystkim polecamy – spójrzcie na znane sobie miejsca oczyma podróżników sprzed 200–300 lat i odkryjcie je na nowo. [jk]

PODRÓŻNICY W GÓRACH OLBRZYMICH. ANTOLOGIA TEKSTÓW ŹRÓDŁOWYCH Wydawnictwo Wielka Izera 2020 ISBN: 9788395229367 412 stron, 130x215 mm oprawa twarda

[chicago-geniza]

Yes, actually, the more I think about it, the more I am convinced Stefania is juxtaposing Rembrandt with Żak here. Remember her remark about literature influencing plastic arts, and now the polarity has reversed? Her work makes this recursive and kaleidoscopic, folds it in on itself. In Korzenie Anna quotes a torrent of words, but all Jan gives the reader is an impressionistic image, an "obraz" rendered in two colors. From this, and the context of their conversation, we (...I, at least) derive the Słowacki stanza she's quoting. Słowo-->obraz-->słowo. In Warszawa-Lwów 1939, Stefania's port-parole wakes up on her last morning in the Lwów hotel room. Bichette has asked her three times to stay and defend the city; she has asked Bichette three times to leave. Bichette compares Poland to a sick/injured child who needs them, and waxes rhapsodic about "the people." Stefania describes morning breaking, the light slicing through the room like a column of fire, a litany of other descriptions that evoke Rembrandt's Landscape With the Good Samaritan, held at the National Museum in Poland (only recently returned during the independence era). Of course the parable is what Jesus replies with when asked--Who is your neighbor? It's a narrative landscape, and the parable is implicit in Stefania's text as well. She conjures the narrative parallel through the image, her power of inter'textual' visual description that transforms the Lwów hotel room into Rembrandt's canvas without speaking a single allusion aloud or allowing herself to voice them in the realm of Logos. More on Żak once I'm less tired.

[abwwia]

Erna Rosenstein, Screens (org. Ekrany) 1951, Oil on canvas, 48 x 64 cm, Courtesy Łódź Art Museum

Polish surrealist, visual artist and poet.

Follow @sztukakobiet : Polish Women Artists

From Wikipedia: She was the daughter of an Austrian judge, born (1913) into a Jewish family in the town of Lemberg, Austria-Hungary, now Lviv #Львів in Ukraine.

In 1918 they moved to Kraków. In November 1918 Poland regained its independence as the Second Polish Republic. Her father wanted her to take up in the family business of law. She however studied at Wiener Frauenakademie (1932–1934) and Academy of Fine Arts in Kraków (1934–1936).

She was a Communist and belonged to a group of artists known as the Kraków Group [pl], which she had met at the Academy of Fine Arts in Kraków. Her works were evoked by her experiences as a Jew in Nazi-occupied Poland. She and her parents went to Warsaw, but they were murdered by a Polish bandit, while they were trying to find a safe place. She was severely wounded, but survived.

After the war she was confronted with the reality of Communism. Having idealized it earlier, she ran into conflict with it. In later life Rosenstein published a book of her memoirs and several volumes of poetry.

She was married to Polish-Jewish literary critic. She died in 2004 of arterial sclerosis.

_____ Erna Rosenstein (ur. 17 maja 1913 we Lwowie, zm. 10 listopada 2004 w Warszawie) – polska malarka surrealistyczna i poetka żydowskiego pochodzenia. Via Wikipedia

"Kiedy władza w Polsce wymagała od artystów tworzenia w zgodzie ze schematami socrealizmu, Erna Rosenstein stworzyła obraz wyraźnie surrealistyczny, powracając do obserwowanej w czasie wojny zbrodni na najbliższych. W lesie podczas pełni księżyca w powietrzu unoszą się głowy kobiety i mężczyzny. Obok bezgłowego ciała kobiety, rąk i drzew, na tle nocnego nieba widoczne są także różnej wielkości kwadraty i prostokąty. Zarówno temat jak i forma obrazu czynią go istotnym w dorobku artystki." źródło i więcej: https://zasoby.msl.org.pl/arts/view/5864

#ErnaRosenstein #sztukakobiet #babskilondyn #Rosenstein #polskisurrealizm #PolishFemalePainter #PolishSurrealism #surrealism #femalesurrealist #femalesurrealistartist @polishwomenartists

[alesztuka]

Muzea Państwowe w Berlinie udostępniają swoje zasoby.

Ponad 270 tysięcy zdjęć obiektów pochodzących z 19 oddziałów i Instytutów udostępniono na stronie https://sammlung.smb.museum/. Oprócz reprodukcji dzieł sztuki strona w przyszłości zawierać będzie również działy: badania, tematy, zwiedzanie, które mają uzupełnić i pogłębić wiedzę zwiedzających.

Już teraz można pobierać reprodukcje w wysokiej rozdzielczości i szeroko korzystać z nich dzięki licencji Creative Commons. Ale to nie wszystko, wkrótce udostępnione zostaną także filmy, elementy interaktywne, dodatkowe informacje dotyczące wystaw oraz publikacje naukowe.

Na zdjęciu: Roelant Savery “Raj”

[mu-mumie]

There is a painting in my local art museum. There is a painting in the museum of modern art and it is watching me.

František Hudeček | Witness | Muzeum umění Olomouc

[witeksphotosart]

Examples of art from old closter with apotheke museum in Dubrovnik,. Croatia.

[pwlanier]

Josip Seissel, 3c i tričarije br. 19 (Kraj-obraz po-čela po-nosa), 1939., akvarel, papir, tuš

The Museum of Contemporary Art Zagreb

[pollonegro666]

2022/08/09 En otra de las plantas del museo tienen obras de arte de diversos autores donada por un coleccionista. Hay un cuadro del pintor español contemporáneo más famoso en el mundo.

In another of the floors of the museum they have works of art by various authors donated by a collector. There is a painting by the most famous contemporary Spanish painter in the world.

Google Translation into Portuguese: Em outro dos andares do museu há obras de arte de vários autores doadas por um colecionador. Há uma pintura do pintor espanhol contemporâneo mais famoso do mundo.

Google translation into Italian: In un altro dei piani del museo sono conservate opere d'arte di vari autori donate da un collezionista. C'è un dipinto del pittore spagnolo contemporaneo più famoso al mondo.

Google Translation into French: Dans un autre des étages du musée, des œuvres d'art de divers auteurs ont été données par un collectionneur. Il y a un tableau du peintre espagnol contemporain le plus célèbre au monde.

Google Translation into Arabic: في طابق آخر من طوابق المتحف ، تبرع جامع أعمال فنية لمؤلفين مختلفين. هناك لوحة رسمها أشهر رسام إسباني معاصر في العالم.

Google Translation into German: In einer anderen Etage des Museums wurden Kunstwerke verschiedener Autoren von einem Sammler gespendet. Es gibt ein Gemälde des berühmtesten zeitgenössischen spanischen Malers der Welt.

Google Translation into Albanisch: Në një kat tjetër të muzeut, vepra arti të autorëve të ndryshëm u dhuruan nga një koleksionist. Ekziston një pikturë e piktorit më të famshëm bashkëkohor spanjoll në botë.

Google Translation into Bulgarian: На друг етаж от музея са дарени от колекционер произведения на изкуството от различни автори. Има една картина на най-известния съвременен испански художник в света.

Google Translation into Czech: V jiném patře muzea daroval sběratel umělecká díla různých autorů. Nachází se zde obraz nejslavnějšího současného španělského malíře na světě.

Google Translation into Slovak: Na inom poschodí múzea daroval zberateľ umelecké diela rôznych autorov. Nachádza sa tu obraz od najznámejšieho súčasného španielskeho maliara na svete.

Google Translation into Suomi: Museon toisessa kerroksessa keräilijä lahjoitti eri kirjoittajien taideteoksia. Siellä on maailman kuuluisimman nykyajan espanjalaisen taidemaalarin maalaus.

Google Translation into Greek: Σε έναν άλλο όροφο του μουσείου, έργα τέχνης διαφορετικών συγγραφέων δωρίστηκαν από έναν συλλέκτη. Υπάρχει ένας πίνακας του πιο διάσημου σύγχρονου Ισπανού ζωγράφου στον κόσμο.

Google Translation into Norwegian: I en annen etasje i museet ble kunstverk av forskjellige forfattere donert av en samler. Det er et maleri av den mest kjente spanske samtidsmaleren i verden.

Google Translation into Polish: Na innym piętrze muzeum dzieła sztuki różnych autorów zostały podarowane przez kolekcjonera. Znajduje się tam obraz najsłynniejszego współczesnego malarza hiszpańskiego na świecie.

Google Translation into Romanian: La un alt etaj al muzeului, opere de artă ale diferiților autori au fost donate de un colecționar. Există un tablou al celui mai faimos pictor spaniol contemporan din lume.

Google Translation into Turkish: Müzenin bir diğer katında ise farklı yazarlara ait eserler bir koleksiyoncu tarafından bağışlanmıştır. Dünyanın en ünlü çağdaş İspanyol ressamının bir tablosu var.

Google Translation into Hebrew: בקומה אחרת של המוזיאון נתרמו יצירות אמנות של סופרים שונים על ידי אספן. יש ציור של הצייר הספרדי העכשווי המפורסם ביותר בעולם.

Google Translation into Hindi: संग्रहालय की दूसरी मंजिल पर, विभिन्न लेखकों द्वारा कला के कार्यों को एक कलेक्टर द्वारा दान किया गया था। दुनिया में सबसे प्रसिद्ध समकालीन स्पेनिश चित्रकार की एक पेंटिंग है।

Google Translation into Indonesian: Di lantai lain museum, karya seni oleh penulis yang berbeda disumbangkan oleh seorang kolektor. Ada lukisan karya pelukis Spanyol kontemporer paling terkenal di dunia.

Google Translation into Malay: Di tingkat lain muzium, karya seni oleh pengarang berbeza telah disumbangkan oleh seorang pengumpul. Terdapat lukisan oleh pelukis Sepanyol kontemporari yang paling terkenal di dunia.

Google Translation into Russian: На другом этаже музея произведения искусства разных авторов были подарены коллекционером. Есть картина самого известного в мире современного испанского художника.

Google Translation into Japanese: 博物館の別のフロアでは、さまざまな作家による芸術作品がコレクターから寄贈されました。 世界で最も有名な現代スペインの画家の絵があります。

Google Translation into Korean: 박물관의 다른 층에는 수집가가 다른 작가들의 예술 작품을 기증했습니다. 세계에서 가장 유명한 현대 스페인 화가의 그림이 있습니다.

Google Translation into Chinese: 在博物馆的另一层，一位收藏家捐赠了不同作者的艺术作品。 有一幅世界上最著名的当代西班牙画家的画作。

Google Translation into Persian: در طبقه دیگری از موزه، آثار هنری نویسندگان مختلف توسط یک مجموعه دار اهدا شد. تابلویی از معروف ترین نقاش معاصر اسپانیایی در جهان وجود دارد.

Google Translation into Tagalog: Sa isa pang palapag ng museo, ang mga gawa ng sining ng iba't ibang mga may-akda ay donasyon ng isang kolektor. Mayroong isang pagpipinta ng pinakasikat na kontemporaryong Espanyol na pintor sa mundo.

Google Translation into Thai: อีกชั้นหนึ่งของพิพิธภัณฑ์ มีการบริจาคงานศิลปะโดยนักเขียนหลายท่าน มีภาพวาดของจิตรกรชาวสเปนร่วมสมัยที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก

Google Translation into Bengali: জাদুঘরের অন্য তলায়, বিভিন্ন লেখকের শিল্পকর্মগুলি একজন সংগ্রাহক দান করেছিলেন। বিশ্বের সবচেয়ে বিখ্যাত সমসাময়িক স্প্যানিশ চিত্রশিল্পীর একটি চিত্রকর্ম রয়েছে।

Google Translation into Ukrainian: На іншому поверсі музею витвори мистецтва різних авторів подарував колекціонер. Є картина найвідомішого сучасного іспанського художника у світі.

[pomorska]

[chicago-geniza]

Anyway Stefania also tells you about literary genre through art if you pay attention. She signifies interwar Poland through the "pejzaż romantyczny" that hangs above her desk in Saska Kępa, her description of her apartment, and its contrast is with the light in the hotel room in Łódź, her description of that room. This is also a landscape, an apocalyptic one, it made me imagine Rembrandt's Landscape with Good Samaritan, and for reasons that are "I am a crazy person who has spent the last three years walking around inside Stefania Zahorska's mind," the first image that came to me re: the painting over her desk in Warsaw was Żak's "Landscape With Two Lovers," especially re: how she writes about Żak's use of color (the Polish for this obraz nad biurkiem: "Plomienne czerwienie, gorące różowości chylą się ku złotemu zachodowi i od krawędzi obrazu wysuwa się ku nim lśniący seledyn nachodzącej nocy")

My other vibes-based source of intuition is that I remember reading an overview PDF about the Polish interwar avant-garde--focus on Rytm--plus a couple of other pieces on art plundered by Nazis, and while his other work is mainly in national museums, lost, or in private collections, this one is listed as someone's personal property? Which I guess is also private collection. Stefania interviewed him in '25-'26 just before his death, but I think she must have met him in '23 or '24? She was there earlier as an art critic, and saw Rene Clair's Entre'Acte.

[courier5758]

Art in the time of Corona

ENG text, then PL text.

Corona doesn't have a single face, a single side to it, or a single 'universal' experience tied to it:  It varies from person to person, from circumstance to circumstance, and from location to location. By the by, before I go much further, I must point out that I have not had an experience at all similar to the experience of Italy, where there have been days in which 900 people have died in a single day.  Should I find a link to material detailing this experience, I shall be sure to include it at the end of this - my first text on this site. (frieze article linked at the bottom)  Broadly, here in the UK, the experience has been coloured by the cancellation of exhibitions and fairs, the loss of paid work in roles other than Art (we all have rent to pay after all), Treasury statements which have brought financial relief - to different degrees - to many, dare I say it, 'mainstream' employees, and finally, the declared Lock-Down. Those of us with connections to the Continent may be gradually feeling a slowly seeping sense of fear and panic in the face of this pandemic.  Some far-sighted people saw the havoc as it developed on the Continent and in China, and made preparations as best they could, with an eye to cocooning themselves away till the pandemic starts to recede.  Some people really have been playing it day-by-day, both in awareness of what is going on and in how this relates / effects every person individually. For many people, this Time of Corona has had some plus-points;  Online-community is ramping up:  Real-world community is being revived, or even recreated from scratch:  Hobby groups of Facebook are operating at a level they were never intended to operate at, and behaving as support groups for the isolated and the scared.  In isolation, by some beautiful twist of circumstance, 'community' is revitalised, and this 'community' aspect I feel is critical.  We Artists.  What are we to do in the time of Corona?  What can we do in the time of Corona? I remember a guest lecture we had, back in my time at Art College.  One of my many sins, I don't remember who gave the presentation, and I wasn't so organised as to write down their name...  This was still in my Foundation year, 98/99.  Close to the end of the presentation, he said "... our business is to dream dreams, and make pictures;  That is the whole of it."  For me, this is one of those great 'nothing-but-everything' statements,-  dream dreams, and make pictures...   The 'picture' being presented in so many places, is one of fear and terror:  An Invisible Killer Stalks the Land, Striking Indiscriminately;  Look - even the PM is Not Safe..! I do not believe that this 'picture' is the one that we, Artists, should focus on.  I do not believe that we need to focus on it.  Slightly paraphrasing the artist Robertina Sebjanic, "... sometimes, too much information carrying bad news can lead to resignation and forgetfulness ...".  Broadly, I think this is about right.  Instead, I believe that we as People, let alone Artists, need to remind ourselves that this Corona is not going to be here for ever.  We are all bunkered down at the moment, self isolating and physically separating, but this experience is not an experience of the Tomb.  At worst, this is an experience more like a deep dive in a submarine.  At best, this experience is similar to that of a Moth or a Butterfly in it's chrysalis, biding it's time, waiting for the season to change, developing safely.   Art in Italy -  https://frieze.com/article/whole-generation-artists-might-be-wiped-out-carolyn-christov-bakargiev-museums-care-and

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Wersja Polska - 

Sztuka w ,Czasie Korony’.

Korona nie ma tylko jednej tważy, ani tylko jedną stronę, i nie ma takiego czegoś jak tzw „uniwersalne doświadczenie”.  Każda osoba odczuwa i przeżywa ten czas inaczej, w zależności do miejscowości i warunków. Zanim cokolwiek więcej napiszę, pragnę podkreślić że nie mam - i nie mogę sobie wyobrazić - tzw ,Włoskiego doświadczenia’, gdzie minęły dni w których aż 900-parę-plus ludzi zginęło w ciągu jednej doby.  Jeżeli znajdę gdzieś materiały opisując te doświadczenia, to udostępnię przy końcu tego - mojego pierwszego tekstu - w tym blog-u. Ogólnie mówiąc, doświadczenie Angielskie kolorowany jest odwołanymi wystawami - artystycznych jak i też przedsiębiorczych -, dla wielu ludzi stratą pracy płatnej (każdy z nas płaci za mieszkanie, jak nie czynsz to hipoteka...), i z różnymi zapowiedziami z departamentu Skarbnicy Narodowej, ogłaszające różne pomocne-dla-niektórych funduszów, zwłaszcza ludzi zatrudnionych, ogólnie z głównego nurtu społeczeństwa, a na zakończenie, deklaracja krajowej kwarantanny. W gronie ludzi w Anglii z połączeniami do kontynentu, powoli budziły się początki strachu i lęku , kiedy przed naszymi oczami epidemia na kontynencie zaczęła się manifestować.  Niektóry że tak powiem ,dalekowzroczni’ ludzie, widząc budzący się chaos i spustoszenie - najpierw w Chinach, wtedy w Włoszech - przygotowali się jak najlepiej mogli, celując na wczesną izolacje i przeczekanie aż pandemia zacznie opadać.  Inni podeszli do pandemii jakby z dnia na dzień, zarówno z punktu świadomości i przygotowania, jak i też z punktu zrozumienia jakie będą skutki tego wszystkiego w codziennym życiu ludzi i narodu. Dla wielu ludzi, ten okres pandemii przynosi niespodziewany łup; w internecie, wspólnota i społeczność się wzmacnia, a w sferze codziennym miedzy-ludzkim, te same cechy odradzają się.  W Facebook'u, prze-różne kluby i wspólnoty dla hobbystów, amatorów, miłośników i sympatyków znajdują że zaczynają zajmować rolę punktu moralnego i psychicznego wsparcia  W naszej izolacji, tak się ułożyło - pięknie nawet - że ,towarzystwo’,wspólnota’ i ,społeczność’ się odnawia.  Uważam że te odnawiające się cechy są - dla nas wszystkich - krytyczne. My artyści.  Co takiego mamy zrobić z sobą w tym czasie?  Co takiego możemy zrobić?  Jaki może być nasz wkład? Pamiętam pewnego wykładowcę z czasów kiedy jeszcze byłem w szkole sztuki pięknej.  Był z nami w gościnności, tylko na ten jeden dzień.  Niestety, nie zapisałem jego imienia - jeden z moich przeróżnych grzechów...  To jeszcze było w moim tzw ,roku gruntującym’, w 98/99.  Dochodząc do końca wykładu, on powiedział „ ...nasze całe zajęcie to śnić-marzyć, i tworzyć obrazy: Oto wszystko, i całość...”.  Dla mnie, to jest jeden z tych wypowiedzi wpadających do kategorii „Wszystko, i Nic”;  ...śnić-marzyć, i trwożyć obrazy ... Obraz nam prezentowany z tylu źródeł, to obraz lęku i strachu:  „Niewidzialny Zabójca Krąży Po Naszym Kraju, Uderzając Każdego Bez Rozróżnienia - Nawet Premier Boris Nie Był W Pełni Bezpieczny..!!!” Wierzę że ten ,obraz’ nie jest obrazem do którego my artyści musimy cokolwiek dodawać.  Nie wierzę że musimy się skupiać na ten temat i ,obraz’.  Troszkę parafrazując słowa artystki Robertina Sebjanic, „ ... czasami za dużo informacji z przykrymi wieściami doprowadza do rezygnacji i zapomnienie…”.  Ogólnie, uważam że coś w tym jest.  Uważam że - jako ludzie, nie tylko z powodu że jesteśmy artystami - musimy sobie przypominać że ta ,Korona’ nie będzie nad nami wisiała na zawsze.  Jesteśmy wszyscy, że tak powiem, w bunkrze w tej chwili,- w izolacji i fizycznie oddaleni od siebie, ale te doświadczenie nie jest doświadczeniem grobu.  W najgorszym przepadku, jest to doświadczenie głębokiego nurkowania w łodzi podwodnej.  W najlepszym przepadku, możemy ten okres przejść tak, jak motyl albo tropikalna ćma przechodząca fazę metamorfozy w poczwarce:  bezpiecznie rozwijająca się, czekając na swój czas i sezon.  https://www.dorzeczy.pl/swiat/134458/tragiczna-sytuacja-we-wloszech-najnowsze-dane.html   https://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,174110,25838906,koronawirus-we-wloszech-ponad-13-tysiecy-ofiar-liczba-zakazonych.html# 

[life-of-architecture]

Gorlice róg ul. Węgierskiej i ul. Kościuszki

Kapliczka postawiona w połowie XIX w. dla drewnianej figury Chrystusa Frasobliwego z 1573 r. Współcześnie postument zawiera replikę rzeźby, przechowywanej w miejscowym muzeum.

W 1854 r. na kapliczce zamontowano pierwszą na świecie uliczną lampę naftową. Wynalazca procesu rafinacji nafty i konstruktor lampy naftowej, Ignacy Łukasiewicz, był w Gorlicach aptekarzem. To miejsce, wraz z szybami wiertniczymi w kilku okolicznych wsiach, było początkiem współczesnego światowego przemysłu naftowego.

W 2006 r. na bloku przy kapliczce odsłonięto poświęcone temu wydarzeniu sgraffito (czwarte zdjęcie), wykonane przez Zdzisława Tohla i grupę studentów. Dekadę później budynek ocieplono, niszcząc obraz. Na początku lata 2016 r. zastąpił go więc mural (dwa ostatnie zdjęcia) autorstwa miejscowego artysty, Krystiana Dziewanowskiego.

Tym samym ten post mieści się jednocześnie w trzech spośród czterech kategorii na tym blogu: przydrożne kapliczki, street art i pomniki. :)

foto z 24 września 2012 i 12 września 2016

><><><><><><><><><><><><><><><

Gorlice, Poland corner of Węgierska St. and Kościuszki St.

Shrine built in the middle of 19th century for a wooden figure of the Pensive Christ dated on 1573. Nowadays the column holds a replica of the sculpture, moved to the local museum.

In 1854, the first kerosene street lamp in the world was set up on the shrine. The inventor of the process of distillation of kerosene and constructor of the kerosene lamp, Ignacy Łukasiewicz, was a pharmacist in Gorlice. This place, together with oil wells in a few nearby villages, is where the world's modern oil industry has started.

In 2006, a sgraffito (4th photo) by Zdzisław Tohl and a team of students, commemorating this event, was made on a nearby wall. Ten years later the art got destroyed when the building was insulated, so in the summer 2016 it was replaced with a new mural (two last photos) by a local artist, Krystian Dziewanowski.

Which also means this post falls at once under three of the four categories on this blog: wayside shrines, street art and memorials. :)

taken on 24 September 2012 and 12 September 2016

[underandoverrainbow]

Cóż to, czy kto sobie coś robi z cudów?

Co do mnie, nie wiem o niczym innym, jak tylko o cudach, Czy spaceruję ulicami Manhattanu, Czy rzucam spojrzenie ponad dachy domów, na niebo, Czy brodzę nagą stopą wdłuż plaży, tuż na krawędzi wody, Czy stoję pod drzewami w lesie, Czy rozmawiam za dnia z kimś, kogo kocham, czy też śpię nocą w łóżku z kimś, kogo kocham, Czy siedzę przy stole przy obiedzie z innymi, Czy patrzę na nieznajomych naprzeciw mnie jadących w wagonie, Czy obserwuję pszczoły krzątające się wokół ula w letnieprzedpołudnie, Czy zwierzęta pasące się na polu, Czy ptaki, czy cudowność owadów w powietrzu, Czy cudowność zachodu słońca lub gwiazd świecącychtak jasno i spokojnie Czy niezwykle delikatną, cienką krzywiznę nowiu na wiosnę, To i wszystko inne, wszystko razem i każde z osobna,to są dla mnie cuda, Całość zwiazana ze sobą, a przecież każda część wyraźna i na swoim miejscu. Dla mnie każda godzina światła i cienia jest cudem, Każdy kubiczny cal przestrzeni jest cudem, Każdy kwadratowy jard powierzchni ziemi jest nimi usiany, Każda stopa jej wnętrza roi się od nich. Dla mnie morze jest ciągłym cudem, Ryby, które pływają - skały - ruch fal - statki i ludziena nich, Jakie cuda dziwniejsze isnieją? "Cuda" Walt Whitman tłumaczenie: Ludmiła Marjańska Obraz: Edward Henry Potthast (USA, 1857–1927), "Scena na plaży" Coney Island, 1915–18. Olej na desce. Oil on wood panel. W kolekcji Brandywine River Museum of Art, Chadds Ford, Pennsylvania

[witeksphotosart]

Museums of Vatican.

[juson228]

BANKSY: najbardziej tajemnicza postać street artu

Gdyby Banksy nagle postanowi�� ujawnić, kim jest naprawdę, od razu zgłosiliby się do niego dyrektorzy najlepszych galerii sztuki i muzeów. Oraz – stróże prawa. Bo graficiarz, tworząc swoje prace, niejednokrotnie obierał za cel cudze domy, miejsca publiczne, a nawet… mur oddzielający osiedla żydowskie od Palestyny.

Szczury – zresztą ulubiony motyw artysty – które niszczą systemy kamer przemysłowych. Para brytyjskich policjantów – to cios w homofobię – zamiast wyciągać broń, namiętnie się całuje. A anarchista nie rzuca koktajlu Mołotowa, ale bukiet kwiatów. To tylko niektóre z murali, które stworzył Banksy, czyli najbardziej zaangażowany i zarazem tajemniczy graficiarz świata. Miał dorastać w brytyjskim Bristolu, jednak nie wiadomo nawet, czy jest rodowitym Brytyjczykiem, a może emigrantem, a nawet Polakiem?

Ściana to broń

Z talentem takiego formatu mógł zostać kimkolwiek chciał: malarzem, rzeźbiarzem, fotografem. Dlaczego wybrał streetart? „Ściana to wielka broń. Jedna z najgroźniejszych rzeczy, którymi można kogoś uderzyć”, uzasadnia. Dziś zdjęcia jego murali trafiają do sieci w kilka minut, znacznie szybciej niż nadążają usuwać je służby porządkowe. Został okrzyknięty ikoną sztuki współczesnej zaledwie kilka lat po tym, gdy policjanci nazywali go zwykłym chuliganem. On sam prawdopodobnie nigdy by tak o sobie nie powiedział: „Graffiti jest głosem tych, których nikt nie słucha”, podkreśla.

Mimo że ma miliony fanów na całym świecie, stroni od rozgłosu i konsekwentnie nie autoryzuje żadnej z wystaw własnych prac. 

Podkreśla, że nigdy nie kazałby nikomu płacić za oglądanie swoich dzieł. „Świat sztuki to żart. Przystań dla uprzywilejowanych, pretensjonalnych i słabych. Sztuka współczesna jest żenująca, jeszcze nigdy tak wiele osób nie zużyło tak wielu zasobów i czasu, żeby powiedzieć tak mało”, prowokuje Banksy. I dodaje: „Nie chcę mieć nigdy wystawy w galerii, nawet gdyby dawano mi za to kupę forsy. Nie potrzebuję tego, żeby potwierdzić wartość swojej sztuki”. Trudno nie przyznać mu racji.

Przeciwko wojnie

Chociaż Banksy tworzy od kilkunastu lat, jego tożsamość wciąż pozostaje zagadką. Wiemy o nim tyle, ile sam zdradził – m.in. że przyszedł na świat połowie lat 70., a w 2000 roku przeniósł się do Londynu – oraz co przekazuje poprzez swoje prace. A z nich wynika, że ma lewicowe poglądy i negatywny stosunek do kapitalizmu oraz kultury konsumpcyjnej. Nie podoba mu się również ingerencja państwa w prywatne poglądy obywateli, uderza w rasizm, homofobię czy wojnę. Nie zawsze był tak zaangażowany. Kiedy nastąpił przełom? „Zająłem się polityką, kiedy zaostrzono przepisy karne, ograniczając wolność młodych ludzi. Działałem przeciw kapitalizmowi, autorytaryzmowi i wojnie”, zdradza.

Jego murale można oglądać w każdym kraju, gdzie toczy walkę z systemem poprzez obraz, w tym w Wielkiej Brytanii czy Stanach Zjednoczonych. Aby osiągnąć cel, potrafi pokonać wszystkie bariery. Wszedł na wybieg dla słoni w londyńskim zoo: („Jest mi zimno. Mój opiekun śmierdzi. Nuda, nuda, nuda”), a nawet do najlepiej strzeżonych muzeów i galerii świata, w tym londyńskiego Tate Modern w Londynie, paryskiego Luwru oraz nowojorskich MoMA i Metropolitan Museum of Art. Powiesił w nich swoje prace, opatrzone żartobliwymi opisami („Ten nowy nabytek to piękny przykład stylu neo-post idiotycznego. Niewiele wiadomo o Banksym, którego twórczość jest inspirowana marihuaną i telewizją śniadaniową”).

25 tysięcy funtów za lesbijski akt

Mimo że Banksy nie jest zainteresowany wielkim światem sztuki, ten bardzo interesuje się nim. Po raz pierwszy stało się to w 2006 roku, kiedy Christina Aguilera zapłaciła aż 25 tysięcy funtów, by mieć na własność lesbijski akt królowej Wiktorii. Rzadkością nie są sytuacje, kiedy ściany, na których artysta umieścił swoje prace, wycina się razem z tynkiem, a następnie wystawia w domach aukcyjnych. W Sotheby’s wylicytowano obraz – w skonstruowanej przez samego Baksy’ego ramie – „Dziewczynka z balonikiem”. Kiedy kupująca zaoferowała kwotę ponad miliona funtów, ktoś działający na zlecenie autora lub on sam, uruchomił mechanizm, a praca została częściowo pocięta niczym w niszczarce do papieru. Kobieta, która kupiła „Dziewczynkę…”, zdecydowała się zapłacić za nią mimo wszystko. Ta decyzja okazała się słuszna, bo od tamtego czasu wartość dzieła wzrosła aż siedmiokrotnie! 

A co na to Banksy? Tłumaczył, że zamierzał zniszczyć obraz w całości, jednak coś się zacięło. Jednak Banksy nie porusza sumień tylko za pośrednictwem swoich murali. Najlepszy dowód stanowi jego reakcja na działalność kapitanki Pii Klemp, ratującej imigrantów na Morzu Śródziemnym. Zachwycony postawą Klemp, w 2020 roku artysta napisał do niej list: „Przeczytałem o tobie w gazetach, wygląda na to, że jesteś prawdziwą twardzielką. Ja jestem artystą z Wielkiej Brytanii i stworzyłem kilka prac inspirowanych kryzysem migracyjnym”. Niejednokrotnie miłośnicy graficiarza zastanawiali się, czy rzeczywiście przeznacza on wszystkie zarobione pieniądze na cele charytatywne. Teraz otrzymali najlepszy dowód: „Oczywiście nie mogę zatrzymać zarobionych w ten sposób pieniędzy. Czy mogłabyś zrobić z nich użytek, np. kupując statek?”. Tak Banksy sfinansował zakup 31-metrowego jachtu motorowego, a także jego eksploatację. Nie byłby sobą, gdyby nie namalował na burcie słynnej dziewczynki z balonikiem. A właściwie – z kołem ratunkowym w kształcie serca.

Czy Banksy, który ma dziś około 45 lat, planuje artystyczną emeryturę? Na razie niczego takiego nie zapowiedział. Ani, że zrezygnuje z zabierania głosu w sprawach, które leżą mu na sercu, w języku, którym posługuje się najlepiej – czyli języku sztuki

Julia Rączka Zarządzanie mediami i reklamą, II rok, studia niestacjonarne

Źródła:https://www.rp.pl/rzezba/art9606401-banksy-kim-jest-artysta-ktory-chce-niszczyc-swoje-prace https://www.bimago.pl/obrazy/street-art/banksy-zycie-jest-piekne-106523.html https://www.rp.pl/rzezba/art9606401-banksy-kim-jest-artysta-ktory-chce-niszczyc-swoje-prace

Grafiki: Pixabay

[ewa-jednak-chce-spac]

52UM - Do potomnego 

Utwór pochodzi z płyty "Gajcy!", zawierającej wykonywane przez różnych artystów utwory z tekstami zaczerpniętymi z twórczości Tadeusza Gajcego.

Wykorzystany obraz: Salvador Dali - Trwałość pamięci (1931; Museum of Modern Art, Nowy Jork) 

Tekst: 

Dokąd ucieka czas 

Dokąd biegnie 

Niewiele wiem jak ty zapewne 

Idziemy razem patrząc czujnie 

Ty na gwiaździstym prostym niebie 

Szukasz płomienia i mnie w łunie 

Ja odwrócony serce pełne 

Miłości smutnej niosę jak 

Żołnierz mogiłę pod swym hełmem 

Niesie przez czas 

Tam moje serce wyrywa się 

Idziemy razem patrząc czujnie 

Tam biegnie moja dusza 

Dokąd 

Niewiele wiem jak ty zapewne 

Tam szukam schronienia 

Na gwiaździstym prostym niebie 

Szukam schronienia 

Dokąd ucieka czas 

Dokąd biegnie 

Oczy jak pochodnie