ablacklifeworld-blog

[ablacklifeworld-blog]

Gahd, kanina pa ako nakakafeel ng ganito yung feeling na hindi mo alam kung ano ba yung pinakadahilan bat ka umiyak, nalungkot o natatakot. Nakakapagod ganun na ganun yung napifeel ko ngayon. Ayoko naman magopen sa boyfriend ko kasi feeling ko hindi na naman sya makikinig sakin. Feeling ko sa kahit sinong taong pag openan ko hindi makikinig sakin, at ijajudge pa ako. Gusto ko matulog ng matulog ng hindi na ako magigising para hindi na ako makafeel ng ganito. Yung ayoko na lang makarinig ng kahit ano tungkol sakin gusto ko na lang mawala. Kase hindi ko na alam kung ano yung gagawin ko. May mga nababasa ako na nagkaganto din sila kagaya sakin yung isang nabasa ko 3 months ata yun. Sa 3 months na yun alam ko matagal at mahirap na yun para sa kanya. Pero ako? Hindi ko alam kung gano na ba to katagal, sa pagkakatanda ko since 8 years old ako pabigat ng pabigat yung nararamdaman ko sa bawat minuto, oras, araw, at taon na lumilipas. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko, yung feeling na ang liwawanag ng nakikita ko pero ang dilim dilim naman ng nararamdaman ko. Bakit ganun? At bakit yung kahit na napakatagal na pain na naranasan ko na sa akin pa din, andjan pa din nasa utak at puso ko pa din hindi ko na alam gagawin ko, ang bigat bigat na nakakapagod na. Nitong nakaraang araw may najudge ako na tao na halos magsuicide na, at ngayon alam ko na sa sarili ko na mali yung ginawa ko, na hindi dapat ganun dahil hindi ko naman alam yung napifeel nya, hindi ko alam kung ano yung mga pinagdadaanan nya at dahilan nya. Sabi nila pag ganto daw napifeel mo kulang daw sa faith or what, hmm maybe ganun nga. Pero sa oras na kumalma na ako, dun na ako nagpepray, dun ako nagpapasalamat kase kahit na inatake ako nakayanan ko yun kung ano man yun. Pero habang tumatagal mas lalong lumala yung napifeel ko, mas lalong bumibigat, mas lalong napapagod, at mas lalo kong napifeel na walang nakikinig sakin at nag-iisa lang ako. Hindi ko naman to ginusto, kusa lang tong dumating ng hindi ko alam. Gusto ko ng tulong kase napapagod na din ako na tulungan yung sarili ko na lumaban ng lumaban :’( 

[ablacklifeworld-blog]

November 8, 2017

Simula 2014 lagi na kong nakakafeel ng ganto yung laging takot sa lahat at yung mabilis panghinaan ng loob na gusto ko takbuhan nalang yung mga problema na nararanasan ko. Siguro eto din yung pangit sakin yung ang bilis bilis ko panghinaan ng loob, pero kung titignan magaling ako sa pagpapanggap na masaya ako, yung pag kasama ko yung mga friends ko or pag sabihin ko na malayo ako sa bahay namin na kung nasaan nandun yung mga problema family problem ba. Yung paulit ulit na kong nakakafeel ng takot everytime na nag-aaway yung parents ko yung nagsisigawan tapos hindi nila ko papakinggan yun bang papabayan lang nila ko na umiyak at magmakaawa sa kanila na tumigil na. Ewan ko napapagod na din naman ako pero iniisip ko nalang na after neto magiging masaya din naman lahat, na magiging okay din ako. 

May kaibigan ako at sya lagi yung kausap ko everytime na nahihirapan ako na kahit sya natatakot na baka magsuicide ako, pero isa pa yan yung kahit anong problema na yung dumating sakin hindi ko yun magawa, naiisip kong gawin pero parang hindi ko rin naman kayang gawin yung ganun. At sa kada emosyon at mga nararamdaman ko pag inaatake ako ng takot, pag-iisip ng kung anu-ano, at pagsabi sa kanya na di ko na kaya na napapagod na ako. Sasabihin naman nya na kung napapagod na ako subukan ko magpahinga. But shit I can’t I really can’t or should I say I don’t know how, siguro rin dahil sa kakaisip sa mga bagay bagay nasanay na ko na ganun nalang lagi yung dapat at kailangan kong isipin. At yeah, may anxiety na nga ata ako eh o maybe depression na? Kase almost 3 years na rin akong ganto na kahit anong gawin ko para maovercome ko yung mga fear ko di ko magawa, para bang may batong nakatali sa katawan ko na hinihila ako pababa habang ako umaakyat pataas. Yung suicide? Naiisip ko din yan, naiisip kong gawin kaso kase iniisip ko rin yung mga mangyayare pag ginawa ko yun sa mga maiiwanan ko na kailangan ako sa buhay nila, yung mahal ko sa buhay, at yung mga pangarap ko na hinihintay ako. Nakakapagod pero kase kahit ilang beses kong sabihing pagod na ako na ayoko na tumutuloy pa rin ako sa laban ng buhay. Hindi ko alam bat ganun.

Gusto ko rin sana sabihin sa family ko na ganto na yung nararamdaman ko na nahihirapan na ako, pero kase triny ko na yun sabihin sa kuya ko pero kase ayun walang nangyare nag-end pa din na feeling ko mag-isa lang ako, at pag sinabi ko naman sa parents ko baka mamaya isipin nila na nag-iinarte lang ako na naghahanap lang ako ng atensyon. Pero kase hindi ganun eh, hindi nila ko maintindihan at hindi nila ko iniintindi. Iniisip ko rin na sa oras na sinabi ko baka makadagdag lang ako sa mga problema nila. Friends? Meron ako madami nga eh, kaso kase yung akala kong pinagkakatiwalaan ko pinagbabackstab ako kaya nahihirapan na ako magtiwala pa. Pag pumupunta akong simbahan nagpepray ako kay God na maging okay ako na tulungan nya ako, then pag nasa simbahan ako nagiging better yung mga nararamdaman ko. Minsan nga nung nagsimba ako ayaw ko na umuwi eh, pero hindi yun pwede kailangan ko humarap, kailangan ko lumaban, at maging matatag. 

Strong naman ako diba kahit ganito? 

[ablacklifeworld-blog]

Ayun nakasama ko sya uli ngayon nakapagsimba kami at nakapaggala. :) Sulit din naman. Tapos kanina bago kami magsimba nakatapak pa ko ng tae HAHAHAHA pwe jackpot agad. lol. Kahit malayo sakin yung pinagsimbahan namin okay lang naman basta ang mahalaga nakapagsimba at nakasama ko sya. Ang epic lang din kanina kase bigla kong nagkaroon ng redtide amp at di ako prepared buti nalang kahit ganun na nangyare di naman naturn off sakin hahahaha at inasar pa ko sya rin daw meron lol. Tapos na sya mag-entrance exam dun sa isang school bale ako ako nalang. Godbless and I love you so much @m <3

[ablacklifeworld-blog]

“He had a knack for spotting things other people didn’t. After a minute’s weaving about through the whirl of rainbow feathers, he noticed a large silver key that had a bent wing, as if it had already been caught and stuffed roughly into the keyhole.“

[ablacklifeworld-blog]

May school na rin ako na napagregisteran yung legit talaga yung magpapasa na talaga ako ng form ha, hindi yung hanggang online application lang hahaha. :D #fighting 

[ablacklifeworld-blog]

Kagabi nag-away na naman kami, nagkasagutan at sumbatan na naman pero happy ako kase pareho kaming naliwanagan sa mga mali din namin  o should I say mali ko.. Pero kahit marami na kong mali hindi pa rin siya napagod at nagreklamo sakin laging ako lang, patunay to na babae nga ako. lol. Kagabi pareho namin nasaktan yung isa’t-isa sa mga nasasabi namin, pero kahit puro iyak tapos sakitan nagkabati din naman kami okay naman na. Ang sakit nga lang ng mata ko kakaiyak kagabi pero ayos na yun gagaling din naman to eh wag lang syang mawawala. Tapos lahat pala ng nakikita kong mali sa kanya may ibig sabihin pala yung pagiging ganun nya sa akin na kasalanan ko din naman pala kase. Marami na kong nagagawang kasalanan sa kanya pero nasa tabi ko pa din nagstetsay pa din sya, bihira nalang yung mga ganung  lalake. Kaya ang swerte swerte ko kase meron akong katulad nya na napakaintindihin, sobrang maalaga, at handang makinig sa lahat ng rants ko at mga kwento ko sa buhay. Hindi lang ako mayroong boyfriend, meron na rin ako bestfriend, tatay, kuya, pati na rin nga tutor hehe. Sa away namin kagabi marami din naman ako narelize na hindi porket lalake sila eh sila nalang dapat  y ung maghahandle ng relationship nyo dapat pareho kayong nagsusumikap na maging maayos yung relasyon nyo hanggang future. Matutong magpatawaran sa isa’t-isa, matutong tumanggap kung sino at ano sya, kung ano yung mga kahinaan nya, at maging makuntento lang sa kanya.  Mahal na mahal po kita @m <3 

[ablacklifeworld-blog]

The door swung open at once. A tall, black-haired witch in emerald-green robes stood there. She had a very stern face and Harry’s first thought was that she was not someone to cross.

[ablacklifeworld-blog]

I PUSH PEOPLE AWAY AND I ISOLATE MYSELF FROM LOVE BECAUSE I DON’T WANT ANYONE TO EVER HURT ME LIKE THE WAY YOU DID.

never again (via ashleymacleanblog)

[ablacklifeworld-blog]

[ablacklifeworld-blog]

Ewan ko ba. Ang bad ko na hahaha. Nabasa ko yung sinabi nung taong yun na feeling nya wala na daw siyang totoong kaibigan. Siguro dahil dun sa nangyare sa kanya then wala ata nakaalam na ganun na nangyare sa kanya. Natatawa ako, at the same time nasasaktan isipin na nafeel nya na yung ginawa nila sakin noon. Yung halos nafeel ko rin na wala na kong kaibigan kasi sa mga pinagsasabi nila sakin na akala mo matagal na nila akong kilala pero puro pangjajudge lang naman pinagtulungan pa ko. Ang sakit talaga pag naalala ko yung kashitang pangyayari yun, yung damang dama ko na pinagtutulungan na ako pero wala akong magawa kundi umiyak lang ano ba magagawa ko that time eh mag-isa lang ako. Ngayon nafeel mo yan, anong feeling? ang sakit diba? HAHAHA Godbless na lang sayo and get well :)) 

[ablacklifeworld-blog]

harry potter meme ϟ  [2/2] books: harry potter and the half-blood prince 

“It was, he thought, the difference between being dragged into the arena to face a battle to the death and walking into the arena with your head held high. Some people, perhaps, would say that there was little to choose between the two ways, but Dumbledore knew - and so do I, thought Harry, with a rush of fierce pride, and so did my parents - that there was all the difference in the world.”

[ablacklifeworld-blog]

explore

[ablacklifeworld-blog]

May mga kaibigan o kaklase talaga tayo na magagaling pag may kailangan. Yung kaklase mo na halos hindi ka pansinin, ppagtripan ka, o kaya pagtawanan ka. Pero once na nagquiz at di nya alam ang sagot kakailanganin at kakailanganin ka talaga nya lol. Yung tipong yung mata nya magiging malapuppy eyes mapaamo ka lang na ibigay saa kanya yung sagot. Tas eto pa nabigay at napakopya mo na lahat lahat yung sagot mo sasabihin pa sayo kung “tama ba yan?” “sure ka djan?”. Hays. Sya na nga tinulungan puro pa ganyan wag ka nalang mangopya beh. Basic. 

[ablacklifeworld-blog]

[ablacklifeworld-blog]

Explosion by Joost Wiltink

[ablacklifeworld-blog]

I think a lot of our lives, in ways that seemingly are unrelated or obscure, are lived through the lens of trying to avoid loneliness at all costs. People stay in relationships longer than they should because they just can’t stand the thought of being alone. We can’t control everything, but we have more of an ability to have a say in our destiny, and in our happiness, than a lot of us explore.

[ablacklifeworld-blog]