thestarrynightttt - Tumblr blog

[thestarrynightttt]

Üşüyor musun? Üzülme bee! Gel yanıma... O kadar yaktın ki canımı; ısınırsın. Üşümezsin bir daha.

[thestarrynightttt]

  Hayatım yanlış yola sapmıştı, insanlarla olan ilişkilerimi iç konuşma haline sokmuştum. O kadar düşmüştüm ki, bir kadına âşık olma ile kitap okuma arasında seçim yapmam gerekse, kitabı seçerdim..

Zorba, Nikos Kazancakis

[thestarrynightttt]

Gömleğin tüm düğmelerini yanlış iliklemek gibidir bazı insanları sevmek.En başından beri yanlış yaptığını, sonuna gelmeden anlayamıyorsun…

[thestarrynightttt]

Kalemin çok güçlü çok güzel yazıyorsun iyi ki varsın :))

Çok teşekkür ederim sen de iyi ki varsın :)

[thestarrynightttt]

yürüdüm yürüdüm çok yollardan geçtim inan çok büyüdüm.. düşündüm düşündüm sebebini bulamadım neden neden neden çok üzüldüm?.. aç kapını lütfen, çünkü ben geldim çok üşüdüm, çok soğuk yerden geldim bana bana biraz gülümser misin? kimseye sormadım, yolu kendim buldum geldim simsiyahların içinden sana karbeyaz geldim şimdi beni biraz sever misin? ben geldim!.. üstüm biraz tozlu, yolda çok düştüm geldim ellerim çizik üzgünüm, dikenliklerden geldim kalbim paramparça ama sana topladım geldim bir bilsen neler yazdım, hepsini yaktım geldim annemi bıraktım sana, kimsesiz geldim çocukluğumun söküklerini dikebilir misin? izin ver de oturayım lütfen, bacaklarımı çok yordum geldim kusura bakma üstüm ıslak, büyük yağmurlardan geldim anlatsam herşeyi, dinler misin? yanıma para almadım, beş kuruşsuz geldim yolda biraz acıktım ama sana, dayandım geldim hiç yokken hep olmak nedir, bilir misin? kendime.. devdim! devdim! devrildim geldim kardım, buzdum eridim, erittim geldim aşkı sırtıma aldım, taşıdım, evladım dedim açtım, soldum, sarardım geldim yandım, söndüm, kül oldum geldim ellerinle ellerime su dökebilir misin? yüzüme vurdu rüzgar yağmuru, daha çok dedim yağmur çarptı kendini bana, “bu yetmez” dedim kırılmış kanatlarıma bir kez dokunabilir misin? taştım, dağdım, kum oldum geldim camdım, kayaydım, tuz buz oldum geldim beni tanrı'ya tekrar inandırabilir misin? bin kere öldüysem, bin kere dirildim geldim canımdan can, kan verdim ama adımı yaşattım geldim yedi kat yerin dibinden beni duyabilir misin? kimse inanmadı sana, bir ben taptım geldim dönecek yerim kalmadı, her şeyi mahvettim geldim şimdi beni biraz sever misin? ben geldim! yıldızları gökyüzünden yere indirebilir misin? bana daha önce hiç duymadığım bir kaç şey söyleyebilir misin? beni tepeden tırnağa aşık edebilir misin? şimdi beni biraz sever misin?

[thestarrynightttt]

Deniz kıyısında bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır. Güneş onu yakıp kavurur. O da Tanrıya yakarır keşke güneş olsaydım diye. “Ol” der Tanrı. Güneş oluverir. Fakat bulutlar gelir örter güneşi, hükmü kalmaz. Bulut olmak ister. “Ol” der Tanrı. Bulut olur. Rüzgâr alır götürür bulutu, rüzgârın oyuncağı olur. Rüzgâr olmak ister bu kez. Ona da “Ol” der Tanrı. Rüzgâr her yere egemen olur, fırtına olur, kasırga olur. Her şey karşısında eğilir. Tam keyfi yerindeyken koca bir kayaya rastlar. Oradan esen buradan eser, kaya banamısın demez! Bildiniz, Tanrı kaya olmasına da izin verir. Dimdik ve güçlü durmaktadır artık dünyaya karşı.. Sırtında bir acı ile uyanır.. Bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır..

Friedrich Nietzsche - Amor Fati 

[thestarrynightttt]

16 Şubat 2020

18:13

Biliyor musun o kadar sene geçmesine rağmen hala seni düşünüyorum.Gerçi 1 yıl 4 ay olmuş ve bu süre bana 10 yıl gibi geldi.Seni çok özlüyorum.Keşke hiç ayrılmasaydık diyorum ya da beni terk etmeseydin diyorum.Ama ben hatalıyım bunu kabul ediyorum.Bu davranışlarımın, hareketlerimin, düşüncesizliklerimin bedelini yeterince ödediğimi düşünüyorum.Senin o gülüşünü, sesini, bana heyecanlı heyecanlı bir şeyler anlatışını ve gözlerindeki o parlamayı, o çocuksu hallerini, beni o kadar içten sevişini, uykundayken seni izlemeyi, bi gece aniden hadi sinemaya gidelim diyip evimizin hemen 2 sokak ötesindeki küçük Batı sinemasına gittiğimiz günleri, bazen Küçükparkta kaybolduğumuz zamanları, evimizin küçük balkonunda içtiğimiz sıcak rüzgarın tenini okşadığı yaz akşamlarını, canımız sıkıldığı zaman kordona gidip gezdiğimiz mutlu günlerimizi daha sayamayacağım bir çok şeyi o kadar çok özlüyorum ki...Lütfen artık beni affet.Seni çok seviyorum.

[thestarrynightttt]

Sizce yere düşen bir yaprak ölümden korkar mı? Bir kuşun ölümden korkarak yaşadığını düşünebilir misiniz? Kuş, ölüm ne zaman gelirse o zaman tanışır ölümle. Ama ölmeden önce endişe duymaz. Böcekleri yakalaması, yuva yapması, şakıması, tadını çıkara çıkara uçmasıyla; yani daha çok yaşamakla ilgilenir. Kuşların kanatlarını çırpmadan, sadece rüzgarda gökyüzünde süzülüşlerini izlediniz mi hiç? Ne kadar ebedi bir zevk içinde görünürler. Ölümden endişe duymazlar. Ölüm gelirse problem değil yok olurlar. Sonrasında ne olacağı ile ilgili endişeleri yoktur, bir andan diğerine doğru yaşarlar. Değil mi? Biz insanoğlu, bizler her zaman ölümden endişe ederiz. Çünkü biz yaşamıyoruz, sorun bu. Biz ölüyoruz. Yaşamıyoruz.

[thestarrynightttt]

Kalbini bir mektup gibi buruşturup fırlatılmış

Kendini kimsesiz ve erken unutulmuş hissediyorsan

İçindeki çocuğa sarıl sana insanı anlatır

Eller günahkar diller günahkar

Bir çağ yangını bu bütün dünya günahkar

masum değiliz hiçbirimiz

[thestarrynightttt]

Ve öyle bir gün gelecek ki; tanıdığın her insan yüzünden, biraz daha yalnızlaştığını göreceksin.

 ’’Charles Bukowski

[thestarrynightttt]

Şimdi açsam pencereyi beklesem

Sen gelsen

Olmaz ya hani geliversen

Hiç bir şey sormasan

Hiç bir şey söylemesen

Sussam

Sussan

Sussak.

[thestarrynightttt]

Bir insan birini yalnızken hatırlıyorsa sevmemiştir, ansızın aklına getirip yalnızlaşıyorsa . İşte o zaman sevmiştir.

[thestarrynightttt]

Yaprak dökeceksiniz

Hemde mevsimi gelmeden

Sigaranızdan derin bir nefes daha alıp,

Gecenin en ince yerine ekleyeceksiniz.

Sonra yastık altında biriktirdiğiniz,

Yalnızlığı çıkarıp,

Üzerine koyacaksınız hüzünlerinizin.

Ve sizi en çok üzen,

Bunları bilmemesi olacak.

Sonra bir sigara daha yakıp,

Vay be diyeceksiniz.

Her şeyi toparlayıp yerine koyacaksınız.

Yalnızlığı yastık altına,

Sigarayı masaya,

Solunuzu da acıya...

[thestarrynightttt]

Ağladığım gece yarısı

İnsanlığın garip sancısı

Belki de biz

Öğrenmeliyiz

Belki de biz

Sevmemeliyiz

Her şeyi gören sen

Göremedin mi beni?

Her şeyi duyan sen

Duyamadın mı beni?

Her şeyi bulduysan

Bulamadın mı beni?

Her şeyi bilen sen

Bilemedin bir beni!

Belki de biz

Öğrenmeliyiz

Belki de biz

Sevmemeliyiz

[thestarrynightttt]

Evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu. Hani, kurşun sıksan geçmez geceden, Anlatamam, nasıl ıssız, nasıl karanlık... Ve zehir - zıkkım cıgaram. Gene bir cehennem var yastığımda, Gel artık...

[thestarrynightttt]

Sevgilim ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim 

Elimde uçuk mavi bir kalem cebimde iki paket sigara 

Hayatımız geçiyor gözlerimin önünden 

Çıkıp gitmelerimiz, su içmelerimiz, öpüştüklerimiz 

"Ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz". 

Çiçekler, çiçekler, su verdim bu sabah çiçeklere 

O gülün yüzü gülmüyor sensiz 

O köklensin diye pencerede suya koyduğun devetabanı 

Hepten hüzünlü bu günlerde 

Gür ve çoşkun bir günışığı dadanmış pencereye 

Masada tabaklar neşesiz 

Koridor ıssız 

Banyoda havlular yalnız 

Mutfak dersen - derbeder ve pis 

Çiti orda duruyor, ekmek kutusu boş 

Vantilatör soluksuz 

Halılar tozlu 

Giysilerim gardropda ve şurda burda 

Memo'nun oyuncak sepeti uykularda 

Mavi gece lambası hevessiz 

Kapı diyor ki açın beni kapayın beni 

Perdeler gömlek değiştiren yılanlar gibi 

Radyo desen sessiz 

Tabure sandalyalardan çekiniyor 

Küçük oda karanlık ve ıssız 

Her şey seni bekliyor her şey gelmeni 

İçeri girmeni 

Senin elinin değmesini 

Gözünün dokunmasını 

Ve her şey tekrarlıyor 

Seni nice sevdiğimi

[thestarrynightttt]

Kendimi bir hayalet gibi hissediyorum.Mutlu bir şekilde yaşayan insanların yanında, perde arkasında görünmez bir şekilde dolaşıyorum.