wonderfully---weird

[wonderfully---weird]

“Ay naku ineng pasensya na, puno na ang paupahan ko gawa ng may mga pasok na ang mga estudyante. Kung nung summer ka pumunta maluwag ang dorm. Tignan mo dun sa tindahan ni aling lorna, nagpapaupa din sila pero hindi ko sigurado kung may bakante.” Sabi ng landlady habang nagluluto ng bananaque pang meryenda.

“Ah ganon ho ba, sige po. Pabili nalang ng bananaque” Sabi ko sabay abot ng bayad. “Salamat po” Dumerecho ako sa nagiisang sari sari store dito sa isla at agad na nagtanong.

“Mayroon sana na bakanteng kwarto kaso doon muna naglalagi ang bunso ko. Sa isang linggo pa siya luluwas sa Maynila. Doon meron na talaga akong bakante.” Sabi ni Aling Lorna. Maganda siya kahit mahaba at puti na ang buhok, mukhang magandang siya noong dalaga.

“Ngayon ko na ho sana kailangan, dala ko na po kasi gamit ko.” Sabi ko habang nagiisip ng plano.

“Eto kasing si Marjorie ayaw pa lumuwas. Sayang ang binabayad ko sa pagaaral at tinatamad naman pumuntang manila!” Sigaw niya na mukhang nagpaparining sa anak niya.

“Naman mama eh! AYAW MO BANG NANDITO AKO?”

“OO AYOKO AYAW MO NAMAN TUMULONG SA GAWAING BAHAY!”

napangiti ako habang tinitignan sila.

“Ay sige ho, hayaan nyo na. Baka meron pa po kayong idea kung saan may paupahan?” 

“Pabili ho coke 1.5″ Sabi ng lalake. Medyo mahaba ang kanyang buhok pero nakikita pa ang mukha nya. 

“Ay etong si cocoy, madaming alam dito.” “Cocoy, pakitawag naman ang nanay mo magtatanong lang kami ni... ano pangalan mo iha?”

“Edcel ho” Sabi ko habang umiinom ng softdrinks na binili ko.

Umalis na ang lalaki at pagbalik nya may kasama na syang babae. Mukhang sa mga early 40′s ang baba at mahaba at kulot ang buhok kaya nakatali ito. May kasama din silang bata. Siguro ay mga anak niya ito.

“Aling lorna, bakit ho?”

“Ay Sandra, eto kasing si edcel naghahanap ng mauupahan ngayong araw. Ikaw lang ang naisip kong maraming alam sa mga dorm dito gawa ng ang mga anak mo dito sa isla nagaaral. Nakakaawa naman ang batang ito, ang dami daming dalang damit at uuwi lang pala sakanila.”

Bumaling at tingin ng babae sa akin.

“Iha... wala ka ng mahahanap dito sa isla na mauupahan, puno ang mga ito kapag may mga pasok ang estudyante.” 

“Kahit ho siguro ngayong gabi lang? Uuwi nalang po ako ng umaga.” Mukhang wala na akong mahahanap dito siguro hindi para sa akin ang pumunta dito.

Napatingin sa akin sila.

“Kung gusto mo... sa amin ka nalang magstay...” Offer ni Ate Sandra

Nabuhayan ako ng loob

“Talaga po? Hindi po ba nakakahiya?” Tanong ko at natawa naman ung lalaki.

“Hindi naman iha, pero sa kabilang isla kami nakatira. Ayos lang ba yun sa’yo?”

“Ay opo naman!”

“Maraming salamat po!”

“Oh siya sige, antayin lang natin ang asawa ko. Inaayos nya pa kasi bangka” Sabi niya sabay hila sa akin.

“Ako nga pala si Cassandra Dominguez, Tita Sandra nalang. Eto naman si Nathaniel at Cocoy. Mga anak ko. Ang nagdodorm naman dito si Niccolo. Highschool na kasi, elementary lang ang meron sa isla namin.”

“Maria Edcel po. Edcel nalang.” Sabi ko sabay ngiti.

“Bakit ka napadpad dito sa Ambil?” Tanong ni tita sandra

“Medyo toxic na po kasi buhay ko sa Manila, nahihirapan na po akong huminga.”

“Ah.. ano ba ung tawag sa ganun cocoy? Hinahanap ung sarili?” Tanong ni tita na medyo seryoso. 

It’s kinda weird to say yes. Pero that’s why I’m here. 

“Opo tita, soul-searching po ang tawag ng Millenials.” Natawa ako ng bahagya sa sinabi ko. “Suggestion din po ng friend ko yun, nabasa nya daw po sa post sa facebook.” “Mas maganda daw kesa sa ibang lugar dahil wala pa daw masyadong tao.” dugtong ko

“Buti naman, wala kasi masyadong pumupunta dito bukod sa mga bisita namin. Hindi naman kasi siya parang resort.”

“Pero maganda dito, kapag may oras si cocoy ipapalibot kita sa barangay. Maganda din umakyat ng bundok dito pero wala pa masyadong daanan kaya kailangan mo ng kasama. At tamang tama kapag dumating ang tatay ni cocoy pupunta tayo sa katabing isla. Maganda ang tubig doon” Sabi niya na parang excited na excited.

Lumapit sa’kin si nathaniel. Hinila niya ang kamay ko at may pinakitang laruan na parang goma. Tuwang tuwa siya habang nilalagay ko ang bilog na goma sa ulo niya. 

“Hanggang kailan ba ang balak mo magbakasyon?” Tanong ni cocoy sa’kin. 

Nagulat ako sa lalim ng boses niya, siguro kasi naiisip ko na bata pa ito. Matangkad naman siya pero baby face.

“Sa totoo lang, hindi ko alam eh.” “Pero kung busy po kayo, pwede naman po ako umalis bukas ng umaga. May byahe naman po ata pa terminal noon.” Sabi ko habang nakatingin kay tita sandra.

Agad naman napabalikwas si tita sandra

“Ay hindi.. minsan lang naman kami magkabisita kaya welcome ka dito..” “Eto talagang si cocoy! Bakit ba parang pinapaalis mo na siya anak?”

Sabi niya habang hinahampas ng mahina si cocoy.

May dumaan sa harap namin na lalaking mukhang nasa mid 40′s at halatang pangingisda ang trabaho dahil sa pagiging moreno nito.

“Nilo!” Sigaw ni sandra.

Lumingon naman ang lalake at agad na napangiti noong nakita si tita sandra. Siguro siya ang asawa ni tita.

“Kanina ko pa kayo hinahanap, nakakain na si niccolo at pumasok na ulit. Tara na, umuwi na tayo.” Yaya ng asawa niya. at binuhat si nathaniel.

“Nilo, ito si edcel ung sinasabi ko sa’yo kanina. Siya yung magsstay sa bahay tutal wala naman tayo palaging kasama.” Turo ni tita sandra sa’kin at tingin ng lalake. “Edcel eto si Nilo, ang tatay ni nathaniel.” 

“Hello po sir, edcel po.” Sabi ko at nagbless sakanya.

Natawa naman yung lalake sa’kin.

“Tito Nilo nalang, wag ka mahiya sa’min. Gaya nga ng sabi ni Sandra, hindi kami nakakatanggap ng bisita kaya wag kang mahiya. Tara na?” Tanong niya sa’kin.

Tumango ako at kinuha nya ang dala kong maleta.

“Coy paki dala ang buhat nyang bag.”

Agad namang binuhat ni cocoy ang bag na dala ko at nagpasalamat ako. Hinila ako ni Nathaniel at mukhang uuwi na nga kami.

High tide ngayon kaya malapit lapit ang bangka pero kailangan pa din namin gumamit ng maliit na bangka para hindi mabasa ang mga gamit.

Pinapasakay ako ni tita sandra sa maliit na bangka kasama nya at ang mga gamit ko. Pero hindi ako sumama, dahil naka maiksing shorts naman ako at sandals na panghiking okay lang na mabasa ako.

Akay akay ng isa pang kasama nila tito ang maliit na bangka. Habang si cocoy at tito nilo naman ay inaayos ang loob ng bangka.

Noong nakasakay na kami sa bangka, sinimulang ng paandarin ang bangka. Gumagamit sila ng tali na nakaikot sa may motor at hihilahin ng tatlong lalake sabay sabay ito para umandar.

Mahirap buksan ang makina lalo na kung hindi hinila ng malakas o kaya hindi naka pulupot ng maayos sa makina.

Sa unang hila... hindi napaandar ang makina. Sa pangalawang hila...narinig ko na ang motor kasi hindi masyadong malakas kaya namatay ito. Sa pangatlo... nabuksan na ito at nagsimula na kaming umandar papunta sa kabilang isla.

Natutunan ko din na kailangan din ng gasolina ng bangka para umandar at meron din itong parang manibela para sa paggalaw.

Nakaupo ako ngayon sa may harapan ng bangka at tinititigan ang tubig na sobrang linaw at nagrereflect ang langit... unang araw ko palang dito at nakakalimutan ko na ang mga bad decisions ko sa life.

“Buti hindi ka natatakot sa pagandar ngayon ng bangka?” Tanong sa’kin ni cocoy. 

Sa totoo lang, nakakatakot. Dahil kapag maalon at parang may dinadaanang lubak ang bangka. Malakas din ang alon kaya nababasa kami dahil sa tumatalsik na tubig galing sa alon.

“Hindi naman” Sabi ko habang nakangiti.

“Si Inay kasi, kahit madalas naman lumuluwas ng manila at dumadayo ng kabilang isla. Natatakot pa din siya, parang hindi na nasanay.”  “Saglit lang ang byahe, kaya wag ka matakot.” Dagdag nya pa.

Halata bang natatakot ako kahit nakangiti naman ako?

“Yung mga mata mo kasi. Hindi sinasabing hindi ka natatakot.” Dugtong niya ulit

Nababasa niya ba utak ko?

“Edcel, iha, ilang taon ka na?” Tanong sa akin ni tito nilo.

“Kaka 25 ko lang po.” 

“Ganun ba kala ko mga 20 ka lang kaya nagtataka ako kung pinayagan ka ba ng magulang mo na bumiyahe magisa.” Mahinahon na tawa ni tito

“Hindi po tito, nagttrabaho na din po ako. At tsaka magisa nalang po ako sa buhay.” Kuwento ko sakanya. Nakatingin naman sila sakin na parang sinasabi na ituloy ko lang ang kuwento ko.

“Namatay na po ung papa ko noong 12 years old po ako. Si mama naman po 7 months pa lang po simula nung nawala. Bago nga po ako umalis dumaan muna po ako sa puntod nila para magpaalam.” Dagdag ko para naman gumaan ung mood.

“Wala ka na bang kaibigan na susunod dito?” Tanong ni tita sandra 

“Wala naman po, may mga trabaho eh. Ako lang po may balak na mag leave. Hehe. Pero baka po sumunod ang boyfriend kapag hindi ako nagparamdam ng matagal. Sinimulan ko na po kasi ang social media cleansing. hehehe” Sabi ko sakanila na para bang alam nila ang ibig sabihin nun.

“Pang millenials lang yon.” dagdag ni cocoy.

“Ay may boyfriend ka na pala! Sayang naman, mag 24 na ang cocoy namin sa susunod na buwan sayang at bagay pa naman kayo.” natawa naman ako at napasimangot si cocoy.

“Ano ang tunay mong pangalan?” Tanong ko sakanya.

“Marco Mendez.” 

“Ah kaya pala cocoy” At natawa ulit ako.

“Nandito na tayo.” Sigaw ni tito nilo

[wonderfully---weird]

Friends meme: [2/7] Relationships - Rachel/Monica

“None of the amazing things that have happened to me in the last ten years would have happened if it wasn’t for you.”

[wonderfully---weird]

…

[wonderfully---weird]

Ideal Date.

Hmm my ideal date? I'm a lazy person so my ideal date is just staying at mine or his house. We'll have a movie marathon and we'll have a tons of food. We'll just lay in bed with our cozy pyjamas that we bought from divisoria. And cover ourselves with blanket while we are cuddling. While watching he'll fall asleep hugging me. And I will wake him up by kissing him tons of time, until our kisses will deepen unt we ran out of breath. We'll look into each others eyes and laugh at what were doing and we will continue watching and cuddling. OR just road tripping somewhere, while I'm driving or while he is driving we'll hold hands until our hands get sweaty. And when we find a nice place to stay, we'll park the car and sit ln the back of our car and watch the view while hugging each other. What a beautiful life.

[wonderfully---weird]

Kala ko after 3 months okay na ako.

Diba sabi nila 3 month rule lang naman? Eh bakit ako parang wala pa ding usad? May mga panahong kala ko ayos na, pero madadapa nanaman ako. Bakit sakin pa to nangyari, nagmahal lang naman ako?

[wonderfully---weird]

[wonderfully---weird]

3 months ago na pala ung I miss you ko. Pero miss pa din kita :)

Kahit di mo na ako love. 

[wonderfully---weird]

Mahal

Ang mga salitang sinasambit ko’y lahat totoo. Hindi man mukhang posible pero mahal pa din kita... Mahal pa din kita, kahit wala ka ng balak ibalik pa kung ano ang meron tayo. Mahal pa din kita, kahit alam ko na hindi mo na ako mahal. Mahal pa din kita, kahit alam kong hindi mo na kailangan ng isang katulad ko.

Wala man akong aasahan sa mga pangyayari na ito. Pero umaasa pa din ako. Umaasa ako, sa pagbabalik ng pagmamahal mo. Oo mahal, ikaw man ang unang sumambit ng mga salitang yan. Pero ako ang huling magsasabi na mahal kita.

Sa pagpatak ng aking mga luha na pagsabay ng pagpunas ko sa mga ito ay tinatanggap ko ng hindi mo na ako kailangan kailan pa man. Tatlong buwan na mula nung iniwan mo ako ngunit lahat ng sugat ay sariwa pa. 

Umaasa na sa kabila ng paghihirap kong ito ay iyong kapakanan. Mas mabuti na siguro ako nalang ang masaktan mahal ko... Mas mabuti ng ako ang madapa paulit ulit kaysa ikaw mahal ko.

Ayoko man matapos na tayo ngunit wala ng pagmamahal sayo aking sinta. Umaasang sa pagdating ng panahon ang maghilom na ang aking mga sugat...

[wonderfully---weird]

I miss you but...

I miss you but I can't tell you right now, because of how things end up and how you end up hating me. I wish I could tell you right now how much I miss you. And how hurt I am of how our situation end up. Of how I cannot tell you that I am hurting because of someone that I love. I miss you R, earlier I was thinking how happy we are when we are watching SS. We were holding our hands sometimes jumping, I really wanted to tell you that I want to hug in a big crowd but I didn't. These are the things I regret now. But if you think that I don't love you, you are wrong. O am jealous because I hate seeing people get close to you and you will start to forget me. I hate how insensitive you are about not posting about me on social media, it makes me think that you are embarassed of me. And lastly I am offended on how you regularly admire other people except me, I am your girlfriend (ex lol) I am the one you should admire. But eventhough you're like that, I blame myself on why we broke up. I became irrational or we just think differently. I'll wait for you, 5 years. 5 years I'll wait for you. We'll be 24 years old and I hope things will be more matured that time. Bogoshipo.

[wonderfully---weird]

After I watch the last episode of the kdrama I've been watching. Thoughts came to my mind. First, I like endings, good or bad but most especially good. I like how the characters have their lives together and how amazing they are. This situation I am experiencing right now is not new to me. I experienced it these last two years, but it still hurts though. It's like new to me again. All over again. Well the connection here is right now in my life I want move fast forward. Where I got my life together. I have someone who loves me, a job, a sexy body, fair skin. But I know I can't do that, I can't move fast forward in order to have my happy ending. But I can only move forward, slowly but surely. And lastly, after I watch the final scene it got me thinking. How can I be that happy right now? And I think my answer is, to be the person who I am last 3 years. The carefree person that have only crushes (and gets broken hearted for a mean time.) Have good grades (lol highschool) and I am less fat last 3 years. He broked my heart but I still love him. I blocked him in everything but I still think of him. He hates me but I miss him. If the last 3 years I made a completely different direction, can anything be different? Can I be not hurting right now? Rash things made my life what it is now, and order to havey life together is to fight fairly and do my best. Now, what would I choose in order to move forward? Future or present?

[wonderfully---weird]

I just like to post. Not an update or anything, I just wanna typer what is in my head.

Everything will be alright. Not now but I hope someday. That you will be contented and happy what or who you are. love yourself muna.

[wonderfully---weird]

Vintage women being badass. You’re welcome.

[wonderfully---weird]

WANT THE SHIRT GAHD

I noticed some writing on my godfather’s shirt. I asked him to please hold still so I could read it. Well, then.

[wonderfully---weird]

Letter to my brother’s ex.

Hey you, I remembered you while me and my mom were at the grocery. I don’t know why I wanted to talked about you, it’s just that you were so good to me and my family. You and my brother was so inseparable, but I think people change. Not you, but my brother. I love him but I know that he is the reason why you guys broke up. He was the one who stand up as my dad when everything went downhill, but he is the one who changed. 

And behalf of my brother, I am sorry. I am sorry that you are hurting and I think you still are. Just like what every person tells every broken person. Timing lang, you’ll be completely healed when the right time comes. I know 7 years is too long, but I think there is a reason why you guys didn’t end up together. I don’t know but I think you are having a great life on your own. And I wish that you could travel more and take your time enjoying life. A woman is a complete person if she find herself and not being with a man. Dear bro, if you can read this (never in a million years). I don’t know what are your reasons are but I still know that you are wrong. But still I love you and I love my sister in law right now and I obviously love my nephews. I am happy what place are we in right now and I hope I could be that happy someday. xoxo

-M

[wonderfully---weird]

Trying to figure things out. How things end up like this, how you were ignoring my calls, texting me in a cold way and even not wanting to see me. 

How could be a person who loves me end up hating me? Can be a person really get tired of loving someone? Is that love? Because that LOVE that I know  is accepting all the flaws, mess and all. 

I believe if someone got tired of you, that someone didn’t loved you at all.

[wonderfully---weird]

Always go after her. Even when she's mad. Even when she's sad. Even when she hates your freaking guts. Even when she wants absolutely nothing to do with you. Even when she wants her space. Even when she's irritated with you. Even when she doesn't want to talk. Even when she doesn't want to see you. Even when she pushes you away. Even when she has thoughts about leaving you. Even when she feels like punching you in the face. Even when she feels like kicking you in the balls. Even when she's being a bitch. Even when she's being distant. Even when she's being stubborn. Even when she's being heartless. She just needs to see that you are willing to be with her when she's at her worst, that you are able to handle her bad side, that you are strong enough to not give up on her.

CREDITS UNSPOKEN THOUGHTS

[wonderfully---weird]

More than once in your life you will experience failures,rejections,heartbreak etc. But that doesn’t mean your life is trash and it’s just God saying “You’re too perfect, you need some kind of Problem!” and it also doesn’t mean that God doesn’t loves you. It’s just that a seed needs some storm so it can be a beautiful plant/flower in the future.