shotbysteve

[shotbysteve]

Περασαν 12 χρονια.

ειναι κανεις εδω;;;

[shotbysteve]

[shotbysteve]

Ένας πληγωμένος άγνωστος σε μία στάση του ηλεκτρικού

[shotbysteve]

[shotbysteve]

Chris Roberts, 1998

[shotbysteve]

Education is a progressive discovery of our own ignorance.

- Will Durant, American historian

**NASA Before PowerPoint In 1961.

[shotbysteve]

Ένας πληγωμένος άγνωστος σε μία στάση του ηλεκτρικού

[shotbysteve]

“My wife was tired of our dog sleeping in our bed at night. So i decided to build him his own house.“

[shotbysteve]

Ένας πληγωμένος άγνωστος σε μία στάση του ηλεκτρικού

[shotbysteve]

[shotbysteve]

Ένας πληγωμένος άγνωστος σε μία στάση του ηλεκτρικού

[shotbysteve]

Tα γενέθλιά μου.

Τετάρτη 28 του Αυγούστου. 

Ξύπνησα νωρίς, έκανα ένα δροσερό μπάνιο, ντύθηκα και πήγα στη δουλειά που έπιασα για το καλοκαίρι έτσι ώστε να έχω ένα λόγο να μείνω στην Αθήνα και να μην επιστρέψω στο χωριό. 

Χτυπάει το κίνητο. Με έπαιρνε η μάνα μου. 

- “Καλημέρα Στεφανάκο, είσαι στη δουλειά”;; με ρώτησε. - “Καλημέρα, ναι είμαι στη δουλειά και έχω διάλειμμα”.

- “Κανά σπίτι έψαξες να βρεις”;  - “Ναι μάνα δεν βρήκα κάτι”.

(FYI με σουτάρουν από το σπίτι που νοικιάζω, να ‘ναι καλά το airBnB) - “Ψάξε λίγο, περνάνε οι μέρες”! - “Καλώς, σε κλείνω γιατί τελειώνει το διάλειμμά μου και πρέπει να πάω μέσα”. - “.. κάτσε, άυριο έχεις γενέθλια. Κανόνισες να κάνεις τίποτα”; - “Ναι, θα βγω με κάτι φιλαράκια, θα σου πω μετά. Μιλάμε μόλις τελειώσω”. Και έτσι ειπώθηκε το πρώτο ψέμα της ημέρας. Ποιά γενέθλια και ποιούς φίλους; Το είχα ξεχάσει εντελώς. Τι έπαθα;; Γυρνάω σπίτι και αρχίζω να σκέφτομαι.. Μήπως φταίει η δουλειά; Η αλήθεια είναι πως δεν είχα συνηθίσει σε τέτοια ρουτίνα. Θυμήθηκα όμως και τα περσινά μου γενέθλια. Πάλι το ίδιο ψέμα, πάλι θα έβγαινα με κάτι φιλαράκια. Πάλι έμεινα μέσα στο σπίτι. Έτσι και πρόπερυσι. Συνειδητοποίησα πως κάθε χρονιά που περνάει, τόσο λιγότερο ευχαριστιέμαι τα γενέθλιά μου. 

Δεν μου αρέσει η πραγματικότητα. Δεν μου αρέσει η ζωή που κάνω. Και είμαι αδρανής. “Δειλός” δηλαδή, αφού δεν κάνω κάτι για αλλάξω αυτά που δεν μου αρέσουν. Τα θέλει λοιπόν και εμένα ο κώλος μου, κοροΐδεύω τον εαυτό μου.

Έχω βρει τρόπους να την αποφεύγω, εκείνη και τις υποχρεώσεις της. Όχι όμως να αντιμετωπίζω. Σε ποιόν αρέσουν οι υποχρεώσεις;;; Σε εμένα πάντως καθόλου. Ρεμάλι θα γίνεις, έλεγε ο πατέρας μου χρόνια πριν και δεν είχε και άδικο. 

Τα χρόνια πέρασαν, έγινα το ρεμάλι που ο πατέρας μου καθημερινά παρουσίαζε. Οι υποχρεώσεις αυξάνονται και εγώ δειλά, προς το παρόν, τις αποφεύγω. Απλά δεν ξέρω για πόσο ακόμα. 

Για αυτό δεν μου αρέσουν τα γενέθλια μου, γιατί μου υπενθυμίζουν πως ο χρόνος και η ζωή κυλάνε, και εγώ είμαι στάσιμος και αδρανής. Τα βάζω με τον εαυτό μου και αποφασίζω να σοβαρευτώ καμία φορά, αλλά δεν κρατάει πολύ. Γρήγορα θα με “δικαιολογήσω” στον εαυτό μου κάπως και πάλι από την αρχή ξανά.   Αύριο είναι τα γενέθλιά μου. Αύριο θα βγω με τα φιλαράκια μου. Αύριο θα σοβαρευτώ.  Αύριο είναι τα γενέθλιά μου. Αύριο, θα είμαι πηγμένος στα ίδια σκατά που ήμουν χθες. Αύριο θα βρω μία καλή δικαιολογία για τον εαυτό μου και ύστερα πάλι τα ίδια.. 

Ξημέρωσε.. Πέμπτη 29 Αυγούστου

Δεν πρόλαβα να ξυπνησω. Δεν είχα υποχρεώσεις. Δεν χρειαζόταν να δικαιολογήσω τον εαυτό μου. Δεν χρειαζόταν να σοβαρευτώ. Δεν ήμουν πια ρεμάλι. Δεν χρειαζόταν να πάω στην δουλειά, ούτε να βρω σπίτι για να μετακομίσω. 

Δεν σήκωσα το τηλέφωνο στη μάνα μου..

[shotbysteve]

[shotbysteve]

Ένας πληγωμένος άγνωστος σε μία στάση του ηλεκτρικού

[shotbysteve]

Εμείς βλέπουμε βιντεάκια στο YouTube κάθε μέρα πριν δώσουμε μάθημα.  Είμαστε πληβείοι.

Εσείς καθεστε να βλέπετε βιντεάκια στο YouTube μια μέρα πριν να δώσετε μάθημα ή είστε τίποτα πληβείοι;

[shotbysteve]

fallen angel

[shotbysteve]