marianthipsych
marianthipsych
Mar
291 posts
In love with my past
Don't wanna be here? Send us removal request.
marianthipsych · 11 months ago
Text
If you're tired of kissing me, I'd better go.
F. Scott Fitzgerald / The Beautiful and Damned
280 notes · View notes
marianthipsych · 11 months ago
Text
Tumblr media
34K notes · View notes
marianthipsych · 4 years ago
Photo
Tumblr media
art by Boris Dolgov.
5K notes · View notes
marianthipsych · 4 years ago
Text
Tumblr media
3K notes · View notes
marianthipsych · 4 years ago
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
— The Lady from Shanghai (1947)
4K notes · View notes
marianthipsych · 5 years ago
Photo
Tumblr media
7K notes · View notes
marianthipsych · 5 years ago
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
54K notes · View notes
marianthipsych · 5 years ago
Text
Tumblr media Tumblr media
δωσ'μου όμορφους ουρανούς και πάρε μου την ψυχή
468 notes · View notes
marianthipsych · 5 years ago
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Alexis grigoropoulos is never going to be truly dead
3K notes · View notes
marianthipsych · 5 years ago
Text
Αλέξη…
Ήμουν και εγώ εκεί.
Το είδα με τα μάτια μου.
Ήμουν μπροστά εκείνη τη μέρα του Μαύρου Δεκέμβρη.
Εκείνη τη μέρα που η Αθήνα κάηκε ολόκληρη.
-
Ο Νίκος είχε τη γιορτή του και μας έβγαλε έξω να μας κεράσει,στα συνηθισμένα μέρη που αράζαμε. Βγήκαμε από το μαγαζί όπου βλέπαμε τον αγώνα του Παναθηναικού με τη Ξάνθη.
Καθίσαμε λιγάκι σε ένα παγκάκι στο πεζόδρομο της Μεσολογγίου.
Μετά από λίγη ώρα ήρθε ένας φίλος και μας πρότεινε να πάμε στην Χαριλάου Τρικούπη να περιμένουμε να περάσει κάποιο περιπολικό για να του πετάξουμε κάτι πέτρες που είχε μαζέψει. Όντως λοιπόν πήγαμε και περιμέναμε ενώ ο Αλέξανδρος καθόταν πιο πίσω. Μετά από λίγη ώρα πέρασε το περιπολικό με τον Κορκονέα και τον Σαραλιότη. Η κλεψύδρα της ζωής γύρισε την στιγμή που η πέτρα έπεφτε πάνω στο περιπολικό του Κορκονέα. Στην συνέχεια γυρίσαμε και καθίσαμε στον πεζόδρομο μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά ενώ ο Κορκονέας με τον Σαραλιώτη πέρασαν με το περιπολικό από την Ζωοδόχου Πηγής για να δουν ποιοι τους επιτέθηκαν εκεί.Αφού λοιπόν είδαν την παρέα μας πήγαν πάρκαραν το περιπολικό στην διμοιρία των ΜΑΤ που φυλούσε τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και κατέβηκαν πεζοί στην συμβολή των οδών Τζαβέλα και Ζωοδόχου Πηγής. Ερχόντουσαν προς το μέρος μας καθώς μας έβριζαν.
“ΕΛΑΤΕ ΕΔΩ ΜΟΥΝΙΑ”
Εμείς αρχίσαμε να τους πλησιάζουμε,δεν τους φοβόμασταν,είχαμε όμως ακόμη μεγάλη απόσταση μεταξύ μας.
Ο Κορκονέας σήκωσε το χέρι του απευθείας προς το μέρος μας και πυροβόλησε 2 φορές. Λόγω της απόστασης πιστέψαμε ότι δεν χτύπησε κανέναν.
Τότε έπεσε κάτω ο Αλέξης.
“ρε σεις,με χτυπήσανε”
Δεν καταλάβαμε τι έπαθε,μέχρι που κάποιος του σήκωσε τη μπλούζα.
Είχε μια τρύπα στη καρδιά από όπου έβγαινε αίμα.
Κάποιος φώναξε “Τον σκοτώσανε,τον σκοτώσανε”
Κάποιος του έπαιρνε σφυγμούς και κάποιος άλλος του έκανε μαλάξεις στο στήθος.
Σε 6 λεπτά είχε φτάσει το ασθενοφόρο για να τον πάρει.
Ήταν ήδη νεκρός.
Είχε ξεψυχήσει λίγα δεύτερα μετά τον πυροβολισμό στην αγκαλιά του Νίκου.
Ο κόσμος κατέβαινε στα Εξάρχεια με ταχύτητα φωτός.
Ο πυροβολισμός έγινε γύρω στις 9 και 10.
Μέχρι να ξημερώσει, η Αθήνα ήταν ένα πεδίο μάχης. Κάηκαν κάδοι,μαγαζιά,μέχρι και το τεράστιο Χριστουγεννιάτικο δέντρο του Συντάγματος.
Οτιδήποτε θύμιζε κράτος,εξουσία,χρήματα, κάηκε ολοσχερώς.
Την επόμενη μέρα δεν είχε μείνει τίποτε από την παλιά Αθήνα.
Το συμβάν μαθεύτηκε παντού.
Οι άνθρωποι διαδήλωσαν στη Κύπρο,στο Λονδίνο,στην Ισπανία,παντού!
Τον Νίκο κάναμε πολύ καιρό να τον ξαναδούμε.Σήκωσε το φέρετρο του Αλέξη,τον έβαλε βαθιά στη γη,έφυγε από τη σχολή Μωραιτη,πήγε σε δημόσιο και λίγους μήνες μετα έβαλε μερικά ρούχα σε μια βαλίτσα και δεν τον ξαναείδε κανείς. Ο κόσμος είπε ότι μπήκε στον αναρχικό αγώνα και πως είναι κρυμμένος σε μέρη που δεν θα σκεφτόμασταν ποτέ.
Δεν ήρθε στο δικαστήριο να καταθέσει,δεν τα γούσταρε όλα αυτά,δεν ένιωθε έτοιμος.
έτσι κι αλλιώς ήταν τόσοι πολλοί οι μάρτυρες που η κατάθεση του Νίκου δεν θα έκανε και μεγάλη αλλαγή.
Τον είδα στη τηλεόραση το 2013,όπου πήγε να ληστέψει μια τράπεζα,όχι επειδή είχε ανάγκη από χρήματα αλλά επειδή ήθελε να πάει ενάντια στο κατεστημένο.
Ο εισαγγελέας είπε συγκεκριμένα:Πρώτη φορά βλέπω ληστεία που να αφήνουν τους ομήρους ελεύθερους, κατά δε την καταδίωξη, ενώ είχαν το επάνω χέρι διαθέτοντας βαρύ οπλισμό, ούτε πυροβόλησαν τους αστυνομικούς που τους καταδίωκαν ούτε χρησιμοποίησαν τον όμηρο σαν ασπίδα για να διαφύγουν…». Στη συνέχεια δήλωσε πως «από κανένα στοιχείο δεν μου προκύπτει ότι αποδεικνύεται η κατηγορία για συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική ομάδα».
Ο Κορκονέας πήρε 13 χρόνια ενώ πριν λίγο καιρό δήλωσε ότι δεν θα ζητήσει συγγνώμη από κανένα 15χρονο.Έχοντας εκτίσει 10 χρόνια από τη ποινή του,ετοιμάζεται να βγει. 0 Σαραλιότης πήρε 10 χρόνια όμως αποφυλακίστηκε 4 χρόνια μετά.Τώρα βρίσκεται κάπου στην Δράμα και φτιάχνει καφέδες.
-
Αλέξη,πέρασαν κιόλας 10 χρόνια.
Μου λείπεις πολύ. Σε σκέφτομαι πάντα όταν είμαι μέσα στο γήπεδο και παίζει η Πανάθα. Τολμώ να σου πω πως καμιά φορά κοιτάω δίπλα μου και ορκίζομαι πως σε βλέπω εκεί. Δίπλα μου να φωνάζεις μαζί μου.
Θυμάμαι το αγαπημένο σου τραγούδι των Pink floyd το “wish you were here” και πράγματι δεν ξέρεις πόσο εύχομαι να ήσουν εδώ.
Σε αγαπώ πολύ.
υγ: αφήνω αυτές τις φωτογραφία γιατί θέλω να καταλάβετε ποιοι είναι οι πραγματικοί εχθροί σας.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
3K notes · View notes
marianthipsych · 5 years ago
Text
Σπασμένες μέσα μου εικόνες ανταπόκρισης
Ρήμαγμα μέσα σε ξένες αγκαλιές
Απελπισμένο κρέμασμα από λαγόνια ξένα
Πέσιμο εκεί που μοναχά η μοναξιά οδηγεί
Να υποτάξω ακόμη και το πνεύμα μου
Να το προσφέρω σαν την έσχατη υποταγή.
Απολογισμός της Μοναξιάς ~ Ντίνος Χριστιανόπουλος
7 notes · View notes
marianthipsych · 5 years ago
Text
“Σε συνάντησα χθες. Είχα ξεχάσει πόσο όμορφα είναι τα μάτια σου. Πόσο όμορφα είναι όταν ενθουσιάζονται Μου είχες λείψει. Ήθελα πολύ να τρέξω μακριά. Ήθελα πολύ να τρέξω στην αγκαλιά σου. Στάθηκα εκεί. Χαμογελαστή και ήρεμη. Τα μέσα μου ούρλιαζαν. Μια απλή τυπική συζήτηση. Ποτέ δεν ήμασταν τυπικοί. Χαρηκα που έμαθα τι κάνεις στη ζωή σου Χάρηκα που ακολουθείς τα όνειρα σου Χάρηκα που με κοιτούσες συνέχεια. Δε χάρηκα που επιδεικτικά μετρησες τα τσιγάρα σου. Δε χάρηκα που βγαίνοντας από το λεωφορείο έβγαλες ένα να το καπνίσεις Δε χάρηκα που όταν έφτασα σπίτι. Ένιωθα. Τα χέρια μου έτρεμαν. Τα μάτια μου ετσουζαν. Η καρδιά μου χτυπούσε αρρυθμα. Γίνομουν πάλι εκείνη. Εκείνο το κορίτσι Εκείνο που δεν ήξερε Και σε ερωτεύτηκε. Όμως εγώ ήξερα. Ήξερα πως τα σταυρωτά φιλιά που ανταλλάξαμε Εκαναν εκεινη να ζητάει περισσότερα. Ήξερα πως δε γίνεται. Ξέρω πως εκείνο το κορίτσι έγινε κομμάτια Ξέρω πως ζει μέσα μου σε μία ανάμνηση Ξέρω πως αν με αγαπούσες, δε θα ακουμπούσε εκείνος ο διάβολος τα χείλη σου, αλλά εγώ!”
494 notes · View notes
marianthipsych · 5 years ago
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Πες μου πώς ο κόσμος τούτος για μένα έχει φως;
4K notes · View notes
marianthipsych · 5 years ago
Photo
Tumblr media
2K notes · View notes
marianthipsych · 5 years ago
Photo
She was me when I didnt exist(yeah I would wanna be somebody else too)
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Vivre sa vie (1962) dir. Jean-Luc Godard
12K notes · View notes
marianthipsych · 5 years ago
Photo
Tumblr media
“I loved you on this day. I love this memory.”
118K notes · View notes
marianthipsych · 5 years ago
Photo
Tumblr media
363K notes · View notes