lisegeil-blog

[lisegeil-blog]

Fragment uit Peter zijn ogen

Zaterdagavond avond vroeg Anne mij of zij iets moest vertellen tegen haar vader over ons, ik twijfelde maar tenslotte vond ik het goed.

Anne ging naar beneden om met hem te praten, ondertussen zat ik boven.

Zondagmiddag kwam Anne terug naar boven en ik vroeg of ze met haar vader had gesproken. Toen ze zat vroeg ik haar of ze met haar vader had gepraat, ze antwoorden van wel en zei dat haar vader bang was voor lichte botsingen tussen ons twee. Ik zei dat we afgesproken hadden dat we geen ruzie gingen maken, maar haar vader dacht gewoon dat we vrienden waren en twijfelt of hij mij wel kan vertrouwen. Anne vertrouwt en gelooft in mij en mijn toekomst, daarna spraken we nog over andere dingen. Later zij Anne dat als we der uit komen, ze denkt dat ik mij niet meer over haar zal bekommeren. Ik was geschrokken en zei snel dat het niet zo was en ze dat niet mocht denken. Toen werden we geroepen. Later kwam mr. Frank naar mij en wou met mij praten over Anne. Hij waarschuwde mij dat het kameraadschap weleens in verliefdheid uit kon lopen maar ik heb hem ges-rust gesteld dat we elkaar in bedwang zullen houden. Dit vertelde ik Anne maandag.

[lisegeil-blog]

Mijn fragment keuze

In dit fragment wordt vertelt dat Anne met haar vader heeft gepraat over wat er tussen haar en Peter is. Haar vader waarschuwt haar dat ze in een speciale situatie zit en met beperkte ruimte, en dat hij denk dat Peter een zwak karakter heeft en dat hij bang is dat dat verkeerd kan lopen. Ook is hij bang dat ze elkaar beu gaan worden door op elkaar te zitten in de beperkte ruimte waar ze in leven. 

In dit fragment is Anne de hoofdpersoon en Peter de figurant, dus voor de volgende opdracht ga ik uit de ogen van Peter schrijven.

[lisegeil-blog]

[lisegeil-blog]

het akelig bezoek, voor antwoorden

Anne gaat naar een waarzegger om te vragen hoe haar leven eruit gaat zien in de toekomst. Ze wil erg graag weten hoe de oorlog gaat aflopen, of ze ontdekt gaan worden, of ze gaat overleven en of ze ooit een boek gaat uit geven. Dit zijn voor Anne grote en wegende vragen waar ze mee in haar hoofd zit daarom wil ze der heel erg graag antwoord op krijgen dus gaat ze naar de enige Joodse waarzegster die ze kent en gaat die haar brandende vragen stellen. Zaterdag ochtend ging Anne naar de waarzegster in de havenstraat zuid Amsterdam, ze had een afspraak om 20 uur 30. Toen Anne bij het kantoor kwam moest ze even wachten op de vrouw die haar ging helpen met haar vragen. De vrouw was oud en een beetje eng, ze had een erg lange kromme neus. Anne was een beetje bang toen ze het lokaal binnen liep het was vol met griezelige foto's en dieren in poten, het was precies zoals in de film. Anne keek uit het raam en zag in de donker twee rode ogen van vleermuis die op een boompje hing in het bos dat haar tuin was. Het raam stond op een kier dus was er een klein akelig windje met een herfstgeur, je hoorde de kikkers kwaken van uit de rivier. De oude vrouw wees Anne een stoel voor waar ze dan op ging zitten, de stoel stond aan de overkant van de tafel dat de vrouw haar werk tafel noemde. Op de tafel lag een stapel tarotkaarten en een paar kaarsen. Anne ging zitten en zij tegen de vrouw dat ze vier specifieke vragen heeft. De vrouw legde uit hoe het ging verlopen, Anne ging haar vragen stellen en de vrouw zou dan op de vragen antwoorden met behulp van de tarotkaarten. Anne presenteert haar vragen haar eerste vraag is hoe de oorlog gaat verlopen, de kaart die wordt getrokken is de ridder, de oude vrouw legt uit dat dat staat voor de rust ze zegt het gaat lang duren maar aan het einde gaat er rust zijn. Dat vond Anne niet zo een duidelijk antwoord maar ze ging verder. Haar tweede vraag is of haar familie als ze zouden onderduiken, dan ontdekt zouden worden. De waarzegster heeft op deze vraag een tweede kaart getrokken het was een boom met apelen, ze zei dat deze kaart voor het onbekende staat. Je mag niet weten hoe de toekomst afloopt omdat je de toekomst liever niet wil weten. Anne ging verder de derde vraag was of ze ooit een boek zou schrijven en uitgeven, de kaart die werd getrokken was de vleermuis. De vleermuis staat voor vrijheid, vrijheid kon worden geassocieerd met succes, succes in het professioneel gebied, dus daar kon ze van af leiden van ja, ze ging een boek schrijven, haar droom! Ze ging vol enthousiasme verder naar de laatste vraag, ga ik deze oorlog overleven, de kaart die werd getrokken was de ladder, staat voor een diepe val, dit kon of begrepen worden als de dood. Anne was gechoqueerd, ze gaat de oorlog niet overleven? Ze gaat op jonge leeftijd overleden, hoe, wat, waarom? Ze was erg overstuur. Ze loopt het lokaal buiten, ze begint te rennen, zo snel als ze kan ze merkt zelfs niet hoe donker de straten zijn. 

[lisegeil-blog]

infofiche Anne Frank

Voornaam: Anne  

Achternaam: Frank

Leeftijd: 13 in het begin van het boek, 15 wanneer ze sterft.

Karaktereigenschappen: Anne is een enorme grapjas, maar kan ook erg serieus zijn en die kant komt steeds meer naar boven terwijl ze ondergedoken waren.

Favoriet eten: onbekend

Hobby's: pingpong met haar vriendinnen  

Haarkleur: donkerbruin

Kleur ogen: bruin

Lichaamskenmerken: ziet er heel joods uit (dun, klein, zwart haar)

[lisegeil-blog]

persoonlijke apreciatie

Ik vind het boek goed en slecht tegelijkertijd, het was interessant om zo echt van de persoon zelf te horen hoe de oorlog voor haar was maar het was soms ook hard en triest.

Het was erg leuk hoe ze verhaaltjes vertelt alsof het een erg gewone familie is, met dat Peter naar de kapper moet en het een heel erg grappig scenario wordt tussen hem en zijn moeder. Het was ook leuk om te horen dat ze goed met Peter kon praten en dat ze zich dus niet meer zo eenzaam voelt, zelfs in deze tijden. Het is ook grappig om te horen dat er een beetje gekibbel is tussen de twee moeders over de stomste dingen zoals borden.  

Het was aan de andere hand soms iets minder leuk om te horen hoe bang ze waren tijdens het schuilen, zo bang zelfs dat ze ‘s nachts niet mochten hoesten – niks. Het is ook erg grijpend om te horen hoe weinig ze hadden, al hun spullen stonden ergens tijdens de oorlog, en eten hadden ze niet veel van. Ze vertelt ook wat er allemaal buiten gebeurt volgens de Britse radio, met de russen die schieten en de Duitsers enzovoort.  

[lisegeil-blog]

korte inhoud het achterhuis

Mijn boek het achterhuis gaat over een 13-jarig Duits joods meisje die in Amsterdam woont tijdens de tweede wereldoorlog. Ze schuilt met haar zus ouders en 4 andere mensen, de familie van Pels, een Joodse familie die goed bevriend zijn met de Franks en Fritz Pfeffer  die beland als Annes kamergenoot in november 1942 na de Duitsers meer en meer joden opnamen. De verjaardag voor het schuilen kreeg ze een dagboek als cadeau, waar ze in schreef over hoe het leven in het achterhuis is. In dit dagboek schrijft ze hoe de twee families en meneer Pfeffer samen in het achterhuis leven, ze schrijft dit in de vorm van brieven aan haar beste vriendin, haar dagboek die ze Kitty noemt. 6 juli 1942 is de familie Frank ondergedoken in het achterhuis van het kantoor van Otto, waar ze een draaiende kast voor de deur zetten zodat de Duitsers de deur niet zou zien. Anne veranderd de namen in haar boek van de familie van Daan, werkelijk de familie van Pels en meneer Pfeffer, werkelijk Albert van Dussel en de helpers hebben ook andere namen gekregen. 4 augustus 1944 ontdekken de Duitsers de onderduikers en arresteren de 8 onderduikers en de helpers. Na de arrestatie worden de onderduikers naar Auswitz gedeporteerd, Anne wordt later naar Bergen-Belsen gebracht waar ze sterf aan tyfus. De enige onderduiker die overleefd is Otto Frank, de helpers die werden gearresteerd keren ook terug naar Amsterdam. Wanneer Otto het dagboek van zijn dochter leest en leest dat ze een boek wou uitgeven, geeft hij haar dagboek uit. Hij geeft het uit onder de naam Het Achterhuis, waar Anne het dagelijks leven in het Achterhuis tussen de 8 onderduikers vertelt. Het boek wordt erg beroemd en het achterhuis wordt zelfs een museum. 

[lisegeil-blog]

Heyy ik ben er weer. Ik was an gisteren erg moe dus heb ik tot 11uur in mijn bed gebleven, en heb ik mijn boek uitgelezen. Op de laatste blz legen ze uit hoe alle onderduikers zijn opgepakt en naar Auswitz zijn gebracht. Het was een erg triest einde op een 2 jaar lang verhaal. Ik ben blij dat ik het boek eindelijk is heb gelezen tot het einde :). Hierbij ga ik nu mijn literatuurblog maken en dan hier uploaden dat jullie die allemaal kunnen bekijken. 

grotjes :)

[lisegeil-blog]

heyyy, het is lise weer:). Vanavond ben ik naar een feestje gegaan met een paar vrienden na dat ik terug thuis was heel erg laat. Had ik toch zo veel zin om te lezen dus heb ik een fragment gelezen waar ze vertelt dat het meneer van Daan zijn verjaardag is. Ze vertelt dat ze geen goeie cake konden maken door de on aanwezigheid van boter en goeie meel. Dan vertelt ze hoe blij ze is dat ze Peter heeft die ongeveer op haar leeftijd is en waar ze dan met alles en niks over kan praten. Ze is blij dat God haar niet achter laat helemaal alleen tijdens deze tijden, en dat ze ook echt haar zelf kan zijn bij hem. 

[lisegeil-blog]

heyyy mensen, ik vind een boek zo therapeutisch. Ik heb bijvoorbeeld juist een ruzie gehad met mijn ouders maar dan heb ik mijn boek erbij genomen en ik voel me al een stuk beter :). Ze vertelde over hoe ze bezig was met algebra en dat ze het echt niet leuk vond. Toen heeft ze ook een erg grappig toneelstuk vertelt over Peter die zijn haar moest laten knippen door zijn moeder, het was erg grappig! 

Fijne dag nog :)

[lisegeil-blog]

[lisegeil-blog]

hey again, het is 17u en ik ben juist terug van het schaatsen. Het was er zo koud, ik begin na te denken over het feit dat Anne en haar familie het waarschijnlijk ook zo koud hadden tijdens de winter. Na het schaatsen heb ik de metro genomen naar huis en ik had mijn boek mee, ik moet af bij park en ik heb gewoon mijn halte gemist omdat ik zo diep in het boek zat. Toen ik het eindelijk doorhad sprong ik op en moest ik heel de weg terug. Ik was wel erg blij dat ik een klein beetje tijd had om toch mijn boek te kunnen lezen :). 

[lisegeil-blog]

Hey allemaal, ik lees nu al drie dagen dit boek en ben aan blz 251 gekomen. Dit is een erg groot verschil van de vorige keren waar ik dit boek heb proberen lezen, waar het stopt na blz 50. Het is erg leuk hoe ze haar verhaal vertelt alsof het een erg gewoon leven is, met ruzies en discussies als anders. Je merkt wel dat ze bang is door de manier waarop ze schrijft, maar toch is het ook gewoon een beetje een gewoon familie leven maar dan in niet ideale omstandigheden. Ze heeft ook zo grappig commentaar en dingetjes over mensen wat mij echt rot doet lachen! Bijvoorbeeld het feit dat mevrouw van Pels zaagt over het feit dat ze haar borden gebruiken en niet die van de familie Frank. Of het feit dat ze nooit de afwas wil doen, en staat ze ervan verstelt van staat dat Margot (Anne haar zus) dan zo veel afwas heeft. Het is zo raar dat ze over zo een normale dingen kan schrijven tijdens zo een stressvolle tijden. 

Nu ga ik verder lezen omdat ik wil weten over wat de ruzie vandaag gaat.

Groetjes Lise :)

[lisegeil-blog]

Hey iedereen, ik ben Anne Frank haar dagboek (het achterhuis) aan het lezen. Waarschijnlijk kennen jullie allemaal dit boek al en hebben jullie het al gelezen, maar ik heb het zelf nog nooit helemaal uit gelezen. Ik ben meerdere keren gestart maar je weet wel hoe dat gaat dan lees je 50 blz en dan stop je. Niet deze keer, ik ben namelijk al voorbij de 50 blz :). Het boek gaat over een 13 jarig joods meisje die met haar familie moet gaan schuilen van de nazies tijdens de 2de wereldoorlog. Het is al laat, ik ben morge terug met de details van dit spannend boek.

groetjes Lise 

[lisegeil-blog]

top 3

Hier is mijn top 3 lijst van de boeken die ik dit jaar heb gelezen :

·      Mijn nummer één is, Adem tsunami geschreven door Nico De Braeckeleer:

Het verhaal gaat over:

Vier jongeren en hun zoektocht naar hoop, liefde en geluk in een wereld verwoest door de mens. In 2165, na een serie zware natuurrampen is het gewone leven op aarde verwoest. Somige overlevenden trekken samen in bewaakte vestegingen, anderen zwerven rond, alleen of in bendes. In deze verwoeste werekd leven de vijftienjarige Skye en de veertienjarige Jazz.

Een brute bende overvalt de vesteginge waar Skye woont, samen met vele andere jongeren wordt ze ontvoerd. Ze denkt nog maar aan één ding: ontsnappen en ergens een nieuw leven opbouwen.

Na het overlijden van zijn moeder wil Jazz niets liever dan opzoek gaan naar Citivas, naar wat hij gehoord heeft is dit de enige plaats op aarde waar je nog kunt leven zoals voor de klimaatverandering.

Skye en Jazz komen in veel gevaarlijke scenarios, maar leren ook nieux-we vrienden kennen, zoals de stille River en de arrogante Colin. Waneer hun wegen kruisen, besluiten ze samen naar Citivas op te trekken. Maar een tsunami lijkt snel een einde te maken aan hun expeditie.

·      Mijn nummer twee is het boek, Op mijn schouders geschreven door Jennifer Niven:

Het boek gaat over een meisje Libby Strout die bekend staat als het dikste meisje van Amerika, het meisje dat met een hijskraan uit haar huis moest worden bevrijd en dat dagenlang viraal op het internet stond. Nu is ze er klaar voor om weer naar school te gaan en aan de wereld te laten zien wie ze is buiten haar overgewicht, maar dat wordt niet zo makkelijk als ze decht. Jack Masselin is één van de populairdere jongens op school, maar zijn thuissituatie staat op instorten en het wordt voor hem steeds moeilijker om te verbergen dat hij prosopagnosie of anders gezegd gezichtsblindheid heeft. Niemand had kunnen voorspellen dat Jack en Libby elkaar ooit zouden tegenkomen, of het feit dat ze elkaar nodig hadden. We volgen hun in de ontmoeting en de vriendschap dat tot een liefdesverhaal wordt tussen twee ontypische jongeren.

·      En mijn nummer drie is het boek, Onder de ketchup wolken geschreven door Annabel Pitcher :

Het verhaal luidt zo:

Bijna een jaar nadat er iets verschrikkelijks is gebeurd met iemand van wie ze hield, iets wat haar schuld was, besluit Zoe te gaan schrijven met een Amerikaanse gevangene die ter dood veroordeeld is, omdat ze zich goed kan identificeren met hem en met wat hij gedaan heeft. Ze vertelt hem alles over haar familie, over de ruzie die haar ouders met haar opa hadden, over haar twee zusjes van wie de een doof en de ander opstandig is, over de ruzies die steeds vaker voorkwamen bij haar ouders en uiteraard over haar eigen verliefdheid op twee jongens: degene die haar aandacht geeft en degene van wie ze vanaf het begin zielsveel houdt. Maar stukje bij beetje wordt duidelijk dat er nog veel meer gaande is en dat Zoe het daar allesbehalve makkelijk mee heeft.

[lisegeil-blog]

introductie

Hey mijn naam is Lise,

Voor alle boekwormen, deze blog is iets voor jullie ik ga hier mijn mening en een paar schrijfopdrachten over verschillende boeken die ik lees posten. 

Ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden en er hopelijk ook tips voor verschillende boeken van krijgen die jullie mischien ook willen lezen.

Groetjes