Don't wanna be here? Send us removal request.
Statistics
We looked inside some of the posts by hhchaha-blog and here's what we found interesting.
Average Info
Notes Per Post
5
Likes Per Post
3
Reblog Per Post
2
Reply Per Post
0
Time Between Posts
13 days
Number of Posts By Type
Text
14
Last Seen Tumblr Blogs
Fun Fact
In Q3 of 2020, 31% of US users access the Tumblr app daily.
Text
Snap XL
Op 16/3/2019 ben ik met mijn tante, oma, opa en hun vrienden in Leuven naar het STUK geweest. We zijn er Snap XL gaan zien. Dit is een dansspektakel, gebracht door jongeren.
Alhoewel ik niet zo’n fan ben van dansspektakels, vond ik dit stuk toch de moeite waard. Ik vond het super dat het gebracht werd door jongeren van mijn leeftijd, en dat ze elk hun dansbewegingen onthouden hadden. Het was ook de laatste avond dat dit stuk opgevoerd werd, en dus was het einde ook een emotioneel moment voor de jongeren die dansten. Verschillenden onder hen huilden en kregen erna een bos bloemen in de hand gestopt. Het publiek applaudisseerde hen nogmaals voor de prestatie, want ze hadden het hele spektakel blijkbaar in hun vrije tijd geoefend.
De muziek die gekozen was om het stuk mee kleur te geven, vond ik ook goed gekozen. Het was 90’s muziek en de dansers dansten onder andere ook op de melodie van de verschillende liedjes.
Het hele stuk door werden wiskundige structuren (zoals rechthoeken, vierkanten,…) omgedraaid, verplaatst. Die wiskundige structuren hingen vast met draden aan het plafond, zodat ze makkelijk te verschuiven waren in het stuk zelf. Dit vond ik speciaal, maar ook omdat elk stuk in een andere kleur was. De lampen die van boven schenen, kleurden zo het podium in verschillende kleuren, die telkens hun eigen dansers aantrokken.
In het begin vond ik het dansspektakel een beetje vreemd, het was niet meteen duidelijk van in het begin wat die rechthoekige vormen en kleuren voor nut hadden. Maar beetje bij beetje werd het duidelijk en kon ik het spektakel toch wat beter volgen. De kleuren, verplaatsingen, het dansen en de muziek maakten het dansspektakel waar ik niet zo naar uitkeek, toch interessant. Op 16/3/2019 ben ik met mijn ?????? in Leuven naar het STUK geweest. We zijn er Snap XL gaan zien. Dit is een dansspektakel, gebracht door jongeren. Alhoewel ik niet zo’n fan ben van dansspektakels, vond ik dit stuk toch de moeite waard. Ik vond het super dat het gebracht werd door jongeren van mijn leeftijd, en dat ze elk hun dansbewegingen onthouden hadden. Het was ook de laatste avond dat dit stuk opgevoerd werd, en dus was het einde ook een emotioneel moment voor de jongeren die dansten. Verschillenden onder hen huilden en kregen erna een bos bloemen in de hand gestopt. Het publiek applaudisseerde hen nogmaals voor de prestatie, want ze hadden het hele spektakel blijkbaar in hun vrije tijd geoefend. De muziek die gekozen was om het stuk mee kleur te geven, vond ik ook goed gekozen. Het was 90’s muziek en de dansers dansten onder andere ook op de melodie van de verschillende liedjes. Het hele stuk door werden wiskundige structuren (zoals rechthoeken, vierkanten,…) omgedraaid, verplaatst. Die wiskundige structuren hingen vast met draden aan het plafond, zodat ze makkelijk te verschuiven waren in het stuk zelf. Dit vond ik speciaal, maar ook omdat elk stuk in een andere kleur was. De lampen die van boven schenen, kleurden zo het podium in verschillende kleuren, die telkens hun eigen dansers aantrokken. In het begin vond ik het dansspektakel een beetje vreemd, het was niet meteen duidelijk van in het begin wat die rechthoekige vormen en kleuren voor nut hadden. Maar beetje bij beetje werd het duidelijk en kon ik het spektakel toch wat beter volgen. De kleuren, verplaatsingen, het dansen en de muziek maakten het dansspektakel waar ik niet zo naar uitkeek, toch interessant.
0 notes
Text
Beautiful boy
Ik ben op 6/12/2018 met mijn broer naar de Kinepolis in Gent geweest om er de film “Beautiful Boy” te gaan zien.
De film gaat over een vader die zijn drugsverslaafde zoon op het rechte pad probeert te houden en echt alles ervoor overheeft om de jongen te helpen.
Ik vond het een goede film. Het is eerst en vooral een waargebeurd verhaal, wat ik toch belangrijk vind. Het verhaal gaat over een papa (David) wiens zoon Nic verslaafd is aan crystal meth. David is van zijn vrouw gescheiden, hertrouwd en heeft twee kindjes met zijn tweede vrouw. Nic woont bij hen in en gebruikt af en toe drugs. Dat is wat David denkt.
Felix Van Groeningen heeft ook gekozen om dicht bij de realiteit te blijven. Hij heeft zich op het boek gebaseerd en kan dus met bepaalde details aankomen, wat de film des te realistischer maakt. Hij laat de kijker de wanhoop van David zien. David probeert alles te doen om zijn zoon van de drugs te houden en te helpen (afkick-kliniek, rijdt ’s nachts rond om Nic te vinden, geeft hem geld, …). Helaas is de verslaving Nic op vele momenten de baas. David is zo machteloos dat hij zijn zoon zelfs aan de deur moet zetten omdat hij het geld van de andere kinderen steelt om drugs te kopen.
Ik denk wel dat er in ons land meer begeleiding is voor drugsverslaafden dan in de VS, maar toch. Deze film is volgens mij een waarschuwing voor ons, om eigenlijk niet aan drugs te beginnen. Wat begint als 1 joint roken kan eindigen met een overdosis crystal meth als je niet oppast.
1 note
·
View note
Text
Bumblebee
Op 1/1/2019 ben ik met mijn vader en broer naar de Kinepolis in Brussel gegaan. We zijn er Bumblebee gaan zien. Deze film past in de reeks van de Transformer films, en vertelt het verhaal van hoe de Transformers op Aarde terechtkwamen.
Ik vond de film geweldig!! Het verhaal speelt zich af in de jaren 80, en omdat ik keihard in auto’s geïnteresseerd ben, was het voor mij supertof om al die oude auto’s te zien rondrijden. Dat was de tijd van de grote V8 motor, vooraleer men echt rekening hield met het klimaat. Ook de hoofdrolspeelster, Charlie, is een fanate van auto’s en gaat vaak naar de garage om wisselstukken voor de auto die ze met haar papa maakte op te lappen. Het is daar dat ze Bumblebee ontdekt. Bumblebee is getransformeerd naar een gele Kever.
Voor degenen die niets afweten van de Transformers films, hier is een klein beetje info. In het heelal leven de Autobots en Decepticons op hun planeet. Zij zijn robots, die verschillende vormen kunnen aannemen. Beide partijen voeren een oorlog tegen elkaar, en de Autobots (de goeden) zijn de oorlog aan het verliezen. Het is daarom dat de leider van de Autobots, Optimus Prime, één van zijn soldaten, Bumblebee, wegstuurt. Bumblebee komt op de Aarde terecht.
Het verhaal waarrond deze film is opgebouwd is aantrekkelijk voor mij. Ook de actiescènes, de achtervolgingen van Bumblebee door het leger en Decepticons samen met de muziek maken deze film supergoed. Ik raad iedereen aan om de film te gaan zien en er hun mening over te geven. Voor mij was het alvast een dikke 10/10!! Hopelijk kan mijnheer De Greef mij ook hetzelfde cijfer geven voor mijn blog!
0 notes
Text
Beyond Klimt
30 december 2018 was ik opnieuw in Brussel. Dit keer ging ik de expo Beyond Klimt bezoeken in het Paleis voor Schone Kunsten.
Gustav Klimt staat bekend als één van Oostenrijks bekendste kunstenaars. Zijn stijl, de jugendstil, staat bekend om de geometrische vormen en draaiende lijnen die ze gebruiken in hun kunst. De tentoonstelling noemt “Beyond Klimt”, met het accent op het woordje “Beyond”. Men wil focussen op wat er na Klimt en zijn leven gebeurde. De Oostenrijkse kunstwereld kreeg een enorme klap te verwerken na de Eerste Wereldoorlog, toen het land Oostenrijk-Hongarije in stukken werd opgedeeld. Veel kunstenaars waren plots geen landgenoten meer, wat het contact bemoeilijkte.
Toch vond ik de tentoonstelling over Klimt interessant. Er werd op een duidelijke manier getoond hoe de kunst zich tussen 1914 en 1938 ontwikkelde. Dat is de periode van de Eerste Wereldoorlog en net voor de Tweede Wereldoorlog. Het was dus een heel turbulente tijd, wat ook in de schilderijen wordt weergegeven. Vele kunstenaars hebben de Eerste Wereldoorlog van dichtbij meegemaakt en gebruiken ook die episode van hun leven in hun werken. Dat vind ik goed, omdat je zo als bezoeker je er echt kunt inleven in de kunst.
Ik vond de manier waarop de expo was opgesteld, heel duidelijk, je legt als bezoeker een tocht af, en maakt tegelijk kennis met de kunst van die episode uit het verleden. Er worden werken van veel verschillende kunstenaars getoond, zodat je een breed beeld krijgt van wat er toen allemaal gemaakt werd.
0 notes
Text
L’ heureux élu
Op 6/10/2018 ben ik met mijn tante en grootouders naar ‘Le Théâtre Royal des Galeries’ geweest om de komedie ‘L’ Heureux élu’ te kijken.
Het stuk gaat over Charline, die binnenkort gaat trouwen. Maar niets is zo eenvoudig als het lijkt. Er komen en gaan heel wat personages, waaronder haar ex-vriend (een rijke Amerikaan), vriendinnen die elk hun invloed op Charline en haar beslissingen hebben. Dat is ook wat de komedie grappig maakt, die afwisseling in personages en hun accent.
Ik vond de komedie grappig en dus geslaagd. De dialogen waren goed uitgewerkt, het decor was sober maar duidelijk en de acteurs kenden hun rolletje door en door. Dat was ook de sterkte van het stuk, de motivatie van de acteurs om het tot een goed einde te brengen. Niet alleen de acteurs, maar ook de schrijver van het stuk, Eric Assous, heeft echt zijn best gedaan. Dat werd ook duidelijk op het einde, toen het publiek de acteurs een minutenlang applaus gaf.
Persoonlijk zou ik niet meteen kiezen voor een theaterstuk, maar na de komedie ‘L’ Heureux élu’ te kijken, ben ik wel geneigd om nog eens een komedie te gaan zien. Dat genre theater ligt met echt wel, voornamelijk omdat het doortrokken is met humor en grappen. Dat maakt het aangenaam om naar te kijken en echt wel ontspannend. Ik vond deze activiteit echt wel tof en ook een aanrader voor anderen om te doen!
0 notes
Text
EXTRA ACTIVITEIT à want niet in BXL
Niet schieten
Ik ben op 18/10 met mijn broer naar de Kinepolis in Gent geweest om er de film “Niet schieten” van Stijn Coninx te gaan zien.
“Niet schieten” is een film die gaat over de laatste overval van de Bende van Nijvel op de Delhaize van Aalst.
Ik vond de film supergoed, omdat Coninx dicht bij de familie van het hoofdpersonage David blijft. Je ziet het verdriet van de grootouders omdat ze hun familieleden op zo’n gruwelijke manier kwijtraken, maar tegelijk ook de hoop. Hoop dat David het zal redden, hoop op een betere toekomst en op gerechtigheid. Het is dan ook voor mezelf niet te geloven dat het Belgische gerecht de Bende nog steeds niet opgepakt heeft. 28 mensen zijn er wel door gestorven! Wat er in de film duidelijk gemaakt wordt, is dat er een grote doofpotoperatie rond de hele Bende is gemaakt. Het gerecht heeft alle Nederlandstalige dossiers naar Charleroi gestuurd, om vandaar het onderzoek verder te zetten, maar daar kende niet iedereen even goed het Nederlands. Op het einde van de film wordt dit ook duidelijk vermeld, tijdens een horing in een tribunaal.
Stijn Coninx heeft ook gekozen om dicht bij de realiteit te blijven. Hij heeft zich op het boek van David gebaseerd en kan dus met bepaalde details aankomen, wat de film des te realistischer maakt. Wat ik ook goed vind, is dat hij de aanslag met respect in beeld brengt. Ik bedoel hiermee dat hij gruwelijke details zoals bloed etc achterwege laat, maar de kijker toch kippenvel bezorgt door op bepaalde momenten de camera weg te draaien.
Ik denk dat dit een film is die mensen wakker kan schudden. Zelfs mensen zoals mijn broer en ik, die de Bende alleen maar van verhalen en deze film kennen, werden er stil van. Ik vind dat het onderzoek professioneler gevoerd moet worden, en dat de daders berecht moeten worden!
0 notes
Text
Frank Zorn and John Zappa
Op 9/11/2018 ben ik naar de Bozar geweest om een concert van Zorn en Zappa te volgen. Dat concert werd gespeeld door de Brussels Philarmonic en gedirigeerd door Brad Lubman.
Het was geen klassiek concert, maar een experiment waarbij een mengeling van klassieke muziek en modernere muziek goed tot zijn recht kwam. Ikzelf vond het een fijne ervaring, maar de muziek was niet echt mijn ding. Maar ik vond de prestatie van de muzikanten wel impressionant. Zij speelden een uur lang aan een hoog tempo nummers van Zorn en Zappa, die in Amerika bekend zijn voor hun rock en jazz muziek.
En in het concert hebben ze een voor mij onbekend instrument bespeeld. De theremin. Dat instrument wordt niet aangeraakt, maar met de handen worden onzichtbare golven tussen 2 antennes bespeeld. Dat geeft een vreemd geluid, dat samen met de andere instrumenten wel mooi klonk.
Ik vond het concert wel iets hebben, maar die muziek was niet echt mijn ding.
0 notes
Text
Van Gogh: The Immersive Experience
Op 1/11/2018 ben ik met mijn broer, tante en grootmoeder naar Brussel geweest om de tentoonstelling over Van Gogh te bezoeken. Het gebouw waarin de tentoonstelling plaatsvond, was de Beurs. Dat is een enorm groot gebouw, dat op een Romeinse tempel lijkt.
Toen we binnen waren, kregen we eerst wat meer info over Van Gogh en zijn leven. Daarna kwamen we in een grote zaal aan, waar schilderijen van Van Gogh in 3D getoond werden aan het publiek. De mensen, dieren en voorwerpen op de schilderijen bewogen echt en maakten het geweldig om te zien. In de zaal waren ligzetels en matten uitgelegd, zodat de mensen naar de schilderijen konden kijken. Er waren veel mensen met kleine kindjes, die echt gepassioneerd keken naar wat Van Gogh allemaal gemaakt had.
Wat te weten ben gekomen over de schilder, is dat hij misschien kleurenblind werd op het einde van zijn leven. Een Japanse professor heeft die schilderijen geanalyseerd en opgemaakt dat de vele kleuren die Van Gogh gebruikte, misschien te maken hadden met het feit dat hij minder om minder kleuren waarnam. Dat was echt zot!
Daarna zijn we gaan eten in een restaurant dicht bij de Beurs en naar huis gegaan.
Ik denk wel dat mensen die niet graag tentoonstellingen bezoeken, dit zullen appreciëren. Deze tentoonstelling is een totaal nieuw concept, waar men van de modernste technologie gebruikmaakt om het publiek te boeien en een zo groot mogelijk aantal bezoekers (zelfs jongeren!) kan lokken. Ik heb het alvast een tof bezoek gevonden, en raad anderen aan zeker ook eens ernaartoe te gaan! Van Gogh: The Immersive Experience Op 1/11/2018 ben ik met mijn broer, tante en grootmoeder naar Brussel geweest om de tentoonstelling over Van Gogh te bezoeken. Het gebouw waarin de tentoonstelling plaatsvond, was de Beurs. Dat is een enorm groot gebouw, dat op een Romeinse tempel lijkt. Toen we binnen waren, kregen we eerst wat meer info over Van Gogh en zijn leven. Daarna kwamen we in een grote zaal aan, waar schilderijen van Van Gogh in 3D getoond werden aan het publiek. De mensen, dieren en voorwerpen op de schilderijen bewogen echt en maakten het geweldig om te zien. In de zaal waren ligzetels en matten uitgelegd, zodat de mensen naar de schilderijen konden kijken. Er waren veel mensen met kleine kindjes, die echt gepassioneerd keken naar wat Van Gogh allemaal gemaakt had. Wat te weten ben gekomen over de schilder, is dat hij misschien kleurenblind werd op het einde van zijn leven. Een Japanse professor heeft die schilderijen geanalyseerd en opgemaakt dat de vele kleuren die Van Gogh gebruikte, misschien te maken hadden met het feit dat hij minder om minder kleuren waarnam. Dat was echt zot! Daarna zijn we gaan eten in een restaurant dicht bij de Beurs en naar huis gegaan. Ik denk wel dat mensen die niet graag tentoonstellingen bezoeken, dit zullen appreciëren. Deze tentoonstelling is een totaal nieuw concept, waar men van de modernste technologie gebruikmaakt om het publiek te boeien en een zo groot mogelijk aantal bezoekers (zelfs jongeren!) kan lokken. Ik heb het alvast een tof bezoek gevonden, en raad anderen aan zeker ook eens ernaartoe te gaan!
esthetica
2 notes
·
View notes
