kitapdostum

[kitapdostum]

özgürsün artık

tek yükümlülüğün

düşlerin,

tek sorumluluğun

elinde kalan zamandır

[kitapdostum]

meraklanma, yolunda her şey

büyümek bu işte

ve dönüşmek

kendini korumak

kalabalıkta kaybolmak

üstesinden gelmek

kullanılmış hissetmek

ilgi görmemek

umudu kaybetmek

yanıp kül olmak

korkmak bu işte

değişmek bu işte

hayatta kalmak

yaşamak bu işte

[kitapdostum]

Nasıl Öldün?

Karşına çıkan belayla yüzleştin mi,

Azimli ve neşeli bir kalple?

Yoksa gün ışığından saklandın mı,

Korkak ve ürkek bir ruhla?

Ah, bela bir ton ya da sadece bir ons olabilir,

Ya da bela, senin ona verdiğin anlamdır.

Önemli olan yaralanıp yaralanmadığın değil,

Onu nasıl karşıladığındır.

Yere serildin mi? Peki, bu da ne ki?

Kalk ve yüzüne bir gülümseme kondur.

Düşmek ayıp değildir elbet,

Ama öylece yatmak—işte asıl utanç budur.

Ne kadar sert düşersen, o kadar yükseğe sıçrarsın,

Morarmış gözünle gurur duy!

Önemli olan yenilip yenilmediğin değil,

Nasıl savaşıp neden savaştığındır.

Ve eğer ölüm seni yakaladıysa, ne olmuş?

Elinden gelenin en iyisini yaptıysan;

İnsanlık sahnesinde rolünü oynadıysan,

Eleştirmen bile bunu takdir edecektir.

Ölüm bazen sürünerek gelir, bazen de bir sıçrayışla,

Ve ister yavaş ister çevik olsun,

Önemli olan öldüğün değil,

Nasıl öldüğündür.

Edmund Vance Cooke

[kitapdostum]

Anlayabilmek için en kötüsünün başa gelmesini beklemek ne acı. Neden mutluluğu, ancak çekip giderken çıkardığı sesle tanıyabiliyoruz?

[kitapdostum]

Hayatıma şöyle bir bakıyorum da, halen ve daima yaşamaya karşı büyük bir iştah duyuyorum. Bir vincin altında filan kalmazsam ömrümü son bölümüne kadar izlemeyi planlıyorum. Vonnegut’un, her zaman kulak arkası ettiğim bir başka öğüdünde söylediği gibi: “İşler yolunda gittiğinde bir durun ve yüksek sesle, ‘Daha ne olsun?’ demeyi unutmayın.”

[kitapdostum]

" Her şeye rağmen bu yeryüzünde şarkılar söyledik."

[kitapdostum]

Sözcüklere ihtiyacım vardı, çünkü mutsuz aileler sessizliğin işbirlikçileridir. Sessizliği bozan, hiçbir zaman bağışlanmaz. O, kendi kendini bağışlamayı öğrenmek zorunda kalır.

[kitapdostum]

Ah seni bütün sevinç sözleriyle kutlayabilmeli.

Övmeli, yakmalı, kaçıp gitmeli bir delinin ellerinde çan gibi.

Ne oldu birden sana, benim üzgün sevecenliğim?

[kitapdostum]

Nerdeydin o zaman sen?

Kimlerin arasında?

Neler konuşuyordun?

Apansız niye gelir bilmem bunca aşk bana

kendimi böyle üzgün, seni uzak bulurken?

[kitapdostum]

Bir kadın mahcubiyetle

Kollarının cehenneminden söz etti

'bendeki siyah örtüyü al' dedi

AI bendeki siyah örtüyü

Yanma sen ...

[kitapdostum]

Hala oynadığımız rollerle dolu dünya.

Biz, hoşa gidiyor muyuz diye kaygılandıkça,

ölüm de oynamakta, aldırmaksızın beğenilmediğine.

[kitapdostum]

Hüznü devam ediyorsa bir kulacın,

düştüğün yüzmekten daha derin bir meseledir.

[kitapdostum]

3 tutku yönlendirdi hayatımı: Sevgi açlığı, bilgi arayışı ve başkalarının acılarına yönelik dayanılmaz bir merhamet. Aşk ve bilgi göklere yükseltti ama merhamet her seferinde çekip yere indirdi beni.

[kitapdostum]

getirebilsem ah,

- avlusunda çocukların

korkmadan oynadığı -

lalelerle

donanmış simli bir gökyüzü.

[kitapdostum]

Hayat tecrübelerimle şu yargıya vardım ki, başkalarıyla benim aramda korkunç bir uçurum var, anladım, elden geldiğince susmam gerek, elden geldiğince düşüncelerimi kendime sakla­malıyım.

[kitapdostum]

Herkesin gerçeği kendine acı

Herkesin acısı kendine biricik.

[kitapdostum]

"Başlarken yalnızsın, bitirdiğinde daha da yalnız."