woordenbundel-blog - Tumblr blog

[woordenbundel-blog]

Ik heb je lief

k zie hoe landen zich verscheuren Ik voel de kanker van cynisme Ik zie de mensen zonder dromen Ze vluchten in goedkope luxe In de ontevreden steden Jaagt de haat door oude straten De dreiging komt steeds dichterbij Maar ik, ik heb een medicijn Ik heb je lief Ik heb je liever Liever dan mijn leven Dan om het even wat Ik heb je lief Ik heb je liever Liever liefste Elke dag Wat ik ook wil zeggen Jij krijgt mijn woorden klein Was ik maar een dichter Dan kon ik dichter bij jou zijn Was ik maar het bloed Dat door jouw lichaam stroomt Dan sliep ik in je hart En ik woonde in jouw hoofd Want ik heb je lief Ik heb je liever Liever dan mijn leven Dan om het even wat Ik, ik heb je lief Ik heb je liever Liever Liefste Elke dag Ik heb je liever Liefste Elke dag Ik heb je liever Liefste Elke dag Ik heb je liever liefste - Stef Bos

[woordenbundel-blog]

Ik heb je liever

Ik heb je liever dan brood, al zegt men ook dat het niet kan en al kan het ook niet. Ik heb je liever dan vrolijkheid of regen, liever dan de stilte van drie uur in de rustig in- en uitademende nacht.

De meeuwen scheren overdag met hun vleugels langs de blonde warme lucht. De wilde bloemen staan te lachen in het warme bad van de zon. De zon danst zijn toch maar kleine rol met zoveel overgave dat het heel stil wordt, hier, in dit deel van het heelal. Ik heb je liever dan brood, als zegt men ook dat het niet kan en al kan het ook niet. Liever dan vrolijkheid of regen, liever nog dan ik heb je lief.

- Hans Andreus

[woordenbundel-blog]

Wit

Als ik van u moet spreken, doe ik alle mooie woorden weg ik wil maar liever weinig zeggen ik wil maar liever enkele kale woorden zeggen wat arme kale stenen, dat is mijn verhaal mooie woorden denken alleen maar aan zichzelf, ze weten van dienen niet de goede woorden zijn arm en naakt als Franciscus ze zijn trouw enkele goede woorden, dat is genoeg want er mag niets komen tussen u en mij eigenlijk wil ik liever met u zwijgen - J.C. Schagen

[woordenbundel-blog]

Roeping

Fluit er een merel, dan voel ik geluk. Fluit er een merel ten hemel schreiend mooi in China terwijl ik niet in China ben; heeft naar verluidt men hier ter stede merels ook gehoord in het blauwe schemeruur van 3 Februarij 1603; zal, naar verwacht mag over zes weken, in mijn tuin hun lied weer klinken; stel dat ik al op weg zal zijn gegaan, naar China, of het onbekende voorbij de grens van mijn bestaan - hoe nu hier leven zonder geluk? Op eigen kracht te horen wat de merel zo vaak zong, het moet volstaan. De oren toegestopt, in stilte, denk ik dag in dag uit mij in dat ik die ene ben en steeds een ander, die urenlang of even maar en waar ook maar door eeuwen heen geluk heeft en de merel hoort. Dan vangt in mij misschien het zingen aan. - Anneke Brassinga  

[woordenbundel-blog]

De kunst van doodgaan

Als het zover is - zal ik dan eindelijk weten wat dat is, doodgaan jezelf verlaten en weten dat je nooit terugkeert soms wanneer ik het koraal hoor Nun komm' der Heiden Heiland doorstroomt mij een vermoeden van onontkoombaar verlies -  maar wat geeft het bij het zien van een uitzicht over bergen een verte die verdwijnt in zichzelf kan ik worden bevangen door een huiver voor de eenzaamheid die mij wacht - maar wat geeft het er is wel eens zo'n avond dat over het gras in de tuin het mooiste licht strijkt dat er is: laat laag licht en dat ik denk: dit was het dus en het komt nooit meer terug -  maar wat geeft het ik hoop dat dit het is want ik ben bang dat het anders zal zijn - Rutger Kopland

[woordenbundel-blog]

Bellen met een vriend die k heeft

Met de scheikunde tot in zijn tenen is er nog vijfenvijftig kilo vriend, die iets hoest over het boek dat hij leest – plus het geringe gewicht van zijn ziel (die zit in de pijnappelklier, dacht Descartes). De telefoon houdt op met ademen, jij rijmelaar omklemt die knook als een hond. Zijn lichaam is zo mager van de rook; de verpleegsters – o de harde menslievendheid van hun handen – zijn missiezusters in een kolonie van de katholieke koning Kanker; de behandelend arts is districtshoofd: ze moorden humanitair, druppel na druppel, zoete krengen, nette schoft. De mens? In brand gevlogen duisternis. De mens? Tussen twee stilten geroezemoes. De dood is een onhandige oplossing voor het raadsel tijd. De dood is een linkse remedie. Raaskal rustig (je zit je hele leven op de os die je zoekt, zegt Zen) tot het ziekenhuis, neurie de onsamenhangende zwanenzang van het postmodernisme; roep de veearts als je het niet meer verdringen kan. - Benno Barnard

[woordenbundel-blog]

De soldaat die Jezus kruisigde

Wij sloegen hem aan 't kruis. Zijn vingers grepen Wild om den spijker toen 'k den hamer hief - Maar hij zei zacht mijn naam en: 'Heb mij lief-' En 't groot geheim had ik voorgoed begrepen. Ik wrong een lach weg dat mijn tanden knarsten, En werd een gek die bloed van liefde vroeg: Ik had hem lief - en sloeg en sloeg en sloeg Den spijker door zijn hand in 't hout dat barstte. Nu, als een dwaas, een spijker door mijn hand, Trek ik een visch - zijn naam, zijn monogram - In ied'ren muur, in ied'ren balk of stam, Of in mijn borst of, hurkend, in het zand, En antwoord als de menschen mij wat vragen: 'Hij heeft een spijker door mijn hand geslagen.' - Martinus Nijhoff

[woordenbundel-blog]

Je bent er nog (gedeeltelijk)

Je bent er nog Je bent er nog Want ik kan je nog niet missen En gelukkig ga je niet Verlangen naar wat was Is een heel erg zoet verdriet Je bent er nog Je bent er nog In de winter op het land Als de kou het grootst verdriet om jou Gevangen houdt En het gaat wel En het lukt wel Ik doe echt goed mijn best En het gaat wel En het lukt wel Omdat je niet verdwijnt Zolang het maar geen lente wordt Blijf ik wel overeind - Acda en de Munnik

[woordenbundel-blog]

Een geschenk

Ze trokken God aan zijn mouw;  'Dat geschenk van je,  de liefde,  wat was daar de bedoeling van?'

Het regende  en God verzonk in gepeins  (maar eerst rukte hij zich nog los,  hij hield niet van hun manieren)  en al peinzend  waadde hij door leven en door dood,  door waanzin en nalatigheid,  door waarheid en door angst,  zag hoe zij frunnikten aan elkaars jas  en daalde peinzend af  langs de smalle trap van hun rede-

'Ik heb het geweten,' mompelde hij. 'Ik heb het geweten.'

- Toon Tellegen

[woordenbundel-blog]

Mijn moeder is mijn naam vergeten

Mijn moeder is mijn naam vergeten, mijn kind weet nog niet hoe ik heet. Hoe moet ik mij geborgen weten? Noem mij, bevestig mijn bestaan, laat mijn naam zijn als een keten. Noem mij, noem mij, spreek mij aan, o, noem mij bij mijn diepste naam. Voor wie ik liefheb, wil ik heten. - Neeltje Maria Min, 1966

[woordenbundel-blog]

Herfstwandeling

Reeds vroeg ontstegen aan het bed waarin ook zij wel heeft gelegen wier doen en laten toen mij tegen- woordig vaak nog aan het denken zet, ging ik de herfst in. Allerwegen stond boomskelet na boomskelet van alle allerliefsten het verkoold geraamte in de regen. Wat is dat toch ontzettend met relaties die hun einde kregen; al was je ze ook zeer genegen, je hebt er jaren van gezwegen en dan opeens kom je ze tegen terwijl je op iets anders let.  - Jean-Pierre Rawie

[woordenbundel-blog]

... en dan heb ik de natuur en de kunst en de poëzie, en als dat nog niet genoeg is, wat zal dan genoeg zijn?

Vincent Van Gogh,

in een brief aan zijn broer Theo, Januari 1874

[woordenbundel-blog]

Nee, ik ben niet te verdrinken, ik schuil het makkelijkst in drank. - Oud Verdriet van Acda en de Munnik

[woordenbundel-blog]

Decemberbrief

Ik wilde dat je dichter bij mij was. Het jaar is oud en heeft niets meer te zeggen. Het weer is somber. Alle dagen staat er een haveloze regen voor de ramen lam zwaaiend als een dronkelap. Ik loop door 't huis, de kamers waarin jij niet bent en die dus leeg zijn. Of ik zit maar ergens en kijk naar buiten tot het donker is. De televisie 's avonds een meest trieste vertoning in een eenmansbioskoop, zoek ik maar vroeg mijn bed op, slaap pas laat en word weer vroeg uit boze dromen wakker omdat ik jou ook in de slaap niet vinden kan. Ik wilde dat het jaar nu over was en jij weer dichter bij mij, bij me was.  - Hans Andreus