Text



Hayatta en çok istediğiniz şey, gerçekten hayattan alabileceğiniz en iyi şey midir?
- Büyü dükkanı
0 notes
Text
evet bu yazımın konusu sürekli aklıma gelen bir soru, duyduğumdan beri
hayatta onsuz yapamayacağın şey ne?
mesela içimden müzik demek geliyor, çünkü cidden şarkı söylerken ben kendim oluyorum, zamanın içinde sanki akıyorum
ama.
sanki daha kuvvetli bir şey çıkacak gibi bu sorunun altından, biraz düşünelim hadi..
bilmiyorum ama bazen yalnızlık olmasaydı heralde hayattan keyif alamazdım gibi geliyor bir yandan da beni aşırı darlayan bir şey sanki hem zehirim hem panzehirim yalnızlık, ama seçilen yalnızlık, çünkü bile isteye yalnız bırakılmak bu hayatta yapılabilecek en acı en eziyet verici şeylerden biri bence
biraz da özgürlük olmasaydı heralde kafayı yerdim heralde, hep hayalimde yani en mutlu hayalimde ülke ülke geziyorum ve sürekli yeni yerlerdeyim yeni insanlarlayım yani biraz da yenilik, değişiklik benim yakıtım,
ama bilmiyorum yalnızlık insana zararlı da diyorlar ben niye bu aralar bu kadar seviyorum onu da anlamıyorum, etrafımdaki insanlar onları sevmediğimi düşünüyor diye üzülüyorum ama olayın cidden onlarla alakası yok şu an yalnız kalmak benim için su gibi ekmek gibi geliyor neden bilmiyorum, bilsem onlara da anlatırdım,
kısacası mesela şöyle bi güne cidden uyanmak istemezdim, asla yalnız kalmadığım özgür olmadığım ve sürekli aynı şeyleri yaptığım bir gün benim için ölüm gibi olurdu
bu günlük bu kadar iç dökme seansı yeter dostlar, bu soruyu inatla herkese soruyorum, siz de yoruma eklerseniz güzel olur ☺️
0 notes
Text
ah az önce yazdığım çok güzel bi yazı kaydedemeden gitti, ama üzülmedim hayat bazen böyledir,
bu şarkı.. 12-13 yaşındayım, tumblrda en sevdiğim arkadaşımın profilinde çalıyor, çok güzel fotoğraflar, güzel güzel giyinen kadınlar, tatlı çocuklar eski tarz kıyafetler, güzel kadınlar vs böyle estetik fotoğrafları olan bir profil ve benim tatlı mı tatlı arkadaşım, gerçekten güzel yazılar yazıyordu çok içten ve kendine özgü bir kırılganlık ve açıklıkla, sınıfta kız farklı biriydi burda farklı biriydi, ama burda gerçek haliydi, hayat çok garip bi yer, gerçek hayatımızda kendimiz olmamıza izin vermiyorlar, sanki her kötü şeyin sebebi de bu gibi geliyor büyüdükçe,
hayatın şakası da biz bu kadar iyi anlaşırken sınıfta aynı çocuktan hoşlanmamız oldu heralde, sürekli buluşup ederdik kapıda otururduk eğlenirdik, o da o çocugu çok saf duygularla severdi, çok güzel yazılar yazardı cidden, içini buraya açıyordu ve bunda çok iyiydi, onun gibi içimi açmak isterdim ben de ama pek açamadım, beğendiğim çocuk yanıma geldiğinde bile başımı hemen sırama çevirirdim, bu neyin utangaçlığı cidden anlamadım, bu yaşıma geldim hala anlamadım,
ama belki de her şeyi anlamamız gerekmiyordur dostlar, bugün biriyle konuşurken bana çok iyi bir gözlemci olduğumu söyledi, ve düşündüm cidden öyleyim, her şeyi çok iyi analiz edebilirim, o yüzden biraz kendimi analiz etmeyi bırakmak isterken yine burdayım ahahaha
bu sefer analiz etmeyeceğim dostlar, bu güçlü ama yorgun kalple ve anlam arayan ruhla artık analiz edecek bir şey bırakmadım, çok güçlü ama yalnız oldu, biraz güvenip bu analizleri bu hislerini paylaşmalı ve analiz etmeyi de biraz bırakmalı bazen sadece böyle hissediyorum işte falan ya diyip arkasını dönüp gitmeli,
kendimi korumadan burda içimi açmak istiyorum, kendimle çeliştiğim yerleri cezalandırmak yerine tamamiyle kabul etmek istiyorum ve bazen de sorduğum sorulara bugün hiç bir cevabım yok ya diyip gitmek,
bugünkü sorum şu sevgili dostlar, sevgi bazen size de huzur gibi değil de bir tehdit gibi geliyor mu, mesela sizi seven biri var yada sevdiğiniz biri böyle bir korkuyor musunuz, irkiliyor musunuz, yoksa ben cidden hep sevdiklerim tarafından mı bıçaklandım, artık sevgiyi bir tehdit olarak mı algılıyorum, bunu nasıl başardılar çok merak ediyorum ama ahahaha
cidden sevdiğim insanlar kırdı mı beni düşünüyorum, evet yakınlarım içinde beni zayıf noktalarımdan vuranlar oldu, hatta bir dakika ailemde bu bir gelenek olabilir ahahaha
herkes birbiriyle belki çok derin şeyler paylaştı ve sonra herkes de bunları kullandı, bu çok olası yoksa bu kadar yorgun ama kendini açmak isteyen bir kalbin açıklaması olamaz,
ama şöyle bir durum da var, onlar bizi kırdı diye herkes de öyle yapacak diye bir şey olmadığını hep unutuyorum, belki ben kendimi çok hızlı açtım, o yüzden kırdılar, aslında hayatta bir kaç tane böyle kendini açabileceğin insan olur bence ama şöyle bir koşul var ki artık benim durumumda, daha önceden beni kırmaması gerekiyor, çünkü gerçekten yorgun bir kalp hissediyorum, aslında kendimi az buz açabildiğim bir kaç kişi var etrafımda allahtan ama onlara karşı da tedbirli hissediyorum ahahah ama bazen tedbiri elden bırakmak en iyisidir sevgili dostlar, umarım herkesin kendini açabileceği biri olur diyorum hayatında bu cidden çok büyük bir nimetmiş onu anladım, eveet ilk yazımız böyle oldu biraz buruk biraz yıkıl ama her zaman kendinin çok farkında ahahah eğer siz de benim gibi hissediyorsanız umarım daha hafif daha farkındalıksız bi gün geçirirsiniz sevgili dostlar ahahah isterseniz bir yorum da bırakabilirsiniz güzel olur eğleniriz
YAZI YAZMAK NE GÜZEL BİR ŞEYMİŞ ALLAH RAZI OLSUN BURAYI AÇANDAN 👯♀️

2 notes
·
View notes