appayipyip-blog1

[appayipyip-blog1]

Büyüyor.

Gece gece izliyordum seni yine, sonra uyumam gerektiğine karar verdim. Çok şeyler var aklımda, gönlümde. Hepsini toparlamak için biraz zaman lazım lakin yazmaya başlasaydım tüm yazının sonunda nereden çıktığını şöyle anlatıcaktım sana.

01 Şubat Cuma. 03:06

Iyi ki varsın. Iyi ki birlikteyiz Uçan. İsmini file getirmek, ellerinden tutmak, paylaşmak, çoğaltmak... Her şey hala rüya gibi seninle. Aşkın hala kalbimde ırmakları coşturan bir bahar güneşi. Seni çok seviyorum Uçan'ım.

[appayipyip-blog1]

Öyle diyor.

Özlem miydi peki bizim buraya her zaman yazmamıza neden olan? Yoksa çok sevmek mi? Yoksa bir sırdaş olarak görmek mi buraları? Hepsi bir neden gibi. Hatta buraya yazmamıza daha çok neden vardır. Bunlarda bazıları. Ne oldu peki eksildi mi? Eksilen bir duygu mu var? Neden yazmıyorsun? Neden yazmıyorum? Bir görev gibi her gün her gün... Sanki doğarken kalbime seni sevmemin tarifsiz mutluluğu eklenmiş. İç gıdıklayan, ısıtan, minicik hissettiren eşsiz bir duygu. Savunmasızlık tam olarak bu olsa gerek. Off bazen kelimeleri toparlayamıyorum burada, sürekli içimde "Seni çok seviyorum Uçan! " cümlesi, kendini tekrarlıyor. Evet sanki ilk doğarken bu olmuş gibi. Senin elinden tutmak, yanında olmak, tatmadığım duyguları seninle tatmak, sabahlara kadar sevişmek, dans ederek yemek yemek ve bir çok duygu. Başka insanlar için hemen herkesle paylaşılması mümkün şeyler. Ama kalbim sanırım tüm vücuduma doğarken her şeyin seninle en güzel olacağını anlatmış olacak ki, kağıt oyunlarını bile seninle oynarken daha çok keyf alacağımı hissediyorum. Yanında olduğum her anı seninle doldurmak istiyorum. Butün güzel duygularla... Her ayrıntını ayrı ayrı görüp hiç birini unutmadan, hepsini ayrı ayrı sevmek, hepsine ayrı ayrı aşkımı itraf etmek beni inanılmaz mutlu ediyor. "Belki de..." diyorum sonra neden yazmadığımı düşünürken. Bencillik yapıyorum! Hepsinin tadı ayrı ayrı iken, yanındayken, sana dokunarak zaman ayırmak daha çok hoşuma gidiyor sanırım. Sonunda iki şekilde de mutlu oluyorsun. Yine de bilmiyorum, senden ödün verirken bile seni bir şekilde seviyorum. Evet tam da bu noktada kendimi kutluyorum. Bence bu çok şirin bir hareket. Seni hiç birinden mahrum etmemek için, fiziken ayrı olduğumuz zamanlarda da uzaklardan kalbini okşamak istiyorum. Ben seni daha varolmadan da seviyordum Uçan. Kalbim böyle diyor.

İyi geceler iki gözüm. 20 Kasım Salı. 02:36

[appayipyip-blog1]

Hadi beni öp

Merhabaaalarr ben kaptanınız HCA, yolculuğa başlamadan önce, 03:15 te yerlerini alan yolcularımız, hoş geldiniz! Yol boyunca her ihtiyacınıza ben yardım edeceğim. Çünkü tek çalışan benim. Bu yolculuk bir tren ya da uçak ya da araba ya da ya da gemiye benzemiyor. Tek bir yerimiz vardı ama siz evcil hayvanınızla geldiniz ve hatır kontejyanıyla aldık. Dediğim gibi normal bir yolculuk değil ve siz bu yerden bir hayata tanık olacaksınız. Birlikte yapımımız gereken çok şey olacak. Benim de sizin yardımınıza çok ihtiyacım olacak bu süreçte. Ama inanın dünya üzerinde eşi benzeri olmayan bir yolculuk olacak. Eşlik ettiğiniz için ne kadar minnettar olsam az. Ama bende sizi bekliyordum tam. Birlikte tüm dünyayı gezmeden ve tüm bu hayatı yaşamadan size söylemek isterim ki, işittiğim en güzel sesin, kokladım en güzel kokunun, gördüğüm en güzel detayların sahibisiniz. Ve dokunduğum tek kalbin sahibi de sizsiniz. Her detayınıza ayrı ayrı hasret kaldığım şu pozisyondan bir an önce kalkıp güzelliğinize bir sigara daha yakmak istiyorum. Biraz fazla yakınca bir konuşma oldu ama taktir edersiniz ki karnımda güzel başınız var ve dinleniyorsunuz. Biraz izledim de. Öpmek istediğim anlara geçtim. Artık bu yazı burada bitmeli. Son olarak kemerlerinizi bağlayın çünkü çok yakışıklıyım.

Seni çok seviyorum stargirl!

03 Kasım Cumartesi. 03:39

[appayipyip-blog1]

Sessizlik

Uzun bir yazı olmayacak lakin bir çok şey ifade edecek. Başlıktan da anlayacağın gibi, sanki tüm eşyalar sırıtıyorduda bir anda sustular. Sesleri kesildi. Neşeleri kaçtı. Kedi oyun oynamaktan yorulmadı, kedi bile oyun oynamak istemedi adeta. Uzandığı halıların arasından çıkartana kadar canım çıktı. Duvarlar öylece bakıyor eksikliğin farkındalar. Başucu lambası onu açan elin başka el olduğunu anlamış olacak ki garip patlatıyor. İnan bana her şey çok eksik. Çok sessiz. Sanki akan kanımın sesini duyuyorum. Yarım hissetmiyorum ama tamda değilim. Ayaklarım rahatsız edecek bir Uçan arıyor. Onlarda bir birine dokunmaktan başka bir şey yapmıyor. Ağzım açılmıyor susuyorum. Yalnız kalmanın en zor yanı bu sanırım. Konuşacak kimse olmasını geçtim, konuşabilecek bir durum yok. Sadece kendinle konuşabilirsin. Zor. Sonra klozete oturuyorum.

Şöyle bir manzarayla karşılaşıyorum. Uçan was here... She was definitely here! Neden bile demiyorum. Olması gereken bu zaten. Şimdi biraz eğlendik ev halkı olarak yatağa bu moralle geçebiliriz. Lakin yarının uzun, güzel, farklı, bolca güzel haberli bir gün olacağını umarak uyumak istiyorum. Sabah toparlanıcak bir ev var. Ve ne alakaysa bu yazdıklarımla, ben seni çok özledim!

İyi geceler iyi uykular canözüm!

25 Ekim Perşembe 02:05

[appayipyip-blog1]

Anı yaşıyorum,

Sonunda! Evet gerçekten hayatımda en istediğim evreye geçtim. O an kafama takıcaksam takıyorum. Mutlu olacaksam oluyorum. Biraz sonrayı ya da dünü düşünmüyorum. Gerek yok. Gelecekle ilgili hayallerimiz konuştukça mutlu ediyor. Lakin kötü bir durumda onu düşünüp atlamaktansa sana geliyorum. Açıyorum içimi. Anı yaşamaya devam ediyorum ve çözülüyor her şey. Her anım dolu dolu kaliteli oluyor. İnsan gibi insan yaptın beni. Çok iyi hissediyorum. Yaşamak bu olsa gerek. Ne dün ne yarın ne 1 saat öncesi. Her şey o an. Şuan içim biraz acıyor. Hayır birine anlatsan, bir gece ayrı uyuyun değerini tekrar anlarsınız der. Ben zaten farkındayım ki değerinin. Her defasında teşekkür ediyorum. Çok garip geliyor hepsi. Lisede bunları konuşmuş olsaydık inanmazdım. Gerçekten inandırıcı gelmezdi bana. Sanırım, görünen o ki ütopyalarda gerçek olabiliyormuş, sevginin gerçekleştiremeyeceği ütopik hayaller yokmuş. Nerden biliyorsun belki de daha çok çok seversek aya gideriz birlikte? Birazda orada carpe diem yaparız? Nedendir bilmiyorum ama hiç bir şeyi imkansız görmüyorum seninle. Sanki biri elimizden tuttuda yardım ediyor güzel şeyler olmasına. Çok çektik, bunları mı hakettik dersin? Yok yahu böyle düşünmüyorum ben. Şey bence, biz çok güzel seviyoruz. Hepsi bundan. Ve çok güzel şükrediyoruz. İyi ki varsın iki gözüm. Uyanınca yanına gelip öpeceğim gözlerinden ne kadar erken uyursam o kadar iyi olacak. En güzel kavuşmanın yaşanacağı sabaha uyanıcam. Sayende!

07 Ekim Pazar. 04:45

[appayipyip-blog1]

Bi çıtır

Ne alakasız bir başlık? İnan çok alakalı. Dilek Uçan, sana çok teşekkür ederim. Evet senin kızın ama böyle ilgilenmen ne biliyim sanki o kız doğduğu günden beri benim eşimdi de yardım ettin bana. Beni mi soracaksın? Ben Uçan yokken bile onundum. Kötü bir insan oldum mu? Bir çok defa. Bir çok zaman. Bitti hepsi. Geriye "iyi ki" ler kaldı yaşanacak. Bu şehir çok büyük. Büyük değil ama her yerini bilemeyeceğimiz kadar karmaşık ve zor. Pis, kirli. Biz burada yaşamayacaz. Biz yurt dışında olacaz. Romanın en iyi mimar ofisine, kalem eteği ile giderken benim eşim, bende iyi bir pastacı olarak mutfaktaki yerimi alıcam. Çocuklarımız? Hepsi herkesin isteyeceği kadar güzel çocuklar olacak. Fiziksel olarak değil belki ama psikolojik olarak. Sanatçı ve özgün bir anne, kalemi çok iyi bir dedenin oğlu ve özgün bir babanın çocukları. Hepsi inanılmaz kültürlü ve yaratıcı olacak. Bulundukları ortamlarda akranlarından direk sıyrılacaklar. Beste kadar güzel, alçak gönüllü, Can kadar iki yüzlü ve iradeli. Kızma Uçan ben çikolata yemiyorum, ben senden daha iradeliyim. Peki bir şeyler daha sormak isterim sana. Kocaman az kalır, ben seni her şeyden çok seviyorum, dünya bir yana sen bir yana. Sevgimden bıkmazsın değil mi? Beste Uçan - geri zekalı bu nasıl soru? Yeni bir paragraf. Hepsini kopyalamak yok ne yazık ki. 12 Eylül... Bu kadar denk gelmesinin bir açıklamasını yapar mısın? 1 sene önce bu saatlerde sana tüm içimi dökerken, bu sene de sana bu saatlerde tüm içimi döküyorum. Yabancı olduğum yerdeyim. Uçan nasıl yazıldı? Nasıl yazdı acaba tanrı, bilmiyorum. Sadece ellerinde ölmek istiyorum. Ecelimle, sakin bir kasabada, çocuk ve torunlarımızdan başka kimse bizi tanımazken, ellerine kafamı koyup gözlerimi yumarken uzun yolculuğuma sana bakmak istiyorum. Uçan seni her şeyinle istiyorum. Arkamdan üzülme, ağlama. Can mutlu olursa sen de mutlu olmaz mısın? O halde üzülmek yok. Bu ölüm sohbetini şimdi yapmasaydım yüz yüze yapardım. Bu benim en büyük hayalim. Dünyanı seninle gezmek güzel. Ama bunlar hep doğumla ölüm arasında bizim yaptığımız süslemeler. Bense bir gerçeği seninle yaşamaktan bahsediyorum. Uçan ayak tırnak ucundan en uzun ve kırılan saç teline kadar aşığım sana. Paragraf başı. Bana kızma, okurken üzülme. Içim böyle. Sana anlatmam da kime anlatırım? Ama can... Deme, deme tamam mı? Senden tek bir isteğim var. Her zaman kendine dikkat et ve sağlıklı olarak yaşamaya devam et. Seni üzecek şeyler yapma. Sana kızabilirim. Ama kızıyorsam canımdan can kopmuştur. Ve benim canım sensin Uçan. Her konu dönüp dolaşıp sana çıkıyor. O yüzden seni üzmemek için senin hayatın gibi yaşıyorum. Paragraf başı. Nereden nereye? 12 Eylül diyordum. Bundan çok sevdiğim iki tarih var. Biri doğum günün, biri bizim resmi olarak olduğumuz gün. Uçan, sen benim hayatta koşulsuz güvendiğim tek insansın. Bir neden olmadan sana güvenirim. İnanıp bağlanırım. Çünkü sevgin, her yerimde ya. İyi ki varsın Uçan. Seni çok seviyorum. Güzel ve mutlu uyu. Huzurla uyu ve ağrısız uyan. " Adı lazım değil, baş harfi ben.". Iyi uykular Uçan'ım.

13 Eylül Perşembe. 02:24

[appayipyip-blog1]

Günaydın

"...

Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi  Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda  Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor.  Sen o karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte  Sen de bir başkasına  veriyorsun daha güzel  O başkası yok mu bir yanındakine veriyor  Derken karanfil elden ele.  Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle  Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil  Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk  Birleşiyoruz sessizce.  "

Edip Cansever. Günaydın iki gözüm. Günaydın Uçan'ım. Günümüz aydın olsun eşim.

11 Eylül Salı. 09:23

[appayipyip-blog1]

İyi geceler

Buradan yazmak istedim. WhatsApp mesajı da atıcam merak etme iki gözüm. Uyanınca mesaja bildirime boğul. Mutlu mutlu uyan. Iyi ki varsın. İyi ki doğdun. Seni çok seviyorum Uçan.

Şimdi gelelim günümüze. Ufak ufak tartışmalar, yanlış anlaşılmalar. Anlık yaptığım yanlış örnek vermeler. Yaptığım kelime hataları. Çokça mutlu ve heyecanlı olamama rağmen biraz gerginlik var üzerimde. Taktir edersin ki çok ağır bir iş temposunu arkada bırakıp yeni bir işe başlarken biraz dinlenme iyi gelirdi. Uçan ben cuma işe başlıyorum. Derdim aslında dinlenmek değilmiş bunu daha sonra seninle konuşunca anladım. Yorgunluk kalmadı. Özleme bıraktı yerini. Seninle dolu dolu hayal ettiğimiz gibi zaman geçirmek isterdim. Peki şimdi ne yapıyorum? Şimdi hiç başlamadığım işin yıllık iznini bekliyorum. Harika bir bekleyiş değil mi ama? Güzel olan yine seninle olacak olması ve seninle birlikte zaman geçirecek olmamız. Senin boş olduğun zamana göre ayarlanacak olması. Daha şimdiden iş değiştirirken arada ki boşlukta birlikte vakit geçirme hayalleride kurdum. Genel olarak güzel hayaller kuruyorum. Neyse dağıldık. Geri gelelim konumuza. Evet tartışıyoruz ama hepsini benim dengesiz tavırlarıma bağlıyorum. Anlık dengesizlikler. Yo silmeyeceğim burasını. Yapıyorum bunu. Zor bir süreç benim için. En yakından sen biliyor, sen şahit oluyor, sen yaşıyorsun bunu. Ve destek olduğun, yardım ettiğin hayır vazgeçtim dokunduğun her yer güzelleşiyor, olumsuzluktan arınıyor şifa veriyorsun. Ellerin ruhumda. Biraz bağırıp çağıran bir ruhum var. Dizhinlemesi zor gibi ama tamamen senin. Biraz daha dikkat edip seni üzmemeye çalışacağım sevgilim. Bencilce sinirlendim bugün. Seni düşünmeliydim hepsi bu. Daha dikkatli olacağım iki gözüm. Bir sabah yazısı için çok hoş olmasa da özür dilerim.

Bunları yazdım. Kendi kafamda tekrar etmiş oldum. Her konuda daha dikkatli olacağım. Seni çok seviyorum Uçan. İyi uykular sevgili eşim.

11 Eylül Salı 04:00

[appayipyip-blog1]

Nedeeenn??

Merak mı ettin? Kötü bir başlık gibi değil mi? Yoo değil. Güzel bir "Nedeeenn??". Neden yahu bu kadar güzel uyuyakaldın bir anda. Kapatamıyorum. İzlemeye doyamıyorum. Ruhum çalkalanıyor. Açıp açıp bakıyorum. Yeni bir oyuncak alırsın ya da tutku dolu olduğun bir sporun bir ürününü. Mesela benim için krampon, eldiven, tozluk böyleydi hep. Gider kutusunu açar açar açar bakardım ilk giyeceğim anı hayal ederdim. Maça 5 gün var. Onlar asla çıkmazdı oradan. Sadece açılıp bakılırdı. Sonra dayanamazdım, giyerdim evde öyle gezerdim. Kendimi çok ama çok iyi hissederdim. Sanki tüm gözler bende olacak herkes onlara bakıcak. Böyle bir mutluluktu işte o. Heyecandı, sabırsız bir bekleyişti benim için. Tutuk olduğum tek işin en güzel parçalarının bende olduğunu hissetmek. Sen bu mutlulukla kıyaslanamazsın bile. Sende her mutluluktan farklı huzur var. İnsanın kendini adarken birine içinde en ufak tereddüt olmamasının verdiği rahatlık ve güven var. Yabancılık yok. Sanki kendimi ilk bildiğim andan beri yanımdasın. Ethem Abi'lerin evinin bahçesinde, o piknik yerinde ben çiçekleri sana topluyorum. Annem, babam, Meral Abla bir örtünün üzerinde oturuyor. Yanlarında bir piknik sepeti ve termos. Güneş onlara yandan vuruyor, batmak üzere ve turuncu bir güneş. Arkalarında iki evin arasında olan bir boşluk ve Ethem Abi'lerin alt balkonu kapatan beyaz demirleri. Ellerimde kırmızı çiçekler var, şu üfleyince yaprakları düşen kokusuz olanlar. Buldum gelincik onun adı. Ellerimde gelincikler. Neredesin? Sen beni görüyorsun, sanırım hemen arkamdasın. Yoksa bu hemen solan ya da uçan narin çiçekleri toplamamın bir mantığı olamaz. Evet hissediyorum! Senin bana verdiğin huzur, güven, mutluluk hisleri böyle. Gözlerimi ilk açtığım, ilk hatırladığım anı gibi. En saf en temiz halimi bana yaşatıyorsun. Kendimi o kadar mutlu ve iyi hissediyorum. İşte senin verdiğin mutluluksa ilk hatırladığım anım. O insanların içinden dönüp bana yürümen. Doğuyorum tam şuan, doğuyorum dinle!! Merhaba dedin. Hiç bir his yok, neler oluyor? Doktor popomu tokatladı. Ağlıyorum beni rahatlat sustur bir şeyler yap. Şarkı söylet bana? İyi ki varsın. İyi ki geldin. Az önce bir doğum yaptın nasıl hissediyorsun? Bence o an ne sen farkındaydın ne ben. Şimdi düşününce o anı, tamamen bu. Devam edemiyorum anlatmaya. İçim kabardı, açtım baktım sana. Seni çok seviyorum be güzel kadın. Az kaldı değil mi, saçlarını koklarken sadece bir belki iki cümle bırakıp gideceğim postlara? Çok güzel cevap. Sırıtan yüzünü yerim. Kalk hadi tekrar okuman lazım uyku sersemi. Ve iyi ki sende doğdun canözüm. Peki sen gözünü ilk açtığında neredeydin?

İyi geceler iyi uykular canımıncanı!

09 Eylül Pazar. 03:21

[appayipyip-blog1]

İlk.

Ne güzel tartıştık! Ne güzel dinledik bir birimizi. Çok güzel değerlendirdik. Çok mükemmel anlayışla karşılık sıkıntılarımızı. ( Maşallah maşallah maşallah) Ne güzel iç sesin var, sana hastayım. Sonra çözdük hepsini! Uçan ve Yosun olmak bunu gerektirir. Geçmişimiz çok üzülürdü yarım bırakıp boşverseysik. Uyumamış insanlarız ya biz. Daha ergenken bunu yapmışız. Cidden biz tekrar birlikteyiz. Bak bunları Can yazıyor. İnanıyor musun? Daha demin iyi geceler ve günaydın mesajını okuduğun baristacık. Belki kimse seni uyandırmamış olursa seni uyandırana kadar ısrarla aramış olanda o. Bana inanılmaz geliyor. Bugünlerde, görüşmemize az kalmışken, Eskişehir günlerine giderek uzaklaşırken iyice hayal geliyor hatta bu. İstanbul'a geliyorum. Senin için geliyorum. Bu bir ziyaret değil. Bu temelli bir geliş. Bu muazzam bir durum. Daha önce ayak basmamaya kararlıyken bu defa geliyorum. Yok Uçan, ben hala yazarken bile bana hayal gibi geliyor ve bu inanılmaz keyifli. Günün her anını seninle paylaşmak. İşte, evde, sporda. Bak şöyle yapabiliriz. Ben komi değilde demichef olarak gelirsem seninle İtalya'ya seni de komi olarak alırız daha sonra. Pasta zaten ne kadar kirlenebiliriz ki??!! Özür dilerim 0 bütünlük hani arada kayardı yazılar ama bu kadar olmazdı. Lakin uyudun. Içim kıpır kıpır ne uyuyabiliyorum, ne içimde tutabiliyorum bunları. Birilerine anlatmak istiyorum ya nazar değer ya da manyak mısın sen yaparlar. Benim burada çok tatlı bir dünyam var. Dünyamın çok güzel bir sahibi var. Ömrümü ona adadığım bir kadın. Sadece ona.

Daha neler neler var aslında planla ilgili ama ne biliyim istediğimiz gibi olmazsa diye endişede ediyorum. Ama sonra bakıyorum biz ikimiz birlikte, dünyanın en güçlü tek insanıyız. Çok güçlüğüz. Yapabiliriz. Sadece isteyelim. Çok güzel hayallerle, çok müthiş düşüncelerle uyuyacağım birazdan. 4 saat 30 dk gibi boktan bir süre uyuyacağım ama olsun. Merak etme seni de 11:30 da uyandıracağım çakal.

Uçan hiç bitmesin hayallerimiz bir birimize yıldız alalım! Ayagidelim! Ayda fotoğraf çektirelim. Hatta "Oturup yıldızlardan bakalım dünyadaki neslimize. "

İyi ki varsın Uçan, iyi ki biziz. Çok seviyorum seni iki gözüm!

https://youtu.be/qol0bBbcm44

[appayipyip-blog1]

Sevilmek

Herkesin ev araması ne kadar harika değil mi benim için? Birileri çabalıyor. Beni seviyorlar. Ne güzel değindin bu kısmına. Sanki tüm çevrem bana seferber olmuşta benim için ev bakıyorlae gerçekten. Ne güzel insanlar biriktirmişim. Hepsi harikalar. Yalan! Hepsi kocaman bir yalan. Hepsi için hayatımdan vazgeçmişimdir. Yapmamam gereken şeyleri yapmışımdır. Ki yaptım. Çalışan kimseyi bir şey istediği zaman kırmadım verdim. Benim açığım çıkacak. Herkese ilk adımı ben attım iyilik olarak. Yo kendimi yüceltmek ya da çirkin bir insan gibi görünme amacım yok. Sadece durum bu. Bugün birine long yaptım. Yan otelden Tolga diye bir çocuk. Ona hiç bir şey yapmamıştım. Bal geldiği zaman mama sandalyemiz yoktu. Ondan istedim. Tüm misafirleri gelmemesine rağmen çokta yetkili olmadan bana son mama sandalyesini verdi. İlk adımı o attı. Ona long yaparken hiç umrumda değildi o koyduğum içki. İnsanlar da tamamen bunu düşünüyorlar. İnan böyleler. Bunu sen daha iyi biliyorsun. Bir çok insan da ilk karşılığı senden alıp sonra harekete geçiyor. Bıktım bu durumdan. Bu durumu görünce değiştirdim her şeyi. Biraz geç oldu ama olması gereken buydu. Sığ sevgilere ihtiyacı olmayan iki insan olarak, hissedebilirsin ki duygularımı, sen tarafından sevilmek inan her şeye bedel. Her şeye iyi geliyor. İliklerim bile sevgine şahit olabiliyorlar. Bedenim ve zihnim ne yaparsa yapsınlar senin için yapıyorlar. Çok kaldım bir çok şeye. Ama geçmişimle ilgili en ufak şeyleri bile değil düşünmek, hatırlamamaya çalışıyorum. Çok zor olmuyor. Her hangi bir çabaya gerekte yok. Sadece varlığını hissediyorum ve geçmişime değil de geleceğimize zaman ayırmanın bizi çokta güzel yapacağına inanıyorum. Bir an bile kaybetmek istemiyorum seninle yaşayacağım anları. Evet tüm hayatıma yön verebiliyor bu durum. Ve ben bu durumdan keyf alıyorum. Seviyorum. Çok seviyorum. Ait olduğum ellere başımı koyup anne karnı huzurunu, tüm dertlerden uzak olmanın, sadece senin olmanın huzurunu yaşamak istiyorum. Hiç nasıl ölmek istediğini düşündün mü? Neyse unut bunu. Düşünmede zaten. Görüntülü konuşma da ki bakışların, sanki yıllardır kayıptım beni arıyordun ve buldun. Öyle bakıyorsun. Utanmanın ötesinde üzülüyorum. Benim yüzümden ertelendi bu bakışlar. Üzüldüğünü hissettiğim anda geçmişim aklıma geliyor ve kocaman bir kara bulut. O an çok zor. O an her şey çok zor. Bardağa su koymak için bile elim kalkmıyor gitmiyor. Hayat tam orada duruyor. Ama artık buradasın. Ve durmamalı. Seninle birlikte daha güzel günlere, bilmediğimiz ve kaybolacağımız şehrin sokaklarına, gezeceğimiz ülkelere, gülmekten gözümüzden yaş gelecek günlere akmalı zaman. Ki sesin, kokun, dokunuşun hatta mesajın bile buna yetiyor. Evet diyorum Beste Uçan burada. Ha illa duracaksa bu zaman artık hayattan tek beklentimizin ölüm olduğu zaman durmalı ki ellerini sonsuza kadar bırakmayım onları hep tutayım, gözlerinden öpeyim, sana yemek hazırlamaya devam ediyim. İyi ki varsın Uçan. İçine sığmayıp dolup taşan sevgini sadece beni sevmek için ayırdığından dolayı sana minnettarım. Güvende hissediyorum. Ve çok iyiyim. Iyi ki varsın, iyi ki doğmuşsun. Gözlerinden öperim canımıncanı.

03 Eylül Pazartesi. 04:33

[appayipyip-blog1]

Yo yo asla boş geçemezdim bugünü. Bugün asla anlatamayacağım şeyleri anlattım sana. Dibe düşerken aslında hayalimde ki hayatın zirvesine çıktığımı düşündüğüm anları anlattım. Bunu asla yapmak istemezdim. Neyse olay bu değil aslında. Bugünü boş geçmememi gerektiren. Hiç bir olayda olmasına gerek aslında. İçimde varsa kaçırmadan yazmalıyım. Ki sen de anlamalısın ki bu bana keyif veriyor. Beni ben yapıyor adeta.

Bir mevsim atladık. Evet bu kadar önemli olan neydi diyebilirsin. Bence tarifsiz bir mutluluk bu . Yaz bitti, baya baya işimin son günleri yanımdasın. En gergin iş zamanları her şeyi gögüsünse yumuşatıp, bana aslında bak bu kadar basit diyorsun. Ve bu beni daha da güçlendiriyor. Merak etme sadece bu ayrıntıyı böyle dile getirmek istediğim için yazdım. Şimdi hemen uyuyacağım.

Yıldızlara sahip olmak için daha erken ama seni yıldızlar kadar öpmem için bir engel yok. Umarım sayılarından haberdar değilsindir. Dudaklarım uyuşurda yine bitmezse yıldızlar, diye içimde çok güzel bir umutta var. İyiki varsın iyi ki benimsin. Gözlerinden öperim canımıncanı

1 Eylül Cumartesi. 06:44

[appayipyip-blog1]

Gerçek.

Güneşli bir ilk bahar sabahı. Cemreler düşmüş ama bahar yeni yeni geliyor. Bir pazar. Fransız cam balkonumuzun önünde yeşillemeye başlamış cimenler. Bir bakım yapsak mı diye düşünüyoruz. Kahvaltı yeni bitmiş. Yeni yeni toparlamışız ve kahvem çok sıcak daha. Henüz içemem. Pardon sen çay mı içmek isterdin sana sormadım sevgim? Neyse, senin de içkin yudumlamak için sıcak hala. Aramızda ki ufak tatlı sehpaya bırakalım mı ne dersin? Çıkalım balkona da iki sigara yakalım? İşler zaten yeterince yoruyor bizi. Bizse yeşillenmekte olan çimenleri görünce, hemen kendini üzerlerine atan çocuklarımıza iyi bir hayat sunmak ve bırakmak için mutlulukla işe gitmeye devam ediyoruz. Ama ellerimizin üzerleri biraz kırışmış. Zaman işte. Biz çökmeye başlasakta sana olan aşkım da yerinde durmamış. Bakıyorum gözlerine, bakarken fark ediyorum ki "İlk günki." gibi demek üzer beni. Kendime yalan söylerim. Fazlasıyla artmış. Bakışlarımı kalbinle mi yakaladın hemen çevirdin kafanı bana? Hadi gel gögüsüme yasla kolumun altına gir. Biraz önce sıcak olan içkilerimiz ılımış artık. Güzel dilin yanmaz. Dumanlarına keyf kat. Hem bizimkileri izle hemde karşılarında sevişelim. Başın gögüsümdeyken aldığım hazzı nasıl alabilirim ki? Camı tırmalayan Joker'i de dışarı alabilsek ne güzel olurdu. Hadi biraz camın üzerinden onu sev. Aynı eskisi gibi. Sen ne güzel bir annesin öyle. Nasıl güzel bir insansın. Gel hadi birazda bizimkilere eşlik edelim koşalım öylece sağa sola. Belki birazdan yapacak güzel aktiviteler buluruz bize? Tamam yarın okulları olabilir ama cumadan tüm ödevler bitti. İkisi de zekalarını annelerinden almış olsalar gerek. Tamam akşam üzeri dondurması olur. Ama o zaman kadar çalışmak yok. Eve iş getirme biliyorsun seni görmediğim zaman üzülüyorum. Bana ayır zamanlarını. Evet şarkının sesi biraz fazla. Ama çok güzel çok mutlu. Bizi kıskanırcasına mutlu.

https://youtu.be/2KofqW3FIVw

Hepsi gerçek.

Seni çok seviyorum stargirl. İyi ki varsın. Iyi ki doğdun. Belki de bu ilkbahar sabahı doğum günün olacak. Bilemeyiz. Bilsekte çok muhim değil. Biz sana ara ara pasta keseriz. Kim minnettar olmaz ki tanrıya, senin gibi bir anne-eş verdiği için...

31 Ağustos Cuma. 05:43

[appayipyip-blog1]

Vay!

Durmadım yazmam gerekti. Yeni gördüm postu. İnanılmaz imgeler. İnanılmaz bir mutluluk. Yosun yosun gözleri üzmeyip hemen sulandırıyorsun. Besliyorsun mutlulukla. Seni çok seviyorum.

[appayipyip-blog1]

Benimle kaybol

İnsanlar durup durup bize bakıyor. İnsanlar durup bana, bizi soruyorlar. Sanki her an birileri bizi izliyor. Rahatsız edici ama güzel de. Ya da güzel ama rahatsız edici. Bilmiyorum anladın işte sen. Aslında bir çoğunu istemiyorum. Nereden baksan bir çok insan seni her zaman biliyordu. "..... Bestesi" diye. Bu noktalar benim adım. Merak etme kimse sana küfür etmedi, etmezde. Anlattığım insanlara ağladım belki, belki sadece anlattım ama hiç sonunda içli içli özlüyorum demedim. Diyemedim. Çok ağır bir kelime. Gerçekten bir çok duyguyu anlatmaya kelime bulamamışlar ama özlem tam olmuş. Kim bulduysa cidden hislerini çok güzel dökmüş. Bazen dünyada ki ilk özleyen insanı da kıskanıyorum. Keşke ilk özleyen ben olsaydım. Seni özlerdim. Sende ilk özlenen kadın olurdun. Hatta cinsiyetini de kaldırıyorum. İlk özlenen insan. Aklından şey geçti değil mi senin de. Belki de bizdik? İlk özleyen bendim ilk özlenen de sen. Kim bilir bu kadar aynı olmamızın sebebi budur. Kim bilir kaçıncı defa birlikteyiz. Tanrı bizi her defasında ödüllendiriyor bir birimizle. Leyla ile Mecnun'da bizdik Ferhat ile Şirin'de. Yattı aklına değil mi!!?? Hayır hayır sevgilim. Biz sadece enleri yaşayan ama bir birine bağlanmış iki insanız. Bulunca bir birimizi tek olduk. En güzel seven, en güzel özleyen, en güzel bakan, en güzel yaşayan hatta en.... Hayal gücünün yettiği kadar doldur noktaları. Sormaları çok doğal yani. Ama çoğu zaman istiyorum ki başka bir yerde olalım birlikte. Kalabalığın içinde kaybolalım. Kimse bizi umursamasın. Tamamen soyutlayabiliriz kendimizi o zaman. Hayalin ötesinde gerçek bir dünya ve sadece bizim. Kulağına hoş geliyor bence. Ben düşündükçe tutuluyorum. O yüzden seninle bir yerlere gitmek, kaçmak, uzaklaşmak, bunun için plan yapmak beni inanılmaz heyecanlandırıyor. Zamana bıraktım sabrediyorum ama umarım sabrım taşmaz. Her şeyin canı cehenneme diyip seni alıp bir yerlere götürmem. Mimar olup, o kalem etekle ofisine yürürken ben aşağıda arabada seni daha yeni bırakmış olup, arkadaşlarımla batak oynama planları kurduğum hayallerimi kaybetmek istemiyorum. Senin hayallerinin içinde hayallerimi gerçekleştirmek beni inanılmaz hatta beni en fazla ben yapan şey. İyi ki varsın. Hayal ve ötesini süslememe gerek kalmıyor. Hemen yine var olmanla hallediyorsun. Kaybolmakla ilgili yazacak onca kötü şey varken. Şu yazının benden çıkması mucize. Sayende oluyor hepsi. Farkındasındır umarım.

Fazla da uzatıp başka yazıya yazacaklarımı yazmak yok. Ne de olsa içim her zaman sana sana taşmış durumda. Ama daha çook gidecek yolumuz var be Uçan. Ve sen hiç birinde yalnız kalmayacaksın. Yol devam ettikçe konuşuruz bunları canımıncanı. İyi ki varsın öpüyorum gözlerinden.

30 Ağustos Perşembe. 04:11

[appayipyip-blog1]

Deli coş

Yıllardır akıyordu zaten, hiç durmuyordu. Sonunda yine sana ulaşıyordu bu ırmak. Hayattaki rutin şeylerle doluydu. Biraz acı biraz keder biraz neşe biraz eğlence. Bir insanın hayatında olan hangi duygular varsa bunlar vardı. Fazla olarak sende vardın. Yaşam ırmağımın en güzel parçasıydın. İnsanların hiç bilmediği yerlerde elmas parçaları olarak saklıydın. Parlıyordu olduğun her yer. Göz alıyorduk senin sayende. Hayran kalıyordu insanlar benden bizi izlerken. Kıskanıyordum. Ben anlatıyordum, ben izletiyordum ama bizim olan bu suda payın olduğu için seni de beğeniyorlardı sonuçta. Ve ben kıskanıyordum. Sonra taştı. Irmak sonunda denize ulaştı, hatta bir okyanusa. Artık sevgimiz taşırdı bunu. Yeni yollar çıktı karşımıza birlikte hiç bilmediğimiz uçsuz bucaksız ama bir o kadar eğlenceli yollar. Hani diyoruz ya tabiri yok diye. Delicesine coşan ırmaktan taşan sevgimiz artık okyanuslara ulaştı. Sığmıyor hiç bir kalıba ve yine de bizimle. Hiç bitmiyor kaynağı. İnanılmaz şanslı insanlar yaşıyor. Biz ikimiz her tarafı güzelleştirecek kadar güzel sevebiliyoruz. Etrafımız bu kadar güzelken bunu bizle paylaşması için izin verdiğimiz herkes çok şanslı. Kendine bu kadar yeten insanlar olarak onlara bu şansı tanıdığımız içinde şanslılar.

Onların o gördükleri uçsuz bucaksız denizle, gögün birleştiği o güzel yer ufuk çizgisi değil aslında. O da biziz. O kadar güzel bir hal sadece bizim sayemizde olur. Sorabiliriz onlara bizi tanıdıktan sonra hepsine daha güzel gelecektir.

"Dünyayı güzellik kurtaracak. Bir insanı sevmekle başlayacak her şey."

27 Ağustos Pazartesi. 04:38

[appayipyip-blog1]

"Şarap, şiirin şişelenmiş halidir."

Cümlesini-sözünü duyduktan sonra şarap içmez oldum açıkcası. Şiir okumak büyük bir keyfti benim için. Hayır aslında şiir sevmem lakin özleme, sevgiye, hayata ve aşka dair o kadar güzel şiirler var ki, okudukça okuyasım geliyordu. Bir ucundan bir köşesinden içine girdiğim duruma pay çıkarıp aaa işte diyordum. Sonra not defterime not aldığım şiirlere ya da şiir parçalarına baktım telefondan. Ortak noktaları acı. Anlamsız bir şekilde acı. Ben bu değilim, ben mutluyum ki, dediğim zaman tekrardan. Canım çok yandı. Kendime de yalan söylüyordum artık. İnanıyor ona göre yaşıyordum. O gün başladı her şey. Önce sana sonra kendime yalan söylemeyeceğime söz verdim. Söz vermenin değerini bile o gün anladım. Çok değil 10 ay oluyor belki. Şarap canımı yakacaktı bu doğrultuda. İçimi ısıtmasını, seni anmayı çok istiyordum. Belki ilk şarabımı seninle içmedim. O gün yüksek ihtimal annele baban eğlenceye gitmişlerdi sense evde uyuyordun. Ya da onlara eşlik etmiştin yine de uyuyor olabilirdin. 7 yaşındaydım. Epilepsi hastası olduğum için babam ve annemin içkisine parmak banıyordum, o kadar özenmeme rağmen. Güç bela doktorumdan izin aldım şarap içmek için. 20 lik bir şarap alındı bana. Ayberk ve ben içmiştik. Ailemin yanında. Sallana sallana çıkmıştım 10 cl şarap içip yatağıma. Sabahında içki özentiliğime dair pek bir şey yoktu içimde. Burayı geçelim. Çocuk Can ve içki anıları. En güzeli seninle içtiğim şaraptı. En güzel Çin böreği seninle o gün yediğimdi. Mezuniyetimden önce. Ne zaman Çin böreği duysam heyecanlandım. Midem ağrıdı. Isırdım tadı aynı değil, karşımda sen yoksun. Çatal bıçak mı kullanmalıydım yoksa? Ne basit ayrıntılar. Seninle olmalıydım. Hepsi bu. En güzel şarabımı seninle içmişim. Daha sonra çok fazla şarap içtim okurken. Lanet olsun okuduğum yere de. İnan hatırladıkça her şey siyah beyaz, flu. Seninle olan anlar, olduğundan daha canlı, daha sıcak. Sonra bu söz çıktı bir yerde karşıma. Bu kadar şiire haksızlık edemezdim o keyifli şarabın üzerine. Bu kadar şaraba da haksızlık edemezdim bu kadar güzel şiirler varken. Şimdi ne yapıyorum? Şimdi güzel şiirler okuyorum. Ya da bildiklerim aklımda dönüp duruyor. Şarap bekliyor bizi. Boş versene rokforu falan. Sen ne bakıyorsun bana. Desene benimle şarap içeceksin diye. Şiirin ben olucam diye? Sahi sen nasıl şiir gibisin her zaman? Ne şarapla doyabilirim ne de okusam doyabilirim. Şimdi ne mi yapıyorum? Ellerinden şarap içmenin hayalinde heyecandan terliyorum. Sabrediyorum. Bu çok güzel günlerimizi, şarap ve seninle yıldız bahçesine çevirmeyi bekliyorum seninle. İyi ki varsın. İyi geceler iyi uykular Uçan. 25 Ağustos Cumartesi. 03:10