lizzystudeertaf-blog

[lizzystudeertaf-blog]

Doorpas

INTRO Timothy, het model waarmee ik vandaag ga doorpassen is hoogstwaarschijnlijk ook model tijdens de show/shoot. 

OUTRO Ik ben de jassen stukje bij beetje aan het bouwen. Het visleer is verwerkt in de kraag en in de breisels. Deze moeten nog beter verwerkt worden zodat het echt een eenheid wordt met de wol. 

Het mooie van het visleer is dat het letterlijk de vorm bevat van een vis en die wil ik ook in het leer laten, dus ik knip het niet in kleine stukken of delen, het is zoals het is. Het visleer moet wel echt een toevoeging zijn en geen decoratie, ik moet dus goede plekken vinden om het leer aan toe te voegen. 

De sokken staan in tegenstelling met de jassen. De sok staat bekend als ‘dagelijks’ kledingstuk dus wordt vergeleken met de normale mens zodat de toeschouwer zich beter kan plaatsen in het landschap. Het zou wel nog interessant zijn om te kijken of de sok op een ander deel in het lichaam geplaatst kan worden, aan de arm of op een hoofd bijvoorbeeld. Op die manier trigger ik de toeschouwer om extra goed naar het beeld te kijken en zo kun je het beeld niet meer in een hokje of in een context plaatsen. 

Als alle drie de jassen bewerkt zijn met de wol ga ik hele grove breisels breien zoals eerder in mijn onderzoek. Deze breisels worden lange lappen die de drie jassen met elkaar zullen verbinden. 

[lizzystudeertaf-blog]

SFEERFILM

INTRO Hoe communiceer ik de sfeer tijdens de expo?

Om ervoor te zorgen dat tijdens de expo de belevenis net zo sterk is als bij de show maak ik in samenwerking met een filmmaker een sfeer film die beelden van de wol en het leer op macro afstand maakt. In de film zie je textxuur, structuur en vezels van de materialen die ik gebruik in mijn project.

OUTRO De film wordt deze week gemaakt zodat hij op tijd af is voor de groenlicht beoordeling. 

[lizzystudeertaf-blog]

KENZO NO FISH NO NOTHING

INTRO Welke ontwerpers zijn bezig met het bewustmaken van het milieuprobleem

Een modelabel die bezig is geweest met het milieu probleem is KENZO. Naar mijn mening hebben ze het iets te letterlijk aangepakt, maar toch denk ik dat je op een letterlijke manier ook veel mensen kan bereiken.

Wat ik minder interessant vind is dat KENZO de negativiteit aanpakt inplaats van het positieve. Ik denk dat je hiermee bereikt dat het publiek zich schuldig gaat voelen en dus misschien juist niks gaan veranderen uit schuldgevoel. Ik denk dat als je de positieve kant laat zien je een positief gevoel achterlaat bij mensen om juist stappen te ondernemen.

Op de website van NO FISH NO NOTHING wordt duidelijk een verhaal verteld.

http://okfoc.us/kenzo/

Je kunt door het conceptverhaal heen klikken en ze voegen ook wel een bepaalde vorm van emotie toe aan het verhaal door de toeschouwer te verplaatsen in het leven van een vis.

OUTRO Ik ben blij dat ook grote modeconcerns zich bezig houden met de problemen die het milieu op het moment waarneemt. Het is interessant om te kijken hoe verschillende brands ervoor proberen te zorgen dat hun verhaal over komt bij het publiek.

[lizzystudeertaf-blog]

TRANSDISCIPLINARY DESIGN

INTRO Hoe kom ik er achter wie bezig zijn met de samenwerking tussen art & science, die ik zo fascinerend vind.

Ik kwam het tijdschrift ViewPoint tegen in de bibliotheek, een issue genaamd Transdisciplinary Design, Autumn Winter 2014. Na het lezen van verschillende interviews waren de volgende quotes opvallend. 

Viewpoint magazine:

‘‘Plays well with other,’ That classical primary school compliment is proving itself far from elementary, as new generations of designers, academics, engineers, scientists and other professional embrace multidisciplinary critical and creative thinking to approach a complex new world.’ - M Astella Saw M Astella Saw is een lifestyle journalist die de contexten heeft geschreven voor dit issue van ViewPoint magazine. 

Viewpoint magazine:

‘As creatives in the 21st century, we are charged with designing the future now. To be able to make science fiction into science fact you must be able to navigate outside of your discipline with authority and disregarding ego. Great transdisciplinary designers are able to do this; the best companies being built now will expect trandisciplinarity.’ - Nancy Tilbury, Co-founder and director, Studio XO

Nancy Tilbury is een Engelse ontwerpster die een studio heeft in London. De focus van XO is digitale en fysieke intimiteit. De studio creëert nieuwe strategieën met een modische en wetenschappelijke achtergrond. Werknemers komen uit textile technology, fashion design en computer science. Tilbury heeft samengewerkt met Philips, Levi’s, Nike en Orange, 

Viewpoint magazine:

‘Done well, transdisciplinary design brings thoughtfulness and a humancentred approach to the design of the systems that most impact people’s lives.’ -Tim Brown, CEO and president, IDEO

Nike is een goed voorbeeld van een grootschalig bedrijf dat transdisciplinaire projecten ondersteund. Door transdisciplinaire projecten heeft Nike het label ‘Just Do It’ en Nike+ opgericht. Om projecten waar te maken is er een team opgesteld; NXT.

‘The nike explore team (NXT, formerly the innovation kitchen) consists of more than 350 people across biomechanics, sport research, material science, chemistry, engineering, development and industrial design, along with 600 designers.’

Met het NXT is het Flyknit ontwikkeld, een materiaal wat bestaat uit traditionele breisels met een nieuwe weef techniek. Flyknit is een bijna ‘waste-free’ product omdat de schoenen die ermee gemaakt worden uit een stuk gewoven worden in plaats van dat stukken geknipt worden uit grote lappen. 

Daarnaast is ColorDry opgericht, deze technologie zorgt ervoor dat stoffen geverfd kunnen worden zonder het gebruik van water. Yonker (VIP Nike Explore): ‘While performance is always our first lens, sustainability is a filter for how we can design for the athlete and the planet at the same time.’ 

Wat mij inspireert aan bedrijven zoals Nike maar ook Tesla is dat ze samenwerking onderling met andere bedrijven ook stimuleren.  Tesla in Viewpoint magazine: ‘Tesla motors is leading the way when it comes to dissolving patenting in Silicon Valley. The recent Apple Samsung war over patents has inspired Tesla to declare that it ‘will not initiate patent lawsuits against anyone who, in good faith, wants to use our technology’.’ 

Universiteiten als Die Angewandte (Wenen), the New School (New York), Central Saint Martins (Londen) en Aalto University (Helsinki) zijn bezig met het invoeren van nieuwe studies die alles te maken hebben met transdisciplinaire samenwerkingen tussen kunst en wetenschap. 

OUTRO In mijn ogen is het van groot belang dat multinationals investeren in de samenwerking tussen art, design, technology en science. Zoals mensen uit het vakgebied in bovenstaande quotes zeggen is het van groot belang om te kunnen groeien op innovatief gebied. 

[lizzystudeertaf-blog]

Inleiding

‘Met mijn verstijfde vingers veeg ik het door de wind opgeschudde haar uit mijn gloeiende gezicht. De sliertjes zijn bijna breekbaar bevroren. Het gevoel is uit mijn topjes onttrokken. Een scherpe, ijzige stroom baant zich een weg door mijn neus, keert zich in mijn longen en ontsnapt vervolgens weer warmen vochtig door mijn lippen. Keer op keer. Onophoudelijk. Alsof geoliede massief stalen tandwielen ronkend de confronterende kilte van de natuur verpulveren. Verpulveren en bewerken. Alsof ze de lucht omzetten tot iets ogenschijnlijk bruikbaars. Minuscule warmte. Ik verkwist het aan mijn minuscule vingertoppen. Een hoopvolle poging het gevoel erin terug te roepen. In contrast met de immense gletsjermassa’s lijkt het niets. Deze lauwwarme uitstoot uit de vlezige machines lijkt niets. Maar was het alleen maar deze lauwwarme ademhaling. Waren wij als minuscuul vlezige machine maar in rechtvaardige harmonie. Door alleen al te ademen, door alleen al de natuur in ritmische besefloosheid naar binnen te slurpen, veranderen wij haar.

Bleef het daar maar bij.’ -Julia van den Muijsenberg

Ik heb van jongs af aan een fascinatie gehad voor ‘koude’ natuur. Tijdens mijn project onderzoek ik wat ik hier zo indrukwekkend aan vind en hoe de mens invloed heeft op deze ‘koude’ natuur. 

In persona heb ik mogen meemaken hoe de IJslandse beschaving draait om natuur, en hoe deze beschaving samenwerkt met de natuur, in plaats van de tegenstelling tussen mens en natuur. Door deze relatie te ervaren ondervond ik dat we in een nieuw tijdperk leven; antropoceen, waarin het aardse klimaat de gevolgen ondervindt van humane activiteit.   

Vanuit een afbeelding van de Svinafellsjökull, een gletsjertong van de Vatnajökull begin ik mijn onderzoek en ondervindt ik hoe ijs de kans krijgt een verhaal te vertellen aan de mens, over tijd. Hier heb ik de conclusie uit kunnen trekken dat we in dit antropocene tijdperk veel invloed uitoefenen op de natuur, maar dat de natuur op den duur meer kracht heeft dan de mens. Ondanks de gevolgen van de pollutie, ontstaan door humane activiteiten, zal de aarde door leven.

Binnen mijn project presenteer ik landschappen die voor mij schoonheid weerspiegelen. Het tableau vivant staat publiek toe zich emotioneel te binden aan landschappen waarvan zij wellicht zelf nimmer de kans krijgen om ze te aanschouwen.

Een doorslaggevend moment gedurende mijn onderzoek is naar aanleiding van de TEDtalk, gepresenteerd door Zaria Forman, die zich bezighoudt met het manifesteren van de schoonheid van de natuur in plaats van het tonen van de negatieve werking van de pollutie. Hierdoor heeft de toeschouwer de possibiliteit een emotionele band te leggen met de landschappen om zo weloverwogen beslissingen te kunnen nemen over milieu aangaande aspecten.

Daarnaast is het voor mij doorslaggevend dat ik de keuze maak om enkel IJslandse materialen te hanteren als representatie van de IJslandse landschappen. De materialen pas ik toe op het schuimrubber, wat representatief is voor de invloed van de mens op de natuur. Dit schuimrubber zal onzichtbaar zijn op het eerste oog, maar zichtbaar van dichtbij en vanbinnen.

Gedurende mijn onderzoek pas ik diverse onderzoeksmethodes toe bij verschillende fases van het onderzoek. De verschillende fases bestaan uit concept research, maak research, positionering research en media research.

Vanuit de afbeelding van de Svinafellsjökull verricht ik hoofdzakelijk deskresearch. Door het lezen van onderzoeken uit onder andere ‘Journal of geophysical research’ heb ik de mogelijkheid om een grote hoeveelheid informatie te nuttigen, aangaande gletsejrs en kryokoniet. Vanuit deze onderzoeken merk ik op dat ik gemakkelijk elementen bespreekbaar kan maken en kan implementeren in het beeldende onderzoek.

Naast het vergaren van geschreven onderzoeken bestudeer ik velen documentaires. Deze documentaires gaan voornamelijk over de milieu pollutie. De documentaires zijn zodanig opgebouwd dat klimaat verandering op een belangwekkende manier in beeld gebracht is, hierdoor ben ik mijn zoektocht naar een uitwerking van mijn project gestart en pas ik deze toe op mijn eigen manier.

Voor bepaalde vraagstukken is het van belang dat ik de juiste onderzoeksmethodes toepas. Een onderzoek naar kryokoniet is niet te behandelen in een veldonderzoek omdat meningen hier niet van belang zijn. Hiervoor heeft deskresearch een grotere impact op de juiste resultaten.

Naar mate het onderzoek voort bestaat, wordt mij duidelijker dat het doen van een uitspraak eenvoudiger wordt indien ik de kans heb om mijn standpunten vanuit meerdere opzichten te onderzoeken. Met de bestudeerde informatie kan ik zo mijn eigen meningen aanpassen, verbreden en onderbouwen.

Een belangrijk ontwerpprincipe gedurende mijn onderzoek is dat de materialen voornamelijk uit IJsland komen en dat deze materialen degelijk milieu vriendelijk onderbouwd zijn. Naar aanleiding van de voorgenoemde principes onderzoek ik welke materialen aansluiten met mijn concept onderzoek, deze bestaan uit de specifieke IJslandse schapenwol en het authentieke vis leer die eveneens in IJsland geproduceerd is. 

Voor het materiaalonderzoek heb ik IJsland opnieuw bezocht en ben ik in gesprek geraakt met een IJslandse schapenboer die zijn wol verkoopt aan Istex, de IJslandse wol fabriek. Tijdens dit veldonderzoek heb ik de mogelijkheid om een representatief beeld te schetsen van waar mijn materialen vandaan komen. Daarnaast is een belangrijk vraagstuk hoe de wol wordt geproduceerd. Aangezien ik in IJsland was heb ik de kans genomen om Istex zelf ook te visiteren, om het materiaal onderzoek diepgang te geven. Naar aanleiding van het veldonderzoek heb ik mijzelf kunnen doorontwikkelen op het gebied van deze specifieke materialen.

Tijdens mijn reis in IJsland heb ik mij verdiept in het fotograferen van structuren en vormen uit het specifieke landschap. Vanuit deze afbeeldingen heb ik mijn onderzoek naar vorm, kleur en structuur verbreed en onderbouwd. In het vormonderzoek was het belangrijkste principe dat de vormen sterk indiceren dat de natuur sterker is dan de mens. Dat gevoel is zodanig aanwezig als bezoeker van het binnenland van IJsland. De natuur is rauw en onaantastbaar voor de mens als individu, wat zichtbaar zal zijn in de ontwerpen. 

Het vormt mij als ontwerper om te luisteren naar mijn fascinaties. Vanuit mijn fascinaties onderzoek ik gefilterde aspecten uit deze fascinatie om op deze manier dieper op het onderzoek in te kunnen gaan. Op deze manier positioneer ik mijzelf als een conceptuele ontwerper met een onderbouwd concept door middel van onderzoek. Het theoretische onderzoek visualiseer ik tijdens het proces door middel van 2D beelden en 3D materialen en vormen. 

Ik zie mijzelf als een kunstenaar die wetenschappelijke onderzoeken in beeld brengt. Wat mij opvalt aan wetenschappelijke onderzoeken is dat het van groot belang is voor de samenleving om deze essays te vatten, maar dat het vaak op een zodanig hoog niveau is geschreven dat het onbegrijpelijk is. Ik zie het als mijn doel als kunstenaar om problemen te onderzoeken en te vertalen naar leesbare en begrijpbare verhalen in mijn projecten.

Om mijn doel als kunstenaar te behalen, zie ik het van groot belang door te studeren om meer kennis op te doen als onderzoeker. Na een langdurige zoektocht naar een gepaste vervolgstudie heb ik kunnen concluderen dat ik mijzelf wil specialiseren binnen de sociologische kant. Hiermee verbreed ik mijn kennis over maatschappelijke en actuele onderwerpen op een wetenschappelijke en onderzoekende aanpak.

Naar mijn mening is het sterk van belang dat ik als kunstenaar mijn kans grijp om grootschalige problemen op te lossen. Een voorbeeld hiervan vind ik Polly Higgins, zij noemt zichzelf de advocaat van de aarde en provoceert door middel van advocatuur de milieu pollutie. ‘To eradicate ecocide means to forcibly remove the systems that are killing and destroying our habitat.’ –Polly Higgins Projecten zoals bovengenoemd, zullen niet communiceerbaar worden zonder de kennis van een kunstenaar.

Een kunstenares waarmee ik mij binnen dit semester heb kunnen positioneren is Zaria Forman. Forman heeft mij geïnspireerd om de schoonheid van gebieden op de aardbol te laten zien in plaats van de verwoesting. Deze toepassing vind ik een vernieuwende aanpak op het gebied van activisme. Naast Forman is ook de fotograaf Ragnar Axelsson bezig met het visualiseren van arctische onbereikbare plekken om zijn publiek versteld te laten staan van een verhaal wat zich afspeelt in deze gebieden. Deze beelden zijn vertaald in een documentaire; ‘The last days of the Arctic’, en in het gelijknamige boek; ‘The last days of the Arctic’.

"I choose to convey the beauty as opposed to the devastation, in order to empower viewers rather than frighten them. If you can experience the sublimity of these landscapes, perhaps you will be inspired to protect and preserve them." — Zaria Forman 

Binnen het werkveld positioneer ik mijzelf tussen kunstenaars die het klimaat gebruiken binnen hun kunstwerken. Een goed voorbeeld is James Balog; Balog stelt het klimaatprobleem ter discussie door de realiteit in beeld te brengen. Dit realistische beeld is onzichtbaar op kleine schaal, maar de documentatie van Balog representeert de grote schaal. De opvatting van Balog over de verbinding tussen kunst en wetenschap heeft mijn visie verbreed en overtuigd. 

‘We believe that the creative integration of art and science can shape public perception and inspire action more effectively than either art or science can do alone.’ – James Balog

Tijdens de show zal het publiek een tableau vivant aanschouwen waarin het fraaie natuurschoon zichtbaar zal zijn. Dit levend stilstaand beeld is een representatie van hoe ik IJsland heb ervaren en hoe ik zou willen dat mijn publiek de natuur kan ervaren vanuit een andere locatie.

Het korte abstracte concept verhaal wat aan het begin van de inleiding is genoteerd, wordt vertaald in het IJslands en zal tijdens de show ook verteld worden in het IJslands. De IJslandse taal vind ik heel karakteriserend en representatief voor het verhaal wat ik over wil brengen naar de toeschouwer. Daarnaast vind ik het interessant dat over het algemeen niemand in het publiek het verhaal kan ontcijferen maar dat de taal, uitspraak en intonatie ervoor zorgt dat ze het verhaal voelen. 

Tijdens de expositie zal een korte macro sfeerfilm herhaaldelijk afgespeeld worden. In deze film zijn de lange grove vezels van de typerende IJslandse wol zichtbaar. Gedurende de sfeerfilm kan de toeschouwer ook het kleurenpalet ervaren en de structuren die ik vanuit de landschappen heb opgebouwd.

In mijn onderzoeksrapport gebruik ik zeven ‘hashtags’ om gemakkelijk te kunnen filteren naar diverse onderzoek handelingen en conclusies. Deze hashtags bestaan uit;

#Materiaalonderzoek Onder deze hashtag staat informatie over het onderzoek wat ik heb verricht naar materiaal, mijn experimenten zijn gevisualiseerd samen met onderzoek naar hoe materialen zijn gemaakt en hoe ik ze kan toepassen.

#Deskresearch Onder deze hashtag staan samenvattingen van alles wat ik heb onderzocht. Hierin vallen documentaires, wetenschappelijke stukken en conclusies van zelf geproduceerde beelden.

#Positionering Onder deze hashtag is te lezen hoe ik mijzelf als ontwerper zie, en hoe ik mijzelf binnen het werkveld wil positioneren.

#Feedback Onder deze hashtag heb ik de feedback van docenten en medestudenten genoteerd.

#Beeldonderzoek Onder deze hashtag heb ik beelden onderzocht, voornamelijk beelden die ik zelf heb gemaakt in IJsland, maar ook beelden van andere kunstenaars om mijn eigen beelden beter te kunnen onderbouwen.

#Vormonderzoek Onder deze hashtag staan voornamelijk schetsen van vormen die ik heb toegepast in mijn ontwerpen die in mijn project gebruikt worden.

#Fieldresearch Onder deze hashtag staan interviews omschreven die ik heb gevoerd met professionals binnen het werkveld en het onderzoek naar de doelgroep is hier in beeld gebracht. 

  Bronnenlijst

Documentaires

Brouwer, Kees. 15 november 2015, Tegenlicht: Advocaat van de aarde

Cooper & Gorfer, 12 maart 2014, Weather Diaries

Orlowski, Jeff. 09 november 2012, Chasing Ice

Robert, Thierry. 22 november 2015, Tegenlicht: Een paar graden minder

Sigurðsson, Magnús Viðar. 18 augustus 2011, Last days of the Arctic

TEDtalk, Forman, Zaria. 25-05-2016, Tekeningen die de schoonheid en de kwetsbaarheid van de aarde laten zien https://www.ted.com/talks/zaria_forman_drawings_that_show_the_beauty_and_fragility_of_earth?language=nl

  Artikelen

Alexandre M Anesio, Birgit Mindl, Johanna Laybourn-Parry, Andrew J. Hodson, Birgit Sattler, ‘Viral dynamics in cryoconite holes on a high Arctic Glacier’ IN: Journal of geophysical research (2007, #112)

Dr. F.W. Krecke, 1883, ‘De meteoorstenen’

Nozomu Takeuchi, 2002, ‘Optical characteristics of cryoconite (surface dust) on glaciers: the relationship between light absorbency and the property of organic matter contained in the cryoconite’ IN: Annals of Glaciology (2002, #34)

Online artikelen

"A Program of Earth Vision Institute." Extreme Ice Survey. Web. 30 Apr. 2017.

Forman, Zaria. "Tekeningen Die De Schoonheid En Kwetsbaarheid Van De Aarde Laten Zien." Zaria Forman: Tekeningen Die De Schoonheid En Kwetsbaarheid Van De Aarde Laten Zien, TED Talk, TED.com. Web. 30 Apr. 2017.

"Royal Photographic Society Interview with James Balog: Thin Ice." Earth Vision Institute. Web. 30 Apr. 2017.

  Boeken

Higgins, Polly. Eradicating Ecocide. Shepheard-Walwyn, 2016. Print.

Kaktus. Atlantic leather, fish leather inspiration. Uitgeverij Prentmet. 2013.  Print.

Ragnar, and Mark Nuttall. Last Days of the Arctic: Ragnar Axelsson. Reykjavík: Crymogea, 2013. Print.

Waard, Mirjam De., and Edwin Zanen. IJsland. Haarlem: Uitgeverij J.H. Gottmer/H.W.J. Becht BV, 2017. Print.

[lizzystudeertaf-blog]

Met mijn verstijfde vingers veeg ik het door de wind opgeschudde haar uit mijn gloeiende gezicht.

De sliertjes zijn bijna breekbaar bevroren. Het gevoel is uit mijn topjes onttrokken.

Een scherpe, ijzige stroom baant zich een weg door mijn neus, keert zich in mijn longen en ontsnapt vervolgens weer warm en vochtig door mijn lippen.

Keer op keer.

Onophoudelijk.

Alsof geoliede massief stalen tandwielen ronkend de  confronterende kilte van de natuur verpulveren.

Verpulveren en bewerken.

Alsof ze de lucht omzetten tot iets ogenschijnlijk bruikbaars.

Minuscule warmte.

Ik verkwist het aan mijn minuscule vingertoppen. Een hoopvolle poging het gevoel erin terug te roepen.

In contrast met de immense gletsjermassa’s lijkt het niets.

Deze lauwwarme uitstoot uit de vlezige machines lijkt niets.

Maar was het alleen maar deze lauwwarme ademhaling.

Waren wij als minuscuul vlezige machine maar in rechtvaardige harmonie.

Door alleen al te ademen, door alleen al de natuur in ritmische besefloosheid naar binnen te slurpen, veranderen wij haar.

Bleef het daar maar bij

-Julia van den Muijsenberg

[lizzystudeertaf-blog]

Schoenen

INTRO: Ik merkte dat ik niet tevreden was met de zolen die ik kon vinden bij schoenmakers en online. 

Ik ben terug gaan kijken naar mijn concept wat voor een soort schoen hoort bij het landschap en het gevoel van het landschap. 

Ik ben aan de slag gegaan met het bouwen van een zool met het schuimrubber. Toen ik op deze zool liep voelde het net zo aan als de enorme lagen mos die op de lava velden liggen. 

Het mos is een erg typerend gegeven van het IJslandse landschap. Het groeit voornamelijk op de vruchtbare lavavelden. Aan de dikte van het mos valt af te lezen hoe lang geleden het lavaveld is ontstaan. 

In elk lavaveld is ook een krater te vinden, die vaak duidelijk boven het veld uitsteken. 

OUTRO: Het is veel efficiënter en duidelijker als ik zelf de zool knip uit het schuimrubber in plaats van dat ik een voor gemaakte zool ga gebruiken. 

[lizzystudeertaf-blog]

Schoenen

INTRO: Ik ben gaan nadenken over styling/schoenen die bij mijn concept en beeld passen.

Het is voor mij zeker dat ik mijn eigen schoenen (deels) wil ontwerpen, hiervoor gebruik ik zolen waar ik de bewerkte stof (met wol) aan kan toevoegen zodat het een eigen ontwerp wordt. Het is verder een lange zoektocht naar de juiste zool aangezien de meeste schoenmakers geen complete zolen verkopen zoals ik ze graag zou willen hebben. Een optie zou zijn om ofwel zelf de schoenzool te vrezen of om oude schoenen in te kopen en daar de daadwerkelijke schoen van de zool af te halen. 

In een schoenwinkel op de Wijnstraat in Utrecht verkopen ze de onderkant van een zool, maar vrijwel alleen van een basisschoen. Ik ben opzoek naar een wat hogere hak en een grover relief. Toch houdt ik mijn opties nog open. 

OUTRO: Ik moet op zoek gaan naar schoenen die makkelijk te ‘verbouwen’ zijn of wel zolen die precies de vorm hebben die ik zoek. 

[lizzystudeertaf-blog]

IJslands platteland

INTRO: Naast dat ik langs de fabriek ben gegaan ben ik op de zuidkust langs twee IJslandse boeren gegaan

Bij de boerderij aan de zuidkust zat een klein winkeltje waar een mevrouw zat te breien aan verschillende dingen om in de winkel te kunnen verkopen. Ik mocht haar wat vragen stellen en wat foto’s maken. 

Ze vertelde mij dat je IJslandse breisels kunt herkennen aan dat alles rond gebreid is. Op het moment dat je een kledingstuk koopt wat niet rond gebreid is kan je met zekerheid zeggen dat het dan geproduceerd is in een fabriek.  Daarnaast wordt in de machine nooit 100% IJslands wol gebruikt omdat deze wol simpelweg niet sterk genoeg is om door de machine te gaan. Dit heb ik zelf ook gemerkt op de breimachine tijdens mijn materiaal onderzoek.  De IJslandse trui is in elke regio verschillend qua patroon. Dit komt van tientallen jaren geleden dat iedereen uit het dorp elkaar zo kon herkennen. Deze patronen zijn helaas zo vervaagd dat ze nergens op papier te krijgen zijn. In sommige regio’s zullen met een kleine kans de oude generaties deze patronen nog (her)kennen. 

Foto: eigen beeld

Aan de oostkust van IJsland sliep ik in een ‘AirBnB’ waar de eigenaar toevallig bezig was met het scheren van zijn schapen. De boer vertelde mij dat bijna alle boeren in IJsland de wol van hun schapen verkopen aan Istex. Dat houdt in dat Istex dus ontzettend afhankelijk is van alle boeren op het platteland in IJsland. De schapen van de boeren worden twee keer per jaar geschoren en dit is in de kleine dorpen altijd een enorme happening. Elke boer heeft tussen de 50 en de 500 schapen, en iedereen helpt elkaar om alle schapen geschoren te krijgen. Van een schaap komt ongeveer 2 kilo wol die ze verkopen voor 1000 ISK. Die 1000 ISK staat ongeveer gelijk aan €8,50. De meeste boeren leven van de lammetjes die ze elk jaar krijgen, deze lammetjes staan tot 6 weken in de wei en worden dan gebruikt als vleesconsumptie. Zo’n 90% van alle lammetjes gaan naar die vleesproductie en slechts 10% van de schapen worden doorgefokt tot ‘wolschapen’.

Foto’s: eigen beeld

[lizzystudeertaf-blog]

ISTEX

INTRO: Een van mijn leerdoelen in IJsland was om te spreken met mensen die in IJsland wonen. Als eerste ben ik op bezoek gegaan bij Istex, de fabriek waar ik mijn wol heb besteld. 

De wol word gewassen aangeleverd bij de fabriek in Reykjavik. Door de enorme stugheid van de wol, zal het nooit compleet vrij zijn van opgedroogd gras en vuil.

Daarna wordt de wol in een grote bak met water gegooid om vervolgens te wassen met alle mogelijke kleuren.

Nadat de wol zijn kleur heeft gekregen wordt het gedroogd en uit elkaar gehaald zodat de grote plukken zich beter kunnen verdelen wat het makkelijker maakt om er evenredige draden van te maken. 

Nadat de wol door verschillende buizen is gezogen door de hele fabriek heen, werd het in een immens grote kamer geblazen om zo de kleuren te kunnen mengen. 

Vanuit daar wordt de wol verdeeld in de machine die er voor zorgt dat de wol dun genoeg is zodat de draden gesponnen kunnen worden in de volgende machine.

Door de dunne vellen wol op elkaar te stapelen ontstaat er een wrijving tussen de vezels waardoor de uiteindelijke draden steviger in elkaar zitten. 

Vervolgens gaan de plakken wol door een grote snijmachine, en zo ontstaan er losse draden. 

Vanaf hier wordt de wol om ‘cones’ gesponnen om het zo verder te kunnen verkopen aan de winkelketens die de wol verkopen. 

OUTRO: Het was super fijn om te kunnen zien hoe de materialen die ik gebruik gemaakt worden. Daarnaast weet ik hoe het er in de fabriek aan toe gaat en hoe bijvoorbeeld de werkomstandigheden zijn. 

[lizzystudeertaf-blog]

Vorm schets uit beeld

INTRO: Vanuit de foto’s die ik heb gemaakt in IJsland ben ik gaan tekenen om zo tot logische en nieuwe vormen te komen. 

OUTRO: Door deze vormen op papier te hebben kan ik verder werken met de silhouetten die ik tot nu toe heb om ze nog verder te kunnen vormen naar de natuur waarop ik geïnspireerd ben. 

[lizzystudeertaf-blog]

IJsland

INTRO:  Vanaf 23 maart ben ik een week terug gegaan naar IJsland om me opnieuw te laten inspireren door de natuur. 

Ik merkte vooral aan mezelf dat ik niet meer mijn focus legde op de grote landschappen maar juist op de details die je in een landschap kan ontdekken. Deze structuren heb ik vast gelegd in beelden.

OUTRO: Vanuit deze foto’s wil ik vormen en structuren ontdekken die mij verder kunnen helpen in het ontwerpproces.

[lizzystudeertaf-blog]

Vormgeving

INTRO: Ik wil aan de slag gaan met vormgeving van de jassen die in mijn installatie komen.

OUTRO: Door het gebruik van de materialen die ik op grote schaal ga gebruiken wordt duidelijk hoe ik de materialen kan gebruiken en in welke vorm ik ze dan kan toepassen. 

[lizzystudeertaf-blog]

Onderzoek cryoconite

INTRO Voor de toelating van de master Art & Science kreeg ik de opdracht om in een mini onderzoekje te verwerken waarom ik in milieuvervuiling geloof en hoe ik mijn publiek daarvan kan overtuigen.

https://blackglaciers.tumblr.com

OUTRO In mijn onderzoek wordt duidelijk wat voor een invloed de kleur zwart heeft op natuurvervuiling en hoe we ervoor kunnen zorgen dat dit ongedaan wordt gemaakt.

[lizzystudeertaf-blog]

Visleer kleuren

INTRO: Welke vorm van leer past binnen mijn project en wat zijn de eerste keuzes die ik heb gemaakt?

OUTRO: Er zijn wel honderden soorten kleuren en manieren van verwerkingen bij het visleer. De samples die ik heb gekregen bestaan ook uit al die opties. Het is voor mij belangrijk dat de structuur in het leer nog zichtbaar is om het zo natuurlijk mogelijk te houden. Qua kleur heb ik het ook zo natuurlijk mogelijk gehouden, terwijl er soms wel een onnatuurlijke twist in zit. 

[lizzystudeertaf-blog]

Visleer

INTRO: Wat voor een soorten visleer zijn er, wat zijn de eigenschappen en hoe wordt het visleer gemaakt en hoe milieuvriendelijk is dat?

‘Fish leather offers designers and producers a unique opportunity to work with exotic leather without compromising their green credentials. Atlantic Leather is a shining example of how a by-product of food production can be utilized: our raw material is fish skin, from fish caught at sea or farmed for food. Not a single hide in our tannery comes from an animal bred for its skin. If not used by us, the skin would simply be discarded. Instead of going into the bin, it enables us to manufacture exotic luxury leather. Now that is value added!’

The power of nature ‘Tanning and coloration processes require abundant hot water,  but we are fortune enough to have plenty of hot water from geothermal sources, an environmental-friendly and renewable resource. In addition, our electricity comes from a hydroelectric power station. So Atlantic Leather can truly say it relies on the power of nature in its methods of producing fish leather. Exotic or eco-friendly? Why not both?’

Soorten leer Er zijn 4 verschillende soorten vissen waar leer van wordt gemaakt. 

-De ‘hlýri´ (zeewolf) 14-20 cm breed, 60-70 cm lang Gemiddelde grootte: 1,1 sqft Gemiddelde dikte: 0.8 mm

‘The wolffish is a deep-sea species caught for food in the fishing grounds around Iceland and we are proud to be the only company in the world that makes wolffish leather. Wolffish has two striking characteristics, either of which would make it unique: you cannot miss the dark spotted pattern of the skin, and wolffish is also the only scaleless, smooth fish leather. Whatever the colour finish, the spotted pattern of wolffish leather always shines through - except of course, in black’

-De ‘lax’ (zalm) 10-14 cm breed, 60-65 cm lang Gemiddelde grootte: 0,8 soft Gemiddelde dikte: 0,6 mm 

‘Salmon leather is thin, flexible and very strong. The texture is smooth and refined. Most importantly, however, salmon leather takes colour well: the hues are bright and even, the range of colors broad and subtle. The leather can even be produced in a bright white! It’s non coincidence that salmon leather is our most popular product. Salmon leather goes with everything - it always looks good. Experience has taught us that salmon leather is, quite simply, a classic.’

-De ‘karfi’ (baars) 14-20 cm breed, 50-60 cm lang Gemiddelde grootte: 1,0 sqft Gemiddelde dikte: 0.8 mm

‘There is nothing dainty about perch leather. The skins are large and thick, the texture rough. The big scales lend perch leather a unique character. If we leave the scales open the leather has a natural, raw, wild texture. We can also smooth the surface, closing up the scales with varnish, but the character of the leather remains the same. Perch leather looks good in both light and dark colors, and when combined with metallic finishes te scale pattern is intensified. Whatever the finish and texture, perch leather always calls for attention.  Perch: another word for Bold.’

-De ‘þorskur’ (kabeljouw) 10-14 cm breed, 40-50 cm lang Gemiddelde grootte: 0,5 soft Gemiddelde dikte: 0,4 mm

‘Cod leather is the thinnest of the leathers we make, flexible yet very strong. Its natural texture contrasts delicate scale patterns with a rough, irregular surface. The rough texture can be smoothed by compressing and varnishing to produce a silky-smooth leather, highlighting the dainty scale pattern. Cod leather is less receptive to colour than salmon leather, but we have developed a palette of darker tones, which combine effectively with all our various finishes. The dark beauty of cod leather is living proof that, when it comes to designing original raw materials, you simply can’t beat Mother Nature!’

OUTRO: Er zijn vier soorten visleer met allemaal hen eigen eigenschappen. Daarnaast is het duidelijk geworden dat het visleer 100% ecologisch verantwoord is. De vissenhuid die is gebruikt zou anders weg gegooid worden en de energie die wordt gebruikt in de werkplaats komt uit de warmte die uit de aarde komt in IJsland (vulkanisch gebied). 

[lizzystudeertaf-blog]

Feedback markt 2

INTRO: Naar aanleiding van een toelating in Wenen kan ik helaas niet bij de tweede ‘markt’ zijn. Emma heeft de feedback opgenomen.

Irene en Suzanne Het valt op dat textiel een belangrijk onderwerp is in mijn proces. Daarnaast bevat mijn project meer dan conceptontwikkeling, maar bevat het aspecten van social design en van de textieldesign. Het is nog onzeker of er daadwerkelijk kleding te pas komt, en hoe de ruimte wordt ingedeeld.

Ik ben eigenlijk een beeldenmaker, beeldende kunst. Wat ik maak is volgens de docenten ook niet per se mode omdat de kledingstukken puur onderdeel zijn van de installatie. De vraag is of de kledingstukken ook eventueel los zouden kunnen.

Mijn doel kan goed bereikt worden in een installatie en dan kan een heel mooi beeld gaan vormen.

De textielproeven moeten meer worden uitgewerkt en het kunnen wel series worden van proeven en verschillende manieren van toepassen. Misschien ontstaan er wel een mengvorm tussen de draden en de stukken schuim.

Het is meer een ecologisch verhaal dan een maatschappelijk verhaal.

Voor de toekomst zien de docenten in mij een beeldmaker, art director/campagne ontwerper. Ik kan veel richtingen op gaan.

Anke en Melanie Hoe Anke mijn project interpreteert: Het wordt een installatie in een ruimte met een of meerdere personen die vast geklemd zitten in de wol. Erg dramatisch.

Het is interessant hoe ik vanuit de schuimrubber de wol en de natuurlijke materialen combineer. Er ontstaat hierdoor echt een interactie tussen mens, textiel en omgeving, maar dat is tegelijkertijd ook de grootste uitdaging.

Volgens Anke is het belangrijk om de regels van een installatie te onderzoeken zodat ik ook weet wat ik daar aan kan veranderen en hoe ik ervoor kan zorgen dat ik kan overbrengen wat ik wil door middel van de installatie.

Er moet een duidelijker beeld komen waarom dit nou daadwerkelijk mode is.

De vorm die er nog niet is moet nu wel vorm gaan krijgen. Het kan een product en kleding zijn maar ga aan de slag met wat je hebt en probeer een vorm te uitten.

Zijn de landschappen nog belangrijk en hoe groot is de rol van kleur?

OUTRO: Met deze feedback kan ik weer aan de slag, het is duidelijk voor mij wat er ontbreekt en wat er positief is.