whmelito

[whmelito]

[whmelito]

คุยกับศิลปินและคิวเรเตอร์: ปรัชญา-ธนาวิ กับงานศิลปะที่เรียกร้องการคิด

อาจพูดได้ว่านิทรรศการศิลปะ This Page is Intentionally Left Blank ตั้งต้นขึ้นจาก สมุดจดบันทึกประจำวัน ของพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หอศิลป เจ้าฟ้า ที่ โต๊ะ—ปรัชญา พิณทอง คุ้นเคยมาตั้งแต่สมัยเรียน และ ‘งานศิลปะ’ ในครั้งนี้ของเขาก็กินระยะเวลามาตั้งแต่ตอนที่เริ่มติดต่อขอสมุดบันทึกเหล่านั้นมาจัดแสดง

ปรัชญามองงานชิ้นนี้เป็นโปรเจกต์เบส เรื่องราวของมันจึงไม่ได้มีอยู่แค่ในแวบแรกที่คนเข้าไปพบเห็นสิ่งชวนเหวอในห้องจัดแสดงของ บางกอก ซิตี้ ซิตี้ แกลเลอรี มันทั้งสามารถขุดลึกลงไป หรือต่อยอดเพิ่มเติมขึ้นไปอีกได้มากมาย หลากความเป็นไปได้ ตามแต่ประสบการณ์ประกอบการตีความของผู้ชม

คนแรกๆ ที่ได้เข้าไปตีความ ขุดลึก หรือต่อยอดแนวคิดของปรัชญา ก็น่าจะเป็น โป่ง—ธนาวิ โชติประดิษฐ ผู้รับหน้าที่เป็นคิวเรเตอร์ของงาน ซึ่งไม่ได้ปล่อยให้ผู้ชมเข้าไปหลงทาง เมื่อพบเห็นห้องโล่งกว้างแทบว่างเปล่า มีเพียงที่กั้นลานจอดรถที่ถูกทาสีและจัดเรียงเปลี่ยนไปในแต่ละวัน กับลังขนาดย่อมที่บรรจุสมุดจดบันทึกประจำวันจำนวนหนึ่ง รวมถึงผนังสีขาวที่ถูกทาขึ้นใหม่อย่างเฉพาะเจาะจง หากแต่ในมุมห้องจะมีการ์ดบุ๊กเล่มเล็กๆ วางคอยท่าเอาไว้ ให้ผู้ชมได้พบกับหลากศัพท์แสงทางศิลปะที่สามารถเชื่อมโยงเข้ากับภาพที่เราเห็นตรงหน้า

หลายคนอาจรู้สึกว่าตัวเองกำลังมีปัญหา (อย่างน้อยก็ผู้เขียนเอง ในแวบแรกที่ก้าวเข้าไปในนั้น) แต่เมื่อลองหยิบสมุดเล่มเล็กเปิดอ่าน หลายอย่างได้ดำเนินขึ้นในหัว ยิ่งเมื่อได้นั่งลงฟังทั้งสองบอกเล่า ก็คล้ายว่าบางฟันเฟืองในสมองกำลังทำงาน อาจจะช้าหรือฝืดๆ อยู่บ้างในช่วงแรก แต่ปฏิเสธไม่ได้ ว่ามันได้ทำงาน