marcgian21

[marcgian21]

Ang Morong Beach sa Bataan ay isang tahimik at maginhawang lugar na perpekto para sa mga nais magpahinga at magrelaks. Sa aming pagbisita, agad naming naramdaman ang init ng araw at ang preskong hangin mula sa dagat. Ang buhangin sa baybayin ay malambot at puti, habang ang mga alon ay malumanay na humahampas sa dalampasigan. Hindi tulad ng ibang sikat na beach, ang Morong Beach ay hindi matao, kaya't naging perpekto ito para sa amin upang magbonding at magsaya nang walang abala.

Habang naglalakad kami sa kahabaan ng tabing-dagat, tanaw namin ang mga bundok na bumabalot sa baybayin at ang kalinisan ng tubig. Ang dagat ay mala-kristal, at ang tanawin mula sa dagat ay tila isang magandang larawan na nagbibigay ng kapayapaan. Maraming mga resort sa paligid na may mga simpleng cottage o mas malalaking bahay na may mga swimming pool at lugar para sa mga aktibidad tulad ng kayaking at paddleboarding. Ang tubig ng dagat ay malamig at kumportable, kaya’t hindi namin pinalampas ang pagkakataong maglangoy at mag-enjoy sa mga water activities.

Isa rin sa mga kahanga-hangang bahagi ng Morong Beach ay ang pagiging malapit nito sa kalikasan. Ang mga lugar na nakapaligid sa beach ay may mga likas na tanawin tulad ng mga bundok at kagubatan na perpekto para sa mga mahilig sa kalikasan. Sa gabi, naranasan naming magtipon sa tabi ng dagat at magbonfire, habang pinagmamasdan ang mga bituin sa langit. Ang mga maliliit na bahay-kubo sa paligid ay nagbibigay ng kakaibang kaakit-akit na atmospera, kung saan kami ay makapagpahinga at magpakasaya.

Sa aming pag-alis mula sa Morong Beach, ramdam namin ang kasiyahan at kapayapaan na dulot ng tahimik at magagandang tanawin ng lugar. Bagamat hindi ito kasing sikat ng ibang mga destinasyon, ang Morong Beach ay isang tamang lugar para sa mga nais magbakasyon ng may katahimikan at kalikasan. Isa itong perpektong pook na nag-aalok ng isang natatanging karanasan na hindi malilimutan.

[marcgian21]

Ang Commonwealth High School ay hindi lamang sentro ng edukasyon kundi isa ring kanlungan ng sining. Sa labas ng mga dingding ng paaralan, makikita ang mga detalyadong reproduksyon ng ilan sa mga pinakatanyag na obra maestra sa mundo. Isa sa mga pinaka-iconic na nakalagay ay ang “Mona Lisa” ni Leonardo da Vinci. Ang mahiwagang ngiti ng Mona Lisa ay tila nagiging inspirasyon sa mga mag-aaral, na nagpapahiwatig ng misteryo at posibilidad ng kaalaman na maaari nilang tuklasin. Ang pagkakakopya sa obra maestrang ito ay napakadetalyado, na nagbibigay-pugay sa kagandahan at lalim ng orihinal na likha.

Kasama rin sa mga dingding ang reproduksyon ng “The Catastrophe,” na nagpapakita ng isang mas malalim na tema tungkol sa epekto ng mga trahedya sa lipunan. Ang makapangyarihang imaheng ito ay nagbibigay-daan upang magmuni-muni ang mga mag-aaral tungkol sa kahalagahan ng pagkakaisa, pag-asa, at paglampas sa mga hamon ng buhay. Ang emosyonal na pagkakagawa ng obra ay nagiging paalala na sa gitna ng kaguluhan, may pagkakataon para sa pagbabago at pagbangon.

Ang pagkakaroon ng ganitong mga obra sa mga dingding ng paaralan ay hindi lamang nagpapaganda sa paligid kundi nagiging bahagi ng edukasyon. Sa araw-araw nilang pagdaan, ang mga mag-aaral ay naaalala ang halaga ng sining bilang tagapagdala ng mensahe at tagapaglinang ng damdamin at kamalayan. Ang mga mural na ito ay nagsisilbing mabisang visual aid, na nagtuturo hindi lamang ng kasaysayan ng sining kundi pati ng mga mahahalagang aral sa buhay.

Kasabay ng ganda ng mga mural ay ang tahimik at maayos na hardin ng paaralan. Sa gitna ng makukulay na bulaklak at luntiang halaman, nagiging perpektong espasyo ito para sa mga mag-aaral na nais magpahinga o mag-isip. Ang sining at kalikasan sa Commonwealth High School ay perpektong pinagsama upang maging isang lugar na hindi lamang para sa pag-aaral, kundi para rin sa inspirasyon at pagninilay.

[marcgian21]

Paglalakbay sa Tagaytay

Ang Tagaytay ay isa sa mga lugar na palaging nasa isip ko kapag gusto kong makalayo sa init at ingay ng lungsod. Sa aking pagbisita rito, hindi ko napigilang humanga sa malamig na klima at ang preskong hangin na agad bumalot sa akin pagkarating pa lamang. Ang tanawin ng Taal Volcano mula sa iba't ibang bahagi ng lungsod ay tila isang postcard na nabuhay. Sa unang araw namin, pumunta kami sa People's Park in the Sky, kung saan mas lalong tumingkad ang ganda ng paligid habang tanaw ang kabuuan ng Tagaytay at ang mga karatig na bayan.

Ang aming pananatili ay ginugol namin sa isang maaliwalas na hotel na may tanaw rin ng Taal Lake. Ang hotel ay tila naging aming tahanan sa loob ng ilang araw—may mga bintanang bumubungad ang kahanga-hangang tanawin ng bulkan tuwing umaga. Sa gabi, nag-e-enjoy kami sa terrace habang iniinom ang mainit na tsokolate at nakikinig sa tahimik na pag-ihip ng hangin. Ang ganda ng hotel ay hindi lamang sa disenyo nito, kundi pati na rin sa aliwalas at ginhawang dulot nito, na nagpapadama sa amin na talagang nakalayo kami sa abalang buhay ng lungsod.

Sinubukan din naming maglibot sa paligid para tikman ang mga kilalang pagkain sa Tagaytay. Ang mainit na bulalo mula sa isang restaurant malapit sa aming tinutuluyan ang naging paborito namin—sakto sa malamig na klima ng lugar. Hindi rin namin pinalampas ang buko pie at tarts na gawa ng mga lokal, na perpekto bilang pasalubong para sa aming mga mahal sa buhay. Sa bawat kainan, damang-dama ang init ng kultura at pagkaing Pinoy na nagpapaligaya sa puso at tiyan.

Sa huling araw namin, sinulit namin ang mga pasilidad ng hotel. Nagpahinga kami sa mga lugar na tahimik at napakaganda ng tanawin. Isa itong perpektong espasyo upang magmuni-muni at magpasalamat sa simpleng kasiyahan na hatid ng Tagaytay. Habang pauwi, ramdam ko ang gaan ng pakiramdam—parang iniwan ko sa Tagaytay ang lahat ng pagod, at ang naiuwi ko lamang ay kasiyahan at mga alaala ng ganda ng lugar.