Text
Κατεβηκα απ τον χορό εδώ και λίγα χρόνια.
Κουράστηκα να ακούω γενιές να καίνε το χιπ χοπ.
Εκεί όμως που χάθηκε η ελπίδα σαν τα χιόνια.
Με ξύπνησε μια μουσική στα απέναντι μπαλκόνια.
Έπαιζε ένα ελαφρύ μπεατακι που ηρεμούσε λίγο.
Εκεί λίγο κατάλαβα, δεν άκουγα τον Νιβο.
Έβγαζε πάθος ο τραγουδιστής και είχε καρδιά μεγάλη
Όχι δεν ήτανε ffc, έδινε μάχη άλλη.
Έλεγε για μια ιστορία, ένα απλό ταξιδι.
Στην μέση άλλαξε ρυθμό,πάθος και παρουσία.
Δυνάμωσε το πάθος, κάνει ψυχρολουσία.
Συνάντησε το άλλο του εγώ και σήκωσε το φρύδι.
Ο κόσμος κάπως τρόμαξε και αναρωτιόταν τι έχει γίνει.
Για κάποιους λένε φώναζε, και άλλη ηπαν πίνει.
Ένα μικρό όμως ποσοστό πίστεψε στα λόγια του
Και είπανε ψυθίριστα θα δείτε ποιος θα γίνει.
Πέρασαν χρόνια τελικά και ο πιτσιρικάς μεγάλωσε
Αυτό που είχε αρχίσει ποτέ του δεν σταμάτησε.
Κάποια στιγμή μια βραδιά, ένα ζεστό καλοκαιράκι
Μπήκε ένας ήχος γνώριμος απ το ίδιο μπαλκονάκι
Ο ήχος ήταν ίδιος για τα δικά μου αυτιά
Όμως το γύρο γύρο ήτανε διαφορετικά.
Ο κόσμος χαμογέλασε και άρχισε να τραγουδά.
Τώρα η δικιά του η φωνή ακούγεται δυνατά.
Γέμισε τα γήπεδα, ήταν το όνειρο του
Έφερε και δίπλα του τον μεγαλύτερο εχθρό του
Ένας εχθρός που ζούσε στο ίδιο του το σπίτι
Σημάδευε όταν έφευγε να τον πυροβολήσει.
Στην τελική δεν έπεσε θύμα στην επιτυχία
Έκανε συναυλία σε γήπεδο χωρίς ταμεία
Προσκάλεσε για έκπληξη έναν γνωστό σε όλους
Και έλιωσαν και οι δυο μαζί τους δύο πόλους.
Κατάλαβες σιγά σιγά για ποιον αυτά τα γράφω
Και η ρίμα τελικά πήγε Θεσσαλονίκη Σκιαθο.
Μα φτάνει πλέον η έκθεση θα στρίψω κάνα γάρο
Αχ ξέχασα μισό λεπτό, φιλτρακι πάω να πάρω.
1 note
·
View note