haykolics

[haykolics]

Çocuk gibi ağladım.. O kadar hiç, o kadar boş, manasız, Öyle haksız yere senden uzağım ki.

[haykolics]

beni solduran akşamüstleridir pencerelerde çünkü hüznü hüzün besler yalnızca

[haykolics]

seni kötü bir cümlede kullanırsam adını söylerken takılırsam, yanlış telaffuz edersem böyle bir günah işlersem tanrı affeder diye korktum.

[haykolics]

Yine de bilmek başkaydı, iliklerinde duymak başka.

[haykolics]

Günlerden sonra bir gün, Şayet sesimi farkedemezsen, Rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden, Bil ki ölmüşüm. Fakat yine üzülme, müsterih ol; Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini, Ve neden sonra Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede, Hatırla ki mahşer günüdür Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.

[haykolics]

 Bu kent öldürüldü diyorlar Kurşuna dizildi bir gece yarısı.

[haykolics]

Bırakılmış bir köşebaşının en güzel tanımıdır adın.

[haykolics]

Sana yük olacağımı sanma. Ben yalnızca kendime yük olurum.

[haykolics]

Aramızda kilometreler yok, yalnızca bir üşüme mesafesi uzağındayım.

[haykolics]

Evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu.   Hani, kurşun sıksan geçmez geceden,   Anlatamam, nasıl ıssız, nasıl karanlık...           Ve zehir - zıkkım cıgaram.   Gene bir cehennem var yastığımda,   Gel artık...

[haykolics]

Der misin ki bir gün; - “ İnşallah çok bekletmedim seni…” ` Cahit Zarifoğlu

[haykolics]

Mektubun gecikti gene. Belki de ne yazacağını kestiremiyorsun. Oysa adını yazman yeter. Görünce içim aydınlanıyor.

[haykolics]

Sonra çekildim bir kenara seyrettim bütün olup biteni. Baktım kimde ben ne kadarım ,kim bende ne kadar kalmış diye…

[haykolics]

Kaldır başını kan uykulardan. Böyle yürek böyle atardamar Atmaz olsun. Ses ol, ışık ol, yumruk ol!

[haykolics]

Hayatta hiçbir zaman kafamızdaki kadar harikulade şeyler olmayacağını henüz idrak etmemiştim.

[haykolics]

seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben. evlerin ve kalabalığın ağırlığını sana üstün tutmadım. yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını

[haykolics]