yanildiklarim

[yanildiklarim]

Değer verdiğin yerden vurulmak , belki en alasını yaşamadım, bilmiyorum. Diğer insanlar neler yaşamıştır kim bilir ama acımı kimseyle de kıyaslamak için kullanmam hiçbir kelimemi. Ama ne olduysa hep çok değer verdiğim anlam yüklediğim için oldu bana. Geceleri sabah edişim, uykusuz yüzlerce gece... Uyuyamıyorum diyerek , uyumadığımda daha enerjiğim diyerek -ki öyle de gözükmeye çalışarak- bastırdım bastırdım görmezden geldim içimdekileri, konuşamadım kendimle . Küçük şeylerle, çok samimi olmadıklarıma açmışım konuyu farkında olmadan. Sanki benim hayatım sohbet konusu, yorum yapılabilecek evrensel bir konuymuş gibi. Bırak diğer insanları dinlemeyi ben kendimi dinleyemedim ki. İnsan kendi sesini duyamıyorsa dışarıya da sağır olurmuş. İçimdeki sesi duymak isteyen beni öyle bir bastırdım ve görmezden geldim ki, kapalı kaldığı o odadan çıkmaya çalışırken paramparça oldu elleri. Ailemi çok özlediğimi söylüyorum mesela evet çok özlüyorum belki de bunu bahane ediyorum bazen . Benim içimde yaşadığım her şeyin sebebi onlara olan özlemimmiş gibi davranıyorum çünkü. Çok acıyor canım. Güvenebilmek değer verebilmek birine, bu kadar ağır sonuçları olabilecek bir şey olmamalı.

[yanildiklarim]

İnsan hiç durduk yere evini terk eder mi...?

Duymadın beni

[yanildiklarim]

Bu yıl ramazan meyvesi karpuz değil, tıpkı senin de bu yıl benimle olmaman gibi...

[yanildiklarim]

yavaş yavaş büyüyorum bir şekilde. seviyorum veyahut seviliyorum. ama zamanın kıymetini hiçbir zaman bilmiyorum. istesem de yapamıyorum bunu, olmuyor. ben hiç doğru düzgün sevilmedim ki. kusuruma bakma, anlayamadım. anlatamadım kendimi. asla yapamadım. kendimi sevemedim, hislerimi takip ettim, kayboldum. elimi tuttuğunda yolumu buldum sandım, çıkmaz sokağa girmişim. çıkamıyorum. kafamı vuruyorum oradaki duvarlara. hâlâ. ben kendimle başa çıkamadım, kendimle barışık olamadım. hislerimi kontrol edemedim. ya bir insan hep mi çok sevdiğinden kaybeder ? ben kaybettim. gözlerinde kaybolmak istedim. olmayacak şeylerin peşinden koştum, gittim belki de. ama ben böyle yaşıyorum, bu benim. kendim oldum hep, doğrumla yanlışımla hep kendim oldum. kendime kızıyorum, hiçbir suçu yok kimsenin. bu dünya benim kendimi anlatabildiğim bir yer olmadı şimdiye kadar. daha sonra olur mu ? bilmiyorum. korktum hep. severken, sevilirken, sevmek isterken. bulamadım kendimi. düştüğüm yollardan her seferinde bir bir kalktım. ama çok düştüm, çok fazla. yapmak istediğim şeyler oldu, elime yüzüme bulaştırdım her zaman. kendimi yansıtamadım sizlere. bakın anlatıyorum fakat çoğunuz anlamıyor. ben kötü biri değilim. öyle çok garip şeyler de yaşamıyorum. lakin anlatamıyorum. kimseye. bazı şarkılar yarım kaldı, dinleyip kafa dağıttığım şarkılar, nefesimi keser oldu. o şarkıları bir daha açıp dinleyemiyorum mesela, atlayıp geçiyorum. ben başarmak istedikçe battım. dibe dibe vurdum. sen kazan olur mu ? benim derdim mutlu olmak değildi. beni anlayan biri olsun istedim, hayatımda. nerede olursa olsun. bana kalbini hissettirsin istedim. yeterdi bana. yapamadım, yapamadık. her şeye rağmen bak hâlâ buradayım. kendimi kaybettim çoğu kez, gittim geldim o sokaklardan. ama yeniden ayaktayım. ya da ayağa kalkmaya uğraşıyorum işte. anla beni. sev istemiyorum, sadece anla beni.

[yanildiklarim]

Hiç kalkmasam şu an, kalp ritmini dinleyerek huzur bulduğum o göğsünden.

Yüzümü okşayan güzel ellerin, hiç gitmese oradan.

Çoğu zaman anlamsız bakışlarla kısık olan o gözlerinde, derinlere baktığımda gördüğüm; o duygu dolu, belirsiz, anlamaya çalışır bakışlar hiç gitmese gözlerimin önünden.

Matruşka gibisin belirsizliklerle dolu. Her kutuyu açmaya zorladığımda, bir kapalı kutuyla daha karşılaşıyorum.

Konuşmayı sevmiyorsun ya, ben de bir o kadar her şeyi konuşmayı severim diye bilirdim kendimi. Yanında suskunluğa da bayılıyorum.

Saçlarına düşmüş küçük ak saçlarını sevebilseydim keşke , çok yük binmiş üzerine yorulmuşsun belli.

Korkuyorsun, seni sevebilecek olmamdan korkuyorsun, belki de dengesiz davranışların bu yüzden.

Yine başladın farklı düşüncelere diyorsun ya , öyle hissettirdiğinden söylüyorum hep onları, yoksa bir şüphem yok sana olan ilgimden . Ama senin ilgin, korkarak yaklaşabilmen bana.

Açtığın o güzel şarkıların hepsini kaydettim, aslında şarkı değil güzel olan sendin. Seni hatrımda daha güzel canlandırabilmek için kaydettim.

Bitmiş parfümünün son demleri benim valizimde bir giysimde saklı, sen markete ekmek almaya gittiğinde yaptım görmedin.

Turşuyu sevmiyorsun mesela , ben de sevmem ama senin kadar değil.

[yanildiklarim]

Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?

Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?

Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;

Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...

Bir yelkenliyim şimdi ben senin limanında

Fırtınalardan geldim sende dinleniyorum.

Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;

En eşsiz dakikalar sürsün senin yanında...

Hiç yumma gözlerini, ışığın eksilmesin,

Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin;

Ayırma gözlerimden çocuksu gözlerini,

O sakin o yalansız, o kuytu gözlerini.

- Ümit Yaşar Oğuzcan

[yanildiklarim]

[yanildiklarim]

Yarım kalıyorsa bi şeyler, her zaman sonsuz olur.

[yanildiklarim]

[yanildiklarim]

[yanildiklarim]

"çekilecek bir kadın değilim. takıntılarım var. çok duygusalım. hemen her seye dağılabiliyorum. çok düşünürüm. çok ağlarım. çok susarım. çok konuşurum bazen de. kendime kızarım genelde. sürekli arıza çıkartırım. kavgaların sebebi benimdir çoğu zaman. kendime düşmanım ben, kendime.”

[yanildiklarim]

Paris

[yanildiklarim]

Paolo: (öfkeli) Durmalı! Bu bir suç, aleyhinde.

Lucrezia Borgia: (üzücü) Neye karşı?

Paolo: (doğru ona bakıyor) Senin güzelliğine karşı. Sen Papa'nın kızısın; o buna nasıl katlanabilir?!

Lucrezia Borgia: (öbür tarafa bakar)... Papa bilmiyor. Eğer yazabilseydim ona bir mektup gönderirdim.

Lucrezia: (Ona bakar)... Güzel miyim, Paolo?

Paolo: (gülümseme)... Sen şimdiye kadar gördüğüm en güzel şeysin

#theborgias

[yanildiklarim]

Geriye bakmak da korkutucu. Orada hep acı var, bir hatırayla bile kalbim iki parçaya ayrılıyor. Beni mahveden kötü insanlar yüzünden sonsuza dek ağlayacağım!

[yanildiklarim]

"Sustuğum şeyler var, hiç konuşmadıklarım

Hiçbir zaman konuşamayacaklarım.

İçinde kaybolduğum şehirler var,

Bir de içimde kaybolan insanlar..."

[yanildiklarim]

çay mı kahve mi derseniz hiç aşık olmamış, neşesi çalınmamış, saf, cilveli, kötü olasılıkları düşünmeyen halimi geri isterdim ama illa bir karar vermem gerekiyorsa kahve