#oyunlarla yaşayanlar

[tehlikeli-oyunlar]

"Ben, en acıklı anda bile güldürücü sözler bulabilen bir insanım. Kendime acımam yoktur."

- Oğuz ATAY

[bitmissinniremm]

‘‘Kusura bakmayın biz her zaman böyle göründüğümüz gibi değilizdir. ’’

[emirhaneren]

-Oğuz Atay-

İnsanların içine yer eden eserler vardır. Bu eser ne olursa olsun kişi onda kendine ait olan bir parçayı bulmuş demektir. Açıkça söylemeliyim ki benim için bu eserin bir kitap (ve yazarı da önemli yer etmiş durumda) olması beni mutlu ediyor.

Öncelikle Tutunamayanlar'ı konuşmak istiyorum. Bu kitabı okumaya başladığımda herhangi bir kitap okuma alışkanlığım yoktu. Kitabın kapağını ilk açtığım zamana kadar da bu denli çetin bir eser ile karşı karşıya olduğumun farkında değildim. Söylemeliyim ki kitap okuma alışkanlığınız yoksa Tutunamayanlar biraz yanlış bir başlangıç kitabı olabilir. Kitap okumayı sevsem de ben yavaş okuyan birisiyim, hızlı okuma yeteneği bana çok uzak düşüyor ve istesem de beceremiyorum. Bu yüzden benim Tutunamayanlar'ı bitirmem çok uzun sürdü ama bu kadar zaman almasının içinde önemli bir unsur daha var: Bu kitap düşsel şölen. Karakterlerin düşünceleri ile olaylar arasında o kadar hızlı geçişler var ki ilk okuduğumda hiçbir şey anlamamıştım. Yaklaşık dört yüz sayfa sonunda yeni yeni kitabı anlamaya başlamıştım. Kitabı bitirdikten yaklaşık bir yıl sonra tekrar okumaya başladım. Bu sürede kendimi geliştirmiş olacağım ki daha akıcı gelmeye başlamıştı. Özellikle anlamadığım yerleri tekrar okuyunca neler kaçırdığımı anlayıp üzülmüştüm. İlk okuduğum zaman eser beni yorduğu için ara ara mola veriyor ve bu molalarda dünya klasiklerinden kitaplar okuyordum.

Olur ya zaman zaman kitaplar hakkında konuşursunuz insanlarla. Bu muhabbetin içinde de "önerme seansı" başlar. Bu kitabı önerdiğim kişiler bir elin parmağını geçmiyor. Açıkça söylemeliyim ki bu hareketimin sebebi kallavi bir kıskançlık. Bu eserin başkalarınca okunup benimsenmesi fikri beni korkutuyor. Bu yazıyı yazma sebebim de kitabı önermek değil kitabı ve yazarını övmek. Sanki herkesin müdahalesi ile popülerleşirse (ki bunu hak eden bir eser) ben bu kitabı herkese dolu dolu anlatamam gibi geliyor, bu korkunç.

Üzerine bu kadar yazı yazdığım (ki bu benim için tatmin edici bir uzunluk değil) eserin yazarı ise Oğuz Atay'dır. Benim en sevdiğim yazardır kendisi, malûm anlaşılması güç değil sanırım. Okuduğum eseri sadece Tutunamayanlar değil, Tehlikeli Oyunlar'ı da okudum. İki kitap boyunca hiç sıkılmadım. Dört yüz sayfalık anlaşılmayan bölümde bile sıkıldığımı hatırlamıyorum. Bu eserlerin kısa eserler olmaması da beni sevindiren diğer bir konu. Okuduğum her kelimede Oğuz Atay kendine yeni bir dost ediyor beni.

Bu yazdığım yazıyı yeterli bulmuyorum fakat ne kadar anlatsam da okumanız gerekir. Tabii ki ben okumamanız taraftarıyım çünkü hâlâ kıskanıyorum kitabı.

En sevdiğim yazara, Oğuz Atay'a en içten sevgi ve saygılarımla. (1934-1977)

[kitapsevenbiriii]

𝘚𝘦𝘷𝘨𝘪 𝘱𝘳𝘰𝘱𝘢𝘨𝘢𝘯𝘥𝘢𝘴ı 𝘺𝘢𝘱𝘢𝘯 𝘯𝘦𝘧𝘳𝘦𝘵 𝘥𝘰𝘭𝘶 𝘪𝘯𝘴𝘢𝘯𝘭𝘢𝘳...

Oğuz Atay- Günlük

[sadecelere]

Gel seninle bir kez daha ağlayalım. Yaşanmışlara, yaşanmamışlara bir de hiç yaşanamayacaklara...

~Oğuz Atay

[gelecegielindenalinanadam]

Ben de büyük meseleler yüzünden harcamış olmak isterdim hayatımı. Küçük dertler yüzünden harcamış olmak istemezdim hayatımı. Küçük dertler yüzünden yıpranıp gitmek istemezdim. Üstelik bazı şeylerin, mesela zavallı milletimin farkına varmaya başlıyordum. Ben de bir eski zaman piyesi olsaydım. Modern oyunların modern kahramanları gibi silik bir hayat yaşamasaydım. Belki de işi başından yanlış tuttum. Bence keman dersleri almaya devam etmeliydim. Başımdan büyük işlere giriştim. Gülünç olma pahasına, kendime göre çok ciddi işlere giriştim.(…) Son kozumu oynuyorum aziz dostum ve bana pahalıya mal olsa da ancak bir kişiyi ağlatabiliyorum. Tabii ben biraz…ucuza…mal oldum…faturamı ödemediler. İnsanlığa…bir şeyler…bırakabil..dim mi dersiniz…görevimi…yapabildim mi?

[bittiarkanabakma]

...kimse bizi seyretmeye gelmiyor artık. bir de mendil kadar bir perde çıktı plastikten; üzerinde silik görüntüler... kanlı canlı, hareketli yaşayan, gülen ve ıstırap çeken güçlü yaratıklardan kaçıyorlar ve evlerine sığınarak çorap reklamlarının arasına sıkışan hapishane kaçkını gölgeleri seyrediyorlar.

[tehlikeli-oyunlar]

"Geçer elbet efendim.. Bazısı teğbet geçer, bazısı deler geçer, bazısı parçalar geçer; ama mutlaka geçer."

- Oğuz ATAY

[bilinmeyen-bir-kiz]

Oyunlarla Yaşayanlar

[ateshboceyi]

"Önce şiirden anlamı kaldırdılar, sonra müzikte melodiyi öldürdüler. Ya resim? Çizgi çizmesini bilmeyenler hemen meşhur oluyorlar. Sanatı öldürdüler!"

Oğuz Atay, Sahne sanatları Oyunlarla Yaşayanlar

[yalpalandim]

"korkuyoruz. düşünmekten ve sevmekten korkuyoruz. insan olmaktan korkuyoruz"

-Oğuz Atay

[ruhlarsblog]

Kendimi tanıyamamak kendimi çözememek zor en kötüsüde artik duygulara isim verememek

Bazen bişey hissedemiyorum şu kalbim atarken amaçsiz atiyor artik . Çok önemli birşey eksik galiba kendimi bu dünyaya kabul ettiremedim

Amaçsiz , kalpsiz yaşıyorum ne kadar yaşarsak o da......

[gelecegielindenalinanadam]

"Artık hayatta yeteri kadar acı var, insanlar bunu görmek için tiyatroya gitmezler artık.."

[polemik]

Ey zavallı milletim dinle! (durur) Şu anda hepimiz burada seni kurtarmak için toplanmış bulunuyoruz. Çünkü ey milletim, senin hakkında az gelişmiştir, geri kalmıştır gibi söylentiler dolaşıyor. Ey sevgili milletim! Neden böyle yapıyorsun? Neden az gelişiyorsun? Niçin bizden geri kalıyorsun? Bizler bu kadar çok gelişirken geri kaldığın için utanmıyor musun? Hiç düşünmüyor musun ki, sen neden geri kalıyorsun diye düşünmek yüzünden, biz de istediğimiz kadar ilerleyemiyoruz. Bu milletin hali ne olacak diye hayatı kendimize zehir ediyoruz.

Oğuz Atay, kOyunlarla Yaşayanlar

[birtutambenden]

"Önce şiirden anlamı kaldırdılar, sonra müzikte melodiyi öldürdüler. Ya resim? Çizgi çizmesini bilmeyenler hemen meşhur oluyorlar. Sanatı öldürdüler!"

- Oğuz Atay 🎭