sylkemarcoen

[sylkemarcoen]

Green book (film)

Afgelopen weekend ging ik de film Green Book van regisseur Peter Farrelly kijken in UGC in Brussel. Ik kwam met deze film in contact door het journaal. In hun cultuurrubriek stelde ze deze film voor, toen wist ik meteen dat ik hem voor esthetica zou gebruiken. 

De film zelf gaat over het racisme in het zuiden van Amerika in de sixties. De twee hoofdrolpersonages zijn een Afro-Amerikaanse sterpianist met smetvrees en een onbeschofte Amerikaanse boer. Deze laatste wordt de chauffeur van de eerste op zijn tournee door het zuiden. Tijdens hun reis ontdekt de boer (zelf ook vrij racistisch) waarmee de zwarte sterpianist te maken heeft. Een voorbeeld: hij speelt een concert maar mag erna niet eten bij de genodigden omwille van zijn huidskleur. Tony, de boer, lost dit (en alles) op met geweld. Een eerste levensles van de pianist naar Tony toe: je lost dingen niet op met geweld, je lost dingen op door je waardigheid te behouden. Don ( de pianist) zit hevig in de knoop met zichzelf, hij is niet zwart genoeg om bij de zwarte gemeenschap te horen omwille van zijn carrière, maar ook niet blank genoeg om bij de blanke gemeenschap te horen omwille van zijn huidskleur. 

De film die een delicaat thema aanhaalt is voor mij zeer goed geslaagd. Langs de ene kant op een comische en langs de andere kant op een bloedserieuse manier toont hij de problematiek in Amerika rond rasisme aan. De acteurs en de evoluties in hun personages zijn krachtig en mooi om te zien. 

Een echte aanrader!

[sylkemarcoen]

Concert Walking on Cars AB

Afgelopen weekend ging ik in de Ancienne Belgique naar het concert van de Ierse groep Walking on Cars. Het voorprogramma werd verzorgd door een groep uit Australië, Hollow Coves. Geen van beide groepen kende ik maar op de website van de AB stond: voor de fans van Dean Lewis en Steve Walker. Beide zangers vind ik heel goed dus ik besloot naar het concert te gaan! Het was voor mij een speciale ervaring want ik was nog nooit in de AB geweest en ik had ook nog nooit een concert bijgewoond van een groep waarvan ik geen enkel liedje kende. Achteraf gezien viel dit heel goed mee! Aangezien de AB geen heel grote zaal is en hij ook niet vol was, was er veel interactie met het publiek wat het concert voor mij anders maakte dan andere concerten. Er heerste een heel gezellige familiale sfeer. 

Hun muziek viel ook erg in de smaak bij mij. Het waren rustige liedjes die opbouwde naar een drop en waar soms een beat onder zat. Liedjes die opbouwen vind ik sowieso de max en laten zij er hier nu juist veel van hebben! Het voorprogramma was op zich wel mooi maar iets te rustig voor mij. De band bestond enkel uit twee personen met elk een gitaar en ik miste daar een drumstel. Walking on Cars, de hoofdgroep, zoek ik zeker terug op, bij het voorprogramma heb ik deze neiging minder.

Nog een positief feitje aan de AB, je metroticket is inbegrepen in je ticketprijs. Alleen maar meer redenen om naar de AB te gaan! (;

[sylkemarcoen]

Afrikamuseum

Afgelopen zondag ging ik samen met mijn papa naar het Afrikamuseum in Tervuren. Mijn papa was uitgenodigd door de alumni van de KU Leuven om hier een rondleiding te komen volgen. Verdeelt in drie groepen kregen we een rondleiding van twee uur door het museum en daarna mochten we naar keuze nog vrij rondlopen. Het museum is na een lange tijd gerenoveerd te zijn terug open en straalt echt. De inkom is nu in een apart gebouw en door een ondergrondse tunnel (die baad in het ligt door verschillende lichtschachten) waar ook de bekende praal in staat kom je in het oude museumgebouw terecht. 

In de kelder van het museum staan de beelden (bv de luipaardman) die van de Congolese gemeenschap niet meer in het museum zelf getoond mogen worden. In het museum zelf is elke ruimte aan een verschillende thema geweid. Maskers, grondstoffen, muziek, dieren, archeologische vondsten en hedendaags Congo komen aan bod. In het vernieuwde museum zijn er veel getuigenissen bijgekomen van de bevolking rond de objecten. Dit is echt wel een meerwaarde. Vooral de dierencollectie vond ik zeer indrukwekkend. De bekende opgezette olifant bijvoorbeeld, maar ook de opgezette vlinders vond ik heel bijzonder. 

Na afloop gingen we nog even wandelen in het park van het museum. Dit wordt zeer goed onderhouden en er staan tal van bloemenperken in bloei. Ook langs de buitenkant ziet het museum er impressionant uit met de grote fontein. Een echte aanrader!

[sylkemarcoen]

Concert Panic at the Disco (extra)

Samen met drie vriendinnen ging ik naar het concert van P!ATD in de Lottoarena. Dit was voor mij het tweede concert van hen. De eerste keer dat ik hen zag was in Parijs in een heel klein zaaltje 3 jaar geleden. Toen waren ze helemaal nog niet zo bekent in Europa. Met hun album Pray For The Wicked zijn ze dit jaar doorgebroken in Europa en dan vooral met hun nummer High Hopes. Dit is eigenlijk helemaal niet mijn favoriete nummer van hen maar ik vind het in ieder geval wel leuk dat ze bekender zijn geworden. Brendon Urie, de zager van P!ATD heeft een ongelofelijke stem! Hij zingt altijd alles live en op een manier... Hij haalt hoge noten alsof het niets is. Tijdens zijn concerten zingt hij ook standaard Bohemian Rhapsody van Queen. Brendon wordt als een van de weinige zangers beschouwd die dit vandaag nog correct kunnen zingen. Ook doet hij standaard een backflip. Wij hadden voor staanplaatsen gekozen en stonden op nog geen 10m van het podium. Er was ook een voorprogramma, de groep was voor mij niet bekend maar hun genre kwam wel overeen met dat van P!ATD. Heel de Lottoarena was uitverkocht en er heerste echt een geweldige sfeer! Dat er maar snel een nieuw album en een nieuwe plaat komt!

[sylkemarcoen]

Van Gogh Museum en Rijksmuseum (extra)

In de krokusvakantie ging ik samen met mijn papa twee daagjes naar Amsterdam. Daar hoorden natuurlijk musea bij. We kozen de twee klassiekers, het Van Gogh Museum en het Rijksmuseum. De gebouwen waarin deze musea gevestigd zijn, zijn om te beginnen geweldig. In het Van Gogh Museum ligt de inkomsthal onder de grond maar heel de ruimte baad in het ligt. Dan moet je naar boven voor het museum zelf en elk verdiep stelt een periode in het leven van Van Gogh voor. Natuurlijk wou ik zijn bekende “Zonnenbloemen” zien, maar eigenlijk vielen deze een beetje tegen. Er stond heel veel volk bij en ik vond dat hij veel mooiere bloemenschilderijen gemaakt heeft. Toen wij in het museum waren liep er ook een tijdelijke tentoonstelling van Hockney. In deze tentoonstelling maakte hij veel kunstwerken via een tekenprogramma op zijn IPad, leuk om te zien.

De volgende dag gingen we naar het Rijksmuseum. We hebben er drie en een half uur rond gelopen en waren nog niet klaar, zo groot dat het is! In de eregalerij zagen we natuurlijk “Het Melkmeisje” en “De Nachtwacht”. Maar ook het deel met middeleeuwse kunst was indrukwekkend. Waar ik vooral naartoe wou was de bibliotheek van het Rijksmuseum. Deze behoort tot de belangrijkste kunstbibliotheken van de wereld. Wat was het een pareltje! Overal zijn er glasramen en bloemendeltails. Ook de houtbewerkingen zijn prachtig! Echt een geweldige ervaring om daar eens binnen te kunnen!

[sylkemarcoen]

In de ban van Richard (extra)

Voor het derde jaar op rij speelde ik mee in de jeugdproductie van de Alsembloem. Dit jaar speelden we In de ban van Richard van Shakespeare. Het stuk gaat over de moordzuchtige koning Richard de derde van Engeland. Alles en iedereen die kritiek op hem heeft laat hij vermoorden. Op het einde komen natuurlijk de legendarische woorden: “ A horse, a horse, my kingdom for a horse!” Het leuke aan het stuk was dat alle spelers heel het stuk lang op het podium zaten en wij zo het decor vormden. Realiteit en toneel vloeden in elkaar over tijdens het spelen waardoor het stuk een verassende wending had. Zelf speelde ik met tweede andere meisjes Lady Ann, de vrouw van Richard. Ieder van ons speelde een bepaald stuk van haar karakter. Zo was ik diegene die kwaad was op Richard. Na drie dagen spelen zat het stuk er jammer genoeg op. Wachten tot volgend jaar voor de volgende productie dan maar...

[sylkemarcoen]

Klasconcert Piano (extra)

Gisteren had ik klasconcert piano. Samen met de leerlingen van de Orfeus academie in Alsemberg speelde de leerlingen van de Orfeus academie in huizingen, waar ik bij hoor, een kerstconcertje. Ik speelde de achtste tweestemmige inventie van Bach. Ik was in september met dit stuk begonnen en vond het eigenlijk heel leuk om te leren. Volgende zaterdag heb ik klasconcert samenspel, daar speel ik een quatre mains van Wim Mertens en de Wals van Masquerade van Khachaturian. Ik speel dit samen met mijn leraar samenspel. Dit is nu mijn zesde jaar piano, na twee jaar gestopt te zijn ben ik vorig jaar terug begonnen met spelen en ik ben heel blij dat ik dat gedaan heb!

[sylkemarcoen]

Podium

Gisteren ging ik in de Beursschouwburg in Brussel kijken naar Passing The Bechdel Test van choreograaf Jan Mertens. Ik was nog nooit in de Beursschouwburg geweest maar vond het in ieder geval wel een leuk gebouw, vooral het licht was heel speciaal, groen neon. De choreografie heeft ongeveer twee uur geduurd.

 Het was geen dans maar een voordracht van dertien meisjes tussen de 14 en 19 jaar die zich juist wel of niet vrouw/ meisje voelen. Ik had op het nieuws een  voorproefje gezien en ben daarna gaan opzoeken waar het over ging en heb uiteindelijk besloten te gaan kijken. De meisjes vertellen samen en afzonderlijk elk hun eigen verhaal en ervaringen over vrouw zijn. Een meisje komt op tegen racisme, een voor vrouwenrechten, een voor lesbiennes, een vertelt hoe ze zich als jongen vrouw voelt en een vertelt hoe ze zich als vrouw jongen voelt. Het hele stuk lang praten ze over hun ervaringen. Ze quoteren ook bekende uitspraken van feministen en bekende vrouwen. Ze maken duidelijk dat ze het niet oke vinden dat iedereen over alles een mening heeft en dat alles in hokjes wordt geplaats. Ze komen op voor hun rechten en ook voor de rechten van elkaar en die boodschap komt heel goed over. Het publiek in de beurschouwburg was vrij internationaal en alles wat de meisjes zeiden werd dan ook ondertitelt op een groot scherm in het Frans en Engels. Op dat scherm lieten ze ook foto’s en fragmenten zien en via een computer dat met dat scherm verbonden was typten ze ook boodschappen. Het decor bestond alleen uit stoelen en tafels die tijdens de voorstelling verzet werden door de meisjes. Het was wel een vrij zwaar onderwerp maar toch werd het niet saai of eentonig omdat er altijd wel iets gebeurde. 

Het was voor mij de eerste keer dat ik iets in dit genre zag maar ik vond het heel goed meevallen en als er iets gelijkaardigs terugkomt naar de Beursschouwburg ga ik zeker terug. Ook het onderwerp, feminisme, wat mij over het algemeen al aanspreekt vond ik leuk om naar te luisteren. Kort gezegd was het geslaagd voor mij!

[sylkemarcoen]

Boekenbeurs + Boek (extra)

Zoals jaarlijkse traditie ging ik met mijn ouders naar de boekenbeurs in Antwerpen. Daar kocht ik het boek noem me bij jouw naam van André Aciman. Ik had de film gezien en was er zo door overdondert waardoor het boek al lang op mijn leeslijstje stond. Het boek en de film gaan over Ellio, een Italiaanse jongen die verliefd wordt op de 10 jaar oudere zomergast, Oliver, van zijn vader die professor is. De twee krijgen tijdens de zomer die Oliver bij Ellio en zijn ouders doorbrengt een affaire. Voor Ellio is het ontdekken wat hij nu juist wil en voor Oliver is het meer toegeven aan wat hij wil maar niet kan. Het boek is met gevoel en heel verfijnd geschreven. Het is niet de typische 1983 liefdesaffaire in Italië maar een uitgewerkt boek met een duidelijke boodschap die de schrijver wil geven. Wat ik zo leuk vind aan het boek is dat er geen open einde is zoals in de film. In de film eindigt het verhaal bij Oliver die vertrekt en later laat weten dat hij gaat trouwen. In het boek beschrijft de auteur hoe Ellio en Oliver elkaar na al die jaren terug opzoeken en hoe ze er elk op hun eigen manier mee omgaan. Voor Ellio gaat het er al iets heftiger aan toe, want een eerste liefde vergeet je natuurlijk nooit. Ik zou dan ook aanraden om eerst de film te kijken en dan pas het boek de lezen omdat het einde van het boek doorloopt en dat van de film niet. Timothée Chlamet (ook gekend van Ladybird) werd door zijn rol als Ellio meerde malen genomineerd als beste acteur en viel er ook mee in de prijzen. Ook Armie Hammer die Oliver speelt werd meerdere malen genomineerd. 

[sylkemarcoen]

Film (extra)

Met Halloween ging ik bij een vriendin de film Sweeney Todd kijken. We wouden iets spannend zien en de acteurs zagen er goed uit, zo speelt Johny Depp de hoofdrol en ook Helena Bonham Carter die in Harry Potter Bellatrix speelde heeft een belangrijke rol. De film is een musicalfilm waar we allebei zot op zijn en Tim Burton regisseerde dus we waren verkocht. Kort samengevat gaat de film over een moordlustige barbier die zijn klanten met zijn scheermes vermoord. De lijken worden dan door zijn handlangster in haar taarten gedraaid. Laten we zeggen dat we verkeerd hadden ingeschat hoe eng de film zou zijn, want sommige scènes gingen er wel erg luguber aan toe. Desondanks zongen de acteurs zeer goed en waren we zelf verbaasd over het zangtalent van Johny Depp. De film is vrij recent opgenomen (in 2007) en speelt zich af in de 19de eeuw in Londen. Het decor is heel realistisch en mooi in elkaar gestoken en het drukke vuile Londen van toen is goed weergegeven. Als je van de iets spannendere en lugubere musicalfilm houdt zou ik hem dan ook zeker aanraden!

[sylkemarcoen]

Klassiek Concert

Gisteren ging ik naar een concert van The Belgian National Orchestra in de Bozar. Op het programma stonden een werk van Anna Thorvaldsdottir: Aeriality, het concerto voor viool en orkest nr. 1, op. 77 van Sjostakovitsj, Vorspiel und Liebestod (Tristan und Isolde) van Wagner en La valse van Ravel. 

Het eerste stuk van de IJslandse componiste Thorvaldsdottir was het zwaarte stuk van de avond. Het stuk klonk niet als een harmonie van noten. Soms zaten er dan wel kleine fragmenten van harmonische klank in die probeerden te ontsnappen uit de disharmonie. Het was in ieder geval een stuk waar je er geen twee van vindt. Hierna kwam het vioolconcerto van Sjostakovitsj. De solist was Sergey Khachatryan, winnaar van de koning Elisabeth wedstrijd in 2005. Het stuk uit drie delen evolueerde van een bedrukte naar een uitbundige sfeer vond ik. Het begin was met heel veel spanning en de solist speelde heel kwetsbaar. In het derde deel zaten er stukjes volksmuziek in verwerkt waardoor de pauze met een vrolijke sfeer werd ingezet. Er kon zelf nog een bisnummertje van de solist bij!

Op mijn beker fruitsap stond toch wel een opmerkelijk tekstje: “Om de stilte tijdens de concerten te verzekeren worden de glazen vervangen door recycleerbare bekers”. De Bozar denkt ook aan alles!

Na de pauze was het eerste stuk er een met opbouw naar een groot geheel met heel het orkest samen en dat vind ik altijd het mooiste. De muziek deed mij een beetje denken aan de muziek in hele oude Disneyfilms. Het was een beetje een vraag en antwoord tussen de strijkers en blazers wat voor een mooi geheel zorgde, heel romantisch. Het laatste stuk van de avond was dat van Ravel. In het begin vond ik het maar klinken als een rommeltje maar beetje bij beetje werd het een echte wals en na een tijdje vond ik zelf grappig. Het werd een beetje een vrolijk zot boeltje, perfect om deze avond mee af te sluiten!

[sylkemarcoen]

Voor Esthetica moeten we vijf culturele uitstappen in Brussel maken, ik ben er klaar voor! ((: