Text
Ik heb een archief gemaakt van krantenfoto’s die me aanspreken.Daarna heb ik alle foto’s onderverdeeld in verschillende categorieën. Daarna schilderde ik al een aantal foto’s. Ik wou ze animeren, maar merkte tijdens het monteren dat juist de snelheid en het niet echt kunnen vatten van de beelden, bijdroeg aan de sfeer die ik wou neerzetten. De gejaagdheid en onmacht wat te doen met al dat wereldnieuws kwam er goed in uit. Nu moet ik hier op verder bouwen.
Voorts zoek ik nog naar andere verhalen die ik wil vertellen maar die worden wel duidelijk binnenkort.
0 notes
Text



Ik heb geprobeerd om met een vooropgezet storyboard te werken of scenes uit te werken naar een verhaal toe, maar ik schrap er teveel van achteraf en het zet me vast en het werkt beter als ik niet weet waar ik heen ga.
Mijn werkproces is vooral intuïtief : ik vertrek van onaffe flarden die ik aan elkaar reig als een kluwen, een toestand, dan schrap ik en werk ik naar een condensatie toe. Met deze werkmethode maak je heel veel maar blijft er vaak maar een fractie over die ik toon.
Hoe draag ik echt iets bij als kunstenaar? Wat voor beeldtaal is interessant? Bart Verschaffel schrijft in “De zaak van de kunst” : Kunst is een product van menselijk gestileerd handelen. De menselijkheid van het handelen is hierin heel belangrijk en ook de ontroering. Het brengt ontroering teweeg. (Indien je niet ontroerd bent, ben je niet overtuigd.) Is die stilering niet aanwezig, dan is dat een flard realiteit, die ons kan ontroeren maar dan spreken we niet van kunst, eerder van anekdotiek.
0 notes
Text

Ik studeerde Schilderkunst op de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Voor mij als schilder is het esthetische (kleur, kadrage) belangrijk. Ik let ook op de materialiteit van een schilderij : de tijd en aandacht die zichtbaar wordt als lagen zich opstapelen. Ik werk lineair en bouw het werk vaak op als een breiwerk. Omdat ik heel lang werkte aan grote schilderijen en ze vaak ook ‘dood’ schilderde door teveel willen toevoegen, ben ik overgeschakeld op stop motion in olieverf. Ik hou van het frisse en spontane van een eerste opzet. Doordat er zoveel schilderijen nodig zijn om tot een bewegend beeld te komen, was dit een training in sneller loslaten en een schilderij sneller te stoppen.
Als ik voel dat ik te gecontroleerd werk, schakel ik over op een ander medium, dit kunnen houtsnedes zijn (het hout is ruw dus elke lijn die ik uitsnij vergt moeite en dat zet een rem op het proces, wat het werk vaak ten goede komt) , dit kan een ander formaat zijn, kleur i.p.v. zwart-wit. Zo hou ik het interessant voor mezelf en heb ik steeds andere uitdagingen.
0 notes