toriwinchester

[toriwinchester]

#41 Imagine

T/I przez szybę sklepu obserwowała, jak Dean żegna się z chłopcem. Od razu zrobiło jej się ciepło na sercu, a przez głowę przemknęła pewna myśl. Dean byłby dobrym ojcem. 

- Jedziemy? - dziewczyna podeszła od tyłu. Dean pomachał chłopcu ostatni raz. Odwrócił się do T/I, która w dłoni trzymała ciasto. 

- Prowadzisz - rzekł Winchester, zabierając jej z dłoni smakołyk. Dziewczyna bez większych protestów usiadła za kierownicą, powitana pytającym spojrzeniem siedzącego na tylnym siedzeniu Samuela. 

- Ciasto - To jedno słowo sprawiło, że młodszy z braci wszystko zrozumiał. 

________________________________________________________________

- Polubiłeś tego małego, co? - zagaiła T/I. 

- Nom - przytaknął Dean, zlizując okruszki placka. - Kupiłaś drugie? - zapytał, ukazując dziewczynie puste pudełko. - Sammy zarzuć piwo.

- Nie, ale... - rozbrzmiał dźwięk otwieranego piwa. Dean uraczył się zimnym napojem, a T/I stwierdziła Teraz albo nigdy. Tylko, że chwila, którą wybrała... Cóż... Nie była odpowiednia. - Będziesz dobrym ojcem dla naszego maluszka... - chlust rozlewanego napoju dotarł do uszu dziewczyny. - Zły moment?

[toriwinchester]

#40 Imagine

Sam rozejrzał się po raz kolejny w poszukiwaniu brata. Dean obiecał, że gdy tylko skończy przesłuchanie, przyjedzie po bratanicę i jej ojca. Tylko czy przesłuchanie przeciągnęło się aż tyle? 

Winchester spojrzał na drobną brunetkę, która siedziała obok niego.Ubrana w czarno białą koszulę w kratę i przetarte jeansy. Niewątpliwie styl wujka Deana. Do tego niedbale spleciony warkocz i plecaczek Avengers. Jej mała rączka szybko pisała coś na różowej kartce. Sam uśmiechnął się lekko. 

- Co tam piszesz? - zapytał, otaczając Mary ramieniem. Dziewczynka szybko przytuliła kartkę do serduszka, jakby nie chcąc, by Sam zobaczył, co jest tam napisane. - To tajemnica? 

- Tak.. Trochę... Piszę list do mamy... - Igła przeszyła serce Winchestera. - Poproszę wujka Cassa, by dał go mamie...

- Kochanie... - Samuel wziął córkę na kolana. Odgarnął niesforne kosmyki włosów z drobnej twarzyczki. - Wujek nie może jej tego dać... 

- Nie? - dziewczynka była nieco zawiedziona. - To dam go sama... Przecież kiedyś się z nią spotkam, prawda? Sam tak mówiłeś, tato... - Samuel poczuł jak łza spływa mu po policzku.

- Prawda. Kiedyś wszyscy będziemy w niebie, Katy... Zobaczysz znów mamę...

[toriwinchester]

#39 Imagine

Dean stanął w drzwiach sypialni swojej i T/I, nie wiedząc do końca, czy to dobry ruch. Kiedy dziewczyna ma miesiączkę, lepiej nie wchodzić jej w drogę. Staje się trzy razy bardziej nie miła, opryskliwa niż zwykle, choć Winchesterowie i tak sądzili, że te cechy wykraczają u niej poza skalę. 

Starszy z braci przez chwilę mierzył się z myślami. Zapytać, czy nie zapytać? Odetchnął głęboko, by zebrać nieco odwagi, którą gubił zupełnie, podążając do tego pokoju. 

- Kochanie widziałaś gdzieś akta spraw... - wzrok, którym obdarzyła go kobieta, był w stanie zwalić demona z nóg.

- Czy ja ci wyglądam na sekretarkę? - zatrzasnęła książkę. 

- J-ja cóż... Chciałem tylko zapytać... 

- To nie pytaj! Sam się w tym prędzej rozeznaje niż ja! - T/I sięgnęła po kubek z herbatą, jednak z rozczarowaniem zauważyła, że napój już się skończył. Wstała i wyszła, wymijając Deana, który nie odważył się na kolejne słowo. Wrócił do brata i zdążył jedynie ciężko opaść na krzesło, a po chwili rozległ się krzyk dziewczyny. - Samuel Winchester, gdzie jest moja miętowa herbata?! - Dean natychmiast się zerwał. 

- To ja pojadę po herbatę! - zaoferował się, widząc szansę na chwilę odpoczynku. 

- O nie!! - Sam zatrzymał brata. Po krótkiej sprzeczce zdecydowali się zagrać w kamień, papier, nożyce. Niestety albo i stety Sam okazał się zwycięzcą, który prawie na skrzydłach wyleciał z bunkra. 

________________________________________________________________

-Dean! 

- Trzydzieści siedem - Winchester odłożył piwo i ruszył do sypialni. 

- Tak? - uśmiechnął się szeroko, chcąc nie narażać się, po raz trzynasty w ciągu dwóch dni, swojej ukochanej.

- Podasz mi pilota? - zapytała uroczo. Winchester resztką sił powstrzymał się od rozbicia telewizora. 

________________________________________________________________

- WINCHESTER! - Krzyk, który obudziłby zmarłego z grobu przestraszył braci. Samuel kategorycznie stwierdził, że Dean ma obowiązek sprawdzić, co tym razem chce T/I. Oczywiście miał rację. - SAMANTHA WINCHESTER - Dean zatrzymał się w połowie drogi, a Sam po chwili znalazł się za nim. Radość, która wypełniała serce starszego Winchestera można było odczuć w promieniu kilku mil. 

- Jakieś ostatnie rady? - westchnął Sam.

- Kryj twarz 

[toriwinchester]

#38 Imagine

Sam stanął w drzwiach pokoju, zajmowanego przez Mary. Kobieta stała i wpatrywała się w zdjęcie. Winchester odchrząknął, zwracając na siebie uwagę matki. 

- Wszystko... wszystko dobrze, mamo? - zapytał, podchodząc bliżej. Mary uśmiechnęła się smutno. Od kilku minut wpatrywała się w zdjęcie, na którym byli jej synowie, T/I oraz Sue. Sam uśmiechnął się lekko na ten widok.

- Ach, to.. Zrobione dwa lata temu. Nie mamy takich za dużo, a to w końcu fajne wspomnienia... T/I ma tutaj jeszcze niebieskie końcówki - Winchester uśmiechnął się szerzej, przypominając sobie dzień, w którym jego żona wróciła do domu z kolorowymi włosami. - Sue chciała mieć takie jak mama... Cudem wyjaśniliśmy jej, że to zły pomysł...

- Sporo mnie ominęło... - westchnęła Mary. - Gdy zamykam oczy, widzę ciebie w łóżeczku, Deana z samochodzikiem... Johna, który pomaga mi robić obiad... A teraz... - Mary odłożyła zdjęcie. - Teraz masz już żonę, dziecko... Kiedyś wyobrażałam sobie, jak to będzie, gdy zostanę babcią... A teraz okazuje się, że najlepsze lata mnie ominęły...

- Liczy się to, że jesteś z nami... - Sam objął matkę ramieniem. - I... w sumie aż tyle cię nie ominęło, jeśli chodzi o Susann... 

- Wiem, wiem ma dopiero siedem lat, ale.... 

- Nie o to chodzi... - Sam pokręcił głową, a Mary znów poczuła, że się zgubiła. - Będziesz miała okazję... być z wnukiem... albo wnuczką... od samego początku... - Mary nagle zrozumiała. W jednej chwili poczuła niepohamowaną złość. Sue jest urocza, owszem, ale.. T/I... jakoś nie przypadła jej do gustu. - T/I jest w ciąży, więc... 

- Oh... - pokiwała głową, gdy jej syn potwierdził przypuszczenia. Cisza, która zapanowała zupełnie zbiła Samuela z tropu. Myślał, że jego matka się ucieszy. W sumie... każda babcia by się cieszyła. Rodzice T/I niemal skakli pod sufit, gdy dowiedzieli się o pierwszej ciąży. - Nie cieszysz... - Sam nie dokończył, bo T/I zapukała do drzwi.

- Kochanie, Sue czeka aż powiesz jej dobranoc... - Winchester kiwnął głową i po kilku sekundach opuścił pomieszczenie. T/I chciała porozmawiać z Mary, zapytać, jak się czuje, jednak mina blondynki zupełnie odstraszyła żonę Sama. Mruknęła ciche dobranoc, po czym odwróciła się na pięcie, jednak słowa, które wyszły z ust Mary, wbiły ją w podłogę.

- Gdybym wtedy żyła, nie pozwoliłabym Samowi ożenić się z tobą... - szepnęła.T/I poczuła, że wrze. Nie należała do osób, które łatwo zapominają i wybaczają. Spojrzała ostro w oczy kobiety. 

- Na szczęście nie pani o tym decyduje. Życzę dobrej nocy i lepiej, żeby zastanowiła się pani nad tym, co pani o mnie mówi. Jestem żoną Sama i matką jego córki, a pani zdanie liczy się tutaj jako ostatnie.

_______________________________________________________________

Atmosfera przy śniadaniu była bardzo napięta, co wyczuł nie tylko Sam ale i Dean, który słyszał wczorajszą wymianę zdań, jednak miał nadzieję, że wszystko się ułoży. Jednak, gdy Mary stwierdziła, że jajecznica jest beznadziejnie doprawiona, chleb stary, bo widocznie “komuś nie chce się robić zakupów”, o porządku w całym bunkrze nie ma co mówić, a maniery Sue to kosmos, T/I wstała i wyszła, a huk zamykanych drzwi rozniósł się po całym bunkrze.

- Co to było? - to samo pytanie wyszło z ust obu braci.

- Sue idź do siebie - nakazał Sam. Dziewczynka, widząc ostry wzrok ojca, zabrała swój talerz i poszła. 

- Ja tylko...

- Tylko co? Przecież T/I nic ci nie zrobiła! Czemu masz tyle pretensji?

- Ani razu nie wymieniłam jej imienia... 

- Mamo...

- Poczekaj... - Dean przetarł twarz. Teraz już wiedział, że pora wyjawić bratu prawdę. - Czy to ma związek z tym, co powiedziałaś jej wczoraj? Ma, prawda? - Sam spojrzał na brata. Starszy Winchester westchnął ciężko. - Słyszałem, jak mama mówiła T/I, że gdyby miała na to jakiś wpływ, to... to nie pozwoliłaby ci się z nią ożenić. - Słowa uwięzły Samuelowi w gardle. Nie spodziewał się, że jego matka, rodzona matka, może w taki sposób skrzywdzić osobę, którą on kocha najbardziej na świecie. Nie tak sobie to wszystko wyobrażał. Miał nadzieję, że nadrobi stracony czas, że jego dzieci będą dorastały przy babci, która jest przecież tak wspaniałą kobietą. Winchester wstał powoli. Miał łzy w oczach, podobnie jak jego starszy brat. 

- Nie wierzę, że powiedziałaś takie słowa.. Do osoby, którą kocham najbardziej na świecie. Która opowiada naszej córce tak wspaniałe historie o tobie! Stawia ciebie za wzór... Susan Mary... Zgadnij, kto zaproponował drugie imię? A ty ją tak potraktowałaś..

[toriwinchester]

#37 Imagine

Posprzeczałaś się z Samem o głupią rzecz, ale tym razem Winchester nie zamierza przepraszać. Za to specjalnie ubiera coś, co spowoduje że na jego widok zrobi ci się gorąco.

- T/I! - Dean wrzeszczy już trzeci raz, ale ty nadal go nie słuchasz. - T/I T/N! 

- Co?! 

- Podaj mi tę książkę! - Rzucasz w starszego z braci książką, natomiast Sam odwraca się i wychodzi z szyderczym uśmiechem na ustach.

[toriwinchester]

#36 Imagine

Od kilkunastu minut kłócisz się z Deanem odnośnie sprawy. On uważa, że to nie może być duch, a ty wręcz przeciwnie. W końcu wraca Sam, który raz na zawsze rozwiewa wątpliwości.

- To na tysiąc procent nie jest duch - zapewnia, pokazując wam jakieś stare papiery, który prawie natychmiastowo wytrącasz mu z ręki i wychodzisz. 

- Co to było? - pyta zdezorientowany Sam.

- Po prostu... wygrałem.

[toriwinchester]

#35 Imagine

Sam prosił, byś nauczyła go polskiego. Postanawiasz trochę się z niego pośmiać i od razu rzucasz go na głęboką wodę. Każesz mu powtarzać najtrudniejsze słowa.

-  Parentela,  dekompensacja nerwicowa, egzegaza

[toriwinchester]

#34 Imagine

Rozmawiasz ze swoją siostrą przez telefon. Oczywiście cała rozmowa odbywa się w języku polskim. Jedyne, co Dean rozumie to swoje imię, które co chwile wymieniasz. Zaciekawiony czeka aż skończysz i dokładnie opowiesz mu to, co o nim mówiłaś.

[toriwinchester]

#33 Imagine

Pokłóciłaś się z Samem o to, że za często wyjeżdża na polowania i w ogóle nie poświęca czasu waszej rocznej córce. Doszło do ostrej wymiany zdań, a Dean to wszystko słyszał. W czasie sprawy nie wytrzymuje i wygarnia Samowi wszystko, co o tym myśli.

- Wiesz co? Zachowujesz się jak jakiś gówniarz, Sam! To normalne, że T/I chce, żebyś zajmował się waszym dzieckiem, żebyś częściej siedział w domu! A ty ciągle znajdujesz coraz to nowe sprawy! Odpuść trochę! Kochasz je czy nie?! 

- Wiesz, że tak..

- Człowieku, masz coś, o czym inni łowcy tylko marzą! Masz rodzinę! Dlatego bierz ten pieprzony telefon, dzwoń do niej i wszystko sobie wyjaśnijcie!

[toriwinchester]

#32 Imagine

Przetrząsnęłaś całą Impalę i każde miejsce, w którym mogłaś zostawić tablet. Przy okazji wydarłaś się też na biednego Sama, który bezczelnie używał laptopa w twojej obecności.

- Gdzie ten cholerny tablet?! - krzyknęłaś tak głośno, że Dean usłyszał twój głos z biblioteki, będąc w swoim pokoju. W tamtym momencie już wiedział, że ma przechlapane.

- Nie wiem T/I, zapytaj Deana.. - podsunął Sam.

- Ty nigdy nic nie wiesz! - warknęłaś. - Poza tym Dean nie lubi komputerów, tabletów... Na pewno...

- Nie zaszkodzi zapytać... - Wściekła ruszyłaś do pokoju Deana. Stanęłaś nad mężczyzną, który oderwał wzrok od książki, przesunął stronnice i wydobył spomiędzy nich przedmiot, którego tak długo szukałaś.

- Tylko mnie nie zabijaj... 

[toriwinchester]

#31 Imagine

Twoja mama zadzwoniła, kiedy właśnie zamierzałaś wyjąć ciasto z piekarnika. Poprosiłaś Sebastiana, żeby chwile z nią porozmawiał,a ty tymczasem wyjmiesz sernik. Niestety Stan nie jest zadowolony z twojej prośby.

- Coo? 

- Seb, tylko chwilę... Zaraz wracam...

- Co ja ci kobieto zrobiłem...

- Halo..? 

[toriwinchester]

#30 Imagine

Kiedy zamierzasz przedstawić Toma swoim rodzicom. 

- Możemy iść? - zapytał, łapiąc cię za dłoń.

- Poczekaj, popraw krawat... 

- No dobrze, możemy iść...

[toriwinchester]

#29 Imagine

W hotelu, w którym zostałaś wybuchł pożar. Dean wrócił szybciej niż Sam i dowiedział się, że nie żyjesz. Kiedy zdenerwowany Samuel wraca, jest w szoku  i chce wbiec do środka. Starszy brat go powstrzymuje.

- Sam, stój! Sam! Sammy, ona nie żyje, słyszysz?!

[toriwinchester]

#28 Imagine

Szłaś ulicą, dźwigając ciężką torbę z zakupami. Ktoś na ciebie wpadł, wytrącił ci ją i pobiegł dalej. Westchnęłaś ciężo i zaczęłaś zbierać zakupy. Nagle obok ciebie zjawił się jakiś facet i pomógł ci. 

- Dziękuje - uśmiechnęłaś się. - Jak ci się odwdzięczę?

- Może jakiś buziak? - Zamrugałaś dwa razy i pokręciłaś głową. - Nie? Numer telefonu wystarczy... 

[toriwinchester]

#27 Imagine

Dean wie, że gdy masz okres, nie można wchodzić ci w drogę. Kategorycznie zabroniłaś braciom jechać na polowanie bez ciebie. Oczywiście nie zamierzali cię posłuchać. Ukryli się w pokoju, do którego praktycznie nigdy nie wchodziłaś, chcąc w spokoju przygotować się do sprawy. Dean robił wszystko, by nie hałasować, jednak nic to nie dało. Weszłaś do pokoju, w którym oboje siedzieli.

- Co. Wy. Robicie?

- O.... Cześć T/I - wyszczerzył się Sam.

- Kotku, tylko nie krzycz... - poprosił Dean, odkładając broń.

[toriwinchester]

#26 Imagine

Winchesterowie na potrzeby sprawy podpisali deklarację, która uczyniła ich “czystymi”. Nic o tym nie wiedziałaś, a gdy wracasz do hotelu, Sam obwieszcza ci najnowszą wiadomość.

- Proszę? - zapytałaś, podchodząc bliżej. - Sam, mamy siedmioletnią córkę. Przepraszam, że niszczę twoje marzenia, ale nie jesteś dziewicą.I już nigdy nie będziesz...

[toriwinchester]

#25 Imagine

Jesteś zafascynowana światem Charlie, jednak Sam nie podziela twojego entuzjazmu i zaczyna się zastanawiać, czy nie lepiej zamknąć cię w motelu na czas całej sprawy.

- Charlie błagam cię, oprowadź mnie po tym świecie! - zawołałaś uradowana. Dziewczyna nałożyła Deanowi koronę, po czym ruszyła z tobą do wyjścia.

- Znajdziemy ci jakąś zbroję, do tego... nie, miecz sobie odpuścimy. W mojej straży przybocznej potrzebuję łucznika... 

- Stary.. - Dean zwrócił się do Sama. - Jak to jest, że T/I jest twoją dziewczyną? Nie jesteś nawet w połowie tak fajny jak ona!

- Zamknij się. Po prostu idź z Charlie, a ja odciągnę T/I od tego szmelcu... 

- I niby jak to zrobisz? Woli elfy od ciebie. 

- Mam swoje sposoby - zapewnił Samuel i z uśmiechem wyszedł z namiotu. Dean wywrócił oczami.

- Zapamiętać: nie pytać o takie rzeczy.