yanlizinyanlizi

[yanlizinyanlizi]

Belki uzanmalıyız çimlere, yıldızları izlemeliyiz. Kimse olmamalı başka. Sen ve ben... Sessiz ve usulca. Belki bir müzik kulaklarımızda, belki de birbirimizin sesi. Dudakların dudaklarıma kavuşur belki, belki de sevdiğini söylersin. Söylemesen de hissederim ki..

[yanlizinyanlizi]

Uzun zaman oldu buraya gelmeyeli...

Aslinda bilmiyorum. Gelmemem benim icin daha iyi olurdu. Burada olmak birseylerin iyi gitmedigi anlamina geliyor belki de. Hersey degisti. Birileri gitti birileri geldi. Ama ayni kalan tek kisi var. Her zaman sevecegim ve her zaman yaninda olacagim dostum. Duzenim degisti, evim degisti, cevrem degisti... Ve en onemlisi ben degistim. Buyudum, degistim ve biraz daha guvenimi kaybettim. Her guvenebilirim dedigim beni haksiz cikarmasaydi hayatim daha farkli olurdu belki. Su an icimi dokuyorum evet ama belki de bir suru insanin ana sayfasina dusecek. Belki de umursamayip kaydirmaya devam edecekler. O yuzden uzun tutmak istemiyorum. Sonra gorusmek istersen takibe alabilirsin :)

[yanlizinyanlizi]

[yanlizinyanlizi]

Her aldığım kararın ağzıma sıçışını izliyorum. (çok koyuyo)

[yanlizinyanlizi]

Hayaliydi bir yıldız olmak. Olamazdı kaderinde burda solmak

Solmadı. Yıldız da olmadı, olamadı.

Genç yaşında işli güçlü biri oldu çıktı.

[yanlizinyanlizi]

Acı cekmek bişey degil ama neyin acısını çektiğini bilmemek kahrediyo insanı.

[yanlizinyanlizi]

[yanlizinyanlizi]

taşlar ya da sopalar,

asla kıramaz

kemiklerimi.

fakat kelimeler

öylesine kırdı ki beni

tek tek sayılsa da kemiklerimin hepsi

ve

ölecek olsam bile,

açlığa mahkûm ettim kendimi

bir deri bir kemik.

[yanlizinyanlizi]

Günü idare etmek kolay da, gece ruhuma biraz ağır geliyor.

[yanlizinyanlizi]

Üzgün olduğumda saçlarımı kestiğimi bilemeyecek kadar yabancı

üzgün olduğumda erken uyuduğumu bilemeyecek kadar yabancı

[yanlizinyanlizi]

Vazgeçtim.

Saçlar anıları saklar. Ve ben kötü olanlardan bile vazgeçemiyorum.

[yanlizinyanlizi]

İhtiyaç

[yanlizinyanlizi]

[yanlizinyanlizi]

[yanlizinyanlizi]

[yanlizinyanlizi]

İnsan durduk yere kimseye mesafe koymaz teşekkürler

[yanlizinyanlizi]

Bir kız vardı eskiden. Onu çok severlerdi. Gülmekten yanakları ağrır, yüzü kıpkırmızı olurdu kızın. Sonra bir şeyler oldu. O kız değişti. Soruyorlar ona, "Ne oldu sana?" Kız diyor, "Hayat yordu."