MIOYZ, ΡΟΥΠΩΛΑ, ΠΕΨΙ ΚΟΛΑ ✌ My url was made for fandom trash, sometimes I write long texts in greek. Trying to be professional and uptight but, man, I'm 100% trash.
Don't wanna be here? Send us removal request.
Text
Το δικό μου “Σαράγιεβο”
Με την εμπόλεμη ζώνη στην Βοζνία το 1994 συνέκρινε βρετανός τουρίστας τον Άγιο Γεώργιο Πάγων στην Κέρκυρα, κατά την περίοδο των διακοπών του, τον Μάϊο του 2019. Άγριο πράσινο τριγύρω, δρόμοι γεμάτοι λάσπη από οικοδομικά έργα, παραλίες βρώμικες και ανοργάνωτες. Το δημοσίευμα αυτό έκανε τον γύρο του κόσμου, ενώ στις Κερκυραϊκά ε��δησεογραφικά πόρταλ δεν γράφτηκε λέξη. Τι συμβαίνει όντως στην πραγματικότητα; Ας πάρουμε όλα τα βήματα από την αρχή. Ένα μεσήλικο ζευγάρι λοιπόν, αποφασίζει να πάει διακοπές. Για να μην ταλαιπωρηθούν ιδιαίτερα ως προς την αναζήτηση προορισμού, κόστους κ.λπ, απευθύνονται σε έναν κολοσσό των τουριστικών επιχηρήσεων, για να κανονίσει όλο το πακέτο. Όταν βρήκαν ένα καλό deal, αναρωτήθηκαν, γιατί να είναι τόσο φθηνές οι διακοπές εκεί (σ.σ. στον Άγιο Γεώργιο Πάγων), και η εύλογη απάντηση της πωλήτριας είναι “λόγω εποχής”, που όντως, Απρίλιος-Μάϊος ανήκουν στην λεγόμενη “low season”. Στο νησί της Κέρκυρας, η περιοχή του ΑΓΠ, δεν ανήκει στους πολύ δημοφιλείς προορισμούς, καθώς είναι 1) μακριά από την πόλη, 2) το οδικό δίκτυο δεν την ευνοεί ιδιαίτερα και 3) δεν είχε ποτέ μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες. Είναι ένα μέρος στο οποίο δεσπόζουν οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις και ο εγχώριος τουρισμός. Πάντα θυμάμαι τα μαγαζιά να ανοίγουν περίπου στις 15 του Μάη, γιατί τότε κατέφθαναν και οι πρώτοι φιλοξενούμενοι. Το εγχείρημα του “all inclusive” ήρθε στην συγκεκριμένη περιοχή περίπου 3 χρόνια πριν και είναι κοινό μυστικό πως το εν λόγω ξενοδοχείο λειτουργεί ως πλυντήριο κατά βάση. Επειδή η κατασκευή του έγινε “τσάτρα-πάτρα”, είχε ως αποτέλεσμα να γεμίσει όλους τους δρόμους με χώματα, και να καταστρέψει τη υδροροή της περιοχής, αναγκάζοντας μικρές επιχειρήσεις και μόνιμες κατοικίες να μην έχουν νερό για κάποιες ώρες, καθημερινά. Γι’ αυτό αγαπητέ μου Βετεράνε, μην λες οτι η περιοχή μοιάζει με Σαράγιεβο, γιατί κανένας δεν σ’ ανάγκασε να έρθεις εδώ.
16 notes
·
View notes
Text
“Μακεδονία Ξακουστή”: Now That’s What I Call Music 2019

Φίλοι του Μαντνεστέσιο, δεν ξέρετε τι έφτασε στα αυτιά μου. Βασικά κάτι καταλάβατε από τον τίτλο. Την περασμένη 25η Μαρτίου, μεγάλη κερκυραϊκή φιλαρμονική έπαιξε στην παρέλαση το “Μακεδονία Ξακουστή”. Σαν Κερκυραία, την πρώτη φορά που άκουσα αυτό το πατριωτικό ήταν περίπου το 2015/16, που γνώρισα άτομα από Θεσσαλονίκη. Και γενικότερα, απ’ ότι μου έχουν πει, αυτά τα τραγούδια τα μαθαίνουν στους φαντάρους. Άρα, 1) πού ξέρει ο κερκυραίος το “Μακεδονία Ξακουστή”; Εννοείται πως δεν το ήξερε. Εδώ μόνο Κάλντε Λάκριμε, Αντάτζιο και Γκραικούς ξέρουμε, τί είναι αυτά τα βλάχικα; Άντε και ένα “Περνάει ο Στρατός” για τις εθνικές εορτές. Που ανάθεμά πλέον αν ξέρουν και γιατί γιορτάζονται, και ερχόμαστε στο: 2) Την επανάσταση των Μακεδόνων γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου; Όπως λέει και το τραγούδι “40 παληκάρια από τη Λιβαδειά, πάνε για να πατήσουνε την Τροπολιτσά”. Εκτός κι αν τόσο καιρό στο σχολείο μας διαδίδουν fake news και τα 40 παληκάρια πάνε να πατήσουν τα Γιαννιτσά. Ακόμα θυμάμαι τον καθηγητή στο φροντιστήριο στην Γ’ Λυκείου, που είχε μαλλιάσει η γλώσσα του να λέει, πως το 1832 η γραμμή των συνόρων της χώρας ήταν από τον Αμβρακικό μέχρι τον Παγασιτικό. Επίσης, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, έζησε η Κέρκυρα Οθωμανική Αυτοκρατορία; Όχι. Πρέπει να τη γιορτάζει; Όχι, γιατί γιορτάζουμε την 21η Μαΐου-που, κοίτα σύμπτωση, πάλι με χριστιανική εορτή συμπέφτει- και οι περισσότεροι Κερκυραίοι σιχτιρίζουν την ώρα και τη στιγμή που ενωθήκαμε με την υπόλοιπη Ελλάδα. Να βλέπατε μόνο το τι Ενετικά λιοντάρια βλέπω μαζί με ήλιους Βεργίνας στο φέσεμπου... το εθνικό κιτς στις δόξες του. Όλα είναι θέμα μόδας; Εννοείται πως είναι θέμα μόδας. Βλέπετε άλλωστε ο Κερκυραίος που δεν ανακυκλώνει, φοροδιαφεύγει, ο “έχουμε μαζορέτες, φιλαρμονικές και τουρίστες” αφιονίζεται όταν συμβάλλει σε κάτι viral, ειδικότερα στην έκταση που λαμβά��ει το “Μακεδονικό”. Βέβαια, το λες και “χιπστεριά” από τη μεριά της φιλαρμονικής που η απόφαση πρέπει να πάρθηκε ως εξής: -Το “Περνάει ο Στρατός” είναι χιλιοπαιγμένο, ας παίξουμε κάτι άλλο. -Το “Μακεδονία Ξακουστή” είναι το χιτάκι τώρα. -Ουυ άνετα, θα μας διαφημίσουν και οι Μακεδονομάχοι στα social ΘΑ ΣΑΣ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΤΩΡΑ. ΧΑ! -Ω, ναι, άνετα. Έκλεισε. Οι πολιτισμικοί φορείς πρέπει να είναι το αντίδοτο σ’αυτές τις συμπεριφορές κι όχι η τοξική ενίσχυσή τους. Είναι απολύτως κατανοητό πως σ’ αυτή τη χώρα η λογική είναι ανύπαρκτη, ενώ περιπτώσεις “εγκεφαλικού στροφαρίσματος” τις συναντάμε όποτε θέλουμε να εξαπατήσουμε τον επισκέπτη, τον γείτονά μας, τον συμπολίτη μας. Μας σπουδάσανε, μουσικές, ξένες γλώσσες, για να πληρωνόμαστε 300 ευρώ (που είναι 300% από 0 ευρώ), κάθε παιδί που γεννιέται χρωστάει και 25.000 χιλιάδες ευρώ στο κράτος, αλλά κάτω τα χέρια από τη Μ α κ ε δ ο ν ί α. Τέλος, έχω να προτείνω την εισαγωγή κι άλλων πατριωτικών τραγουδιών στο ρεπερτόριο των Φιλαρμονικών, όπως το “Δεν Ήταν Νησί” για την επίσης ενετοκρατούμενη Κρήτη μας, που έχει και απελευθέρωση και αδερφή του Μεγαλέξανδρου - combo 2 σε 1- τζάκποτ!
4 notes
·
View notes
Text
Ένα τσιπουράκι για την Zackie...

Σήμερα, άλλη μία μέρα στη δουλειά, μου έρχεται ειδοποίηση στο Φέσεμπου από τον Ηλία, πατάω την ειδοποίηση, περιμένοντας να σκάσει το χειλάκι μου διαβάζοντας τις ξεκαρδιστικές του ιστορίες, που είναι βγαλμένες από την πραγματικότητα. Και μόλις διάβασα την φράση “σήμερα πέθανε η Ζάκι”, ένιωσα τον χρόνο να σταματά. Θεώρησα πως νικήθηκε από τον HIV. Κι όμως, δεν ήταν αυτό. “Ληστής”, ειπώθηκε. “Τοξικομανής”, επίσης. Στο πρώτο βίντεο που κυκλοφόρησε, ο Ζακ ήταν σε λιπόθυμη κατάσταση, και 5-6 όργανα τον έσερναν από ‘δω κι από ‘κει, και όταν η καρδιά του έπαψε να σταματάει, του φόρεσαν χειροπέδες. Ένας μεσήλικας, ιδιοκτήτης λέει του καταστήματος, φώναζε έξαλλος στις κάμερες, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως θύμα. Έλα όμως που βρωμούσε η υπόθεση από το πρώτο βίντεο. Στο δεύτερο βίντεο, όλα φαίνονται ξεκάθαρα. Και αναρωτιέμαι... Αν ήταν κλοπή, που είναι όλα αυτά τα πλάνα από τις κάμερες κλειστού κυκλώματος που ασταμάτητα παίζουν στα κανάλια της μιζέριας; Επίσης, φανταστείτε, το πόσο εύκολα μπορεί ο φασιστάκος να χτυπήσει κάποιον που είναι γκέι, οροθετικός και καμιά φορά “ντύνεται και γυναίκα”; Έλα ντε που δεν είναι και όποιος γκέι ή όποιος οροθετικός ή παρενδυτικός. Ήταν ο Ζακ Κωστόπουλος, ακτιβιστής υπέρ των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων, που έκανε ο,τι καλύτερο μπορούσε για την καταπολέμηση των σεξουαλικώς μεταδιδομένων νοσημάτων στην χώρα μας, και εννοείται πως ήταν Η Πρώτη Κυρία και Η Τελευταία Τσούλα της Αθήνας. Λόγια περισσότερα δεν θα μπορούσα να πω για τον Ζακ ή την Ζackie, διότι δεν τους έχω δει ή γνωρίσει ποτέ στη ζωή μου. Δεν είχα την ευκαιρία να πιω τουλάχιστον ένα Tσιπουράκι με τη Zackie. Με λίγα λόγια, σήμερα χάσαμε έναν άνθρωπο που πάλευε και μέσω του ακτιβισμού, αλλά και με χιούμορ του, για όλους τους υπόλοιπους. Και είναι πολύ θλιβερό πως τον σκότωσαν αυτοί που δεν δίνουν δεκάρα για τον διπλανό τους.
4 notes
·
View notes
Text
Μετά το Malibu...

Παιδιά του Μαντνεστέησο, εδώ και πολύ καιρό θέλω να μιλήσω για την δημιουργικότητα του Matt Bellamy και, γενικότερα, για την εποχή των Muse στην δεκαετία του 2010. Μην ξεχνάτε, πως από το 2011 και μετά, έχουμε έναν Bellamy ο οποίος μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να κάνει ένα παιδί με ηθοποιό του Hollywood, να έρχεται για fancy διακοπές στη Σκιάθο, να μετακομίσει μόνιμα στο Malibu, να κάνει ένα παιδί, να χωρίσει, να βρεί μια μπεμπέκα από το Blurred Lines, θα αγοράσει 2 σπίτια στο Malibu, και θα πηγαίνει σε επιδείξεις μόδας μαζί με την Momager. Και μη μου λέτε πως η προσωπική ζωή δεν επηρεάζει την δημιουργικότητα! Για να το κάνω πιο λιανά: The 2nd Law (2012): Λεφτάααααα...ΛΕΦΤΑΑΑΑ!! Αδιαμφισβήτητα η πιο ακριβή παραγωγή του συγκροτήματος. Και δώσ’ του ��ορωδίες, και δωσ’ του συμφωνικές, και ηχογραφήσεις σε ένα legendary studio. Γιατί; Για να βγάλουν πρώτο single το S U R V I V A L (ή αλλιώς -επιτομή του Κρίντζ), που η επιτροπή των Αγώνων στο Λονδίνο το είχε καραχεσμένο (ναι, το βασικό τραγούδι των αγώνων) που ξεροστάλιαζα το 15χρονο μες τα μεσάνυχτα για να ζήσω το θαύμα να τους δω στην ΕΡΤ, και για να συνέλθω περίμενα μέχρι τον τελικό να δω το reunion των Spice Girls. Αλλά,ε εντάξει, μου έκαναν και οι Muse την χάρη να κάνουν μια εμφάνιση που μας προσέφερε τίποτε άλλο παρά memes. Και ακολουθεί το Madness (με το πρωτότυπο double neck bass kitara, που ο κακόμοιρος ο Chris με τον Morgan φορτώθηκαν όλες τις καγκουριές του Μαθιού), που όταν το άκουσα πρώτη φορά περίμενα να είναι ft. George Michael, αλλά εξακολουθεί να είναι Muse, σε έκδοση Queen από Lidl (το σόλο του Madness και το Survival), που ευτυχώς κάποια σημεία στο κομμάτι το έκαναν αυθεντικό Muse, το pre-chorus, και το brigde. Drones (2015): Λέγε ο,τι θέλεις, είμαι τεμπέλης Psycho και γιορ αςς μπηλόνγκς του μη νάου, με ριφάκια βγαλμένα από την ανακύκλωση και λίγο αρχοντορεμπέτικο, το Dead Inside που μας θύμισε πόσο ωραία ήταν η μουσική το 2008 και το γκομενοκράξιμο (βλ. εισαγωγή). ΓΙΟΥ ΚΑΝ ΚΡΩΛ (άλλη πατάτα από κει). Mercy (λες και το ‘γραψαν οι Coldplay) και στο βίντεοκλιπ η Μπεμπέκα (είπαμε, κάθε 3ο single και γκόμενα) και το Defector που ΣΙΓΟΥΡΑ το έγραψαν σε φάση -άντε να γράψουμε ένα τραγούδι ΟΠΩΣ ΝΑ ‘ΝΑΙ για να μην νομίζουν πως αλλάξαμε από τότε που ήμασταν στα ντουζένια μας. Simulation Theory (2018): [από τον τίτλο κι όλας] Ο Χριστός κι η Παναγία. (άσε που πάντα πάω να το πω Stimulation, αλλά δε γαμίεται) Ξεκινάμε με....[drum roll] DI(G)CK DOWN. E όχι. ΟΧΙ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΑΝΑΧΑΪΚΗ. ΔΕΝ. ΟΧΙ. ΔΙΣ ΙΖ ΚΑΝΣΕΛΝΤ. Σαν να πας στο δισκάδικο, να βλέπεις το single του Madness, και να ρωτάς τον πωλητή “αυτό το έχετε σε φθηνό;” και να σου φέρνει το ο-θεός-να-το-κάνει-τραγούδι απαπαπα-αυτό-το-ακατανόμαστο. Thought Contagion; My songs know what you did in the dark (βλ. παρακάτω) hours of night when you’re bing-watching Black Mirror. O μπαμπάς του Thought Contagion (το Exo-Politics) έχει κρυφτεί στη γωνιά του γιατι δε νιώθει τίποτα άλλο παρά ντροπή. Kαι αυτό το πανηγυράκι San Junipero-Back To The Future-Batman συνεχίζεται, με το Shape Of You ααααααααα, με συγχωρείτε, κάτι που θα έγραφαν σίγουρα και οι The Killers, το Something Human, που μελωδικά ακούγεται καλύτερα από τα πρώτα 2. Και για τέλος, το νεότερο single, το Τhe Dark Side, που λες “τι γίνεται εδω ρε παιδιά”. Που λες: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΛΙΓΟ ΠΑΛΙΟΣ ΚΑΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΜΑΘΙΟΣ, το τραγουδάκι ωστόσο βγαλμένο από τα mid 00′s αλλά και πάλι γαμάει. Το κοινό που έχουν όλα αυτά τα singles μεταξύ τους; Autotune. Ναι, καλά μου παιδιά. Όλα τα παραπάνω τραγούδια έχουν au to tu ne. Και αυτό με στεναχωρεί πάαρα πολύ. Αλλά αυτά σου κάνουν οι Αμερικές. Από το Έξετερ με την κιθάρα στον ώμο και το πιανάκι, πιάνεις το Ώφονο και γίνεσαι ένας άλλος Bono Γιάννης Πλούταρχος. Μαθιέ, κάτσε καλά. Θέλουμε μουσική που θα μας κάνει περήφανους να είμαστε Musers, όχι τα draft που είχες πετάξει στα σκουπίδια και τα επανέφερες. Και όλα αυτά, γιατί η ζωή σου είναι μες τα φράγκα. Τα βιβλία τα πέταξες, ξεκίνησες το Netfix. Γιατί νομίζεις πως τα είπες όλα, στα προηγούμενα άλμπουμ. Όμως δεν είναι έτσι. Ήσουν και παραμένεις το είδωλό μου. Και τώρα αυτοκαταστρέφεσαι στη χλίδα, στα παρεόνια με την Kris Jenner και στις Μπεμπέκες. Σε είχα πρότυπο γιατί ήσουν διαφορετικός απ’όλους αυτούς. Μέχρι που γλυκάθηκες και συ. Μακάρι να θυμηθείς ποιος είσαι. Αυτή η ιδιοφυϊα που έδωσε σε μένα αλλά και σε χιλιάδες άλλα άτομα, νόημα στη ζωή τους.
2 notes
·
View notes
Text
Γιατί το POP Around The World είναι το πιο must πάρτυ της εβδομάδας.

Την Τετάρτη που μας έρχεται, πρόκειται να γίνει το πιο μπομπάτο πάρτυ του νησιού. Ένα πάρτυ-εμπειρία, που θα μείνει σε όλους αξέχαστο. Λόγω των ημερών, μπορείτε να πάτε μασκαρεμένοι ή όχι, ερωτευμένοι ή όχι, τέλος πάντων μπορείτε να παρτάρετε όπως επιθυμείτε, διότι σημασία έχει να το κατευχαριστηθείτε. Στις μουσικές επιλογές θα βρίσκονται δύο φρέσκα παιδιά, το Τζίνι (Αγγελική Γκίνη) και ο Ελευθέριουμ (Λευτέρης Χατζηαναστασίου), που στα πάρτυ παράλληλα εκπληρώνουν και τα μεγαλύτερά τους όνειρα: Να χορέψουν τις μουσικές με τις οποίες μεγάλωσαν μαζί με πολλούς φίλους! Η εκδήλωση με μεγάλη χαρά φιλοξενείται στον ζεστό χώρο του Jasmine Cafe-Bar , στο Νέο Φρούριο, και θα ξεκινήσει περίπου στις 9 και μισή το βράδυ. Πληροφορίες: Jasmine Cafe-Bar, Σολωμού 31 (Νέο Φρούριο), Κέρκυρα Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6943103643
0 notes
Text
Παπαδαριό και κοινωνική ισότητα
Παιδιά του Μαντεστέησο! Σήμερα αποφάσισα να σχολιάσω επικαιρότητα (που δεν το λες και επικαιρότητα), δηλαδή αυτές τις παπαριές που διαδίδουν τα μέσα όποτε πάει να συμβεί κάτι καλό, και συγκεκριμένα δηλώσεις αρχιεπισκόπων, αρχηγών κομμάτων, γενικώς αρχι-δίων. (σημείωση: όπως καταλάβατε, τώρα περνάω μια φάση υβρεολογίας στα γραφτά μου, διότι διατηρώ τρόπους, τύπους και συστάσεις καθημερινά στον χώρο εργασίας μου, και δεν έχω άλλες αντοχές για ελαστικότητα και ουδετερότητα.) Ο Γκάνταρος είχε πει μία φορά, “Μ’αρέσει ο Χριστός σας, δεν μ’αρέσουν οι χριστιανοί σας” κι αυτό λέει πολλά. Βεβαίως, δεν αναφέρομαι σ’αυτούς που πιστεύουν, και δεν προκαλούν [ ;) ]. Και βγαίνει ο ένας ο μουσάτος και λέει τις πίπες του για την επίσημη νομική αναγνώριση τατυτότητας φύλου (χεχ, επίσημη, στη ουσία άλλο ένα ελλειπές νομοσχέδιο για την ΛΟΑΔΚΙΑ+ κοινότητα) και καλεί τον λαό (τις θειάδες και ένα μάτσο ψεκασμένους) να επαναστατήσουν κατά ανθρωποειδή του Εξ’αποδώ μπλαμπλαμπλα. Άσε μας ρε κοθκλα στην ησυχία μας, που θες να μας πείσεις ότι εκφέρεις *γκουχ* υγιή άποψη με όλο το χρυσαφικό της Χαλκιδικής πάνω στην κοιλούμπα. Επίσης, τώρα που λέω για κοθκλα και το ‘χω στο μυαλό μου, βγαίει ο Κούλης να μας πει πως η ισότητα είναι ενάντια στη φύση της κοινωνίας, ε προφανέστατα, διότι αν υπήρχε ισότητα, ο Κούλης (και το επιτελείο του) θα ήταν στη φυλακή για κατάχρηση δημοσίου χρήματος κ.α . Αν υπήρχε ισότητα, οι παντογνώστριες μουσάτες θα πλήρωναν τους φόρους που τους αναλογόυν. Αν υπήρχε ισότητα, αυτός που γέμισε τον Αργοσαρωνικό μαζούτ δεν θα είχε θράσος να μιλάει δημοσίως, όπως επίσης εκείνοι που υποστηρίζουν πως δεν είναι βλαβερό να κάνεις μπάνιο στα βουρκόνερα. Αν υπήρχε ισότητα, η ανθρώπινη βλακεία θα είχε αυστηρότερα όρια.
7 notes
·
View notes
Text
Μπιχλιμπίδια που χρει��ζεται ένας φοιτητής του Ιονίου Πανεπιστημίου (raw version)
Φίλες και φίλοι (που έλεγε και η Βέφα), καλημέρα! Έχετε δεί άρθρα γεμάτα ανακρίβειες; Έχετε δει άρθρα χρηματοδοτούμενα που περιγράφουν ουτο-δυστοπίες; Αν ναι, το Μάντεστέησο είναι εδώ για να σας δώσει τη λύση! Προσωπικά, επειδή βαρέθηκα να βλέπω μπούρδες που γράφονται από κερκυραίους πελούσιους για τα φοιτητούδια, θα σας γράψω τι πραγματικά χρειάζεται ένας φοιτητής ανά τμήμα (για να μη μπερδευόμαστε με άλλα άρθρα). Το λοιπό: Είσαι Ιστορικάριος; Τότε χρειάζεσαι μία εικόνα, ένα φυλακτό, ένα κομποσκοίνι, ένα κάτι να σε φυλάει από τα δεινά της εξεταστικής, διότι όπως και να το κάνουμε, δυστυχώς δεν μπαίνουν στην ύλη τα άπαντα του Κωνσταντίνου Αργυρού, Κουφού και Κατακουζηνού, αλλά κάποιοι αρχαιότερου. Επίσης χρειάζεσαι πολλά νερά για να μην αφυδατώνεσαι από τα ξύδια της Ακαμάτρας και του Δε Παρ. Είσαι ΤΑΒΜίτης; Τότε χρειάζεσαι κάτι για να απωθεί τους χέιτερζ, αυτούς που λένε που δεν κάνεις τίποτα, αλλά εσύ ξέρεις πως είναι να δίνεις 9 μαθήματα/εξάμηνο. Καλό είναι να βρεις κάτι που σε κάνει μοναδικό, να φαίνονται όλοι δίπλα σου θνητοί. Οι περισσότεροι ασχολούνται με δραστηριότητες του τμήματος και είναι πρώτη μούρη το καβούρι. Είσαι Πληροφορικάριος; Να ξέρεις οι εποχές που θεωρούνταν οι κομπιουτεράκηδες χοντροί και σπριάρηδες έχουν περάσει, όλοι ξέρουμε πως είστε κλαρίνα, το παίζετε παντογνώστες των ταινιών με CGI, των νέων γκατζετακίων, όλη μέρα 9gag, boredpanda και το όνειρό σας είναι να γίνεται γνωστοί gamertubers. Αυτό που χρειάζεσαι είναι ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, γιατί τα μαθήματα δεν περνιούνται έτσι απλά. Είσαι ΤΞΓΜΔ Μεταφραστικάριος; Άσε τα σμάρτφον, τις κυριλέ τσάντες και τα πανάκριβα fandom merchandise, γιατί αυτό που χρειάζεσαι είναι ένα λάπτοπ-μπόμπα να χωράει συγγράμματα, λεξικά, ντουολίνγκο, τράντος κ.λπ. για να μην κλαίγεσαι στο 3ο έτος. Είσαι Τεχνίτης; Αυτό που χρειάζεσαι είναι να έχεις όλες τις συμπαντικές δυνάμεις και ενέργειες με το μέρος σου, διότι έχεις μπλέξει με τόοοσα πράγματα που σκατά θα συμβαίνουν κάθε μέρα. Επίσης χρειάζεσαι ένα προσωπικό ATM γιατί ο εξοπλισμός του τμήματος είναι γεμάτος μπακατέλες. Είσαι Μουσικάριος; Θα χρειαστεί να είσαι πιο εξωστρεφής, γιατί εκεί στην εξορία μόνο μεταξύ σας γνωριζόσαστε. Επίσης θα χρειαστεί να κανονίσεις πότε θα πηγαίνεις πολύτεχνο και πότε όχι, ώστε να βγαίνει ο μήνας. Άρα, ούτε VR glasses, ούτε XBOX ούτε Άη Σπυρίδωνα. Απλά και λογικά.
1 note
·
View note
Text
Θέλω την παλιά μου γειτονιά, για μία ώρα.
Πέμπτη, 22 Ιουνίου 2017
Σκάει το θέμα που λέτε με τον Μοn Repos Royal Baths (απλά κατονόμασα το μαγαζί γιατί είναι σούπερ κρίντζυ-σιγά την Κλεοπάτρα τώρα-κλαίω-ντονατάν*) που ο τυπάς θέλει να κάνει άλλη μία Ψαρρού (που η αλήθεια να λέγεται η σωστή Κερκυραία Πελούσια™ την θέλει την deluxe την ξαπλώστρα και τον φρέντο τον εσπρέσσο, κι από πίσω να παίζει το No Diggity (Kygo Remix) και να ακούς “τστστσ κοίτα τι μας έκανε ο αριστερός ο Σύριζας, δε μπορώ να πάω ένα διημεράκι στη Φολέγανδρο, γιατί η Σαντορίνη την βαρέθηκα”, *διάλειμμα για ανάσα ξέροντας πως το έχω ξεχειλώσει*,ναι που λέτε, ναι μεν ξαπλώστρα με ξύλο τικ και ύφασμα αλλά χωρίς άδεια του δήμου Κέρκυρας, και να σου το τρέξιμο μεταξύ ιδιοκτησίας και δημοσίου χώρου.
Αυτά, λοιπόν, φίλοι του Μάντνεστέησο, ξέρω να σας διηγηθώ σε μία παρόμοια περίπτωση, για την περιοχή που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Η ιδιοκτησία είναι ένα μεγάλο θέμα στις Ελληνικές παραλίες. Γιατί ναι μεν είναι δημόσιοι χώροι, αλλά πρόκειται για χώρους που δεν αξιοποιήθηκαν ποτές, και συνήθως είχε ρουσφέτι μεταξύ επιχειρηματία-εκάστοτε βύσματος και “εξελίχθηκαν” σε πριβέ παραλίες. Στα μέρη μου, για παράδειγμα, για ένα φεγγάρι ανέλαβε το δημόσιο την διαχείρηση των παραλιών και κλασσικά, παίχτηκε μαλακία, και απλά τα χρέη έγιναν ακόμη περισσότερα. Όμως εκεί παίζει άλλη ιστορία, 25% αποτελείται από ιδιωτικές ομπρελοξαπλώστρες και το υπόλοιπο 75% είναι δημόσια παραλία και όλα οκ.
Οι αγαπημένες μου φράσεις που ακούω από μικρο-επιχειρηματίες είναι “κοίτα τους, έχω χαλάσει τόσα λεφτά για τα σετ και κανείς δεν κάθεται ή δεν κάνει κατανάλωση” και “χαλάω λεφτά γιατί έτσι όπως μας γαμάνε οι Ευρωπαίοι, να τους γαμήσω κι εγώ”. Στη μία περίπτωση, προφανέστατα, πολύ δύσκολο να βρείς τουρίστα σε (σημειώστε λίγο) δημόσια παραλία να κάνει διακοπές αντίστοιχες με Εμίρη. Για παράδειγμα, υπάρχουν άτομα που κοιτάνε τα σεντς για να πάρουν ένα ΚΤΕΛ και να κάνουν ένα μπανάκι. Στη δεύτερη περίπτωση, πολύ δύσκολο να βρεις (βόρειο-κυρίως) Ευρωπαίο που να γουστάρει λούσα γιατί λίγο-πολύ ξέρει που να χαλάσει τα λεφτά του.
Το κείμενο μπορεί να φαίνεται ασυγκρότητο, όμως θέλω να φτάσω σε ένα μικρό και ασήμαντο μυρμηγκάκι συμπέρασμα.
Έχω βαρεθεί τους Κερκυραίους που όποτε βλέπουν έναν άνθρωπο, τα μάτια τους βλέπουν μόνο λεφτά, σαν τον κύριο Καβούρη, έχω βαρεθεί να βλέπω ο,τι κομμάτι γης έχει απομείνει στο χωριό να τσιμεντώνεται, έχω βαρεθεί να βλέπω άτομα να μαζεύουν λεφτά για ένα σπίτι και να μένουν τώρα σε μία αποθήκη, γιατί η πρώτη τους κατοικία ενοικιάζεται σε επισκέπτες. Έλεος με τη λύσσα για τα γαμω-λεφτά. Θέλω να γυρίσω στα παλιά! Πριν το κοτέτσι γίνει bungalow, πριν εκεί που έπαιζα μπάλα γίνει private parking κι εκεί που γυρνούσα χορεύοντας πριν να γίνει καφετέρια, κι άλλη, κι άλλη… , τότε που όοοολοι κατέβαιναν στην παραλία και πάιζαμε βόλλεϋ και ρακέτες και τα πάντα. Τώρα πια, δεν υπάρχει ούτε το φιλέ. ντονατάν= Πολωνός ράππερ που συμμετείχε στην Eurovision μαζί με την Cleo ;) Kερκυραία Πελούσια= Ίσως κι αγαπημένη μου (ειρωνικά) κατηγορία Κερκυραίας.
0 notes
Text
Περί μονοδιάστατων αναρτήσεων
Φίλοι του Mαντνεστέησο, είναι πάρα πολλά αυτά που θέλω να σας πω για να είναι ένα ποστ εις το φέσεμπου. Ξεκινάω. Ένα το ψέμα, το θέμα με την νίκη του ΠΑΟ στο ΣΕΦ και την κατάτκηση του πρωταθλήματος. Πάντα ήμουν Παναθηναϊκός, αλλά τόση ξεφτίλα που βλέπω από τους Βάζελους στα ποστ ή σε memes με κάνει να αηδιάζω ακόμα περισσότερο με τους φίλαθλους στην Ελλάδα. Να ξέρετε πως να βρίζετε άλλους οπαδούς είναι πολύ μίζερο, και σκεφτείτε χιλιάδες άλλα πράγματα που σας ενώνουν με τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας. Σμουτς. Δύο η αδιαφορία οι δηλώσεις του Σιμαρδάνη για το Pride. “Αξιοπρεπέστατος κύριος”. Η ευαισθητοποιημένη Αγγελική ξερνάει, διότι για να είναι ο εν λόγω κύριος αξιοπρεπέστατος άλλοι “αναξιοπρεπέστατοι” και “αποβράσματα της κοινωνίας” πάλεψαν, και όλη η ζωή τους ήταν ένας αγώνας για να ζουν τα LGBTQ+ άτομα με ισότητα, απέναντι στους straight λεβέντες που χειροκροτούν μία οποιαδήποτε “κρυφή” που “ο,τι κάνει στο κρεβάτι της δεν με ενδιαφέρει, αρκεί να μην προκαλεί” και άλλα τέτοια στερεότυπα. Όμως η politically correct Αγγελική θα κάτσει στο καναπέ της, θα ΓΕΛΑΣΕΙ με τέτοιες δηλώσεις και θα συνεχίσει την ζωή της σα να μην είδε τίποτα. (σ.σ. το φέσεμπου είναι μεγάλος ρουφιάνος και σας βλέπω εσάς που κάνετε λάηκς στο σκρίνσοτ που κυκλοφορεί ;) ) Τρία το ψέμα το Athens Pride. Χαμός από θέμα προσέλευσης, ένα μεγάλο πάρτυ, ναι μεν για τα άτομα που θέλουν τα δικαιώματά τους και να γιορτάσουν για μία μέρα όπως θέλουν, αλλά και να διαφημιστούν εταιρείες που καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, κόμματα για να κερδίσουν δημοτικότητα, και άλλα τέτοια που στοχεύουν στο ατομικό κέρδος. Γι’αυτό τα τελευταία χρόνια γίνονται αυτοοργανωμένα Pride από ανεξάρτητες LGBTQ+ συλλογικότητες γιατί αγωνίζονται για την ισότητα και την ισονομία, χωρίς κέρδος, για την διεκδήκηση θεμελιωδών δικαιωμάτων, για μπορεί κάθε μέρα ο καθένας να γιορτάζει όπως θέλει την ταυτότητα φύλου και την σεξουαλικότητά του. (παράδειγμα: Ναι μεν, έχει ψηφιστεί το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα άτομα, αλλά δεν έχει τεθεί ακόμα σε εφαρμογή για τις δημόσιες υπηρεσίες!) Τέσσερα, η ειρωνεία, η συμμετοχή της ΛΟΑΔΚΙ+ ομάδας της ΕΛΛ.ΑΣ. Ναι, υπάρχουν τέτοια άτομα στις δυνάμεις και είναι λίγα. Από τη μία, πλήρωσαν περίπτερο στο Pride του κέρδους, οπότε γιατί τόσος ντόρος;! Έπαιξαν σε ασφαλές περιβάλλον. Θυμάμαι τέτοια εποχή που επιβλέποντα μπατσόνια werkαραν μέσα σε Pride των ΗΠΑ & Καναδά, και σας άρεσε πολύ (εις το φέσεμπου πάντα). Πάντως, tbh, τα όργανα πολύ πιθανότερο να “κράξουν μία αδερφή” στον δρόμο και να δώσουν δικαιώματα σε κάθε μπαγλαμά να πειράξει ένα μη-straight η μη-cis άτομο, παρά να το προστατεύσουν σαν νορμάλ Έλληνα πολίτη. Πέντε η ζήλεια, ΕΓΚΛΗΜΑ φίλιε μο να βάλεις ένα κομμάτι της ελληνικής σημαίας πάνω στην Ρέινμπο σημαία. Μαλακία βέβαια και των γκαίη, να δείξουν ότι νιώθουν υπερήφανοι ΛΟΑΔΚΙ+ Έλληνες, ή ότι η χώρα πάει μπροστάχαχαχα και μεγάλη μαλακία που ξόδεψαν χρόνο να ράψουν δύο σημαίες. Αλλά ΑΞΙΟΙ αυτοί που έχουν την Ελληνική σημαία έμβλημα και φέρονται απαίσια σε συμπολίτες τους. Έξι η αχαριστία. Αυτό. Και ποτέ δεν θα φύγω για το επτά. Ακόμη. ;) Αν κάτσατε να διαβάσετε έστω και μία αράδα, Σας αγαπώ.
3 notes
·
View notes
Text
Πάσχα στην Κέρκυρα (ρεαλιστικά)
Φίλοι του Μαντνεστέησο, όπως λέει και μία μεγάλη προσωπικότητα της εποχής μας, η Alyssa Edwards,I’m back back back again!
Έρχεται το Άγιον Πάσχα, και όπως σε κάθε μεγάλη χριστιανική γιορτή, κάθομαι σε μία άκρη, παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου, και μετά μπαίνω στο κλίμα μόνο και μόνο για το τζέρτζελο που γίνεται!

Eίναι η εποχή που fashion blogs και περιοδικά γράφουν “τι να φορέσεις” ή “που να γιορτάσεις”, αλλά εδώ θα κάνουμε μία μικρή κριτική στα “Το Κερκυραϊκό Πάσχα από μία Κερκυραία”, γιατί η αλήθεια να λέγεται, κάθε περιοδικό μόδας που σέβεται τον εαυτό του έχει μία Κερκυραία στην ομάδα του. Και πιο συγκεκριμένα, την Κερκυραία που είναι 20 χρόνια στην Αθήνα, που έρχεται στο νησί και δεν ξέρεις αν είναι η παλιά σου συμμαθήτρια ή η Καγιά.
Με έπιακε λοιπόν αυτό το rage να γράψω ένα τέτοιο κείμενο, γιατί διάβασα ένα από αυτά που κρίνω, και ήταν τόσο ρηχό, politically correct, τόσο μπέισικ, και δεν του ‘φταναν όλα αυτά, είχε και διαφήμιση καταστημάτων κ.α.
Αυτό δεν είναι διακοπές, είναι οδηγίες χρήσης!
Λοιπόν, για τους Κερκυραί��υς ισχύει το “κάθε Πάσχα και καλύτερα”, από άποψη προσέλευσης και κατανάλωσης, διότι, στις μέρες της κρίσης, ο μέσος Έλληνας δεν διαθέτει τα χρήματα για πλούσιο γεύμα σε εστιατόριο του κέντρου (που παλαιότερα δεν τον ενδιέφερε το κόστος), ή τις πολυήμερες διακοπές, tbh, ο καθένας μας μπορεί να τσιγκουνευτεί και τον καφέ απ’έξω.
Όλοι μας στο νησί, έχουμε συγγενείς σε φιλαρμονικές της πόλης, που όταν ακούν “Πάσχα” σκέφτονται ότι θα τους βγει ο τάκος,πέρα-δώθε, περπάτα αργά, φύσα, κουβάλα κ.λπ. για μία ολόκληρη εβδομάδα.

Εδώ βλέπουμε δύο κατοίκους που έχουν βαρεθεί να βλέπουν φιλαρμονικές Επίσης, εκνευριζόμαστε από τους επισκέπτες όταν θεωρούν πιο εντυπωσιακά τα “κανάτια” (που επίσης εκνευριζόμαστε όταν δεν έχουν μάθει ακόμα την λέξη “μπότης-μπότηδες”) από τις φιλαρμονικές, τα μωβ φανάρια και τις φιλαρμονικές όλ τουγκέδα την Μ. Παρασκευή. (βλ. δηλώσεις Νάσου Γαλακτερού σε τοπικό κανάλι)
Τέλος, την ημέρα του Πάσχα, δεν γνωρίζουμε τι εστί κοκορέτσι.
Όσον αφορά τους επισκέπτες, gawd, έχει πολύ περπάτημα και κούραση. Οι τιμές παντού να ξέρετε είναι τσουχτερές, τα ξενοδοχεία στο κέντρο είναι ήδη κλεισμένα από πέρσι, so, θα μείνετε έξω απ’την πόλη, κάποιοι εξτρίμ ξενυχτούν στα τραπεζοκαθίσματα καφετέριων στην Πλατεία Λιστόν για την “Πρώτη Ανάσταση”, αλλά αυτό που θα δείτε είναι μοναδικό.

BONUS:Το Πάσχα σε ράντομ παρακμιακό χωριό της Κέρκυρας, δε λέει και πολλά, άντε να ακούσεις κουτσομπολιό την ημέρα του Πάσχα για τα ρούχα της κάθε αρχοντοχωριάτας στην Εκκλησία, αλλά μέχρι εκεί.
Εν κατακλείδι, και μία ματιά στην Κερκυραία Πεθερά να ρίξετε, είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα.
7 notes
·
View notes
Photo
When you were just thinking what the easiest way to die is and someone asks if you’re okay
242 notes
·
View notes
Text
When trinity made fun of Valentina for having a virgen de Guadalupe candle
420 notes
·
View notes
Photo

One of my favourite pictures of Milk, so many happy faces <3
547 notes
·
View notes