rzalubaltay-blog

[rzalubaltay-blog]

Туры по Турции в Октябре 2019 \ Tours in Turkey in October 2019

Туры по Турции в Октябре 2019 \ Tours in Turkey in October 2019

Мы возобнавляем тур походы по Ликийской тропе с 10 октября 2019г.

Маршруты: Анталия – Кемер – Чирали – Фетие для групп от 4 человек. Цена от 300$

Также в октябре мы предлагаем культурные программы, для тех, кто не готов жить в палатке:

2 насыщенных дня экскурсий и шоппинга в Стамбуле + 4 дня отдыха в бунгало на море в эко деревне Чирали с короткими экскурсиями по окрестностям.

Для групп от 6…

[rzalubaltay-blog]

Tobolsk is a small town North of Tyumen and it’s not well known outside Russia. However, Tobolsk can compete with many touristic cities in Russia and it’s worth coming to the town for 2-3 full days.

In the days of the Tsar Ivan the Terrible (end of the 16th century) Tobolsk was the capital town in Siberia, wealthy and self-sufficient because Tobolsk was the main market of sable fur known as Siberian Gold. Later as most of the Siberian towns it became the place of exile for many Russian intellectuals and aristocrats including Dostoyevsky and the family of the last Russian Tsar Nicholas II.

We visited Tobolsk during the info-tour arranged by the Centre of Tourism of Tyumen Region. We had two days of guided tours and excursions in Tobolsk, so here’s our list of the must-visit places in Tobolsk:

Like many old Russian cities Tobolsk has a Kremlin and Red Square. The Kremlin is white as well as the square. Red (krasniy) – used to mean beautiful, hence this. The Kremlin is a fortress that was built on a steep bank of the Irtysh river. Because in the past there were many floods, Swedish prisoners of the Tobolsk prison were forced to dig a new mouth for the river further away from Tobolsk. So now the town has an upper side with the Kremlin and the lower side with lots of old wooden houses.

The Kremlin has small museums archeological exhibitions, restaurants and several Orthodox Churches to visit. The area is not large and it’s worth taking photos from all the sides.

2. As most of the towns in Siberia for centuries Tobolsk was a place of exile. The Russian Tsars exiled political prisoners there and since many of the oppositionists were noblemen just a prison wasn’t enough, so in Tobolsk you can visit the Prison Castle.

It’s just next to the Kremlin and Red Square. Later though it became a prison for ordinary criminals. The Soviets continued using the buildings as a prison that lead to the fact that Tobolsk became a very criminal town in the 1980s.

After that the prison was finally closed and now it’s a museum. Besides, you can stay overnight in a prison cell, as there is a hostel located in the same building. A very creepy place though for sleeping, especially after visiting the museum and hearing all the stories.

You can watch a short video about the Prison Castle here:

3. Siberia and Tobolsk are famous for a Mammoth Bone Carving Art.

There are two small private factories in Tobolsk that hold excursions and sell souvenirs made of bones. After spring floods of the river of Irtysh people used to find a lot of bones of a Mammoth. These days they are common too but cost much more and brought from the North of Tyumen region.

The craftsmen also work with bones of cows, reindeer and teeth of a walrus. The art works vary from 10 to 1000 US$ and are sold with a certificate.

4. The Museum of History in Tobolsk tells about the development of Tobolsk how from a small wooden fortress set up by the Cossacks it turned into a prosperous Capital of Siberia.

It also has a corner of the Tatar culture, as Tatars had lived on that territory before Russians; and the hall of Mendeleyev – a Russian chemist, the inventor of the Periodic Table of Elements was born in Tobolsk

5 Governer’s Museum is the first museum in Tobolsk opened in 1870. It has a skeleton of a mammoth in the main hall, an archeological collection and an exhibition of stuffed animals characteristic for Western Siberia.

Next to the Museum you can have a nice walk in a small park with huge Siberian Cedar trees. It’s a good viewpoint to the Kremlin and you can take great photos especially at the sunset.

6. If you are interested in the tragic story of the last Tsar Nicholas II and his family, Tobolsk has a museum of the Romanovs.

The family stayed in exile in the Govener’s house for 6 month after that they were relocated to Yekaterinburg where they would be executed. In Tobolsk the family stayed with their servants and teachers of the children. The Museum of the Romanovs was refurbished in 2018. It has a lot of personal belongings of the Tsar’s family, the furniture of those days. It’s better to have a guided excursion to learn more about the days of the Romanovs in Siberia.

Other than that Tobolsk has a lot of cozy restaurants with a old Russian décor and traditional dishes. The most famous souvenir from Tobolsk is not bone carving but Siberian fish! Here they eat it smoked or simply frozen. Frozen white fish is called ‘stroganina’, it’s staple food of the native Northern people Mansi, Khanty and Nenets. Siberian fish such as muksun, sterlet and sturgeon don’t smell like fish, have almost no bones and the meat is very fat and nourishing. We bought fish at the local market and sure we couldn’t leave Siberia without buying Siberian vodka!

Tobolsk, the old capital of Siberia. Russia Tobolsk is a small town North of Tyumen and it’s not well known outside Russia. However, Tobolsk can compete with many touristic cities in Russia and it’s worth coming to the town for 2-3 full days.

[rzalubaltay-blog]

For foreigners Tyumen is known as a town on the Trans-Siberian railway. For Russians it’s a city with the head offices of the oil and gas companies and the city with the best roads in Russia. And it’s in top ten best Russian city for comfortable living! Tyumen region is huge: it has a border with Kazakhstan in the South and stretches up to the Arctic Ocean.

  Türkçesi aşağıda…

The region includes two Autonomous Republics: Khanty-Mansiysk and Yamalo-Nents. So the native people of Tyumen Region are the Ugric people Khanty, Mansi and Nenets in the North and Turkic people, the so-called Siberian Tatars in the South. The name Tyumen has several versions of translation: in Mongol Tu-Men  means ‘10 000’ –that was the number of warriors in the army of Khan Kuchum. In Mansi language Tyu-Menya means ‘my land’  while in Tatar it’s a low land.

The Cossacks conquered the Tatar town of Chinghis-Tura in 1586 and built a Russian fortress Tyumen. Tyumen gained importance  in the 1840s when a port was built on the Irtysh river. Today the embankment of the Irtysh is the most popular site to visit.

One day is enough to visit all the main places of interest in Tyumen. Mainly there are wooden merchants’ houses of the 19th century. One of them is called the Happy house – allegedly the owners were very wealthy and lived happily, so now it’s a tradition to touch the wood and to get some happiness for you. During the city tour our guide told us this story and 40 people from the tour bus went to touch the house.

Tyumen is the city of love apparently because they have a big artificial tree of love in the city center and the Bridge of Lovers across the Irtysh.

Most of the Russian tourists come to Tyumen not for the city attractions but to relax at the hot springs outside the city. There are several Spa centers with open air baths and pools around Tyumen. We went to the one called Verkhniy Bor. The temperature of the mineral water is +40 while outside it was -16. It was great fun only unfortunately very misty to take good photos there. The price of the hot springs is about 18-20 US $ for 3 hours but there’s also the so-called wild hot spring where you pay only for the parking place if you come with a car. Otherwise there are no changing cabins or bathrooms at all.

Another famous place to visit outside Tyumen is the Museum of Rasputin in his home village of Pokrovskoye. It’s 85km away from Tyumen in the direction of Tobolsk. Rasputin is known as a mystic man, a former monk a prophet who claimed that he could cured people. He was trying to cure the son of the Russian Tsar Nicholas II and later became the main adviser and the best friend of the Tsar’s family. But at the beginning he was an illiterate peasant from a Siberian village of Pokrovskoye.

His house was destroyed in the Soviet Days so the museum of Rasputin is located in a new building and has only one personal thing of Rasputin – his wooden chair. According to the owner of the museum (the Museum of Rasputin is a private collection) those visitors who were sitting on the chair including Russian celebrities, sportsmen and politicians get the power of Rasputin – they get promotion at work, win world competitions and obviously get the sexual power that Rasputin was known for. Right now the chair has a sign ‘Do not touch’ but if you manage to agree with the owners they will allow you to sit down. The museum is interesting if you are a big fan of Rasputin or of the Romanovs Royal Family, otherwise it’s hard to follow the ecstatic speech of the museum owner for two hours.

As we went out from the museum we met a man who came from Germany specially to visit the Museum, whether he was sitting on the chair or not we don’t know but we took his business card just in case, probably soon he will become famous all around the world..

From Pokrovskoye we went to the town of Tobolsk – the most touristic and historical place in Tyumen Region. Tobolsk is worth a separate post. It’s coming soon!

Tyumen, Siberya: Yugra , Yamal, Tatarlar ve Rasputin 

Rusyadan olmayanlar için Tümen Trans-Siberya demir yollarıyla anımsanır. Rusyadan olanlar için petrol ve en iyi yolarla tanımlanır. Ayrıca Rusyanın en yaşanacak on şehirlerinden biridir, Tyumen. Tümen ili çok büyük bir alanı kapsamakta: Güneyde Kazakistan, kuzeyde ise Kutup Okyanusu ile sınırlı.

Bölge iki özerk cumhuriyeti kendi içinde barındırmakta: Khanti-Mansi ve Yamal-Nentsi. Dolaysıla da Tümen bölgesinin yerli halkları Ugrik(Uralık) olan Hanti, Mansi ve Nenetsi Kuzeyde ve Türk(Altayık) halklarından olan Siberya Tatarları güneyde yaşamaktalar. Tümen(Tyumen) sözcüğü ise farklı dillerde değişik anlamlara denk gelmekte; Moğolcada Tu-Men “10 000” demek- nitekim Tatar Khanı, Khan Kuchum ordusunu savaşçı sayısıymış. Mansi dilinde Tyu-Menya, “benim yerim” demek. Başka bir deyişle ise Tatarcada ve genellikle Türk dillerinde “aşağı yer” anlamına gelmektedir.

Kossaklar, Tatarlar şehiri olan Çingiz-Turayı 1586 yılında ele geçirdikten sonra Rus kalesi olan Tümeni burada yapmışlar. Tümen 1840larda çok önem kazanmakla birlikte Irtış nehrinin yanında yapılmış önemli liman konumundaydı. Günümüzde ise Irtış çayını görmek ve gezmek için en önemli sitelerden biridir.

Tümeni gezmek için bir gün yeterlidir. Genelde 19uncu yılların başında yapılmış ahşap evleri şehir merkezinde görebilirsiniz. Bunlardan bir tanesi ise Mutlu Ev adını taşımakta-ev sahibinin orada mutlu ve zengin bir yaşam sürdürdüğü için- dolaysılada şimdi turistlerin eve dokunarak mutluluk yakalamak gibi bir yeni tören üretiğini gözlemlemek mümkün. Şehir gezisi sırasında bizim tur rehberimiz bu hikayeyi anlatırkan yaklaşık 40 kişi eve dokunarak mutluluk yakalamaya çalıştı.

Tümen aynı zamanda aşk şehridir nitekim büyük aşk ağacını şehir merkezinde görmek artı Sevgililer köprüsünü Irtış nehri üzerinde bulmak olur.

Rusyadan gelen turistler genelde sadece şehir güzelliklerini görmek için değil de Minerallı Sıcak Su kaynaklarından yararlanmak için gelirler. Bir çok Spa merkezi, açık hava hamamı ve havuzu Tümende bulabilirsiniz. Bizim gittiğimiz yer Verkhniy Bor. Mineral su sıcaklığı +40 bulurken dışarısı -16 civarındaydı. Çok eğlenceli olduğu halde, buharlı ve dumanlı olduğu için çevreyi pek iyi görmek mümkün değil. Bilet fiyatltarı 18-20 dolar civarında, 3 saatlık zaman dilimi için değerlendirlimiş. Ancak doğal sıcak su kaynaklarına sadece park parası ödemekle girmek olur, ayrıca oralar doğal ve yapılmamış halde.

Ziyaret edilecek başka bir yer ise, Tümen dışında, Pokrovskoye kasabasında olan Rasputin Müzesidir. Tobolsk yolu üzerinde konumlana ve 85km yol almaktan sonra kendini gösteren küçük bu kasaba Rasputinin doğma ve büyüme yeri. Rasputin bir gizli adam, bir rahip ve insanları iyileştiren bir manevi önder olarak bilinir. İkinci Nikolas, Rus çarının oğluna şifa vermeye çalıçıp ve sonra Çarların baş danışmanı ve en iyi arkadaşı haline gelmiştir. Ancak başlangıçta sadce okumamış bir Siberyalı köylüydü, Pokrovskoyeden.

Onun evi Soviyetler döneminde yıkılmış olsa da daha sonra Rasputin müzesini kendi yanında barındırır, ve sadece onun ahşap sandalyesi orada bulunmakta. Müze sahibine göre bu sandalyeye dokunan yahut oturan kişi yakında başarıyı yakalayacak. Eğer Rasputin ve Rusya tarihi meraklisisiniz kesinlikle bu müzeye gitmenizi tevsiye ederiz yoksa iki saat boyunca müze sahibinin fanatik yorumlarını dinlemek yorucu olur.Müzeden dışarıya çıkarken Almanyadan gelen bir adamla karşılaştık, müzeyi görmeye gelmişti ve işkartını aldık, her halde yakında ünlü biri olacak diye…

Pokrovskoye kasabasında Tobolska doğru yola çıktık-Tümen bölgesinin en turistik ve en tarihi yeri. Tobolsk kendine göre başka bir post konusu olduğu için, Yakında Tobolsk Hikayemizi sizinle paylaşacağız…

Tyumen, visiting Western Siberia and Rasputin’s home For foreigners Tyumen is known as a town on the Trans-Siberian railway. For Russians it’s a city with the head offices of the oil and gas companies and the city with the best roads in Russia.

[rzalubaltay-blog]

On November 17th  2018 we went trekking to the highest peak of the Middle Urals, Russia and to see the only one in the Ural Mountains Buddhist Monastery Shedrub Ling on Mt. Kachkanar.

The distance Yekaterinburg – Kachkanar is 250km. There’s a parking place outside the plant. Then we were walking 8 km up the mountain to the Buddhist Monastery.

There was no snow in Yekaterinburg yet, but the forest of Mt Kachkanar was covered with white and soft snow like in a Russian fairy tale. The forest is a typical Taiga – with evergreen pines and cedar trees. Here lies the geographical border of Europe and Asia but technically we were in Asia, hence the taiga.

At the end when we saw the Buddhist Monastery at the top of the mountain. It’s hard to believe that it was built by people without any special equipment or sponsorship. Walking around the territory you can’t but think – how on Earth those monks managed to lift all the stuff up to build their monastery with a white stupa.

Shedrub Ling is a Buddhist Community, the only one in Russia outside the Buddhist Republics of Buryatia, Tyva and Kalmykia. It was founded by a veteran of Afghanistan War Lama Sanye Tenzin Dokchit aka Mikhail Sannikov. After the war he studied Buddhism in Buryatia and Mongolia. In 1995 he started building a monastery on Kachaknar Mt., the place that had been chosen by his teacher.

Now the Buddhists have a crane device but mostly they deliver everything manually or with the help of the dogs. They say it will take another hundred years to build everything as planned but even now the territory looks impressive.

In the recent years the local Media has been writing about the inevitable shutdown of the monastery because it was built illegally and because the nearby area is going to be used by Kachkanar Iron Mining Plant. We saw that huge mine on the way to the mountains. By law people shouldn’t walk in the vicinity of the mine. But Mt Kachkanar attracts a lot of hikers, mainly locals from the Middle Urals and no one can stop them from trekking in this beautiful area. Besides, it’s hard to imagine how the Plant would destroy the monastery as it’s hard to get there other than on foot.

At the monastery the monks offered us tea, we left our backpacks there and went to climb the highest peak of the Urals. It’s 887.6 meters above the sea level. Doesn’t sound too impressive but getting there is quite a challenge especially in winter after fresh snow. Our group had to make a new trail which means the first person in the line can accidentally step into holes between rocks.

Mt Kachkanar was covered with clouds on that day but even like that the rocks looked great. The most famous ones are called ‘Camel’ and ‘Pushkin’ (it resembles the profile of a Russian poet Alexander Pushkin).

  Kachkanar is beautiful at any time of the year. Here are some photos taken by Luba in summer.

Kasım 2018 17sinde Orta Ural Dağlarının en yüksek zirvesine yürüyüş gerçekleştirdik ve Ural dağlarında, Rusyada olan ve benzeri bulunmayan Kaçkanar dağında bulunan Şedrub Ling Budist Manasterine doğru yürüdük.

Yekaterinburg-Kaçkanar mesafesi 250km ve alanın hemen yanında park yeri bulunmakta. Sonra yaklaşık 8 km Budist manasterine varmak için yukarıya doğru yürüdük.

Yekaterinburgda kar olmasa da Kaçkanar ormanları bembeyaz yumuşak kara bürünmüştü, Rusyada geçen bütün peri hikayeleri gibi. Orman bildiğiniz Tayga, yeşil çam ve sedir ağaçlarıyla. Goğrafik olarak orası Avrupa ile Asya sınır ancak tayga ormanları olmasından dolayı biz Asyadaydık.

Nihayet yukarlarda zirveye yakın bir yerde, biz Buddist manasterine vardık. İnanması zor olsada burası insani güçle, başka bir teçhizat veya dış yardım kullanmadan yapılmış. Manasterin çevreside gezerken insan kendini düşünmeden alıkoyuamıyor – nasıl budist rahipler bu ağırlıktakı taşları ve zor koşullar altında beyaz stupa ile bu manasteri yapmışlardır.

Şedrub Ling bir Budist camiadir, Rusyada Budist Cumhüriyetleri yani Buryatya, Tuva ve Kalmakya dışında olan yalnız örnek. Afganistan savaşından hemen sonra Lama Sanye Tenzin Dokchit aka Mikhail Sannikov tarafinda yapılması başlanmış. Savaştan sonra Budismi Buryatya ve Moğolistanda okumaktan sonra, 1995 yılında Kaçkanar dağlarında bulunan bu manasteri yapmaya baş koymuş. Tabi burası Budist öğretmenler tarafından seçilmiş.

Şimdi Budistlerde vinç olsada, genelde her şey elle veya köpekler yardımıyla yapılmış. Yapılması tamamlanmak için başka 100 yıl gerektiğini söyleselerde, burası inanılmaz etkileyici be güzel görünmekte.

Son yıllarda yerel medya manasterin kapanması kaçılınmaz olduğu konusunda yazmaya başlasalar da(“yasa dışı yapılmış olması ve çevresinde Kachkanar demir madeni olması nedenlerinde ötürü”) Kachkanar Dağı bir çok dağcı, doğa yürüyüşçüsü ve gezgine ev sahipliği yapmakta, tabi genellikle Orat Urallar yerlileri, ve kimse onları bu güzel yürüyüşten nesipsiz koyamıyor. Ayrıca oraya varmak sadece yürümekle mümkün ve fabrikanın oraya gitmesi nerdeyse imkansız.

Manasterde rahipler bizi bitkisel çayla karşıladılar ve biz sırt çantalarını orada bırakıp, zirve tırmanışına geçtik. Deniz seviyesinde 888 metrelik yükseklikte bulunmakta Kaçkanar zirvesi. Çok etkileyici gözükmese de oraya varmak çok zordur hele kışta hemen yeni kar yağmuru ardından. Bizim takım yeni bir yol bulmak zorunda olduğu için yürüyüş daha da tehlikeli bir hal gelmişti nitekim birden yanlışlıkla kayalar arasındakı çukurlar ve boşluklara adım atabilirdik.

Kaçkanar dağı bulutlar ve dumanlar içinde gizlenmiş olsada yine çok müthiş görünmekteydi. En tanılmış olanları ise “deve” ve “Puşkin” olarak adlandırılmakta çünkü ünlü Rus şair ve yazar portresini anımsatmakta.

Kaçkanar her zaman güzel burada Lubanın yaz tırmanışının fotoraflarını da görebilirsiniz.

В но��бре 2018г вместе с клубом ‘Колесим по Уралу’ мы отправились покорять вершину Среднего Урала – гору Качканар и посмотреть единственный на Урале буддистский монастырь Шедруб Линг. Расстояние Екатеринбург – Качканар 250км. Рядом с карьером за городом Качканар есть парковка. Оттуда 8км пешком в гору до Буддистов.

В Екатеринбурге снега еще не было, а в лесу на Качканаре все деревья были покрыты пушистым снежком. Недалеко от Качканара проходит символическая граница Европы и Азии, но технически мы были в Азии, в настоящем таежном лесу с соснами и кедрами. Когда поднимаешься к монастырю с белой ступой на входе, сложно поверить, что люди построили его без особой техники и финансовой помощи. Практически все строй материалы поднимали вручную. Сейчас у монахов есть подъемный кран, но по прежнему многое поднимают вручную или на собаках.

Шедруб Линг переводится с тибетского как место обучения и совершенствования – это община буддистов основанная бывшим воином Афганцем Тендзином Докшит (в миру Михаилом Васильевичем Санниковым). Его учитель, бурятский лама дал ему указание построить буддистский храм на горе Качканар. Строительство началось в 1995г. Обитатели общины говорят, чтобы воплотить весь задуманный план по строительству, потребуется еще сотня лет, но торопится не куда. Даже сейчас территория сильно впечатляет.

В последние несколько лет власти пытаются выселить буддистов, т.к. территорию они заняли незаконно, а рядом расположен действующий карьер. Но пока что все остается как есть, туристы со всего Урала любят подниматься на гору Качканар и снуют туда сюда мимо карьера, а монахи по-философски говорят, что все буд��т хорошо. В любом случае, уезжать они не собираются, да и разрушить монастырь, пригнать технику на гору будет весьма проблематично.

В монастыре нас напоили чаем, там же мы оставили рюкзаки и налегке пошли покорять самую высокую точку среднего Урала – вершину горы Качканар 887.6 метров над уровнем моря. Идти до нее от монастыря минут 15, но когда приходится тропить по снегу, путь получается намного дольше. В тот день Качканар стоял в облаке, но даже при плохой видимости на горе есть, что посмотреть и чем восхититься. Самые знаменитые скалы на горе – верблюд и Пушкин (очень напоминает голову поэта в профиль).

Качканар красив в любое время года. Вот некоторые фотографии, сделанные летом 2018го

Trekking to Buddhist monastery on Mt. Kachkanar, Urals, Russia On November 17th  2018 we went trekking to the highest peak of the Middle Urals, Russia and to see the only one in the Ural Mountains Buddhist Monastery Shedrub Ling on Mt.

[rzalubaltay-blog]

Друзья и подписчики, приглашаем вас погулять по живописной части Южной Турции и подышать теплым Средиземноморским воздухом в в январские праздники! Поход с палатками мы совместим с экскурсиями и комфортными остановками в гостиницах Антальи и Чирали. Во время шестидневного тура Реза будет учить нас Турецкому языку, чтобы мы могли хотя бы немного пообщаться с гостеприимными местными жителями. А с Любой мы будем ежедневно по утрам заниматься китайской суставной гимнастикой, цигун и тай-цзи для начинающих. Так что всем найдутся занятия для души и для тела!

Уровень сложности похода – средний.

Программа и стоимость тура внизу 

Dear friends and subscribers, we’d like to invite you for a walk down the picturesque part of the South of Turkey and to enjoy the fresh and warm air of the Mediterranean sea! We will combine hiking with excursions, comfortable stops in the hotels of Antalya and Cirali. During the 6-day tour Reza will teach us some Turkish so that we can have a conversation with hospitable local people. And every morning will do Chinese gymnastics, Tai Chi and Qigong for beginners with Luba. So, every one will find interesting activities for your body and soul.

Fitness level – average

Find the itinerary and tour price below

  Программа 2-7 января 2019

2 января

Трансфер из аэропорта Анталья в отель. Мы будем жить в гостинице в старом городе Калечи в самом центре Антальи.

Знакомство участников похода. Пешеходная прогулка по историческому центру Антальи. Вечером разбор продуктов, т.к. на следующий день с утра отправимся в путь

3 января

Завтрак в отеле. Трансфер на микро-автобусе в Кемер.

Не-туристический Кемер зимой, это маленький городок с размеренным темпом жтзни. Отсюда начинается Ликийская тропа вдоль Средиземного моря. Мы пройдем 7км  до древнего Ликийского города Фаселис и поставим палатки возле руин.

4 января

Осмотр руин Фаселиса. Продолжение похода. Сегодня мы пройдем еще около 11км через деревню Текирова с лимонными и апельсиновыми рощами мимо живописных пляжей и на одном из них поставим палатки до темноты.

5 января

Сегодня мы пройдем еще 10км по скалистому берегу моря и через хвойные леса до деревни Чиралы. Здесь поход по Ликийской тропе заканчивается, но начинается знакомство с замечательной деревушкой, расположенной в уютной бухте на краю античного города Олимпос. В Чиралы нас ждет вкусный ужин в гостевом доме.

 6 января

Завтрак в гостинице. Осмотр руин Олимпоса. Так же в последний день мы еще немного понагружаем наши ноги и поднимемся на огнедышащую гору Химеру – это единственная в мире гора, на склоне которой 365 дней в году горит естественный огонь. Здесь мы пожарим сосиски и устроим пикник.

7 января

Завтрак в гостинице. Трансфер на микро-автобусе в Анталью.

Стоимость тура для 1 человека 17800р

В стоимость входит: все трансферы, 3 ночи в гостиницах, 3 завтрака в гостиницах,  питание в трех-дневном походе (завтраки, обеды, ужины на костре) + праздничный ужин в Чирали в 4ый день; билеты на гору Химеру и в парки руин Фаселис и Олимпос; услуги гида-проводника.

В стоимость не входит: обеды и ужины в Анталье и в Чиралы (кроме праздничного ужина в Чиралы на 4 день); аренда палаток и спальников (их можно арендовать за дополнительную плату)

Уровень подготовки – средний. 

Погода на побережье в январе +20 днем, +10 ночью. Могут идти дожди, поэтому необходимо брать защиту от дождя и теплые вещи для ночевок. Подробный список вещей мы вышлем вам отдельно.

Здесь можно посмотреть фотографии и прочитать про наш поход по Ликийской тропе в ноябре 2017г https://allttay.com/2018/10/30/lykia-trail-hiking-south-of-turkey/

Для бронирования и вопросов:

rzalubaltay@gmail.com

тел \ watsup +79122800870

Itinerary January 2 – 7th

Day 1

Transfer from Antalya airport to the hotel. We will stay in a picturesque old quarter Kaleici in the heart of Antalya.

Meeting with the members of the tour. A walking tour in the historical city center of Antalya.

Day 2

Breakfast in the hotel. Transfer in a mini-bus to Kemer

Kemer in winter is a cozy town with a quiet life tempo. Here our Mediterranean trail begins. We will walk 7km to the ancient town of Phaselis and pitch tents near the ruins.

Day 3

Visiting the ruins of Phaselis in the morning. Today we will walk 11km through the village of Tekirova with lemon and orange gardens and pitch our tents on one of the hidden beaches.

Day 4

Today we will walk 10km more through the pine tree forest along the rocky sea coast to the village of Cirali. Here our Lycian hiking trip is coming to end and we will take time to get to know the village better. Cirali is located in a small quiet bay with turquoise water next to the ancient  Olympos. In the evening we will have a festive dinner at the hotel

Day 5

Breakfast in the hotel. Visiting the ruins of Olympos. Today we will do more trekking as we are going to climb Chimaera mountain known by the ancient Greeks as a fire breathing monster. Here we will have a farewell picnic.

Day 6

Breakfast in the hotel. Transfer to Antalya airport.

Price for one person 270 US $

The price includes: all transfers, 3 nights in the hotels, 3 breakfasts in the hotels, meals during a 3-day hiking trip (breakfasts, lunches, dinners cooked on fire) + dinner in Cirali on day 4); tickets to the parks of ruins of Phaselis and Olympos and to Chimaera mountains; guided tour

The price doesn’t include: lunches and dinners in Antalya and Cirali (except for the dinner in Cirali on day 4); tents and sleeping bags (you can rent them separately)

Fitness level – average. 

The weather at the coast in January is +20 at day time and +10 at night. Can be rainy therefore you need warm and waterproof clothes. We will send you a full list of necessary equipment.

Here you can see the photos and read about our Lycian hiking trip in November 2017 https://allttay.com/2018/10/30/lykia-trail-hiking-south-of-turkey/

For booking and questions:

rzalubaltay@gmail.com

тел \ watsup +79122800870

Поход по Ликийской тропе в Турции 2-7 янв 2019 \ Trekking Lycian Way in Turkey Jan 2-7.2019 Друзья и подписчики, приглашаем вас погулять по живописной части Южной Турции и подышать теплым Средиземноморским воздухом в в январские праздники!

[rzalubaltay-blog]

(via St. Petersburg. FIFA World Cup 2018)

[rzalubaltay-blog]

St. Petersburg. FIFA World Cup 2018

St. Petersburg. FIFA World Cup 2018

via St. Petersburg. FIFA World Cup 2018

[rzalubaltay-blog]

Church on Blood

Zenit Stadium

Neva River

We arrived in St. Petersburg on the second day of the FIFA 2018. The day before Reza had come to Moscow from Istanbul and because he had a ticket to the football match in St Petersburg, he took a free train from the capital provided by RZD (Russian railways) during the FIFA Cup. The night train was super cool, with two floors and second class compartments. You seldom see such trains on the Trans-Siberian route let alone for free! Needless to say that all the passengers were football fans with tickets to the match in St. Petersburg so the atmosphere was great and they were drinking all night long. It was Reza’s first time in Russia and his first time seeing the white nights.

Moscow, Airport, Fan Center

Train from Airport to Moscow center

St. Peterburg, Train station

        Türkçesi Aşağıda

Русская версия ниже

Football Fans from Brazil in St.Peterburg

In St. Petersburg we stayed at our friends’ whom we had got to know in Bangkok. Their apartment was amazing – first of all it was all you expect from the stereotypes about St. Petersburgers, meaning they are known to be very cultured. So the apartment was full of books, paintings and traditional hand-made art from all over the world. Secondly, it was located just next to St. Isaac Cathedral which means you can’t live more central in St. Petersburg than this.

St.Petersburg in Scandinavian Style

St. Petersburg looks more like a Nordic Scandinavian city with European architecture but at the same time the golden domes of incredible Orthodox cathedrals and churches remind you that you are in Russia. The Neva river and the canals with small boats indicate that St Petersburg was built as a model of a typical Dutch city and it’s unofficially called Northern Venice. And the city is full of culture – there are many bookshops, art galleries and museums all over the place.

To be honest, we didn’t go to the Hermitage museum even though it’s a must-do for everyone but during the World Cup the queue to the museum was longer than ever. Besides, the weather in St. Petersburg was exceptionally pleasant, even hot that year, and we didn’t want to spend half of the day indoors. So instead we were walking a lot in the historical parts of the city. The great thing about the white nights season in St. Petersburg is that you can do sightseeing 24 hours a day!

We really liked the district called New Holland that has been renovated recently. New Holland is an island with 18th century buildings, old cozy yards and a large recreation area. A new park on the island has artificial lakes, play grounds, chill out and sport zones, art galleries and fairs. The red-brick building of the 19th century prison called Butylka (a bottle) has a lot of fancy restaurants and bars for hipsters.

New Holland, Chess

New Holland, Lake

  New Holland, Chess

New Holland, playgound

New Holland, Ping Pong

Normally summers in St. Peter are quite chilly and even if the sun is shining the Baltic winds make you shiver. In 2018 however St. Petersburg seemed to be the hottest place in Russia. Ivan and Aya offered to get away from the city and to make shashlyk (BBQ) at their datcha (cottage). The datcha was in Sestroretsk, a small town in the suburbs of St. Petersburg. We didn’t expect that Sestroretsk datchas would look more like mansions on the coast of the Finnish bay. The sandy beach was long and full of local people. One part of the beach is dedicated to the nudist community that didn’t seem to bother the locals though the nudist beach wasn’t not even fenced. The bay is very shallow and more suitable for the children to bathe rather than swimming. The oak-tree park next to the beach was made in the days of Peter the Great, the city founder of St. Petersburg. Sestroretsk was his summer residence in the 1720s.

Finnish Golf, Russia

Finnish Bay, Sunset

Sestroretsk, Datcha Sheshlik

Of course, during the FIFA Cup the whole city was living and breathing football. A new Zenit Arena was built specially for the world cup. It took 10 years to complete the construction of the stadium with capacity 68 172. During that time the price of the construction works has risen from  6.7 to 43 billion roubles. Even after the opening, the arena wasn’t completely ready. The roof had holes and the Vice Governor put the blame on the birds, cormorants for the leakages which spread many jokes and discussions about corruption and bribery. In any case the arena looks impressive and the World Cup matches went there flawless.

We were impressed by a very good organization and friendly atmosphere in the stadium and in the city in general. Before and after the match Iran – Morocco both parties were taking photos, singing and dancing together. The same atmosphere was at the Fan Fest next to the Cathedral on Blood. The Fan Fest was always packed but full of fun. A lot has already been said and written in the Mass Media about the hospitality and friendliness in Russia during the World Cup, so we won’t repeat that. Just wanted to add that it was a great fiesta that brought all the people together, the experience that will never be forgotten! And St Petersburg with its beauty, style and culture was the largest diamond in the chain of the World Cup cities and impressions of Russia.

    St. Peter 2018 Rusya FIFA 

Bizim St. Perersburga gelişimiz FIFA 2018 Dünya Kupasının ikinci gününde oldu. İlk önce uçaka Tehrandan İstanbula üçtüm, 6 saatlik bir duraklama ve Afrika, Avrupa ve Güney Amerikadan gelen yolcularlarla mühabatten sonra, İstanbuldan Moskovaya uçup kendimi açılış etkinliklerinin ortasında buldum. Her yerde futbol kaynıyordu, Nerdeyse bütün dünyadan gelenler vardı. Hava limaninda, metroda ve sokaklarda herkes bu olaya odaklanmıştı. Artı benim oyun biletim olduğu için bedeva tren biletim de olmuştu. Gece treni, saat 11 gibi harekete geçti ve ben sabah erken 6 gibi kendimi St. Petersburgda buldum. Yolcuların hepsi futbol fanı olduğu için çok güzel ortam yaranmıştı ve keyfli konuşmalar ve karşılaşmalar görünmeye deyerdi. Tabi bu benim Rusyaya ilk gelişimdi ve çok şanslı olduğum için ilk defa Beyaz geceye trende tanıklık edmiştim, gece saat 4 gibi birden uyanıp ve dışarı niye bembeyaz diye kenime somuştum. Uyumak nerdeyse imkansizdi.

St. Petersburgda Bangkokta tanıştığm ve çok sevdiğim arkadaşımda kaldık. Evleri müthişti çünkü ilk önce çok kültürlü, kitaplar, resimler ve el işleri ile suslenmiş bir ortamdı, tam bir St. Peter ev ortamı gibi. Artı çok merkezi bir konumda olduğu için bütün önemli tarihi yerler yürüme mesafesindeydi, nitekim Isaac Cathedralını pencereden görmek nerdeyse mümkündü.

St. Perersburg daha fazla Kuzey Avrupa şehirlerine benzemekle birlikte Altın kübbeli Ortodoks katidrallar ve kliseleri ile aynı zamanda Rusyayı anımsatmakta. Neva nehri ve kanalları gemileri ile şehirin mimarisinde tipik Daç şehirlerini hatırlatmakta, bu nedenle Kuzeyin Venedikti adlandırlır. Ayrıca kent kültürle doludur, kitapçılar, sanat galerileri, atölyeleri ve müzeleri her yerde bulmak olur, dolaysılada Rusyanın kültür başkenli ünvanını taşımakta.

Ne yazık ki, görmeniz gereken yerler arasında olan Hermitaj müzesini görme zamanımız olmadı çünkü çok uzun kuyruk vardı ve nerdeyse yarım gün beklemek ve yarım gün gezmek gibi bir şansımız yoktu. Ayrıca hava durumu düşündüğümüzden de daha güzeldi ve biz dışarıda tarihi şehiri gezmeye karar verdik. Beyaz gecenin en önemli getirilerinde şu ki 24 saat gezip görebilirsiniz St.Perersburgu ve bunu yaptığımız için çok mutluyduk.

Church on Blood

Saint Isaac Cathedral

St. Peterburg, city center

  Bizim en sevdiğimiz yerlerden biri Yeni Holanda adlı semt oldu. Aslında bir ada olarak 18 nci yüzyılda kurulmuş, çok güzel otantik ve tenha bir ada gibi. Bu yenilenen ada-park kendi içinde gölcükler, oyun alanları, atölyeleri ve idman sahaları barındırmakta. Kırmızı tuğla duvarlı bina ise 19 uncu yüzyılda habıshane olarak kulanılmış olsa da şimdi bir çok fantastik restoran ve hipster bara ev sahipliği yapmakta, Butylka adlandırılmış burası.

New Holland, Lake

Genelde yazın St.peter de, çok serin olur ve güneş olduğu halde bile Baltik rüzgarları sizi titretebilir. 2018 de ise St.peresburg Rusyanın en sıcak yeri olmuştu. Bizim Arkaşlar, Ivan ve Aya daça(yayla)ya gitmeyi ve orada şişlik(BBQ) yapmayı önerdiler. Sestoretsk yaylalarının bu kader güzel olmasını beklemezdik, Fin limanina sifir koumda olmasını hiç düşünmezdik. Kumsal sahilde yerli halk dinlemekte ve eylenmekte idiler. Sahilin merkezi bir konumunda nudistlere bile yer vardı ve herkes çok normal ve doğal karşılamakta ve davranmakta idi. Deniz çocuklar için daha uygun bir yerdi nitekim çok derin değildi. Meşe ağaçlı park hemen sahil yanında Büyük Peter döneminde yapılmış ve Sestroretsk onun yaylası konumundaymış, 1720 yıllarında.

Finnish Golf, Russia

Tabi ki, FIFA 2018 dünya kupası günlerinde bütün şehir, ülke ve dünya Futbolu konuşup yaşamaktaydı. Yeni Zenit Arena özellikle bu etkinlik için yapılmıştı, ve nerdeyse tamamlanması 10 yılı bulmuştu, 68 172 kişi kapasitesindeki Stad. Bütün eksikere rağmen çok görkemli ve güzel yapılmış ve FIFA 2018 döneminde oyunlara sorunsuz bir biçimde ev sahipliği yapmıştı.

Bizim en çok dikatimiz çeken konu iyi organize ve arkadaşlık dolu etmosfer, stad ve şehir olmuştu. Iran-Marako oyunundan önce iki taraf da birlikte foto çekmekte, şarkı söyemekte ve dans etmekteydi. Fan Fest alanlarında da aynı hava vardı, çoşkulu ve şenlikli bir ortamdı, hemen Cathedral on Blood(Kanlı Katedral) yanı. Fan Fest her zaman insanlarla dolu olsa da eğlenceli bir yer haline gelmişti. Bu konuyla ilgili medyalarda çok konuşulmuş dolaysılada daha fazla konuşmaya gerek yok. Sadce söylenmesi gereken, neşeli bir parti havasında geçen ve dostluk barındıran bu olayın insanları arkadaşça bir araya getirip ve unutulması zor olan bir tecrübe yaşatmasını tekrarlamak istedik. Artı St.Perersburg kendi güzeliği, duruşu ve kültürü ile Rusya 2018 Dünya kupası sırasında en güzel mücevher gibi parlamaktaydı.

  Петербург. Жара. Футбол

Мы приехали в Санкт Петербург на второй день ЧМ по футболу. За день до этого Реза прилетел из Стамбула в Москву и, т.к. у него был билет на игру в Питере, ему полагался бесплатный ночной поезд от РЖД. Поезд был очень крутой – новенький, двух этажный с купейными вагонами. В купе с ним на игру ехали русские ребята. Понятное дело, что в поезде, набитом футбольными фанатами, спать было некогда – пили и гудели всю ночь. Это был первый день Резы в России и его первые белые ночи в жизни.

Finnish Bay, Sunset

В Питере мы остановились у друзей – с Иваном и Аей, с которыми познакомились в Бангкоке. Квартира ребят соответствовала всем стереотипным представлениям о Питерцах: большое количество книг на русском и иностранных языках стояли на полках и везде, где их можно поставить, картины на стенах, антиквар и вещи ручной работы, привезенные из самых экзотических уголков мира. К тому же, дом расположен по соседству с Исаакиевским собором. Никогда в жизни мне не приходилось останавливаться в Питере центровее, чем этим летом!

Признаться честно, мы так и не зашли в Эрмитаж, т.к. во время чемпионата мира по футболу очереди в Зимний были еще длиннее, чем обычно. Тем более погода радовала – в кои-то веки в Питере была настоящая жара, хотелось гулять и загорать под солнышком северной столицы. Наши друзья показали нам массу любопытных мест: узких улочек и уютных внутренних дворов, скрытых от глаз обычных туристов. И нам очень понравилось гулять в Новой Голландии: отреставрированные дома 18го века, тихие дворики и территория современного парка с бывшей тюрьмой «бутылкой», отданной под хипстерские бары и магазинчики – это, конечно, урбанизм нового уровня.

Обычно, даже в самое теплое лето в Питере нужно помнить про внезапный северный ветер и носить с собой теплые вещи. Но в июне 2018го Питер оказался одним из самых жарких мест России, по крайней мере, куда жарче, чем Урал. Наши друзья предложили сбежать из душного города к ним на дачу в Сестрорецк на шашлыки. Мы не могли предположить, что Сестрорецкие дачи окажутся чем-то вроде Рублевки на первой линии Финского залива. На пляже было полно людей, но туристы сюда редко добираются. Часть пляжа занимают нудисты, причем их территория никак не огорожена, но местных это, похоже, совсем не смущает. Как будто мы уже пересекли границу с Финляндией и оказались в той самой Европе со свободными нравами, где живут без всяких скреп J В Финском заливе, конечно, не поплаваешь, максимум можно постоять по колено в холодной воде. Зато можно погулять в тенистом парке Дубки, разбитом еще в Петровские времена д��я летней резиденции императора.

Во время ЧМ по футболу Питер, конечно же, жил футболом. Зенит Арена очень впечатлила и внутри и снаружи. Тех самых бакланов, которые склевали крышу перед ЧМ замечено не было, организация входа и выхода была отличная. Тоже самое можно сказать и про фан-зону на Конюшенной площади – классная атмосфера настоящей фиесты. Много уже было сказано и написано про Россию во время ЧМ по футболу, добавим только, что для нас это был опыт, который стоит пережить раз в жизни, и к сожалению, такого уже больше не повторится. Ну а Питер стал главным украшением в череде городов ФИФА, в которых мы побывали.

St. Petersburg. FIFA World Cup 2018 We arrived in St. Petersburg on the second day of the FIFA 2018. The day before Reza had come to Moscow from Istanbul and because he had a ticket to the football match in St Petersburg, he took a free train from the capital provided by RZD (Russian railways) during the FIFA Cup.

[rzalubaltay-blog]

  From Antalya we took a bus to Alanya, a small, cozy town with sandy beaches and a remarkable 13th-century fortress. The town of Alanya is located on the hills. Almost every apartment building has a great view overlooking the sea. We stayed at our new friend’s apartment. Ridvan is a school teacher of English but he speaks many languages including Russian.

Русская версия ниже

Ridvan told us that every apartment in Alanya has a large balcony and that’s where the locals like to spend their free time, all year long because the climate in Alanya is very comfortable with hot summers and mild winters. There used to be many German tourists, nowadays many Russians and Scandinavians come to Alanya for holidays and for living in winter.

Ridvan took us to a bar on Friday night and to a salsa party. Despite the fact that in November there were very few tourists left, the night life in town was in full swing. Alanya has many sea-food restaurants bars, discos and night clubs, and salsa seem to be very popular here these days.

The main attraction you that you can’t miss in Alanya is a double-walled well preserved Seljuk fortress. In 1220 Sultan Alaadin Keykubat made Alanya his winter residence and naval base. He ordered to build Kizil Kule (red tower) and named the town Alaye. The fortress is 220meters tall with 150 towers. It took us half the day to walk around.

The museum ticket included a visit of a Damlatash cave (damla – drop; tash – stone). The cave was discovered in 1948 during construction works. Now the cave is one of the main attractions in Alanya, besides it’s comfortably located next to Cleopatra beach. The cave has numerous multicolored stalagmites and stalactites. The temperature inside is +23 with humidity 90-98%, so be ready for it.

  After sweating inside the cave it was really great to dive into a turquoise water of the Mediterranean sea. Cleopatra golden beach is long, sandy and worth coming in the afternoon to watch the sun setting into the sea.

After a weekend of Alanya our Turkish journey was coming to an end. Reza continued to the East to Mersin and I had a flight home from Antalya. By the way, in Alanya you can book a convenient transfer taxi to the airport for something about 10$. You have to call beforehand, give your address and a minivan collects all the people from their hotels on the way closer to your departure time.

Аланья, золотой пляж и крепость Сельджуков

В Аланью мы приехали на рейсовом автобусе из Антальи. Аланья – небольшой туристический город с песчаными пляжами и крепостью 13го века. Город расположен на горах, практически из каждого квартирного дома открывается потрясающий вид на бирюзовое Средиземное море. Мы остановились у нашего нового друга Ридвана. Он школьный учитель английского, говорит на многих языках и учит русский. Поэтому Ридван горел желанием посмотреть вместе кино на русском. Так в Аланье я впервые посмотрела «Белое солнце пустыни»!

Ридван сказал нам, что у большинства жителей Аланьи в квартирах большие лоджии, где они проводят все свое свободное время. Благо клим��т позволяет – жаркое лето, мягкая зима и много солнечных дней в году. Раньше сюда приезжало много немцев. Сейчас в основном в Аланью на зимовку приезжают русскоговорящие отдыхающие и скандинавы.

Ридван взял нас в свой любимый бар в пятницу вечером, где мы обсуждали с его коллегой романы Достоевского и фильмы Тарковского (я поняла, что дома надо посмотреть хотя бы несколько фильмов Тарковского, чтобы не потерять лицо в следующий раз где-нибудь в Турции!) Хотя в ноябре туристов уже почти нет, в барах и ресторанах Аланьи в выходные вечером по прежнему оживленно. В городе много ресторанов с море-продуктами, дискотек, наш друг так же пригласил нас на сальса-вечеринку. Если вы танцуете сальсу и вы женщина – вам в Аланью! В отличие от России, где на сальсу приходит много девушек, здесь были в основном мужчины и им приходилось терпеливо ждать, когда освободится хоть одна партнерша.

Главная достопримечательность города – крепость династии Сельджуков. В 1220году Султан Ала ад-Дин Кей-кубад сделал Аланью своей зимней резиденцией. Он приказал построить Красную Башню (Кызыл Куле) и назвал город Алайе. Крепость возвышается на 220м над уровнем моря, она довольно хорошо сохранилась. Чтобы погулять по ее стене билет покупать не нужно, но стоит зайти внутрь. Нам потребовалось пол дня чтобы все обойти.

По единому билету можно попасть в пещеру Дамлаташ (дамла – капля, таш – камень). Пещера была обнаружена случайно в 1948 году во время строительных работ. Внутри разноцветные сталактиты и сталагмиты. Температура всегда +23, а влажность 90-98%. Попотев в пещере, было приятно сразу окунутся в море – пещера удобно расположена возле пляжа Клеопатры. Пляж песчаный, но песок больше похож на мелкую гальку. Горы защищают его от ветров. Сюда хорошо приходить после об��да, чтобы потом любоваться закатом – солнце садится в море прямо перед вами.

После выходных в Аланье наше путешествие по Турции подошло к концу. Реза поехал дальше на восток в сторону Иранской границы, а я полетела домой из Антальи. Кстати, в Аланье работает удобный и недорогой сервис трансферного такси – нужно позвонить заранее, сказать время вылета и адрес, и минивэн заберет вас из отеля ближе к вылету, а так же он подбирает других людей и везет всех прямо в аэропорт. Стоит все это около 10$

  Alanya, visiting Seljuk fortress and golden beach. Аланья, золотой пляж и крепость Сельджуков. From Antalya we took a bus to Alanya, a small, cozy town with sandy beaches and a remarkable 13th-century fortress.

[rzalubaltay-blog]

(via Trekking in North of Laos)

[rzalubaltay-blog]

(via Sukhothai - cycling to the ruins. Northern Thailand)

[rzalubaltay-blog]

(via Likya Way. Hiking and trekking in the South of Turkey)

[rzalubaltay-blog]

Golden fall 2018 in Kolomenskoye, Moscow Золотой листопад 2018 в Коломенском. Москва. #travelling #travelblogger #moscow #kolomenskoye #russia #journey #aroundtheworld #park #autumn #fall #gold #москва #коломенское #путешествие #осень #листопад https://www.instagram.com/p/BqHiSYOhGCr/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1i6qmzpwd7qkf

[rzalubaltay-blog]

Likya way is the one to go if you want to mix trekking with swimming in the warm Mediterranean sea, watching stunning sunrises and sunsets on the beach and visiting the ancient Greek,Roman ruins and Turkish villages for free!

Türkçesi Aşağda

Русская версия ниже

Ancient tomb in the middle of the street in Fethiye \ Древний склеп посреди улицы в Фетхие

      Park of ruins in Phaselis \ парк руин в Фазелисе

Reza started from the very beginning – from Fethiye and covered almost 500km to Kemer. Okay, he hitchhiked a little bit too between Kash and Cirali, so it took twelve days in total. I joined in Cirali so my trekking lasted for only 4 days but even 4 days are enough to get a lot of impressions and see lots of beautiful sites. So if you are a beginner – trekking for 4 days from Cirali to Kemer will be easy and very enjoyable.

Our favourite sites on the Likya trail are Olympus (ancient ruins near Cirali), the village of Cirali itself is very cozy with orange gardens and  Phaselis – also a park of ruins located on a picturesque beach.

The best time to go is early autumn when it’s not too hot and the beaches and camping sites are not overcrowded. We were trekking in early November. Normally it’s a rainy season so apparently we were really lucky because the sun was shining every day, and we had comfortable +25 degrees C at day time and about +17 at night.

Some tips from our experience: download MAPS.ME – it’s really useful and accurate for the Likya trail; you don’t have to carry much food as there are villages with shops every other day but remember about drinking water! Water sources and wells are marked at MAPS.ME. There are places to take free showers as well as organized camping sites on the way besides sometimes you can find roofed wooden verandas even in the towns – they are good for pitching a tent especially on a rainy day.

Even though the map shows that there is a trail going along the sea all the way to Kemer, in reality it stops 2km before in front of a fence of a new hotel. We found a place to pitch a tent near a closed aqua park in Kemer and the next morning we hitchhiked to Antalya to get back to civilization and WiFi.

    Likya Yolu

Likya yolu aynı zamanda Akdeniz’de yüzme, gün doğumunu ve batımını inanılmaz güzel sahillerde izleme, uzun tarihi yol boyunca yürüme ve Eski Gerik, Roman kalıntıları ile Geneleksel Türk kasabalarını görme yoludur.

View of Fethiye \ Вид на город Фетхие

Likya yolu yolculuğum Fethiye’den başladı, sabah erken yola çıktım, çok güzel yedi saatlık yolculuk ardından artık ilk etabı bitirip Ölüdeniz’de suya girdim, uzun ve sıcak yolun ardından çok iyi gelmişti. Terk edilmiş köyler ve yaşayan bir çok köy görmüştüm mesela Kayı köyü ve müze gibi kullanılan Kaya köyü. En önemlisi mesmavi ile yemyeşilin birden bire bir araya geldiğini görmek beni çok heycanlandırmıştı, çok güzel manzarlar görmştüm, ancak ilk gün yol Ölüdeniz’de değil de Faralya köyünde son buldu, Çadırı kurup hemen uykuya daldım, kamp yerini bulmak zor olsa bile.

Fethiye Museum \ Музей Фетхие

İkinci gün daha da zor, uzun, yorucu ancak daha da güzeldi, daha dik çıkışlı inişli yolları hatırlıyorum. Artık gece saat 9 gibi Yedi burun köyü yanında bir kamp yeri bulup çadırı kurdum. Orada bir Ukraynalı grupla karşılaştım, çay ikram eddiler ve çok yardımcı oldular, sağ olsunlar. O gece ateş yakıp iyice muhhabet edip, yağmur başlamadan uyudum.

Üçüncü gün yaklaşık  iki saat çadırın kurumasını bekledim bu arada Ukraynalı arkadaşlar artık yola çıkmışlardı. Ancak yolda onları yeniden gördüm ve yolculuğa birlikte devam ettik. Neyse ki yoldaşlık çok güzel anlar ve hatiralara sebep oldu ve nerdeyse Kaş’a kadar devam etti. Aşşaği yukarı bir haftalık yolculuktan sonra, Kaştaydım ve orada da kamp kurdum hem de çok tarihi, güzel ve sessiz bir yerde. Oradan Çıralıya doğru otostop çekip saat 12 gibi Çıralıya vardım. Luba’yı bulmak bir az zor olsa da sonuçta buluştuk ve Olimposu gezmeye çiktik. Mühteşem bir yerdi, hala inanamıyorum. Akşam ise Kimera dağına çıktık, dağdakı doğal ateşte mangal yapıp yemek yedik.

Atthe top of Kimera mountain \ на вершине огнедышещей горы Химера

Bizim en çok sevdiğimiz yerler, Olimpos(Çıralı yanında olan tarihi şehir), Çıralı ve Faselis oldu. Tabi zamanlama da çok önemli. En iyi zaman Likya yolunda yürümek için, son baharın başlangıçı olacak nitekim havalar çok sıcak değil ve sahiller ve kamp yerleri çok kalabalık değil.  Biz kasımın ilk günlerinde treking yaptık. Genelde yağmurlu olsa gerek ancak biz çok şanslı olduğumuz için güneşli günlerde yürüdük o yolları. Hava sıcaklığı gündüz +25 bulurken gece +17 gibiydi.

Bizim tecrübemizden notlar: MAPS.ME uygulaması çok yardımcı olur. Çok fazla yemek taşamaya gerek yok çünkü yoldakı köylerden ve yerli halktan alabilirsiniz ancak içecek su konusunda çok tedbirli olun ve iyice nerelerde içecek su vardır diye planlayın. Bazen haritadaki su kaynakları kurumuş olabilir. Yolda bedeva duş alabileceğiniz bir çok yer var, mesela Fazelis’te hemen sahil yanında. Kamp kurmak için yoldan çok uzaklaşmaya gerek yok artı bazen manzaralı bahçe köşkçüğü bulmak mümkün.

Such shelter in Kemer helped us at a rainy night \ Такая беседка в Кемере помогла пережить дождливую ночь

Haritada sahil boyunca Kemere uzanan yol gözüksede gerçekte Kemere 2km kala hotel duvarları yolunuzu engeleyebilir. Kemerde uzun yürüyüş ardından çadır kurabileceğimiz güzel bir çardak bulup hemen kamp kurduk ve yağmurlu gecede orada kaldık. Sabah yağmurlu bir günde Antalya’ya doğru yola çıktık ve iki başarılı otostoptan sonra Antalya’daydık.

Drinking tea with locals in a village on the way \ Пьем чай с местными в деревушке 

  Ликийская тропа. Южная Турция

  Ликийская тропа – это отличная возможность совместить походный отдых с отдыхом на Средиземном море, а так же каждый день наслаждаться невероятными рассветами и закатами из своей палатки и попутно совершенно бесплатно посетить древнегреческие руины и живописные турецкие дервни!

    Реза стартовал в самом начале тропы в г.Фетхие и прошет почти 500км до Кемера. Ну, правда часть дороги от г Каш до Чиралы он проехал на попутках, так что он прошел Ликийскую тропу за 12 дней. Я присоединилась к нему в Чиралы, т.о. у меня получился 4-ех дневный поход. Из своего опыта, могу сказать, что 4 дня вполне достаточно, чтобы получить массу приятных впечатлений и увидеть большое количество природных красот. Так что, если вы новичок, идти с рюкзаком и палаткой четыре дня от Чирали до Кемера совсем не сложно и даже приятно. Главное, хорошая обувь, т.к. на тропе много камней.

Наши любимые места на Ликийской тропе – Олимпос (руины древнего города возле Чиралы), сама деревня Чиралы очень уютная, с домиками бунгало, апельсиновыми рощами, там часто проводят йога-ретриты, поэтому публика в этом стиле. И еще нам очень понравился Фазелис – тоже парк с древними руинами и невероятным пляжем. Утром, когда солнце встало из моря, мы поняли при свете дня, что наша палатка стояла на древнем алтаре!

  Park of ruins in Phaselis \ парк руин в Фазелисе

Лучшее время для похода – осень, когда уже не очень жарко, пляжи и кэмпинги свободны. Мы шли по тропе в начале ноября. Обычно в ноябре начинается сезон дождей, но видимо нам повезло, т.к. было сухо, солнечно и тепло + 25 днем и +17 ночью

Несколько рекомендаций из нашего опыта: скачайте MAPS.ME  – оффлайн карта хорошо работает на ликийской тропе. Много еды нести не нужно, каждые два дня тропа приводит в городок или деревню, где есть магазины. Главное помнить про питьевую воду! Источники и колодцы указаны на карте в MAPS.ME, но они не все идеальные и расположены не так уж близко друг к другу. На тропе есть места, где можно бесплатно принять душ, промаркированы места палаточных стоянок с уже готовым костровищем. Кроме того, в Турции периодически встречаются деревянные беседки с крышей. Там можно смело ставить палатку, даже в черте города. Они очень удобны, особенно когда идет дождь или земля холодная в конце осени.

  Хотя согласно карте, тропа идет вдоль моря до самого Кемера, в реальности за несколько километров до города она упирается в забор нового отеля. В Кемере мы нашли деревянную беседку у входа в уже закрытый на зиму аквапарк, а на следующее утро пошли на трассу ловить машину в Анталью – назад в цивилизацию и к вайфаю.

Likya Way. Hiking and trekking in the South of Turkey Likya way is the one to go if you want to mix trekking with swimming in the warm Mediterranean sea, watching stunning sunrises and sunsets on the beach and visiting the ancient Greek,Roman ruins and Turkish villages for free!

[rzalubaltay-blog]

Here's our story about staying 1 week in Antalya. We really loved it! 😍 Наша история про жизнь в Антальи. Нам очень понравилось и хочется вернутся😍 Bir hafta Antalya hikayemiz, Likya yolu yolculuğu ardindan, çok sevdik! یک هفته در آنتالیا، ما دوست داشتیم... #турция #анталья #путешествия #туризм #travel #travelblogger #antalya #turkey #antalyaturkey #gezi #yolculuk # yürüyüş #آنتالیا #ساحل #دریا #مدیترانه #سفر #پیاده روی https://www.instagram.com/p/BpzTSRsn5tE/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=13z66zbj45nqh

[rzalubaltay-blog]

one year ago

[rzalubaltay-blog]

Her sabah gün doğmadan önce Laos’ta budist rahipleri sokaklara yürüyerek görmek mümkün. Halk genelde onlara yemek ve özellikle geneleksel yapışgan pilav sunar. Luang Prabang da bu gelenek_görenek turistik bir etkinlik haline gelmiş. Burada başkent Vientiane de sadce bir doğal rutin gibidir. Bu alçak günülüce geleneğe sabah garda kuzeyden yataklı otobüs yolculuğu ardından tanıklık ettik.