afstudereniscool

[afstudereniscool]

prototyping en maak research

HIER KOMEN FOTOS EN UITLEG

[afstudereniscool]

Hans Aarsman

http://www.volkskrant.nl/kijkverder/2014/AarsmanCollectie/index.html#160908

[afstudereniscool]

Identity Politics

Bibi noemde deze term in een van onze gesprekken. Dus ik ben online gaan zoeken naar wat Identity Politics inhoudt.

“The second half of the twentieth century saw the emergence of large-scale political movements—second wave feminism, Black Civil Rights in the U.S., gay and lesbian liberation, and the American Indian movements, for example—based in claims about the injustices done to particular social groups. These social movements are undergirded by and foster a philosophical body of literature that takes up questions about the nature, origin and futures of the identities being defended. Identity politics as a mode of organizing is intimately connected to the idea that some social groups are oppressed; that is, that one's identity as a woman or as a Native American, for example, makes one peculiarly vulnerable to cultural imperialism (including stereotyping, erasure, or appropriation of one's group identity), violence, exploitation, marginalization, or powerlessness (Young 1990). Identity politics starts from analyses of oppression to recommend, variously, the reclaiming, redescription, or transformation of previously stigmatized accounts of group membership. Rather than accepting the negative scripts offered by a dominant culture about one's own inferiority, one transforms one's own sense of self and community, often through consciousness-raising. For example, in their germinal statement of Black feminist identity politics, the Combahee River Collective argued that

as children we realized that we were different from boys and that we were treated different—for example, when we were told in the same breath to be quiet both for the sake of being ‘ladylike’ and to make us less objectionable in the eyes of white people. In the process of consciousness-raising, actually life-sharing, we began to recognize the commonality of our experiences and, from the sharing and growing consciousness, to build a politics that will change our lives and inevitably end our oppression. (Combahee River Collective 1982: 14–15)”

“What is crucial about the “identity” of identity politics appears to be the experience of the subject, especially his or her experience of oppression and the possibility of a shared and more authentic or self-determined alternative. Thus identity politics rests on unifying claims about the meaning of politically laden experiences to diverse individuals. Sometimes the meaning attributed to a particular experience will diverge from that of its subject: thus, for example, the woman who struggles desperately to be attractive may think that she is simply trying to be a better person, rather than understanding her experience as part of the disciplining of female bodies in a patriarchal culture. Making sense of such disjunctions relies on notions such as false consciousness—the systematic mystification of the experience of the oppressed by the perspective of the dominant. Thus despite the disagreements of many defenders of identity political claims with Marxism and other radical political models, they share the view that individuals' perceptions of their own interests may be systematically distorted and must be somehow freed of their misperceptions by group-based transformation.”

-->>  https://plato.stanford.edu/entries/identity-politics/

[afstudereniscool]

fotomuur

Een tijdje terug begon ik met de straatfoto’s uit te printen en op te hangen op de muur. Om zo een overzicht te krijgen van wat voor mensen ik verzameld heb. Op deze manier hoop ik ook bepaalde groepen makkelijker te kunnen maken. Op zoek naar clusters of gelijkenissen tussen de mensen. De foto hierboven was in het begin. gesorteerd op kleur. 

In eerste instantie was ik dus begonnen om ze te sorteren op kleur en vanuit daar te kijken naar andere gelijkenissen. Ik probeer antwoord te vinden waarom ik in eerste instantie zo’n persoon fotografeer. Wat trekt mijn oog? Ik wil mijn fascinatie en enthousiasme  over deze mensen overbrengen in mijn eindproduct. Het hoeft niet heel serieus te zijn, maar wel met respect. 

Nadat ik wat vaker op straat ben gaan fotograferen en dus meer content had, kon ik wat meer op mijn muur hangen. Op deze manier zocht ik naar andere combinaties. Ik merkte dat ik niet meer alleen naar mensen zocht die zo individueel waren dat ze daarom opvielen, maar ook op zoek ging naar gedragingen die vaak terug kwamen. Bijvoorbeeld: 

Ouders die hun kinderen allemaal precies dezelfde kleding aantrekken. Om zo te kunnen zeggen: jullie horen bij elkaar; een bepaald uniform. Dit is meer een antropologische waarneming. Niet per se mode. 

Ik zal dus onderscheid moeten maken tussen deze antropologische waarnemingen en de unieke ‘exemplaren’ die op straat lopen; Mensen die wel heel bewust bezig zijn met een uitspraak doen over wie ze zijn door hoe ze er uit zien. 

[afstudereniscool]

Intro

waar gaat mijn project over? Waar studeer ik mee af?

-----> en wat voor soort ontwerper ben ik dan? Waar kun je dat aan zien? Welk soort thematieken vind ik belangrijk? Wat vind ik leuk? Wat voor soort ontwerper ben ik in de toekomst?

Ik maak een onderzoek en analyse naar hoe we ons verhouden tot groepsgedrag in tegenstelling tot onze drang naar individualiteit. Dit uiteindelijk in een boek gebonden, met grafische combinaties tussen beeld en woord.

Er is niet 1 soort mode. Mode is onderhevig aan je eigen belevingswereld en de groep waartoe je zou willen behoren. Dat verschilt per persoon. Ik ga op zoek naar die verschillende mode insteken. Naar mijn mening zijn deze mensen de beginwaardes van wat mode eigenlijk is.

Ik zoek op straat naar mensen die in eerste instantie opvallend zijn door hun unieke verschijning op dat moment. Deze mensen spelen vaak (bewust of onbewust) met maatschappelijk geaccepteerde kleding codes. Wat doen zij om ‘zichzelf’ te zijn? Na deze mensen gefotografeerd te hebben zoek ik een plekje voor ze tussen de andere gefotografeerde mensen, om ze zo toch te kunnen indelen in groepsverband. Deze mensen zijn niet in hun eentje ‘anders’.

Aan deze observaties, probeer ik de theorie van o.a. Malcolm Barnard uit het boek Fashion as Communication te koppelen, in mijn eigen woorden. Hierdoor hoop ik op een duidelijke, begrijpelijke manier te kunnen communiceren dat ‘mode’ breder getrokken kan worden dan (en niet alleen eigendom is van) de elite.

Ik heb besloten zelf geen kleding meer te maken, omdat ik niet nog meer wil bijdragen aan de kleding hoop dan ik al doe. Mijn interesses zijn nu meer gericht op: high-fashion vs. low-culture, kleedgedrag en gedragingen, groepsgedrag, ontkrachten van stereotyperingen, relatie tussen een individueel en de context waar diegene zich in bevind, het veranderlijke van de identiteit, wat is mooi vs. wat is lelijk, schoonheid in wat al bestaat, man-vrouw verhoudingen. Fashion is een studie dóór mensen, óver mensen, vóór mensen.

Het is dus een heel breed spectrum. In praktijk denk ik het liefste mee aan concepten en het uitwerken ervan. Deelnemen aan discussies over ontwerp processen of ideeën. In de toekomst werk ik graag samen met andere disciplines samen in de culturele sector om mee te kunnen denken aan concepten.  

Uitleggen dat je snapt dat ontwerpen onderzoek is en hoe je dat doet. Wat heb ik ontdekt tijdens dit project hoe ik onderzoek doe? Welke methodes gebruik ik? Hoelang zat je te broeden op je concept? Wat ging allemaal aan dit project vooraf?

Ik zat heeeeel lang te broeden op dit concept. Ik begon met iets totaal anders. Ik begon met een voorzetting van mijn low culture vs. high fashion fascinatie uit jaar drie. Maar daarna begon ik te twijfelen aan mijn visie van wat mode was en ben toen Fashion as Communication van Malcolm Barnard gaan lezen, omdat in dat boek werd gesproken over hiërarchische dynamiek. Door dat boek kreeg ik andere inzichten. Ook interactie met leraren, leerlingen en gastdocenten waren voor mij belangrijk.

De theorie was er, maar ik wist niet zo goed waar ik beeld van moest maken. Op een gegeven moment raakte ik in de ban van Hans Eijkelboom en Ed van der Elsken. Mede door deze kunstenaars besloot ik om verder te gaan waar ik al langere tijd mee bezig was; het fotograferen van mensen op straat. Dat was iets wat ik leuk vond om te doen. Ik vroeg me af waarom ik dat eigenlijk zo leuk vond om te doen. Waarom wilde ik die mensen eigenlijk vastleggen? Waarom vielen ze mij zo op?

Uiteindelijk is mijn project dus een combinatie geworden tussen het antwoord vinden op de vraag wat mode (theorie) zou kunnen zijn en mijn persoonlijke fascinatie met het fotograferen van mensen op straat (beeld). Het wordt dus nu een theoretisch beeldend boek. Field en desk research zijn de voornaamste onderzoeksmanieren die ik heb toegepast.

onderzoeks fases. maak prototype experimenteer onderzoek. positionering. Wie is mijn artistieke familie? Wat zijn mijn media

dissiminatie -> verspreiden van je boodschap via welke media? welke media in de toekomst? Hoe kan ik dat als research methodes uitleggen. hoe begin je?

Mijn onderzoek heeft vooral in mijn hoofd plaatsgevonden. Ik heb veel nagedacht over wat ik wel en of niet wilde. Dat toen overlegd met leraren en of leerlingen. Een klein onderzoekje gedaan. Toen besloten of het iets voor mij was. Uiteindelijk zelf een keuze gemaakt en met totaal iets anders verder gegaan.

Mijn media is vooral Social Media. Vooral anonieme social media gericht op beeld en minder op woord, zoals: Instagram en Snapchat. Ik heb veel gekeken naar kunstenaars zoals; Hans Eijkelboom, Ari Versluis en Ed van der Elsken die de tijdsgeest en (Nederlandse) (sub-) culturen hebben weten vast te leggen. Daar ben ik op dit moment in ieder geval veel mee bezig. In de toekomst zie ik het voor me dat ik me focus op het uitbrengen van half jaarlijkse boekjes. Semi-magazine achtige boekjes over straat mode updates en de mensen in een stad. Ik zie mezelf via jonge stadse kunst en cultuur platforms aandacht krijgen. Platforms zoals: Subbaculcha, ID magazine, VICE.

[afstudereniscool]

Mijn Instagram en eindproduct

Na het gesprek met Rony ben ik dus een paar dagen niet naar school geweest en ook niet aan school gewerkt. Dat deed me heel veel goeds! Ik werd op een gegeven moment wakker en ik had helemaal bedacht hoe ik het wilde gaan aanpakken. Ook qua eindproduct. 

Bovenstaand een paar foto’s van mijn Instagram feed. Wat ik doe, is mensen die ik tegen kom op straat fotograferen van achteren. Hier ben ik al een tijdje mee bezig. Dat kwam in eerste instantie door deze foto:

Ik vond het zo heerlijk hoe zij zich wist te onttrekken aan de norm van wat je hoort te dragen als volwassene op straat. Als je ook kijkt naar de mensen op de achtergrond, steekt zij er met kop en schouders boven uit. De context klopt dus niet met wat zij aan heeft op dat moment. Zij neemt te vrijheid om compleet te gaan met wat zij dus mooie kleuren en kleding vind. Ze heeft ballen.  Zij is al langere tijd, zonder dat ze het weet, mijn muze en PARADIJSVOGEL. 

\\\\\\ Ik ga hier gewoon vooral mee door, want het is iets wat ik heel leuk vind om te doen. Het gaat wel betekenen dat ik (net als Ed van der Elsken) de straat op zal moeten gaan, op zoek naar mijn Paradijsvogels en dit op een bepaalde manier moet gaat regisseren.  Wat gaat er dan anders zijn aan mijn registratie dan die van Ed van der Elsken? Mij gaat het niet zozeer om het fotografische beeld wat er uit komt. Het hoeft geen mooie foto te zijn. Voor mij is het puur registreren van buitenbeentjes en mensen die er misschien niet wat anders uit zien in bepaalde contexten. Van achteren ook nog, dus het er is een bepaald soort anonimiteit. Ik kijk meer vanuit een modische blik dan fotografisch. Op deze manier valt mijn werkwijze sterk te vergelijken met die van Hans Eijkelboom (zie eerdere post over Hans Eijkelboom).  \\\\\\\\\\\ Uiteindelijk wil ik de beelden bundelen in een boek. Dat boek ga ik een beetje op een dummy-achtige, analoge manier samenstellen. Zodat ik het voor me kan zien en er aan kan toevoegen en weghalen indien nodig. Ik wil naast mensen fotograferen op straat, meer de diepte in gaan door middel van kleine onderzoekjes naar wat mode zou kunnen zijn aan de hand van wat ik heb gelezen in het boek van Malcom Barnard.  Hierover zal ik een andere post wijden. 

[afstudereniscool]

Even niks............

Ik loop tegen een muur aan en weet even helemaal niet wat ik moet doen en waarom ik ook alweer aan het doen was wat ik wilde doen. Ik ben een paar dagen thuis gebleven na een gesprek met Rony. Hieronder vind je de aantekeningen. Ik zal, wat echt belangrijk voor mij was, dik gedrukt maken:

Waar mijn fascinatie en frustratie vandaan komt —> veranderlijke identiteit en daarbijbehorende kleding die veranderlijk is. Een moment met mijn ex dat we in een cafe zaten en dat hij zich schaamde over hoe ik eruit zag. Anders dan de Juppen. Eerst stond het onderwerp ver van me af, maar nu kan ik het persoonlijk maken met dit verhaal. Het zit me dwars. Ed van der Elske —> stedelijk museum. Straatbeeld, dagelijks leven, schoonheid in die mensen op straat. Rony: Bij kunstuur afgelopen zondagen ging over Ed van der Elske. Hij had het liefst een ingebeelde camera in zijn hoofd. Go pro op doen en op straat iedereen fotograferen. —> Ik kan dat wel gaan nadoen, maar ik weet niet of ik er iets uit haal en hoe kan ik er dan mijn eigen ding van maken. Maar in jouw geval Hester, moet je dingen gaan maken om met ons visueel te kunnen spreken. Ik zal je toch adviseren om al makend op zoek te gaan naar wat je wilt. Anders kunnen we niet verder komen. “ik maak uit principe geen kleding meer” —> sterke uitspraak. De context is zo belangrijk, wat draag je waar?… Het gaat bij jou om de context. Misschien moet je iets doorbreken bij meisjes die veilig op zwart gaan. - Stereotype mensen in een andere context plaatsen. - Schrijf een aantal scenario’s op. Jeff Wall —> fotograaf / filmmaker Instagramm accounts die de kracht en de macht van het merk benadrukken. Brands maken het product meer waardevol. Rony: wat denk jij over de toekomst van brands? Maar dat is volgens mee niet wat je wilt. Ga niet aan die brands hangen als je niet mee wilt doen aan “nieuwe kleding” — Ik zou doorgaand op dat tijdschrift wat je in het 3e jaar gedaan hebt. Ga daarmee door! Zoek andere contexten op. Dat moet gefilmd worden, want heel vaak kan in een stil beeld niet worden vastgelegd hoe de toeschouwers reageren. Ga oefenen met contexten. en ECHT MAKEN. zelf beelden maken, want ik denk dat je er dan wel achter komt waar je echt naar op zoek bent. Ga eens in je eigen beelden knippen. hoe ben je in styling? Volgens mij kan jij best mensen aankleden Jij ziet best dingen die ander mensen niet zien, dat is misschien wel jouw kracht DOE IETS MET JE FASCINATIE. print ze uit, ga gekke collages maken zet dingen bij elkaar en trek het uit een "juiste context"mensen op het verkeerde been zetten. Jij houdt van paradijsvogels (mensen met een duidelijk handschrift die zich buiten de groep plaatsen) De buitenbeentjes. Volgende keer wil Rony dingen zien, ik ook   ---Aldus Luka Cappetti die tijdens het gesprek met mij mee schreef.

\\\\\\\\\\

Ik liet aan het einde van het gesprek mijn Instagram pagina aan Rony zien. Iets waar ik al langer mee bezig ben. Ik zal er een nieuwe andere post aan wijden.  Maar wat er dus gezegd word is dat ik idd moet gaan MAKEN. Dat is altijd een omslag voor mij geweest. Van theorie naar beeld. Het kost me moeite en dan wordt het een berg waar ik dan tegen op zie. Ik weet dat het goed komt, maar het is wel iets waar ik zeker kan verbeteren aan mezelf. Vooral als ik voor mezelf werk. Met anderen is het makkelijker, want dan doe ik het niet per se voor mij. 

[afstudereniscool]

studietje van verschillende types op 1 persoon. Deze outfits komen uit mijn eigen kledingkast. Ik merk dat ik heel erg op zoek ben geweest naar wat voor type ik eigenlijk ben en waar ik bij wilde horen (BELONGING). Tegenwoordig is het een soort mix van types.  Hoe ik me kleed is heel erg onderhevig aan hoe ik me voel. En welk typetje daar bij hoort zie ik dan wel. Ik ben niet maar 1 typetje; ik ben ze allemaal. Bij elk typetje zitten bepaalde vooroordelen, houdingen, normen en waarden aan vast gebonden. 

Toen ik met mijn ex in een cafe was met alleen maar juppen. Droeg ik een Adidas trainingsbroek met Nike Air max schoenen en een zwart leren baseball petje. Mijn ex schaamde zich voor mij en zei tegen me: “Ik kan je gewoon niet serieus nemen als je er zo uit ziet. Je lijkt wel op een tokkie.”  Deze uitspraak vond ik ZO bekrompen en kortzichtig. Vooral omdat ik al 5 jaar een relatie had met deze jongen. Hij kon dus mijn innerlijk niet scheiden van mijn uiterlijk op dat moment. Ik zeg ‘op dat moment’ omdat het een fragment opname was, het was niet hoe ik er altijd uit zag.  Hij had als man dusdanig een beeld in zijn hoofd hoe, ik, als vrouw er uit zou moeten zien. Dat irriteerde mij. 

[afstudereniscool]

De bovenstaande statements heb ik de afgelopen tijd vastgesteld na delen van het boek Fashion As Communication van Malcom Barnard gelezen te hebben. Ook na het zien van The Cool Universe kwam ik er achter wat ‘in the know’- zijn eigenlijk betekend. Iedereen wilt in principe ‘In the Know’ zijn want kennis = macht en Mode=Macht. 

[afstudereniscool]

Ed van der Elsken

Afgelopen maandag naar een tentoonstelling over Ed van der Elsken geweest. 

Ik was zo onder de indruk van zijn nieuwsgierigheid en passie naar mensen en het onbekende. Hij had een manier gevonden om met het publiek in contact te komen voor die fractie van een seconde dat hij een foto van ze maakte. Mensen voelde zich niet bedreigt door hem en zijn plotselinge aanwezigheid. Hij wist dat heel goed te communiceren en op die manier ook te regisseren.  Ook het op zoek gaan en het vastleggen van mensen die er anders uitzagen dan anderen. En op die manier heel mooi en simplistisch het tijdsbeeld van toen, in verschillende steden, weten vast te leggen.  Zijn oog voor de kleine details en gedragingen van de mensen om hem heen, waren zo ‘on point’. Hij durfde buiten zijn persoonlijke bubbel te kijken. 

[afstudereniscool]

Positionering

Inspirerende makers:

FEMKE DE VRIES: http://www.femkedevries.com/about.html

JOKE ROBAARD: http://dutchartinstitute.eu/page/1271/joke-robaard http://www.depaviljoens.nl/page/317/nl HANS EIJKELBOOM: https://www.photonotebooks.com/ THE SARTORIALIST: http://www.thesartorialist.com/

MAARTEN VAN DER KAMP: http://www.maartenvanderkamp.net/

CINDY SHERMAN: http://www.artnet.com/artists/cindy-sherman/ 

Lijst van Litaratuur:

Malcom Barnard - Fashion as Communication Fred Davis - Fashion Culture and Identity Sheila Heti - Women in Clothes

[afstudereniscool]

WAT IS MODE?!!?!?!??!?!?!

Ik ben mijn eigen standpunt in twijfel gaan trekken; IEDEREEN IS MODE ONGEACHT GENDER, SOCIALE KLASSE, OPLEIDING etc. Door het boek van Malcom Barnard ben ik er heel erg aan gaan twijfelen. 

\\\\\

Barnard steld dat mode alleen kan bestaan als: - er een klassen systeem aanwezig is - er is een klassen ongelijkheid  - het moet mogelijk zijn om je tussen die klassen te kunnen bewegen, dus; de klassen moeten niet vast staan.  - als de mode in korte tijd zich verspreid  (tijd) - het grote delen van de (westerse) wereld bereikt  (plek) - het snel veranderd  Hij gaf twee voorbeelden:

De coronation gown van Queen Elizabeth II:

Deze jurk is speciaal ontworpen om de macht en de continuïteit van de monarchie te benadrukken. Er zal daarom in de loop der tijd weinig veranderen aan het uiterlijk van de jurk. Je zou dus kunnen stellen dat de jurk ‘anti-fashion’ is. Het is een manier van kleden, maar geen mode. Toch is de jurk een symbool van de mode, omdat de status van de koningin boven alles en iedereen staat. Zij verheft zich boven de burger en is dus niet meer onderhevig aan verandering en hoeft niet mee te doen aan maatschappelijke maatstaven. Wel moet ze voldoen aan traditie. 

En The New Look van Dior uit 1947:

Barnard stelde dat dit wél mode was, omdat destijds The New Look een grote verandering was in het kleedgedrag van de hoge middenklasse. Tijdens de oorlog was er geen geld en tijd voor grote uitbundige jurken met vrouwelijke vormen. Alles was recht en gemaakt van goedkope stoffen. Dior schokte de na-oorlogse samenleving door hier schijt aan te hebben. Een jaar later introduceerde hij de Tulip Dress en daarna de Y-Dress en daarna de H-Dress. Hij bleef zijn silhouetten aanpassen, jaar na jaar.  Dit is was hij ‘fashion’ noemde. 

Dior plantte dus een zaadje bij de rijkere in de samenleving. Die mensen konden zijn jurken veroorloven. Langzamerhand konden vrouwen in de lagere segmenten dit silhouet ook betalen. Lokale kleding makers volgden deze trend, omdat ze deel wilden uitmaken van de hogere klasse. Maar tegen de tijd dat het lagere segment dit oppakte, was Dior al met een nieuw silhouet op de proppen gekomen. Het verspreidde zich dus als een soort schimmel vanuit het originele zaadje, naar de buitenste randen van de maatschappij. 

Ik projecteerde deze theorie op Barbie van Oh oh Cherso. Gerrit had in onze vorige discussie gesteld dat zij geen mode is, omdat ze weinig veranderd in stijl en uiterlijk. Ze doet dus een beetje hetzelfde als The Queen. Ze is onderhevig aan haar eigen stijl en traditie. Ze kijkt niet per se naar wat de grote modehuizen doen en is op die manier ook niet op zoek naar vernieuwing, verandering of verbetering van haar kleding. Daarom is ze GEEN MODE.  Daar was ik het mee eens.  Ik was hierdoor heel erg van mijn stuk gebracht. Ik was altijd zo duidelijk geweest in mijn visie en mijn mening. Alleen door het lezen van een boekje, werd dat heel erg in twijfel getrokken. 

[afstudereniscool]

[afstudereniscool]

HANS EIJKELBOOM

Hans is al langer een held van mij. Het fascineert me dat hij de consumenten maatschappij zo feilloos en simplistisch vast weet te leggen. Ondanks dat hij mensen groepeert die er ongeveer hetzelfde uitzien, benadrukt het voor mij ook weer iedereens individualiteit. Ieder persoontje heeft een ander verhaaltje, persoonlijkheid en interesses. Het lijkt mij geweldig om mensen die er over het algemeen het zelfde uitzien; hun interesses te bevragen en op die manier de kracht van kleding onderuit te halen. Kleding zegt niks over wie je bent als persoon. 

Een gesprek met Gerrit bevestigde de menselijke behoefte om dingen over anderen te weten die in principe niks met hun eigen leven te maken hebben.  

[afstudereniscool]

“fashion as communication” door Malcom Barnard

Malcolm Barnard is Senior Lecturer in Visual Culture at Loughborough University and an internationally recognized theorist of visual culture.

////////

Belangrijke alinea’s uit het boek:

Every day we make decisions about the social status and role of the people we meet based on what they are wearing: we treat their clothes as ‘social hieroglyphics’, to use Marx’s term, which conceal, even as they communicate, the social position of the wearer.

Fashion and clothing, that is, may be the most significant ways in which social realations between people are constructed, experienced and understood. The things that people wear give shape and colour to social distinctions and inequalities....

In Western society, the term ‘fashion’ is often used as a synonym of the terms ‘adornment’, ‘style’ and ‘dress’. There are also those who use the word as a synonym of ‘clothes’ or ‘clothing’.

So, it could be said that, while all clothing is an adornment, not all clothing is fashion, and that while all fashion is dress, not all dress is fashion, for the same reason. And it could be said that, while all fashion is adornment, not all fashion is clothing. Some fashion is tattooing or cicatrisation. Similarly, while every item of dress will be in a particular style, not every style will be fashion, as styles go in and out of fashion. And, while very item of dress will be after a certain fashion, not all fashions will be stylish; it is well known that some fashions set out to be anti-style. (blz11)

...The permutations of these terms could be multiplied and the differences in their senses explored further. But the above should give some idea of the ‘complicated network of similarities overlapping and criss-crossing’... (blz11)

Joanne Entwistle makes another attempt to define ‘fashion’ and ‘dress’. She defines dress as ‘an activity of clothing the body with and aesthetic element (as in ‘adornment’)’ and she defines fashion as ‘a specific system of dress’.

Anne Hollander provides the same definition, suggesting that while everybody has to get dressed in the morning and go about the day’s business...what everybody wears to do this, has taken different forms in the West for about seven hundred years, and that is what fashion is.

People appear to need to be social and individual at the same time, and fashion and clothing are ways in which this complex set of desires or demands may be negotiated. (blz12)

‘We want to look like our friends, but not become clones’.

The point being that fashionable clothing is used in western capitalist societies to affirm both membership of various social and cultural groups and individual, personal identity.

Western societies wear fashion. They wear fashion in that what they wear may be found all over western civilisation at one time: their clothing does not vary so much in space, as every fashionable westerner will me wearing much the same thing, ‘the fashion’. But it will vary rapidly in time: what the modish westerner is wearing will soon be replaced with something else.

...the Peruvian Indian’s poncho may be seen being worn today, as it was 200 years ago. Polhemus and Procter develop these ideas still further. They explicitly identify fixed dress with anti-fashion and modish dress with fashion.  The Queens coronation gown is ‘traditional “fixed” and anti-fashion...designed to function as a symbol of continuity. Dior’s ‘tulip-line’ dress, however, was fashion. It ‘announced that a new season had arrived’ and, in being different to the ‘princess line’ which had preceded it in 1951, functioned as a symbol of discontinuity and change. ...Polhemus and Procter relate these two gowns and their funchtions to the understanding of time that they reflect. 

[afstudereniscool]

gesprek Conny 10/01

Hester gesprek met Conny: Geen tijdschrift: maar misschien foto reeks/film? Je leert tijdens doen, dus ga lekker zelf foto’s maken. concreet nu is niet erg. Naar aanleiding van de foto’s: is dit niet het ultieme voor die merken, dat ze geadopteerd worden door alle soorten mensen. Er zijn twee werelde echt en neppe. ‘Neppe’ lopen te koop met het merk. ‘Echte’ niet, die showen de merklabels niet. Hoe meer het merk gezien word hoe beter, hierdoor groeit het merk en status. Het maakt niet uit wie, zelf neppers zorgen voor een verbreding van het merk. Het is de fabriek van het verlangen, er zit geen moraal achter. Dit is het mechanisme dat het label in stand houdt. Het bevestigd hun macht. Macht wordt doorbroken, als mensen zich niet meer identificeren met het merk. Merk is krachtiger dan de context. Logo creëert betekenis van het beeld. Anders stelt het beeld niets voor. Het is een interessant mechanisme, maar daarna word het cynisme. Je tijdschrift gaat voorbij aan platitudes. Je heeft mensen een podium, zonder eigen mening. Je laat hierin mensen zien, zonder ze te veroordelen. Wat is de kracht van het beeld (inzoomen?)? Voorbeeld jongens misschien niet interessant, verhaalloos. Jij hebt wel vragen. Die meisjes van je tijdschrift interessant, misschien —> editie een jaar later. Uitgebreidere versie. Kritiek op het ideaal, daarmee de macht van het label bevestigd. De ontwerper doet dikke vinger. Omdat hij zijn eigen label op het spel zet. Het gebruikt grote merken niet, maar buit ze uit. Neemt zelf risco’s. Insta mensen gebruiken beelden, zonder iets te verliezen — > Conny vind het goedkoop. Ze noemt het risicoloos schaken. Tijdschrift naar een next level brengen, je bent veel verder dan die plaatjes die je mee hebt genomen. Je werk is eerlijker en kwetsbaarder.

[afstudereniscool]