life-really-hurts

[life-really-hurts]

całe życie budowalam sobie klatkę z oczekiwań innych. bariery splecione z oczekiwań, których nie mogę zawieść. aktualnie błądzę we mgle, szukając wyjścia z tej klatki, szukając siebie oraz odpowiedzi na pytanie "czego ja chcę?" zamiast "czego chcą ode mnie inni?"

[life-really-hurts]

tęsknię za przeszłością

tęsknię za bólem

[life-really-hurts]

Miłego dnia

nawzajem <3

[life-really-hurts]

najpierw mówisz mi co jest ze mną nie tak, wytykasz wady, potem słyszę że mnie kochasz i jestem idealna. weź się kurwa przestań okłamywać i powiedz że to koniec

[life-really-hurts]

Miłego dnia 💜

dziękuję, wzajemnie ^^ ❤

[life-really-hurts]

emocje czasem naprawdę dobijają. szczególnie kiedy nie masz nawet pojęcia jakie to emocje ani co czujesz

[life-really-hurts]

totalnie tracę kontrolę

[life-really-hurts]

chciałabym ci móc o wszystkim powiedzieć, przerwać już to milczenie i wyrzucić z siebie to, co nie pozwala mi racjonalnie funkcjonować, ale tego nie da się opisać żadnymi słowami, a ilekroć próbuję, nic nie przechodzi przez zaciśnięte gardło. przepraszam

[life-really-hurts]

to szaleństwo mnie zabija

[life-really-hurts]

to szalone jak łatwo drobne sytuacje z przeszłości czy nawet traumy z którymi już dawno się pogodziliśmy, o których dawno zapomnieliśmy, wciąż oddziałują na nasze życie i kształtują ścieżki myślenia jak i zachowania

to wręcz niezdrwowe jak bardzo przeszłość, o której niemal zapomniałam, wciąż dyktuje moją teraźniejszość

[life-really-hurts]

ta pustka i zmęczenie odbierają mi kontrolę. czuję kompletnie odrealnienie. nie pasuję tutaj

[life-really-hurts]

to wszystko jest tak bardzo irracjonalne. zgubiłam cel. już nie wiem co czuję ani czego chcę

[life-really-hurts]

ile razy mówię że tego więcej nie zrobię, tyle razy do tego wracam, to błędne koło, z którego nie da się wyrwać

[life-really-hurts]

zawsze czuję tę obawę, strach. ale nie o siebie, tylko o to, że ktoś zauważy

[life-really-hurts]

szczerze nie wiem, czy moją egzystencję w ogóle można jeszcze nazwać życiem. przepełnia mnie smutek, pustka i zmęczenie. nie mogę uciec od samej siebie. tylko te rany pozwalają choć przez chwilę poczuć, że jeszcze żyję. nie jestem z nich dumna i wiem, że będą problemy, ale to było silniejsze. wybacz mi. znowu

[life-really-hurts]

ostatnio coraz częściej o tym myślę, boję się

[life-really-hurts]

uh, tak bardzo chciałabym z kimś pogadać, ale tylko niepotrzebnie ich zmartwię. po raz kolejny, bez istotnego powodu