ece0909

[ece0909]

Ruj aldım tester çıktı konu ruj değil

[ece0909]

Nefesim kesilene kadar dans ediyorum,

Seni mi bırakacaktım?

[ece0909]

Bazen sadece yürümek iyi gelir....

[ece0909]

güne “aydın”

geceye “iyi”...

dediğin bir kadın, bir adam olmalı...

[ece0909]

Düşünmek mi?

Konun dahili olmadan hemde.

Yaklaşmak mı?

Gülümseme mesafesi kadar.

Değerli olduğunu düşünürken,

Hiçliğin de sürünmeye kadar geldim.

Yolun sonunda tebessümün vardı da,

Ben yorgundum....

[ece0909]

Sevmediğini değil korktuğunu anladığım an savaşımızı kaybettik.

Tenlerimiz hak etmeyen insanlara meze olacak kadar acıydı vedamız.

İşte bu yüzden hem kendimi hem seni affetmem!

Senden her gün gideceğime, bir gün giderim.

Senden her gün yalanlar dinleyip öleceğime,

Yalandan mutluluklar bırakacağım yarınlara.

Ben mutluysam mutlusun diye.

Söyle kim daha mutlu..

Bu yüzden;

Uçurumun ucundan, gözünün bebeğinden, dudaklarından, satırlarından, belki bana yazılmış şiirlerinden bile intihar ediyorum....

[ece0909]

Yorgunluğumu tek bir cümle ile anlatmam gerekseydi.

" Ötenazi kararı almışta, gözüm hâlâ kapıda kalmış." derdim..

[ece0909]

Bir kalbim bir çift kahvede yaşayan. Bir çift gözüm var genelde tek bir yere odaklı. İki elim var sıkıca sarılmak için.Dudaklarım bir insana susar. Onca şeyin içinde bir de beynim var fazla kahvenin zarar olduğunu söyleyen. Ahhh! Senin hayal kurduğun göğüsüm bana mezar olmuşta çiçeklerini başkaları ekmiş.....

[ece0909]

Doğru söyle! Şimdi bir yoldayız, her akşam gökyüzünün bizi aydınlattığı,saatlerce saçmalığımız ve bunun için bizi yargılayacak tek bir insan bile olmaması çok güzel değil mi?

Güneş doğduğun da senin etrafındaki o kalabalıktan çok uzaktayım.

[ece0909]

Bir yanlışın tüm doğrularımı elimden söke söke aldığı bir andan yazıyorum. Herkese göre olan doğrularımda bir yanlışa daldı gözlerim.

Saçlarımı savurup, ayaklarımın yere sert bastığı günlerden bir haberim artık.

Ne mi oldu bu kadar? Doğrusu hiç bir şey olmadı. Toprağı bozuk bir tarlaya gül tohumları ektim de ilk hasadımı bekliyordum. Yağmur yağdı güneş doğdu. Dedim tamam güllerim dallanıp budaklanır artık. Dallanıp budaklanan şey burayı boş bırakıcam çünkü hepimizin boşa düşündüğü şey farklı...

[ece0909]

Sabırlı olmak öğretilen bir şey değil hiç olmazsa böyle düşünüyorum. Öğrenmek zorunda kalıyorsunuz, yaşayarak yada yarım kalarak..

Şundan çok emin bir yanım aynayı yüzünüze çevirdiğinizde orada sizden başka kimse yok.

Herşey kendini sevmekle başlar. Herkes kendi hikayesine yön verir,her kaybettim dediğiniz an rota değişiyor bunu unutmazsan başarıyorsun. Mesela iki nota beni harekete geçirirdi. Şimdi değil iki nota bilmediğim kaç satırın başındayım her gün.

[ece0909]

Bu gece de diğerlerinden farklı değil. Yine elimdeki anı parçacıkları ile evler yapıp. Sonra o evin duvarlarını her gece yıkıyorum. Neydi bu kadar beni yoran yenilgi mi, yoksa bana mümkün ama sana imkansız gelen o his miydi?

Hangisi bunların beni yoran uzun bir süre daha cevaplayamam. Tek bildiğim, kaybettiğim her şeyin üzerine biraz daha hedeflerimin peşinden gitmek. Şimdi diyeceksiniz çok geç yada yine aklına gelir bir şeyler. Öyle olmuyor işte!

Devam etmek zorundayım söz verdim, çünkü hep geleceğimin nasıl olacağı hakkında endişesi vardı. Endişelenme kendime cici bakıyorum

[ece0909]

[ece0909]

Sinirliyim, içimde tuttuklarım bileğime kelepçe taktı.

Dur bir dakika gitme gözlerine bakıp haykırmak istediğim şeyler vardı..

Koşarak uzaklaştığın bu kaldırımlarda her gün satırlarıma yenilerini ekledim.

Ne mi oldu?

Ufak göz kaymaları, el titremesi, baş ağrısı uykusuzluk..

Sinirliyim ellerimden gidişini unutmadım.

Boğazıma kadar nefrete battım.

Çok özlediğim ellerin de çıkaramaz beni.

Bir hayale giderken bir enkaz bıraktın, bir gün senide bu kanlı ellerim ile çekeceğim bu çukura...

[ece0909]

Yaktım bir sigara yürüyorum,

Çok dar geldi bu sokaklar oysa bir zamanlar kocamandı. Işıklar çok parlak, yıldızlar çok aşağıda ve çokça deniz kokusu vardı. Gülüşlerimizden uyanacak insanlar diye ağzımızı ellerimiz ile kapatırdık. Şimdi çok sessiz. Boğazımdan kan damlıyorda buradaki çiçekler soluyor. Oysa sakarlık yapıp döktüğümüz biralar ile büyüttük bu çiçekleri. Peşinden koşturucak kirpiler bile dikenlerini bana atmak için bekliyor gibi.

Gözlerim kızardı sanırım boğazıma kadar bir vedaya battım....

[ece0909]

Bir keresinde birini korumak için sever gibi yaptığını söylemiştin..

Ya hiç sevilmedin yada korktun bir bilsen sevilmeye layık olduğunu...

Bir de şey herşeye anlam yükleme derdin, sonra yürüdüğümüz yollara lanet ettin.

O sokaklara ne anlam yükledin?

Birde gözlerimi evine götürmek istemiştin.

Yalnızlık mı yordu seni?

"Ben küçük bebek miyim?" diye bir cümle girdi hayatımıza sebebini bulduğumda herşey için çok geçti...

Senin bana yüklediğin anlam ile boğuşuyordum o ara.

Herşey bir bir bulanıklaştı, sesin çok uzaktan geliyor...

Sabah oldu galiba!

[ece0909]

Basamaklarını heyecanla indiğim, yol boyunca hep güldüğüm, dönerken ağladığım bir yerdeyim.Uzun zaman sonra tekrar indim o merdivenlerden, yüzüme geçmişin pişmanlığı vurdu önce. Sonra gerçekten pişmanlıktı bazı şeyler, yerine gözlerim seni aradı yoktun. Zaman su gibi geçerken ömrümden,basamaklardan inen bir adam belirdi karşımda. Sendin...

Yüzünü korku ile karışık şaşkınlık aldı. Sonra çok şey oldu, elim gitmedi ne kaleme ne telefona, o zaman fark ettim. Yüzünde bulanıklaştı artık vazgeçtiğim kadar özgürsün...