safarpokharel-blog

[safarpokharel-blog]

तिमी जति टाढा गए पनि

आँखाबाट ओझेलै भए पनि

हृदयमा अलकति आश साँचेर

छातीले केही अरु सास ढाकेर

पर्खूँला प्यारी

हेरुँला घरिघरि

तिमी आउने बाटो

पर परसम्म

कहिले सागर बनेर

कहिले सगर बनेर

तिम्रो मीठो सम्झनाले

पुलकित हुन्छ यो मन

फेरि तिम्रै सम्झनाले

भक्कानिन्छ यो मन

हर साँझ आशाको दीप बालेर

आँखाका पानी आँखैमा गालेर

सम्झुँला प्यारी

मुस्काउँदै गहभरि

तिमीसँगका यी पल

जीवन यो रहेसम्म

कहिले बादल बनेर

कहिले पर्वत बनेर

। मायामा ।

[safarpokharel-blog]

तिम्रो परेली

मेरो मनको दैलो

हरेक बिहान म

तिम्रा आँखाहरुमा खुल्छु ।

हराउँदै

भेट्छु आफैलाई

हरेक रात म

तिम्रा सम्झनाहरूमा घुल्छु ।

संसारभित्रको सानो संसार

तिम्रै साथले उज्यालो छ ।

बाटो देखाउन एक अर्कालाई

आफ्नै मनको दियालो छ ।

तिम्रो सुसेली

मेरो मीठो सरगम

हरेक सासमा

तिम्रा आरोह अवरोह बुन्छु ।

खेल्छन् बयली

हजार सपना

चिसो बतासमा

तिम्रा स्पर्शहरूमा झुल्छु ।