kaldirimdavarcicek

[kaldirimdavarcicek]

Bu insanlar kendilerini ne sanıyorlar böyle?

[kaldirimdavarcicek]

kenan doğulu - kız sana hayran olsunlar.

[kaldirimdavarcicek]

kimseyi yerine koyar mıyım ben? aşktan öldüm ama kaldırılmadım.

[kaldirimdavarcicek]

Boğaz ağrısı...

[kaldirimdavarcicek]

Çünkü acilin monitörü yüreğime saplı.

[kaldirimdavarcicek]

Gülüm bu gül sana gül diye.

[kaldirimdavarcicek]

Şaka şaka, şeytan görsün yüzünü pezevenk abidesi.

Yüzün cennetten bir parça...

[kaldirimdavarcicek]

Benim hayatım hep birilerinin ellerindeydi.

Kimin canı sıkkın olsa hayatımı şekillendirirdi.

Kaderime ilmikler örer, denizlerimi yakarlardı.

Ne bir gemi kaldı limanlarımda ne de biz.

Şimdi susuyorum yine.

Gülen gözlerime inat çığlıklarıyla küçük bir kızın ateşi yakıyor içimi.

Yedi katlı salonlarda düşe kalka çıkışı arıyor.

Kaldıramıyor bu acıyı.

Çocuğunu kaybeden bir annenin ağıtları yer edinmiş küçücük yüreğine.

Yüreği, buzdan kale.

Pencereden dışarısı güneşli, evin içi yağmur.

Sanırım bende var bir şeyler.

Kasvet var, kırık tebessümler var; kan ve gözyaşı var.

Bende atlı karıncalar yok.

Sahi, bende neden onlar yok?

Ne de çok severdim çarpışan arabaları, hız trenlerini...

Yok olan şeyler neden güzel şeyler olmak zorunda ki?..

Yakıyor şimdi yanaklarımdan ellerime süzülen yaşlar.

Geçenlerde boyamıştım ellerimi mora,

kanlı, kırmızı tırnaklarımla...

hafif kabuk tutmuş her biri.

Olsun, ayrı bir hava katmışlar bana.

Her neyse...

Çıkışı göstermeliyim küçük kıza.

Yolunu bulması için kendimi yakmalıyım.

O zaman çıkar belki karanlıklar aydınlığa.

Bir umutla.

Gel vatandaş gel, sudan ucuz acılarım var.