verasi-olmayan-nazim

[verasi-olmayan-nazim]

İnançla yürüyor,

Umudu arkasına alanlar.

Geleceğe parlayan bir çift göz ile bakanlar

Ümit ediyor;

Ezilenin sevinç çoşkularıyla gülümsediği

Ötekinin başkası olmadığı,

Yaşamın yüceliğinde,

Neşeyle söylenen şarkıları,

Birlikte edilen dansları.

Hepsinin avucunda sevginin tohumu,

Elbet filizlenir,

O nasırlı ellerde yoğurulan sevgi.

Ve mutlaka kazanır,

Söylenen o isyan şarkıları.

[verasi-olmayan-nazim]

serin ama üşütmeyen bir akşamüstü, bütün dertlerden muaf olduğuma inandıran, sesinin eşlik ettiği sohbetimle elimden çay içeceksin. inan, dünya yaşanabilir bir hale gelecek. hüzünler diz çökecek bize, sana söz.

*🌸

[verasi-olmayan-nazim]

bi şiire sakladım seni*

[verasi-olmayan-nazim]

Adım Mustafa, Ahmet'i bulmalıyım.

[verasi-olmayan-nazim]

Babalar her zaman haklı değildir!

[verasi-olmayan-nazim]

Bilmem ki, başkalarını sevindirmek için yaşıyormuşsun gibi. Sırtında gezegenlerce yük varmış gibi, altında ezilmişsin gibi ama daha yer var getirin diğer bavulları diyen bir baba gibi..

[verasi-olmayan-nazim]

Aynı ayrılığın pençesinde ağlıyor, Allah'ın üşüyen bütün Mustafaları

Adım Mustafa, Ahmet'i bulmalıyım.

[verasi-olmayan-nazim]

İnsan sevildiğinden emin olur muki

Fuzuli'ye sormuşlar: “Sevmek mi daha güzeldir, sevilmek mi?” “Sevmek” demiş; “Çünkü sevildiğinden hiçbir zaman emin olamazsın.”