bloemekenswijk-rabot

[bloemekenswijk-rabot]

SPEELPLEINTJES

In het Rabot vonden we veel en leuke speelpleintjes terug.

Door het slechte weer zagen we er jammer genoeg geen kinderen op spelen

[bloemekenswijk-rabot]

HOEZEE! HET OCMW

Astrid - 5/02/2016 - We gingen naar het OCMW om enkele vragen te stellen. Toen we daar aankwamen werd ons verteld dat daar eerst toestemming moest voor gevraagd worden maar dat kan tot 14 dagen duren. We zaten met een probleem. Gelukkig kregen we van het onthaal een email adres mee en werden we via mail geholpen. De mail:

Hallo

Ik zal proberen jullie vragen zo goed mogelijk te beantwoorden . Het is wel mijn zicht op de wijk (ik werk hier bijna 25 jaar en woon ook op de wijk).

Hoe is het gesteld met de huisvesting? (Leegstaand, verwaarloosde en onbewoonbare woningen, nieuwbouw en renovatie, sociale huisvesting). De Bloemekenswijk heeft veel sociale woningen  zowel appartementen  als huizen  en veel voor gezinnen . Hierdoor is het een jonge wijk met veel kinderen . De consultaties van Kind en Gezin  (de weging) zijn hier bijzonder hoog. Ik denk niet dat er veel leegstand is . De privéwoningen zijn meestal vrij oud. De prijzen liggen nog relatief laag waardoor er steeds meer wordt gekocht of gehuurd door vreemdelingen. Doorheen de jaren zag ik de buurt ‘verkleuren’. Vooral de Turkse gemeenschap maakt een groot deel uit van onze bevolking.Er  is amper plaats voor nieuwbouw (alles is volgebouwd ) maar hier en daar zie je ook renovaties gebeuren. Sommige  jonge Belgische gezinnen komen hier terecht omdat het goedkoper is dan in het centrum en zij hebben meestal nog de mogelijkheid om te renoveren . Een weetje : Wouter Deprez is een bewoner van deze wijk !

Wat is de invloed van de buurt op kansarmoede? Je kan de Bloemekenswijk gerust een kansarme buurt noemen.  Door  het groot aantal sociale woningen krijg je een concentratie van kansarme mensen . Daarnaast   werd het doorheen de jaren een sterk gekleurde buurt . De lagere scholen op de wijk zijn zeer gekleurd  . Het aantal blanke kinderen is zeer laag . Integratie ligt zeer moeilijk. Sterkere blanke gezinnen verlaten de wijk ;Vrijetijdsbesteding ; ook zeer moeilijk een gemengde  groep te krijgen. Toch wonen  de meeste cliënten  hier graag en geven aan niet weg te willen .Er is ook steeds meer voorzien voor de armere  bevolking : een wijkgezondheidscentrum, voedselbedeling , babynest  (hulp voor jonge gezinnen) , douche en wasgelegenheid De Fonteyn., inloopteam Huize Triest. Eigenlijk kent de buurt niet zoveel problemen . Vroeger was er sprake van bendevorming  door druggebruikers maar dit is sterk verminderd.

Sociaal-economische gegevens: hoeveel OCMW-gerechtigden zijn er? Exacte  cijfers voor de wijk zijn niet gekend maar ik schat dat wij ongeveer 600  dossiers hebben . Die krijgen niet allemaal financiële hulp . Vele mensen zijn ook in schuldbemiddeling . Heel veel van onze cliënten zijn werkloos of ziek. Op de wijk zelf is er niet zoveel werkgelegenheid. Vroeger was er de textielfabriek UCO . Deze is al jarenlang gesloten . Nu zit er ons Opleidings- en Tewerkstelling Centrum in. Deze begeleiden alle cliënten van  het OCMW Gent naar tewerkstelling .  Cliënten kunnen er tewerkgesteld worden via onze dienst. Ik hoop dat dit jullie verder kan helpen. Hebben jullie nog vragen mag je ze nog stellen  hoor .

Vriendelijke groeten en succes

[bloemekenswijk-rabot]

SCHOLEN IN RABOT

Scholen in Rabot

 Centrum voor Volwassenenonderwijs De Bargie  Bargiekaai 1  contact: 09/225 68 05 – cvodebargie@gent.be – Peter Peyskens (adjunct-directeur)  website: www.cvodebargie.be  doelpubliek: volwassenen  volwassenenonderwijs: talen, informaticatoepassingen, Nederlands voor anderstaligen  elke schooldag  CBE Leerpunt Gent, Meetjesland, Leieland  Kolveniersgang 133  contact: 09/224.24.12 – info@cbe11.be  website: www.cbe11.be  doelpubliek: laaggeschoolde volwassenen  onderwijs  elke schooldag en -avond  De Toren van Babel  Bargiekaai 1  contact: 09/225 42 01 – torenvanbabel.coordinator@gent.be – Ria Flamant, Kris Bellis  doelpubliek: anderstalige nieuwkomers  onderwijs  elke schooldag  KAHO Sint-Lieven  Gebroeders De Smetstraat 1  contact: 09/265 86 10 – lara.vanparys@kahosl.be (campus-en onderwijsgebonden materie) of bie.vandecasteele.be (studentenvoorzieningen)  www.kahosl.be  doelpubliek: studenten  hoger onderwijs  elke schooldag  De Teunisbloem (Vrije Rudolf Steinerschool Gent )  Elyzeese Velden 8  contact: 09/234 39 08 – info@deteunisbloem.be  www.deteunisbloem.be  onderwijs (kleuter-en lagere school)  elke schooldag  Buitengewoon onderwijs het Kompas  Ijskelderstraat 29  contact: 09/225 44 23 – kompas.dir@gent.be of ursularots@homail.com – www.schoolhetkompas.be  doelpubliek: moeilijk lerende kinderen – type 1  onderwijs  elke schooldag  De Mandala  Jozef II-straat 28 (kleuter, leefgroep 1) + 69 (lager : leefgroepen 2 en 3)  contact: 09/225 12 42 (nr 28) of 09/265 76 10 (nr 69) – Jeanine Schepens – mandala.dir@gent.be en Liesa Vandenhende – mandala.brug@gent.be  www.mandalafreinet.be  doelpubliek: kinderen uit de buurt  onderwijs (kleuter- en lagere school)  elke schooldag  De Mozaïek (Vrije basisschool)  Blaisantvest 37  contact: basisschool@demozaiek.be – beck_timothy@hotmail.com – Timothy Beck, Katrien Stadius  www.demozaiek.be  doelpubliek: kinderen uit de wijk en buiten de wijk  kleuteronderwijs  elke schooldag

[bloemekenswijk-rabot]

[bloemekenswijk-rabot]

[bloemekenswijk-rabot]

BRONNEN

-http://tondelier.be/het-project -http://www.torekes.be/ -https://nl.wikipedia.org/wiki/Wondelgemstraat -https://stad.gent/bloemekenswijk/over-de-wijk/geschiedenis-bloemekenswijk -http://www.reisroutes.be/stadswandelroutes/gent-rabot-en-oud-begijnhof--110-3.aspx -https://www.google.be/search?q=rabot+kaart&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjknObdwuDKAhWGShQKHfqvBoEQ_AUIBygB&biw=1280&bih=883#imgrc=mQpmxJntfEEbYM%3A -http://www.gent-door-de-jaren.be/index.php?module=Nieuws&func=display&sid=46 -https://stad.gent/over-gent-en-het-stadsbestuur/over-gent/kaarten-cijfers-en-data/gent-cijfers-en-kaart

[bloemekenswijk-rabot]

GEOGRAFISCHE LIGGING RABOT

[bloemekenswijk-rabot]

[bloemekenswijk-rabot]

GESCHIEDENIS RABOT

De wijk werd opgericht in het in de van de 19e eeuw vanwege de opkomende textielindustrie en is deel van de 19e -eeuwse ‘gordel rond de stad’. De wijk heeft zijn naam te danken aan de twee eeuwenoude torens aan de Lieve die in de volksmond ook wel  ‘De Torekens’ worden genoemd. De oude textiel fabriek van NV Loutex is de huidige campus van de Odisee hogeschool. Het grotendeel van de bevolking is van buitenlandse, en dan vooral  Turkse, origine.

Bezetting van het Rabot

Rondom het Rabot versloegen de inwoners in 1488 het leger van de Duitse keizer Frederik III, dat daar meer dan 40 dagen de buurt bezette. Ook de straten in de buurt herinneren hieraan : de Triomfstraat en de Filips Van Cleeflaan, die verwijst naar de Gentse aanvoerder Filips van Kleef (1459-1528).

Appartementsblokken

Waar vroeger het rabotstation was en de gasfabriek werden er van 1972 tot 1974 woontorens gebouwd, goed voor 573 appartementen. Sinds 2012 worden ze geleidelijk aan afgebroken om ze te vervangen door 400 sociale woningen. In die zelfde strook grond werd ook het ‘Nieuw gerechtsgebouw gent’ gebouwd.

[bloemekenswijk-rabot]

GEOGRAFISCHE LIGGING BLOEMEKENSWIJK

[bloemekenswijk-rabot]

EEN CULTUREEL PARADIJS: DE WONDELGEMSTRAAT

ASTRID – 4/02/2016 – De Wondelgemstraat is een straat midden in het Rabot, die het centrum van Gent verbind met Wondelgem. In het dienstencentrum werd ons verteld dat de straat vandaag de dag vooral bekend is omwille van zijn Turkse bevolking. De straat telt dan ook veel Turkse cafés en winkels, maar er is zoveel meer dan dat alleen.

In de Rabotwijk was er vroeger textielnijverheid. Het verdwijnen daarvan veranderde de buurt en de Wondelgemstraat, de winkelstraat van de wijk, voorgoed. Vroeger was de Wondelgemstraat te vergelijken met wat de Veldstraat vandaag doet; de rol van algemene winkelstraat. Tegenwoordig trekt ze vooral mensen uit de wijk zelf aan.

De straat gaat in het noorden via de Wondelgembrug over het Verbindingskanaal, waarna de weg verder gaat als Frans Van Ryhovelaan. Ten zuiden wordt de straat verbonden met het Rabot aan een kruispunt met de Begijnhoflaan aan het Griendeplein.

Midden in de straat is de neogotische Sint-Jozefkerk te vinden die in 1883 ingewijd werd. De bouw hiervan was noodzakelijk geworden omdat de bevolking in die tijd sterk uitbreidde, ten gevolge van de bloei van de textielindustrie.

Toen we de straat gingen gaan ontdekken viel voor mij vooral de directe geur van gebraden kip van de Turkse slagers op. Verder zijn er enkele Turkse supermarkten en allerlei andere winkels. Je vind er werkelijk alles; van trouwjurken tot interieur, van vlees tot dagelijkse kledij. Naast de vele Turkse winkels zijn er ook winkels met voedingswaren en producten uit o.a. Afrika en de Filipijnen.

Naast alle winkels met producten uit het buitenland zijn is er ook een doopsuiker winkel, een Delhaize en enkele apothekers. Zeer grappig vond ik er de rijschool en de reclame studio.

Er zijn ook vele eetgelegenheden; Pitta-bars, Snackbars, een Turks restaurant, een koffiehuis,...

Ik kan iedereen aanraden om eens een bezoekje te brengen aan de straat. Zo veel culturen samen is echt de moeit de waart!

[bloemekenswijk-rabot]

GESCHIEDENIS BLOEMEKENSWIJK

Lente, 05/02/16 De Bloemekenswijk bevindt zicht in het noordwestelijk deel van Gent. Vroeger was in dit gebied een kerk te vinden die werd gebouwd in de 12e eeuw, maar deze werd afgebroken in de 16e eeuw. Daarna bestond het gebied tot de 2e helft van de 19e eeuw vooral uit de Wondelgemse Meersen. De start van ‘de wijk’ begon midden de 19e eeuw met de oprichting van het Guislaingesticht. Dit was een psychiatrisch centrum. Hierna werd geconcentreerd op de bouw van de Westerbegraafplaats. Dit alles onder leiding van Adolphe Pauli, de architect. Na de bouw van het kerkhof begon de industrie in deze regio wat meer op te leven door middel van bijvoorbeeld fabrieken zoals Filature Nouvelle Orléans, een katoenspinnerij. Hierdoor werd het aantrekkelijker om hier te komen wonen (werkgelegenheid)  en werden huizen en straten gebouwd, de Bloemekenswijk kwam tot stand.

[bloemekenswijk-rabot]

DE DROOGKAST IS KAPOT

Joram, 03/02/16

Hallelujah,

ik had het me veel triester voorgesteld, Huize Triest. Vol vooroordelen ben ik naar daar getrokken. Wat ik verwachtte waren trieste levenloze mensen die niet meer konden lachen. Maar ik kwam aan en zag de vrijwilligers, waar overigens maar 1 Belg bij zat, lachen. Ze maakten plezier. De hele dag door. Vaak kenden ze de mensen die langskwamen al en was er zelfs al een hechte band ontstaan. Ik zag geen afstandelijke en betuttelende relaties tussen de mensen, maar ik zag vrienden. Het was het gezelschap dat voor zoveel geluk zorgde.

Na een kleine rondleiding gingen Astrid en ik mee met Gustave om het middageten te gaan ophalen bij Guislain, waar een catering aanwezig was. Gustave was een Afrikaan die al 6 jaar in België verbleef. Hij was een aardige man en zeer geïnteresseerd in onderwijs. Zelf had hij 7 jaar economie gestudeerd, maar in plaats van directeur te zijn van een grote bank, sleurde hij elke dag de voedselbakken naar Huize Triest, deed daarna de afwas om dan de bakken terug te brengen en de resten in een stinkende ton van afval te werpen. Maar hij leek gelukkig. Dit leek toch zo tot aan de verplichte middag mis in kapel in het huis. Broeder Laurent, die ondanks zijn ouderdom toch nog gevatte opmerkingen kon geven, voerde de mis.

Wees gegroet, Maria, vol van genade. De Heer is met U. Gij zijt de gezegende onder de vrouwen, En gezegend is Jezus, de Vrucht van Uw schoot. Heilige Maria, Moeder van God, Bid voor ons, zondaars, Nu en in het uur van onze dood. Amen.

Er klonk muziek door een gettoblaster in de hoek van de kapel, bediend door Milan, de verantwoordelijke van het inloopcentrum. In de andere hoek van de kapel zag ik Gustave wenen. Nog nooit zag ik iemand zo oprecht met zoveel verdriet. Beschaamd hield hij zijn handen voor zijn gezicht, en ook ik moest moeite doen om geen traan te laten bij dit aandoenlijk tafereel. De muziek ging uit. Amen. Ondanks ik niet gelovig ben, was deze mis waarbij we zinnen luidop lazen zonder er bij na te denken wat we zeiden, een belangrijk moment van de dag. Het was een moment van bezinning, waarbij je de dingen kon laten bezinken. De woorden van Jezus drongen bij mij niet door, maar de sfeer kwam wel aan. De middag mis was gedaan, etenstijd. Astrid kreeg een schort toegewezen en voorzag de mensen van een bord heerlijke spaghetti. Punjabi (ze noemden hem zo aangezien men zijn naam niet kon uitspreken), was een Pakistaan die normaal het eten uitschepte. “She does very well!” zei hij enthousiast over Astrid. Ik denk dat hij haar wel leuk vond. Terwijl ik de borden rondbracht aan de mensen die slecht ter been waren, kwam ik de verhalen achter de vriendelijke maar afgeleefde gezichten van de mensen te weten. Er waren ex-gevangenen, die hun leven maar niet terug in handen kregen. Sommigen hadden zware criminele feiten gepleegd, terwijl anderen, waaronder een koppel dat er dagelijks kwam, gewoon verzeild was geraakt in het drugsmilieu. Maar iedereen verdient een tweede kans, zoals Stephanie de stagiaire, die niets liever deed dan praten, al zei.

Ook hadden we nog Irena, een Slovaakse vrijwilligster die een woning kon huren in ruil voor haar diensten. Ze lachte ongelooflijk graag en was soms zelfs een tikkeltje gemeen. “De droogkast is kapot” riep ze toen ik binnenkwam. Naarmate de dag vorderde kwam ik erachter dat ze het over mijn haar had. We sloten de dag af met een spelletje Uno. Franky, een fanatieke KAA- Gent supporter en vaste klant van Huize Triest, had niet zoveel geluk in het spel maar had er wel plezier in. Irena schreeuwde de boel bij elkaar en klopte de tafel bijna kapot. Maar uiteindelijk heeft ze toch gewonnen, en haar overwinning werd bevestigd met een luide high-five. Uitvoerig namen we afscheid en werden we uitgezwaaid. Sonja, een eenzame oude vrouw die er elke dag kwam voor het gezelschap, vertrok als laatste en werd door Irena op haar brommer geholpen. We keken nog een laatste keer om en konden dan met een diepe zucht en de nodige emotionaliteit zeggen dat het een geslaagde dag was geweest.

Tot nog eens.

[bloemekenswijk-rabot]

INTERVIEW BUURTCENTRUM

Lente- 4/02/16 We gingen allen samen naar het Buurtcentrum in het Rabot om nog een algemener beeld te verkrijgen over het Rabot en de situatie die zich daar afspeelt. Ook gingen we stadsvernieuwingsprojecten na en waren nieuwsgierig naar de doelen die de buurtwerkers nog voor de wijk voor ogen hadden.

We deden een interview met 1 van de buurtwerkers in het centrum en dit gaf ons veel goede info over dit onderwerp.

·         Als buurtwerker, wat doen jullie specifiek?

De buurt verbinden, proberen stimuleren dat de inwoners met elkaar in contact komen. Hiervoor helpen wij in bijvoorbeeld het organiseren van buurtfeesten en tentoonstellingen om een meer artistieke invulling te geven.  Soms worden ook bijvoorbeeld projecten georganiseerd voor het inzamelen van afval. Dit alles naarmate wat de buurt nodig heeft.

·         Zijn er bepaalde kenmerkende knelpunten hier in de de Rabotwijk waar echt aan gewerkt moet worden?

Het is een wijk waar veel vreemde origine ’s voorkomen. Zij zijn in de meerderheid .

·         En dit botst dan soms onderling?

Je hebt altijd het taalverschil. Mensen die een andere taal spreken hebben het vaal moeilijker in het onderwijs. Ze komen vaak in een spiraal terecht waar ze het economisch moeilijk hebben. Ze hebben een minder hoge slagingskans in het onderwijs, op de arbeidsmarkt enzovoort…  Er is ook een groot racisme op de huurmarkt, veel mensen raken hierdoor moeilijk aan een degelijk betaalbare woning.

·         Het onderwerp van onze projectweek is kansarmoede, is dit hier dan duidelijk zichtbaar door?

Ja, het is een soort van spiraal omdat als je in een slechte woning woont, met veel op elkaar, vaak met een slechte gezondheid dat dit een effect gaat hebben op de rest van je leven, bv. Hoe je het doet op school enzovoort... De  buurt probeert hier ook wel in te springen. Er zijn mensen die helpen om een goede woning te verkrijgen. Er is ook een werkpunt die mensen probeert te helpen aan een job te geraken. Het OCMW probeert deze mensen ook te helpen. Zij hebben een dienst waar mensen terecht kunnen voor allerlei problemen.  Je hebt ook mensen die zich inzetten voor senioren, noem maar op. Dit alles is vrij algemeen voor dit soort wijken waar er zo een grote diversiteit aan mensen aanwezig is. 

·         Dus het verschil in cultuur en taal is vaak één van de zaken die ervoor zorgen dat jullie moeten ingrijpen om ervoor te zorgen dat mensen samen komen? Omdat ze elkaar anders zouden mijden?

Het valt te zien of mensen hier nood aan hebben. Sommige bevolkingsgroepen hebben dat niet echt nodig. Ze organiseren zichzelf zeer goed. Soms zijn er problemen bij de eerste generatie, maar na een paar generaties mixt het zichzelf toch. Soms kan het voorvallen dat bepaalde minderheden met zoveel zijn dat ze dan weer een meerderheid worden en dan kan er zich soms claimgedrag voordoen. Als dit voorvalt proberen wij signalen op te vangen en dit dan door te sturen naar bijvoorbeeld de wijkagent, er zijn allerlei soorten stadsdiensten die we hierover kunnen inlichten. Er kunnen zich ook andere problemen zoals bijvoorbeeld een rattenplaag of dergelijke voordoen en dan weten wij deze ook te melden. Wij zijn een soort van de oren en de ogen van de wijk.

·         Dus jullie brengen een soort van naar buiten wat er binnen deze wijk allemaal gebeurd?

Niet dat alleen, we gaan er ook actief mee aan de slag. Het is ook de bedoeling dat als we een kans zien voor een samenwerking, iets nieuws wat kan ontstaan , dat we dat stimuleren en de mensen een beetje prikkelen om actief te worden om in hun eigen straat het samenleven plezanter te maken, elkaar te leren kennen.

·         U doet dat dan door middel van buurtfeesten en dergelijke?

Ja, er wordt ook een blaadje uitgedeeld waar tips instaan over dingen die worden georganiseerd, die vaak in samenwerking met andere organisaties of personen worden georganiseerd.

·         Dus de bewoners kunnen zelf ook met ideeën naar jullie komen?

Ja, soms zijn we partner. Vaak wordt ook de ruimte (in het buurtcentrum) gratis gegeven wanneer de bewoners zelf met dit initiatief komen.  Je kan de zaal ook huren voor een privéfeest en dan betaal je een prijs, maar als je zegt dat je het graag met de buurt zou doen en graag zou hebben dat er veel mensen komen uit de buurt dan is het dus mogelijk dat deze gratis wordt opengesteld.

·         Is het al gebeurd dat dit uit  de hand loopt?        

Het is altijd zoeken. Je moet wat vertrouwen geven en als dit niet gaat dan trek je dit weer in.

·         Wat doe je er dan aan als dit voorvalt?

Ik heb daar zelf geen ervaring mee, maar de mensen weten dit wel, dat als ze zich niet gedragen het niet blijft duren.

·         Is het vooroordeel dat het Rabot een beruchte wijk is terecht?

Wanneer er iets negatief gebeurt in de wijk haalt dit nogal snel de pers, dat is een beetje het slechte imago van de wijk, de pers smult hier wel van. Het is wel iets wat we willen doorbreken, dus wij moeten ook op zoek gaan naar de troeven en proberen die dan ook in het daglicht te zetten.  Ik denk dat het heel klassiek is dat je dit denkt over superdiverse wijken.  Zijn er specifieke voorvallen die hiervoor zorgen?

·         Neen , maar mijn vader wou vroeger bijvoorbeeld niet dat ik hier alleen kwam, en dit deed me afvragen wat deze wijk dan zo anders, zo veel gevaarlijker dan de andere maakte?

De cijfers zullen inderdaad wel iets hoger liggen dan de rest van Gent, maar het is hier ook geen Chicago. Doordat het zo berucht is en tegen kinderen wordt gezegd dat ze hier niet naartoe mogen gaan zal het ervoor zorgen dat dit wat meer de criminaliteit aantrekt.

Het Rabot wordt daardoor een beetje buitengesloten van Gent. Dit is ook wat we met het stadsvernieuwingsproject, bruggen naar het Rabot, willen doorbreken. We willen dat het Rabot weer een deel van de stad kan worden, zonder dat het evolueert naar een getto, zoals de mensen dat graag noemen.

We willen graag de stereotypen en de vooroordelen tegengaan. We zoeken naar mensen die hier initiatief voor willen nemen en willen tonen dat het hier wel tof wonen is om een beetje die spiraal te doorbreken.  We zien dit wel wat veranderen, met bijvoorbeeld de bakfietsouders en we hopen dat zij hier ook de niet Belgen bij kunnen betrekken.

·         Hoe toon je dan aan de mensen dat het hier aantrekkelijk is om te wonen?

Door bijvoorbeeld een kunsttentoonstelling van verschillende kunstenaars hier in het Rabot. Hier komen de schepen enzo dan graag naartoe en mensen die met kunst bezig zijn. Dit gaan de drempel een beetje verlagen. We stimuleren de buurt ook om in Torekes avonds activiteiten te doen, dit is een eetcafe. Dit kan gaan van yoga tot kookles, wat dan ook.

·         Hoe is het gesteld met de woningen en de leefomstandigheden van de mensen? Veel sociale woningen?

Er zijn veel sociale woningen voorzien. De drie bekende grote blokken van het Rabot worden zoals jullie waarschijnlijk wel weten afgebroken, maar aan de randen staan er nog verschillende. In het Blaisantvest staan er ook een aantal.  Er komen ook nieuwe koopwoningen in de Tondelier waarvan een deel aan een sociaal tarief wordt verkocht.

·         Het project, de tuintjes op de Tondelier, die blijven nog wel veronderstel ik?

Het is zo, doordat het zo een groot succes is dat veel verschillende nationaliteiten met elkaar gaan samenwerken en met elkaar in contact raken dat de Tondelier heeft besloten om hier een deel van de behouden.

·         Hebben jullie als buurtwerkers bepaalde plannen voor de toekomst?

We zijn nu kort bezig met geveltuintjes, de mensen hiervoor te stimuleren omdat dit de straat aangenamer maakt. We hopen dat ze elkaar ook wat gaan helpen met die tuintjes te onderhouden.  Na een periode willen we dit afsluiten met een feest en hopelijk krijgen de mensen dan zin om dit zelf te organiseren. We zien de Wondelgemstraat ook wel als een potentieel om dan ondernemers van andere origine ook wat te betrekken bij de buurt, maar dit gaat zichzelf wat moeten uitwijzen.  

-          En tot slot, de Torekes, wat was et doel daar precies van?

Op vlak van de Torekes is het principe eigenlijk dat we een soort van ruilhandel willen opstarten.  Het bereikt vooral een kansrijk publiek. Het is hier specifiek opgericht om ook andere bevolkingsgroepen aan te spreken.  Het stimuleert de zeer armen dan ook om in actie te schieten. Ze krijgen iets in ruil voor iets te doen voor hun medemens, waardoor het sociaal contact en goed gedrag verbeterd. Het project heeft al veel resultaat opgeleverd. Ook voor alle organisaties zoals de lijn of de sociale kruidenier die er aan deelnemen is het interessant.

 We bedankten de man hartelijk voor alle informatie die hij gaf en namen nog een leuke foto van hem. Het was een heel erg aangename en vriendelijke man.

[bloemekenswijk-rabot]

Cijfergegevens over de wijk.

Zoals je kan zien zijn beide wijken relatief arm, en doch we ons onderzoek vooral in het Rabot hebben gevoerd is het interessant om de vergelijking te maken tussen beide wijken.

[bloemekenswijk-rabot]

DE KLAS VAN MEESTER ELI

Femke- 03/02/15 Om 10 voor twaalf, 10 minuutjes eerder dan dat we afgesproken hadden, liepen we de klas van meester Eli binnen. Verbaasd keek ik niet op toen we zagen dat de klas alleen maar bestond uit kindjes van buitenlandse origine. Verbaasd was ik wel over het feit dat ze allemaal zo enthousiast waren bij het zien van die twee blanke meisjes met ‘vreemde namen’. Vrolijk vroegen ze ons de kleren van het lijf: of we zussen waren, of we dan beste vriendinnen waren of ‘BFF’s’ zoals Ahkra het zei. Nadat we onszelf grondig hadden voorgesteld, stelde meester Eli voor of we nog 10 minuutjes wouden helpen met de kinderen hun actuamapjes in orde te brengen voor dat de bel de middagpauze aankondigde. Glimlachend keken de meisjes ons aan en voor we al iets gedaan hadden, stond ons naam al minstens op drie kleine handjes geschreven met een glitterstift die ze trots aan ons toonden. De bel ging en de kindjes vlogen de klas uit. Eli stelde voor dat we ons boterhammen in de leraarskamer opaten vanwege het slechte weer. Daar leerden we twee juffen kennen die ons alles over de school konden vertellen. Het aantal leerlingen bestond voor 99% uit kinderen die van een andere origine kwamen. Je zou denken dat taal het grootste probleem hierbij was, maar dat is niet zo.     Cultuur was de boosdoener, toen er enkele jaren geleden voor het eerst een zwart jongetje op school verscheen meden de andere hem als de pest. Bang waren ze, van die vreemde jongen. Ook conflicten tussen de ouders zorgden voor problemen tussen hun kinderen onderling. Iets waar de leerkrachten tot hun spijt weinig aan konden doen. En toch blijven ze dag in dag uit met de kindjes praten, vertellen hun dat het oké is om af en toe een pintje te drinken zonder dat je daarmee goddeloos wordt , dat je andere vrouwen mooi mag vinden zonder daarmee je eigen vrouw en huwelijk ten schande te brengen, en dat zwarte kindjes niet eng zijn. en langzaam zien ze resultaat, het zwarte meisje in de klas van Eli wordt zeer goed aanvaard bij haar Turkse mede klasgenootjes. Buiten de dagelijkse problemen van taal en cultuur was de school deze week ook geveld door de griep, kind na kind viel uit en de koorts steeg gestaag. Een klasje van 22 was op één dag tijd een klasje van 6 geworden ook het arsenaal van leerkrachten was uitgedund.

Nadat we uitvoerig gepraat hadden over de problemen en voordelen die de diverse buurt van het Rabot kan geven, stelde Eli voor dat we in de namiddag met een achttal kindjes de wijk verkenden en ondertussen flyers uitdeelden voor de spaghetti avond van de school. Want wie kende de buurt beter dan deze kleintjes die elke dag na school door de straten liepen?

Enthousiast vlogen de vingers in de lucht toen meester Eli na de pauze zijn idee aankondigde. Maar Eli koos voor ons acht kindjes uit, en teleurgesteld keken de andere ons na terwijl we de straat op liepen. Ze vlogen weg om als eerste al hun flyers te hebben uitgedeeld, vrolijk sprongen ze om ons heen om te vertellen over hun huis, of over de winkel van hun ouders die zich in de Wondelgemstraat bevond te vertellen. Maar het enthousiasme van de kindjes werd niet altijd gedeeld door de volwassen. Ik voelde me nagekeken toen we de drukke winkelstraat inliepen. En ik kon het gevoel niet van me afzetten dat ze niet bepaald blij waren dat twee blanke meisjes met hun kindjes door het stad liepen. We kwamen op een bepaald moment zelf langs een café waar de meisjes werden tegengehouden, twee mannen aan de ingang deelde ons mee dat enkel de jongens in het café welkom waren. Na enkele minuten kwamen de jongens juichend buiten want ze hadden 5 euro voor de klaspot gekregen. Verder gingen we met de flyers en ontmoetten ook enkele enthousiaste wijkbewoners. De slager hing samen met de jarige Hasan de flyer op aan zijn winkeldeur. De eigenaar van de dürumzaak bood ons zijn specialiteit aan. En zo leerden we de buurt kennen, waar verschillende culturen door elkaar lopen, waar de kinderen die duidelijk allemans-vriend waren door de straat liepen. Lachend met elkaar, en niet stilstaand bij de armzalige huizen, en gewoon zeggen “mijn voordeur is mooier”. De kinderen deden mijn ogen open meer dan welke volwassene dan ook zou kunnen. De buurt heeft zijn negatieve kanten ja, maar waarom triestig worden, terwijl je zoveel kan leren van elkaar, andere culturen kan leren kennen op een speelse manier en samen die vervloekte Nederlandse taal onder de knie krijgen. Toen we kinderen terugbrachten en aankondigden dat ons dag erop zat , zwaaiden ze ons uit en vroegen om zeker nog eens langs te komen.

[bloemekenswijk-rabot]

EEN NIEUWE BUURT: TONDELIER

Astrid - 4/02/2016 -  We leerden Tondelier kennen al een plaats waar mensen uit het Rabot/Blaisantvest een volkstuintje konden huren. Later leerden we dat er ook kippen gehouden werden waarvan de eieren naar de sociale winkel gaan en dat er ook veel evenementen met, rond en door de buurt georganiseerd worden. Momenteel is dit Tondelier, maar samen met het gebied dat er achter ligt wordt het later een groot en mooi woon en werk complex met zéér véél groen. Het gebied strekt zich uit van de Gasmeterlaan tot de Filips van Cleeflaan. Stad Gent en Tondelier Development nv werken samen om een mooi gebied te maken tussen de bestaande wijken Rabot en Blaisantvest. 

Zelf vond ik het een zeer gezellige plaats ondanks het gure weer. Het lijkt me zeer leuk en natuurlijk een aanrader om er heen te gaan in de zomer met mooi weer; picknicken, voetballen op het pleintje of gebruik maken van de speeltuin… Veel mensen waren er niet toen wij Tondelier bezochten maar de ene man die er was was zeer vriendelijk en verwelkomde ons zo goed mogelijk. Ik zou zeggen: “Allen daarheen!” 

wat de website (http://tondelier.be/het-project) vertelt over de toekomst van de Tondelier-site:

Klaar voor de toekomst Tondelier wordt een hedendaagse stadswijk, met veel ruimte, licht en groen. Een innovatief project met een diversiteit aan woonvormen voor jong en oud, voor verschillende budgetten. De nieuwe wijk zal 530 woningen (appartementen en huizen) tellen. Er komt ook nog een groot park van 17.000 m² en een uitbreiding van het bestaande Rabotpark. Dit alles geeft de buurt ruim 40.000 m² extra groen! Voorts krijgt de wijk een kinderkribbe, een buurtsporthal, plus kantoren en handelsruimte. De buurt zal bijzonder slim met energie en regenwater omspringen. Alle huizen en appartementen worden volgens de passiefstandaard gebouwd. Respect voor het verleden De nu al indrukwekkende gasklokken zijn archeologisch erfgoed (het zijn nog de enige twee die overblijven in Oost-Vlaanderen!) en zullen, na restauratie, een ijzersterke identiteit geven aan deze nieuwe wijk. De vroegere meelfabriek ‘De Nieuwe Molens’ wordt smaakvol gerenoveerd: de gevels en de structuur blijven grotendeels bewaard, maar ze zullen plaats bieden aan lichtrijke, energiezuinige appartementen met uitzicht op het water, op het park of op de gasklokken. De stijl van de huizen en appartementen zal variëren, maar ze zullen samen wel een mooi geheel vormen. Krono Gent De appartementen van Krono Gent bevinden zich op de 1e tot de 5de verdieping en bieden een uitzicht op het park of op het water. Ze zijn ruim (65m² tot 140m²), krijgen een optimale lichtinval en worden modern ingericht. Elk appartement heeft bovendien één of twee terrassen, van 15m² tot 70m². Krono Gent vormt meteen één van de vier scherpe hoeken van de toekomstige Tondelier-wijk. Die hoekvorm komt ook in verdere bouwfases terug en zal bijdragen tot de originele vorm en beleving van dit nieuwe stadsdeel. Krono Gent komt naast 'Nieuwe Molens Gent'.

Nieuwe Molens Gent In woonproject Nieuwe Molens Gent vormen we het statige fabrieksgebouw 'De Nieuwe Molens' om tot een moderne leef- en woonomgeving. In het rode bakstenen gebouw, gelegen aan het water in de Gasmeterlaan, brengen we 51 lofts, appartementen en kantoren onder. De authentieke voorgevel langs de Gasmeterlaan wordt gerestaureerd en in ere hersteld. De lofts en appartementen met unieke façades krijgen alle hedendaags wooncomfort.

Hier kan je werken! Wonen en werken gaan bij Tondelier hand in hand. Zo voorziet 'Nieuwe Molens Gent' ook in ruimte voor kantoren en horeca. De nabijheid van het park en de gasklokken werkt vast en zeker inspirerend. Bekijk welke mogelijkheden Nieuwe Molens Gent je kan bieden. Coworking bij Likebirds: Een van onze huidige bewoners is LikeBirds: een creatieve werk- en ontmoetingsplek voor freelancers, creatieve ondernemers en andere inspiratiezoekers. De plek is geschikt voor een introductie, een babbel en regelmatig toffe events waar je ongedwongen kunt netwerken. 'Zo creëren we een inspirerende plek waar het fijn werken is en waar je business vanzelf nieuwe hoogtes bereikt.' Kies hier een formule die bij je past. 'Je deelt de kosten voor een werkplek en geniet zowel een voordelig tarief en sociaal contact als interessante zakelijke opportuniteiten. Het gevolg? Jij groeit, je netwerk groeit, je business groeit. En vooral: samen werken is zoveel toffer dan alleen.'