lorianasminiblog

[lorianasminiblog]

[lorianasminiblog]

[lorianasminiblog]

[lorianasminiblog]

[lorianasminiblog]

“Bir insan susunca, sesi içinde dolaşmaya başlıyordu. İyice yayılıyordu. Sonunda gözlerde, ellerde, oturuşta, yürüyüşte, ette kemikte çın çın ötmeye başlıyordu bu ses. Dünyayı anlamak için susmak yetiyordu.”

-Ethem Baran

[lorianasminiblog]

"Anılara sonuna kadar sadığım, insanlara hiçbirzaman öyle olmayacağım."

-Rainer Maria Rilke

[lorianasminiblog]

[lorianasminiblog]

"Yazarken, tüm ışığı karanlık bir noktaya odaklamak için kendimi yapay olarak körleştirmem gerektiğini biliyorum; bütünlükten, uyumdan, retorikten ve sembolik dediğiniz her şeyden feragat ediyorum; böyle bir iddianın ya da beklentinin, onu süslese bile, incelenen konuyu çarpıtma tehlikesi içerdiğini deneyimlemekten korkuyorum. Sonra siz geliyorsunuz ve eksik olanı ekliyorsunuz, üzerine inşa ediyorsunuz, izole edilmiş olanı uygun bağlamına geri koyuyorsunuz. Sizi her zaman takip edemiyorum, çünkü karanlığa uyum sağlamış gözlerim muhtemelen güçlü bir ışığa ya da geniş bir görüş alanına dayanamıyor. Ama daha parlak bir ışık ve daha geniş bir ufuk fikrinden zevk alamayacak, hatta bunların varlığını inkâr edecek kadar da köstebekleşmedim."

-Freud’tan Salome’ye / 25 Mayıs 1916

[lorianasminiblog]

“Dostlarınızı affetmek, düşmanlarınızı affetmekten daha zordur.”

-Nietzsche

[lorianasminiblog]

Paul Ree (1849-1901) İngiliz filozof

Lou Andreas-Salome (1861-1937) (Andreas Salome) Rus psikanalist

Friedrich Nietzsche (1844-1900) Alman filozof

-Mayıs 1882 (Lucerne, Atelier Jules Bonnet) sayısal boyama

[lorianasminiblog]

“Gerçekten bize ait olan bir şeye Adine, hiç kimse elimizden alamaz. Gerçekten bize ait olan, er veya geç bizim olur. Bu yüzden, senindi benimdi cinsinden bütün hasisçe kaygılar değersizdir. Yapmamız gereken tek şey yolumuza devam etmektir; bize ait olan birlikte gelir bizimle beraber yürümeyeninse, -burada derin bir nefes aldı- bizi durdurmasına izin vermemeliyiz.”

-Lou Andreas-Salome / Arayışlar

[lorianasminiblog]

“Bilinçle kavradığımız ve yaptığımız şeylerin, bireysel gelişimimizle hiçbir ilgisi olmayan gizli kalmış duygusal izlenimlere kıyasla hayatımız üzerindeki etkisi ne kadar az.”

-Lou Andreas-Salome

[lorianasminiblog]

Yaşam İlahisi

“Elbette bir dostun sevdiği gibi

Seviyorum seni esrarengiz yaşam.

Seninle güldüm, seninle ağladım,

Bana ya neşe verdin ya da ızdırap.

Seni bütün zararlarınla birlikte seviyorum;

Ve beni yok etmen gerekiyorsa,

Kollarından ayrılırım,

Dostunun göğsünden koparılan bir dost gibi.

Tüm gücümle sarılıyorum sana!

Alevlerinle yak beni,

Kavganın ateşinde ben de olayım,

Esrarını daha da derinlere indir.

Yaşamak ve düşünmek binlerce yıl!

Daha sıkı sar beni kollarınla.

Eğer bana verecek neşen kalmadıysa,

Olsun…Daha acıların var ya.”

-Lou Andreas-Salome’den Freud’a

[lorianasminiblog]

“Önemli olan yaşama inancının aslen ve hayati olarak var olmasıdır ki, bu hayatta kalmamız anlamına gelir.”

-Lou Andreas-Salome

[lorianasminiblog]

“Hangi yıldızlardan düşüp birbirimizi bulduk biz. Bu kadar düz bir cümlenin bu kadar karmaşık olmasına neden olan kadın.”

-Nietzsche’den Lou’ya

[lorianasminiblog]

“Sen bütün kuşkuların tam karşıtıydın; dokunduğun, uzandığın ve gördüğün her şeyin var olduğuna tanıklık edendin. Dünya bulutlu görünüşünden sıyrıldı, zavallı ilk şiirlerimin belirli özelliği olan o birlikte akış ve çözülüşten kurtuldum; nesneler doğdular, yavaş yavaş ve güçlükle öğrendim her şeyin ne denli yalın olduğunu; ve olgunlaştım, yalın şeyler söylemeyi öğrendim. Bütün bunlar, kendimi şekilsizlik içinde yitirme tehlikesiyle karşı karşıya bulunduğum bir sırada seni tanımak mutluluğuna erdiğim için oldu.”

-Lou Andreas-Salome’un kaleminden Rainer Maria Rilke’e