ozguramabirokadardatutsakkulem

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

ben artık iyileşmek istiyorum...

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

bencil bir insanım biliyorum isyanım da öfkem de kendime . özgürlüğüme bu kadar düşkün olmak bile yetiştiğim ortam için başlı başına bencil olduğumun göstergesi ama komik olan hiç özgür olmayışım . adı düşkünüm özgürlüğe ama hiçbir şey yapmadan özgür olmayı bekliyorum. korkuyorum. hem de çok korkuyorum. şimdiye kadar korkup sustuğum ne varsa daha büyük felaketi getirdi ve ben yavaş yavaş ölmeye alıştım. yok olmak haz veriyor adeta. yaşamayı geçtim artık  hayatta var olmaya çalışıyorum hiç var olmayan insanlarla . seviyorum her birini hem de çok ama her ne yaparsam yapayım bencil bir insanım.  onları kırıyorum özgürlüğüme engel oldukları için ama onlara olan sevgim daha fazlasını yapmamı engelliyor ve en çok ben kırılıyorum .işte bu cümle bencilliğimin en önemli kanıtı. kızıyorum onlara. saygı duymayacaklarsa , benimde bir birey olduğumu görmeyeceklerse neden dünyaya gelmeme sebep oldular ki . peki ben niye bu kadar farkındayım. onlar doğrunun bu olduğuna o kadar eminler ki... acaba yanılan ben miyim ? onlar için mi geldiğim bu dünyaya ?. bana yemek su verip ihtiyaçlarımı giderdikleri için hep borçlu mu olacağım ,? ömrüm boyunca borcumu mu ödemek için yaşayacağım ? biliyorum beni sevdiklerini . en çok acıtanda bu ya . kıyamıyorum sevgilerine, emeklerine . ama keşke biraz da görselerdi sevmenin yetmediğini, keşke farkına varsalardı sevgilerinin bile karşılıklı olmasını gerektiğini bana dayattıklarını. keşke anlasalardı beni ya da anlamaya çalışsalardı. boğulduğumu , boğulduklarını görmüyorlar. kendi kendilerine yaptıklarını bana da yapmaya çalışıyorlar. çabaladım yeterli değildi biliyorum ama yemin ederim çabaladım. nesillerdir yaşadıkları kendi elleri ile yaptıkları paslanmış kafesten   onlarla birlikte kurtulmaktı ilk planım ama baş kaldırımı onlara hakaret saydılar ve cezalandırıldım gerçek yüzleriyle. sonra kızdım öfkelendim  tek başıma kaçmanın hayallerini kurdum ama onlarsız bir hiç olarak yetiştirildiğimi fark ettim ve daha çok öfkelendim . kendime zarar vermeye başlayan öfkem onların düzenini bozduğu için ( sevdikleri için beni ) suçladılar yine kırdılar ama ateşkes imzaladım ( sevdiğim için onları ) . saçma sapan bir savaş  böylelikle onlar için bitti. kurtarıcı bekledim önce , sonra saçma olduğunu düşünüp zamana bıraktım ama şimdi görüyorum ki zaman da beni yutmaya meyilli. ellerimde hiçbir şey kalmadı ama umut ediyorum tanrının varlığına inandığım için. o konularda karışık baya. bana öğrettikleri gibi olmadığına inanıyorum ve beni ayakta tutanda bu inanç . belki bir gün umut etmeyi de bırakırım. işte o zaman gerçekten ben de yok olurum...

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

Her seferinde bundan daha fazla kırılamam diyorum sonra yine öyle bir şeyler söylüyor ki kırık kalbim kırılmayan yerlerinden de kırılıyor ve sanırım kalbim un ufak olup yok olana kadar böyle sürüp gidecek , sonunda da kalpsiz iğrenç bir canavara dönüşeceğim

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

8 milyara yakın insanın yaşadığı bir gezegende bir kişinin bile olsa bizi anlamasını istemek neden imkânsız karşılanıyor?                                      Sanırım kendimizi bile anlayamıyorken başka birinin bize anlamasını istemek bencil doğamızdan, kurtarıcı ihtiyacı duymamızdan kaynaklanıyor.      Düşünürken bile aynı anda birçok konu doluşuyor zihnime. Bunları toparlamak ve artık daha net olmak istiyorum. Karmaşık olmak o kadar yorucu ki. Ne istediğini bilmemek oradan oraya savuruyor insanı.  Yazarın dediği gibi her yerde olmaya çalışırken aslında hiçbir yerde olamıyorum. Zaman ise hiç yardımcı olmuyor. Koca panik halindeyim aynı zamanda da uçsuz bucaksız bir dinginlik var içimde ve bu halimle yaşamış olmak için yaşıyorum. Bekliyorum sadece. Benden bağımsız her ne oluyorsa olsun ve mutlu olayım.                                  Ne aptallık ama.

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

Büyüdükçe bir şeylerin daha çok yerine oturması gerekmez miydi ?

Ben niye gün geçtikçe karmakarışık oldum...

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

hiçbir şey düşünmeden dışarı çıkmak istiyorum hiçbir amacım olmadan sokaklarda dolaşmak süremin ne zaman biteceğini umarsamadan biri yanlış bir şeyimi görür diye düşünmeden saatlerce oradan oraya gitmek istiyorum belki çok uzaklara giderim ve karşıma deniz çıkar iki senenin özlemi ile sarar sarmalar beni böylece

ılık hafif dokunuşlarla gezinir vücudumda yüzme bilmiyorum ama o beni korur biliyorum

oturup bir köşede günlerce ona bakmak istiyorum Sadece sonsuz mavilik ile ben...

doyamam ona biliyorum ama tekrar gelebilecek olmanın güveni ile ondan ayrılıp bir konsere giderim belki

çılgınlar gibi şarkı söylemek istiyorum hiç bilmediğim ortamın hayallerimdeki gibi tadını çıkarır hiç tanımadığım insanlarla dans eder şarkı söylerim

sonra yine amaçsızca sokaklarda yürümek istiyorum aslında yıllarca içimdeki amaca doğru yürürüm yürürüm yürürüm...

hep çok uzaktık birbirimize ama bu sefer olmasını istiyorum bu sefer ona ulaşmak Kendi gözlerim ile ona sarılmak ona bakarak saatlerce ağalamak istiyorum beklettiğim onca yıl için özür dileyip onunla saatlerce onun sevdiğini izlemek istiyorum

" Bak biz de uzaktık ama buluştuk siz de bir gün buluşacaksınız biliyorum " ...

belki mektuplarını ben iletirim artık nasıl olsa geri dönememe gerek yok artık özgürüm...

değilim çünkü çok küçüğüm onlar için hep küçük olacağım onlar için hep kurallar konulması gereken bir aptal olacağım kendi kararlarımı vermeme izin vermeyecekler...

Hayır ben böyle bir hayat istemiyorum daha fazla pişmanlık istemiyorum hayatımı benim yerime yaşamalarına izin vermeyeceğim bunu için çabalıyorum ve bir gün başaracağım biliyorum

2021

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

İZLEME GÜNLÜĞÜM <3

.Öncelikle bunun bir eleştiri serisi olmadığını belirtmek isterim . Dönüp dönüp Harry Potter izleyen bir insan olarak  sinama konusunda cahilinde cahiliyim ve bu seriyle biraz da  olsa kendime birşeyler katmak istiyorum . Devamlılık sağlamak ve ileride dönüp  baktığımda neler hissettiğimi hatırlamak içinde yazıya dökmeye karar verdim . Sadece keyfi bir süreç olacağını belirttiğime göre başlayalımm . 

şöyleki seriye yıllarca herkesin dilinden düşmeyen bir müzikal ile başlamayı planlamıyordum ama  listeme göz gezdirince mükemmel posteri ile beni en çok kendine çeken la la land oldu.  Posteri kadar film boyunca da bir sürü sahnede gözlerimiz bayram ediyor. Şahsen bugün çok da rengarenk tonların bir arada olduğu şeyler izleyecek hava da uyanmamıştım buna rağmen film boyunca  çok güzel ayarlanmış renk cümbüşleri kendimi iyi hissetmemi sağladı ve güne daha enerjik devam edebildim . Ancak böyle dediğim için önyargılı olmayın ,  film rengarenk tonların  yanı sıra bir kaç rengin hatta sadece karanlık ortamlarda bir piano ile de size iyi hissettirmeyi  başarıyor. Örneğin aşağıdaki sahnede

 başrol kızımızın [ isim hafızam çok kötü :( Mia imiş   ] sade bir kıyafet ile hiç bir figür olmadan sadece mimiklerini kullanarak söylediği şarkı çok etkiledi beni . Oğlanımızın piyano ile olan sahneleri de aynı  sadelikte tüm odağımızı o güzel müziklere vermemizi sağlıyor . böylec filmdeki müziklere gelmiş olduk . Tek kelime ile  müziklere BAYILDIM . Sound of mia & sebastian ‘ın    melodisinin naifliği beni  benden alırken  , City of star   favorim . Bir piyano sever olarak beni mutlu edecek bir çok sahneye sahip bu film  caz müziğe merak duymama sebep oldu. Cahil olduğum bir diğer konu da müzik . Paldır küldür kulağıma iyi gelen her şeyi dinlerim . Bakarsınız bu film o konuda da bir şeyler yapmama sebep olur :)                                                                                                                   Filmin sonuna gelecek olursak  spoiler vermeden şunu söyleyeyim çok üzdü beni .  yani genel olarak mutlu sonla biten şeyleri çok basit bulurum ama böyle müzikalden mutlu bir son bekliyordum , küçük hayal kırıklığına uğradım diyebilirim . 

film hakkında son olarak söyleyeceğim şey ise sıkmadan ilerledi . genelde film izlerken olay örgüsü  çok hızlı akıyormuş gibi gelir bana . Süre kısıtlı olduğu için karakterleri tanımam , olaya giriş  ve sonuç havada kalır ama  bu müzikalde her şey çok yerindeydi o yüzden çooook sevdim . İzlemeyen varsa izleminizi tavsiye ederim . 

Serinin ilk filmi böyleydi başlangıç güzel oldu bence , diğer bir filmle görüşmek üzeree  :) 

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

“yetişmeye çalışmaktan vazgeçince her şeyin rengi yerine gelir; yürümenin, durmanın, geride kalmanın.”

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

'kendi yalnızlığının içinde yaşayan kalabalık bir insan o.'

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

Hatanın bende olmadığını kendimi kötü hissetmemem gerektiğini , vereceğim kararı sadece kendimi düşünerek vermemi desteklediğini söylediği günün ertesinde olaylar uzamaması için bir şey olmamış gibi davranmamı istedi . Canım acıyor dedim kalbine göm alışırsın dedi ve ben de dediğini yapıyorum ama gün geçtikçe yok oluyorum fark etmiyor . Onlar kahkahalar ile gülerken gözlerinin içine bakıyorum ama o beni görmüyor , içimdeki kırıkların arttığından bi haber yaşamaya devam ediyor , ediyorlar . Kendimi hiç bu kadar görünmez , yapayalnız , değersiz hissetmemiştim ...

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

Doğru olduğunun farkındayım ama neden bunu bir türlü başaramıyorum ...

“Never apologize for how you feel. No one can control how they feel. The sun doesn’t apologize for being the sun. The rain doesn’t say sorry for falling. Feelings just are.”

— Iain S. Thomas, Intentional Dissonance

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

Doğru ile yanlışı ayırt edebilecek yaşa geldin sanırım , artık kendin için bir şeylerden vazgeçmek bu kadar zor olmamalı . Her ne olursa olsun sen çok çabaladın bunu unutma . Ne kadar acı dolu olsa da bu senin için en iyisi . Bil , bu acılar gelecekte daha sağlıklı ilişkiler kurabilmen için bir tecrübe . Artık samimiyetine güvenemediğin insanları hayatından erkenden çıkar ki büyük hayal kırıklıklarını bir daha yaşamayasın . Her zaman şimdiki gibi şanslı olup iyi insanlar yanında olmayabilir , güvenme ...

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

Hep yolcuyuz , böyle gelir gideriz ...

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

"Ve insanların arasında yalnız olmaktan daha korkunç bir şey yoktur."

Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu, Stefan Zweig

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

"İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıtıcıdır."

- Korku, Stefan Zweig

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

[ozguramabirokadardatutsakkulem]

Harbiden neden ?