whatthehehell-blog - Tumblr blog

[whatthehehell-blog]

Hiç beddua etmedim sana

Aşkımdandır dedim

yüklenmedim kendime.

yıllar geçti hiç beddua etmedim hala

yaram kabuk bağladığındandır dedim

sormadım niye diye.

Ama birdenbire tam da bu gece

Bütün unutulmuşlukların üzerine

Tüm şifaların, tüm avuntuların

Tüm yeni aşkların üzerine

dilerim için sızlasın en derinden

En ama en derin yerinden.

adam atacak halin kalmasın

Öyle bir düşeyim ki aklına

kimse kaldıramasın...

[whatthehehell-blog]

ben seni bana yakıştığı gibi sevdim senin hakkettiğin gibi değil...

[whatthehehell-blog]

Dünyanın en büyük aşıkları katiyen aşkını haykıran çöllere düşen dağları delenler değil

Kendi yalnızlığının kuytu köşelerinde sessiz ve kimsesiz sevenlerdir

Sevdiğini hiç geri gelmeyecek birini özleyenlerdir...

özlemek umudun verdiği bir şey sanırdım umudun olmadan da umutsuzca özleyebiliyormuşsun meğer

Meğer hiç olmayacak birini hiç sevmemen gereken birini de bekleyebiliyormuşsun

Meğer ne zormuş kendine laf anlatmak

Meğer ne zormuş en sağlam sandığın yerden vurulmak

[whatthehehell-blog]

Mesela insanlar kalb kırılmasının mecazi olduğunu sanıyorlar Oysaki ben kalbimin tel tel koptuğunu ve yırtıldığını duyuyorum...

[whatthehehell-blog]

Mesela ben birinin bir gün geri döneceği umuduyla yaşayamam önce onu sonra o umudu öldürürüm, yoksa o umut beni öldürür...

[whatthehehell-blog]

Ben kendi yalnızlığımın mutsuzluğuyla mutluyum

Birinin sahte mutluluğuyla mutsuz olmak istemiyorum...

[whatthehehell-blog]

Hayat bir film gibi

İzlemişim sonunu biliyorum

Artık birine baktığımda sonunu görebiliyorum

Hiç bir şeyin esprisi ve heyecanı yok gibi

Şu anın içinde geçmişi ve geleceği yaşıyorum

3 ünü cem ediyoru

An dediğimiz o şeyin içinde

An derken bile çoktan mazi olan o hiçlikte

Bazen inanmak istiyorum işte

Bu insan farklı demek istiyorum

Yok bu filmi izlemedim diyorum

Ama her film bir birine benzer unutuyorum

Filmlerim mutlu sonsuz

Sonu mutsuz ...

Kırılmadım ben bin parçaya böldüler...

[whatthehehell-blog]

Tüm o çıplak gerçekler;

Bir kadının başka bir giysisi var mıdır onu böyle büsbütün örten ?

[whatthehehell-blog]

Ne kdr da açız sevilmeye

Ne kdr acizce bekliyoruz birileri bizi sevsin diye

Tüm o çabalarımız

boyalarımız

maskelerimiz

ve tavırlarımız

Hepsinin ardında ufak ve muhtaç birer çocuk var

ne kırmızıysa Bir kadının ruju

o kdr karadır ruhu

Işıkları sönmüştür yüreğinin

Işıltılı yardım çığlıkları hep o elbiseler

Topuklu ayakkabı değil giydiğimiz

Hayalkiriklarimiz ayağımıza batmasın diye o kdr yüksekten yürüyoruz

Göremedikleriniz daha kocaman aslında

Duyulmayanlar daha gürültülü

Kahkahalar daha acı verici göz yaşlarından

Tüm o çıplak gerçekler;

başka bir giysisi var mıdır kadının onu böyle büsbütün örten ?

[whatthehehell-blog]

Eğer eksikliğimi fark etmiyorsan varlığım fazlalıktır artık…

[whatthehehell-blog]

Bazen zihnim parçalanacak sanıyorumm İçeride çığlıklar kapı gıcırtıları demir uğultuları ağlama sesleri var Binlerce ses herbiri birşeyler anlatma derdinde ama hiçbiri anlaşılmayı hedeflemiyor Bir yağmur tanesinin toprağı düşüşü gibi düşmek istiyorum Bir kuşun kanat çırpışında savrulmak Ölünce mi dinecek dinmesini dilediklerim…

[whatthehehell-blog]

Geceyi çekmek istiyorum içime, Gökyüzü içimdeki boşluğa dolsun. Göz kapaklarıma, kirpiklerime damlasın parlak yıldızlar, Beraber karışalım toprağın en koyusuna. Bağrımızda mor güller yetişsin Korkakları değil yürekli olanları cezbetsin. Yeniden doğalım bir ırmağın intaharında, bir okyanusun kıyısında. Dudaklarda kalan tuzlu bir su olalım Güneşin kavurduğu kızıllığın tadında…

[whatthehehell-blog]

“Dökülen yapraklarım değil korunaklı, sandığım duvarlarmdı. Siperlerim delindi yeniden, En sağlam sandığım yerden.”

— By filozof

[whatthehehell-blog]

Duvarlar inşa etmek, taş taş üstüne… Sapasağlam duvarlar,dalga kıranlar… Korunmak için öfkeden, yalnızlıktan… Tamamlanmamış cümleler, söylenmemiş sözlerden harç karmak; Bir tuğla bir Tuğla daha koymak. Dökmediğin gözyaşlarıyla yıkamak dalga kıranları, hiç atmadığın çığlıklardan korumak duvarları Sapasağlam mevziler inşa etmek. Ne güzel de başarmıştım bunları Yine kış kapımı çaldı Şimdi sırası mıydı?

Dökülen yapraklarım değil korunaklı sandığım duvarlarımdı. Siperlerim delindi yeniden En sağlam sandığım yerden Avuçlarımda kelimelerden buz kesikleri… Rüzgar dağıt zihnimi… Soğut kara kışın, yanan alevini, Koru! kendimden koru beni…

[whatthehehell-blog]

“Kayan yıldızların kuyruklarında kül oldu dileklerim”

— By filozof

[whatthehehell-blog]

Susturacaksan gecenin karanlığını güneş gibi doğ deli eden sessizliklerime Ya da hiç gelme! bulandırma sularımı Yağan yağmurdan daha iyi gelmeyeceksen efkarlarıma Hiç bulut bulut kaplama ufuklarımı Acının batan güne sitemi var! doğan sabahın suçu yok Dökülen bir yaprak kadar sarı uykularım uyanan yeşil bahara Yırtma güz perdesini, ağaçlarda çiçek açtıramacaksan Rüzgarında üşüdüğüm hazan daha sıcak senin yalancı baharından Yapma bulandırma durgun sularımı Dağıtma topladığım kopuk kopuk uykularımı Yakma artık! yakma ışık yollarıma Senin olmadığın gece, senin yaktığın ateşten daha aydınlık bana

[whatthehehell-blog]

Bi insanın resmine baktığınızda size artık o kadar da tanıdık gelmiyorsa aslında her şey bitmiştir