#olmamasından

[uzaklarasavrulalim]

Bazen maruz kaldığım ortamlardan kaçıp herhangi bi köşeye sıkışmak istiyorum

[kalopcia]

.

[sonvapurdakacti]

zamanın ilerlemiyormuş gibi gelip birdenbire geçip gitmesinden, geçen hiçbir zamanın istediğim gibi olmamasından ve içimdeki bu huzursuzluğun hiç geçmemesinden çok yoruldum

[alkolikreaksiyonlar]

Sadece ağlıyorum. Abartılacak bir şey yok. Sadece üzgünüm. Ellerim en soğuk gecede eldivensiz gibi. Abartılacak bir şey yok. Sadece aldandım. Sadece sarılacak bir şeyim kalmadı. Gözlerimdeki yıldızlar ölmüş gibi. Ellerim soğuk. Gözlerim kapalı. Başım acıyor. Düşünmekten mi ağrıyor? Bilmiyorum. Bunu da bilmiyorum. Gözlerimi kapatınca gördüğüm şeylerden, böyle biri olmaktan, sokaktaki kedilerin üşümesinden, insanların sahte sevgisinden ve ellerimi sıcak tutacak bir şey olmamasından mı nefret ediyorum. Yıldızlarımı öldürdüğüm an içimde öldürdüm kendimi. Beni sıcak tutacak kollara ihtiyacım yok. Rüyalarımı acıtıyorum. Kabus oldular iyice. Uyurken bile rahat yok. Nasıl kurtulacağım ben? Geçti diyorum, bitti. Sakin ol. Nefes al, ver. Sayarsın, geçer, biter. Bir, iki, üç, dört, beş, altı, yedi. Geçecek gibi değil. Çığlık atmak istiyorum. Neden çığlık atmıyorum? Sekiz, dokuz, on, on bir, on iki, on üç, on dört. İçimde bir ağırlık var gibi. Yere çekiyor. Bayılacak mıyım? Olabilir. Canım acıyor mu? Her yerim acıyor. Hareket etme. Ağırlık seni bir o tarafa bir bu tarafa sürüklüyor. Geçecek değil mi? Geçecek, hayır geçecek gibi değil. Başım hala acıyor mu? Acıyor. Bağırma. Çığlık atma. Durabilirsin yerinde değil mi? Sadece hareket etmeyeceksin. Bu kolay. Kolay, değil mi? Öyle. Sadece sakin ol. Geçti bitti diyorlar. Öyle mi? Değil. Anlatmak ister miyim? Hayır. Açığa çıkarmamım anlamı yok. İçine göm sadece, içine göm, içine göm. Öldür. Öldü. Yıldızlarımla beraber öldüm. Yıldızlar ve ben bozuk bir sokak lambasının altında ölüyüz.

[cayircimengezegezeoy]

"insanın hiçbir yere ait olmamasından daha kötü bir şey varsa, o da bir yere mecbur olmasıdır."

[sayendeyirmiki]

çok ağlayasım var, anlıyor musunuz? her şeyin kötü gitmesinden, olmasını istediğim şeylerin olmamasından ve sevgisizlikten çok yoruldum.

[azbirazdepresif]

"İnsanın hiçbir yere ait olmamasından daha kötü bir şey varsa, o da bir yere mecbur olmasıdır."

[habuarada]

maalesef 24 saat hiçbir şeye yetmiyor ya da ben yetişemiyorum. günümü planlayamıyorum. uyumaya, uyanmaya, üretmeye, paylaşmaya, keşfetmeye hiçbir şeye yetmiyor. mesela dizilerde öğlen nikaha, akşam toplantıya, gece de yemeğe gidiyorlar. (evet diziyi izlemeye zamanım vardı) aynı gün içinde oluyor bunlar şaşkınlıkla izliyorum. eğer akşam yemek yiyeceksek ben o gün içinde sadece akşam yemek yiyebiliyorum. herkese zaman farklı ilerliyor da olabilir. 1 gün 48 saat olsa eminim bana yine yetmez, belki de zamanım değil enerjim olmamasından kaynaklı. ne olduğu fark etmez gün içinde sadece bir şey yapacak kadar enerjim var bir (1).

[savasbitti]

Yoruldum, patron.

Yollarda yağmurdaki bir serçe kadar yalnız olmaktan yoruldum. Yanımda hiç arkadaş olmamasından bıktım. Nereye gideceğimizi, nereden geldiğimizi söyleyecek biri. İnsanların birbirine kötü davranmasından bıktım. Her gün dünyada hissettiğim ve duyduğum acılardan bıktım. Çok fazla var, sanki her an için kafama cam parçaları batıyor. Anlıyor musun?

[delfin-s]

1,5 yıl önce günlüğüme kendimi çirkin bulduğumu yazmışım. Ama şu an kendimi tüm kusurlarıma rağmen sevebilen başkaların kusur olarak gördüğü şeyleri ben kendimle bütünleşerek kendisini her şeyden ve herkesten daha çok sevebilen biriyim. Aradan sadece 1,5 yıl geçti ama ben o 1,5 yılda fazlasıyla değiştim. Şu anki ben birden oluşmadı. Her hareketimin ya da her düşüncemin arkasında geçmişten bir şey yatıyor. Mesela insanlara soğuk davranmaya çalışmamın sebebi aylar önce birisine karşı rahat davranıp onu bıktırmamdan kaynaklanıyor ya da kendimi insanlara anlatamamın sebebi bir kaç yıl önceye kadar kendimi anlatabileceğim birisinin çevremde olmamasından dolayı. Bunlar gibi bir sürü şey var. Ve önümde daha bir sürü yıl var ve ben her yıl daha da değişeceğim. Bu belki iyi anlamda olur belki de kötü anlamda. Onu da zaman gösterecek.

[alkolikreaksiyonlar]

Gözlerimi kapatınca gördüğüm şeylerden, böyle biri olmaktan, sokaktaki kedilerin üşümesinden, insanların sahte sevgisinden ve ellerimi sıcak tutacak bir şey olmamasından nefret ediyorum.

[bilmece]

Bu zaferin resmidir!

(Tamam bazı noktalarda klasörlere tıkıştırma yapmış olabilirim ama masaüstünde belge kopyalayacak yer olmamasından bu hale gelmek??)

Ay bir de cafenin müzikleri çok güzel 90lar Türkçe pop çalıyorlar, şarkı söyleyerek dans ederek düzenleme yaptım çok keyifliydi hehe

Şimdi bunun benzerini evime ve telefonuma yapınca tertemiz olacak kafam!

[katakullii]

2 gündür neredeyse durmaksızın çalışınca ellerim narin olmaktan çıktı. Ben iş olmamasından daha çok sıkılan biri olarak durmaksızın çalışmayı severim ve çalışmak bir tür uyuşturucu, bir tür susturucu görevi görüyor fazla olduğunda. 2 gündür zamanın nasıl geçtiğini hiç anlamadım. Çalışmak iyidir iyi daraldım zaten günlerdir evde durmaktan.

Bugün küçük öğrencilerden biri(8) staja geldi 1 saat, çok sevdiği için böyle bir şey yapmak istemiş, kaç yaşındasın diye sorunca 8 dedi ve ben de ne güzel dedim, anlamsızca baktı suratıma doğal olarak. Ne bileyim bir an güzel geldi 8 yaşında olmak, tekrar aynı aşamalardan geçmek istemem ama galiba.

[hislerimeegoree]

Ne içtiğim kahve eskisi gibi Ne içime çektiğim nefes Her şey acıtıyor beni Bu gece de uyku girmedi gözüme Oturdum yıldızların altına Komşularsa çoktan uykuda Tek tük ışıklar yanık binalarda Onlar da ya yatmak üzre Ya da benim gibi nöbette Hafiften bir rüzgar esiyor Saçlarım ıslak İçimde manasız bir titreyiş Soğuktan değil sanki Düşünmekten Yaptıklarımı ve yapılanları Hayal ettiklerimi ve gerçeklerimi Belki de hak edip etmediklerimi Onlar beni bu uçsuz bucaksız gökyüzünde Dört duvarın tam da ortasına hapsediyor Duvarlar gittikçe daralıyor üzerime Nefessizim Yardım edecek tek bir kişi tanıyorum O da şimdi kim bilir kaçıncı rüyasında Saat erken belki de uyumuyor ama Uyumuş olarak düşünmek Uyanık olup da Yanımda olmamasından daha iyi gelir bazen Ve kendini yalanlarla avutursun Onun da bahaneleri var zaten...

[seyyahe-iavare]

28 ve 29. Günler/13-14 Eylül

Birşeyler oturuyor yavaş yavaş ben özüme dönmeye başlıyorum bir bebeğin ilk adımları gibi de olsa hamd olsun. Her iki gün de tam vaktinde uyanıldı. Neden çifter çifter yazmaya başladığım hakkında benim de pek bi fikrim yok. Olsun böyle de iyi hiç olmamasından. Bu şehri sevme ve benimseme çabalarıma bir yenisini ekledim. İHH'da güzel işlere niyetlendik çok şükür. Anneler Okuyor grubuna katıldım böylece hep okumalarımı düzenler ruhumu besler hem kaliteli insanlarla tanışırım dedim. Hayr olur inşallah bakalım ♥️ Dün gözümüzü kü...eye açtık:) Tatlıya karşı irade oluşturmayı başarıyorum sanırım artık. Eşime yaptığım tatlıdan dün yalnızca iki çatal aldım. Bi önceki gün kömbeyi kırıp sadece bir parça yedim ve yetti. Öncesinde elime bi kömbe alıp baktım ve onu bırakıp kalkıp üzümlü kefir yaptım bunlar dünya için küçük ama benim için oldukça büyük adımlardı. Bu hafta görece daha hareketliyim. Ama bi yandan hasta olmamaya direniyorum. Dün Ömer Hamza babasıyla konuşurken telefonu aldı ve sadece burun deliklerini görebildiğim bir ev turu yaptırdı :) Annesiyle mecburi muhatap etti beni yine önce ben selam verdim neyse Seyyahe bırak o sana çalışsın diyorum kalbime. Neyse şapşik telefonu yere koyup dedesinin yeni aldığı motorunu gösterrmeye falan çalıştı. Çocuk kalbe şifa, görebilmek hissedebilmek nasip olsun.

Yaa ben buraya irmik helvası pardon dalgonluk kahvesi üstadı @beyazagacsercesi nden onayını aldığım kahveyi koydum ama ondan onaylı olduğunun notunu düşmeyi unuttum 😅

[savasbitti]

Savaş bitti derken kendinle olan savaşınız mı yoksa şu dünyayı barış kurtaracak denilen ama becerilmeyen o savaş mı? Daha da alta inince koynunun bosaldığını yazmışsın İsmet Özel gibisin hem savaş istemiyorsun hem kızı koynuna alıyorsun (bir siirinde geciyordu bu soz ona ithafen)

blog adını ismet özel'in aynı isimli şiirinden aldım. ismet özel'in bu şiiri dino buzzatti'nin tatar çölü kahramanı drogo'yu hatırlatıyor bana. sen bir şeyler için savaştığını sanıyorsun, bunun nöbetini bekliyorsun ama zaten savaş çoktan bitmiş. savaş varken yanında olanlar "kız" savaş bitince çekip gidiyor. peki bu savaş ne için? dünyada ne için varız? ne için savaşıyoruz? bilgi, dürüstlük, namus, insanlık, dostluk, merhamet vb. peki neye karşı savaşıyoruz? cahillik, iki yüzlülük, namussuzluk, zâlimlik vb. dünyada bunlar için savaş vermenin insanlıkla ilgisi olduğunu düşünüyorum ama artık sadece ben "nöbette unutulmuşum" gibi geliyor. yani yabancı dilde ne diyorlar "no future" yahut "all hope is gone." kendimi sık sık bu şiirde buluyorum. bazen yine ismet bey'in "yıkılma sakın" şiirine geçiyorum. herkes gitse bile "evet, isyan!" diyerek neye inanıyorsan hareket et. ve işte şu replik:

"yoruldum, patron.

yollarda yağmurdaki bir serçe kadar yalnız olmaktan yoruldum. yanımda hiç arkadaş olmamasından bıktım. nereye gideceğimizi, nereden geldiğimizi söyleyecek biri. insanların birbirine kötü davranmasından bıktım. her gün dünyada hissettiğim ve duyduğum acılardan bıktım. çok fazla var, sanki her an için kafama cam parçaları batıyor. anlıyor musun?"